Μικροί και Λίγοι

Αποδειχθήκαμε μικροί και λίγοι, το μικροί με μικρό και το Λίγοι με κεφαλαίο, γιατί οι μικροί, και όχι αυτοί σε ηλικία αλλά αυτοί σε ψυχή και σθένος, δεν έχουν τον σεβασμό μας και οι Λίγοι που τον έχουν, είναι δυστυχώς πολύ λίγοι για να μπορέσουν να αντισταθούν αποτελεσματικά στη λαίλαπα που σαρώνει τη χώρα μας και απειλεί μέχρι και την ίδια την ύπαρξή της.

Αν και, φυσικά, οι μικροί, που δυστυχώς είναι η πλειοψηφία στη δυστυχισμένη πατρίδα, δεν αντιλαμβάνεται τις διαστάσεις αυτής της θύελλας που λέγεται «παγκοσμιοποίηση» και «αδηφάγα συμφέροντα των επικυρίαρχων» και έχει χτυπήσει αδυσώπητα τη χώρα μας, κατατρώγοντας τις σάρκες της και φθάνοντας, τώρα με το κρίσιμο θέμα της εκχώρησης της Μακεδονίας στο κρατίδιο των Σκοπίων (γιατί περί αυτού πρόκειται, να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας επιτέλους) στο μεδούλι της: την ιστορία, τον πολιτισμό και την υπερηφάνεια της.

Φυσικά, ο συνήγορος (κυριολεκτικά) του διαβόλου θα παρενέβαινε, λέγοντας «Ανόητοι Έλληνες να λέτε πάλι καλά, γιατί τις άλλες χώρες, ξεκινώντας από την Σερβία και καταλήγοντας στη Λιβύη (η Συρία κρατάει ακόμη χάρη στην υποστήριξη των Ρώσων) τις ξεκάναμε με πόλεμο, βόμβες και ισλαμική τρομοκρατία (δικοί μας άνθρωποι φυσικά), εσείς τουλάχιστον τη γλυτώσατε και απλά σας πήραμε τα σπίτια, τη γη, τα μνημεία και την ιστορία σας. Αν μη τι άλλο έχετε ακόμη μια τηλεόραση να σας δείχνει τούρκικα σήριαλ και σαρβάιβορ»).

Οι μικροί (που μπορεί ηλικιακά να είναι και πολύ μεγάλοι) κάθονται ακόμη αναπαυτικά στις πολυθρόνες και τους καναπέδες τους και παρακολουθούν τα κανάλια που ελέγχονται από τις οικογένειες των επικυρίαρχων του πλανήτη Ρότσιλντ και Ροκφέλερ να τους αποπροσανατολίζουν συστηματικά, να τους αποκοιμίζουν γλυκά και να τους αποχαυνώνουν κυριολεκτικά, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και δημιουργώντας μια πονηρά σχεδιασμένη εικονική πραγματικότητα στην οποία βυθίζονται οικειοθελώς και μετατρέπονται σε εξαρτημένους σκλάβους που ποτέ δεν θα θελήσουν να ξυπνήσουν από τον λήθαργό τους.

Κατά συνέπεια, γιατί να ενδιαφερθούν αν τους κομματιάζουν τη χώρα; Αν τους κοροϊδεύουν και τους χλευάζουν; Αν αγνοούν τη λαϊκή βούληση, όπως εκφράστηκε σε όλα τα συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν μέσα στον τελευταίο χρόνο, υβρίζοντας χυδαία το λαό και επιβάλλοντας με τον πιο φασιστικό τρόπο τα σχέδια των «Μεγάλων» Γερμανία, Η.Π.Α. και λοιπό συνονθύλευμα για υφαρπαγή της Μακεδονίας και του πλούτου της, αυτοί που την καραμέλα του «είσαι φασίστας» την πιπιλίζουν όλη την ώρα εννοώντας βέβαια ότι «φασίστας είναι αυτός που δεν συμφωνεί με τις ανθελληνικές και απάνθρωπες θέσεις που μας έχουν δώσει εντολή τα ξένα κέντρα εξουσίας να επιβάλλουμε στους Έλληνες».

«Ε, και;», θα πούνε οι μικροί και αποχαυνωμένοι από τη χρόνια έκθεση στην προπαγάνδα δια της τηλεόρασης, που τους κατάντησε να νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους και να νομίζουν ότι τα λίγα ψίχουλα που τους έδωσε την περίοδο των γιορτών για τις επερχόμενες εκλογές η κυβέρνηση τα έδωσε από το ταμείο του Κράτους, ενώ στην πραγματικότητα τους έχει καταληστέψει (όχι μόνο αυτή, ας μην είμαστε άδικοι, και όλες οι προηγούμενες σε βάθος 40ετίας τουλάχιστον), στερώντας τους δια παντώς από τους κόπους και της οικονομίες τους μέσω της υπερφορολόγησης, των ανύπαρκτων χρεών που χρησιμοποιήθηκαν για να αλυσοδέσουν τη χώρα σε μνημόνια και να της κάνουν τελικά το μνημόσυνο, ξεπουλώντας την εθνική περιουσία της χώρας στους Γερμανούς και λοιπούς παγκοσμιοποιητές.

«Ε, και;» θα ξαναπούν, «και τι έγινε αν οι Σκοπιανοί θα λέγονται Μακεδόνες; Γιατί να με νοιάξει εμένα; Μόνο η τσέπη μου μετράει».

Δυστυχώς, μας αρέσει δεν μας αρέσει έτσι σκέφτονται οι πολλοί που είναι οι μικροί.

