Η ΧΡΥΣΗ ΠΥΛΗ
«1 ΚΑΙ ἐπέστρεψέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη. 2 καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι’ αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ εἰσελεύσεται δι’ αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη· 3 διότι ὁ ἡγούμενος, οὗτος καθήσεται ἐν αὐτῇ τοῦ φαγεῖν ἄρτον ἐναντίον Κυρίου. κατὰ τὴν ὁδὸν αἰλὰμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐξελεύσεται» Ιεζεκιήλ 44/1-3.
Όταν το 574 πΧ ….γράφτηκε αυτή η προφητεία ο δρόμος από την κοιλάδα, τον χείμαρρο των Κέδρων, περνούσε από αυτή την πύλη, που ονομαζόταν Χρυσή Πύλη. Αυτή η πύλη υπήρχε την εποχή του Χριστού και πιστεύεται ότι απ’ αυτή πέρασε, όταν έκανε τη θριαμβευτική Του είσοδο. Το 1543 μΧ, όταν αποκαταστάθηκαν τα τείχη της Ιερουσαλήμ από το σουλτάνο Σουλεϊμάν, ο δρόμος από τη Χρυσή Πύλη δεν χρησιμοποιούταν πλέον.
Αριστερά: Η φημισμένη Χρυσή Πύλη, όπως φαίνεται απέξω από τα παλαιά τείχη της Ιερουσαλήμ. (Πηγή: Peter W. Stoner, Μιλάει η Επιστήμη, Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα, 1990, σελ. 73)
Ο Σουλτάνος βλέποντας ότι η πύλη είναι άχρηστη διέταξε το κλείσιμο της. Αντί να χτίσει έναν απλό τείχο στη θέση της πύλης, την αποκατάστησε με τα τόξα της και τα στολίδια της και μετά έχτισε με γεμίσματα τα ανοίγματα της πύλης. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος σχεδίαζε να καταλάβει την Ιερουσαλήμ και να ανοίξουν την πύλη για τη θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη. Προφανώς ο Κάιζερ νόμιζε ότι μπορούσε να παίξει με τις προφητείες και να τις παραβιάσει. Φαίνεται η πύλη αυτή σαν να περιμένει την επιστροφή του Χριστού, όταν θα ξανανοιχτεί, για να είναι η κύρια είσοδος Του προς την πόλη. Η πύλη βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην τοποθεσία του Ναού. [6]
Ποια η πιθανότητα να εξακολουθήσει να υπάρχει αυτή η πύλη μέχρι σήμερα, και να μένει κλειστή; Η εκτίμηση είναι ένα στα χίλια. [7]
Η ΣΙΩΝ ΘΑ ΑΡΟΤΡΙΑΣΤΕΙ
«12 διὰ τοῦτο δι’ ἡμᾶς Σιὼν ὡς ἀγρὸς ἀροτριαθήσεται» Μιχαίας 3/12.
Από τότε που γράφτηκε αυτή η προφητεία, το 750 π.Χ. μέχρι σήμερα, διάφορα μέρη της ΙερουσαλήμΙερουσαλήμ από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν, αυτό το ιδιαίτερο μέρος που ήταν γνωστό ως Σιών, η πόλη Δαβίδ, έμεινε έξω απ’ τα τείχη. Έτσι αροτριάστηκε και μεγάλα του τμήματα – ακόμα και σήμερα παθαίνουν το ίδιο πράγμα – και φυτεύτηκε με σιτάρι και άλλα φυτά. Είναι το μόνο μέρος της παλιάς πόλης που έχει ποτέ καλλιεργηθεί. καταστράφηκαν πολλές φορές και ξαναχτίστηκαν, αλλά το 1543 μ.Χ. όταν ξαναχτίστηκαν τα τείχη της
Ποια είναι η πιθανότητα ότι αυτό το ιδιαίτερο τμήμα της Ιερουσαλήμ θα ξαναεπιστρέψει στη γεωργία; Ήταν το πιο επιθυμητό της τμήμα. Εδώ ήταν το παλάτι του Σολομώντα. Η εκτίμηση είναι ένα στα εκατό. [8]
ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
«38 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριος, καὶ οἰκοδομηθήσεται πόλις τῷ Κυρίῳ ἀπὸ πύργου Ἀναμεὴλ ἕως πύλης τῆς γωνίας· 39 καὶ ἐξελεύσεται ἡ διαμέτρησις αὐτῆς ἀπέναντι αὐτῶν ἕως βουνῶν Γαρὴβ καὶ περικυκλωθήσεται κύκλῳ ἐξ ἐκλεκτῶν λίθων· 40 καὶ πάντες Ἀσαρημὼθ ἕως Ναχὰλ Κέδρων, ἕως γωνίας πύλης ἵππων ἀνατολῆς ἁγίασμα τῷ Κυρίῳ, καὶ οὐκέτι οὐ μὴ ἐκλίπῃ καὶ οὐ μὴ καθαιρεθῇ ἕως τοῦ αἰῶνος.» Ιερεμίας 31/38-40. Προφητεία που γράφτηκε το 600 πΧ.
Βλέπουμε εδώ να αναφέρονται εννιά θέματα στην επέκταση της πόλης της Ιερουσαλήμ. Πρώτα προφητεύεται ότι θα επεκταθεί και έπειτα προφητεύεται η τάξη με την οποία θα γίνει αυτή η επέκταση.
Η εικόνα που έχουμε στην επόμενη σελίδα μάς δείχνει χονδρικά το σχήμα της παλιάς πόλης, και τη θέση καθ’ ενός από τα εννέα σημεία που αναφέρονται. Αρχικά, η αύξηση της πόλης κάλυψε τα σημεία 1 και 2. Αυτά είναι μέσα στο τείχος του Σουλεϊμάν.
Πριν εξήντα χρόνια η Ιερουσαλήμ ξεπέρασε τα τείχη και άρχισε να επεκτείνεται προς την κατεύθυνση του αριθμού 3.
Από τότε επεκτάθηκε από τον έναν αριθμό στον άλλον, μέχρις ότου, τώρα, χτίζεται γύρω από την πύλη των αλόγων, στον αριθμό 9.
Είναι εύκολο να βρούμε τον αριθμό για όλες τις δυνατότητες ανάπτυξης σ’ αυτά με εννιά βήματα. Υπάρχουν έξι γωνίες στην παλιά πόλη. Σίγουρα η ανάπτυξη μπορούσε να αρχίσει από οποιαδήποτε από αυτές τις γωνίες, χωρίς βέβαια να πούμε τίποτε για τις πλευρές. Ας πούμε, λοιπόν, ότι η ανάπτυξη μπορούσε να αρχίσει απ’ αυτές τις έξι γωνίες. Μετά, αφού θα χτιζόταν στο σημείο με τον αριθμό 1 θα μπορούσε να χτιστεί σε οποιαδήποτε από τις παλιές γωνίες, ή να πάει προς οποιαδήποτε από τις τρεις διευθύνσεις από τον αριθμό 1, έτσι η δεύτερη επέκταση μπορούσε να γίνει προς οποιοδήποτε από τα οχτώ μέρη. Συνεχίζοντας έτσι για τα εννιά σημεία και πολλαπλασιάζοντας τα αποτελέσματα βρίσκουμε ότι, αν ο Ιερεμίας έγραφε μέσα από ανθρώπινη γνώση πιθανότητα που είχε για να βγει σωστός ήταν περίπου 1 προς 8×1010. [9]
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
«31 καὶ θήσω τὰς πόλεις ὑμῶν ἐρήμους καὶ ἐξερημώσω τὰ ἅγια ὑμῶν, καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθῶ τῆς ὀσμῆς τῶν θυσιῶν ὑμῶν. 32 καὶ ἐξερημώσω ἐγὼ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ θαυμάσονται ἐπ’ αὐτῇ οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν οἱ ἐνοικοῦντες ἐν αὐτῇ. 33 καὶ διασπερῶ ὑμᾶς εἰς τὰ ἔθνη, καὶ ἐξαναλώσει ὑμᾶς ἐπιπορευομένη ἡ μάχαιρα· καὶ ἔσται ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος, καὶ αἱ πόλεις ὑμῶν ἔσονται ἔρημοι» (Λευιτικό 26/31-33, γράφτηκε το 1491 πΧ).
«33 τάδε λέγει Ἀδωναΐ Κύριος· ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ καθαριῶ ὑμᾶς ἐκ πασῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰς πόλεις, καὶ οἰκοδομηθήσονται ἔρημοι. 34 καὶ ἡ γῆ ἡ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται» (Ιεζεκιήλ 36/33-35, γράφτηκε το 587 πΧ).
Αυτές οι προφητείες κάνουν εφτά προβλέψεις:
1. Θα ερημωθούν οι πόλεις της Παλαιστίνης.
2. Τα αγιαστήριά θα ερημωθούν.
3. Η χώρα θα ερημωθεί.
4. Εχθροί θα κατοικούν τη χώρα.
5. Οι Ιουδαίοι θα διασπαρθούν.
6. Το ξίφος θα κυνηγάει τους Ιουδαίους.
7. Οι Ιουδαίοι θα επιστρέψουν ξανά στην Παλαιστίνη, οι πόλεις θα ξαναχτιστούν, και η γη θα καλλιεργηθεί.
Ας δούμε με λεπτομέρεια αυτές τις προβλέψεις.
1. Αυτή η πρώτη πρόβλεψη της προφητείας εκπληρώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα, όταν δηλαδή ο Κύριος οδήγησε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο στη γη της επαγγελίας. Δεν θα φαινόταν πιθανό ότι θα επέτρεπε να ξαναερημωθούν οι πόλεις. Η εκτίμηση είναι ένα προς δέκα.
2. Τα αγιαστήρια διατηρήθηκαν σε δραστηριότητα όλο τον καιρό της οδοιπορίας στην έρημο. Ποια να είναι η πιθανότητα να ερημωθούν μαζί με τις πόλεις; Η εκτίμηση ήταν ένα προς δύο.
3. Οι επισκέπτες της Παλαιστίνης πριν εβδομήντα και πλέον χρόνια ανέφεραν ότι ένα πολύ μικρό μέρος της χώρας καλλιεργείτο ενώ η μεγαλύτερη έκταση της ήταν μια τέλεια έρημος. Πιθανότητα κατ’ εκτίμηση ένα προς δέκα.
4. Η Παλαιστίνη έγινε οχυρό των Μουσουλμάνων, που είναι εχθροί των Ιουδαίων. Το ότι οι Μουσουλμάνοι κατείχαν τη γη είναι κάτι που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Η πιθανότητα κατ’ εκτίμηση είναι ένα προς δύο.
5. Οι Ιουδαίοι, ακόμα και στις μεγάλες δοκιμασίες παρέμεναν μαζί, είτε αυτοί βρίσκονταν στην Αίγυπτο, στην Παλαιστίνη ή στην έρημο. Ποια ήταν η πιθανότητα να διασκορπιστούν; Η εκτίμηση ήταν ένα προς πέντε.
6. Οι Ιουδαίοι διώχτηκαν τόσο όσο καμιά άλλη φυλή στη γη. Ο διωγμός που τους έκανε ο Χίτλερ πρόσφατα ήταν ο πιο άγριος διωγμός που αναφέρεται στην ιστορία. Η εκτιμούμενη πιθανότητα είναι ένα προς δέκα.
7. Ποια ήταν η πιθανότητα ότι ενώ έχουν τόσο πολύ διωχθεί και σκορπιστεί ότι θα επέστρεφαν και θα επανακτούσαν τη γη τους; Η επανάκτηση της χώρας τους συμπληρώθηκε σχετικά πρόσφατα. Όλοι μας θαυμάσαμε μπροστά στην ταχύτητα και στις στρατιωτικές επιτυχίες των Ιουδαίων, καθώς ανακτούσαν την Παλαιστίνη. Η εκτίμηση είναι ένα προς δέκα. Έτσι για την εκπλήρωση όλης της προφητείας έχουμε μια πιθανότητα 1 προς 2×105.
Προσέξτε τι αναφέρεται στο Λευϊτικό 26/8: «8 καὶ διώξονται ἐξ ὑμῶν πέντε ἑκατόν, καὶ ἑκατὸν ὑμῶν διώξονται μυριάδας. καὶ πεσοῦνται οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν ἐναντίον ὑμῶν μαχαίρᾳ.». Πιθανόν η προφητεία αυτή δεν είχε σκοπό να αναφερθεί στον πόλεμο των έξι ημερών του 1967 μεταξύ Ισραήλ και Αράβων. Όμως, η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε κατά ένα πολύ αξιοσημείωτο τρόπο σ’ αυτόν ακριβώς τον πόλεμο. Ο ολικός πληθυσμός της Αιγύπτου, Ιορδανίας και Συρίας είναι περίπου είκοσι φορές όσο ο πληθυσμός του Ισραήλ, δηλαδή η ίδια αναλογία των πέντε προς εκατό της προφητείας.
Και, ίσως κανένας στρατός στην ιστορία να μη τράπηκε σε φυγή όσο ο Αιγυπτιακός στρατός στη χερσόνησο του Σινά, όταν οι στρατιώτες έφευγαν με τα πόδια, με τα τανκς και με κάθε δυνατό μέσο, καθώς τα περισσότερα απ’ αυτά σωριάστηκαν το ένα επάνω στ’ άλλο, στην προσπάθεια τους να περάσουν μέσα απ’ τα ορεινά περάσματα, καθώς – απελπισμένα – προσπαθούσαν να ξεφύγουν απ’ τις Ισραηλινές δυνάμεις.
ΜΩΑΒ ΚΑΙ ΑΜΜΩΝ
«3 καὶ ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἀμμών· ἀκούσατε λόγον Κυρίου· τάδε λέγει Κύριος· ἀνθ’ ὧν ἐπεχάρητε ἐπὶ τὰ ἅγιά μου, ὅτι ἐβεβηλώθη, καὶ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἠφανίσθη, καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰούδα, ὅτι ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ, 4 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑμᾶς τοῖς υἱοῖς Κεδὲμ εἰς κληρονομίαν, καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν ἐν σοὶ καὶ δώσουσιν ἐν σοὶ τὰ σκηνώματα αὐτῶν· αὐτοὶ φάγονται τοὺς καρπούς σου, καὶ αὐτοὶ πίονται τὴν πιότητά σου. 5 καὶ δώσω τὴν πόλιν τοῦ Ἀμμὼν εἰς νομὰς καμήλων καὶ τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν εἰς νομὴν προβάτων· καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριος. 6 διότι τάδε λέγει Κύριος· ἀνθ’ ὧν ἐκρότησας τὴν χεῖρά σου καὶ ἐψόφησας τῷ ποδί σου καὶ ἐπέχαρας ἐκ ψυχῆς σου ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, 7 διὰ τοῦτο ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς διαρπαγὴν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐξολοθρεύσω σε ἐκ τῶν λαῶν καὶ ἀπολῶ σε ἐκ τῶν χωρῶν ἀπωλείᾳ· καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ Κύριος. ~ 8 Τάδε λέγει Κύριος· ἀνθ’ ὧν εἶπε Μωάβ· ἰδοὺ ὃν τρόπον πάντα τὰ ἔθνη οἶκος Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, 9 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραλύω τὸν ὦμον Μωὰβ ἀπὸ πόλεων ἀκρωτηρίων αὐτοῦ, ἐκλεκτὴν γῆν, οἶκον Ἀσιμοὺθ ἐπάνω πηγῆς πόλεως παραθαλασσίας. 10 τοῖς υἱοῖς Κεδὲμ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν δέδωκα αὐτοὺς εἰς κληρονομίαν, ὅπως μὴ μνεία γένηται τῶν υἱῶν Ἀμμών·» (Ιεζεκιήλ 25/3-4, 9-10· γραμμένο στα 590 πΧ).
«Εγώ θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσία του Μωάβ εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει Κύριος (Ιερεμίας 48/47* γράφτηκε το 600 πΧ).
«Και μετά ταύτα θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσία των υιών ’μμων λέγει Κύριος» (Ιερεμίας 49/6* γράφτηκε το 600 π.Χ.).
Τρία πράγματα προβλέπονται στις προφητείες αυτές:
1. Ο Μωάβ και ο ’μμων θα καταληφθούν από τους ανθρώπους της Ανατολής και αυτοί θα φάνε τους καρπούς της γης.
2. Οι άνθρωποι από την Ανατολή θα χτίσουν επαύλεις (παλάτια) στη χώρα των Αμμωνιτών.
3. Οι Μωαβίτες και οι υιοί Αμμών τελικά θα επιστρέψουν και θα πάρουν ξανά τη χώρα τους.
Οι ’ραβες επανειλημμένα επέδραμαν σ’ αυτές τις χώρες και άρπαξαν τους καρπούς της γης. Τελικά, έδιωξαν τους πιο πολλούς, κατοίκους, αλλά δεν ασχολήθηκαν πολύ με τη γη. Έχτισαν όμως παλάτια και, τα παλάτια αυτά που έχτισαν οι ’ραβες στη χώρα των Αμμωνιτών χρησιμοποιούνται και σήμερα. Πρόσφατα οι Βρετανοί, με την ίδρυση του προτεκτοράτου της Ιορδανίας και την εν γένει προστασία που έδωσαν στο ανεξάρτητο κράτος της, προστάτεψαν τη χώρα από τις επιδρομές. Η γη καλλιεργείται ξανά και οι πόλεις αυξάνουν με ρυθμό που δεν ήταν ποτέ γνωστός σ’ αυτή την περιοχή.
Οι εκτιμήσεις για την εκπλήρωση αυτών των θεμάτων δόθηκαν ως: (1) ένα προς πέντε, (2) ένα στα δέκα, (3) ένα στα είκοσι. Έτσι η εκτίμηση για την πιθανότητα της όλης προφητείας είναι 1 προς 103. [10]
ΕΔΩΜ
«ὅτι ὕψωσεν ὥσπερ ἀετὸς νοσσιὰν αὐτοῦ, ἐκεῖθεν καθελῶ σε· 17 καὶ ἔσται ἡ Ἰδουμαία εἰς ἄβατον, πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐπ’ αὐτὴν συριεῖ. 18 ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ πάροικοι αὐτῆς, εἶπε Κύριος παντοκράτωρ, οὐ μὴ καθίσει ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ οὐ μὴ κατοικήσει ἐκεῖ υἱὸς ἀνθρώπου» (Ιερεμίας 49/16-18 γράφτηκε το 600 πΧ ή Ιερεμίας Κθ΄ 16-18).
Οι προβλέψεις που γίνονται σ’ αυτή την προφητεία είναι οι εξής:
1. Ο Εδώμ (Ιδουμαία) θα κατακτηθεί.
2. Ο Εδώμ θα ερημωθεί.
3. Ο Εδώμ δεν θα ξανακατοικηθεί.
Την εποχή που γράφτηκε αυτή η προφητεία ο Εδώμ ήταν μια πολύ ακμάζουσα χώρα. Το χώμα της θεωρείτο σαν ένα απ’ τα πιο πλούσια του κόσμου. Η θέση της ήταν πάνω στους μεγάλους εμπορικούς δρόμους. Η πρωτεύουσα της, η Πέτρα, λαξεύτηκε μέσα στους βράχους, και ίσως είχε τις καλύτερες οχυρώσεις λόγω της φύσης της από οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο. Παρέμεινε μια ευημερούσα πόλη για πολλά χρόνια και μετά την εποχή του Χριστού. Καταλήφθηκε από τους Μουσουλμάνους το 636 μΧ. Από τότε έμεινε έρημη. Μια αποστολή της National Geographic Society, που ταξίδεψε στη χώρα αυτή ανέφερε ότι πρακτικά δεν βρίσκεις ούτε ζώα ούτε ανθρώπους.
Οι πιθανότητες για την εκπλήρωση αυτών των διαφορετικών θεμάτων είναι οι εξής: (1) ένα προς δέκα, (2) ένα προς δέκα, (3) ένα στα εκατό. Αυτά δίνουν ολική πιθανότητα εκπλήρωσης 1 στα 10 .
ΒΑΒΥΛΩΝΑ
«19 καὶ ἔσται Βαβυλών, ἣ καλεῖται ἔνδοξος ἀπὸ βασιλέως Χαλδαίων, ὃν τρόπον κατέστρεψεν ὁ Θεὸς Σόδομα καὶ Γόμορρα· 20 οὐ κατοικηθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον, οὐδὲ μὴ εἰσέλθωσιν εἰς αὐτὴν διὰ πολλῶν γενεῶν, οὐδὲ μὴ διέλθωσιν αὐτὴν Ἄραβες, οὐδὲ ποιμένες οὐ μὴ ἀναπαύσονται ἐν αὐτῇ· 21 καὶ ἀναπαύσονται ἐκεῖ θηρία καὶ ἐμπλησθήσονται αἱ οἰκίαι ἤχου, καὶ ἀναπαύσονται ἐκεῖ σειρῆνες, καὶ δαιμόνια ἐκεῖ ὀρχήσονται, 22 καὶ ὀνοκένταυροι ἐκεῖ κατοικήσουσι, καὶ νοσσοποιήσουσιν ἐχῖνοι ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν· ταχὺ ἔρχεται καὶ οὐ χρονιεῖ.» (Ησαΐας 13/19-21, γράφτηκε το 712 πΧ).
