Αποδοχή, το Κλειδί της Επιτυχημένης Γήρανσης …

Από: Μαρία Πέππα

Οι περισσότεροι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, αντιμετωπίζουμε τη γήρανση ως απειλή. Αλλάζει η ποιότητα της ζωής μας και διαφοροποιείται προς το χειρότερο η αίσθηση της αξίας που νιώθουμε για τον εαυτό μας. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι η τρίτη ηλικία θα μας φέρει μια ή και περισσότερες ¨στενοχώριες, ασθένειες και κρίσεις¨.

Ολόκληρες βιομηχανίες είναι χτισμένες πάνω στον φόβο των γηρατειών και την αγωνία μας να παρατείνουμε όσο περισσότερο γίνετε τα χρόνια της νεότητας ανεξάρτητα από το κόστος που θα χρειαστεί για να πληρώσουμε ή τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσουμε για να το επιτύχουμε. Από τις βαφές του τριχωτού της κεφαλής, τις πλαστικές επεμβάσεις, τα botox, το Viagra κλπ.

Και φυσικά δεν δαιμονοποιούμε τίποτα. Όλα τα παραπάνω και ίσως περισσότερα να χρειάζονται στα πλαίσια της υγιούς και ισορροπημένης φροντίδας του εαυτού. Εάν όμως η αντίδρασή μας στην διαδικασία γήρανσης έχει καταντήσει ένας αγώνας δρόμου με αντίπαλο το χρόνο, τότε, πέρα από κάθε αμφιβολία ο μόνος κερδισμένος θα είναι ο χρόνος. Νομοτελειακά, κανένας μας δεν μπορεί να τα βάλλει με το χρόνο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε μαζί του είναι να συμμαχήσουμε.

Έτσι λοιπόν, θα ήθελα να σας ζητήσω να πάρετε μερικές βαθιές αναπνοές, να χαλαρώσετε το νου και να επιτρέψετε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να εξερευνήσει μια οπτική διαφορετική. Μπορεί και να την έχετε ήδη σκεφτεί και να την καταχωνιάσατε στο χρονοντούλαπο των περασμένων σας αφηγήσεων. Ίσως όμως να ήρθε τώρα η στιγμή να την ενθυμηθείτε.

• Τι θα συνέβαινε αν το ισοδύναμο της γήρανσης ήταν η ευγνωμοσύνη για
  την εσωτερική δύναμη και σοφία που σας έφτασε έως την μέση και τρίτη
  ηλικία
• Τι θα συνέβαινε αν η κοινωνική κουλτούρα κατανοούσε, σεβόταν και
  αξιοποιούσε τις αποθήκες ισχύος, γνώσης και σοφίας των ηλικιωμένων
• Τι θα συνέβαινε αν οι γυναίκες επέτρεπαν στον εαυτό τους να αναδυθεί
  το μεγαλείο τους μετά την εμμηνόπαυση με τρόπο φυσικό

Δεδομένου ότι ο τρόπος με τον οποίο γερνάμε σχετίζεται άμεσα με τη στάση και τις πεποιθήσεις μας γύρω από τα γηρατειά, μια οπτική διαφορετική θα μπορούσε ευκολότερα να κάνει την διαφορά.

Γερνώντας όμορφα στα χρόνια της νεότητας … 
Καθώς μεγαλώνουμε, απαιτείται από εμάς εσωτερική δύναμη και σοφία, προκειμένου να επενδύσουμε περισσότερο στην φυσική ομορφιά και χάρη ζώντας σε μια κουλτούρα που ειδωλοποιεί τα χρόνια της νεότητας. Απαιτείται επίσης να θέσουμε κάποια ερωτήματα που αφορούν τις κοινές μας αντιλήψεις και εμπειρίες γύρω από τα γηρατειά.

Όταν μπούμε σε αυτή την διαδικασία, αυτό που θα διαπιστώσουμε είναι, ότι όχι μόνο μπορούμε να καταργήσουμε μερικούς μύθους για τη γήρανση που περιορίζουν την ποιότητα της ζωής μας, αλλά μπορούμε και να ανακαλύψουμε μερικά από τα ¨προνόμια¨ της γήρανσης που τόσο συχνά αγνοούμε. Υπάρχουν πολλά πρότυπα ρόλων που έχουμε υιοθετήσει και που μας οδήγησαν σε μονοπάτια που δεν ανταποκρίνονται στην αυθεντική πραγματικότητα και στην αλήθεια του εαυτού μας. Γνωρίζατε, για παράδειγμα, ότι:

• Η Martha Graham χόρεψε επαγγελματικά έως ότου ήταν 76 ετών ?
• Ο Βενιαμίν Φράνκλιν εφηύρε την διόπτρα με τους διεστιακούς φακούς στην
  ηλικία των 78 ετών ?
• Η Georgia O’Keefe συνέχισε να ζωγραφίζει καλά έως την δεκαετία του 90 ? 

