Πού βρισκόμαστε, στο τέλος της χρονιάς

Πολλοί συν-Έλληνες (με όντως έστω κάποιον στοιχειώδη πατριωτισμό) παραπονιούνται πως προχωράει ο καιρός, αλλά τίποτε ουσιαστικό δεν γίνεται. (Ναί, έτσι ακριβώς το θέτουν, στο τρίτο πρόσωπο καί σε αόριστη έκφραση – μάλλον περιμένουν να γίνει από μόνο του!)

Κι όμως, έχουν ήδη γίνει κάποια ουσιαστικά βήματα. Μικρά, έστω, αλλά καί το πιό μακρύ ταξίδι ξεκινάει μ’ ένα βήμα! (Κινέζικη παροιμία.)

Ας τα δούμε μαζί.

α. Εκτίμηση της καταστάσεως

i. Στον εξωτερικό τομέα

Εδώ είναι ήδη φανερά κάποια πράγματα, αν καί δεν υποψιαζόμαστε πάντα τον σκοπό τους.

Η επιταχυνόμενη διάλυση της «Ε»Ε, αν καί δεν γίνεται καθαρά από «πατριωτισμό» των αποχωρούντων μελών.

Γιά παράδειγμα (τρανταχτό), η αγγλίτσα πάντα ήταν διασπαστικό στοιχείο (είτε γιά το δικό της συμφέρον, είτε γιά το των ηπαπάρα)· γι’ αυτό καί ο ντέ Γκώλλ, μετά από έναν μνημειώδη λόγο, απέσυρε την τελευταία στιγμή την συγκατάθεσή του (να γίνει μέλος της τότε «ΕΟΚ» η αγγλίτσα – έγινε, αφού πέρασαν 12 χρόνια από το 1963, κι αφού πέθανε ο ντέ Γκώλλ στο μεταξύ). Έτσι, εμένα καθόλου δεν με πείθουν οι δήθεν πατριωτικές κορώνες ενός …αλλοδαπού πρωθυπουργού της αγγλίτσας. Αλλού βρίσκεται το ζουμί, αλλά δε βαρυέσαι.

Βλέπετε, ως Έλληνες, μας συμφέρει να διαλυθεί εντελώς η «Ε»Ε – οπότε εδώ συμπλέουμε αβλεπί με τον κύριο Τζόνσον.

Η ανάδυση πολλών ισχυρών «πόλων» διεθνώς.

Είναι φανερό πως οι ηπαπάρα υποχωρούν από το παγκόσμιο νταβατζηλίκι που εξασκούσαν (αν καί το συνεχίζουν ειδικά στη δική μας την καμπούρα), καί ταυτόχρονα βγαίνουν στην επιφάνεια άλλοι ισχυροί «παίκτες»: Κίνα, Ινδία… κι ενδεχομένως καί Ιράν – μαζί με το εξ ανατολών μας Καραγκιοζοκράτος, που φιλοδοξεί άπιαστα γι’ αυτό πράγματα (αλλά, βλέπετε, χόρτασε η ψείρα καί βγήκε στον γιακά). Σύν η Γερμανία, που -προβλέπω ότι- προσεχώς θα παίξει (ξανά!) καί το στρατιωτικό «χαρτί» της. (Σήμερα παράγει σύγχρονα όπλα, αλλά δεν έχει στρατό της προκοπής.)

Αυτή η κατάσταση, τώρα, γιά μας είναι καί καλή, καί κακή. Καλή, διότι (αν έχουμε μυαλό) μπορούμε να «παίξουμε» στη διεθνή σκηνή με τους νέους «παίκτες», όπως «παίζει» ο Ρετζεπίκας. Κακή, διότι οι νέοι ισχυροί διεθνείς «παίκτες» (ως αρχάριοι στο κουρμπέτι καί άγαρμποι) είναι άπληστοι, καί πιθανώτατα θα φάμε γερή δαγκωνιά από δαύτους.

