Όχι άλλα λόγια, έργα!

Βρισκόμαστε στη δίνη ενός λυσσαλέου πολέμου.

Ο τρίτος παγκόσμιος μάλλον ξεκίνησε, και μάλλον η Ελλαδίτσα μας είναι μια από τις πρώτες χώρες που έχει εμπλέξει.

Και αν στη Συρία η σύρραξη είναι ένοπλη με σφαίρες, βόμβες και πυροβόλα όπλα, στην Ελλαδίτσα είναι οικονομικός, ηθικός, κοινωνικός, ψυχολογικός, και με μέθοδο άτακτου πολέμου.

Επίθεση και μάλιστα ξεγυρισμένη σε κάθε επίπεδο και με κάθε δυνατό μέσο, όπως εισβολή αλλογενών και αλλόθρησκων πληθυσμών με «ανθρωπιστικό άλλοθι» και παρά τη βούληση του λαού (άλλο η φιλοξενία και άλλο η με το στανιό αλλαγή της εθνικής σύνθεσης του πληθυσμού) τα αποτελέσματά της έχουν αρχίσει ήδη να διαφαίνονται (βλ. διαμαρτυρίες προσφύγων που προετοιμάζουν άλλα γεγονότα, αν είναι δυνατόν σε κυρίαρχη-γελάμε τώρα- χώρα ο φιλοξενούμενος να κλείνει τους δρόμους και να παρεμποδίζει τους οικοδεσπότες).

Αλλά και επίθεση στις αρχέγονες αξίες του έθνους μας, ποινικοποίηση της έκφρασης γνώμης και άποψης, φασιστική βία και καταστολή της οποιαδήποτε διαμαρτυρίας του λαού για την πατρίδα του, χλευασμός και προσβολή κάθε όσιου και ιερού (παλιά τέχνη των μαρξιστών η «καταστροφή των χαρακτήρων»), και φυσικά, ο πόλεμος των τρολ και όλων των βαλτών πληρωμένων του συστήματος στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και τους εναλλακτικούς ιστότοπους ώστε να γελοιοποιείται η αλήθεια.

Τα τελευταία χρόνια εμφάνισαν και τα πιο προηγμένης τεχνολογίας τους όπλα (που όπως λένε οι «κακές γλώσσες» όταν έχασε ο Χίτλερ τον πόλεμο οι εξωγήινοι τα έδωσαν στους Αμερικάνους και τους Ρώσους, ευελπιστώντας, φαντάζομαι, στην αυτοκαταστροφή του ανθρωπίνου είδους).

Όπλα όπως το Haarp, οι αεροψεκασμοί, διάφορα λέιζερ κλπ. ήταν το κερασάκι στην τούρτα της δύσμοιρης χώρας μας.

Όχι τυχαία, συμπτωματικά ή λόγω των μεγάλων μας αμαρτιών, αλλά τεχνολογικά μεθοδευμένα,  κάθε παράξενη και ιδιόρρυθμη θεομηνία έχει κάνει την εμφάνισή της: πλημμύρες, καταιγίδες, ακραία καιρικά φαινόμενα, πυρκαγιές με λύσσα, και τώρα, σε πρώτη αποκλειστική εμφάνιση, κυρίες και κύριοι κυκλώνας μεσογειακός!

Κυκλώνας στη Μεσόγειο, τι άλλο θα ακούσουμε!

Φυσικά, τα Μήντια που τρώνε ψωμί από αυτούς, θα προσπαθήσουν να πείσουν ότι όλα αυτά είναι απόλυτα φυσιολογικά (όπως προσπαθούν να πείσουν και για το τσιπάκι-χάραγμα).

Προσωπικά, πιστεύω ότι παρά την ένδεια που μας βρήκε σε όλα τα επίπεδα και τα ελλείμματα παιδείας (δεν φταίει ο λαός, οι επιτήδειοι φρόντισαν να ξεριζώσουν από τα σχολεία την παιδεία και να την αντικαταστήσουν με μια απλή τεχνική κατάρτιση-πασάλειμμα) πάλι καλά!

Αρκετός κόσμος έχει αρχίσει να αφυπνίζεται και να καταλαβαίνει ότι «κάτι δεν πάει καθόλου μα καθόλου καλά».

Και πάλι, προσωπική μου γνώμη, όποιος κατάλαβε κατάλαβε, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για αυτούς που δεν εννοούν να ξυπνήσουν από τη νάρκη του συστήματος και την ανελέητη χειραγώγησή τους από τα «τσιράκια» του.

Το θέμα είναι ότι όσοι το έχουμε καταλάβει είμαστε παγιδευμένοι σε ένα φαύλο κύκλο παθητικότητας, φόβου και αδυναμίας συλλογικής αντίδρασης (μη μιλάμε για εκλογές είναι γελοίο με όσα μας κάνουν να νομίζουμε ότι είναι πολιτική πράξη η ψήφος σε ένα «στημένο αγώνα με μεγάλα κέρδη για τους νονούς»), καθώς το σύστημα μας κρατάει σε καταστολή με μια μόνιμη απειλή πάνω από το κεφάλι μας: ότι, αν δεν είμαστε «καλά παιδιά», δηλαδή δειλοί απάτριδες χωρίς καμία αξία σε αυτή τη ζωή παρά μόνο να φροντίζουμε να ταΐζουμε με μεταλλαγμένα το σώμα και το εγώ μας, θα μας πετάξει στο δρόμο.