«26 καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰς γωνίαν καὶ λίθον εἰς θεμέλιον, ὅτι εἰς ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριος. 27 Ἄρατε σημεῖον ἐπὶ τῆς γῆς, σαλπίσατε ἐν ἔθνεσι σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἔθνη, παραγγείλατε ἐπ’ αὐτὴν βασιλείαις Ἀραρὰτ παρ’ ἐμοῦ καὶ τοῖς Ἀσχαναζαίοις, ἐπιστήσατε ἐπ’ αὐτὴν βελοστάσεις, ἀναβιβάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἵππον ὡς ἀκρίδων πλῆθος. 28 ἀναβιβάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσης τῆς γῆς, τοὺς ἡγουμένους αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς στρατηγοὺς αὐτοῦ. 29 ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσε, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸς Κυρίου τοῦ θεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνος εἰς ἀφανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτήν. 30 ἐξέλιπε μαχητὴς Βαβυλῶνος τοῦ πολεμεῖν, καθήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐθραύσθη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήθησαν ὡσεὶ γυναῖκες, ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώματα αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆς. 31 διώκων εἰς ἀπάντησιν διώκοντος διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰς ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντος τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, ὅτι ἑάλωκεν ἡ πόλις αὐτοῦ, 32 ἀπ’ ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήφθησαν, καὶ τὰ συστήματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρες αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται. 33 διότι τάδε λέγει Κύριος· οἶκοι βασιλέως Βαβυλῶνος ὡς ἅλων ὥριμος ἁλοηθήσονται· ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητος αὐτῆς. 34 κατέφαγέ με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέ με σκεῦος λεπτόν, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος· κατέπιέ με ὡς δράκων, ἔπλησε τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς τρυφῆς μου ἔξωσέ με· 35 οἱ μόχθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς Βαβυλῶνα. ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιών· καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους, ἐρεῖ Ἱερουσαλήμ· 36 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν αὐτῆς καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆς. 37 καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται. 38 ὅτι ἅμα ὡς λέοντες ἐξηγέρθησαν καὶ ὡς σκύμνοι λεόντων. 39 ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖς καὶ μεθύσω αὐτούς, ὅπως καρωθῶσι καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐξεγερθῶσι, λέγει Κύριος· 40 καταβιβάσω αὐτοὺς ὡς ἄρνας εἰς σφαγὴν καὶ ὡς κριοὺς μετ’ ἐρίφων. 41 πῶς ἑάλω καὶ ἐθηρεύθη τὸ καύχημα πάσης τῆς γῆς; πῶς ἐγένετο Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν; 42 ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆς, καὶ κατεκαλύφθη. 43 ἐγενήθησαν αἱ πόλεις αὐτῆς ὡς γῆ ἄνυδρος καὶ ἄβατος, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἷς, οὐδὲ μὴ καταλύσει ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνθρώπου» (Ιερεμίας 51/26-43 ή Κη΄/26-43, γράφτηκε το 600 πΧ).
Αυτές οι προφητείες μας λένε ότι:
1. Η Βαβυλών θα καταστραφεί.
2. Ποτέ δεν θα ξανακατοικηθεί.
3. ’ραβες δεν θα κατασκηνώνουν εκεί.
4. Δεν θα υπάρχουν εκεί ποίμνια.
5. Στα ερείπια της θα ζουν άγρια θηρία.
6. Οι πέτρες της δεν θα χρησιμοποιηθούν για άλλες οικοδομές.
7. Οι άνθρωποι δεν θα περνούν από τα ερείπια της.
Η Βαβυλώνα κατακτήθηκε το 538 πΧ, αφού υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες σε σπουδαιότητα πόλεις, αν δεν ήταν και η πιο σπουδαία όλων των εποχών. Τα τείχη της είχαν πάχος 30 μέτρα και ύφος τους 100 μέτρα, ενώ υπήρχαν πύργοι πολύ ψηλότεροι. Το μήκος των τοίχων της ήταν περίπου δεκατέσσερα μίλια σε κάθε πλευρά της πόλης. Ένας ποταμός, που περνούσε μέσα από πόλη την εφοδίαζε με νερό. Υπήρχε αρκετή γη μέσα στα τείχη ώστε να εξασφαλίζεται η πόλη με τροφή. Δεν φοβόταν τις πολιορκίες.
Οι ’ραβες, αν και κατασκηνώνουν σε οποιοδήποτε μέρος, έχουν κάποια δεισιδαιμονία για τη Βαβυλώνα- και ενώ μπορείς να μισθώσεις κάποιον για οδηγό, αυτός δεν θα μείνει εκεί τη νύχτα. Η ερημωμένη πόλη κατοικείται από τσακάλια και άλλα είδη άγριων ζώων, ενώ άνθρωποι δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν ούτε ποίμνια στη Βαβυλώνα.
Ενώ από τις γύρω πόλεις που ερημώθηκαν πάρθηκαν τα τούβλα και άλλα οικοδομικά υλικά, οι πέτρες που είχαν μεταφερθεί στη Βαβυλώνα για το χτίσιμο της, και με τεράστιες δαπάνες, όμως, ποτέ δεν μετακινήθηκαν από εκεί.
Αν και σχεδόν όλες οι αρχαίες πόλεις βρίσκονται σε σπουδαίους τουριστικούς δρόμους, η Βαβυλώνα δεν βρίσκεται σε κάποιο τέτοιο δρόμο- πολύ λίγοι τουρίστες την επισκέπτονται.
Οι εκτιμήσεις για την πιθανότητα να εκπληρωθούν τα διάφορα αυτά θέματα είναι ως εξής: (1) Μία στα δέκα, (2) ένα στα εκατό, (3) ένα στα διακόσια, (4) ένα στα πέντε, (5) ένα στα πέντε, (6) ένα στα εκατό, (7) ένα στα δέκα. Αυτές κάνουν την εξής πιθανότητα για την όλη προφητεία: 1 στα 5×109. [12]
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ας βάλουμε σε έναν πίνακα τις προφητείες που θεωρήσαμε και τις πιθανότητες για την εκπλήρωση τους, ώστε να τις δούμε παραστατικά:
Τύρος 1 στα 7,5×107
Σαμάρεια 1 στα 4×104
Γάζα και Ασκάλωνα ίσια 1,2×104
Ιεριχώ 1 στα 2×105
Η Χρυσή Πύλη 1 στα 103
Όργωμα της Σιών 1 στα 102
Επέκταση της Ιερουσαλήμ Ιστα 8×1010
Παλαιστίνη 1 στα 2×105
Μωάβ και Αμμων 1 στα ×103
Εδώμ 1 στα ×104
Βαβυλώνα 1 στα 5×109
Η πιθανότητα να βγουν αληθινές και οι έντεκα αυτές προφητείες, αν είχαν γραφτεί με ανθρώπινη σοφία, βρίσκεται αν πολλαπλασιάσουμε όλες αυτές τις πιθανότητες μαζί, και θα είχαμε το αποτέλεσμα: 5,76×1059.
Μερικοί θα πουν ότι οι εκτιμήσεις που δόθηκαν σε μερικές από αυτές τις προφητείες είναι πολύ μεγάλες και θα πρέπει να ελαττωθούν. ’λλοι ίσως πουν ότι μερικές από αυτές τις προφητείες σχετίζονται μεταξύ τους και ότι θα έπρεπε να έχουμε μικρότερες πιθανότητες. Αυτό είναι σωστό, κι έτσι, προτείνω ότι, αν κάποιος το επιθυμεί, να ξεκινήσει έτσι, κάνοντας τον υπολογισμό με βάση τις δικές του εκτιμήσεις. Και, πάλι, θα βρει τον αριθμό πάρα πολύ μεγάλο, έτσι ώστε να είναι αποφασιστικής σημασίας. Μπορεί να προσθέσει στις θεωρήσεις του και άλλες προφητείες και να εκτιμήσει την πιθανότητα για την εκπλήρωση τους. Μπορεί για παράδειγμα να χρησιμοποιήσει τις προφητείες για τη Σιδώνα (Ιεζεκιήλ 28/20-23), την Καπερναούμ και τη Βηθσαϊδά (Λουκάς 10/13,15), τη λεωφόρο μεταξύ Αιγύπτου και Ασσυρίας (Ησαΐας 19/23-25), τις μεταβολές στην Αίγυπτο (Ιεζεκιήλ 29/12-15 και 30/13). Είμαι βέβαιος ότι είναι περισσότερες από το ελάχιστο, για να ικανοποιηθεί κάποιος, κι ότι ο αριθμός που δώσαμε πιο πάνω είναι πολύ «συντηρητικός». ’λλοι ίσως πουν ότι αυτές οι διηγήσεις στη Βίβλο δεν είναι προφητείες, αλλά ιστορίες που γράφτηκαν μετά την εκπλήρωση των γεγονότων. Αυτό όμως είναι ανόητο, επειδή όλες αυτές οι προφητείες βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη και ο καθένας θα συμφωνήσει ότι γράφτηκαν πριν απ’ τον Χριστό. Όλες οι προφητείες που θεωρήσαμε εδώ εκπληρώθηκαν τελείως μετά τον Χριστό. Αν θα έπρεπε να βγάλουμε απ’ τον υπολογισμό τις εκτιμήσεις για το μέρος των προφητειών που εκπληρώθηκε πριν το Χριστό, τότε η πιθανότητα μας θα ήταν και πάλι τόσο μεγάλη που το μέγεθος τους ως επιχείρημα είναι κάτι το ασύλληπτο.
Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε αυτή την πιθανότητα του 1 προς 5,76×1059. Ας το στρογγυλέψουμε σε 5×1059. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε ότι έχουμε αυτό τον αριθμό σε ασημένια δολάρια. Πόσο μεγάλος θα ήταν αυτός ο σωρός; Ο όγκος του ήλιου είναι πάνω από 1.000.000 φορές τον όγκο της γης, όμως με 5×1059 ασημένια δολάρια θα μπορούσαμε να κάνουμε 1028 στερεούς ασημένιους «ήλιους».
Ο γαλαξίας μας αποτελείται από όλα τα άστρα που αποτελούν αυτή τη μεγάλη ομάδα των άστρων. Είναι μια τεράστια ομάδα από 100.000.000.000 άστρα. Σε μεγάλες αποστάσεις από τον γαλαξία μας υπάρχουν άλλοι γαλαξίες που είναι όμοιοι με τον δικό μας και περιέχουν περίπου τον ίδιο αριθμό άστρων. Αν ήθελες να μετρήσεις τα 100.000.000.000 άστρα θα έπρεπε να μετράς για 750 χρόνια 250 άστρα το λεπτό, και θα έπρεπε να το κάνεις μέρα και νύχτα χωρίς σταμάτημα· και πάλι, θα είχες μετρήσει τα άστρα ενός μόνο γαλαξία! (Σημείωση: Όλοι οι υπολογισμοί είναι κατά προσέγγιση ενός ή δύο ψηφίων).
Εκτιμάται ότι ολόκληρο το σύμπαν περιέχει περίπου δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες, που ο καθένας τους περιέχει περίπου 100 δις άστρα. Με τα 5×1059 ασημένια δολάρια θα μπορούσαμε να έχουμε όλα τα άστρα όλων αυτών των γαλαξιών 2×105 φορές.
Υποθέστε ακόμα ότι έχουμε σημειώσει ένα από αυτά τα ασημένια δολάρια και το ανακατεύουμε μέσα στον μεγάλο σωρό πριν να τον κάνουμε σφαίρες μεγέθους του ήλιου. Μετά, δένουμε τα μάτια κάποιου και του λέμε να πάει σε όλες αυτές τις τεράστιες μπάλες και να σκαλίσει και να βρει το ένα εκείνο σωστό δολάριο. Τι πιθανότητα έχει για να το βρει; Θα ήταν ένα πολύ τεράστιο καθήκον αν του το αναθέταμε. Αν ο άνθρωπος μας, που είχε το κάλυμμα στα μάτια του, έτρεχε με εκατό χιλιόμετρα την ώρα – νύχτα και μέρα – θα χρειαζόταν πέντε χρόνια για να πάει γύρω από ένα τέτοιο άστρο. Αυτό θα έκανε να είναι πολύ λίγη η πιθανότητα να διαλέξει από αυτό το άστρο το σωστό δολάριο, αν όμως χρειαζόταν τόσο χρόνο για κάθε άστρο θα του έπαιρνε 500 δισεκατομμύρια χρόνια για κάθε γαλαξία. Αν βέβαια ήταν φανταστικά γρήγορος και για να δει τα ασημένια δολάρια που βρίσκονται σε 100 δισεκατομμύρια άστρα χρειαζόταν ένα μόνο δευτερόλεπτο (αντί για 500 δισεκατομμύρια χρόνια), και πάλι θα χρειαζόταν περίπου 3×109 χρόνια να δει την όλη μάζα. Ο χρόνος ακόμα είναι τεράστιος, δηλαδή, τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Είναι ανόητο να σκεφτούμε ότι ακόμα κι έτσι θα είχε ελαχιστότατη πιθανότητα να 6ρει το σωστό δολάριο.
Η πιθανότητα ότι όλες αυτές οι έντεκα προφητείες γράφτηκαν με ανθρώπινη σοφία, κι όμως να βγαίνουν όλες αληθινές, είναι όμοια με την πιθανότητα που έχει ο άνθρωπος μας με το καλυμμένο πρόσωπο να βρει το σωστό δολάριο. Όμως οι προφητείες αυτές – και πολλές άλλες – έχουν αποδειχθεί αληθινές. Ένα μονάχα συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε: Δηλαδή, ότι ο Θεός ενέπνευσε στο να γραφεί καθεμιά από αυτές τις προφητείες. Τι ισχυρότερη απόδειξη μπορεί κανείς να ζητήσει ότι η Βίβλος είναι θεόπνευστη; Στο βιβλίο του Ησαΐα (41/23), ο προφήτης λέει προκλητικά στους θεούς των ειδωλολατρών: «23 ἀναγγείλατε ἡμῖν τὰ ἐπερχόμενα ἐπ’ ἐσχάτου, καὶ γνωσόμεθα ὅτι θεοί ἐστε·». Ο Θεός δέχθηκε αυτή την πρόκληση. Έχει προβλέψει πολλά γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον! Κι όλα αυτά έχουν γίνει, όπως προβλέφθηκαν, παρόλο που, σε πολλές περιπτώσεις, είχαν δοθεί χιλιάδες χρόνια πριν την εκπλήρωση τους! Ο Θεός έχει αποδείξει ότι είναι ο Υπερφυσικός μας Θεός που έχει όλη τη σοφία. Δεν έχουμε καμιά άλλη εναλλακτική λύση, παρά να πιστέψουμε ότι αυτός είναι παρών!
2. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ
«39 ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιωάννης 5/39).
Η λέξη «Γραφαί» αυτής της περικοπής αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Χριστός εδώ μας λέει ότι στην Παλαιά Διαθήκη θα βρούμε τις προφητείες που αναφέρονται στον εαυτό Του. Έτσι, λοιπόν, σ’ αυτές τις προφητείες και στην εκπλήρωση τους, θα κοιτάξουμε ώστε να βρούμε ενδείξεις ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του Θεού, ο Σωτήρας της ανθρωπότητας, και ότι είναι το κάθε τι που προφητεύτηκε γι’ Αυτόν, και κάθε τι που Αυτός ισχυρίστηκε ότι είναι.
Αν βρούμε ότι οι προφητείες αυτές εκπληρώνονται στον Χριστό, τότε θα έχουμε βεβαιωθεί ότι, ο Χριστός όχι μόνο είναι ο Μεσσίας που προβλέφθηκε στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά και ότι επιπλέον οι προφητείες αυτές δόθηκαν από τον ίδιον τον Θεό. Γιατί, αν δεν έχουν δοθεί από τον Θεό, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εκπληρώσει οποιονδήποτε αριθμό απ’ αυτές, όπως θα φανεί αργότερα σ’ αυτό το κεφάλαιο.
Για να κάνουμε μια εκτίμηση της ένδειξης θα χρησιμοποιήσουμε την ίδια αρχή των πιθανοτήτων που διατυπώσαμε και χρησιμοποιήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο.
Εκτιμώντας αυτές τις προφητείες, θα πρέπει να απαντήσουμε στο ακόλουθο ερώτημα που αφορά κάθε προφητεία: Ένας σε πόσους ανθρώπους έχουν εκπληρώσει αυτή την προφητεία; Καταλαβαίνω ότι μερικοί θα φέρουν αντιρρήσεις σ’ αυτή την ερώτηση λέγοντας ότι αυτές οι προφητείες έγιναν αναφορικά με τον Χριστό, έτσι ώστε κανένας άλλος δεν έχει, ούτε θα μπορέσει ποτέ να τις εκπληρώσει. Αυτό, βέβαια, είναι σωστό αν πάρουμε την όλη μάζα των προφητειών, αλλά δεν είναι σωστό όταν εξετάζουμε ατομικά κάθε προφητεία. Προφητεύθηκε για παράδειγμα ότι ο Χριστός θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ, και σίγουρα πολλά άλλα πρόσωπα έχουν γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Προφητεύθηκε ότι ο Χριστός θα σταυρωθεί, και πολλοί άλλοι έχουν σταυρωθεί. Σίγουρα, δεν έχω επιθυμία να γίνω ιερόσυλος κάνοντας αυτές τις ερωτήσεις. Προσπαθώ να δω απροκατάληπτα τις ενδείξεις, ώστε το επιχείρημα μου να είναι ξεκάθαρο.
Η Φοιτητική Ένωση Inter-Varsity Christian Fellowship έκανε μια σειρά μαθημάτων στο Κολλέγιο της Πασαδένας με θέμα: Οι ενδείξεις των Χριστιανών. Το ένα μέρος της εργασίας που απασχολούσε αυτά τα μαθήματα ήταν οι εκπληρωμένες προφητείες που αφορούσαν την Πρώτη Έλευση του Χριστού. Οι φοιτητές που συμμετείχαν έπρεπε να κάνουν διάφορες εκτιμήσεις πιθανοτήτων και τους ζητήθηκε να είναι πολύ «συντηρητικοί» σ’ αυτές. Συζήτησαν για πολύ κάθε προφητεία, και παρουσίασαν διάφορες συνθήκες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πιθανότητα να τις εκπληρώσει κάποιος. Μετά τη συζήτηση, οι φοιτητές συμφώνησαν ομόφωνα σε κάποια δεδομένη εκτίμηση ότι είναι και λογική και συντηρητική. Στο τέλος των εκτιμήσεων αυτών οι φοιτητές εξέφρασαν τα αισθήματα τους ως εξής: Αν ένας οποιοσδήποτε ήθελε να μπει σ’ αυτές τις συζητήσεις και βοηθούσε να υπολογιστούν οι εκτιμήσεις όπως αυτοί είχαν κάνει, κι αυτός θα συμφωνούσε μαζί τους ότι οι εκτιμήσεις εκείνες ήσαν συντηρητικές.
Οι εκτιμήσεις που χρησιμοποιήσαμε σ’ αυτό το κεφάλαιο είναι ένας συνδυασμός των εκτιμήσεων αυτών που δόθηκαν στα μαθήματα αυτά των Χριστιανικών ενδείξεων και που οι εκτιμήσεις αυτές δόθηκαν από δώδεκα διαφορετικές τάξεις φοιτητών κολλεγίων, και αντιπροσωπεύουν περισσότερους από 600 φοιτητές. Έχω ζυγίσει προσεκτικά τις εκτιμήσεις τους και τις άλλαξα κάπως, για να γίνουν ακόμα πιο συντηρητικές. Αν ο αναγνώστης δεν συμφωνεί με τις εκτιμήσεις που δίνω, μπορεί να κάνει τις δικές του εκτιμήσεις και μετά να βγάλει τα λογικά τους συμπεράσματα.
Θεωρήσαμε τις εξής οχτώ προφητείες:
1. «1 ΚΑΙ σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ΄ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος.» (Μιχαίας 5/2).
Αυτή η προφητεία προβλέπει ότι ο Χριστός θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Εφόσον αυτή είναι η πρώτη προφητεία που θα θεωρήσουμε και δεν υπάρχουν περιορισμοί που τέθηκαν εκ των προτέρων, αναρωτιόμαστε: Ένας στους πόσους σε όλο τον κόσμο έχει γεννηθεί στη Βηθλεέμ;
Η καλύτερη εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό έρχεται από την προσπάθεια μας να βρούμε τον μέσο όρο του πληθυσμού της Βηθλεέμ, από την εποχή του Μιχαία μέχρι σήμερα, και να τον διαιρέσουμε με τον μέσο όρο του πληθυσμού της γης στην ίδια περίοδο. Ένα μέλος μιας απ’ αυτές τις τάξεις ήταν βοηθός βιβλιοθηκάριος και έτσι του ανατέθηκε να- βρει τις πληροφορίες. Μας ανέφερε στο επόμενο μάθημα ότι η πιο ακριβής εκτίμηση αυτού του λόγου ήταν ένα προς 280.000. Αφού ο πιθανός πληθυσμός της γης κατά μέσο όρο ήταν λιγότερος από δύο δισεκατομμύρια και ο πληθυσμός της Βηθλεέμ ήταν κατά μέσο όρο λιγότερος από 7150 ο λόγος τους θα είναι 7150/2.000.000.000 ή ένας στους 2,8×105 έχει γεννηθεί στη Βηθλεέμ.