Γιά παράδειγμα, σας έχω τονίσει ότι την Κίνα τη συμφέρει να υπάρχουν μερικά αδύναμα Βαλκανικά κρατίδια, τα οποία θα τα παίζει σα μπεγλέρι – ώστε να περνάνε σφαίρα τα τραίνα της από Πειραιά προς κεντρική Ευρώπη. Άρα, δεμπανα πνιγούν τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας προς βορράν! (Είμαι πεπεισμένος πως, γιά να υπογραφεί το κωλόχαρτο των Πρεσπών, έπεσε καί Κινέζικο χρήμα.)

Σκεφθήτε, επίσης, μιά ξανά υπερεξοπλισμένη βαρβαρο-Γερμανία με στρατό, τί διεκδικήσεις έχει να προβάλει εις βάρος μας! (Κι από πίσω της, η Ρωσσία, ως συνεταιράκι της! Μην έχετε καμμία αμφιβολία.)

Πάμε γιά παγκόσμιο τραπεζικό καί χρηματιστηριακό «κράχ», τρίς χειρότερο του αντιστοίχου του 1929.

Δεν είναι μονάχα η εξαθλίωση μισθών καί συντάξεων, που βιώνουμε εδώ. Είναι ο επερχόμενος πλήρης μηδενισμός καταθέσεων, εισοδημάτων, καί λοιπόν οικονομικών μεγεθών «ανάπτυξης».

Αυτό το έχουν μισο-παραδεχθεί εδώ καί πολλά χρόνια τα μεγάλα κεφάλια της παγκόσμιας οικονομίας· δήθεν τάχαμ ότι «ανησυχούν», επειδή αυξάνεται το κρατικό «χρέος» μιάς σειράς κρατών, μεταξύ των οποίων καί οι ηπαπάρα. (Οπότε -συμπεραίνουν-, είναι θέμα χρόνου ν’ ακουστεί το μπάμ.)

Στην πραγματικότητα (καί μιά που τα μεγάλα αυτά κεφάλια δεν θέλουν / δεν μπορούν να κάνουν τίποτε γιά να διορθωθεί η κατάσταση – καί τελικά δεν κάνουν τίποτε), άλλος είναι ο λόγος: Είναι το ότι οι παγκόσμιοι κλέφτες (με τις μυτόγκες), κι αφού πρώτα αποκρύψουν τα κλοπιμαία δεκαετιών, θέλουν να κάνουν «επανεκκίνηση» του συστήματος – προφανώς, ύστερα από έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Παλιό το κόλπο, καί μόνον στους μή ασχολούμενους με την Ιστορία είναι άγνωστο. (Ψίτ, εξυπνάκηδες, έχει ξαναγίνει σας λέω! Όπως οι μεθοδευμένες καταρρεύσεις των χρηματιστηρίων στο παρελθόν έφαγαν τα λεφτά από άλλα ξυπνοπούλια, σαν εσάς. Αλλά ποιός κάθεται να διαβάσει Ιστορία, έ; )

Αυτό, τώρα, είναι -μπορώ να πω- καλό γιά την Ελλάδα. Σ’εμάς: (α) θα σβηστούν τα χρέη του καθενός μας, (β) θα γελάμε με τα χάλια των άλλων, καθ’ ό ήδη μαθημένοι στη στέρηση, (γ) θ’ απαλλαγούμε από πωλητικούς καί λοιπούς νταβατζήδες, που δεν θα έχουν πλέον διαθέσιμο κρατικό χρήμα να ροκανίζουν (οπότε, τέλος ο ρόλος τους – θα ψοφήσουν αυτοί οι κοριοί).

Μόνον όσοι έχουν μεγάλες καταθέσεις σε τράπεζες θα τον πιούν αγρίως. (Καί δεν θα γλυτώσουν, ούτε αν τις μεταφέρουν ακόμη καί σε Ελβετικές τράπεζες. Το reset αυτό θα είναι άγριο καί θα πιάνει τους πάντες – όχι ελαφρό καί …χωρίς λιπαρά, όπως στον Β’ ΠΠ.) Αλλά, τί μας νοιάζει; Εμείς, τί είχαμε, τί χάσαμε!

Οι προσπάθειες γιά πλήρη διάλυση κάποιων κρατικών οντοτήτων.

Με πρώτο καί καλύτερο παράδειγμα την Ελλάδα.

Καί ΔΕΝ είναι τα πετρέλαια του Αιγαίου, ή τα όποια ορυκτά του Ελλαδικού χώρου ο στόχος. Μην είστε αφελείς!

