Καμιά φορά, καθώς σκεφτόμαστε το Παράδοξο, φέρνουμε στο νου μας μέρη απομακρυσμένα, μυστικά, μαγικά, που βρίσκονται σε κρυφές γωνιές του χάρτη και ελάχιστοι τα ξέρουν. Τότε ξυπνάει μες στις καρδιές μας ο πόθος της εξερεύνησης, θέλουμε να βρεθούμε στους τόπους εκείνους που μας ασκούν γοητεία και να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά τους. Στην πραγματικότητα, τέτοιοι τόποι και τέτοιες παράδοξες πραγματικότητες υπάρχουν μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, τοποθετημένες στα ράφια της βιβλιοθήκης μας. Ναι, είναι για τα βιβλία που μιλάμε, για εκείνα τα “αντικείμενα” που στην πραγματικότητα κλείνουν μέσα τους ένα ολόκληρο Αστρικό Πεδίο. Γιατί το κάθε βιβλίο αποτελεί από μόνο του έναν ολοκληρωμένο κόσμο, με όλες τις ιδιότητες εκείνου στον οποίο ζούμε και, πολλές φορές, με ακόμη περισσότερες, εντελώς διαφορετικές.
Έχει λεχθεί ότι τα βιβλία είναι ή μπορεί να γίνουν επικίνδυνα και μια ιστορική ανασκόπηση μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια της άποψης. Κάποτε καίγονταν τα βιβλία, ακριβώς γιατί θεωρούνταν επικίνδυνα για την κοινωνία και την εξουσία. Έχουν μεγαλύτερες δυνάμεις τα βιβλία από όσο φαντάζεται ο μέσος άνθρωπος αλλά, τις περισσότερες φορές, δεν ξέρει πως να τις χρησιμοποιήσει και αυτό ίσως να αποτελεί μια ασφαλιστική δικλείδα. Ακόμα όμως και αν δεν ξέρει πως να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις εκείνες, ο οποιοσδήποτε μπορεί να ταξιδέψει με ένα βιβλίο, ακόμα και αν το ταξίδι του, σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να του κρύβει ευχάριστες ή δυσάρεστες εκπλήξεις. Είναι η γοητεία όμως του άγνωστου που μας τραβάει όλους στις ομιχλώδεις ακρογυαλιές του και, ανοίγοντας την πρώτη κιόλας σελίδα ενός βιβλίου, το ταξίδι έχει ήδη ξεκινήσει και κανείς δεν ξέρει σε ποιά όχθη θα τον βγάλει.
Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα ασχοληθούμε με μυστηριώδη, θρυλικά βιβλία, υπαρκτά και φανταστικά. Θα προσπαθήσουμε, όσο γίνεται και όσο επιτρέπεται να καταδυθούμε στα βάθη τους, να αποκαλύψουμε μέρος των μυστικών τους και να προσθέσουμε μερικά ακόμη ερωτήματα στα δεκάδες, αν όχι χιλιάδες που συνοδεύουν μερικά από αυτά. Όπως και να έχει το πράγμα, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το ταξίδι σας ευχάριστο και άνετο, χωρίς μάλιστα να έχετε καν απομακρυνθεί από την καρέκλα σας. Το πολύ πολύ να πάτε μέχρι τη βιβλιοθήκη σας γιατί κάποια από τα μυστηριώδη αυτά βιβλία τα έχετε, τα έχουμε όλοι…
Όπως υπάρχουν παράξενοι άνθρωποι, έτσι υπάρχουν και παράξενα βιβλία που έχουν να μας διηγηθούν περίεργες ιστορίες, που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση ή ακόμη και σε σύγκρουση με εκείνα που θεωρούσαμε πως ξέρουμε για τον κόσμο. Τα βιβλία, από την άλλη, δεν είναι νεκρές σελίδες αλλά ζωντανοί οργανισμοί που μπορεί να έχουν πολλαπλές επιδράσεις σε εκείνον που θα τα μελετήσει. Διότι γράφτηκαν από έναν νου δημιουργικό, μέσα από νοητικές και όχι μόνο διαδικασίες. Όπως ο σπόρος, αν πέσει σε γόνιμο έδαφος θα βλαστήσει, έτσι εκδηλώνουν τη δράση τους αυτοί οι οργανισμοί. Ας περάσουμε όμως να εξετάσουμε μερικά από τα βιβλία αυτά. Λέμε “μερικά” και όχι “όλα”, γιατί καταλαβαίνετε πως κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο.