2. «1 ΙΔΟΥ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου, καὶ ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ Κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε, καὶ ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε· ἰδοὺ ἔρχεται, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.» (Μαλαχίας 3/1).
Έχουμε την εξής ερώτηση: Από όλους τους ανθρώπους που γεννήθηκαν στη Βηθλεέμ πόσοι είχαν προδρόμους για να προετοιμάσουν τον δρόμο τους; Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν βέβαια ο πρόδρομος του Χριστού. Αλλά, αφού δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους κατοίκους της Βηθλεέμ και τους ανθρώπους που γεννήθηκαν σε άλλα μέρη του κόσμου, μπορούμε να γενικεύσουμε την ερώτηση: Από όλους τους ανθρώπους του κόσμου, πόσοι είχαν προδρόμους για να ετοιμάσουν τον δρόμο τους;
Οι φοιτητές είπαν ότι η προφητεία προφανώς αναφερόταν σε κάποιον ειδικό απεσταλμένο του Θεού, του οποίου το μοναδικό καθήκον ήταν να ετοιμάσει τον δρόμο για το έργο του Χριστού, και έτσι έχουμε ένα επιπρόσθετο περιορισμό. Οι φοιτητές τελικά συμφώνησαν ότι μια εκτίμηση ένα στα 1000 είναι εξαιρετικά συντηρητική. Οι πιο πολλοί σκέφτηκαν ότι κανονικά θα έπρεπε να θέσουμε ένα αριθμό πολύ μεγαλύτερο από το 1000. Θα χρησιμοποιήσουμε την εκτίμηση 1 προς 103 (1000).
3. «9 Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σῴζων αὐτός, πραυ±ς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Ζαχαρίας 9/9).
Έχουμε εδώ την εξής ερώτηση: Ένας στους πόσους, που γεννήθηκαν στη Βηθλεέμ και είχε έναν πρόδρομο μπήκε στην Ιερουσαλήμ σαν βασιλιάς που κάθεται επάνω σε έναν πώλο όνου; Αυτή γίνεται πολύ περιοριστική γι’ αυτό θα θεωρήσουμε μια ισοδύναμη ερώτηση: Ένας στους πόσους που μπήκαν σαν άρχοντες στην Ιερουσαλήμ μπήκε καθήμενος επί πώλου όνου;
Οι φοιτητές είπαν ότι αυτό είναι κάτι το πολύ δύσκολο για να εκτιμηθεί. Δεν ήξεραν παρά μόνο τον Χριστό που μπήκε με αυτό τον τρόπο.
Οι φοιτητές σκέφθηκαν ότι τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή αν κάποιος έμπαινε στην Ιερουσαλήμ4. Θα χρησιμοποιήσουμε 1 προς 102. σαν βασιλιάς θα χρησιμοποιούσε ένα πιο αξιοπρεπές μεταφορικό μέσο. Συμφώνησαν σε μια εκτίμηση 1 προς 10
4. «6 καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτόν· τί αἱ πληγαὶ αὗται ἀναμέσον τῶν χειρῶν σου; καὶ ἐρεῖ· ἃς ἐπλήγην ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἀγαπητῷ μου. » (Ζαχαρίας 13/6).
Ο Χριστός προσδόθηκε από τον Ιούδα, έναν από τους μαθητές Του, που έγινε αιτία να θανατωθεί, και να πληγωθεί στα χέρια Του.
Δεν φαίνεται να υπάρχει σχέση ανάμεσα στην εκπλήρωση αυτής της προφητείας και αυτές που θεωρήσαμε πρωτύτερα. Μπορούμε να ρωτήσουμε:
Ένας στους πόσους προδόθηκε από φίλους και το αποτέλεσμα της προδοσίας να είναι πληγές στα χέρια;
Οι φοιτητές είπαν ότι είναι πολύ σπάνιο να προδοθείς από τους φίλους σου και ακόμη πιο σπάνιο να έχουμε σαν αποτέλεσμα της προδοσίας πληγές στα χέρια. Τελικά, συμφωνήθηκε ένα στα 1.000, αν και οι πιο πολλοί φοιτητές προτιμούσαν έναν μεγαλύτερο αριθμό. Έτσι, θα χρησιμοποιήσουμε 1 στα 103.
5. «12 καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς· εἰ καλὸν ἐνώπιον ὑμῶν ἐστι, δότε στήσαντες τὸν μισθόν μου ἢ ἀπείπασθε· καὶ ἔστησαν τὸν μισθόν μου τριάκοντα ἀργυροῦς.» (Ζαχαρίας 11/12).
Η ερώτηση εδώ είναι πολύ απλή: Ένας στους πόσους . ανθρώπους έχει προδοθεί, και από όσους έχουν προδοθεί πόσοι έχουν προδοθεί για τριάντα αργύρια;
Οι φοιτητές είπαν ότι αυτός είναι πολύ σπάνιο και έθεσαν την εκτίμηση τους: Ένα στα 10.000 ή 1 στα 104. Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε 1 στα 103.
6. «13 καὶ εἶπε Κύριος πρός με· κάθες αὐτοὺς εἰς τὸ χωνευτήριον, καὶ σκέψαι εἰ δόκιμόν ἐστιν, ὃν τρόπον ἐδοκιμάσθην ὑπέρ αὐτῶν. καὶ ἔλαβον τοὺς τριάκοντα ἀργυροῦς καὶ ἐνέβαλον αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον» (Ζαχαρίας 11/13).
Αυτό είναι κάτι το πολύ ξεκάθαρο. Και τα τριάντα αργύρια δεν θα επιστραφούν. Θα ριχτούν στον οίκο του Κυρίου, και μετά θα πάνε στον κεραμέα. Θα θυμηθείτε ότι ο Ιούδας κάτω απ’ τις τύψεις που είχε προσπάθησε να επιστρέψει τα τριάντα αργύρια, αλλά ο αρχιερέας δεν τα δέχθηκε.
Έτσι, ο Ιούδας τα πέταξε στο πάτωμα του ναού και πήγε και κρεμάστηκε. Ο αρχιερέας πήρε τότε τα χρήματα και αγόρασε ένα χωράφι του κεραμέα για να θάβονται εκεί οι ξένοι. Η ερώτηση μας είναι: Ένας στους πόσους, αφού πρώτα πάρει τη δωροδοκία για την προδοσία του φίλου του, επέστρεψε τα χρήματα αυτά, που οι άλλοι δεν τα δέχτηκαν, και αφού τα πέταξε στο πάτωμα του οίκου του Κυρίου, αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να αγοραστεί ένας αγρός από τον κεραμέα;
Οι φοιτητές είπαν ότι αμφιβάλλουν αν ποτέ υπήρξε ένα τέτοιο περιστατικό που να περιλαμβάνει όλα αυτά τα θέματα, αλλά συμφώνησαν σε μια εκτίμηση ένα στα 100.000. Ήσαν πολύ σίγουροι ότι η εκτίμηση ήταν πολύ συντηρητική. Έτσι θα χρησιμοποιήσουμε την εκτίμηση σαν 1 στα 105.
7. «7 καὶ αὐτὸς διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα.» (Ησαΐας 53/7).
Ένας στους πόσους, εφόσον είχε προηγουμένως εκπληρώσει τις παραπάνω προφητείες, και ενώ βασανίζεται και θλίβεται και δικάζεται, αντιμετωπίζοντας τη θανατική του καταδίκη, αν και αθώος, δεν θα υπερασπιζόταν τον εαυτό του;
Και, πάλι, οι φοιτητές είπαν ότι δεν γνωρίζουν να συνέβηκε αυτό σε καμιά άλλη περίπτωση, εκτός απ’ τον Ιησού. Τουλάχιστον είναι εξαιρετικά σπάνιο, και έτσι έβαλαν τις εκτιμήσεις τους σε ένα στα 10.000, δηλαδή 1 στα 104. Ας χρησιμοποιήσουμε 1 στα 103.
8. «17 ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας. » (Ψαλμός 22/17).
Οι Ιουδαίοι εξακολουθούν να περιμένουν ακόμα τον ερχομό του Χριστού. Στην πραγματικότητα θα μπορούσε να έχει έρθει οποτεδήποτε μετά από την καταγραφή αυτών των προφητειών μέχρι σήμερα ή, ακόμα, και στο μέλλον. Έτσι, το ερώτημα μας είναι: Ένας στους πόσους σταυρώθηκε από την εποχή του Δαβίδ και ύστερα;
Μετά από μια μελέτη των διαφόρων μεθόδων εκτέλεσης των θανατικών ποινών και με ποια συχνότητα εφαρμοζόταν η κάθε μια απ’ αυτές από την εποχή της αρχαιότητας, οι φοιτητές συμφώνησαν στην εκτίμηση αυτής της πιθανότητας σε ένα στα 10.000 ή ένα στα 104, που και θα χρησιμοποιήσουμε.
Αν θεωρηθούν αυτές οι εκτιμήσεις καλές, ένας στους πόσους σε όλο τον κόσμο, θα εκπλήρωνε και τις οκτώ προφητείες; Η ερώτηση αυτή μπορεί να απαντηθεί εφαρμόζοντας τις αρχές μας για τις πιθανότητες. Με άλλα λόγια με το να πολλαπλασιάσουμε μαζί όλες τις εκτιμήσεις δηλαδή: 1 στα 2,8×105×103×102×103×105×103×104 Αυτός μας δίνει 1 στα 2,8×1028, όπου το 28 σημαίνει ότι έχουμε 28 μηδενικά μετά το 2,8. Ας ελαττώσουμε τον αριθμό και ας τον απλοποιήσουμε λέγοντας 1 στα 1028. Αν το γράψουμε αλλιώς είναι 1 στα 10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση μας που πιο πάνω θέσαμε: Ένας στους πόσους ανθρώπους έχει εκπληρώσει αυτές τις οκτώ προφητείες; Αλλά, στην πραγματικότητα ενδιαφερόμαστε για την απάντηση στο ερώτημα: Ποια πιθανότητα είχε ένας άνθρωπος να έχει ζήσει από την εποχή που γράφτηκαν αυτές οι προφητείες μέχρι σήμερα και να τις έχει εκπληρώσει όλες, και τις οκτώ; Μπορούμε να απαντήσουμε σ’ αυτό διαιρώντας το 1028 με τον ολικό αριθμό των ανθρώπων που έζησαν από τότε που δόθηκαν αυτές οι προφητείες. Οι καλύτερες δυνατές πληροφορίες μας λένε ότι ο αριθμός αυτός είναι 88 δις ή 8,8×1010. Ας στρογγυλέψουμε αυτό τον αριθμό για διευκόλυνση σε 1011. Διαιρώντας αυτούς τους δύο αριθμούς βρίσκουμε ότι η πιθανότητα να ζήσει ένας άνθρωπος μέχρι σήμερα που να έχει εκπληρώσει και τις οχτώ αυτές προφητείες είναι: 1 στα 1017 .
Τώρα, ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε αυτή την πιθανότητα. Αν σημειώσουμε έναν λαχνό μέσα από άλλους δέκα λαχνούς, και αφού τους βάλουμε όλους σε ένα καπέλο και τους ανακατέψουμε καλά, μετά ζητάμε από έναν άνθρωπο που έχει τα μάτια του δεμένα να τραβήξει έναν απ’ αυτούς. Η πιθανότητα να πετύχει τον σημειωμένο είναι ένα προς δέκα. Υποθέστε ότι έχουμε 1017 ασημένια δολάρια και τα απλώνουμε στο Τέξας.[13] Θα καλύψουν όλη την πολιτεία και θα φτάσουν σε ύψος εξήντα εκατοστά. Τώρα, σημειώστε ένα από αυτά τα ασημένια δολάρια και, αφού τα ανακατέψετε καλά, δέστα τα μάτια ενός ανθρώπου και πέστε του να βρει το ασημένιο αυτό δολάριο, με τον όρο ναι μεν να μπορεί να μετακινηθεί όπου θέλει αλλά όταν σκύψει να πιάσει ένα μόνο και να πει: «Νάτο, το βρήκα!» Ποια πιθανότητα θα έχει να το πετύχει αυτό; Την ίδια που είχαν οι προφήτες για να γράψουν αυτές τις οχτώ προφητείες και να έχουν, όλες αυτές, εκπληρωθεί σε έναν και μόνο άνθρωπο! Και, αυτό να έχει γίνει μέσα στο χρονικό διάστημα από τις μέρες τους μέχρι σήμερα
Τώρα, αυτές οι προφητείες είτε δόθηκαν με έμπνευση του Θεού ή οι προφήτες έγραψαν αυτό που εκείνοι νόμιζαν σωστό. Σ’ αυτή την περίπτωση οι προφήτες είχαν πιθανότητα μία στις 1017 να πετύχουν, και όμως όλα αυτά βγήκαν αληθινά στον Χριστό.
Αυτό σημαίνει ότι και μόνο η εκπλήρωση αυτών των οκτώ προφητειών αποδεικνύει ότι ο Θεός ενέπνευσε το γράψιμο αυτών των προφητειών, και μάλιστα το έκανε αυτό με τέτοιο τρόπο, που είναι απόλυτος και με ακρίβεια ένα προς 1017.
Καμιά φορά ζυγίζουμε τις ευκαιρίες που έχουμε όταν κάνουμε μια επιχείρηση και λέμε ότι αυτή η επένδυση θα έχει κέρδος αν έχει πιθανότητα επιτυχίας εννέα στα δέκα, και τότε νιώθουμε ασφάλεια να προχωρήσουμε. Ποιος άκουσε ποτέ για μια επένδυση που έχει πιθανότητα αποτυχίας μικρότερη από 1 στα 1017 και δεν την έκανε; Στον κόσμο των επιχειρηματιών δεν υπάρχει πουθενά κάτι τέτοιο που να περιγράφει αυτή την περίπτωση. Όμως, ο Θεός μας προσφέρει αυτή την επένδυση. Αν δεχθούμε τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μας, γνωρίζουμε ότι σύμφωνα μ’ αυτές τις προφητείες έχουμε μια βεβαιότητα που της λείπει μόνο ένα στο 1017, για να μη πούμε ότι είναι απόλυτη, ότι αυτή η επένδυση θα μας δώσει θαυμαστές αποδοχές αιώνιας ζωής με τον Χριστό. Μπορεί, άραγε, να υπάρξει κανένας που να είναι τόσο παράλογος ώστε να απορρίψει τον Ιησού Χριστό και το στήριγμα της αιώνιας ζωής βασιζόμενος στην ελάχιστη πιθανότητα να βρει το ασημένιο δολάριο μέσα στη μεγάλη μάζα που σκεπάζει όλο το Τέξας με ύψος εξήντα εκατοστών; Δεν μου φαίνεται δυνατό. Και, όμως, κάθε ένας που απορρίπτει τον Ιησού Χριστό κάνει ακριβώς αυτό.
Έχουν καταγραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πάνω από τριακόσιες προφητείες που ασχολούνται με την Πρώτη Έλευση του Χριστού. Η κάθε μία απ’ αυτές έχει εκπληρωθεί τέλεια από πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ας δούμε, τώρα, τι θα συμβεί αν λάβουμε υπόψη μας περισσότερες από οκτώ προφητείες.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι προσθέσαμε οκτώ προφητείες στον κατάλογο μας και έστω ότι η πιθανότητα τους είναι η ίδια όπως αυτές που θεωρήσαμε. Τότε, το να εκπληρώσει ένας και τις δεκαέξι προφητείες είναι 1 στα 1028×1017 ή 1 στα 1045.
Ας προσπαθήσουμε να το φανταστούμε αυτό όπως και πριν με ασημένια δολάρια. Αν τα κάνουμε μια μεγάλη μπάλα με κέντρο τη γη τότε η ακτίνα της θα ήταν πάνω από 30 φορές την απόσταση γης ηλίου. (Αν ένα τραίνο ξεκινούσε από τη γη το 1776, και ταξίδευε με σταθερή ταχύτητα περίπου εκατό χιλιομέτρων την ώρα, μέρα και νύχτα, σήμερα θα έφτανε στον ήλιο. Αλλά, θυμηθείτε ότι τα ασημένια μας δολάρια εκτείνονται προς όλες τις διευθύνσεις, πολλές φορές περισσότερο). Θα μπορούσες να φανταστείς ότι το ένα απ’ αυτά τα ασημένια δολάρια είναι σημειωμένο και έχει κάποια τυχαία θέση μέσα στην μεγάλη αυτή μπάλα. Και, τότε, σε έναν άνθρωπο με δεμένα τα μάτια, του λέμε να πάει μέσα στην τεράστια αυτή μπάλα και να βρει το σημειωμένο δολάριο. Αυτό μας δείχνει πόσο απόλυτα οι δεκαέξι προφητείες με την εκπλήρωση τους στον Ιησού αποδεικνύουν ότι Αυτός είναι ο Υιός του Θεού και ότι η Βίβλος που έχουμε στα χέρια μας είναι θεόπνευστη. Σίγουρα, ο Θεός κατεύθυνε το γράψιμο του Λόγου του. [14]
Για να προεκτείνουμε αυτή τη θεώρηση πέρα από τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης, ας θεωρήσουμε σαρανταοχτώ προφητείες, που έχουν από ανθρώπινη πλευρά όμοια πιθανότητα για επιτυχία, όπως οι οκτώ αρχικές. Χρησιμοποιώντας την ίδια αρχή των πιθανοτήτων που χρησιμοποιήσαμε μέχρι τώρα βρίσκουμε ότι η πιθανότητα να έχει εκπληρώσει ένας άνθρωπος και τις σαρανταοκτώ προφητείες είναι 1 στα 10157.
Αυτός είναι πραγματικά ένας τεράστιος αριθμός και αντιπροσωπεύει μια εξαιρετικά μικρή πιθανότητα. Ας προσπαθήσουμε να το φανταστούμε. Επειδή τα ασημένια δολάρια είναι πολύ μεγάλα, ας διαλέξουμε κάτι μικρότερο. Το ηλεκτρόνιο είναι περίπου τόσο μικρό όσο θα θέλαμε.
Είναι τόσο μικρό που θα χρειαζόμασταν 2,5×1015 από αυτά για να τα βάζαμε το ένα δίπλα στο άλλο να μας δώσουν δυόμιση εκατοστά. Αν θα θέλαμε αυτά να τα μετρήσουμε και μετρούσαμε 250 το λεπτό, θα χρειαζόμασταν 19.000.000 χρόνια για να μετρήσουμε αυτά τα δυόμιση εκατοστά ηλεκτρονίων. Αν κάναμε έναν κύβο ακμής δυόμιση εκατοστών (μια κυβική ίντσα) και σκεφτόμασταν να τα καταμετρήσουμε με ρυθμό 250 το λεπτό θα χρειαζόμασταν 19.000.000×19.000.000×19.000.000 χρόνια ή 6,9×1021 χρόνια.
Μετά απ’ αυτή την εισαγωγή, ας ξαναπάμε στην πιθανότητα μας για 1 στα 10157. Ας υποθέσουμε ότι παίρνουμε αυτό τον αριθμό των ηλεκτρονίων και με κάποιο τρόπο καταφέρνουμε να σημειώσουμε το ένα από αυτά, και αφού το ανακατέψουμε για καλά μέσα στην όλη μάζα, δένουμε τα μάπα κάποιου και τον αφήνουμε να βρει το «σωστό». Ποια πιθανότητα έχει; Και, τι είδους σωρό θα κάνουν όλα αυτά τα ηλεκτρόνια; Θα έκαναν έναν ασύλληπτα μεγάλο όγκο.
Η απόσταση μας από το δικό μας σύστημα των άστρων, δηλαδή τον γαλαξία μας στον πιο κοντινό είναι περίπου 1.500.000 έτη φωτός, δηλαδή η απόσταση που θα κάλυπτε στην κίνηση του το φως, μέσα σε 1.500.000 χρόνια με ταχύτητα ανά δευτερόλεπτο 300.000 χλμ. Αυτή η απόσταση είναι τόσο μεγάλη που αν κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί στις Η.Π.Α. είχε μια βιβλιοθήκη από 65.000 τόμους και εσύ μάζευες όλα αυτά τα βιβλία και ξεκινούσες αυτό το ταξίδι των 1.500.000 ετών φωτός και αποφάσιζες να βάζεις κάθε ενάμιση χιλιόμετρο ένα γράμμα από ένα από τα βιβλία της βιβλιοθήκης (π.χ. αν η λέξη «νέα» ήταν η πρώτη λέξη στο πρώτο σου βιβλίο θα έβαζες το «ν» στο πρώτο διάστημα του ενάμιση χιλιομέτρου, το «ε» στο δεύτερο διάστημα, και το «α» στο τρίτο, και μετά θα άφηνες ένα διάστημα άδειο για να ξεκινήσεις με την επόμενη σου λέξη με τον ίδιο τρόπο κ.τ.λ.) πριν να έχεις τελειώσει το ταξίδι σου θα είχες χρησιμοποιήσει όλες τις λέξεις όλων των βιβλίων όλων των βιβλιοθηκών και θα χρειαζόσουν και άλλα.