Καί ποιός είναι, ρέ πανέξυπνε Εργοδότη;

Ο στόχος είναι ψυχιατρικής φύσεως, καί μόνον άτομα με καναδυοτρία πανεπιστημιακά χαρτιά στην Ψυχολογία μπορούν ίσως να βρουν την άκρη. Είναι η προσπάθεια γιά μονοκρατορία επί του πλανήτου μας κάποιων ανθρωποειδών με μυτόγκες, που την είδαν θεουτζίκοι. (Καί οι υπόλοιποι τά ‘χουμε αμολητά τα ανθρωποειδή αυτά, αντί να τα κλείσουμε σε τρελλοκομείο καί να τα πλακώσουμε στις ενέσεις.)

Συνδυάστε με τη σαχλαμάρα αυτή, που ονομάζεται «πανθρησκεία», συν τα όσα ακούγονται γιά μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού – καί θα καταλάβετε πολύ καλά ότι ΔΕΝ γίνεται γιά τα πετρέλαια το τζέρτζελο. Στο κάτω-κάτω, το πετρέλαιο γιά τα ΙΧ αυτοκίνητα θεωρήστε το νεκρό σε καμιά δεκαετία το πολύ.

[Σκεφθήτε, ακόμη, το γιατί επιτρέπεται ο Ήλον Μάσκ να κατασκευάζει φανταστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καί δή τη στιγμή που είναι αλλοδαπός υπήκοος. (Είναι υπήκοος Σαδάφρικας, κι όχι ηπαπάρα.) Ενώι αντιθέτως δεν επετράπη αυτό στον περίφημο Τάκερ (καί τον Ελληνο-Αμερικανό μηχανικό του, τον Άλεξ Τρεμούλη, από το Υψηλάντι). Πώς ξεπήδησε αυτός ξαφνικά στην επικαιρότητα, καί μιλάει μέχρι καί γιά τον Άρη, λες κι είναι ο μόνος έξυπνος καί ικανός παγκοσμίως; Καί ποιός του δίνει τόσα λεφτά γιά πειραματισμούς – καί γιατί.]

Επίσης, σε βαρειά δύο δεκαετίες, θεωρήστε νεκρό το πετρέλαιο καί γιά πλοία / αεροπλάνα. Άρα, τελικώς, ποιός είναι ο σκοπός του να διαλυθεί η Ελλάδα, πχ; Ακόμη επιμένετε πως πρόκειται γιά τα πετρέλαια;

Βέβαια, δεν κάναμε (καί δεν προτίθεμαι να την ξεκινήσω) συζήτηση γιά τα γεωπολιτικώς επερχόμενα με λεπτομέρειες – αυτά που δεν είδαμε ακόμη, καί θα δούμε οσονούπω. Αλλά τί σημασία έχει, αφού ξέρουμε τον τελικό σκοπό «αυτών»;

Καί στο κάτω-κάτω, αν κάθε μέρα καθόμαστε να παρακολουθούμε καί ν’ αναλύουμε τον καταιγισμό παγκοσμίων γεγονότων, δεν θα μας μείνει χρόνος ούτε γιά να πηγαίνουμε στην τουαλέττα! Καί τον χρόνο μας τον θέλουμε γιά μας· γιά την επιβίωση του έθνους μας.

ii. Στο εσωτερικό μέτωπο 1 – «αυτοί»

Οι λεβέντες, που κυβερνάνε την Ελλάδα, συνεχίζουν απτόητοι (καθ’ ό ατιμώρητοι) να διαπράττουν προδοσίες καί κακουργήματα. Γιά δύο λόγους:

Επειδή έχουν ξεπουλήσει σε αλλοδαπούς ιεροκρυφίως πράγματα που δεν τους ανήκουν (πχ κρατική περιουσία της χώρας μας),
κι επειδή οι αλλοδαποί τους έχουν γραπώσει απ’ τα κοχόνες, διότι έχουν πατήματα καί τους εκβιάζουν.