Παλαιά Διαθήκη – ΓένεσηΝα ένα βιβλίο (ή μια σειρά βιβλίων) που έχουν τόσο πολύ παρεξηγηθεί, ως συνήθως από εκείνους που διακρίνονται για την ημιμάθεια και τη μισαλλοδοξία τους. Το “έγκλημα” της Παλαιάς Διαθήκης και της Γένεσης, είναι ότι αποτελούν κληρονομιά του εβραϊκού έθνους και η ατυχία τους ήταν ότι κατά καιρούς έχουν πέσει στα χέρια ανθρώπων που στερούνταν της παραμικρής λογικής. Κι ενώ ο χαρακτήρας των βιβλίων αυτών ήταν κατεξοχήν μυστικιστικός, στα χέρια φονταμενταλιστών της θρησκείας έγιναν όπλα που στήριξαν φυλετικές και κάθε άλλου είδους διακρίσεις. Οι δικοί μου αναγνώστες, όμως, θέλω να ελπίζω ότι στέκονται πέρα από όλα αυτά και για αυτό το “παραπέρα” της Γένεσης θα μιλήσουμε εδώ.
Ένα από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν μερικοί, είναι να ερμηνεύουν το βιβλίο αυτό κατά γράμμα, θεωρώντας το μάλλον ως ένα λανθασμένο σύγγραμμα Βιολογίας και Κοσμολογίας, παρά ως ένα πνευματικό κείμενο. Έτσι, δεν μπορούν να κατανοήσουν τη δημιουργία του Φωτός πριν τη δημιουργία των Φωστήρων του Ουρανού, όπως και δεν μπορούν να καταλάβουν για ποιό λόγο δεν γίνεται αναφορά σε δεινοσαύρους. Το τελευταίο, κατά την γνώμη μου, αποτελεί ένα από τα βλακωδέστερα επιχειρήματα, διότι σε έναν σημερινό κατάλογο, όπου απαριθμούνται μερικά εκατομμύρια ειδών στον πλανήτη, τότε σαφώς η παράλειψη της Γένεσης θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη μη αναφορά στους δεινόσαυρους.
Όμως όχι, η Γένεση είναι κάτι άλλο. Είναι η Εσωτερική Δημιουργία που ενδιαφέρεται για τον Δημιουργικό Λόγο και όχι για τους επιστημονικούς νόμους με τους οποίους αυτή συντελέστηκε. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα από μόνο του και δεν θα το θίξουμε αλλά θα προσθέσουμε μερικές ακόμη δυσκολίες της Γένεσης. Καταρχήν, μας διαφεύγει το εάν έχουμε την πιστή της μετάφραση, δεδομένου των πολλών ερμηνειών που έχει μια λέξη στα εβραϊκά. Έπειτα, γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι εβραίοι συγγραφείς, χρησιμοποιούσαν κώδικες όταν έγραφαν, όπως η Γκεμάτρια, η Νοτάρικον και η Τεμουρά, που ήταν και οι τρεις μαζί κάτι πολύ παραπάνω από απλούς κώδικες. Το αποτέλεσμα της χρήσης αυτών των μεθόδων, είναι πίσω από μια ιστορία της Γένεσης, να κρύβονται τελείως διαφορετικά νοήματα. Διότι η Γένεση έχει γραφτεί με τις αρχές της Καμπάλλα και είναι γεμάτη από δύσκολους συμβολισμούς, για πολλούς από τους οποίους δεν διαθέτουμε το κλειδί της ερμηνείας.