Για μερικούς ειδικούς ο χώρος του σύμπαντος δεν εκτείνεται μόνο 1.500.000 έτη φωτός αλλά 4.000 φορές περισσότερο, δηλαδή 6.000.000.000 έτη φωτός. Ας κάνουμε μια «στερεή» μπάλα ηλεκτρονίων από τα 10157 ηλεκτρόνια, και ας γεμίσουμε με τα ηλεκτρόνια μας το σύμπαν. Τι γίνεται όταν φτάσουμε στα έξι δισεκατομμύρια έτη φωτός; Θα τα έχουμε χρησιμοποιήσει όλα τα 10157 ηλεκτρόνια; Όχι! Κάναμε απλώς μια μικρή λακκούβα στη μάζα αυτή που δεν θα μπορούμε να τη δούμε. Αν κάναμε ολόκληρη αυτή την «στερεή» μάζα ηλεκτρονίων σφαίρα θα είχε ακτίνα έξι δισεκατομμύρια έτη φωτός επί 6×1028 φορές!
Ας υποθέσουμε ότι είχαμε αυτή την τεράστια ποσότητα ηλεκτρονίων και τα 10157 από αυτά, και ότι είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε 500 από αυτές τις τεράστιες μπάλες των έξι δισεκατομμυρίων ετών φωτός διαμέτρου κάθε λεπτό. Αν δουλεύαμε μέρα και νύχτα θα χρειαζόμασταν 1010 φορές τον χρόνο των έξι δισεκατομμυρίων προς τα πίσω στη δημιουργία για να εξαντλήσουμε όλη αυτή την ποσότητα των ηλεκτρονίων. Τώρα ένα από αυτά τα ηλεκτρόνια «σημειώθηκε» και ανακατεύτηκε τόσο καλά που είναι σε κάποια τυχαία θέση μέσα στην όλη μάζα, και αφού δέσουμε τα μάτια κάποιου του ζητάμε να βρει το σημειωμένο ηλεκτρόνιο.
Κανένας βέβαια δεν θα μπορούσε να ψάξει αυτή την τεράστια μάζα των ηλεκτρονίων με δεμένα τα μάτια ή όχι, και να πιάσει ένα οποιοδήποτε ηλεκτρόνιο, ούτε βέβαια αυτό που σημειώθηκε. (Το ηλεκτρόνιο είναι τόσο μικρό που δεν μπορεί να φανεί ούτε στο πιο ισχυρό μικροσκόπιο).
Στην έκταση που αυτός ο άνθρωπος με δεμένα μάτια δεν μπορεί να βρει αυτό το σημειωμένο ηλεκτρόνιο γνωρίζουμε ότι η Βίβλος έχει θεία προέλευση, είναι θεόπνευστη. Αυτό δεν είναι μια απλή ένδειξη. Είναι απόδειξη της έμπνευσης της Βίβλου απ’ τον Θεό, απόδειξης που είναι τόσο οριστική κι αμετάκλητη, που το σύμπαν ολόκληρο δεν είναι αρκετά μεγάλο για να τη χωρέσει.
Μερικοί θα πουν ότι οι εκτιμήσεις μας για τις πιθανότητες εκπλήρωσης αυτών των προφητειών είναι πολύ μεγάλες και ότι οι αριθμοί θα πρέπει να ελαττωθούν. Ζήτησε από κάποιον να σου δώσει τις δικές του εκτιμήσεις, και αν είναι μικρότερες από αυτές που χρησιμοποιήσαμε, θα χρησιμοποιήσουμε μερικές ακόμα προφητείες για εκτίμηση και έτσι ο αριθμός αυτός μόνο θα αποκατασταθεί, αλλά ίσως επιπλέον και να αυξηθεί.
Οι μελετητές της Βίβλου λένε ότι υπάρχουν πάνω από τριακόσιες προφητείες που ασχολούνται με την Πρώτη Έλευση του Χριστού. Αν ο αριθμός αυτός είναι σωστός, και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, θα δεις ότι τότε οι εκτιμήσεις μας είναι απελπιστικά χαμηλές, και αν πάρουμε σαν σύνολο τις τριακόσιες προφητείες θα έχουμε μια τρομαχτικά μεγάλη ένδειξη για τη θεοπνευστία των Αγίων Γραφών.
Για παράδειγμα, μπορείς να λάβεις όλες σου τις εκτιμήσεις σαν ένα προς τέσσερα. Δηλαδή να πεις ότι ένας στους τέσσερις γεννήθηκε στη Βηθλεέμ: Ότι ένα από αυτά τα τέσσερα παιδιά πήγε στην Αίγυπτο για να αποφύγει τη σφαγή, ότι ο ένας στους τέσσερις από αυτούς ήρθε και κατοίκησε στη Ναζαρέτ, και από αυτούς ο ένας στους τέσσερις ήταν μαραγκός, και από αυτούς ο ένας στους τέσσερις προδόθηκε για τριάντα αργύρια, και ότι από αυτούς ο ένας στους τέσσερις σταυρώθηκε σε σταυρό, και ότι από αυτούς ο ένας στους τέσσερις ανασταίνεται την τρίτη ημέρα, και ούτω καθ’ εξής, και για τις τριακόσιες προφητείες, και – τελικά – θα έχεις έναν αριθμό πολύ μεγαλύτερο από ό,τι έχεις με σαρανταοκτώ προφητείες.
Κάθε άνθρωπος που απορρίπτει τον Χριστό ως τον Υιό του Θεού απορρίπτει ένα γεγονός που ίσως αποδείχτηκε πιο απόλυτα από οποιοδήποτε άλλο γεγονός στον κόσμο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Έχουμε αφιερώσει δύο κεφάλαια στην αυθεντικότητα της Βίβλου και το κάναμε αυτό από διάφορες σκοπιές. Το 1ο κεφάλαιο ασχολήθηκε με τις εκπληρώσεις των προφητειών για διάφορες γεωγραφικές τοποθεσίες, και τα γεγονότα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια έχουν συμπληρώσει την εκπλήρωση πολλών προφητειών που αναφέρθηκαν. Οι ενδείξεις σ’ αυτό το κεφάλαιο στηρίζονται σε ιστορικά γεγονότα, ή πρόσφατα συμβάντα, για τα οποία κανένας δεν αμφιβάλλει ότι συνέβησαν, είτε είναι Χριστιανός είτε όχι. Το 2ο κεφάλαιο ασχολήθηκε με την εκπλήρωση προφητειών που αφορούν τον Ιησού Χριστό, και η εκπλήρωση τους αναφέρεται στη Βίβλο και σε κάποια έκταση στην ιστορία του κόσμου. Σήμερα, χρονολογούμε όλα τα γεγονότα από τη γέννηση του Χριστού (μ.Χ. ή π.Χ.).
Σε κάθε κεφάλαιο ορίσαμε πιθανότητες που σχετίζονται με το πόσο σίγουρες είναι αυτές οι ενδείξεις. Αν θέλεις να γνωρίζεις το πόσο σίγουρη είναι η ολική ένδειξη και στα δύο αυτά κεφάλαια μαζί, δεν έχεις παρά να πολλαπλασιάσεις τις πιθανότητες.
Το αποτέλεσμα είναι ένας αστρονομικά μεγάλος αριθμός, 1 στα 1,7×10245, που αντιπροσωπεύει τόσο συντριπτική ένδειξη που κανένα ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει το μέγεθος του.
Όμως, κατά κανέναν τρόπο δεν έχουμε εξαντλήσει τις ενδείξεις της Βίβλου. Αυτό που κάναμε είναι να εξετάσουμε σύντομα τις επιστημονικές ενδείξεις, και υπάρχουν πολλές αναφορές σε όλη τη Βίβλο που δίνουν ακριβείς επιστημονικές πληροφορίες, γραμμένες χιλιάδες χρόνια πριν η επιστήμη αρχίσει να γνωρίζει οτιδήποτε γι’ αυτά. Έχουμε ασχοληθεί μόνο με προφητείες που αφορούν γεωγραφικές τοποθεσίες. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολύ περισσότερες. Όλες αυτές οι μελέτες θα μπορούσαν να επεκταθούν και οι αριθμοί που αντιπροσωπεύουν τις πιθανότητες να μεγαλώσουν τρομαχτικά. Ούτε καν έχουμε εξαντλήσει τους διάφορους τύπους ενδείξεων που είναι στη διάθεση μας. Θα μπορούσαν να γραφούν και άλλα κεφάλαια με θέματα όπως, οι προφητείες που αφορούν τον Ιουδαϊκό λαό, τις σημερινές εκπληρώσεις προφητειών που προαναγγέλλουν την επιστροφή του Χριστού, τις ενδείξεις της ιστορικής ακρίβειας της Βίβλου, όπως αποκαλύπτεται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλαγές στη ζωή ανθρώπων που ήσαν βαθιά μέσα στην αμαρτία και μετά που δέχθηκαν τον Χριστό ως Σωτήρα τους, και έχουν γίνει πραγματικά νέοι άνθρωποι. Όταν εκτιμηθούν αυτές οι πιθανότητες θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν με τις πιθανότητες που ήδη αναφέρθηκαν. Έτσι οι ενδείξεις όλο και αυξάνονται μέχρις ότου – πιστεύουμε – θα πρέπει να γίνουν αποδεκτές από κάθε άνθρωπο που τις εξετάζει σοβαρά.
Έχουμε μιλήσει αλλού ότι με τις τελευταίες εξελίξεις της επιστήμης το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης συμφωνεί τέλεια αναφορικά με τις επιστήμες. Δεν φαίνεται να έχουν απομείνει αντιθέσεις μεγάλης σημασίας. Υπάρχει όμως αυτή η τρομερά δυνατή ένδειξη ή απόδειξη για την αλήθεια της Βίβλου.
Έχουμε δείξει ότι οι προφητείες που αναφέρονται σε διάφορα μέρη της Παλαιάς Διαθήκης έχουν εκπληρωθεί σε πρόσφατες εποχές, και συχνά η καταγραφή τους απέχει χιλιάδες χρόνια απ’ αυτή την εκπλήρωση, και, με τόση μάλιστα ακρίβεια, που θα πρέπει να πιστέψουμε ότι δόθηκαν απ’ τον ίδιο τον Θεό. Κανένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να κάνει ποτέ προβλέψεις που να συγκρίνονται μ’ αυτές που θεωρήσαμε στον τρόπο που επαληθεύθηκαν. Η χρονική απόσταση μεταξύ της συγγραφής αυτών των προφητειών και της εκπλήρωσης τους είναι τόσο μεγάλη που και ο πιο αυστηρός κριτικός δεν μπόρεσε να ισχυριστεί ότι γράφτηκαν μετά τα γεγονότα.
Με εξασφαλισμένη την προφητική ακρίβεια της Παλαιάς Διαθήκης, μελετήσαμε τις προφητείες που αφορούν τον Χριστό, και βρήκαμε ότι ο Χριστός εκπλήρωσε την κάθε μια απ’ αυτές ως την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Έχουμε δώσει αριθμητικές ενδείξεις ότι αυτή η εκπλήρωση αποδεικνύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ο Σωτήρας που είχε υποσχεθεί ο Θεός.
Δεν νομίζουμε να έχουμε τεντώσει πολύ τα επιχειρήματα μας σε οποιαδήποτε περίπτωση και ότι στην πραγματικότητα στις περισσότερες μάλιστα περιπτώσεις αδυνατίσαμε τα επιχειρήματα μας. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι έχουμε δώσει όχι μόνο ένδειξη για τη θεοπνευστία της Βίβλου, αλλά απόδειξη για τη θεία της προέλευση.
Αφού η Βίβλος είναι αληθινή, και το έχουμε αποδείξει, ο Χριστιανός πρέπει να πάρει τη Βίβλο στα σοβαρά. Είναι ο οδηγός του στην καθημερινή ζωή και του λέει για τις ευθύνες του προς τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Θα πρέπει, επομένως, να ακολουθήσει τα διδάγματα της.
Ο Θεός μας διδάσκει με πολύ έμφαση ότι πρέπει να κερδίσουμε ανθρώπους γι’ Αυτόν. Καθώς ο Χριστός, μετά το τελευταίο Του Δείπνο ανέβαινε προς τη Γεθσημανή από τον χείμαρρο των Κέδρων, προσευχόταν και έλεγε: «18 καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον·» (Ιωάννης 17/18). Όπως η σωτηρία της ανθρωπότητας στηρίζεται στο τελειωμένο έργο του Ιησού Χριστού, έτσι και η σωτηρία του κόσμου εξαρτάται από το αν οι Χριστιανοί μεταφέρουν το χαρμόσυνο άγγελμα. Αν ο Χριστός αποτύχαινε δεν θα υπήρχε σωτηρία. Αν εμείς αποτύχουμε να μεταφέρουμε το μήνυμα της σωτηρίας στον κόσμο δεν θα υπάρχει σωτηρία.
Το βραδινό της Ανάστασης Του ο Χριστός συνάντησε τους μαθητές Του και είπε: «Εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.» (Ιωάννης 20/21,23). Ο Χριστός λέει, δηλαδή, στους μαθητές Του ότι, αν βγουν και κερδίσουν κάποιον, αυτός θα είναι σωσμένος, αλλά αν δεν τον κερδίσουν θα είναι χαμένος. [15] Η ευθύνη για τη σωτηρία, λοιπόν, ανδρών και γυναικών βρίσκεται στους ώμους μας.
Και, ξανά, λίγο πριν την ανάληψη του ο Χριστός είπε στους μαθητές Του: «18 καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. 19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος» (Ματθαίος 28/18-20). Ο Χριστός με την τελευταία Του εντολή δυναμώνει τις δύο προηγούμενες διακηρύξεις Του, λέγοντας τους ξανά να πάνε· όμως, τους λέει επιπλέον ότι έχει και όλη την εξουσία και ότι θα είναι μαζί τους. Γιατί να φοβάται ένας ιεραπόστολος να πάει σε μια ξένη χώρα όταν ο Χριστός, με όλη τη δύναμη και την εξουσία, είναι μαζί του; Αυτό είναι πολύ καλύτερο από το να έχει μαζί του όλους τους στόλους του κόσμου. Γιατί κάποιος να διστάζει ή να φοβάται να μιλήσει στον συνάδελφο του, τον φίλο του ή τον γείτονα του, όταν ο Χριστός είναι μαζί του;
Έτσι, η εντολή του Χριστού να κερδίζουν οι άνθρωποι άλλους γι’ Αυτόν δόθηκε τρεις φορές – ακριβώς πριν να σταυρωθεί, στην πρώτη Του συνάντηση μ’ αυτούς μετά την Ανάσταση Του, και ξανά λίγο πριν την Ανάληψη Του. Οι τελευταίες οδηγίες που δίνεις σε έναν φίλο σου πριν φύγεις και το πρώτο πράγμα που του λες μετά την επιστροφή σου, είναι τα πράγματα που θεωρείς σαν τα πιο σημαντικά και τα έχεις πάνω-πάνω στο μυαλό σου. Κατά τον ίδιο τρόπο αυτά που ο Χριστός είπε στους μαθητές Του λίγο πριν το θάνατο Του, και το πρώτο πράγμα μετά την Ανάσταση Του και το τελευταίο πριν την Ανάληψη Του θα πρέπει να ήταν υψίστης σημασίας γι’ Αυτόν. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθινό αφού και στις τρεις περιστάσεις έδωσε στους μαθητές Του το ίδιο μήνυμα. Η δουλειά τους ήταν να κερδίζουν ανθρώπους. Δεν μπορούμε άραγε εμείς ως Εκκλησία του Χριστού, και ως Χριστιανοί, να καταλάβουμε ότι αυτό είναι το ανώτερο από όλα τα πράγματα που επιθυμεί ο ΧριστόςΧριστός, πρέπει τότε κύριο μέλημα μας να γίνει το να κερδίζουμε ανθρώπους στον Χριστό. από μας; Αν η εκκλησία που ανήκεις και η εκκλησία που ανήκω επιθυμούν να είναι το είδος της εκκλησίας που στόχευε ο
Ο Παύλος επαναλαμβάνει το ίδιο θέμα στη 2 Κορινθίους 5/18-20:
«18 τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς, 19 ὡς ὅτι Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς. 20 Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι’ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ·».
Προσέξατε ότι ο Θεός μας συμφιλίωσε προς τον Εαυτό Του και μας έδωσε τη διακονία της συμφιλίωσης (διαλλαγής); Και τα δύο βρίσκονται στον ίδιο στίχο, στην ίδια φράση. Δεν είναι θέμα επιλογής μας, δεν έχουμε δικαίωμα εκλογής [16]. Ο Θεός μας έδωσε αυτή την διακονία από τη στιγμή που Τον δεχτήκαμε. Είμαστε πρέσβεις του Χριστού. Τι τιμή είναι αυτή! Θα ήταν τιμή να ήσουν πρέσβης της χώρας σου σε μια ξένη χώρα, αλλά είναι απείρως μεγαλύτερη τιμή αν είσαι πρεσβευτής του Ιησού Χριστού. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε όταν μιλάμε σε έναν άνθρωπο για τον Χριστό. Θα πρέπει να έχουμε το αίσθημα της μεγάλης τιμής, καθώς παρουσιάζουμε τον Κύριο μας και Σωτήρα μας. Ένας πρέσβης θα πρέπει να δίνει μηνύματα της χώρας του στη χώρα που είναι πρέσβης. Θα πρέπει να ερμηνεύει αυτά τα μηνύματα, αλλά δεν θα πρέπει να τολμήσει να τα αλλάξει. Τι άπιστος θα ήταν ένας τέτοιος ο πρέσβης αν έπαιρνε ένα μήνυμα από τη χώρα του για να το δώσει στην κυβέρνηση της χώρας που βρίσκεται, αλλά αυτός – πολύ απασχολημένος με τις επιχειρήσεις του και τις κοινωνικές υποχρεώσεις του σ’ αυτή τη χώρα -αναβάλλει την επίδοση του μηνύματος για αργότερα!
Πόσο απίστους θα μας βλέπει ο Θεός όταν εμείς έχουμε ένα μήνυμα του ουρανού να παραδώσουμε σε κάποιον χαμένο άνθρωπο εδώ στη γη, και λέμε ότι είμαστε πολύ απασχολημένοι με τα πράγματα αυτού του κόσμου και το αναβάλλουμε! Η πρώτη μας δουλειά είναι να εκπληρώσουμε τα καθήκοντα μας ως πρέσβεις του Θεού, και τα πράγματα του κόσμου αυτού ας τα αναβάλλουμε για αργότερα.
Ο Παύλος μάς λέει επίσης ότι όταν μιλάμε σε έναν άνθρωπο για τον Χριστό το κάνουμε στη θέση του Χριστού. Ο Χριστός επιθυμεί να μιλήσει σ’ αυτό τον άνθρωπο για τη σωτηρία του, αλλά ζητάει από μας να το κάνουμε γι’ Αυτόν. Θα πρέπει, λοιπόν, να πάμε σ’ αυτόν τον άνθρωπο με όλη την αγάπη με την οποία θα πήγαινε ο Χριστός, αγάπη αρκετή για να τον οδηγήσει και στο να πεθάνει γι’ αυτόν. Δεν θα πρέπει να τα παρατήσουμε, αν για πρώτη φορά απορρίψει το μήνυμα, θα πρέπει να προσευχηθούμε γι’ αυτόν, και να το κάνουμε ξανά και ξανά. (Ο Χριστός προσευχόταν όλη τη νύκτα). Θα πρέπει να ποθούμε να τον κερδίσουμε στον Χριστό. (Ο Χριστός έκλαψε για τους χαμένους ανθρώπους).
Ο Παύλος δίνει και μια άλλη εικόνα για μας στη 2 Κορινθίους 3/2-3:
«2 ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε, ἐγγεγραμμένη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων, 3 φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ’ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις.».
