Η θεωρητικη νομιμοτης των πλεον αποτροπαιων πραξεων ανεπαισθητα διαφθειρει τους πολίτες και τους εμπλέκει σε αμφισβητησιμες συμπεριφορές. Η νομιμοποίηση, υποδηλώνει , οτι ο οποιοσδηποτε ειναι σε θέση και μπορει να αγνοήσει μια συμπεριφορά η οποία καποτε εθεωρειτο ανήθικη, να αγνοήσει το σύστημα αξιών του και να εγκαταλειψει τις συναισθηματικες συνέπειες αυτων των συμπεριφορών. Τούτο συμβαινει, οταν βρισκει πεδιο εφαρμογης σε ευρυτερες κοινωνικες ομαδες, που εξαιτιας της μαζικοτητας ευπεπτα απολαμβανει ευρεία συνέναινεση.
Σε ολες τις βαθμιδες της παιδαγωγικης – κοινωνικης εξελιξης παρατηρουμε οτι δασκαλοι-καθηγητές-εισηγητές, απο το σχολειο ως το πανεπιστημιο, εχουν διαχρονικα επιτύχει να κατηχησουν και εντρυφήσουν τους πολίτες ωστε να βλέπουν τα προσωπα της εξουσιας ως αδιαψευστες- αναμαρτητες-ακριμάτιστες πηγές επιλυσης των δημοσιων κοινωνικών προβληματων, παρά την κατα τα άλλα συστηματική αποδεδειγμενη ακαταλληλοτητα και εμμονή τους σε πρακτικες διαπλοκής, λογοδοσίας, απληστίας και διαφθοράς.
Η ανεξάρτητη σκέψη απαιτει την καθ’ολα πνευματικη δέσμευση και φυσική κατάρτιση και ενω απο την μια πλευρά επιτρεπει στο κράτος να λαμβάνει σκληρές αποφάσεις, από την άλλη επιτυγχανει την μετακυληση της υπευθυνότητας κάπου αλλού. Το κράτος στην πραγματικοτητα εχει ταυτιστεί με την συνείδηση των πολιτών και οι πολίτες υποδουλωμενοι πλεον, εχουν παραχωρήσει και ουσιαστικα χαραμίσει, διασκορπιση, την εμφυτη υπευθυνοτητα τους.
Σύμφωνα με μελέτες του ψυχολόγου Μίηλγκραμ απο το 1960-1963, όπως περιγράφονται στο βιβλ. του «Obedience to Authority» Υπακοή στην Εξουσια και το οποίο εχει μεταφραστει σε 11 γλώσσες, σχετικα πειραματα του εθεταν απαντήσεις σε καίρια ερωτηματα. Για πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα καποιοι αμερικανοί θα μπορούσαν να προξενήσουν σημαντικά τραύματα και να βλάψουν ενα εντελώς αθώο πολίτη, εαν κατα κάποιο τρόπο τούτο τους είχε επιβληθεί απο μια ανώτερη εξουσία ? Ο Μιηλγκραμ που αφομοιωσε τις τεχνικες χειραγώγησης του Σόλομων Ασς, εναν απο τους κορυφαιους δασκαλους της γκεστάλτ και Πειραματικης Ψυχολογιας του Οχλου, https://www.verywellmind.com/solomon-asch-biography-2795519 ..υποστηρίζε, οτι κάποια συστήματα εξουσίας ειναι προαπαιτουμενα για τις κοινοτικες ομάδες. Η Υπακοή-Υποταγή είναι μια μορφή ψυχολογικού μηχανισμού που διασυνδέει την ατομική δράση με την πολιτική σκοπιμότητα. Είναι ο συνδετικός κρικος, εκείνη η συγκολλητική ουσία που διασυνδέει τα άτομα-πολίτες με τα συστήματα εξουσίας.
Ολες οι κοινωνίες διακατεχονται απο κάποιες μορφές ιεραρχίας, προσωπα που καταλαμβάνουν κάποιες θέσεις κλειδιά και ουσιαστικά κυριαρχούν στην διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού ενος κοινωνικου συνολου. Υπό αυτές τις συνθήκες οι μάζες υποστηριζόμενες και απο την παρεχομενη παιδεια της πολιτείας και κοινωνίας, εκδηλώνουν διαμαρτυρόμενες την προσαρμοστική συναινετικότητα, περιορίζοντας τα παραπονα τους στο στενό περιβάλλον εις το οποίο ανήκουν. Εις αυτο συνηγορεί πρωταρχικά και η έντεχνη κριση του πολιτικου συστηματος και η μη ριζική βελτίωση-αλλαγή του Συντάγματος. Ετσι οι κυβερνήσεις , παρ ολη την υφιστάμενη περιρρεουσα αύρα εξουσίας τους και την βασιλική μεταχειριση των στελεχών τους, ουδόλως σύμφωνα με τα πεπραγμένα τους, τυγχάνουν Αγίες. ! Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ειναι ενα τεχνηέντως δημιουργηθέν μόρφωμα απο τους ιδιους τους ψηφοφόρους-πολίτες.