Επομένως, η Γένεση μας λέει μυστηριώδη πράγματα, που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μελετητών σε όλες τις περιοχές. Μας μιλάει για το μυστηριώδες προπατορικό αμάρτημα, τον αινιγματικό ρόλο του Όφη, υπονοεί την πτώση των Αγγέλων μόλις είδαν τις θυγατέρες των ανθρώπων, μιλάει για φυλές γιγάντων, για τον μυστηριώδη Αρχιερέα Μελχισεδέκ, για θαυματουργικές εμφανίσεις του Θεού και των Αγγέλων. Πράγματι, είναι πολλά τα “θαυμαστά” και τα περίεργα που θα βρει κανείς στο βιβλίο αυτό, είτε το δει ως ένα διασκεδαστικό μυθολογικό κείμενο είτε πολύ περισσότερο έτσι και αποφασίσει να μελετήσει, όσο γίνεται, το μυστικιστικό του μέρος. Εκεί θα βρει πολλά, ακόμη θαυμαστότερα από τον πρώτο αναγνώστη, εκείνον που θα μείνει μόνο στην κυριολεξία του κειμένου. Σε κάποιο επόμενο άρθρο, ίσως επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως σε μερικά μόνο από τα χιλιάδες σημαντικά της σημεία.
Βιβλίο του Ενώχ
Εξωκανονικό αλλά όχι αιρετικό θεωρείται το βιβλίο του Ενώχ, με λίγα λόγια δεν διδάσκεται και δεν θα ακούσετε να διαβάζουν αποσπάσματά του στις Θείες Λειτουργίες. Η κυριότερη αιτία είναι πως αποκαλύπτει ότι η αιτία της περίφημης Πτώσης των Αγγέλων ήταν η λαγνεία που επέδειξαν για τις θυγατέρες των ανθρώπων. Μια ομάδα από αυτούς, περίπου 50 στον αριθμό, με αρχηγό τον Σεμιαζάς, κατέβηκαν στη γη, τεκνοποίησαν με τις κόρες των ανθρώπων και τις δίδαξαν τέχνες που ήταν απαγορευμένες. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα παιδιά τους ήταν γίγαντες που καταδυνάστευαν τους ανθρώπους, μέχρι που ο Θεός αποφάσισε να παρέμβει και να ρίξει τους εκπεσόντες στα τάρταρα, εξαφανίζοντας τη φυλή των γιγάντων και φέρνοντας τον Κατακλυσμό ως τιμωρία στους ανθρώπους.
Μπορεί το βιβλίο να δίνει μια σχετικά λογική αιτία για την Πτώση, όμως δημιουργεί και ένα σωρό άλλα προβλήματα. Πως είναι δυνατόν ένα πνεύμα, όπως ο Άγγελος, στον οποίο απουσιάζουν οι κατώτερες όψεις, να μπορεί να τεκνοποιήσει; Για ποιό λόγο ο Θεός αποφάσισε να επιτρέψει στα κακοποιά πνεύματα των γιγάντων να εξακολουθήσουν να είναι δέσμια στη Γη και να βασανίζουν τους ανθρώπους; Πως άραγε ο Νώε θεωρήθηκε παιδί Αγγέλου και είχε τη δυνατότητα της ομιλίας σε ηλικία που αυτή κανονικά απουσιάζει;
Και πάλι θα χρειαστεί να θυμήσουμε τη συμβολικότητα των ιστοριών αυτών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το αινιγματικό αυτό βιβλίο, στο οποίο περιγράφονται πολλές γνώσεις της τότε εποχής, καθώς και περιγραφές των Κολάσεων και των Παραδείσων, θα στερηθεί του μυστηρίου του.
