Πέθανε ο δημοφιλής ηθοποιός Κώστας Ευριπιώτης, που μεταξύ άλλων έγινε αγαπητός στο ευρύ κοινό με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική επιτυχία «Της Ελλάδος τα παιδιά»
Έφυγε από τη ζωή ο δημοφιλής ηθοποιός Κώστας Ευριπιώτης, που έδινε τους τελευταίους μήνες σκληρή μάχη για τη ζωή του, στο Σπηλιοπούλειο Ίδρυμα, όπου νοσηλευόταν από τα μέσα Φεβρουαρίου. Η περιπέτεια της υγείας του Κώστα Ευριπιώτη ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο περίπου. Ο ηθοποιός ετοιμαζόταν να ανέβει στη σκηνή του θεάτρου Αθηνά, με την παράσταση «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης», όταν ξαφνικά βρέθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο όπου χειρουργήθηκε στον εγκέφαλο.
«Της Ελλάδος τα παιδιά» και «Άνδρες έτοιμοι για όλα»
Ο ηθοποιός Κώστας Ευριπιώτης γεννήθηκε το 1963 στην Ηλιούπολη σε ένα σπίτι με αυλή. Είναι το τέταρτο παιδί της οικογένειας, το μικρότερο, και τα παιδικά χρόνια του ήταν δύσκολα, όπως έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του. Ο πατέρας του ήταν εργάτης και η μητέρα του άνθρωπος θεοσεβούμενος, γι αυτό και ο ηθοποιός είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Θεό.
Ο Κώστας Ευριπιώτης είχε στην πορεία του πολλές συμμετοχές στο θέατρο και την τηλεόραση με ρόλους κυρίως κωμικούς. Έγινε επαγγελματίας ηθοποιός από το 1981, θαύμαζε τον Νίκο Βασταρδή, ο οποίος ήταν και δάσκαλός του στη δραματική σχολή και τον μέγα Χρόνη Εξαρχάκο – που διέθετε κατά την γνώμη του τρομερό οίστρο στον αυτοσχεδιασμό. Στα πρώτα του βήματα και σε ηλικία μόλις 22 ετών, υποδύθηκε τον γιο του Κώστα Βουτσά (Ανδροκλή Καρπερού), στην ιστορική τηλεοπτική σειρά του 1985, «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια». Έχει δηλώσει ότι θαύμαζε πάντα τον Κώστα Βουτσά και τον Θύμιο Καρακατσάνη.
ethnos.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Είχες την στόφα & την παιδεία ηθοποιού ορατό, “το είχες”.
Πώς να το κάνουμε !
Ας μην πάμε τώρα εδώ τέτοια στιγμή να δεσμευτούμε σε μεγέθη του τύπου εκείνος καλύτερος, ο άλλος πιό καλός κ.ο.κ.
Εύχομαι
Καλό ταξίδι να ΄χεις αρκεί ήδη να είναι χωρίς τύψεις για τον παρόντα βίο στη μάταιη τούτη ζωή κατά κάποιους ενώ ως τόσο, κατ΄ άλλους,
μέγιστης δασκάλας “κυρά- Ζωή” για την οποία έχω αναφερθεί με ένα ρητό- μοτό.
Το επαναλαμβάνω επειδή είναι στοχαστικό & μένει:
– – – ” Η Ζωή δεν είναι πρόβλημα.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ” ΜΥΣΤΗΡΙΟ “.
Δεν χρειάζονται άλλα λόγια.
Τα λέει όλα.
Είναι περιττές νομίζω οι περαιτέρω κουβέντες.
Το περισσότερο και το σύνηθες που γίνεται σχετικά με την ΖΩΗ γενικώς,
ειδικώς με την ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΣΗ,
η οποία λέγεται -ά- προ- πο & Παλιγεννεσία είναι ότι ακολουθεί κατά βήμα,
στιγμή, κατά γράμμα,
δευτερόλεπτο- δευτερόλεπτο καταγράφοντας την ΖΩΗ κάποιου
σε ειδικό σκληρό δίσκο (πλάκα κάνω) ήτοι στο ΑΡΧΕΙΟ της ΨΥΧΗΣ όπου εκεί μέσα είναι γραμμένα άπαντα.
Η μαυρομύτη δεν ξεχνά, που λέγαμε…
Εδώ ο άγνωστος στους ανθρώπους Νόμος,
έχει όνομα, δεν σκέτο.
Είναι “ο Νόμος της Ανταποδοτικής Δικαοσύνης”,
πρωτομίλησε είτε μίλησε αρχικά ο αείμνηστος Νικόλας Μαργιωρής, μέγας Μύστης, Αρχαιολόγος, Μεταφυσικός, ΕΣΩτερριστής μέχρι κόκκαλό να ναι καλά η Ψυχούλα του εκεί πάνω.
Τι λέει αυτός;
Καλό έκανες, καλό θα εισπράξεις.
Κακό έκανες,
κακό θα εισπράξεις.
Με ό,τι μέτρησες με το ίδιο να περιμένεις να αντιμετρηθείς.
Πώς να τα βάλεις με τον Θεό σκέφτεσαι μα δεν σκέφτεσαι το πιό απλό:
Ό,τι Θεός είσαι ΕΣΥ !
Γκούφη !
Οι ρόλοι άλλαξαν πριν την ενσάρκωση όταν βρισκότανε τα πάντα εις το Αιθερικόν Επίπεδον.
Εάν την πεις/αποκαλέσεις ” Αιθερική Διάσταση ” πάλι δεν θα σε μαλώσει κάποιος.
Τι γίνεται λοιπόν;
Υπέρ- σφουγγάρι οντότητα ο άνθρωπος.
