Μετά από σχετική ευλογία γέροντος και πνευματικού, σας καταγράφω το κάτωθι γεγονός:

Κάποια μέρα τού περασμένου Ιουνίου, έτσι όπως το συνήθιζε τώρα εδώ καί χρόνια, η κυρία Α. ανηφόριζε τό δρομάκι σέ ένα ιερό εξωκλήσι Τής Παναγίας μας.

Η εν λόγω ευγενική και ευλογημένη ψυχή πήγαινε τακτικά νά φροντίσει το ξωκλήσι της Θεομήτορος τόσο από πλευράς καθαριότητας όσο, επίσης, καί στό νά ανάψει τά καντηλάκια, νά θυμιάσει καί νά προσευχηθεί.

Όταν έφευγε εκείνη την ημέρα του Ιούνη πρός τήν εξώπορτα, ακούει πίσω της μία γλυκύτατη φωνή νά τής λέει:“Κόρη μου..!”.

Και αμέσως: Ο χώρος πλημμύρισε μέ μία ευωδία υπερκόσμια, υπερφυή και άρρητη. Η ευλαβέστατη κα Α. κατάλαβε ότι δέν ήταν θυμίαμα ή κάτι άλλο εκ του παρόντος κόσμου.

Γυρίζει νά δεί. Καί τήν ίδια στιγμή πού αντικρίζει Τήν Μητέρα Παναγία μας σέ όλη τήν ωραιότητά Της, τήν κατέβαλε μία ουράνια παράλυση, μία γλυκύτατη σιωπή, ένα θεόσταλτο μούδιασμα σέ όλο τό σώμα καί στά μάτια της άρχισαν νά τρέχουν ποτάμι τά δάκρυα.

Έπεσε αμέσως στα γόνατα η ταπεινή αυτή και ευλαβέστατη ψυχούλα καί στάθηκε παγωμένη σέ θέση μετανοίας.

Τότε, τήν πλησίασε η Θεοτόκος Δέσποινα και Μητέρα τών απάντων Χριστιανών, τήν πιάνει από τό χέρι καί τής λέγει:«Κόρη μου έρχονται δύσκολες μέρες γιά τό γένος σας. Πρέπει νά ενισχυθείτε μέ τά όπλα τής ταπείνωσης, τής εξομολόγησης, τής νηστείας, τής Θείας Κοινωνίας καί νά κάνετε προσευχή κόρη μου. Πολύ προσευχή! Έλα, πάμε έξω κόρη μου».

Στη συνέχεια, η Θεονύμφη τήν οδηγεί έξω από τό εκκλησάκι καί τής δείχνει ένα δέντρο καί της λέγει:«Κόρη μου, σού δίνω τήν ευλογία νά κόβεις κλαδάκια καί νά πλέκεις σταυρουδάκια. Και νά τά δίνεις στόν κόσμο νά τά βάλουν στα σπίτια τους. Στήν πόρτα ψηλά ή σέ παράθυρο καί θά έχουν τήν προστασία μου. Άντε κόρη μου, ξεκινά ευλογημένο παιδάκι μου..!».

Και ξαφνικά, η Κυρία των Ουρανών και της Γης χάθηκε από μπροστά της. Όμως, έμεινε πίσω και γιά πολύ ώρα μία μοναδική και άρρητη ευωδία πού θά τής μείνει γιά πάντα αξέχαστη.

ΥΓ: Έχω αναρτήσει στο παρελθόν, με άλλη ευλογία, ανάλογη επίσης ιστορία (τότε, της γερόντισσας Κ.). Και συνεχίζω να επιμένω να γράφω, ώστε να βάλετε, όπως η ίδια! Κεχαριτωμένη Μαρία μας το ζητάει: πάνω στη σκεπή ή στην πόρτα του διαμερίσματός σας ή σε κάποιο παράθυρο του σπιτιού σας έναν απλό ξύλινο Σταυρό. Ένα απλό και μικρό Σταυρουδάκι.

Ή, αναλόγως, όπως μας είπαν χαρισματικοί γέροντες: Μπορείτε να σχηματίσετε πάνω στις κολώνες του σπιτιού σας έναν απλό σταυρό είτε με ευχέλαιο είτε με λαδάκι από καντηλάκι Ιερού Ναού ή από Ιερά Μονή, λέγοντας μέσα σας: «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Αμήν..

Ηλιας Καλλιωρας

Σχετικά με Έλλην

Δείτε όλα τα άρθρα του/της Έλλην →