Το μυαλό σου είναι το αδιέξοδό σου

Απόσπασμα από την απολογία του Σωκράτη

<<Ώστε ακόµα κι αν µε αφήνατε τώρα ελεύθερο, µη πιστεύοντας στον Άνυτο, ο οποίος σας είπε ότι είτε από την αρχή δεν έπρεπε καθόλου να δικαστώ, ή, αφού δικάζοµαι, δεν είναι δυνατόν να µη µε καταδικάσετε σε θάνατο. Γιατί, πρόσθεσε, αν γλιτώσει, οι γιοι σας, που ήδη κάνουν ό,τι τους διδάσκει ο Σωκράτης, θα καταστραφούν όλοι εντελώς.

Αν λοιπόν, παρ’ όλα αυτά, µου λέγατε: “Σωκράτη,  εµείς δεν θα πιστέψουµε τον Άνυτο και θα σε αφήσουµε ελεύθερο, µε τον εξής όµως όρο, ότι δεν θα περνάς πια την ώρα σου εξετάζοντας έτσι τους ανθρώπους και φιλοσοφώντας. Κι αν πιαστείς να το κάνεις αυτό το πράγµα, θα  πεθάνεις”. Αν λοιπόν, όπως είπα, µ’ αυτόν τον όρο µ’ αφήνατε ελεύθερο, θα σας έλεγα ότι: “Εγώ, άνδρες Αθηναίοι, σας εκτιµώ  και σας αγαπώ, αλλά θα υπακούσω στον θεό κι όχι σε σας, και όσο αναπνέω και µπορώ, δεν θα πάψω να φιλοσοφώ και να σας  συµβουλεύω και να νουθετώ οποιονδήποτε από σας τυχαίνει κάθε φορά να συναντώ, λέγοντάς του αυτά ακριβώς που συνήθιζα να λέω, ότι: “Πως εσύ, αγαπητέ µου, όντας Αθηναίος πολίτης της πιο µεγάλης και της πιο φηµισµένης για τη σοφία της και τη δύναµή της πόλης, δεν ντρέπεσαι να φροντίζεις για τα χρήµατα, πως θα αποκτήσεις περισσότερα, και για τη δόξα και τις τιµές, και να µην ενδιαφέρεσαι ούτε να νοιάζεσαι για τη φρόνηση και την αλήθεια και την ψυχή σου;”

Και αν κάποιος από σας αµφισβητεί τα λόγια µου και πει ότι φροντίζει και γι’ αυτά, δεν θα τον αφήσω αµέσως ούτε θα φύγω, αλλά θα του υποβάλλω ερωτήσεις και θα τον εξετάσω και θα τον ελέγξω, και αν µου φανεί ότι δεν κατέχει την αρετή, παρ’ όλο που ισχυρίζεται το αντίθετο, θα τον επιπλήξω που νοιάζεται τόσο λίγο για τα πιο σηµαντικά και τόσο πολύ για τα πιο ασήµαντα.

Αυτά θα τα κάνω σε όποιον τύχει να συναντήσω, είτε είναι νεότερος είτε µεγαλύτερος, είτε ξένος είτε συµπολίτης µας, και κυρίως στους συµπολίτες µας, που είναι πιο δικοί µου. Γιατί αυτά µε προστάζειο θεός καταλάβετέ το καλά. Και εγώ πιστεύω ότι µέχρι τώρα δεν  έχει υπάρξει µεγαλύτερο αγαθό για σας και για την πόλη από αυτήν την υπηρεσία µου που προσφέρω στον θεό.

Γιατί περιφέροµαι µη κάνοντας τίποτα άλλο από το να πείθω τους νεότερους και τους πιο ηλικιωµένους ανάµεσά σας να µην φροντίζουν ούτε για τα σώµατά τους ούτε για τα χρήµατά τους µε τόσο πάθος, παρά µόνο για την ψυχή τους, πως θα γίνει καλύτερη, λέγοντας τους ότι η αρετή δεν γίνεται από τα χρήµατα,αλλά τα χρήµατα και όλα τα άλλα ανθρώπινα αγαθά, και τα ιδιωτικά και τα δηµόσια, από την αρετή.