Είμαστε οι επιστολές του Χριστού, και έτσι μας γνωρίζουν και μας διαβάζουν όλοι οι άνθρωποι. Θα μπορούσαμε να δώσουμε σε κάποιον μια από τις επιστολές του Παύλου, και ίσως να τις διαβάσει και να τις βάλει στην άκρη. Ίσως να κουραστεί απ’ αυτές πολύ γρήγορα. Αλλά, ο Χριστιανός διαβάζεται από όλους, συνεχώς, και χωρίς να τους κάνει να κουράζονται. Η πλειοψηφία των ανθρώπων στον κόσμο γνωρίζουν τον Χριστό όχι από τη Βίβλο, αλλά με το να διαβάζουν τον Χριστιανό σαν επιστολή Του. Δεν θα έχεις ακούσει ποτέ κάποιον να πει ότι κουράστηκε να διαβάζει έναν Χριστιανό. Ίσως να μη του αρέσει η ιστορία που είναι γραμμένη στη ζωή κάποιου άλλου, όμως εξακολουθεί να τη διαβάζει, να διαβάζει τη ζωή του, κάθε πράξη του και κάθε λόγο του. Πόσο αρμόζει σε μας ως Χριστιανούς να ζήσουμε μια ζωή που θα δείξει τον Χριστό στο πραγματικό Του φως, να λέμε και να κάνουμε πράγματα που θα κάνουν τους άλλους να θέλουν να δεχθούν τον Χριστό ως Σωτήρα τους!
Ως παιδί γνώριζα κάποιον στη γειτονιά μας που πάντα είχε κάποιο αξίωμα στην εκκλησία, όμως όλοι στη γειτονιά έλεγαν ότι ο Β…. Π….. δεν ζούσε τη Χριστιανική ζωή. Έλεγαν ότι κάπνιζε, καμιά φορά γινόταν τρελός απ’ την οργή και βλαστημούσε, και νόμιζαν ότι κατέβαινε στην πόλη και μεθούσε. Δεν γνωρίζω αν κάτι από όλα αυτά ήταν αληθινό. Όμως γνωρίζω ότι πολλοί νέοι από αυτή την περιοχή έλεγαν ότι ποτέ δεν θα πάνε στην εκκλησία όσο ο Β… Π… ήταν μέλος της. Ναι, ήταν μια επιστολή του Χριστού, και τον διάβαζαν ακούραστα όλοι όσοι τον γνώριζαν, όμως, η επιστολή αυτή δεν μετέφερε την ιστορία της λυτρωτικής χάρης του Ιησού Χριστού. Έκανε τους ανθρώπους να στρέφονται μακριά από τον Χριστό αντί να τους έλκει προς Αυτόν. Ο Β… Π… είχε μια μητέρα, μια άγια γυναίκα που όλοι την αγαπούσαν. Έπεσε και έσπασε το ισχίο της και έμεινε στο κρεβάτι για την υπόλοιπη ζωή της. Σ’ αυτό το διάστημα η εκκλησία αδυνατούσε να έχει κάποιον ποιμένα, γιατί δεν μπορούσε να του εξασφαλίζει τον απαραίτητο μισθό του. Όμως, όλοι αγαπούσαν τη Γιαγιά Π… και πολλοί την επισκέπτονταν τακτικά, και Χριστιανοί και μη. Σ’ αυτά τα τρία χρόνια συνήθιζε να τους δίνει την ομολογία της και να τους διαβάζει από τη Βίβλο, και να προσεύχεται μαζί τους. Φεύγοντας ένιωθαν ότι ήσαν κοντά στον Θεό. Έτσι, σ’ αυτά τα τρία χρόνια η Γιαγιά Π… κράτησε τη φλόγα της πίστης σ’ αυτή την κοινότητα και διατήρησε τη ζωή της εκκλησίας. Ίσως, αυτή η εκκλησία να μπορούσε να είχε ποιμένα. Αλλά, η Γιαγιά Π… ήταν μια επιστολή Χριστού– και, τι ένδοξο μήνυμα διάβαζαν όλοι στη ζωή της! Τι δυνατό μήνυμα δίνει ένας άγιος άνθρωπος του Θεού με τη ζωή του και την ομολογία του! Θα ευχόμουν να ήταν η εκκλησία γεμάτη από τέτοιες επιστολές.
Αφού γνωρίζουμε ότι η Βίβλος είναι το μήνυμα του Θεού στον άνθρωπο, θα είναι πολύ έξυπνο αν ο κάθε άνθρωπος προσέξει τις διδασκαλίες της. Όταν μας δίνει ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωτηρίας θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να το αναγνωρίσουν και να προσπαθήσουν να το οικειοποιηθούν και να στηρίξουν επάνω του τις ελπίδες τους για αιώνια ζωή.
Στον Ιωάννη (5/24) διαβάζουμε το σχέδιο της σωτηρίας με έναν τρόπο που είναι απλός και συγκεκριμένος: «24 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.». Ξανά και ξανά μας δίνεται το σχέδιο της σωτηρίας και, πάντα, είναι το ίδιο. Πίστη δηλαδή στον Ιησού Χριστό. Δεν σωζόμαστε εξαιτίας της καλής ή δίκαιης ζωής μας ή των καλών έργων που κάνουμε. Στην Επιστολή προς Εφεσίους (2/8-9) διαβάζουμε: «8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.».
Σημειώσεις
01. Βλ. το βιβλίο του Σπύρου Φίλου, «ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΘΑΥΜΑ. Οι Προφητείες της Βίβλου, (Εκδόσεις Πέργαμος), Αθήνα 1989.
02. S. A. Cook, «Fall ad Rise of Judah», Cambridge Ancient History (Cambridge: Cambridge University, 1954), III, 399-402. P.V. Myers, General History (Boston: Ginn, 1927), pp. 59,163., George S. Goodspeed, History of the Ancient World (New York: Scribner, 1894), pp. 210-12, H. G. Wells, Outline of History (New York Macmillan, 1920), I, 322-24, «Tyre», Encyclopaedia Britannica, XXII, 652-53, George T. B. Davis, Fulfilled Prophecies That Prove the Bible (Philadelphia: Million Testament Campaign, 1931), pp. 8-15, Δες στο τέλος του βιβλίου τις φωτογραφίες 1 και 2.
03. Davis, σελ. 30-33
04. Μια ορθόδοξη διδαχή γι αυτό το εδάφιο είναι η μετατροπή της Κρήτης σε Ορθόδοξη Νήσο με «ποιμένες» και «ποίμνιο» και δηλαδή «μάνδρα προβάτων» του Ιησού Χριστού.
05. Βλέπε ανωτέρω.
06. Η Ορθόδοξη ερμηνεία για το εδάφιο υποστηρίζει πως η η χρυσή πύλη είναι η μήτρα της Παναγίας από την οποία ήταν κλειστή (παρθενία) και δια μέσω αυτής μόνο ο Ιησούς Χριστός πέρασε στον υλικό κόσμο. Συνεπώς ναι μεν σε αυτό το εδάφιο για την Ορθόδοξη παράδοση υπάρχει προφητεία για τον Ιησού Χριστό αλλά όχι κατά τον τρόπο που ερμηνεύεται από Προτεσταντικές ή άλλες πηγές.
07. Davis, σελ. 34-39
08. Αυτόθι
09. Davis, σελ. 88-105
10. Davis, 56-63
11. Ο μεταφραστής [Δρ. Παύλος Μίχας] μεταφράζει ως Εδώμ. Στο ελληνικό κείμενο της Π.Δ. αυτή η χώρα ονομάζεται Ιδουμαία
12. Myers, σελ. 58-62
13. Το Τέξας είναι πέντε φορές μεγαλύτερο σε έκταση από την Ελλάδα.
14. Ο Λόγος του Θεού στην Ορθοδοξία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Αντίθετα στο κείμενο του Αμερικανού αυτού επιστήμονα διαφαίνεται η Προτεσταντική θεολογικά αιρετική άποψη πως ο Λόγος του Θεού είναι η Βίβλος.
15. Η άποψη αυτή του συγγραφέα είναι μια δυτική αιρετική πλάνη. Στον εν λόγω εδάφιο δημιουργείται το μυστήριο της εξομολογήσεως. Πουθενά το κείμενο δεν αναφέρει ότι όποιος δεν «κερδηθεί» είναι «χαμένος». Είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα ο αριθμός των αμαρτιών κάθε ανθρώπου, που αντιστοιχεί σε διαφορετικό βαθμό μετοχής παραδείσου στην βασιλεία του Θεού και διαφορετικό ζήτημα η σωτηρία ή η καταδίκη του καθενός. Ο Ιησούς Χριστός ρητά λέγει να αποφεύγει ο κάθε χριστιανός την κρίση αυτή: Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ζ΄ «1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·»
16. Δικαίωμα εκλογής έχει πάντα ο άνθρωπος βάση της ελεύθερης βούλησής του. Ο Θεός όμως συμβουλεύει για το καλύτερο. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να μετέχει στον Παράδεισο όσο μπορεί περισσότερο (βλ. σημείωση 15) ή να κολαστεί όσο τον δυνατό λιγότερο ή περισσότερο (βαθμίδες αποτυχίας).
Πηγή: Peter W. Stoner, Μιλάει η Επιστήμη, Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα, 1990, σσ. 7-64
ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:
1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και
2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία
3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ «ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ» Ο ΗΡΑΚΛΗΣ
(Κατά: Γεώργιου Τσαγκρινού & Μιχάλη Καλόπουλου, Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 09/04/2005)
Αριστερά: Σέργιος Δημήτριος, Νομικός Συγγραφέας (Πηγή: Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 09/04/2005)
Δεξιά: Γεώργιος Τσαγκρινός, Φυσικός, Διευθυντής Περιοδικού Ιχώρ (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)
Βίντεο: Μέγεθος: 140 Kb – Διάρκεια: 1΄02΄΄
Σέργιος Δημήτριος:
-Και να πω το εξής… όπως είναι γνωστό κ. Χαρδαβέλλα στον Προμηθέα Δεσμώτη ο Αισχύλος παρουσιάζει έναν κακό θεό… ένα κακό θεό
Τσαγκρινός Γεώργιος:
-Αυτό πάει στον Δία… γι’ αυτό ο Προμηθέας πάει στον Όλυμπο;
-Σας παρακαλώ… παρουσιάζει
-Εσείς όταν σας κατηγορούν για την θρησκεία σας…λέτε κάτι…
-…παρουσιάζει…
-σας παρακαλώ και γω κύριε…
-…κύριε Χαρδαβέλλα…
-… ακούτε;…
-είπα να κάνω μια αναφορά…
-…αναφορά;…
-Στην τραγωδία λοιπόν….
-Η εξουσία … η εξουσία της Εκκλησίας και το Χριστιανιλίκι…
-Ο Αισχύλος παρουσιάζει έναν κακό θεό…
Χαρδαβέλλας:
Δεν ακούγεστε…
-Εγώ ακούγομαι…(!).. η εξουσία από το Χριστιανιλίκι το ισοπεδωτικό, έχει ισοπεδώσει ναούς, έχετε ισοπεδώσει τα πάντα, και τολμάτε να μιλάτε επειδή έχετε την αβάντα της εξουσίας, και τολμάτε να μιλάτε τώρα, εμείς δεν μπορούμε να μιλήσουμε, όχι ότι έχω κάποια…
-Δεν με ενδιαφέρει η εξουσία κύριε…
-Μου μιλάτε εσείς και μου λέτε κύριε…
-Κύριε Χαρδαβέλλα, βλέπω ότι έχετε στραφεί στον κ. Τσαγκρινό, ο οποίος, ο οποίος χωρεί να τον αφορά αυτό που λέω…
-Δεν με αφορά όταν λέτε για τον Προμηθέα;
Ο Σέργιος Δημήτριος δεν πρόλαβε να τοποθετηθεί ως προς την προφητεία του Αισχύλου εκείνη ακριβώς την στιγμή διότι διεκόπη από τον δημοσιογράφο. Προς το τέλος της εκπομπής [δεν παρουσιάζεται αυτό εις το βίντεο ένεκα ατυχής απώλειας του αποσπάσματος], όταν του παρουσιάζεται η δεύτερη ευκαιρία το πράττει και παρουσιάζει τα προφητικά λόγια του Αισχύλου ως αναφερόμενα εις την ενσάρκωση και γέννηση του Ιησού Χριστού. Ο Γεώργιος Τσαγκρινός αφού του επιτίθεται και πάλι με πάθος φραστικά, όπως άλλωστε έπραξε σε άλλη περίπτωση αναγκαζόμενος στο τέλος της εκπομπής να ζητήσει συγνώμη, του αναφέρει κυριολεκτικά μαινόμενος πως ο λυτρωτής του Προμηθέα Δεσμώτη είναι ο Ηρακλής και όχι ο Χριστός. Μάλιστα εις την παραδοχή αυτή τον συνεπικουρεί ο Μιχάλης Καλόπουλος που αναφέρει πως από την εποχή του έργου του Αισχύλου μέχρι την γέννηση του Χριστού, δεν είναι 13 γενιές, όπως αναφέρει στο «Προμηθέας Δεσμώτης» ο Έλληνας τραγικός.
Μυθοπλάστες: Γεώργιος Τσαγκρινός & Μιχάλης Καλόπουλος
Απάντηση: Οι νεοπαγανιστές, για ακόμη μια φορά χαλκεύουν την αρχαία ελληνική παιδεία, εις την οποία αυτοί τάχα κατέχουν τα πρωτεία της εθνικής κληρονομικότητας, όπως άλλωστε κατά κόρον πράττουν για την Χριστιανική, ώστε να κωλύσουν και να αποπροσανατολίσουν την σκέψη των εν δυνάμει πιστών των Ολυμπίων θεοτήτων και να τους ρίξουν εις την παγίδα της νεοπαγανιστικής ημιμάθειας. Σε αυτή ειδικά λοιπόν την περίπτωση, οι νεοπαγανιστές αιρετικοί φωστήρες θεολόγοι, υποστηρίζουν πως ο λυτρωτής του Προμηθέα, εις την τραγωδία του Αισχύλου, είναι ο Ηρακλής, επειδή τους προκύπτει εύκολο να δανείζονται την λύση του «προβλήματος» από τις μυθολογικές αφηγήσεις, λες και ο ίδιος ο Αισχύλος δεν γνώριζε την μυθολογία και οι νεοπαγανιστές διδάσκαλοι είναι ικανοί να του την διδάξουν. Αλλά το νεοπαγανιστικό θράσος δεν σταματά εκεί. Ο Μιχάλης Καλόπουλος τολμά να αμφισβητήσει και την επιστήμη, σαν εκφέρει την άποψη ότι από την εποχή του Αισχύλου μέχρι την γέννηση του Ιησού Χριστού δεν καταμετριόνται 13 γενιές. Στέκουν όλα αυτά; ή για ακόμη μια φορά εκτοξεύονται άναρθροι νεοπαγανιστικοί δογματικοί αλαλαγμοί επί παντός κατευθύνσεως;
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΙΗΣΟΥΣ & ΟΙ 13 ΓΕΝΙΕΣ
13 γενιές από την Ιώ στον Ηρακλή & 13 γενιές από την τραγωδία του Αισχύλου μέχρι τον Ιησού Χριστό
Η γενεαλογία του Ηρακλή από την Ιώ περιλαμβάνει όντως 13 γενιές, γεγονός που οι νεοπαγανιστές δεν αμφισβητούν:
1. Ζευς >< Ιώ
|
2. Έπαφος
|
3. Λιβύη >< Ποσειδών
|
4. Βήλος
| | |
5. Αίγυπτος – Δαναός – Κηφεύς Ι
| | |
6. Λυγκεύς (Λυρκεύς) >< Υπερμήστρα |
| |
7. ’βας |
| |
8. Ακρίσιος |
| |
9. Δανάη >< Ζεύς Κηφεύς ΙΙ >< Κασσιόπεια
| |
10. Περσεύς >< Ανδρομέδα
|
11. Ηλεκτρύων – Αλκαίος
| |
12. Ζευς >< Αλκμήνη >< Αμφιτρύωνας
| |
13. Ηρακλής Ιφικλής (1)
Εκείνο που ο Μιχάλης Καλόπουλος αμφισβητεί είναι οι 13 γενιές από την εποχή του Αισχύλου μέχρι το έτος γεννήσεως του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με τις μελέτες του Marc Tremblay and Hélène Vézina (2) η χρονική διάρκεια μεταξύ γενεών είναι εξαρτώμενη και δεν θα μπορούσε να είναι πλέον απλά η «γενικά αποδεκτή» των 20-25 ετών. Ειδικότερα πρέπει να είναι :
29 χρόνια για μελέτες σε mtDNA [μιτοχονδρικό DNA] (μητρικά κληρονομημένο)
31 χρόνια για μελέτες σε X χρωμοσώματα
35 χρόνια για μελέτες σε Y χρωμοσώματα (πατρικά κληρονομημένο)
32 χρόνια για μελέτες σε αυτοσώματα (μη σεξουαλικά χρωμοσώματα)
30 χρόνια για μελέτες σε συνδυασμός από όλους τους τύπους (3)
Διανομή 100 γενεών σύμφωνα με το μέγιστο μήκος του γενεαλογικού διαστήματος. (Πηγή: http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/fg4.h.gif)
Ο Αισχύλος γεννήθηκε το 525/524 και πέθανε το 456/455 στην Γέλα της Ιταλίας (4). Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων (525 – 455) και σαφώς πολύ αργότερα του έτους γεννήσεώς του, συνέγραψε την τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης». Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε ανάμεσα εις το 4 και 7 π.χ. (5) Υπολογίζοντας την γενιά στα 35 έτη, εφόσον δεν τίθεται θέμα επιστημονικής απαγόρευσης χρήσης τόσων ετών περί εκάστης ανδρικής γενεάς, μπορεί κανείς να φτάσει από το χρονικό πλαίσιο της δημιουργίας του έργου αυτού, έως το έτος γεννήσεως του Ιησού Χριστού, εφόσον (35 * 13 = 455 + 7 = 462). Με λίγα λόγια η επιστήμη επιτρέπει την άφιξη από την χρονική περίοδο γεννήσεως του Ιησού Χριστού, εις το χρονικό έτος -7 έτη από το βιολογικό τέλος του Αισχύλου. Συνεπώς δεν υπάρχει γενεαλογικό κόλλημα εις την ερμηνεία του «Προμηθέα Δεσμώτη», ως προφητείας που αφορά την γενεά του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, παρά το πείσμα του «ερευνητή» Μιχάλη Καλόπουλου.
Σαφώς υπάρχει η περίπτωση η γενιά αυτή (13η) να αναφέρεται εις τον Ηρακλή, τον οποίο στηρίζουν οι νεοπαγανιστές ως λυτρωτή του Προμηθέα του Αισχύλου βασιζόμενοι στην δογματική θεολογική ερμηνεία της μυθολογίας, εφόσον τον Προμηθέα απελευθέρωσε κατά την μυθολογία ο Ηρακλής. Όμως η άποψη του Αισχύλου δεν ταυτίζεται με την μυθολογία, πράγμα που φαίνεται εις την κάτωθι ενότητα:
Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ: Ηρακλής, Κένταυρος Χείρων ή Ιησούς Χριστός;
Α. Κάποια στοιχεία που συγκλίνουν υπέρ της νεοπαγανιστικής μυθολογούμενης άποψης:
Αυτά αντλούνται μέσα από την ίδια την τραγωδία του Αισχύλου, εφόσον ο λυτρωτής του Προμηθέα θα ήταν απόγονος της Ιούς και του Δία και πιο συγκεκριμένα παιδί του Διός:
1. Το παιδί θα είναι απόγονος της Ιούς:
Ἰώ
τίς οὖν ὁ λύσων ἐστὶν ἄκοντος Διός;
Προμηθεύς
τῶν σῶν τιν᾽ αὐτὸν ἐγγόνων εἶναι χρεών.
Ἰώ
πῶς εἶπας; ἦ ᾽μὸς παῖς σ᾽ ἀπαλλάξει κακῶν;
Προμηθεύς
τρίτος γε γένναν πρὸς δέκ᾽ ἄλλαισιν γοναῖς.
Ιώ
Τι είπες; Παιδί δικό μου από τα πάθη σου θα σε λυτρώσει;
Προμηθέας
Ναι, τρις γενιές μετά τις δέκα πρώτες
Πηγή: Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία, σσ. 616 – 617 & Αισχύλος «Προμηθέας Δεσμώτης» [http://www.mikrosapoplous.gr/]
2. Ο Δίας θα είναι ο πατέρας του παιδιού
Ἰώ: ἦ γάρ ποτ᾽ ἔστιν ἐκπεσεῖν ἀρχῆς Δία;
Προμηθεύς: ἥδοι᾽ ἄν, οἶμαι, τήν δ᾽ ἰδοῦσα συμφοράν.
Ἰώ: πῶς δ᾽ οὐκ ἄν, ἥτις ἐκ Διὸς πάσχω κακῶς;
Προμηθεύς: ὡς τοίνυν ὄντων τῶν δέ σοι μαθεῖν πάρα. 760
Ἰώ: πρὸς τοῦ τύραννα σκῆπτρα συληθήσεται;
Προμηθεύς: πρὸς αὐτὸς αὑτοῦ κενοφρόνων βουλευμάτων.
Ἰώ: ποίῳ τρόπῳ; σήμηνον, εἰ μή τις βλάβη.
Προμηθεύς: γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ᾽ ἀσχαλᾷ.
Ἰώ: θέορτον, ἢ βρότειον; εἰ ῥητόν, φράσον. 765
Προμηθεύς: τί δ᾽ ὅντιν᾽·; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσθαι τόδε.