Διαχρονικά μια βαθμιαία ανατροπή πραγματοποιειται, οι «αξιωματούχοι» μετεξελισσονται σε κυρίαρχοι άρχοντες ηγέτες και οι απλοί πολίτες καθίστανται οι υποτακτικοί υπηρέτες, σ’ ενα καθ’ολα πειθήνιο κοινωνικό σύνολο.
Ασχέτως λοιπόν του παρεχόμενου ογκου των ιστορικών πληροφοριών, η ίδια η κοινωνία, εδω και αιώνες τώρα, μπόρεσε να καθοδηγεί και να ελέγχει τις λαϊκές μάζες εις το να διδασκονται και να κατανοούν απο αντίστοιχα πανομοιοτυπα ιστορικά συμβάντα.
Το να μπορεί κάποιος να αποδεσμευτεί – απαγκιστρωθεί από τον έλεγχο της εξουσίας απαιτούνται κάποιες πνευματικές δεξιότητες προσαρμογής . Το «Ου φονεύσεις» ηθικο διδαγμα των 10 Εντολών εμφαίνεται οτι αδυνατει να κατασταλάξει στην ανθρώπινη ψυχή, αφου, όλως στιγμιαίως, παραμορφώνεται αλλοιώνεται απο την συστηματική παρέμβαση προπαγάνδα και εντολή εκ των ανωθεν μιας συντεταγμένης ιεραρχιας στην πολιτική των ΜΜΕ ξουσίας.
Το να δύναται κάποιος να προξενήσει κάποια μορφή καταπίεσης και δυσφορίας σε εναν ανήμπορο-ανυπεράσπιστο πολίτη, τουτο είναι παγκοσμίως μη αποδεκτό, μολονοτι οι άνθρωποι καταντούν τόσο απορροφημένοι στις εκαστοτε τεχνικες υποταγής που υιοθετούν, που σε σε τελική ανάλυση αποφεύγουν να αναγνωρισουν και να παραδεχτούν τις εκάστοτε συνέπειες. Για παράδειγμα, πιλότοι σε αεροσκάφος που ανεξέλεγκτα απελευθερώνουν και ρίπτουν τις βόμβες ναπάλμ και λευκού φωσφόρου στο έδαφος, ποτέ δεν οσφραίνονται το καμμένο απανθρακωμένο ανθρώπινο σώμα. Όταν κάποια άτομα λειτουργούν εκ μέρους μιας κυβερνητικής εντολής, αντι της προσωπικης κρίσεως και αντιλήψεως τους, τότε το επίπεδο της προσωπικης ηθικής εγρήγορσης φθίνει.
Η ικανότητα της αφαιρετικής πνευματικής αποστασιοποιησης, αποδομησης, αποδέσμευσης και νέκρωσης της σκέψης, επιτρέπει σε αυτόν που χειροδικεί να μετακυλει και να παραπέμπει ολη την υπευθυνότητα στην εξουσία. Χρηματιζομενα άτομα που δεν επιθυμούν να συγκρουστούν – αντισταθούν – αντικρούσουν την εξουσία εις βάρος των φημολογούμενων αξιών τους και που αργότερα παραχωρούν τις ηθικά εξασθενημένες πράξεις τους σε μιά αλλη εξωτερικη οντότητα, αυτά τα συγκεκριμένα άτομα έχουν επιτύχει να σπαταλούν τις ικανότητες τους και φυσικα να φορτίζονται εις το να παίρνουν ακέραιες δραστικές αποφάσεις.
Ο Harold Thomas στον Μύθο του Αθώου Πολίτη, «The Myth of the Innocent Civilian» δήλωνε.¨ «Στην καθημερινότητα τους, στο άμεσο γειτονικό φυσικό περιβάλλον τους οι αμερικανοί πολίτες δεν εχουν διακριτούς εχθρούς. Συχνά όμως συμβαίνει, οι ίδιες οι κυβερνήσεις και κολοσσοι επιχειρηματικών οργανώσεων και οικονομικών κερδοσκοπικών συμφερόντων, να διαμορφώνουν ένα εχθρικό περιβάλλον απειλής προς τους αμερικανούς πολίτες. Η πληροφόρηση των πολιτών είναι αδύνατη, εφόσον οι πολίτες επαφίονται στα χρηματιζομενα ΜΜΕ που τους παρέχει η κυβέρνηση τους»….. και προσθέτει: «Στην ολη ανθρώπινη συμπεριφορά, τι θα ήταν πιο οικτρά σοβαρό απο το να υποστηρίζονται δράσεις βίας εναντίον πολιτών σε μακρινούς ορίζοντες, ή ακομη δράσεις μέσα στην ίδια σου την χώρα ?? Και δεν θα επρεπε να υφίσταται ως προαπαιτούμενο ένα ηθικό χρέος από πλευράς συναίσθηση της υπευθυνότητας και της γνώσης, αναφορικά με το κατεπειγον της συγκεκριμένης ενέργειας, πριν την εμπλοκή σε εγκληματικές πράξεις βίας εναντίον άλλων πολιτών ?
