Ένας κυνηγός θησαυρών εξομολογείται: Λίρες, πλάκες χρυσού και θρύλοι

Χρυσές λίρες, πλάκες χρυσού, αμύθητοι θησαυροί, ιστορικά κειμήλια, χάρτες, θρύλοι. Η αναζήτηση χαμένων θησαυρών φαίνεται να είναι ένα από τα αγαπημένα σπορ στη χώρα μας για αρκετούς συμπολίτες μας.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης και μόρφωσης ζουν στον πυρετό του χρυσαφιού οργώνοντας ορεινές περιοχές ανά την Ελλάδα.

Το ελληνικό έδαφος φέρεται να είναι γεμάτο από θησαυρούς σύμφωνα με τους επίδοξους «Ιντιάνα Τζόουνς». Άλλωστε, η ελληνική ιστορία των τελευταίων αιώνων προσφέρει γόνιμο έδαφος για την επιβεβαίωση της ύπαρξης θησαυρών. Τουρκοκρατία, κατοχή, εμφύλιος κρύβουν εκατοντάδες ιστορίες περί ύπαρξης θαμμένων θησαυρών σε διάφορα μέρη της Ελλάδος.

Οι ιστορίες σε αρκετές περιπτώσεις λαμβάνουν διαστάσεις τοπικού θρύλου, όπως για παράδειγμα ο περίφημος θησαυρός του Άλη Πασά.

Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Σε ορεινές και όχι μόνο περιοχές, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας διηγούνται ιστορίες για λίρες που κρύφτηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Λίρες, οι οποίες δινόταν για την χρηματοδότηση του ελληνικού ένοπλου αγώνα και που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους.

Ο Θεόφιλος Χατζηιωαννίδης είναι ένας από τους πιο γνωστούς κυνηγούς θησαυρών. Πρόκειται για έναν από τους διοργανωτές του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Χρυσοθήρων το οποίο διεξάγεται στα 3-5 Πηγάδια. Κάτοικος της περιοχής, επιχειρηματίας και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Καλαμαριάς επιβεβαιώνει στην HuffPost Greece την ύπαρξη θησαυρών στην ελληνική επικράτεια.

«Βεβαίως και είναι πραγματικότητα, αλλά και γεγονότα», αναφέρει «η Ελλάδα κρύβει πολλούς θησαυρούς, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, κάποιοι μάλιστα έχουνε βρει» σημειώνει.

Χαμένες 16 εκατ. λίρες!

Ο ίδιος εκτιμά ότι αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι που ασχολούνται με το κυνήγι χαμένων ή κρυμμένων θησαυρών στην ελληνική επικράτεια ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια. «Μπορεί να είναι και πάνω από 3 εκατομμύρια, μη σας φαίνεται υπερβολικό», τονίζει.

Πρόκειται για ανθρώπους που δεν περιορίζονται σε κάποια στενά γεωγραφικά όρια, αλλά είναι παντού. Από την Κρήτη, την Ρόδο, την Καστοριά, τη Νάουσα και όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Οι ιστορίες και οι φήμες άλλωστε λίγο πολύ βρίσκονται παντού.

Ο κ. Χατζηιωαννίδης εκτιμά ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια περί τις 16 εκατομμύρια αγγλικές λίρες οι οποίες είναι χαμένες και…αναζητούνται.

«Έχουν πέσει στην Ελλάδα εκατομμύρια αγγλικές λίρες. Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της Κατοχής έπεσαν στην Ελλάδα περί τις 35 εκατομμύρια αγγλικές λίρες. Από αυτές οι 16 εκατομμύρια περίπου δεν έχουν βρεθεί ποτέ», υπογραμμίζει.

Μέθοδοι και εξοπλισμός

Το να ριχτεί κάποιος στο κυνήγι ενός χαμένου θησαυρού δεν φαίνεται να είναι δύσκολη υπόθεση. Αρκεί να διαθέτει όρεξη για έρευνα και περπάτημα. Σύμφωνα με τον κ. Χατζηιωαννίδη ο εξοπλισμός κάποιου χρυσοθήρα είναι σχετικά φθηνός.

Κάποιος για παράδειγμα που μόλις ξεκινά την αναζήτηση μπορεί να προμηθευτεί ένα ειδικό μηχάνημα με μόλις 50 ή και 100 ευρώ. Από κει και πέρα εξαρτάται μέχρι πόσα χρήματα επιθυμεί και μπορεί να διαρκέσει.

«Υπάρχουν και μηχανήματα που κοστίζουν ακόμη και 30.000 ευρώ», αναφέρει, «για κάποιον όμως που ξεκινά ένα απλό μηχάνημα με όχι περισσότερα από 100 ευρώ είναι αρκετά».

Η μέθοδος των κυνηγών θησαυρών, έχει να κάνει τόσο με την πληροφορία όσο και με την έρευνα. Αρχικά κάποιος έχει μια πληροφορία, στη συνέχεια κρίνει το κατά πόσο είναι αξιόπιστη, βασιζόμενος σε διάφορες πηγές. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις κάποιοι είναι πιο τυχεροί και μπορεί να προμηθευτούν κάποιο χάρτη. Αρκεί βέβαια να διασφαλίσουν ότι ο χάρτης είναι αυθεντικός και δεν έχει πουληθεί από κάποιον επιτήδειο. Σε περίπτωση που η πληροφορία διασταυρωθεί τότε το κυνήγι της αναζήτησης μόλις ξεκινά.

Η ελληνική «Μέκκα του χρυσού»

Για πολλούς μία περιοχή που διαθέτει ίσους τους περισσότερους κρυμμένους θησαυρούς είναι η ευρύτερη περιοχή της Νάουσας. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που την αποκαλούν ως η ελληνική «Μέκκα του χρυσού».

Το γιατί, το εξηγεί ο κ. Χατζηιωαννίδης:

«Από την περιοχή εδώ περνούσαν όλοι. Εγγλέζοι, αντάρτες κτλ. Ήταν το πέρασμα τους στην Ευρώπη και υπάρχουν διάφορες ιστορίες για τότε. Εδώ άλλωστε έγινε και η μάχη με τους κομιτατζήδες», αναφέρει.

Έχοντας 45 χρόνια ερευνών στην πλάτη, γνωρίζει και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά του να κυνηγά κάποιος έναν χαμένο θησαυρό.

Ένα μεγάλο πρόβλημα για παράδειγμα είναι το γεγονός ότι πολλοί χρυσοθήρες λειτουργούν χωρίς άδεια, με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις το αυτόφωρο να είναι…αναπόφευκτο.

«Δίνονται άδειες αλλά είναι περιορισμένες, εμείς θέλουμε να είμαστε 100% νόμιμοι, άλλωστε κερδισμένο και μόνο θα βγει το ελληνικό κράτος» σημειώνει.

Σε κάθε περίπτωση το κυνήγι για την εύρεση κάποιου κρυμμένου θησαυρού φαίνεται ότι ασκεί μία ακαταμάχητη έλξη σε αρκετούς συμπολίτες μας.

memorylifegr