Νεκρονομικόν
Ενώ τα δύο προηγούμενα βιβλία υπάρχουν και μπορείτε να τα αγοράσετε, δεν συμβαίνει το ίδιο με το Νεκρονομικόν, που θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες βιβλίο όλων των εποχών, για τον απλούστερο λόγο ότι κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά εάν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει. Φυσικά, η σύγχρονη έρευνα μας λέει ότι το βιβλίο αυτό είναι απλά προϊόν της γόνιμης φαντασίας του Lovecraft, όμως υπάρχουν ακόμη πολλοί που πιστεύουν ότι το βιβλίο αυτό είναι υπαρκτό είτε στο υλικό πεδίο είτε στο Αστρικό.
Καταρχήν, τι σημαίνει Νεκρονομικόν; Υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά τις περισσότερες τις θεωρώ τραβηγμένες. Πιθανώς να σημαίνει “Βιβλίο των Νεκρών Ονομάτων” ή “Βιβλίο του Νόμου των Νεκρών”. Τι περιέχει; Σύμφωνα με το μύθο, ονόματα, σφραγίδες, επικλήσεις και τελετουργικά που αφορούν στην επίκληση των Μεγάλων Παλαιών. Σύμφωνα με τον Lovecraft, γράφτηκε από τον Αμπντούλ Αλ Χαζρέντ, έναν άραβα ποιητή που δεν φημιζόταν για την πνευματική του ισορροπία, μιας και είχε επισκεφτεί τη μαγική πόλη Ιρέμ των Κιόνων, την οποία είχαν φτιάξει τα Τζίνι σε προανθρώπινες εποχές και είχε ακούσει το ουρλιαχτό τους. Υποτίθεται ότι τον καταβρόχθισε ζωντανό, παρουσία μαρτύρων, ένα αόρατο τέρας και αυτό ήταν ένα ταιριαστό τέλος στη μυθική ζωή του.
Το βιβλίο αυτό, στα έργα του Lovecraft υπάρχει σε περιορισμένα αντίτυπα, φυλασσόμενα σε ιδιαίτερους χώρους και ελάχιστα αποσπάσματά του είναι γνωστά, καθώς υποτίθεται πως διηγείται την άγνωστη ιστορία του πλανήτη μας. Διασημότερη από όλα παραμένει η μυστηριώδης εισαγωγή του που αναφέρεται στον Κθούλου: “Δεν είναι νεκρό εκείνο που αιώνια κοιμάται και στο διάβα παράξενων αιώνων, ακόμη και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει”.
Για μερικούς οπαδούς της σύγχρονης μαγείας (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν οι ίδιοι), το Νεκρονομικόν είναι ένα εγχειρίδιο μιας ισχυρής μαγείας που δόθηκε από τον Lovecraft, ο οποίος κατά γενική ομολογία είχε μεγάλη σχέση με τον Αποκρυφισμό. Κυκλοφορούν κάποιες εκδόσεις του Νεκρονομικόν αλλά, φυσικά, δεν πρόκειται για το αυθεντικό, μιας και εκείνο το έχουν υποτίθεται λίγοι, οι οποίοι και πειραματίζονται με την ισχυρή του μαύρη μαγεία (…) Όποια και αν είναι η αλήθεια, ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μας πληροφορήσει ότι ακόμη κι εκείνος που από περιέργεια θα διαβάσει αράδες από το αποτρόπαιο αυτό σύγγραμμα, θα ζήσει για λίγο μέσα στην παράνοια, μέχρι να του τελειώσει η ζωή, συνήθως μέσα στον τρόμο και τον αποτροπιασμό…
Αποκάλυψη του Ιωάννη
“Ωδε η Σοφια εστιν. Ο εχων νουν ψηφισατω τον αριθμον του Θηριου, αριθμος γαρ ανθρωπου εστι. Και ο αριθμος αυτου χξς’ “
Εάν κανείς χαρακτήριζε το συγκεκριμένο βιβλίο ως το πιο παράξενο βιβλίο όλων των εποχών, δεν θα είχε και άδικο. Είναι τόσα τα μυστήρια και τόσες οι ζοφερές εικόνες του βιβλίου αυτού, που πλέον έχει επικρατήσει να αποκαλούμε “Αποκάλυψη” οποιαδήποτε καταστροφή παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Κατά τα άλλα, εκτός από τις πλανητικής κλίμακας συμφορές, το βιβλίο έχει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες συμβολισμούς που είναι δύσκολο να ερμηνευθούν – αποκαλυφθούν με σαφήνεια και αποτελούν πρόκληση για τους αναζητητές και το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν πολλές απόψεις ερμηνείας.