Η ζωτικότητα και δημιουργικότητα της ¨τρίτης ηλικίας¨ δεν αφορά μόνο τους διάσημους. Αναμφίβολα όλοι γνωρίζουμε τουλάχιστον ένα άτομο που ζει μια ζωτική, γεμάτη ζωή ¨παρά¨ την ηλικία τους. Αυτός είναι πραγματικά ο τρόπος για να μεγαλώνουμε. Η ζωή θα πρέπει να γίνετε καλύτερη και πλουσιότερη καθώς γερνάμε.

Βεβαίως το κλειδί για να γερνάμε νιώθοντας χαρούμενοι και ευλογημένοι όπως και για τα περισσότερα πράγματα που μας δυσκολεύουν τη ζωή, είναι η Αποδοχή. Το αμέσως επόμενο είναι να αλλάζουμε τα πράγματα που μπορούμε να αλλάξουμε. Όμως, ποιες από τις αλλαγές που συνήθως έρχονται με την ηλικία είναι εκείνες που ¨δυσκολευόμαστε να κάνουμε¨ και ποιες είναι εκείνες που ¨κάνουμε με ευκολία¨.

Αποδοχή, το κλειδί της επιτυχημένης γήρανσης …

Μερικές φορές η επιτυχία στη ζωή συνεπάγεται την ευελιξία και την ικανότητα να αγκαλιάζουμε το παράδοξο. Αυτό σημαίνει ότι όταν αποδεχόμαστε αυτά που μας φέρνει η ζωή στο κάθε εδώ και τώρα μας, ανοίγουν σαν από μόνες τους οι πόρτες που μας ωθούν στις αλλαγές. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα στο οποίο μπορούμε να αναφερθούμε είναι μια γυναίκα που εγκυμονεί απρόσμενα την χρονική περίοδο που αποφασίζει με τον σύντροφό της να παραιτηθεί από την χρόνια και εξαντλητική προσπάθεια να αποκτήσουν παιδί και αποφασίζουν να υιοθετήσουν.

Η δυνατότητα να χαλαρώνουμε και να αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στις διαφορετικές προκλήσεις της ζωής, περιλαμβάνει και τις αλλαγές που μας συμβαίνουν καθώς γερνάμε. Όταν χαλαρώνουμε, γινόμαστε πιο δεκτικοί στους καινούργιους ή διαφορετικούς τρόπους θέασης και αντιμετώπισης καταστάσεων και πραγμάτων.

Βγαίνουμε από τη λειτουργία ¨μάχης ή φυγής¨  η οποία αποδυναμώνει το νευρικό μας σύστημα και μας κάνει να δρούμε παρορμητικά και μέσα από το φόβο. Αποκτούμε την ικανότητα της δράσης αλλά με σύνεση. Αντί να αγωνιούμε και να αγοράζουμε το κάθε καινούργιο προϊόν κατά της γήρανσης, μπορούμε να αφιερώνουμε λίγο χρόνο εξετάζοντας τους φόβους μας. Έτσι μόνο θα ανακαλύψουμε κατά πόσο βασίζονται στην πραγματικότητα ή σε κάποιο ¨πολιτισμικό προγραμματισμό¨ που θα ήταν ίσως καλύτερα να αγνοήσουμε.

Η στάση μας παίζει καταλυτικό ρόλο. Καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο γερνάμε. Μεγάλο ποσοστό της οργανικής και ψυχολογικής κατάπτωσης που αισθανόμαστε οι άνθρωποι όταν γερνάμε, οφείλεται στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι η φθίνουσα λειτουργικότητα και ποιότητα της ζωής μας, αποτελεί μέρος της γήρανσης.

Επιπλέον, πολλά από τα προβλήματα της προχωρημένης ηλικίας δεν οφείλονται τόσο στη διαδικασία της ίδιας της γήρανσης, αλλά μάλλον στις επιπτώσεις της αγχώδους ζωής και των ανθυγιεινών συνηθειών μας. Πιο κάτω, περιγράφω πέντε κοινούς ¨μύθους¨ για τη γήρανση που μπορούμε να ¨πετάξουμε από πάνω μας¨.

Αλλά πρώτα, ας δούμε τι δεν μπορούμε να αλλάξουμε με την ελπίδα πως θα αρχίσουμε να ¨κάνουμε ειρήνη¨ με τη γήρανση.
Ένα πράγμα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε είναι το γεγονός ότι κάθε ημέρα, μας φέρνει πιο κοντά στον θάνατο. Αυτό το γεγονός από μόνο του αποτελεί και το μεγαλύτερο εμπόδιο και δυσκολία μας στην αποδοχή της διαδικασίας γήρανσης.

Όταν αρχίζουμε να διαπιστώνουμε σημάδια γήρανσης, συνειδητοποιούμε ότι αυτό το σώμα τελικά θα πεθάνει. Καθώς μεγαλώνουμε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη θνησιμότητά μας και για να την αντιμετωπίσουμε, στρέφουμε το βλέμμα μας στους ¨πνευματικούς μας πόρους¨.