Αν τα λόγια µου αυτά διαφθείρουν τους νέους, τότε είναι βλαβερά. Κι αν κάποιος ισχυρίζεται ότι εγώ άλλα λέω και όχι ό,τι σας είπα, δεν λέει την αλήθεια. Ως προς αυτά, θα έλεγα, άνδρες Αθηναίοι, ή να ακούσετε τον Άνυτο ή να µην τον ακούσετε, και ή να µ’ αφήσετε ελεύθερο ή να µη µ’ αφήσετε, γιατί εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω σε ό,τι κάνω, ακόµα κι αν πρόκειται να πεθάνω πολλές φορές>>

ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ:<< Γιατί αν µε σκοτώσετε, άλλον σαν κι εµένα δεν θα βρείτε – για να το πω απλά αλλά κι αστεία – που να τον έχει ορίσει ο θεός να βρίσκεται κοντά στην πόλη, η οποία λόγω µεγέθους µοιάζει νωθρό µεγάλο άλογο ράτσας και χρειάζεται αλογόµυγα να την ξυπνάει. Νοµίζω ότι σαν τέτοια µε έχει βάλει στην πόλη ο θεός,να µη σταµατώ όλη τη µέρα να σας ξυπνώ, να σας πείθω και τον καθένα χωριστά να επικρίνω τριγυρίζοντας παντού.

Δεν θα βρεθεί λοιπόν εύκολα άλλος τέτοιος για σας, άνδρες, και αν µε πιστεύετε, πρέπει να µε αθωώσετε. Ίσως όµως να βαρεθείτε γρήγορα, όπως όσοι ξυπνάνε νυσταγµένοι, και,έχοντας πειστεί από τον Άνυτο, µε ένα χτύπηµα να µε σκοτώσετε εύκολα. Και έπειτα θα περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας κοιµώµενοι, αν δεν σας φροντίσει ο θεός και δεν σας στείλει κάποιον άλλον.>>

Βλέπουμε ότι ο Σωκράτης μας είπε να αφήσουμε τα χρήματα και όλα τα ανθρώπινα αγαθά και να κοιτάξουμε να φροντίσουμε την ψυχή μας. Έγινε στόχος με τα γνωστά αποτελέσματα. Έκλεισα το άρθρο με ένα συγκλονιστικό σημείο στο οποίο είπε ότι αν ο θεός δεν μας λυπηθεί , στέλνοντας έναν άλλον, θα μείνουμε για πάντα κοιμισμένοι. Τελικά ο Θεός μας λυπήθηκε και έστειλε τον Υιό του. Πως φαίνεται αυτό; Εστίασε στα ίδια. Να αφήσουμε τα υλικά και να σώσουμε τη ψυχή μας.

Δεν θα μπορούσε κάποιος να μην δει την ομοιότητα. Άλλος αρνητής θα σου πει ότι τα έκλεψαν από εμάς και έφτιαξαν τον χριστιανισμό. ότι δεν υπήρξε στη πραγματικότητα και αν υπήρξε δεν ήταν θεός , αλλά κάποιος που χρησιμοποίησε λόγια άλλων.

Είχα γράψει σε προηγούμενο αρθρό ότι το σκότος μας βάζει πολλές τρικλοποδιές και πέφτουμε σε όλες μέσα. Αν τα λόγια του Σωκράτη στο απόσπασμα που σας δίνω δεν φαίνεται ξεκάθαρα ότι ουσιαστικά προφητεύει τον ερχομό του Χριστού,τότε λυπάμαι αλλά όπως είπε και ο Σωκράτης θα μείνετε για πάντα κοιμισμένοι γιατί ο Θεός το χρέος του το έκανε.