Ἰώ: ἦ πρὸς δάμαρτος ἐξανίσταται θρόνων;
Προμηθεύς: ἣ τέξεταί γε παῖδα φέρτερον πατρός.
Ιώ:Και ποιος θα του αφαιρέσει [του Δία] της αρχής το σκήπτρο;
Προμηθέας: Ο ίδιος με τα αλαφρόμυαλα καμώματά του
Ιώ: Και με ποιον τρόπο; Πες μου το, αν δεν βλάπει
Προμηθέας: Γάμο θα κάνει τέτοιο, που θα μετανιώσει
Ιώ: Με θεά ή με θνητή; Απάντησέ μου, αν κάνει να το πεις
Προμηθέας: Μη με ρωτάς! Αυτό δεν πρέπει από το στόμα μου να βγει
Ιώ: Και θα ξεθρονιστεί, λοιπόν, από την γυναίκα του;
Προμηθέας: Παιδί, τρανότερο απ’ αυτόν, θα του γεννήσει
Πηγή: Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία, σσ. 616 – 617 & Αισχύλος «Προμηθέας Δεσμώτης» [http://www.mikrosapoplous.gr/]
Β΄: Στοιχεία υπέρ της Χριστιανικής άποψης και κατά της μυθολογούμενης νεοπαγανιστικής υπέρ του Ηρακλέα:
Αντλούνται και αυτά μέσα από την τραγωδία του Αισχύλου αλλά και από άλλες πηγές:
1. Ο απόγονος αυτός θα ρίξει τον Δία από την εξουσία, καθόσον πιο σπουδαίος σε ισχύ από τον τελευταίο αλλά και από την τρίαινα του Ποσειδώνα, πράγμα που στην μυθολογία δεν έπραξε ο Ηρακλής
Προμηθεύς
ἦ μὴν ἔτι Ζεύς, καίπερ αὐθάδης φρενῶν,
ἔσται ταπεινός, οἷον ἐξαρτύεται
γάμον γαμεῖν, ὃς αὐτὸν ἐκ τυραννίδος
θρόνων τ᾽ ἄιστον ἐκβαλεῖ· πατρὸς δ᾽ ἀρὰ 910
Κρόνου τότ᾽ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται,
ἣν ἐκπίτνων ἠρᾶτο δηναιῶν θρόνων.
τοιῶνδε μόχθων ἐκτροπὴν οὐδεὶς θεῶν
δύναιτ᾽ ἂν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ δεῖξαι σαφῶς.
ἐγὼ τάδ᾽ οἶδα χᾦ τρόπῳ. πρὸς ταῦτά νυν 915
θαρσῶν καθήσθω τοῖς πεδαρσίοις κτύποις
πιστός, τινάσσων τ᾽ ἐν χεροῖν πύρπνουν βέλος.
οὐδὲν γὰρ αὐτῷ ταῦτ᾽ ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ
πεσεῖν ἀτίμως πτώματ᾽ οὐκ ἀνασχετά·
τοῖον παλαιστὴν νῦν παρασκευάζεται 920
ἐπ᾽ αὐτὸς αὑτῷ, δυσμαχώτατον τέρας·
ὃς δὴ κεραυνοῦ κρείσσον᾽ εὑρήσει φλόγα,
βροντῆς θ᾽ ὑπερβάλλοντα καρτερὸν κτύπον·
θαλασσίαν τε γῆς τινάκτειραν νόσον
τρίαιναν, αἰχμὴν τὴν Ποσειδῶνος, σκεδᾷ. 925
πταίσας δὲ τῷδε πρὸς κακῷ μαθήσεται
ὅσον τό τ᾽ ἄρχειν καὶ τὸ δουλεύειν δίχα.
Κι όμως· μ’ όλη την έπαρση του νου του ο Δίας θάρθει μια μέρα που θα γίνει ταπεινός· γιατί ετοιμάζεται να κάμει γάμο, που άφαντο θα τον γκρεμίσει από τον θρόνο του και από την εξουσία· και τότε θα συντελεστεί πέρα για πέρα η κατάρα του πατέρα του του Κρόνου, όπου ξεστόμισε σαν έπεφτε από της πανάρχαιης βασιλείας του τον θρόνο. Και τον τρόπο για ν’ αποστρέψει τέτοια συμφορά κανένας θεός, εξόν εμέ, δεν θα μπορούσε να άσφαλτα να του δείξει· εγώ μονάχα ξέρω τα μελλούμενα και πως μπορούνε να μην γίνουν. Μα τώρα ξέγνοιαστος ας κάθεται, θαρρώντας στα αιθερόσκατα μπουμπουνητά του και τινάζοντας στα χέρια του τα πύρινά του αστροπελέκια· όμως καθόλου αυτά δεν τον γλιτώνουν απ’ το πέσιμο σ’ αβάσταχτη ντροπή· γιατί ετοιμάζεται τώρα ο ίδιος του εαυτού του αντίπαλο απολέμητο, τέρας αντρείας, που δυνατώτερη από τον κεραυνό θε ναβρη φλόγα, κι ανώτερο από την βροντή φοβερό κτύπου, που θρύμματα θε να σκορπίσει στο αέρα κι αυτή ακόμη την πληγή της θάλασσας, τον κοσμοσείστρα τρίαινα του Ποσειδώνος. Και την ημέρα που σ’ αυτή την συμφορά θα πέσει, θα μάθει πόση διαφορά χωρίζει το «νάσαι αφέντης» από το «νάσαι δούλος»
-Και πιο κάτω απαντώντας στον χορό λέει:
Προμηθεύς
σέβου, προσεύχου, θῶπτε τὸν κρατοῦντ᾽ ἀεί.
ἐμοὶ δ᾽ ἔλασσον Ζηνὸς ἢ μηδὲν μέλει.
δράτω, κρατείτω τόνδε τὸν βραχὺν χρόνον,
ὅπως θέλει· δαρὸν γὰρ οὐκ ἄρξει θεοῖς. 940
Προμηθέας
Σέβου, προσκύνα συ, χάιδευωε πάντα εκείνον που κρατάει την εξουσία· όσο για μένα, πιο λίγο κι’ απ’ το τίποτα ψηφώ τον Δία· ας κυβερνάει και ας κάνει ότι θέλει, όσος καιρός του μένει ακόμα· γιατί δεν θα είναι για πολύ ο ηγεμόνας των θεών….
Πηγή: Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία, σσ. 618 – 619 & Αισχύλος «Προμηθέας Δεσμώτης» [http://www.mikrosapoplous.gr/]
2. Ο απόγονος αυτός θα είναι θεός και όχι ήρωας, όπως ο Ηρακλής
Ἑρμῆς
…τοιοῦδε μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα, 1026
πρὶν ἂν θεῶν τις διάδοχος τῶν σῶν πόνων
φανῇ, θελήσῃ τ᾽ εἰς ἀναύγητον μολεῖν
Ἅιδην κνεφαῖά τ᾽ ἀμφὶ Ταρτάρου βάθη.
Ο θεός Έρμής προλέγει εις τον Προμηθέα, ότι δεν περιμένει το τέλος των δεινών «πριν αν φανεί τις θεός», όστις θα τον διαδεχτεί εις το μαρτύριο και όστις εκουσίως θα κατέλθει εις τον σκοτεινό ’δη και εις τα ζοφερά βάθη του Ταρτάρου, γινόμενος ούτως εκούσιον ιλαστήριον θύμα…
Πηγή: Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία, σελ. 619 & Αισχύλος «Προμηθέας Δεσμώτης» [http://www.mikrosapoplous.gr/]
3. Ο απόγονος αυτός, λυτρωτής του Προμηθέα, δεν θα είναι ο Ηρακλής, παρ’ όλη την αναφορά στις 13 γενιές που συγκλίνουν προς την άποψη αυτή, εφόσον ο Ηρακλής δεν είναι υιός της Θέτις:
Ο Προμηθεύς είχε προφητεύσει και την πτώση του Διός, μέλλοντος να εκθρονιστεί υπό υιού του, όστις θα γεννάτο από εκ της Θέτιδος. Η προφητεία όμως δεν εκπληρώθηκε διότι απεφεύχθη η ένωση Διός – Θέτιδος, ότε εγνώσθει τι είχε προφητεύσει ο Προμηθεύς, εξαναγκασθείσης της Θέτιδος να συνάψει γάμο μετά του ηρώος Πηλέως. Δια την προφητεία του δε ταύτην και ελύθη των δεσμών του ο Προμηθεύς υπό του Ηρακλέος κατ’ εντολήν του Διός (6)
4. Ο απόγονος αυτός θα ήταν δυνατότερος από τον Δία και τον Ποσειδώνα
Η μάντις Θέτις σηκώθηκε ανάμεσά τους [Δία – Ποσειδώνα] και προφήτεψε ότι θεά της θάλασσας [η Θέτις, νεράιδα] είναι προορισμένη από την μοίρα να γεννήσει ένα γιο, που θα ’ χε δυνατότερα όπλα από την αστραπή και την τρίαινα, σε περίπτωση που θα δίνονταν στον Δία ή σε ένα από τ’ αδέλφια του. Αυτός ο χρησμός ήταν το μυστικό που έμαθε ο Προμηθέας από την μάνα του την Θέμιν. Ο δέσμιος Τιτάν ανάγγειλε [Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 907 (7)] τον ερχομό του νέου κυριάρχου, γιατί προείδε ότι ο Ζευς γρήγορα θα ’ παιρνε γυναίκα του την Θέτιν. Σύμφωνα με άλλες διηγήσεις [Υγίνου Astronomica 2. 15 Απολλώνιος ο Ρόδιος 4. 790] η θεά της θάλασσας αντιστάθηκε στον βασιλιά των θεών από φόβο ή πίστη εις την Ήρα [Ομήρου Ηλιάδα 24.58], η οποία την είχε αναθρέψει. Παρ’ όλα αυτά ο Ζευς δεν θα υποχωρούσε εάν δεν τον είχαν προειδοποιήσει και εάν δεν φοβόταν να έχει την ίδια τύχη που ’ λαχε στον Κρόνο. Ο Αισχύλος λέει πως τον προειδοποίησε ο Προμηθεύς, όταν υπέφερε από τα βασανιστήρια. (8)
5. Ο K. Kerenyi εις την «Μυθολογία των Ελλήνων» αναφέρει πως ο ελευθερωτής του Αισχύλου, είναι ένας επόμενος κοσμοκράτορας, που ασφαλώς δεν ήταν ο Ηρακλής.
Πραγματικά, ότι ο Προμηθεύς υπόφερε για χάρη των ανθρώπων ήταν πάθος ενός θεού. Σύμφωνα με την γνώμη του Αισχύλου κι όλων που όπως αυτό σκέπτονταν ανθρώπινα, το πάθος αυτό δεν ήταν δίκαιο, αλλά έπρεπε να δώσει ένα τέλος στον ίδιο τον Δία. Ο Ησίοδος θεμελίωσε την απελευθέρωση στο γεγονός πως ο Ολύμπιος ήθελε να περιβάλει με δόξα τον γιο του Ηρακλέα. Ο Αισχύλος μας θύμισε την δυνατότητα ενός άλλου κοσμοκράτορα μετά τον Δία. (9)
Μάλιστα ο ίδιος συγγραφέας συνεχίζει:
Ο Προμηθεύς πληροφορήθηκε από την μάνα του, την Θέμιν -ή τη Γαία, όπως κάποιος πρόσθεσε [Αισχύλος, Προμηθεύς 210 (10)] αυτό το μυστικό. Για χάρη του μυστικού ελευθερώθηκε από το Δία. Αλλά έτσι έπρεπε να προσφέρει ένα κληρονόμο των παθημάτων του, [Αισχύλος, Προμηθεύς 1028 (11)] έναν αθάνατο αντί γι’ αυτόν θα πήγαινε υποφέροντας στον κάτω κόσμο. Ο Αθάνατος αυτός θα ήταν ο σοφός Κένταυρος Χείρων, [Απολλόδωρος Μυθογράφος 2.5.11], που ο Ηρακλής άθελά του μ’ ένα δηλητηριασμένο βέλος του άνοιξε αγιάτρευτη πληγή. Ο εφευρέτης της Ιατρικής δέχθηκε επάνω του τους πόνους και το θάνατο του ευεργετικού Τιτάνος. Ο λευτερωμένος Προμηθεύς όμως φορούσε από εδώ και πέρα ένα ιδιαίτερο στεφάνι, [Αθηναίος Γραμματικός 672f], σημάδι της υποταγής του στην δύναμη του Διός- εδώ τελειώνει η ιστορία στο θέατρο του Αισχύλου (12)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ, ΑΣΕΒΕΙΑ ΑΙΣΧΥΛΟΥ & η 13η ΓΕΝΙΑ
1. Ο προφητευμένος θεός λυτρωτής του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, δεν είναι ο ήρωας Ηρακλής, εφόσον ο απόγονος αυτός θα προέρχονταν από την Θέτιδα και όχι από την Αλκμήνη και θα ήταν κοσμοκράτορας.
2. Ο προφητευμένος θεός λυτρωτής του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, δεν είναι 100% ο Κένταυρος Χείρων, εφόσον ο Κένταυρος Χείρων ναι μεν έδωσε την θέση του στον Προμηθέα σε χρονική απόσταση 13 γενεών (σύγχρονη εποχή του Ηρακλέα απελευθερωτή Προμηθέα) αλλά ήταν υιός του Κρόνου και δεν καμιά απολύτως σχέση δεν έχει με την παρθένα Ιώ ενώ επίσης δεν έγινε κοσμοκράτορας εφόσον παραχώρησε την αθανασία του πεθαίνοντας, μένοντας στον ’δη στην θέση του Προμηθέα. Μάλιστα ο προφητευμένος κοσμοκράτορας, σύμφωνα με τα λόγια που βάζει ο Αισχύλος στον Προμηθέα, δεν θα γεννιόνταν αν ο τελευταίος ελευθερωνόντανε (13). Δηλαδή με άλλα λόγια ο προφητευμένος κοσμοκράτορας του Αισχύλου δεν γεννήθηκε και η προφητεία έμεινε για τους παγανιστές κενή αποτελέσματος.
3. Συνεπώς όλα είναι πιθανά περί Σπερματικού Λόγου εις τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ως Θεού Ιστορικού Λυτρωτή των δεινών της ανθρωπότητας από τους δαίμονες – θεούς δυνάστες, ως ο Δίας.
4. Οι νεοπαγανιστές θεολόγοι της πενίας συνεχώς διακηρύσσουν πως η αρχαία ελληνική σκέψη ή παιδεία είναι πολύ σπουδαία και αξιοσέβαστη και ότι ο Χριστιανισμός την έσβησε ή χάλκευσε. Όμως σε αυτό το παράδειγμα φαίνεται πως απεναντίας αυτοί είναι που προσπαθούν να αλλοιώσουν τις ελεύθερες σκέψεις των Ελλήνων κλασσικών, όπως εις τοιαύτη περιπτώσει του φημισμένου δραματικού Αισχύλου, ώστε να τις κουτουπώσουν κάτω από το σκοτάδι του δόγματος της μυθολογικής πίστης, που άλλοτε αντλείται από παραδείγματα των προ της κλασσικής εποχής χρόνων, άλλοτε από άλλα κατά της διάρκεια της κλασσικής εποχής χρόνων και άλλοτε από περιπτώσεις μετά της κλασσικής εποχής χρόνων, τακτική που εξαρτιέται πάντοτε από τα θολά συμφέροντά τους.
Γι’ αυτό οι νεοπαγανιστές θεολόγοι πρέπει
α. είτε να δεχτούν πως η θεολογία τους αντιφάσκει, αν δεχτεί κανείς πως ο προφητευμένος θεός του Αισχύλου είναι είτε ο Ηρακλής είτε ο Κένταυρος Χείρων
β. είτε πως η προφητεία που έθεσε ο Αισχύλος στα λόγια του Προμηθέα περί της πτώσης των θεών Δία και Ποσειδώνος, δυσαρεστημένος από το πάθος του θεού Δία, έμειναν ανεκπλήρωτα, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του Ιησού Χριστού και δηλαδή 13 περίπου γενιές μετά το ελληνικό αυτό δραματικό έργο.
Η ασέβεια του Αισχύλου προς την αρχαία θρησκεία
Καταλήγοντας: Ένα σημαντικό ερώτημα που έπρεπε ευθύς αμέσως να θέσουν προς τους εαυτούς τους οι νεοπαγανιστές θεολόγοι, πριν ξαμοληθούν εις τους τηλεοπτικούς δέκτες, είναι το εξής:
-Μήπως ο Αισχύλος προσπάθησε να πει κάτι αλλά φοβήθηκε τις δίκες περί ασεβείας της εποχής και κάλυψε τις πληροφορίες του περί θεού λυτρωτή σε 13 γενιές, κάτω από ένα «σεβάσμιο -συντηρητικό τραγικό μανδύα»;
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποκλεισθεί σε καμιά περίπτωση διότι…
Ανακριβές φαίνεται ωσαύτως φαίνεται και το ότι ο Αισχύλος ήταν μεμυημένος εις τα Ελευσίνια Μυστήρια, όπως υπετέθει από την εν Βατράχοις του Αριστοφάνους γνωστή επίκληση του Αισχύλου προς την Δήμητρα:
«Δήμητηρ ἡ θρέψασα τὴν ἐμὴν φρένα
εἶναι με τῶν σῶν ἄξιον μυστηρίων»
Η απολογία του ποιητού δια την κατ’ αυτού κατηγορία επί αποκαλύψει των Ελεσινίων Μυστηρίων δεν φαίνεται, κατά τον Κλήμεντα και άλλους, απολογία ανθρώπου μεμυημένου (14)
…ο Αισχύλος έπεσε σε ασέβεια κατά της αρχαίας θρησκείας και ειδικά ενάντια εις τα Ελευσίνια Μυστήρια, μυστικά των οποίων αποκάλυψε σε κάποιο από τα έργα του (15), γεγονός που περιγράφει ο Αιλιανός στην ποικίλη ιστορία του (16), συνεπώς τίποτα δεν αποκλείει τον οποιαδήποτε επιφύλαξη του Έλληνα τραγικού απέναντι σε σκληροπυρηνικούς παγανιστές και στο αθηναϊκό κράτος της εποχής εκείνης.
’λλωστε τέτοια συμπεριφορά υπαινίσσονται και οι παγανιστές για τους καλλιτέχνες:
ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ: Τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι:…
Ο καλλιτέχνης, μάθετέ το, είναι πέρα από ιερατεία και συνωμοσίες, μυστικές εταιρίες και δράκες και συμμορίες και παρέες. Είναι από την φύση του κόντρα σε κάθε κατεστημένο και για να το παλέψει, ένα μονάχα όπλο έχει. Την τέχνη του. (18)
Η 13η γενιά του Ελευθερωτή ως κάτι το «μη αναμενόμενο» στο έργο του Αισχύλου
Εις υποβοήθηση του άνω ερωτήματος περί της ίσως προφύλαξης του Αισχύλου, από βολές φανατικών παγανιστών της εποχής, μπορεί να σημειωθεί το εξής που αναφέρει ο K. Kerenyi, πριν διατυπωθεί ένα νέο:
Η χαμένη τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθεύς Πυροφόρος» μας πληροφορεί [scholium in (Servius vel Probus in Vergilium) Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. 4 & Υγίνου Astronomica 2.15] ότι το Τιτάν ήταν δεμένος τρεις χιλιάδες χρόνια. Αυτό σήμαινε τότε την μεγαλύτερη κοσμική περίοδο. Στην διασωθείσα τραγωδία «Προμηθεύς Δεσμώτης» το λευτέρωμα προβλέπεται πιο μπροστά, στην δέκατη τρίτη γενιά [Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 774 (17)] (19)
-Γιατί λοιπόν ο Αισχύλος αποφασίζει εις το δεύτερο έργο του να μειώσει την ελευθέρωση του Προμηθέα Δεσμώτη από λυτρωτή θεό, μεγαλύτερο του Δία και του Ποσειδώνα σε ισχύ, από τα 3.000 χρόνια σε μόλις 13 γενιές, ήτις στα 455 (13 * 35) έτη;
Την απάντηση στο άνω ερώτημα όφειλαν να δώσουν οι νεοπαγανιστές θεολόγοι – παραμυθολόγοι εις το νεοπαγανιστικό «ποίμνιο εριφίων» των Προμηθειών 2005 που διοργανώθηκε στον Όλυμπο τον Ιούνιο του αυτού έτους, παρά να ξεκουρδίζουν τις άρπες τους και τα ανάβουν τις άλαλες φωτιές των δαυλών τους νομίζοντας πως κάτι αναβιώνουν. ’λλωστε είναι προφανές τι αναφέρει ένας από αυτούς, ο Δημήτριος Ιατρόπουλος:
Σημειώσεις
01. http:/www.pantheon.org
02. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
03. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
04. Britannica Deluxe 2002
05. Στράτος Θεοδοσίου – Μάνος Δανέζης, Επίκουροι καθηγητές Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών
06. Γερ. Δ. Καψάλης, Πρόεδρος του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Μέσης εκπαίδευσης, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κ΄, σελ. 743
07. «ἦ μὴν ἔτι Ζεύς, καίπερ αὐθάδης φρενῶν, ἔσται ταπεινός, οἷον ἐξαρτύεται γάμον γαμεῖν, ὃς αὐτὸν ἐκ τυραννίδος θρόνων τ᾽ ἄιστον ἐκβαλεῖ· πατρὸς δ᾽ ἀρὰ Κρόνου τότ᾽ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται, ἣν ἐκπίτνων ἠρᾶτο δηναιῶν θρόνων. τοιῶνδε μόχθων ἐκτροπὴν οὐδεὶς θεῶν δύναιτ᾽ ἂν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ δεῖξαι σαφῶς.» Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 907 κ. εξ
08. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995, σσ. 213 – 214
09. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995, σελίδα 210
10. «ἐμοὶ δὲ μήτηρ οὐχ ἅπαξ μόνον Θέμις καὶ Γαῖα, πολλῶν ὀνομάτων μορφὴ μία τὸ μέλλον κραίνοιτο προυτεθεσπίκει,», Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 211 κ. εξ.