Αλλιώς, θα είχαν βγει στους δρόμους και δεν θα έμεναν εκεί, θα κραύγαζαν για την πατρίδα τους που τεμαχίζεται σιγά σιγά ή γρήγορα γρήγορα, που αλλοιώνεται εθνολογικά μέσω των ανορθολογικών μετακινήσεων αλλότριων, αλλογενών, αλλόθρησκων πληθυσμών (αφού τους τελείωσε το «οικονομικοί μετανάστες» όταν ενέσκηψε η κρίση τους βάφτισαν «πρόσφυγες» και φυσικά δεν μιλάμε για τους πραγματικούς πρόσφυγες που ελάχιστοι εμπίπτουν όντως στα κριτήρια που θέτει η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες) και εξοντώνεται ο γηγενής πληθυσμός της μέσω των εθνοκτόνων πολιτικών και του ανελέητου κυνηγητού της ελληνικής οικογένειας που και υπερφορολογείται και δεν της επιτρέπεται να τεκνοποιεί για να τεκνοποιεί ο αλλότριος πληθυσμός που έχει εισέλθει έντονα την τελευταία πενταετία στη χώρα μας, χάρη στα άφθονα επιδόματα που μοιράζει το δεξί χέρι των Ρότσιλντ Σόρος με τις ΜΗΚΥΟ του να έχουν αντικαταστήσει τις κρατικές υπηρεσίες της χώρας και να αλωνίζουν ανενόχλητες.

Αποχαυνωμένοι λοιπόν οι μικροί και θα γίνουν ακόμη πιο μικροί γιατί τα σχέδια των «Μεγάλων» είναι να τους συρρικνώσουν τελείως, γνωρίζοντας ότι καμία αντίσταση δεν θα βρουν σε άτομα αδιάφορα, αμαθή ή ημιμαθή, εγωπαθή και συμφεροντολόγα και, κατ’ ουσία, δειλά, που τους βόλεψε μια χαρά το μότο «δεν ξέρω, δεν μιλάω, κοιτάω τη δουλειά μου, δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο το τομάρι μου, άντε και άλλα 2-3 τομάρια που τυγχάνουν να είναι μέλη του μορφώματος που αποκαλώ οικογένεια».

Όσο για αξίες, είναι γελοίο να πιστεύουμε ότι αυτά τα άτομα έχουν άλλες αξίες από τη βολή τους και τη βόλεψή τους.

Αλλά και ο αντίποδας αυτών, που είναι οι Λίγοι, αυτοί δηλαδή που αντέδρασαν, που φώναξαν, που εναντιώθηκαν, εμπράκτως φυσικά γιατί τα λόγια είναι εύκολα και όλοι λίγο πολύ είμαστε καλοί σε αυτά, στις πράξεις είναι που χωλαίνουμε, είναι δυστυχώς πάρα πολύ Λίγοι.

Και πνίγονται και αυτοί, μέσα στη θάλασσα των πολλών μικρών που βολεμένοι στη νιρβάνα τους και την άγνοιά τους ότι κατ’ ουσία μέλη ενός κοπαδιού αναλώσιμων προβάτων είναι, δεν πρόκειται ποτέ να συνδράμει την οποιαδήποτε προσπάθειά τους να αντισταθούν στο φαύλο σύστημα που μολύνει με σήψη ο,τι αγγίζει. Αντίθετα, είναι πιθανό να τους κάνουν και κακό ακόμη, για να τους εμποδίσουν να τους βγάλουν από το μαντρί τους (προτιμώντας να πεθάνουν από το σίγουρο χέρι του χασάπη παρά να ανακτήσουν την ελευθερία τους αφού η ελευθερία θέλει κότσια).

Υπήρξε, φυσικά, και το παράδειγμα του Λεωνίδα και των 300 («ψιλά γράμματα» για τους μικρούς που ίσως και να αγνοούν την ύπαρξή τους και αν δεν την αγνοούν σίγουρα θα τους λένε «μαλάκες» αφού κανείς δεν τους δίδαξε ποτέ την ανώτερη έννοια της αυταπάρνησης), αλλά και αυτό, δυστυχώς, μας διδάσκει ότι η προδοσία ήταν εκ των έσω.

Για ακόμη μια φορά η προδοσία είναι εκ των έσω, αλλά αναρωτιέται κανείς Ποιοι είναι ο χειρότεροι; Οι κυβερνώντες που εκτελούν τις εντολές των ξένων κέντρων εξουσίας με αντάλλαγμα μια καρέκλα και ολίγα ή και πολλά αργύρια ή οι κυβερνώμενοι που κρύβονται συστηματικά πίσω από το φόβο, τη δειλία και την απραξία τους;

Γιατί , ως γνωστόν η ανοχή είναι συνενοχή .

Και αυτή η συνενοχή θα είναι η μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνισμού.

Πατριώτες, τη χάνουμε τη χώρα!

(αλλά είπαμε, ο πατριωτισμός που συγχέεται ηθελημένα με τον εθνικοσοσιαλισμό/ναζισμό είναι η πιο ποινικοποιημένη έννοια στη σύγχρονη Ελλάδα. Το γιατί συνέβη αυτό απαντάται στις μέρες μας: για να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις και να εξουδετερωθεί άμα τη γενέση η όποια αφύπνιση όταν θα έρθει η ώρα του τελικού ξεκοιλιάσματος της Ελλάδας και αυτό ξεκινάει άμεσα με την εκχώρηση της Μακεδονίας).