Κι απόκοντα ο κάθε χαζοβιόλης, που δεν θέλει να δεί την κατάσταση ως έχει αυτή. Νά, ας πούμε κάτι λεβέντες δημαρχαίοι· που δεν ζητάνε να τσακιστούν τα λάθρο να ξεκουμπιστούν έξω απ’ την Ελλάδα (που είναι το μόνο σωστό) – αλλά να τα φορτωθεί ο γείτονας! (Κατά κανόνα, «γείτονας» εστί έτερος λεβέντης δημαρχαίος – με τα ίδια πωλητικά / κομματαρχικά μυαλά με τον σκούζοντα.)

Φυσικά, όλοι αυτοί με το αζημίωτον. Τί νομίσατε, δηλαδή; Ότι τρέχουν γιά …την ιδεολογία; Έχουν ιδεολογία οι δουλέμποροι, μή χέσω;

Με το αζημίωτον, επίσης, τρέχουν καί κάτι άλλα δίποδα – «αλληλέγγυοι» καί μπάχαλοι· κι όταν δεν συμφωνείς μαζί τους, είσαι «φασίστας» καί «ρατσιστής». Δυστυχώς, κανείς δεν τους είπε ότι έχουν πολιτικό κριτήριο καί μυαλά νηπίου (που, όταν δεν του κάνεις τα χατήρια, είσαι «κακός»)· κι ότι, ώσπου να μεγαλώσουν, πρέπει να πίνουν το γαλατάκι τους καί να μή μιλάνε.

Δυστυχώς, αυτή η θανάσιμη κατάσταση γιά την Ελλάδα θα διαιωνίζεται – όσο δεν αλλάζουν οι συνθήκες (κυρίως διεθνώς). Δεν πρόκειται να σταματήσει. Το αποτέλεσμα είναι ότι πάμε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο – καί με ΟΛΗ την κρατική μας ηγεσία είτε προδοτική / πουλημένη, είτε ανύπαρκτη.

Κι ακόμα χειρότερα, συνεχώς ψηφίζονται νόμοι, που στερούν από τον Έλληνα ακόμη καί μικρές ελευθερίες. (Γιατί; γιατί έτσι! Αφού συνεχίζουμε να τους υπακούμε…) Ενώι αντιθέτως προβλέπουν νομοθετική πλέον ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ των προδοτών… η οποία πάει να περάσει καί στο επερχόμενο Σύνταγμα. (Θ’ ακούσατε ήδη πολλές φορές το ότι το Σύνταγμα θ’ αλλάξει. Προς το χειρότερο, εννοείται.)

ii. Στο εσωτερικό μέτωπο 2 – τα λάθρο

Τα λάθρο απλώς συνεχίζουν να έρχονται με κάθε τρόπο – καί πάντα παρανόμως… Καί γιατί να μην έρθουν, άλλως τε, αφού βρήκαν (α) τον Σόρος να τα χαρτζηλικώνει καί (β) τα κορόϊδα τους γελαδέλ(λ)ηνες να τα υπηρετούν;

Βέβαια, είναι πασίγνωστο ότι μεταξύ τους βρίσκονται -καί υπό το πρόσχημα του «κακομοίρη κατατρεγμένου»– τζιχάντια καί στρατιώτες / πράκτορες εχθρικών χωρών (κυρίως τουρκίτσας / πακισκατάν), καθώς καί βαρυποινίτες «απόφοιτοι» αλλοδαπών φυλακών. (Αυτή την πραγματικότητα μόνον οι προδότες καί οι ηλίθιοι δεν την βλέπουν.) Ωστόσο, δεν φαίνεται κανείς ν’ ανησυχεί. Στο κάτω-κάτω, γιά τον μέσο ηλίθιο γελαδέζο, η Μυτιλήνη κι η Σάμος πέφτουν μακριά. Οπότε, τί σημασία έχει (γιά τον μέσο γελαδέζο) το αν στη Μυτιλήνη η αναλογία λάθρο με ντόπιους έχει φτάσει το 2 προς 1, καί στη Σάμο το 1 προς 1; Αφού τα ορθάδικα στο Γκάζι εξακολουθούν να δουλεύουν μιά χαρά, πού βρίσκεται το πρόβλημα;

Το πρόβλημα, όμως (γιά τους νούν έχοντες), είναι το πότε (καί όχι το αν) θα δράσουν τα λάθρο εναντίον μας.