Και πολλές φορές το κάνει στην κυριολεξία (άστεγοι στη χώρα μας, ποιος θα το περίμενε και όμως αυτή η θλιβερή πραγματικότητα «μετανάστευσε» από την Αμερική και στην Ευρώπη).

Σήμερα, που όλα ξεπουλιούνται, καθώς προβλέπεται από το πρώτο ήδη μνημόνιο που υπέγραψε ο Γιώργος (της γνωστής οικογένειας), από νοσοκομεία μέχρι σχολεία, και από εθνικό πλούτο μέχρι αρχαιολογικά μνημεία, αλλά και ολόκληρες εδαφικές περιοχές, θέμα χρόνου είναι νομίζω να πουλήσουν αντί πινακίου φακής και εμάς τους ίδιους, βασανιστικό είναι πια το ερώτημα:

ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ;

Δεν κουραστήκατε τόσα χρόνια να διαμαρτύρεστε από τα πληκτρολόγια αλλά να τους αφήνετε να κάνουν ο,τι θέλουν με τις ζωές σας και τις ζωές των παιδιών σας (αν τα αγαπάτε βέβαια);

Εγώ κουράστηκα.

Και επειδή χρειάζονται πλέον περισσότερες πράξεις και λιγότερα λόγια, ας ξεκινήσουμε με τα βασικά, όπως να:

-σταματήσουμε να είμαστε αφελείς

– πάψουμε να πιστεύουμε αυτά που λένε και να εξετάζουμε, ερευνούμε και επιβεβαιώνουμε τουλάχιστον τρεις φορές κάτι πριν το υιοθετήσουμε

– κλείσουμε επιτέλους αυτή την τηλεόραση που μόνο χάσιμο χρόνου είναι και υποτίμηση της νοημοσύνης μας, αφού 99% από ό,τι λέγεται και δείχνεται εκεί μέσα είναι κατευθυνόμενο, διαστρεβλωμένο ή σκοπίμως και με ψυχολογικές μεθόδους παρουσιασμένο για να επιτύχει συγκεκριμένο σκοπό

– σταματήσουμε να παίρνουμε μέρος στις «προβολές» τους, όπως το ιλουμινάτικο Χόλυγουντ που μας προετοιμάζει με την αλάνθαστη μέθοδο της «σαλαμοποίησης» να δεχτούμε ως φυσιολογικό ο,τι πιο εξωφρενικό μπορούν να σκεφτούν, ή τη μουσική τους βιομηχανία με τα υποσυνείδητα μηνύματα και όλες αυτές τις διαταραγμένες «προσωπικότητες» που κάνουν τα σκέρτσα «του ματιού του Ούρου» (έλεος πια για τα παιδιά μας)

– μονιάσουμε, επιτέλους και ας αφήσουμε στην άκρη των εγωϊσμό, το «εγώ τα ξέρω όλα» και το «εγώ είμαι καλύτερος/η» και ας ενωθούμε μεταξύ μας, όσοι φυσικά πραγματικά αγαπάμε τη χώρα μας και τη ζωή μας, γιατί αυτοί που δεν αγαπούν τη χώρα τους δεν αγαπάνε τίποτα ούτε τον εαυτό τους, ενώ αυτοί που δεν αγαπούν τη ζωή τους είναι αυτοί που ανέχονται, χάριν της δειλίας τους, να τους κάνουν τα μαρτύρια του Ιώβ και σκύβοντας το κεφάλι στην πραγματικότητα δεν ζουν αλλά ψευτοζούν, κάνοντας κακό με την παθητικότητά τους και στους υπόλοιπους

– επιστρέψουμε στη φύση και τα χωριά μας, για να τα φροντίσουμε και να τα προστατέψουμε από τις αθέμιτες επιθέσεις που δεχόμαστε

– σταματήσουμε ως απελπισμένοι να ξενιτευόμαστε, αφήνοντας έδαφος και χώρο να μας ξεριζώνουν από την ίδια μας τη γη, να ερημώνουν την Ελλάδα από Έλληνες για να τους αντικαταστήσουν με ξένα στοιχεία, που κανένα δεσμό έχουν με τη χώρα, με τα γνωστά τσιτάτα περί παγκοσμιοποίησης και αναγκαιότητας μετακίνησης των πληθυσμών

Είναι δύσκολα στη χώρα μας αλλά, πιστέψτε με, είναι ακόμη πιο δύσκολη η ξενιτιά και μάλιστα ξενιτιά ως «σύγχρονοι σκλάβοι» που δουλεύουν ίσα για ένα κομμάτι ψωμί και με το φόβο, όταν δεν υπάρχουν χαρτιά, να απελαθούν.

Ένας «τέταρτος» και «πέμπτος» κόσμος αναπτύσσεται στις παρυφές των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μεγαλουπόλεων, και αναμεσά τους υπάρχουν Έλληνες. Τι ντροπή για την κατάντια μας που έχουμε το θράσος να θέλουμε να λεγόμαστε και «πολιτισμένοι»!

Πάνω απ’ όλα, όμως, ας φροντίσουμε για το ηθικό μας, την ψυχολογική μας θωράκιση (γιατί μας περιμένουν ακόμη πιο δύσκολα) και την προστασία μας.

Ας πράξουμε, όμως, επιτέλους αντί να αφηνόμαστε έρμαια της τύχης μας και να βλέπουμε στο κουτί ο,τι προγραμματίζουν για να μας κάνουν δυστυχείς, καταθλιπτικούς και αναλώσιμα πιόνια στη σκακιέρα των συμφερόντων τους που δεν προοιωνίζουν καλο τέλος για κανένα μας…