O Aγιος Σιλουανος ο Αθωνιτης

Ο κατα κοσμο Συμεων Ιβανοβιτς Αντονωφ γεννηθηκε σε μια επαρχια της Ρωσιας και γευτηκε για πρωτη φορα τη Θεια Χαρι οταν ειχε παει σε καποιο Ιερο προσκυνημα.

Η κατασταση αυτη παρεμεινε μεσα του για τρεις μηνες οταν σιγα σιγα και επανερχομενος στις συνηθειες του κοσμου τουτου την απωλεσε.Επεσε μαλιστα και σε χειροτερη κατασταση απο την προτερη,φτανοντας μεχρι το σημειο του αλκολισμου και αλλων ασωτιων ετσι ωστε ,οπως ο ιδιος αργοτερα ελεγε,να ομοιαζει με τους χοιρους.

Με την βοηθεια της Παναγιας ομως μπορεσε η Ψυχη του να διακρινει αυτες τις δυο καταστασεις ,δηλαδη της Χαριτος και της Ελλειψης αυτης και ετσι να μπει στον αγωνα της επαναφορας της.Ενας σκληρος αγωνας που χαρακτηριζει ολη την μετεπειτα ζωη του ως μοναχο.Συνεχεις μεταπτωσεις απο τη Χαρη στη πληρη εγαταλειψη του Θεου.

Χαρακτηριστικα ελεγε οτι οποιος βιωσε την Αγαπη του Θεου στην καρδια του δεν αντεχει την εγκαταλειψη της Χαριτος και πονει αχρι θανατου.Για δεκατεσσερα ολοκληρα χρονια παλευε με φοβερη θλιψη ,απογνωση ,με το ιδιο το σκοταδΙ της κολασης.Ειχε φτασει στα εγκατα του Αδη οταν αποκαλεσε τον Θεο Αδυσωπητο απεναντι στην εγκαταλειψη του.Τοτε ειδε τον Κυριο και του ειπε :κρατα τον νου σου στον Αδη και μην απελπιζεσαι.

Απο εκεινη τη στιγμη και μετα μονιμα ποια η Αγαπη του θεου ως πυρ καταναλισκον καιει στην καρδια του.Η Αδιαλειπτη προσευχη,Κυριε Ημων Ιησου Χριστε ελεησον με,γινεται ο βηματοδοτης της καρδιας του.Ολη η υπολοιπη ζωη του εγινε μια παρακληση με δακρυα και συγκλονισμο στον Θεο, να γευτουν οι ανθρωποι αυτο που εκεινος γευτηκε και παρακληση στους ανθρωπους, να πιστεψουν στην Αγαπη του Θεου και να αγωνιστουν για να την κατακτησουν.

Η παρακατω Γραφη του Αγιου προς τους ανθρωπους,μαρτυρει αυτον ακριβως τον αγωνα του και θα μπορουσε να ονομαστει ως ο Υμνος της Αγαπης του Θεου για τον Ανθρωπο και του Ανθρωπου για τον Θεο.Καλη Σαρακοστη .