11. «πρὶν ἂν θεῶν τις διάδοχος τῶν σῶν πόνων φανῇ, θελήσῃ τ᾽ εἰς ἀναύγητον μολεῖνἍιδην κνεφαῖά τ᾽ ἀμφὶ Ταρτάρου βάθη.», Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 1027 κ. εξ.
12. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995, σσ. 210-211
13. Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 769 κ. εξ.
14. Γ.Π. Αναγνωστόπουλος, Καθηγητής της Γλωσσολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Β΄, σελίδα 875
15. «ἢ οὐκ εἰδέναι ὅτι ἀπόρρητα (10) ἦν, ὥσπερ Αἰσχύλος τὰ μυστικά», Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, Βιβλίον ΙΙΙ, 1111a 9-10 [ed. J. Bywater, Aristotle’s Ethica Nicomachea. Oxford, 1894], http://www.mikrosapoplous.gr/
16. «Ο Αισχύλος ο τραγωδός κρίθηκε ένοχος για ασέβεια, λόγω ενός δράματός του. Κι ενώ ήταν έτοιμοι οι Αθηναίοι να τον λιθοβολήσουν, ο Αμεινίας, ο νεότερος αδερφός του, τους έδειξε το χέρι του, το οποίο δεν είχε καρπό. Είχε αριστεύσει στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ο Αμεινίας χάνοντας τον καρπό του και ήταν πρώτος των Αθηναίων. Επειδή είδαν οι δικαστές το πρόβλημά του, θυμηθήκαν τα κατορθώματά του και άφησαν τον Αισχύλο» (Αιλιανού Ποικίλη Ιστορία, 5, 19)
17. «τρίτος γε γένναν πρὸς δέκ᾽ ἄλλαισιν γοναῖς.», Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ. 774
18. Δημήτριος Ιατρόπουλος, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 61, λόγου χάριν, σελίδα 69
19. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995, σελ. 210
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ ΓΙΑΧΒΕ, ΘΕΟΔΟΣΙΟ, ΑΛΑΡΙΧΟ, ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ
(Κατά: Παντελή Κοντογιάννη, περ. Ιχώρ, τεύχος 59, άρθρο «Αριστοφάνης, ο αρχαίος του 20ου αιώνα», σσ. 40-41)
Αριστοφάνης από ΤΟΤΕ το καυτηριάζει και με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, σαν «προφήτης μαντεύει» ότι αυτή η διχόνοια, αυτός ο αλληλοσπαραγμός θα κάνουν την Ελλάδα να χάσει την αίγλη της. θα την κάνουν να ξεπέσει ηθικά, πολιτικά, πολιτισμικά.
«-Και για τίνος το φταίξιμο μετακόμισαν οι Θεοί;
-Ωργίσθησαν με τους Έλληνες. Έφυγαν και στην δική τους θέση εγκατέστησαν τον πόλεμο και σας παρέδωσαν σ’ αυτόν,
γι’ να σας κάνει όποια χοντροκοπιά γουστάρει.
Αυτοί δε, μετακομίσανε στα ψηλά επίπεδα,
από όπου να μην φαινόσασθε σαν σφάζεστε ο ένας απ’ τον άλλο,
ούτε και να μαθαίνουν νέα σας.
-Πες μου, καλέ, γιατί μας ξηγηθήκανε τοιουτοτρόπως;
-Γιατί είσθε κολλημένοι με τον πόλεμο και την αντάρα,
μ’ όλο που αυτοί τόσες μεσολαβήσανε φορές να υπογράψετε ανακωχή» (ΕΙΡΗΝΗ, στιχ. 203-212)
Πέρα από τις αστειότητες για αυτήν την σκηνή στα «ανεβάσματα» των παραστάσεων, ο υπαινιγμός είναι τόσο σαφής, όσο και αποκαρδιωτικός. Ο ποιητής «προφητεύει» ότι η θεία οντότητα της Ελλάδας θα εγκαταλείψει τους Έλληνες, επειδή με τον εμφύλιο σπαραγμό αποδεικνύονται ανάξιοι αυτής της ίδιας της ανωτερότητάς τους. «Προφητεύει» ότι ο κύκλος, μέσα στον οποίο η Ελλάδα μεγαλουργούσε, θα κλείσει. Οι Έλληνες θεοί (με ότι αντιπροσωπεύουν) θα φύγουν, για άλλα, ψηλότερα αιθερικά επίδεδα, και στην θέση τους θα αφήσουν μια άλλη οντότητα ξένη στους Έλληνες, που θα ισοπεδώσει τις πόλεις με τον πολιτισμό τους και υλικά και νοητικά. Αυτό είναι ή δεν είναι μια «προφητεία» που βγήκε αληθινή; Διότι βέβαια θα πρέπει να προσέξουμε ότι ο Αριστοφάνης στο έργο αυτό κάνει σαφή αναφορά σε μία άγνωστη μέχρι εκείνη την στιγμή θεότητα. Δεν μιλά για τον θεό του πολέμου, τον ’ρη. Ο ’ρης εκπροσωπεί την ανδρεία, την γενναιότητα, την μεγαλοφροσύνη, την θυσία για την υπεράσπιση της πατρίδας, όταν απειλείται από ξένο εισβολέα.
«ΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ»
Ο ’ρης ενσαρκώνει υψηλότατα ιδανικά. Ο εμφύλιος όμως πόλεμος είναι ότι πιο ανόητο εγέννησε ο ανθρώπινος νους, και γι’ αυτό ο Αριστοφάνης ενσαρκώνει ως «προστάτη» του αυτή την ανατριχιαστική και συνάμα γελοία φιγούρα του «θεού πολέμου», που σύμφωνα με το έργο θέλει να βάλει στο γουδί τις ελληνικές πόλεις και με το γουδόχερο να συνθλίψει και αυτές και την ιστορία τους. Ο Αριστοφάνης λοιπόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Το αδελφοκτόνο μίσος θα φέρει την καταστροφή. Η επιστήμη, η Φιλοσοφία, οι Τέχνες θα χαθούν και την θέση τους θα πάρει η ισοπέδωση, ενσαρκωμένη από μιαν άλλη θεότητα, που δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα. Μια προσεκτική ματιά στους Συμβολισμούς είναι αρκετή για να ταυτίσουμε τον θεό-πόλεμο του Αριστοφάνη με τον Γιαχβέ και τον βοηθό του Τάραχο με τον Κωνσταντίνο, ή τον Ιουστινιανό, ή τον Θεοδόσιο, ή έστω τον Αλάριχο (Πηγή: Παντελής Κοντογιάννης, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 59, άρθρο «Αριστοφάνης, ο αρχαίος του 20ου αιώνα», σσ. 40-41)
Μυθοπλάστης: Παντελής Κοντογιάννης
Απάντηση: Για να αποσαφηνίσει κανείς το νόημα οιουδήποτε έργου και για να ξεσκεπάσει απότομα τα νεοπαγανιστικά θεολογικά ψέματα οφείλει πρώτα απ’ όλα να ελέγξει την εποχή εις την οποία συγγράφτηκε το εν λόγω έργο όπως και την εποχή εις την οποία έζησε ο συγγραφέας του.
α. Με πρόλογο τα έτη 453 ως έτος γεννήσεως του Αριστοφάνη (1), και 421 ως έτος συγγραφής τού έργου Ειρήνη (2) και
β. κρατώντας εις την μνήμη το γεγονός ότι ο Αριστοφάνης είναι «ο μόνος επιζήσας μετά τον Πελλοπονησιακό πόλεμο ποιητής» (3) καθώς και ότι
γ. πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν τα σχόλια της Μ.Ε.Ε. πως «Ο Αριστοφάνης εχόμενος της παλαιάς παραδόσεως, ζων κατά την τραγική περίοδο του Πελλοπονησιακού πολέμου, έβλεπε γύρω αυτού κυριαρχούσαν την δημοκοπίαν, άγουσα δε τας Αθήνας και συν αυταίς σύμπασαν την Ελλάδα προς φθοράν και καταστροφή. Ανίστατο ως κήρυξ της της ειρηνεύσεως, αναστηλωτής των παλαιών ωραίων ηθών των δημιουργησάντων τους Μαραθωνομάχους. Ως εκ τούτου εμάχετο ταυτοχρόνως εναντίων των διαστρεφόντων την αλήθειαν προς επίτευξιν προσωπικών δικαίων και αποπλάνησιν της δικαιοσύνης. Οι διδάσκαλοι της τέχνης του ποιείν τον «ἥττονα κρείσσω λόγον» υπήρξαν δι εκείνον ίσης επιδράσεως, ως οι δημοκόποι, φθοροποιοί της πολιτείας των Αθηναίων. Ποιος υπήρξε ο υπέρ των ιδεών του ευγενής φανατισμός του ποιητή, αποδεικνύει η τόλμη αυτού αναβιβάσαντος επί σκηνής της Ἱππῆς. Το έργο είναι ως γνωστό, μεστόν ύβρεων, λοιδωρίας και κρίσεων καταδικαστικών της πολιτικής μεθόδου του Κλέωνος. Ανεβίβασε δε το έργο τούτο εις περίοδον υπαρτάτης δόξης του δημοκόπου, μετά την όλως τυχαίαν, βεβαίως, νίκην εις την Σφακτηρία, αλλά δόξης εμπνεούσης και το δέος μέχρι τοσούτου, ώστε να μην ευρίσκεται σκηνοποιός τολμών να κατασκευάσει προσωπείο του Κλέωνος, ουδέ πρωταγωνιστής να διδάξει το έργο, ώστε ηναγκάσθη ο ίδιος να υποδυθεί το πρόσωπον του τότε κυρίαρχου εν Αθήναις. Όχι μόνον τούτον, αλλά δεν εδίστασε ούτε τον Δήμο να να λχευάσει, αποκαλέσας αυτόν γερόντιον ηλίθιον και αναποφάσιστον. Εν τη ορμή επομένως του αμειλίκτου αγώνος, ον διεξήγαγε εναντίων των δημοκόπων και εκ παραλλήλου των σοφιστών, ως διδασκάλων της εκλύτου νεότητος, ουδέν παρέλειψε προς επίτευξη του σκοπού του. Ούτω μισών του θεωρουμένους εισηγητάς της νέας παιδεύσεως εν Αθήναις, φαίνεται νυν, και κατηγορήθη πολλάκις επί τούτω, ως αδικήσας και τον Σωκράτη. Αλλά όχι μόνο τούτο. Υπήρξαν ακόμη και οι αποδίδοντες εις τον Αριστοφάνη την ηθική αυτουργίαν δια την καταδίκη και την θανάτωσην του μεγάλου εκείνου φιλοσόφου. Τού το επιεδή ο Αριστοφάνης εμφανίζει εν τις «Νεφέλαις» την σοφιστείαν εκπροσωπούμενην δια των διδαγμάτων του Σωκράτους, ον έφερε επί σκηνής διδάσκοντα ανίερα, ανήθικα και στρεβλωτικά ψυχής τε και διανοίας διδάγματα» (4)
δ. αλλά και τους στίχους της Ειρήνης:
Τρυγαῖος
τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι. 210
Ἑρμῆς
ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις
σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ
ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί·
“ναὶ τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν”.
εἰ δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί 215
κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι,
ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς· “ἐξαπατώμεθα
νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽, οὐχὶ πειστέον·
ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον”.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Και γιατί μας τα κάνουν αυτά;
ΕΡΜΗΣ
Επειδή προτιμάτε τον πόλεμο, είπαν,
αν και συχνά σας έσπρωξαν να φιλιώσετε.
Μα όταν οι Λάκωνες νικούσαν λιγάκι…
«ναι, μα το θεό, οι Αττικοί θα το πληρώσουν»
έτσι θριαμβολογούσαν
και αν κάτι καταφέρνατε εσείς οι Αττικοί
και έρχονταν οι Λάκωνες τότε για ειρήνη,
λέγατε ευθύς «μα την Αθηνά, μα το Δία, δεν πειθόμαστε.
Αν κρατήσουμε την Πύλο θα μας ξαναρθούν». (5)
Γίνεται σαφές πως ο νεοέλληνας μπορεί κάλλιστα να αναπτύξει το θέμα της σκέψης του και να εννοήσει πως ο Αριστοφάνης δεν ομιλεί για τον θεό Γιαχβέ, τον Ιουστινιανό, τον Θεοδόσιο και τον Αλάριχο, όλα αποκυήματα μιας αρρωστημένης φαντασίας ενός εντύπου με υψηλό πυρετό, εφόσον ο Αριστοφάνης δεν έτυχε να έχει την φανατική αμορφωσιά ενός συγγραφέα νεοπαγανιστή καθώς και τον διαστρεβλωτικό φανατισμό μιας κάποιας ειδωλολατρικής σέκτας της καινούργιας Ελλάδας.
Ο Αριστοφάνης στηλιτεύει τις εμφύλιες διαμάχες και πολέμους των Ελλήνων και αναπολεί την αρχαιότερη δόξα των Αθηνών προ του Πελοποννησιακού πολέμου. Πόλεμοι εμφύλιοι των Ελλήνων που οδήγησαν «την Ελλάδα να χάσει την αίγλη της. Θα την κάνουν να ξεπέσει ηθικά, πολιτικά, πολιτισμικά.». Δηλαδή έχει να κάνει κανείς με μια αντιφατική παραδοχή που ανατρέπει όλα όσα υποστηρίζουν οι νεοπαγανιστές σήμερα, πως δηλαδή η παρακμή της Ελλάδας οφείλεται εις τον Χριστιανισμό και όχι στην δική της φθορά.
’λλωστε πως θα μπορούσαν να στέκουν όλα αυτά τα «γριάς μαντεύματα και γέρου παραμύθια» που υποστηρίζει ο νεοπαγανιστής αρθρογράφος; Είναι δυνατό ένας ανώτερος λαός να είναι ανάξιος της ίδιας της ανωτερότητάς του; («επειδή με τον εμφύλιο σπαραγμό αποδεικνύονται ανάξιοι αυτής της ίδιας της ανωτερότητάς τους.»). Πώς είναι δυνατόν κάποιος να αξιώθηκε να είναι ανώτερος αλλά ταυτόχρονα να μην είναι άξιος για τούτο; διότι αν δεν ήταν άξιος δεν θα ήταν και ανώτερος. Αλλά έτσι έχουν τα λόγια του Παντελή Κοντογιάννη για να βρει δίκιο ακόμη μια φορά ο Αριστοτέλης που λέει πως η τιμή, δεν μπορεί να είναι και ο τελικός σκοπός της ζωής των ανθρώπων, διότι η τιμή περισσότερο οφείλεται σε αυτόν που την αποδίδει παρά σε εκείνον που την λαμβάνει. Και έτσι και εδώ ο παγανιστής αρθρογράφος πότε αποδίδει ανωτερότητα εις τους Έλληνες και πότε την καταρρίπτει δείχνοντας πως, η τιμή των αρχαίων Ελλήνων περισσότερο εξαρτάται από την δική του γνώμη, παρά από τις δικές τους αρχαίες «ανώτερες» ιδιότητες.
Έπειτα πάλι πού την είδε ο αρθρογράφος την ξένη οντότητα που θα σαρώσει την Ελλάδα; («Οι Έλληνες θεοί (με ότι αντιπροσωπεύουν) θα φύγουν, για άλλα, ψηλότερα αιθερικά επίδεδα, και στην θέση τους θα αφήσουν μια άλλη οντότητα ξένη στους Έλληνες, που θα ισοπεδώσει τις πόλεις με τον πολιτισμό τους και υλικά και νοητικά.») . Δεν βλέπει τι λέγει ο Αριστοφάνης;
Οἰκέτης Α
…
ὁ δεσπότης μου μαίνεται καινὸν τρόπον,
οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν πάνυ. 55
δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς τὸν οὐρανὸν βλέπων
ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται τῷ Διὶ
καί φησιν, “ὦ Ζεῦ τί ποτε βουλεύει ποιεῖν;
κατάθου τὸ κόρημα· μὴ ᾽κκόρει τὴν Ἑλλάδα”.
ἔα ἔα. 60
σιγήσαθ᾽, ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.
Τρυγαῖος
ὦ Ζεῦ τί δρασείεις ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών;
λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας.
ΥΠΗΡΕΤΗΣ Α΄
…
Το αφεντικό μου τρελάθηκε – όχι όπως οι άλλοι!
Καινούρια είναι η τρέλα του.
Κοιτά όλη μέρα τον ουρανό χαζοχάσκοντας
και βρίζει το Δία και λέει
«Δία Δία! Που το πας Δία, άσε τη σκούπα!
Μη τη σαρώνεις την Ελλάδα ολόκληρη»!
Α! Μη τώρα. Μη! Σωπάτε!
Νομίζω φωνάζει.
(Ακούγεται η φωνή του Τρυγαίου)
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Δία! Τι θα τον κάνεις τον κόσμο μας!
Τη λατρεία σου σβήνεις – τελείωσες
αν τις διαλύσεις όλες τις πόλεις σου!
και αλλού:
Τρυγαῖος
ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι 105
ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται.
Οἰκέτης Α
ἐὰν δὲ μή σοι καταγορεύῃ;
Τρυγαῖος
γράψομαι
Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Να τον ρωτήσω για τους Έλληνες όλους τι πάει να τους κάνει.
ΥΠΗΡΕΤΗΣ Α΄
Κι αν δεν σου πει;
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Θα τον καταγγείλω ότι προδίνει την Ελλάδα στους Μήδους. (6)
Δεν γνωρίζει ο νεοπαγανιστής «θεολόγος» πως ο πόλεμος είναι συνώνυμος του θεού ’ρη εις την αρχαία θρησκεία και πως μακράν απέχει αυτός από του να κατέχει «την ανδρεία, την γενναιότητα, την μεγαλοφροσύνη, την θυσία για την υπεράσπιση της πατρίδας, όταν απειλείται από ξένο εισβολέα.» εφόσον προς τιμή του όχι μόνο θυσιάζονταν ομοεθνείς αιχμάλωτοι αλλά και βρέφη μπρος στα απαίσια είδωλά του;
Αυτά λένε οι νεοπαγανιστές και σακατεύουν το κείμενο του Αριστοφάνη αμετανόητοι ως πάντοτε εφόσον λίγους μήνες πριν δεν απείχαν από την θρασεία στάση του να κτυπούν την Ελλαδική Εκκλησία, κάνοντας λόγο για «διωγμό» του κωμικού στις Σέρρες.
ΤΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
Αν τα βάλεις με την τέχνη, θα την βρης σίγουρα μπροστά σου, και όσο περισσότερο κακός έχεις υπάρξει μαζί της, τόσο περισσότερο θα σε γελοιοποιήσει…(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 47-48, Σημείωμα Διευθυντή, σσ. 5-6)
Αριστερά: Γεώργιος Τσαγκρινός, Φυσικός Μαθηματικός, Διευθυντής περιοδικού Ιχώρ (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Allter, Εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)
Ἑρμῆς
ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες;
Τρυγαῖος
ὦ γλίσχρων ὁρᾷς
ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ μιαρώτατος;
ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν Δί᾽. 195
Ἑρμῆς
ἰὴ ἰὴ ἰή,
ὅτι οὐδὲ μέλλεις ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν·
φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι.
Τρυγαῖος
ποῖ γῆς;
Ἑρμῆς
ἰδοὺ γῆς.
Τρυγαῖος
ἀλλὰ ποῖ;
Ἑρμῆς
πόρρω πάνυ;
ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον.
Τρυγαῖος
πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος; 200
Ἑρμῆς
τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ τῶν θεῶν,
χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια.
Τρυγαῖος
ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα;
Ἑρμῆς
Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν
ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, 205
ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται·
αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως ἀνωτάτω,
ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς ἔτι
μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο.
Τρυγαῖος
τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι. 210
Ἑρμῆς
ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις
σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ
ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί·
“ναὶ τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν”.
εἰ δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί 215
κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι,
ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς· “ἐξαπατώμεθα
νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽, οὐχὶ πειστέον·
ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον”.