Τι νόμιζε ;
Θα την γλύτωνε από (Υ)Ιούς & παραπαίδια;
Η άγνωστη πληροφορία για τον άνθρωπον είναι η αποκάλυψη ότι ο βιολογικός- ο πλήρης- με τα προσόντα, αδυναμίες, ΕΛλατώματά του εαυτός του
(όλοι εμείς τες πα),
αποτΕΛεί το μόνον “ον”,
εξ όλων των άλλων Βασιλείων μηδέ και του Ζωϊκού ακόμη το οποίο μπορεί να μετριάσει/την υπεροντότητα η οποία ακολουθεί κατά πόδας την πληροφορία.
Οτι ο πατέρας (εδώ) σε μιά επόμενη μούμια του- ό,ποτε “κατέβει”- επιστρέφοντας κάποτε ξεκινά από εκεί.
Κατά κανόνα ο συνηθισμένος – συχνός ρόλος που λαμβάνει στην επόμενη επαναθητεία,
επανεσάρκωση,
μετενσάρκωση
(πείτε το ο καθένας όπως του αρέσει),
σε μιάν επόμενη λοιπόν Παλιγεννεσία ενδέχεται να είναι ο νυν πατέρας Υιός είτε κόρη της οικογένειας της οποίας τον ρόλο του πατέρα,
τώρα,
αυτή τη φορά ενσαρκώνει (κυριολεκτικά) ο πρώην Υιός του οποίου έτσι εκεί πάνω αποφάσισε η Ψυχή του για να ανταποδώσει τη μοίρα και το ριζικό του,
το κάρμα του όπως λένε οι Ινδοί, κισμέτ όπως το αποκαλούν οι τούρκποι κ.ο.κ.
το καλό που έκανε σε προηγούμενες ζωές να του ξεπληρωθεί εισπράττοντας για αμοιβή “ΚΑΛΟ” είτε να εισπράξει την ανάλογη αμοιβή άμα έσπερνε κακία, ατιμία, απατεωνιά, αχαριστία, διαβολή κτλ.
Έτσι ο πατέρας (η ΨΥΧΗ του όχι ο ίδιος βιολογικά, σωματικά, η άλλη Διάσταση εντός ορίων ΑΙΘΕΡΙΚΟΥ, που λέγαμε…
Κρινόμενη η εμφανιζόμενη Ψυχή (ο πατέρας της ιστορίας) από ένα Δικαστήριο που υπάρχει εκεί πάνω και λέγεται “Καρμική Επιτροπή” αποτΕΛούμενη από τους Μίνωα, Ραδάμανθυ, Σαρπιδώνα, Αιακό (λένε για τον ΑρχάγγΕΛο, τον Έξαρχο Μιχαήλ ότι καλύπτει με την παρουσία του όταν/όποτε χρειαστεί η απουσία κάποιου εκ των υπολοίπων).
Η κριθείσα ΨΥΧΗ
(αφού εγκριθεί εκ της ΚΑΡΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ το δικαίωμα της Ψυχής να “κατέβει”) και λάβει ύλη (σώμα, κορμί, άνθρωπο) διαλέγει τι ρόλο και πώς επιθυμεί να παίξει έτσι ώστε εκεί που είναι να εισπράξει να το πληρωθεί κι εκείνο που είναι να πληρώσει…να το πληρώσει!
Έτσι λοιπόν πηγαίνουνε αυτά.
Παράδειγμα, πείτε κάπως σαν απόδειξη.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος κάποτε, στη μάχη ενός μικρού προπύργιου της Γραβιάς ενάντια στην τουρκιά, έγινε αιτία να χάσει δύο από τα παλικάρια του, γενναίους όσο & ΨΥΧΟΜΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Το έφερνε βαρέως, δεν το σήκωνε η Ψυχή του, η καρδιά του, το είναι του.
Δεν ησύχαζε σκεπτόμενος πώς/ότι με τις ενέργειές του εξέθεσε σε πραγματικό κίνδυνο την ζωή των παλικαριών του αφού πράγματι μετά σκοτώθηκαν.
Ήσαν δύο εκ της οπισθοφυλακής του οι οποίοι από μία λάθος εκτίμηση εντολής είτε υπολογισμού της,
ίσως και μη κατανοήσιμη,
μείνανε πάντως τα δυό παιδιά πίσω όταν όλοι οι άλλοι είχανε φύγει ακολουθώντας κατά γράμμα τα λεγόμενα του Καπετάν γερο-Ανδρούτσου.
Όταν ανέβηκε η Ψυχούλα του εκεί πάνω,
από τις έντονες τύψεις που τον βασάνιζαν (αισθανόταν ότι έφταιγε ο ίδιος έντονα),
φέρεται/φαίνεται ότι ζήτησε
πως όταν ξανακατέβει εδώ κάτω στη Γη να ΕΛθει ως πατέρας και εκείνα τα δύο αδικοχαμένα παλικάρια του να είναι οι Υιοί του στην οικογένειά του.
Έτσι έγινε;
Συμβαίνει σήμερα;
Υπάρχουνε και ζούνε οι πρωταγωνιστές της παραπάνω ιστορίας;
Ακόμη και εάν γνωρίζαμε σιγά που θα σας λέγαμε !
Άλλα δεν θα πούμε, το θέμα πάντως συνελήφθη.
Ούτε μπορεί να διανοηθεί κάποις έτσι εύκολα πόσες προβιώσεις μας εναλλάσσονται γύρω από την εξΕΛιξη της ΨΥΧΗΣ.
Κάλο παράδεισο Κώστα Ευριπιώτη