Ναί μέν, είναι γνωστό ότι περιμένουν (με ομαδικό κωδικοποιημένο sms) εντολή να μας σφάξουν, σε συνδυασμό με επίθεση της τουρκίτσας. Αλλά, πότε; καί γιατί δεν κάνουν τίποτε στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τη στιγμή που ουσιαστικώς τα έχουν καταλάβει; Τόσο πειθαρχημένοι είναι;

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι κάπου (καί σύντομα) θα ξεσπάσει ανεξέλεγκτη μαζική επίθεση των λάθρο εναντίον μας, διότι δεν έχουν όλα τους τόσο (στρατηγικό) μυαλό καί τόση υπομονή, ώστε να περιμένουν την σχετική εντολή. Καί παρά το γεγονός ότι όλες «αι Αρχαί» (τρομάρα τους) -μαζί με τους αρδ- «θάβουν» την εγκληματική επιθετικότητα των λάθρο ως μεμονωμένα καί συνηθισμένα «ασήμαντα» περιστατικά παραβάσεων του Ποινικού Δικαίου.

Μάλιστα, εντοπίζω αυτό το μελλοντικό γεγονός στη Θεσσαλονίκη, διότι εκεί φτάνουν λάθρο, που διασχίζουν τον Έβρο – καί τα οποία ούτε καταγράφονται πουθενά, ούτε πειθαρχημένα είναι. (Αντιθέτως, στα νησιά καί την Αθήνα τα λάθρο είναι τακτικός στρατός με πειθαρχία.) Οπότε, τα λάθρο (καί τα κρυφά αφεντικά τους) θα την πατήσουν, όπως ακριβώς την πάτησε το στράτευμα του Καραϊσκάκη στη μάχη του Ανάλατου: εκεί, η ήττα ξεκίνησε από δυό μπεκροκανάτες δικούς μας, που δεν μπορούσαν να συμμαζέψουν τη βλακεία τους.

Όταν, όμως, τα λάθρο μας δώσουν αφορμή να εξεγερθούμε, ούτε ψύλλος στον κόρφο τους!

Αλλά, είπαμε: προσωπικές εκτιμήσεις αυτά όλα.

β. Κι εμείς, κύριε;

i. Ποιά είναι η κατάσταση στον πατριωτικό χώρο;

Μέχρι στιγμής, σας έχω πεί γνωστά (στους Έλληνες πατριώτες) πράγματα· τίποτε το καινούργιο. Ωστόσο, δεν κάνω ούτε διαπιστώσεις, ούτε καταγγελίες· απλώς, εκτιμώ την παρούσα κατάσταση.

Εμείς, τώρα, ο πατριωτικός χώρος δηλαδή, παρουσιάζουμε δύο συμπτώματα βαρύτατης σήψεως:

Την αθρόα εισροή λαμόγιων υποψηφίων «αρχηγών» (που μυρίστηκαν κρέας κι έσπευσαν),
καί την αδράνεια.

Παναπεί ότι:

Αφ’ ενός, εκτός απ’ τους καθαρούς πατριώτες, συρρέουν στον πατριωτικό χώρο καί διάφορα πρόσωπα εντελώς ακατάλληλα· λαμόγια, εγωπαθείς, πρακτοράκια, μασωνάκια (με «πατριωτικές» εξάρσεις), παρανοϊκοί, φιλοχρήματοι… που, ωστόσο, όλων αυτωνών τους κόβει ότι γενικώς καί παγκοσμίως (αδιάφορο αν αυθόρμητα, ή καθοδηγημένα) η κατάσταση γυρνάει προς τον πατριωτισμό – οπότε, σπεύδουν να καβατζώσουν …αρχηγικές θέσεις από τώρα. (Σε ποιά Ελλάδα, όμως; Καλά, ‘ντάξ’… αυτό δεν τό ‘χουν πολυσκεφτεί.)