Με την εμμηνόπαυση, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, αρχίζουμε να ζούμε με ένα διαφορετικό ¨ορμονικό¨ περιβάλλον. Η εμφάνιση και η λειτουργία του σώματός μας αλλάζει και απαιτεί από εμάς να προσαρμοστούμε στις διαφοροποιημένες του συνθήκες. Οι ρόλοι μας αλλάζουν δραματικά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, εγκαταλείπουν το σπίτι μας και γινόμαστε παππούδες ή γιαγιάδες. Πολλοί από εμάς γινόμαστε φροντιστές ή γονείς των γονέων μας καθώς εισέρχονται στα τελευταία τους χρόνια.

Το γήρας, μας φέρνει επίσης αντιμέτωπους με περισσότερες απώλειες. Όχι μόνο τις απώλειες των πτυχών των νεότερων χρόνων μας, αλλά και την απώλεια γνωστών και οικείων ανθρώπων του περιβάλλοντός μας. Αυτή μπορεί να είναι μία από τις πιο δύσκολες πλευρές της γήρανσης.

Εάν νωρίτερα στη ζωή, δεν έχουμε μάθει τον τρόπο να θρηνούμε και να ζούμε με την απώλεια, είναι πολύ σημαντικό να το μάθουμε για να αποφεύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα ψυχολογικά και οργανικά προβλήματα.

Τώρα που έχουμε σκιαγραφήσει μερικές από τις αναπόφευκτες πτυχές της γήρανσης, ας δούμε μερικούς από τους ¨μύθους¨ γύρω από τη γήρανση, προκειμένου να απελευθερωθούμε από αυτούς και να ζήσουμε πιο ευτυχισμένες και ζωτικότερες ζωές καθώς γερνάμε.

Μύθος 1ος. Μεγαλώνοντας, αισθάνομαι χειρότερα μέσα στο σώμα μου. Η αυξανόμενη δυσκαμψία και οι πόνοι που συχνά έρχονται με την ηλικία δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα της ηλικίας, αλλά ίσως να οφείλονται στην έλλειψη κίνησης (ότι αφήνουμε, μας αφήνει). Μπορούμε να συνεχίσουμε να παραμένουμε εξαιρετικά ευέλικτοι και χωρίς πόνους όταν αποφασίσουμε να εντάξουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα την ήπια άσκηση.

Μύθος 2ος. Είναι πια πολύ αργά για να αρχίσω να φροντίζω τον εαυτό μου. Ένας υγιής τρόπος ζωής έχει βρεθεί ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους και καθοριστικότερους παράγοντες στο πώς γερνάμε. Οι μικρές μετατοπίσεις, βελτιώσεις στον τρόπο της ζωής μας όπως το προσεγμένο και υγιεινό φαγητό, η άσκηση, η τακτική χαλάρωση και η ανάπαυση, φέρνουν βελτιώσεις σε οποιαδήποτε ηλικία.

Μύθος 3ος. Είμαι πολύ μεγάλος/η για να μάθω καινούργια πράγματα και τρόπους. ¨Δεν μπορείτε να διδάξετε νέα κόλπα σε ένα γέρικο σκυλί¨. Έρευνες όμως μας δείχνουν ότι οι ηλικιωμένοι μπορούν να μάθουν νέα πράγματα και τρόπους. Η στάση μας παίζει σημαντικό ρόλο εδώ. Αν νομίζουμε ότι δεν μπορούμε, δεν θα μπούμε στον κόπο να καταβάλουμε προσπάθεια. Οι άνθρωποι που έχουν την διάθεση/κίνητρο να εξερευνήσουν νέους τρόπους, μαθαίνουν πολύ ευκολότερα να υιοθετούν τις αλλαγές.

Μύθος 4ος. Ο έρωτας είναι μόνο για τους νέους. Οι άνθρωποι μπορούμε να απολαμβάνουμε τον έρωτα σε όλες τις ηλικίες. Είμαστε σεξουαλικά όντα καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής, απλά η σεξουαλικότητα εκφράζεται διαφορετικά στις διαφορετικές ηλικίες. Οι αλλαγές στις ορμόνες θα επηρεάσουν την εμπειρία του έρωτα και ίσως χρειαστεί να βρούμε διαφορετικούς τρόπους για να νιώθουμε οικεία. Η χαλάρωση είναι το κλειδί εδώ έτσι ώστε να μην πανικοβαλλόμαστε όταν τα πράγματα δεν συμβαίνουν με τον τρόπο που είχαμε συνηθίσει να συμβαίνουν. Απλά πρέπει να δώσουμε στους εαυτούς μας χώρο για να εξοικειωθούμε με τις μεταβαλλόμενες φυσιολογίες μας.

Μύθος 5ος. Μεγαλώνοντας γίνoμαι λιγότερο ελκυστικός/η. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό από τους ανθρώπους που ¨γερνούν όμορφα¨. Η ιδιαίτερη ¨Ακτινοβολία¨ που εκπέμπουν οι ηλικιωμένοι που βρίσκονται σε Ειρήνη με τον Εαυτό τους και τη Ζωή είναι Μαγική …

Μαρία Πέππα 

Κλινική Υπνοθεραπεύτρια – Stress Coach
hypnotherapy4u.gr