Πόσο ολότελα οδυνηρό καταντά για κάποιον να βρίσκεται στο έλεος πηγών πληροφόρησης δια τις οποίες έκαστος αδυνατει να εξακριβώσει ?? Και πως άραγε θα αισθανόσουν, εαν θα εξακριβωνες οτι οι ίδιες οι πηγές πληροφόρησης σε έχουν «ψεκάσει» κατα καιρούς και για διάφορα θέματα στο παρελθόν με ασύστολα ψεύδη ? Πως θα αντιδρούσες εαν σύμφωνα με αποδεικτικά στοιχεια και την διαίσθηση σου, προκύπτει ότι όχι μόνο η κυβέρνηση σου ψεύδεται ασυστόλως, αλλα επίσης είναι εμπλεκόμενη στη δημιουργία κλίματος φόβου & κινδυνολογίας δια την οποία απαιτείται η χρησιμοποιηση απειλών με σκοπό την επιβολή της θελήσεως της. ? Αραγε θεωρείται ηθικα αιτιολογημένο να στηρίζεις τις δράσεις επιβολής βίας μιας κυβέρνησης εναντίον πολιτών.?
Οταν αισθανεσαι οτι δεν υφίσταται εξαιρετικος κίνδυνος από το άμεσο φυσικό περιβάλλον ? Οταν διαισθανεσαι οτι αδυνατεις να εμπιστευτείς την κυβέρνηση σου ? Όταν αδυνατείς και δεν εισαι σε θέση να εξακριβώσεις τις παρεχόμενες πληροφορίες ως αιτιολόγηση για την επιβολή του καθεστώτος καταναγκασμού και χρήσης βίας της κυβέρνησης σου ???
Ατομα -πολίτες συχνά διακρίνουν με αρνητικό τρόπο χαρακτήρες που αντιδρούν και διαφωνούν σχισματικά . Ηρεμοι, ηπιοι, πράοι, προσαρμοστικοί, συναινενετικοί, συγκαταβατικοί πολίτες, είναι πιο βολικά διαχειρίσιμοι και χειραγωγίσιμοι. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι το να αντιδρούν και να διαφωνούν ενάντια σε προκαθορισμένες δημοφιλείς απόψεις τυγχάνει εντελώς άβολο, ιδιαιτερα σε μια σχολική ‘η συνεδριακη αίθουσα ή ακόμη και σε ένα κοινωνικό περίγυρό. Οι πολίτες συχνά δεν επιθυμούν και δεν θετουν κάποιους στόχους για άσκηση κριτικής. Οταν τα γεγονότα και οι συνθήκες το απαιτούν οι πολίτες οφείλουν να έχουν το δικαίωμα και την δέσμευση να αντιδρούν ενάντια σε τυραννικές συνθήκες, μάλιστα όταν η ίδια η εκλεγμένη κυβέρνηση της πολιτείας στηρίζει και εκτελει αυτη την καταπιεση εξ ονόματος τους.
«Μπορούν να αποφυγουν, παρακαμψουν-αντιβούν τα οσα σύμφωνα με τα Πρωτοκολλα των Σοφών υλοποιούνται, ιδιαίτερα στη χωρα μας, εδω και χρονια και κατα γράμμα .?»
Βιβλ: Stanley Milgram: «Obedience to Authority: an Experimental View», ( Harper & Row and Tavistock Publications, 1974
Harold Thomas: «The Myth of the Innocent Civilian» ( Edmonds, Washington, 2002.
Πολύκαρπος Μαρκαράς Αρχ.Μηχ.
Πεδίον του Αρεως – Αθήνα
http://polmarkarch.wordpress.com
http://kyameftopedioareos.blogspot.com
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
To ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ξεχωριζουν τον ΑΝΘΡΩΠΟ απο τα ανθρωπακια-
Ευχαριστω για το αρθρο που προσφερατε δημοσια–
ΑΞΙΟ αναμεταδωσης.