Κι αφ’ ετέρου, οι περισσότεροι δικοί μας αδρανούν, επειδή περιμένουν …τον Μεγαλέξανδρο! (Μερικοί συμβιβάζονται καί με παρακατιανούς «εθνάρχες» – τον Βατάτζη, ας πούμε.) Καί στο μεταξύ, δεν κάνουν τίποτε απολύτως! (Μπορεί, βέβαια, να μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά, ώστε να καταλαβαίνονται με τον Μεγαλέξανδρο – καί να γίνουν επιτελείς του! Lol!!! Αλλά, πέραν τούτου, ουδέν.)

ii. Οπότε, τί κάνουμε;

Καλά, ευχαριστώ! 🙂

Κάνουμε, πρέπει να κάνουμε, τα εξής – όσοι έχουμε μυαλό, εννοώ, καί όσοι δεν τα κάναμε αυτά ακόμη:

Να προετοιμαστούμε καταλλήλως. (Βαρέθηκα να γράφω το πώς· κι άλλο τόσο βαρέθηκε καί ο Παλαιός.)
Να κατανοήσουμε ότι δεν θα φανεί που-θε-νά κάποιος Μεγαλέξανδρος, να μας ενώσει καί να μας καθοδηγήσει. (Οι οπαδοί των διαφόρων «μαρμαρωμένων» κι «εξαδάχτυλων», καί ειδικά του «αναστηθησόμενου» Βατάτζη, αναμείνατε να σας νοικοκυρέψω καλά. Εφ’ όσον τολμάτε να παίζετε με την Ελλάδα, «κύριοι», να περιμένετε καί τις συνέπειες.)
Να κατανοήσουμε ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να φανεί ο Μεγαλέξανδρος· εφεξής, το μοντέλο δράσεως των Ελλήνων δεν θα είναι αρχηγοκεντρικό, αλλά δικτυοκεντρικό. Χωνέψτε το αυτό. Υπάρχουν σοβαρώτατοι λόγοι.

Οπότε: προετοιμαζόμαστε, αναμένουμε κάποιες εξελίξεις (παρακάτω γι’ αυτές – στο iii.), καί αναμένουμε / φροντίζουμε να δημιουργηθεί το φαινόμενο της χιονοστιβάδας.

Τ’ είν’, τώρα, αυτό το τελευταίο φρούτο, έ;

Είναι το ότι, κοντά σ’ έναν δραστήριο εν τοίς πράγμασιν «αρχηγό», θα μαζευτούν στην αρχή λίγοι, καί μετά πολλοί. Καί μήν αναρωτιέστε γιά τον τρόπο! Εδώ, παρά τα μύρια όσα καθημερινά μας προβλήματα (αφραγκίες, διαμονή μακριά ο ένας από τον άλλον, κτλ), γνωριστήκαμε μέσα από το Διαδίκτυο καί κάναμε φιλίες αρκετοί πατριώτες· μην προβληματίζεστε, λοιπόν, γιά το πώς θα βρεθούμε καί στην πραγματικότητα. Απλά, θα συμβεί. Να είστε σίγουροι.

Κι από ‘κεί καί μετά, θα προχωρήσουμε σε κυψέλες δικτύου – πάλι χωρίς να το καλοκαταλάβουμε πώς.

Τί πρέπει, όμως, να κάνουμε – ειδικά όσοι θα βρεθούμε «αρχηγοί»;

Δύο τινά:

Σεβόμαστε απολύτως την εξειδίκευση καθενός άλλου συν-Έλληνα.

Δεν είναι δυνατόν να τα ξέρουμε όλα! Έτσι, το Ελληνικό Δίκτυο, ωσάν μικροκοινωνία, θα εμπεριέχει διάφορες ειδικότητες – από πολεμιστές καθαρόαιμους, μέχρι γραφιάδες. Δεν ανακατευόμαστε στα ποδάρια άλλων, αν δεν γνωρίζουμε το αντικείμενό τους!

Καί παίρνουμε κεφάλια, όταν (κάποια κοπρόσκυλα) μας αμφισβητήσουν την αρχηγία.

Δεν έχει «μά» καί «μού» εδώ, ούτε «δημοκρατίες» καί «συζητήσεις» καί τέτοια. Όποιος αμφισβητεί τις ικανότητες καί τον κόπο άλλων συν-Ελλήνων, να πάει μόνος του να φτιάξει όσα νομίζει. Αν πρόκειται να ενταχθεί σε ήδη υπάρχουσα «κυψέλη Δικτύου», απλά βγάζει το σκασμό καί υπακούει.