Ίσως το πιο παράξενο σημείο του βιβλίου να αποτελεί η εμφάνιση στη γη του Αντίχριστου, ενός ανθρώπου ο οποίος θα είναι ό,τι ήταν και ο Ιησούς αλλά στην αντίθετη όψη και του οποίου η αποστολή θα είναι η διαστροφή του μηνύματος του Χριστού. Ο Ιωάννης, στο περίφημο χωρίο που αναφέραμε παραπάνω, λέει ότι κανείς μπορεί να βρει το όνομά του, διότι το άθροισμα των γραμμάτων που το αποτελούν, δίνει τον αριθμό χξς’, ο οποίος αποδίδεται ως 666. Έκτοτε πολλοί αναζητητές έχουν προσανατολιστεί στο ποιός μπορεί να είναι ο Αντίχριστος. Άλλοι λένε πως έχει ήδη γεννηθεί στο Λονδίνο, άλλοι ότι θα είναι ένας παγκοσμίου φήμης πολιτικός ή επιχειρηματίας, άλλοι βλέπουν τον αντίχριστο και το χάραγμά του πίσω από τα barcode ή τα γεγονότα της Αποκάλυψης πίσω από τις φυσικές καταστροφές. Ποια είναι η αλήθεια; Κανείς δεν ξέρει και αυτό είναι που κάνει το βιβλίο τόσο απόκοσμα γοητευτικό. Διότι, παρά τα τρομερά γεγονότα που θα προηγηθούν, στο τέλος ο αντίχριστος θα συντριβεί και, σε άγνωστο χρόνο, θα συμβεί η Δευτέρα Παρουσία, όπου θα κριθούν οι ζωντανοί και οι νεκροί.
Πως να ερμηνεύσει κανείς ένα τέτοιο βιβλίο, όταν η κυριολεκτική ερμηνεία του προκαλεί τόσα πολλά προβλήματα; Τι είδους γνώσεις μπορεί να επιστρατεύσει και πόσο σίγουρος μπορεί να είναι για την ερμηνεία; Είναι αρκετό το ατομικό και πλανητικό μας επίπεδο ώστε να κατανοήσει τα κρυμμένα νοήματα της Αποκάλυψης;
Το βιβλίο της Urantia
Να ένα βιβλίο που εμένα προσωπικά με έχει γοητεύσει με το λόγο και το περιεχόμενό του. Το βιβλίο αυτό δόθηκε κάπου στη δεκαετία του 1910 σε έναν άνθρωπο που κοιμόταν, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη. Συγγραφείς του βιβλίου αυτού υποτίθεται πως είναι πνευματικές οντότητες, που έδωσαν συνολικά 196 έγγραφα μέσα από 2.097 σελίδες στο κοιμώμενο υποκείμενο, ενώ ακολούθησε η πολυετής συλλογή και μελέτη των κειμένων αυτών από μια ομάδα ανθρώπων που τελικά αποφάσισαν να το εκδώσουν το 1955.
Το μυστηριώδες αυτό βιβλίο αποτελεί στο μεγαλύτερο μέρος του μια Κοσμολογία, αρκετά διαφορετική από εκείνες που έχουμε συνηθίσει, που θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι αποτελεί το πάντρεμα αρκετών εσωτερικών γνώσεων με το κίνημα του New Age, που βέβαια εμφανίστηκε πολύ αργότερα. Ανάμεσα σε άλλα, παραδέχεται την ύπαρξη ενός ρυθμιστή Θεού, την ύπαρξη αρκετών παράλληλων συμπάντων, την κατοίκηση του διαστρικού χώρου από πολλές εξωγήινες φυλές, ταυτίζει την αποστασία του Εωσφόρου με την επανάσταση ενός άρχοντα γειτονικού αστρικού συστήματος και άλλα πολλά.