Τρυγαῖος
ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων. 220
Ἑρμῆς
ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι
τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽.
Τρυγαῖος
ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται;
Ἑρμῆς
ὁ Πόλεμος αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ.
Τρυγαῖος
ἐς ποῖον;
Ἑρμῆς
ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς
ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων, 225
ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν.
Τρυγαῖος
εἰπέ μοι,
ἡμᾶς δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται;
Ἑρμῆς
οὐκ οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας
ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο.
Τρυγαῖος
τί δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται; 230
Ἑρμῆς
τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται.
ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν
μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον.
Τρυγαῖος
οἴμοι δείλαιος.
φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην
καὐτὸς θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας. 235
Πόλεμος
ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες,
ὡς αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους ἀλγήσετε.
Τρυγαῖος
ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ πλάτους,
ὅσον κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος.
ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν, 240
ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν;
Πόλεμος
ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ πεντάκις
καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον.
Τρυγαῖος
τουτὶ μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω·
τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς. 245
Πόλεμος
ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα
ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα.
Τρυγαῖος
βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα καὶ δριμέα
τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα.
Πόλεμος
ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. 250
Τρυγαῖος
οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται.
Πόλεμος
φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν.
Τρυγαῖος
οὗτος παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ.
τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου τἀττικοῦ.
Πόλεμος
παῖ παῖ Κυδοιμέ. 255
Κύδοιμος
τί με καλεῖς;
Πόλεμος
κλαύσει μακρά.
ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος.
Κύδοιμος
ὡς δριμύς. οἴμοι μοι τάλας ὦ δέσποτα.
μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον;
Πόλεμος
οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων;
Κύδοιμος
ἀλλ᾽ ὦ μέλε
οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα.
ΕΡΜΗΣ
Αχ καημενούλη, πως ήρθες!
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Αχ καλοφαγούλη, έλα φώναξε το Δία
Δεν σου φαίνομαι τώρα βρωμερότατος άλλο;
ΕΡΜΗΣ
Ω! Δεν είναι εδώ. Έφυγαν χτες. Πήγαν αλλού.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Που πήγαν;
ΕΡΜΗΣ
Έφυγαν μακριά.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Που; Σε ποια μεριά της γης;
ΕΡΜΗΣ
Πέρα μακριά κάτω απ’ τον ουρανό.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Και έμεινες μόνος; Γιατί;
ΕΡΜΗΣ
Φυλάγω των θεών τα πράγματα,
τσουκαλάκια ποτηράκια, σκαμνάκια…
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Και γιατί έφυγαν οι θεοί;
ΕΡΜΗΣ
Θύμωσαν με τους Έλληνες.
Εδώ στη θέση τους έβαλαν τον Πόλεμο
και σ’ αυτόν σας ανάθεσαν, να σας κάνει ό,τι θέλει.
Οι ίδιοι, που έφυγαν, πήγαν στα ύψη
να μην ακούν άλλο τις παρακλήσεις σας πια
και σας βλέπουν να σφάζεστε.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Και γιατί μας τα κάνουν αυτά;
ΕΡΜΗΣ
Επειδή προτιμάτε τον πόλεμο, είπαν,
αν και συχνά σας έσπρωξαν να φιλιώσετε.
Μα όταν οι Λάκωνες νικούσαν λιγάκι…
“ναι, μα το θεό, οι Αττικοί θα το πληρώσουν”
έτσι θριαμβολογούσαν
και αν κάτι καταφέρνατε εσείς οι Αττικοί
και έρχονταν οι Λάκωνες τότε για ειρήνη,
λέγατε ευθύς “μα την Αθηνά, μα το Δία, δεν πειθόμαστε.
Αν κρατήσουμε την Πύλο θα μας ξαναρθούν”.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Ναι… ο χαρακτήρας μας έτσι είναι.
ΕΡΜΗΣ
Γι’ αυτό δεν ξέρω αν θα ξαναδείτε την ειρήνη.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Που να πήγε τώρα;
ΕΡΜΗΣ
Την έριξε ο Πόλεμος σε ένα βαθύ πηγάδι.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Σε ποιο;
ΕΡΜΗΣ
Σε τούτο εδώ κάτω. Και βλέπεις τι πέτρες
έριξε πάνω, για να μην την πάρετε έξω ποτέ.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Πες μου για μας τι έχει στο νου του;
ΕΡΜΗΣ
Δεν ξέρω. Αποβραδίς όμως έφερε ένα γουδί τόοοοσο μεγάλο…
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Τι να το κάνει τέτοιο γουδί;
ΕΡΜΗΣ
Σκέφτεται να στουμπίσει τις πόλεις σας μέσα.
Φεύγω όμως τώρα, εξάλλου θα βγει, ακούω θόρυβο.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Αχ, αχ ο έρμος, να φύγω κι εγώ.
Τρίψιμο γουδιού άκουσα μέσα…
Πολεμιστήριο σάλπισμα!
(Ο Ερμής φεύγει, ο Τρυγαίος παραμερίζει. Βγαίνει ο Πόλεμος με το τεράστιο γουδί)
ΠΟΛΕΜΟΣ
Ω θνητοί! Θνητοί πολυβάσανοι!
Τα σαγόνια σας τώρα θα τα σπάσω, θα σκούξετε.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Απόλλωνα αφέντη! Τι μεγάλο γουδί!
Και πόσο άγριο είναι το μάτι του Πολέμου!
Αυτός είναι εκείνος ο τρομερός και παχύδερμος
με τις μεγάλες ποδάρες
που μπροστά του τα κάνουμε;
ΠΟΛΕΜΟΣ
Αλίμονο Πρασιές, άθλιες και τρισάθλιες
και δεκατρισάθλιες! Σήμερα θα χαθείτε.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Δεν είναι για μας προς το παρόν. Δεν βαριέσαι!
Για τους Λάκωνες είναι.
ΠΟΛΕΜΟΣ
Αλί σας Μέγαρα Μέγαρα!
Θα σας στουμπίξω όλα πατόκορφα τώρα.
Σκορδαλιά θα σας κάνω!
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Πω πω τσουχτερά μεγάλα σαν κορόμηλα δάκρυα έβαλε στους Μεγαριώτες!
ΠΟΛΕΜΟΣ
Ω Σικελία! Κι εσύ τωρα χάνεσαι!
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Αχ τι πόλη δύστυχη! Τρίμμα θα γίνει!
ΠΟΛΕΜΟΣ
Δώσε να περιχύσω και τούτο το μέλι της Αττικής.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
’λλο μέλι βάλε, όχι αττικό. Πανάκριβο είναι.
ΠΟΛΕΜΟΣ
Παιδί, παιδί μου Τάραχε! Έλα.
ΤΑΡΑΧΟΣ
Τι με θέλεις;
ΠΟΛΕΜΟΣ
’πραγος μένεις. Θα κλάψεις γι’ αυτό. ’ρπα τη φάπα.
ΤΑΡΑΧΟΣ
Πω πω κατραπακιά! Ωχ! ’ρχοντα!
Μήπως έβαλες και σκόρδο στο χτύπημα;
ΠΟΛΕΜΟΣ
Τρέχα να φέρεις το γουδοχέρι γρήγορα.
ΤΑΡΑΧΟΣ
Μόλις χτες ήρθαμε. Δεν υπάρχει γουδοχέρι. (7)
Σημειώσεις
1. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Ε΄, σελ. 520
2. ό.π.
3. ό.π.
4. ό.π.
6. ό.π.
7. ό.π.
Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
(Κατά: Ντορέττας Πέππας, Συγγραφέα, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Σάββατο 18/12/2004)
Ντορέττα Πέππα, Συγγραφέας (Πηγή: Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ» Σάββατο 07/02/2004)
Βίντεο 65: Μέγεθος 118Kb. Διάρκεια:51΄΄ Ο Μεσσιανισμός είναι Εβραϊκής καταγωγής…(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή Στις Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 18/12/2004)
Μυθοπλάστης: Ντορέττα Πέππα
Απάντηση: Πλάτωνας, Απολογία Σωκράτη, Κεφ. Ιη΄ «τοιοῦτος οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν γενήσεται, ὦ ἄνδρες, ἀλλ᾽ ἐὰν ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, κρούσαντες ἄν με, πειθόμενοι Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν.»
ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ Π.Δ. ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΛΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
(Κατά: Ατταβυρίου Ε., περιοδικό Δαυλός, τεύχος 180, σελ. 10957)
Μυθοπλάστης: Ατταβύριος Ε.
Απάντηση:
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ & ΨΕΥΤΕΣ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)
Αριστερά: Ο Bill Maher συναντά τον Dr. Francis Collins, επικεφαλή της ομάδας έρευνας του ανθρώπινου γονιδιώματος, επειδή ο τελευταίος είναι παράλληλα και Χριστιανός· αυτό αποτελεί παράδοξο για τον Bill καθόσον, σύμφωνα με το έργο του, το 93% των επιστημόνων της Εθνικής Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών είναι αγνωστικιστές ή άθεοι. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μέσο & Δεξιά: Ο Bill αντιπαραβάλει απόψεις του με το εκκλησίασμά της εκκλησίας για φορτηγατζήδες… και σχολιάζει και στο αυτοκίνητο. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
[Με τον επιστήμονα]
-Dr. Collins είσαστε ένας λαμπρός λαμπρός επιστήμονας κι αυτό που μπερδεύει είναι είσαστε ένας διάσημος επιστήμονας που είναι ταυτόχρονα θρήσκος. Παρακαλώ εξηγήστε μου…
-Δείτε τις ιστορικές αποδείξεις της ύπαρξης του Χριστού, είναι συντριπτικές.
-Μα ποιές αποδείξεις; Δεν άκουσα ποτέ κανέναν να μιλά για απόδειξη.
[Στο εκκλησάκι]
-Έχει αποδειχθεί ότι υπήρξε ο Χριστός.
-Δεν έχει αποδειχθεί.
-Πώς το αντιλήφθηκες; (απογοήτευση)
[Με τον επιστήμονα]
-Όταν διαβάζω τα Ευαγγέλια, μου φάνηκαν ως μαρτυρίες ανθρώπων που έγραψαν όσα είχαν δει…
-Το ξέρετε ότι δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες (οι ευαγγελιστές).
-Έζησαν κοντά στα γεγονότα…
-Όχι…
-Με διαφορά ορισμένων δεκαετιών.
-Εντάξει.
…. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
[Με τον επιστήμονα]
-Ωραία, θα έστεκε αυτό σε ένα εργαστήριο ως μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη πως κάτι όντως έγινε;
-Θέτετε ένα πρότυπο για το τι είναι απόδειξη που νομίζω πως θα ήταν σχεδόν αδύνατο να φτάσουμε αυτό το πρότυπο.
[Στο αυτοκίνητο]
-Κανένα ευαγγέλιο δεν μας λέει τί έκανε όσο ήταν νεαρός. Μας περιγράφεται ως βρέφος και μετά Τον βλέπουμε στα τριάντα ξανά. Νομίζω πως ο Ιησούς ήταν πιθανότατα ένας περίεργος έφηβος, μεγάλο άφρο μαλί, κακός στα αθλήματα. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
[Στο εκκλησάκι]
-Ότι πληροφορία έχουμε είναι από τα Ευαγγέλια, τα Ευαγγέλια δεν είναι ιστορία. Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων δεν συνάντησαν τον Χριστό, ούτε ο Απόστολος Παύλος. Κανείς από όσους έγραψαν για το Χριστό δεν Τον συνάντησε ποτέ του.
-Πώς μπορείς να απορρίψεις τους Προφήτες, όταν οι ίδιοι καθορίζουν …
-Πρώτα από όλα η Κ.Δ. ήλθε μετά την Π.Δ. . Συμφωνούμε όλοι;
-Αυτό δεν σημαίνει κάτι.
-Σημαίνει, διότι οι άνθρωποι που μελέτησαν την Καινή Διαθήκη, μελέτησαν και την Παλαιά, κι έκαναν τις προφητείες ούτως ώστε να ταιριάζουν.
-Μα πώς μπορείς να ταιριάξεις κάτι που δεν έγινε;
-Βεβαίως μπορείς.
-Μα εσείς λες ότι η Κ.Δ. είναι πλαστή.
-Ναι, αυτό λέω.
-Αυτό δεν γίνεται. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΓΙΑ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΗΤΟΣ
(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)
Αριστερά: Ο Bill Maher σε συνέντευξη με τον Steve Burk πρώην Ιουδαίο, νυν Χριστιανό. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Δεξιά: Αργότερα στο αυτοκίνητο ο Bill Maher σχολιάζει. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
-Παράδειγμα ο Ιωνάς. Ο Θεός έστειλε τον Ιωνά σε αποστολή.
-Πότε έγινε το σημείο της ιστορίας που ο Ιωνάς έζησε στην φάλαινα;
-Ήταν ένα κήτος.
-Είναι από τις αγαπημένες μου σαχλαμαρίστικες ιστορίες. Ο Ιωνάς να ζει μέσα στην φάλαινα. Και αυτό που απαντάνε πάντα είναι… «Η Βίβλος δεν λέει φάλαινα. Λέει κήτος.» Α, ναι, εντάξει… κήτος έτσι βγάζει νόημα. Συγγνώμη που επέμενα πως ήταν φάλαινα. Ήταν ένα κήτος. Φυσικά και μπορείς να ζήσεις για 3 ημέρες μέσα σ’ ένα κήτος. Σ έναν τόνο. Το κάνουν συνέχεια στην Ιαπωνία. Έχουν σπα μέσα σε τόνους. Πας για 3 μέρες σε πασαλείφουν λάδια. Και βγαίνεις από τον τόνο και νιώθεις φανταστικά. Μυρίζεις ψαρίλα, αλλά νιώθεις υπέροχα. (γέλωτα) (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
-Αυτός ο άνθρωπος έζησε μέσα στο ψάρι για 3 μέρες;
-Ως εκ θαύματος, ναι.
-Ρε Steve…
-Δεν πιστεύεις στα θαύματα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν.
-Φυσικά δε πιστεύω. Δεν είμαι 10 χρονών. Έζησε μέσα στο ψάρι; (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ 2Α ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)
[Defects In Christ’s Teaching
I am concerned with Christ as He appears in the Gospels, taking the Gospel narrative as it stands, and there one does find some things that do not seem to be very wise. For one thing, he certainly thought his second coming would occur in clouds of glory before the death of all the people who were living at that time. There are a great many texts that prove that. He says, for instance: “Ye shall not have gone over the cities of Israel till the Son of Man be come.” Then He says: “There are some standing here which shall not taste death till the Son of Man comes into His kingdom”; and there are a lot of places where it is quite clear that He believed His second coming would happen during the lifetime of many then living. That was the belief of his earlier followers, and it was the basis of a good deal of His moral teaching. When He said, “Take no thought for the morrow,” and things of that sort, it was very largely because He thought the second coming was going to be very soon, and that all ordinary mundane affairs did not count.]
Λάθη εις την διδασκαλία του Χριστού
Με ενδιαφέρει ο Χριστός όπως εμφανίζεται στα Ευαγγέλια, λαμβάνοντας την Ευαγγελική περιγραφή ως αυτή έχει κι εδώ κάποιος βρίσκει ορισμένα πράγματα τα οποία δεν φαίνονται πολύ σοφά. Κατ’ αρχής, αναμφίβολα νόμιζε ότι η 2α παρουσία του θα ελάμβανε χώρα σε σύννεφα δόξας προτού το θάνατο των ανθρώπων που ζούσαν εις την εποχή του. Υπάρχουν μια σειρά από κείμενα που το αποδεικνύουν αυτό. Λέει για παράδειγμα: «ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.» [Ματθαίος, Κεφ. Ι΄ ]· κι υπάρχουν αρκετά σημεία όπου είναι ξεκάθαρο ότι πίστευε ότι η 2α παρουσία Του θα συνέβαινε ενώ ορισμένοι από τους τότε ζώντες δε θα είχαν πεθάνει. Αυτή ήταν η πίστη των πρώτων του μαθητών κι ήταν η βάση της ηθικής Του διδασκαλίας. Όταν είπε «34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον» [Ματθαίος, Στ΄], κι άλλα τέτοια, αυτό συνέβαινε διότι πίστευε ότι η 2α παρουσία θα έρχονταν πολύ γρήγορα, κι όλες οι συνηθισμένες ασχολίες δεν είχαν σημασία. (Πηγή: Why I am Not a Christian, Bertrand Russel)
Μυθοπλάστης: Bertrand Russel
ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
Εγκυκλοπαίδειες
1. Μεγάλη ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμοι Β΄, Ε΄, Κ΄
2. Britannica Deluxe 2002
Βιβλία
1. Τα αρχεία της Χαμένης Γνώσης, Παναγιώτης Α. Τουλάτος, Εκδόσεις ’μμων
2. Stoner, P.-Newman, R.C. Science Speaks, Chicago 1976
3. Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία
4. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995
5. Aristotle’s Ethica Nicomachea. Oxford, ed. J. Bywater, 1894
6. «Το άστρο της Βηθλεέμ » Δρ. Πέτρου Εμμ. Ροβίθη, αστρονόμου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 1992, εκδόσεις Ωρόρα
7. Peter W. Stoner, Μιλάει η Επιστήμη, Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα, 1990
Περιοδικά
1. Τρίτο Μάτι
2. Ιστορία εικονογραφημένη
3. «Αερόπος», τεύχος 51
4. Ιχώρ, τεύχη 47 – 48, 59, 61
5. Δαυλός, τεύχος 180
Διαδίκτυο
1.http://www.mikrosapoplous.gr/
2. http:/www.pantheon.org
3. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
4. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
5. http://www.imdb.com/title/tt0815241/
Τηλεοπτικοί Σταθμοί
1. Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 09/04/2005 – Σάββατο 18/12/2004 – Σάββατο 19/11/2005, εκπομπή Αθέατος Κόσμος – Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004
Εποπτικό Υλικό
1. Ταινία Religulous, http://www.imdb.com/title/tt0815241/
Ομιλίες
1. Why I am Not a Christian, Bertrand Russel
Αρχαίοι Συγγραφείς & Επιπλέον Βιβλιογραφία
1. Υγίνος Astronomica
2. Απολλώνιος ο Ρόδιος
4. Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης
3. Όμηρος, Ηλιάς
4. Απολλόδωρος Μυθογράφος
5. Αθηναίος Γραμματικός
6. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία
7. Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια
8. Αριστοφάνης, Ειρήνη
9. Εκκλησιαστική Ιστορία Ευσεβίου και 20° τόμο Ελληνικής Πατρολογίας του Κέντρου Πατερικών Εκδόσεων
ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
Εγκυκλοπαίδειες
1. Μεγάλη ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμοι Β΄, Ε΄, Κ΄
2. Britannica Deluxe 2002
Βιβλία
1. Τα αρχεία της Χαμένης Γνώσης, Παναγιώτης Α. Τουλάτος, Εκδόσεις ’μμων
2. Stoner, P.-Newman, R.C. Science Speaks, Chicago 1976
3. Ιησούς Χριστός, Ελληνισμός -Χριστιανισμός, ’γγελος Π. Σακκέτος, εκδόσεις Δημιουργία
4. K. Kerenyi, Μυθολογία των Ελλήνων, βιβλιοπωλείον «της Εστίας», 1995
5. Aristotle’s Ethica Nicomachea. Oxford, ed. J. Bywater, 1894
6. «Το άστρο της Βηθλεέμ » Δρ. Πέτρου Εμμ. Ροβίθη, αστρονόμου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 1992, εκδόσεις Ωρόρα
7. Peter W. Stoner, Μιλάει η Επιστήμη, Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα, 1990
Περιοδικά
1. Τρίτο Μάτι
2. Ιστορία εικονογραφημένη
3. «Αερόπος», τεύχος 51
4. Ιχώρ, τεύχη 47 – 48, 59, 61
5. Δαυλός, τεύχος 180
Διαδίκτυο
1.http://www.mikrosapoplous.gr/
2. http:/www.pantheon.org
3. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
4. http://www.journals.uchicago.edu/AJHG/journal/issues/v66n2/991229/991229.html
5. http://www.imdb.com/title/tt0815241/
Τηλεοπτικοί Σταθμοί
1. Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 09/04/2005 – Σάββατο 18/12/2004 – Σάββατο 19/11/2005, εκπομπή Αθέατος Κόσμος – Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004
Εποπτικό Υλικό
1. Ταινία Religulous, http://www.imdb.com/title/tt0815241/
Ομιλίες
1. Why I am Not a Christian, Bertrand Russel
Αρχαίοι Συγγραφείς & Επιπλέον Βιβλιογραφία
1. Υγίνος Astronomica
2. Απολλώνιος ο Ρόδιος
4. Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης
3. Όμηρος, Ηλιάς
4. Απολλόδωρος Μυθογράφος
5. Αθηναίος Γραμματικός
6. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία
7. Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια
8. Αριστοφάνης, Ειρήνη
9. Εκκλησιαστική Ιστορία Ευσεβίου και 20° τόμο Ελληνικής Πατρολογίας του Κέντρου Πατερικών Εκδόσεων
geoment
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.