Κι αν πάει να καταστρέψει κυψέλη Δικτύου, καλύτερα ήδη να έχει υπογράψει τη διαθήκη του.

Τελευταίο ερώτημα της ενότητας:

Σε ποιούς μπορούμε να στηριχτούμε;

Χμ… ας σκεφτούμε.

Εφ’ όσον οι 30-κάτι καί 40-κάτι είναι φευγάτοι (καί σιγά μην επιστρέψουν να βοηθήσουν!), τότε σαφώς θα στηριχτούμε στους άνω των 50. Καί δή (εννοείται!!!), όσους ΔΕΝ διετέλεσαν / διατελούν κομματόσκυλα.

Επίσης, μπορούμε να ελπίζουμε στους μαθητές Γυμνασίων καί Λυκείων. (Εκτός απ’ τα βλαμμένα καί τα σκατόψυχα, εννοείται.) Όσο κι αν φαίνεται περίεργο εκ πρώτης όψεως (κρίνοντας απ’ τα σημερινά χάλια της χώρας μας σε κάθε τομέα), αυτές οι ηλικίες έχουν πολλά καλά στοιχεία – καί δεν έχουν διαβρωθεί ακόμη από τον βόθρο, που ονομάζεται «πανεπιστήμιο». Άρα, θα βοηθήσουν στην Ελληνική Υπόθεση. (Βλέπε καταλήψεις γιά το Μακεδονικό.)

Δεν έχουμε άλλο διαθέσιμο έμψυχο υλικό, νομίζω.

iii. Όντως περιμένουμε καί κάποιες άλλες εξελίξεις;

Ναί· αν κι αυτές θα έχουν μέν συνέπειες στο φυσικό επίπεδο, αλλά θα λάβουν χώραν σε άλλο – καί δή, ως πρόδρομα γεγονότα.

Κυρίως θα είναι κάποιες νέες θέσεις των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος. Μόνο που εδώ -γιά τις λεπτομέρειες- χρειάζεται εις βάθος ανάλυση (την οποία δεν θα κάνω εγώ). Σε συντομία, όμως: λίαν προσεχώς (μέσα στους πρώτους μήνες του 2020) εμφανίζεται μπροστά μας κάτι σαν χοντρό «παράθυρο ευκαιρίας»… καί καλό είναι να το δούμε (ως έθνος) καί να το εκμεταλλευτούμε. Θα είμαστε εντελώς χαζοί, αν δεν το κάνουμε.

Πάντως, πλανήτες-ξεπλανήτες, πάντα ισχύει το «συν Αθηνάι».

Επίλογος

Αυτά όλα ήταν μιά εκτίμηση της καταστάσεως καί του πρακτέου, πάντα κατά τη γνώμη μου. Ας υλοποιήσουμε πρώτα τα παραπάνω, καί βλέπουμε γιά μετά.

Όμως, όποιος έχει να συνεισφέρει κάτι καλύτερο, ευπρόσδεκτος.

Υγ: Όπως ήδη διαπιστώσατε, το κείμενο προτείνει στάση ενεργητικής αναμονής. Θα μπορούσε, βέβαια, να προτείνει καί χτυπήματα, που σκοπό έχουν να ανατρέψουν τον αντίπαλο από τη θέση ισορροπίας του, καί να τον κάνουν να ψάχνει πανικόβλητος γιά εναλλακτικά σχέδια της τελευταίας στιγμής (άρα, να υποπέσει σε λάθη)· πχ χτυπήματα δικών μας χάκερς σε τράπεζες καί χρηματιστήρια. (Αφού θα τα ρίξουν που θα τα ρίξουν -καί δή, όποτε θέλουν αυτοί-, γιατί να μην τους τα ρίξουμε εμείς ακαίρως καί να τους χαλάσουμε τον τραχανά;) Αλλά είμαι αρκετά ρεαλιστής! Πούουου τέτοια καλά!… Δεν ελπίζω.

Οπότε, ας κάνουμε τώρα όλ’ αυτά τα απλά που αναφέρθηκαν, καί βλέπουμε.

ergdhmerg