Εκτός αυτών, μιλάει για την εξέλιξη των όντων στον πλανήτη Urantia (Γη), αναφέρεται στην εμφάνιση του ανθρώπου και στους πολιτισμούς που δημιούργησε και καταλήγει στο τελευταίο μέρος του στη διήγηση της καθόδου του Ιησού στη Γη, για τον οποίο λέει πως το ουράνιο όνομά του είναι Μιχαήλ. Περιγράφει με πολύ λογοτεχνικό τρόπο τα γεγονότα που προϋπήρξαν της ενσάρκωσης του Μιχαήλ – Ιησού, αναφέρεται στους Πατριάρχες και αποσαφηνίζει πολλά σημεία της ζωής του που παραμένουν κρυφά στα Ευαγγέλια.
Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο της Urantia, έρχεται σε επαφή ουσιαστικά με μια διήγηση περί Γης και περί της θέσης και του ρόλου της στη Δημιουργία. Το βιβλίο δεν περιλαμβάνει επιστημονικές ακρότητες αλλά έχει αρκετά σημεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αιρετικά από αρκετούς, συμπεριλαμβανομένων και των ταγών της θρησκείας. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι αξίζει τον κόπο να μελετηθεί…
Τίμαιος – Το Κοσμικό Δόγμα
Ίσως ξενίσει αρκετούς το γεγονός ότι επέλεξα να εξετάσουμε αυτά τα δύο βιβλία μαζί, η αλήθεια είναι όμως πως θεωρώ ότι το δεύτερο χρωστάει πολλά στο πρώτο. Ο Πλατωνικός Τίμαιος είναι γνωστότερος στον πολύ κόσμο διότι εκεί αναφέρεται η περίφημη ιστορία της Ατλαντίδας, για την οποία έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία και άρθρα, ενώ κάποτε είχε ψηφιστεί ως πιο ενδιαφέρον θέμα παγκοσμίως, πολύ πριν την ίδια τη Δευτέρα Παρουσία! Μετά την αναφορά στο καταποντισμένο αυτό νησί, όμως, ο Τίμαιος συνεχίζει με μια μεγαλειώδη περιγραφή της Δημιουργίας και του ανθρώπου.
Το Κοσμικό Δόγμα, αποτελεί ένα έργο που δόθηκε στη μεγάλη αποκρυφίστρια Dion Fortune από τα εσωτερικά πεδία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και πραγματεύεται το ίδιο ακριβώς πράγμα: τη Δημιουργία από εσωτερικής πλευράς. Μελετώντας τα δύο αυτά δυσνόητα βιβλία, κατανοεί κανείς τις ομοιότητές τους και θα μπορούσε να ισχυριστεί πως η Fortune είχε υπόψη της τον Τίμαιο. Χωρίς κάτι τέτοιο να μπορεί να αποκλειστεί, η πραγματικότητα είναι πως η εσωτερική γνώση είναι μία και σαν αόρατο ρεύμα διατρέχει όλους εκείνους που είναι πρόθυμοι και αγνοί να συνδεθούν μαζί της.
Τα δύο βιβλία αυτά μιλούν για τις μεγαλειώδεις στιγμές που το Ανεκδήλωτο άρχισε να εκδηλώνεται, ξεκινώντας από το άμορφο στο μορφικό, από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, από το πρωτόγονο στο απλό και μέσα από αυτές τις διαδικασίες απαντούνται και άλλα ερωτήματα σχετικά με τη φύση του Κακού, με τη δύναμη της Εξέλιξης, με τη φύση του Θεού και του ανθρώπου και με ένα σωρό άλλα θέματα. Η μελέτη των δύο αυτών βιβλίων θεωρώ ότι δεν είναι ακίνδυνη, καθώς κινητοποιεί το Νου του ανθρώπου και όποιος έχει λόγο να φοβάται την πρώτη αυτή αφύπνιση, καλά κάνει και φοβάται.
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek