Όλα όσα πρέπει να γνωρίζει ο κάθε Έλληνας για το “ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ” ΖΗΤΗΜΑ

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Το “Μακεδονικό” Ζήτημα ΔΕΝ είναι ελληνική “υπόθεση” !!! …Είναι πανανθρώπινη και όχι εθνική υπόθεση …Είναι πολιτισμική και όχι πολιτική υπόθεση.

Ως εκ τούτου είναι υπόθεση, η οποία κρίνεται με βάση “κρύα” επιστημονικά —και άρα αντικειμενικά— κριτήρια και όχι υπόθεση, η οποία κρίνεται με βάση το “θερμό” συναίσθημα, και άρα με υποκειμενικά πολιτικά κριτήρια …Είναι υπόθεση, η οποία κρίνεται σε ειδικά “δικαστήρια”, τα οποία απαρτίζονται από καταρτισμένους και υπεύθυνους επιστήμονες και δεν κρίνεται σε τραπέζια διαπραγματεύσεων, τα οποία απαρτίζονται από αστοιχείωτους, διεφθαρμένους και ανεύθυνους πολιτικούς.

Ζούμε σε έναν κόσμο πολιτισμένο και όχι στη Ζούγκλα. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος μας διέπεται από νόμους και κανόνες, οι οποίοι ισχύουν για όλους. Όπως σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, όταν υπάρχει παραβίαση του νόμου, τις αποφάσεις τις λαμβάνουν τα αρμόδια όργανα, έτσι συμβαίνει και στην Κοινωνία των Εθνών. Όπως σε μια περίπτωση παρανομίας ποτέ δεν καλείς τους εμπλεκόμενους να διαπραγματευτούν μεταξύ τους —επικαλούμενος τη δικαιολογία τής άμεσης εμπλοκής τους—, έτσι συμβαίνει και στην Κοινωνία των Εθνών …Τους παραβάτες τού νόμου τους καλείς ενώπιον του νόμου και όχι ενώπιος ενωπίου με τα θύματά τους.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για την περίπτωσή μας; Ότι, ακόμα κι αν οι ίδιοι οι Έλληνες αποφάσιζαν από μόνοι τους να “χαρίσουν” μια τέτοια ιδιότητα σε κάποιους, η Κοινωνία των Εθνών θα ήταν εκείνη, η οποία δεν θα έπρεπε να τους το επιτρέψει να το κάνουν. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε άμεσα και αυτεπαγγέλτως τα αρμόδια Διεθνή Όργανα να τους ανακαλέσουν στην τάξη, εφόσον ένα ιστορικό Ζήτημα αυτής της μείζονος σημασίας δεν μπορεί να τύχει εθνικής διαχείρισης. Ένα τόσο μεγάλο ιστορικό Ζήτημα δεν είναι ελληνική υπόθεση. Σε μια τέτοια παραβίαση του νόμου περί πολιτισμικής “κληρονομιάς” υπάρχουν τα αρμόδια όργανα, τα οποία αποφασίζουν με βάση το Δίκαιο, και αυτό ποτέ δεν τίθεται σε διαπραγμάτευση μεταξύ των εμπλεκομένων μερών.

Η πλάκα είναι ότι ο μόνος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος μπορεί να αντιληφθεί απόλυτα το “Μακεδονικό” Ζήτημα είναι ο Τραμπ. Αυτός, ο οποίος κατηγορείται για έλλειψη γνώσης και άρα κατανόησης της διεθνούς πολιτικής, είναι ο απόλυτα κατάλληλος για να κατανοήσει το “Μακεδονικό” Ζήτημα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα ο Τραμπ είναι πλούσιος και διάσημος εξαιτίας ενός brand το οποίο συνδέεται άμεσα με την έννοια της “γεωγραφίας”. Ο Τραμπ είναι διάσημος και δισεκατομμυριούχος, επειδή πουλάει ή νοικιάζει το brand, το οποίο ονομάζεται “Trump Towers”. Ένα brand στον χώρο τού real estate, το οποίο αξίζει δισεκατομμύρια και το οποίο εδράζεται σε απλά “οικόπεδα”. Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύ φυσικό ένας τέτοιος μεγαλοπαράγοντας του real estate —ο οποίος κατέχει αυτό το σπάνιο brand— κατά καιρούς να είχε υπό την ιδιοκτησία του πολλά ασήμαντα οικόπεδα, τα οποία δεν εκμεταλλεύτηκε. Ακατάλληλα και άρα άνευ αξίας οικόπεδα, τα οποία είτε έχει πουλήσει είτε έχει χαρίσει είτε απλά έχει εγκαταλείψει.

Είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να ανεχθεί τον οποιονδήποτε εργολάβο βρεθεί, να χτίσει μια “παράγκα” επάνω σε κάποιοι παλιό και εγκαταλειμμένο οικόπεδο του Τραμπ και να ονομάσει την “παράγκα” αυτήν Trump Tower, λόγω της παλιάς ιδιοκτησίας τού οικοπέδου; Είναι δυνατόν με “άλλοθι” έναν παλιό τίτλο ιδιοκτησίας ενός φτηνού οικοπέδου να σε αφήσουν να εκμεταλλευτείς ένα πανάκριβο brand; Τι γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση; Αυτός, ο οποίος θίγεται, κάνει απλά μια καταγγελία-ενημέρωση των Αρχών για να “δέοντα”. Ο άλλος, ο οποίος παρανομεί, καλείται στο δικαστήριο να λογοδοτήσει, ώστε να κριθεί εκεί η παρανομία του.

Σε καμία περίπτωση δεν έρχεται αυτός ο παράνομος εργολάβος με τον Τραμπ σε μεταξύ τους “διαπραγμάτευση”. Να διαπραγματευτούν τι; Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση. Δεν βρισκόμαστε στη ζούγκλα, όπου ο καθένας αρπάζει με τον “τσαμπουκά” ό,τι του “γυαλίσει”. Υπάρχει ο νόμος, ο οποίος απαγορεύει την “κλοπή” και με βάση αυτόν τον νόμο κρίνεται κάποιος. Η εταιρία, η οποία θίγεται, απλά απευθύνεται στη Δικαιοσύνη και από εκεί και πέρα δρομολογούνται πάγιες διαδικασίες. Σε καμία περίπτωση δεν διαπληκτίζεται η ίδια η εταιρεία με τον παραβάτη τού νόμου. Τα ανάλογα ισχύουν και με την περίπτωση του “Μακεδονικού” Ζητήματος …Ο όρος “Μακεδονία” είναι ένα πανάκριβο και διάσημο ελληνικό brand τής παγκόσμιας ιστορίας…

…Ως εκ τούτου δεν υπάρχει λόγος να “διαπληκτίζεται” ο ελληνικός λαός με τους Σλάβους των Σκοπίων …Νόμοι υπάρχουν και ισχύουν για όλους …Δουλειά των Διεθνών Οργάνων είναι —και όχι του ελληνικού λαού— ν’ ανακαλέσουν στην τάξη τούς Σκοπιανούς. Σε μια παγκόσμια κοινωνία, όπου κυρίαρχη είναι η έννοια των Πνευματικών Δικαιωμάτων, είναι αδύνατον να αφεθεί στο έλεος των αρπάγων ένα όνομα “brand”, το οποίο είναι καθαρά δημιούργημα —και άρα και “κληρονομιά”— του Ελληνισμού …Ενός ζωντανού Ελληνισμού, ο οποίος δεν αποποιείται την κληρονομιά του.

Η Κοινωνία των Εθνών πρέπει να διασφαλίσει την αλήθεια και τη νομιμότητα, γιατί στην αντίθετη περίπτωση κινδυνεύει η ίδια από τις συνέπειες της “πλαστογράφησης” της ιστορίας. Αν δεν τα διασφαλίσει αυτά, θα επέλθει το χάος …Το χάος τού ψεύδους, της καπηλείας, της αυθαιρεσίας κλπ. …Το χάος, το οποίο θα θέλει να “ξεφυτρώνουν” “Σαμουράι” στην Τσεχία, “Ίνκας” στην Αυστραλία, “Σάξονες” στη Μποτσουάνα και “Κέλτες” στις Φιλιππίνες …Το χάος όλων των κατοχυρωμένων brand, τα οποία αποτελούν σήμερα το κυρίαρχο κεφάλαιο. Από αυτό το χάος, το οποίο απειλεί το σύνολο των πολιτισμών —και άρα και την ίδια την ανθρωπότητα— μας προστατεύουν η Επιστήμη, το Διεθνές Δίκαιο και βέβαια τα Διεθνή Όργανα. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ιμπεριαλιστές δεν θέλουν να επιβάλουν με τη βία την πολιτική τους στο “Μακεδονικό” και ωθούν τους ίδιους τους Έλληνες στο “λάθος” …Ένα “λάθος”, το οποίο ποτέ δεν θα το κάνουν οι Έλληνες.

Εφόσον λοιπόν οι —κατά τα άλλα συμπαθείς— γείτονές μας θεωρούν ότι “θίγονται”, μπορούν ν’ αναζητήσουν και να βρουν το δίκιο” τους στα αρμόδια Διεθνή Όργανα. Μπορούν να εκθέσουν τα όποια επιχειρήματα έχουν στα όργανα αυτά. Εφόσον λοιπόν κάποιοι δηλώνουν “Μακεδόνες”, που μιλούν τα “μακεδονικά”, ας αναζητήσουν την αντικειμενική Επιστημονική πιστοποίηση και όχι την ελληνική συναίνεση.

ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ;

Κάποιοι από τους γείτονές μας —ευτυχώς όχι όλοι— θεωρούν ότι “δικαιούνται” να ονομάζονται “Μακεδόνες”, γιατί μεγάλωσαν και έζησαν με αυτό ως δεδομένο. Όμως, για το λάθος αυτό δεδομένο δεν φταίει κανείς —και κυρίως δεν φταίνε οι Έλληνες— …Δεν είναι ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που έζησαν για κάποιο διάστημα μέσα στην πλάνη και σε κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα να τους διαψεύσει. Το γεγονός ότι ένας αγράμματος και ανιστόρητος Σλάβος μπορεί σε όλη του τη ζωή να νόμιζε πως είναι Μακεδόνας, δεν σημαίνει ότι αυτό είναι και αληθές …Δεν σημαίνει ότι θα αλλάξουμε τις σταθερές τής ιστορικής Επιστήμης, απλά και μόνον για να μην τον στεναχωρή­σουμε …Και κάποιοι άλλοι μεγάλωσαν με την πεποίθηση πως είναι “πρίγκιπες”, γιατί έτσι τους αποκαλούσε η γιαγιά τους στα μικράτα τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ως ενήλικες θα μπουν στο libro d’ oro των “γαλαζοαίματων”. Μόλις καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, θα βγουν από την πλάνη χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους φίλους γείτονές μας. Η ιστορική αλήθεια είναι απόλυτη και δυστυχώς για κάποιους δυσάρεστη. Το γεγονός ότι απλά κατοικείς σε μια γεωγραφική περιοχή, η οποία ονομάζεται Μακεδονία, αυτό δεν σε καθιστά αυτόματα και Μακεδόνα. Στην ίδια περιοχή κατοικούν κι άλλοι λαοί οι οποίοι δεν έπαθαν “μακεδονίαση” λόγω γεωγραφίας …Κατοικούν Βούλγαροι και Αλβανοί και Σέρβοι. Όλοι αυτοί ήρθαν εκ των υστέρων στα Βαλκάνια και δεν έγιναν ποτέ Μακεδόνες, γιατί απλούστατα υπήρχαν ήδη Μακεδόνες στην περιοχή …Μακεδόνες, με τους οποίους δεν ήθελαν να “αναμιχθούν” …Μακεδόνες “διακριτοί”, οργανωμένοι και απολύτως συντεταγμένοι. Όλοι αυτοί οι νέοι πληθυσμοί, συνυπάρχοντας για πολλούς αιώνες με τον γηγενή μακεδονικό πληθυσμό, διατήρησαν τη διαφορετικότητά τους και αυτό ακριβώς περιγράφει η εθνική τους ταυτότητα.

Ανάμεσα σε αυτούς τους νεοεισερχόμενους λαούς ήταν και οι Σλάβοι των Σκοπίων. Οι ίδιοι, γνωρίζοντας την ιστορία τους, παραδέχονται ότι κατοίκησαν την περιοχή αυτή τον έκτο αιώνα. Αυτό σημαίνει ότι “βρήκαν” στον χώρο αυτόν Μακεδόνες, και δεν ήταν τέτοιοι οι ίδιοι. Όμως, εφόσον προϋπήρχαν Μακεδόνες στην περιοχή και εξακολουθούν αποδεδειγμένα να υπάρχουν και σήμερα, δεν μπορείς να οικειοποιηθείς και —πολύ περισσότερο— να τους αφαιρέσεις τη συλλογική τους ταυτότητα. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι πραγματικοί Μακεδόνες, οι οποίοι υπήρχαν πριν την εμφάνιση των σλαβικών φύλων και εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να υπάρχουν;

…Δεν υπάρχει πιο εύκολη απάντηση πάνω σε αυτήν την ερώτηση. Δεν υπάρχει πιο εύκολη απάντηση, γιατί οι χρόνοι κατά τους οποίους συνέβησαν τα “κομβικά” αυτά ιστορικά γεγονότα είναι απόλυτα καταγεγραμμένοι με βάση τις αρχές που δέχεται η Επιστήμη τής ιστορίας και αφορούν την περίοδο που είχε επιβληθεί στην περιοχή των Βαλκανίων ο χριστιανισμός. Μακεδόνες είναι μόνον το “ποίμνιο” της ελληνορθόδοξης Νέας Ρώμης …Μόνον αυτοί είναι Μακεδόνες και κανένας άλλος …Είναι αυτοί, τους οποίους “βρήκαν” στον συγκεκριμένο χώρο οι Σλάβοι των Σκοπίων και είναι αυτοί, οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν —μετά από τις ανταλλαγές των πληθυσμών— στη σημερινή ελληνική πλευρά τής μακεδονικής γης.

Μόνον οι σημερινοί Έλληνες, κάτοικοι της γεωγραφικής περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία, έχουν το δικαίωμα να φέρουν τον τίτλο τού Μακεδόνα και κανένας άλλος …Απολύτως ορισμένοι με βάση τα κριτήρια της ιστορίας …Της Επιστήμης τής Ιστορίας και όχι της “μπακαλικής” τής πολιτικής. Οι Μακεδόνες, ακόμα και στις πιο “ασαφείς” περιόδους τής ιστορίας, ήταν “διακριτοί” μέσα στη Μακεδονία …”Διακριτοί” σε κάθε πόλη και χωριό τής γεωγραφικής περιοχής τής Μακεδονίας. Μακεδόνες είναι αυτοί, των οποίων οι εκκλησίες είναι βυζαντινού ρυθμού, και κανένας άλλος …Οι άλλοι είναι Σλάβοι ή Αλβανοί, ΚΑΤΟΙΚΟΙ της Μακεδονίας. Ειδικά οι Σλάβοι ήταν επίσης απολύτως “διακριτοί”, εφόσον κι αυτοί μετά τον εκχριστιανισμό τους συνέθεσαν ειδικό “ποίμνιο” και απέκτησαν τις επίσης “διακριτές” εκκλησίες τους στα επίσης “διακριτά” χωριά τους.

Επί αιώνες όλα αυτά ήταν διακριτά και ποτέ δεν δημιουργήθηκε πρόβλημα μεταξύ των πληθυσμών. Οι Εκκλησίες “χρωμάτιζαν” τους διαφορετικούς λαούς και αυτό ήταν αποδεκτό απ’ όλους. Οι Μακεδόνες ήταν αυτοί, οι οποίοι “ανήκαν” πνευματικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι Σλάβοι των Νοτίων Βαλκανίων ήταν αυτοί, οι οποίοι “ανήκαν” πνευματικά στη Βουλγαρική Εξαρχία. Μακεδόνες ήταν αυτοί που προϋπήρχαν στην περιοχή και Σλάβοι ήταν εκείνοι, οι οποίοι ήταν νεοεισελθόντες στην περιοχή αυτή. Μακεδόνες ήταν αυτοί, οι οποίοι ήταν διάσπαρτοι στα Βαλκάνια και μετά την οθωμανική “κατάρρευση” συγκεντρώ­θηκαν στις λεγόμενες “Νέες Χώρες” τού ελληνικού βορρά και Σλάβοι ήταν όσοι εγκατέλειψαν τις ίδιες αυτές περιοχές και μετεγκαταστάθηκαν στις γύρω χώρες. Μακεδόνες ήταν όλοι όσοι εγκαταστάθηκαν εντός των ελληνικών συνόρων και Σλάβοι όλοι όσοι εγκαταστάθηκαν εκτός συνόρων …Τόσο απλά, εφόσον οι ανταλλαγές πληθυσμών με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγιναν με μοναδικό κριτήριο τη θρησκεία και αυτό περιελάμβανε και ομόθρησκους του ιδίου δόγματος, οι οποίοι ανήκαν σε διαφορετικές Εκκλησίες.

Κατοχυρωμένος τίτλος τού ελληνοχριστιανικού κόσμου τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν και παραμένει ο όρος “Μακεδόνας” …Ένα ακόμα μέλος τής οικογένειας των Ρωμιών. Τίτλος όμοιος με τους τίτλους των Ποντίων, των Κρητών, των Πελοποννησίων κλπ. …Τίτλος γεωγραφικής προέλευσης —προερχόμενος από το δικό τους γλωσσικό και ιστορικό “ταμείο”—, ο οποίος όμως αφορούσε ένα συγκεκριμένο γένος …Το γένος των Ελλήνων. Είναι σαν να σε λένε ΚΡΗΤΙΚΟ στο επίθετο, επειδή προφανώς η οικογένειά σου κατάγεται από την Κρήτη, αλλά οι συμπολίτες σου στην Κρήτη να είναι επίσης Κρητικοί, χωρίς να είναι ΚΡΗΤΙΚΟΙ. Αυτός είναι τίτλος-επίθετο, που, ενώ προκύπτει από γεωγραφική έννοια, δεν γενικεύεται με γεωγραφικούς όρους. Μόνον αν δεν υπήρχαν στη Μακεδονία αυτοί οι αυθεντικοί και άρα μοναδικοί Μακεδόνες, θα μπορούσε —εξαιτίας τής γεωγραφίας— να διεκδικηθεί από τρίτους ένας τέτοιος τίτλος, ο οποίος όμως και πάλι θα έπρεπε να “δηλώνει” την ιστορική “ασυνέχεια” σε σχέση με τον Ελληνισμό, για να μην υπάρχει πρόβλημα με την κατανόηση της ιστορικής αλήθειας.

ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ;

Κάποιοι από τους συμπαθείς γείτονές μας θεωρούν ότι μιλούν τη “μακεδονική” γλώσσα …Κανένα πρόβλημα …Ας πάνε λοιπόν να την κατοχυρώσουν σαν τέτοια. Υπάρχει το τμήμα παγκόσμιας γλωσσικής κληρονομιάς τής UNESCO, το οποίο εντοπίζει, μελετάει, καταγράφει, κατατάσσει και προστατεύει το σύνολο των “ζωντανών” και “νεκρών” τύπων τής ανθρώπινης “λαλιάς” …Ουδείς αρμοδιότερος για να κρίνει την αυθεντικότητα μιας ανθρώπινης γλώσσας από αυτό το Παγκόσμιο “Όργανο”. Άρα, το τι νομίζει ή δεν νομίζει κάποιος ότι μιλάει, δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει τι αναγνωρίζει η Επιστήμη τής γλωσσολογίας ως ξεχωριστή γλώσσα …Και ο γράφων μπορεί να νομίζει ότι μιλάει τα “τραϊανίτικα”, αλλά η Επιστήμη μάς διαβεβαιώνει ότι αυτά είναι …ΑΠΛΑ ελληνικά.

Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε ένας επιστήμονας της γλωσσολογίας, που να τολμήσει να “υπογράψει” ότι η βουλγαρική διάλεκτος —την οποία μιλούν οι Σκοπιανοί— είναι μια ξεχωριστή γλώσσα και μάλιστα “μακεδονική”. Όπως λοιπόν δεν υπάρχει αρχαιολόγος επιστήμονας, ο οποίος να “υπογράφει” ότι ο Ερμής τού Πραξιτέλη είναι αιγυπτιακό έργο ή η σαρκοφάγος τού Τουταγχαμών περουβιανό, έτσι δεν υπάρχει περίπτωση και γλωσσολόγος να “υπογράψει” ότι η γλώσσα που μιλούν οι γείτονές μας είναι “μακεδονική”. Το γεγονός ότι κάποιος αγράμματος Σλάβος τη θεωρεί “μακεδονική”, γιατί αυτή ομιλείται σε κάποιες περιοχές τής ευρύτερης Μακεδονίας, έχει τόσο αξία όσο το να θεωρεί ένας αγράμματος Γάλλος την Αφροδίτη τής Μήλου γαλλική, επειδή αυτή βρίσκεται στη Γαλλία.

Η γλώσσα των συμπαθών γειτόνων μας είναι καθαρά βουλγαρική και αυτό μπορεί κάποιος να το καταλάβει ακόμα και με μια πεντάλεπτη ενασχόλησή του με το Google translator. Βάζεις όποια λέξη θέλεις στα βουλγαρικά και τη “συγκρίνεις” με τα “μακεδονικά” των Σκοπίων. Ακόμα όμως κι αν δεν ήταν αυτή η γλώσσα η βουλγαρική, δεν θα μπορούσε να είναι “μακεδονική”, γιατί απλού­στατα δεν μπορεί να “εξηγήσει” τα ονόματα των “πατέρων” τού μακεδονισμού. Ονόματα όπως …”Αλέξανδρος” …”Φίλιππος” …”Ολυμπιάς” …”Ευρυδίκη” κλπ. …Ούτε καν το όνομα της ίδιας της Μακεδονίας δεν μπορεί να “εξηγήσει” η “μακεδονική” των Σκοπίων.

Για ποιον λόγο όμως συμβαίνουν όλα αυτά τα περίεργα τα οποία βλέπουμε; Γιατί ζητούν την ελληνική αναγνώριση της γλώσσας τους; …Αυτό γίνεται εκ του πονηρού. Θέλουν να πάνε το θέμα στη διαπραγμάτευση και άρα στο “παζάρι”, για να πάρουν αυτό το οποίο η Επιστήμη αρνείται να τους δώσει, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα εκτεθεί η ίδια ανεπανόρθωτα, καθώς με τους χειρισμούς της θα απειλήσει την Παγκόσμια Πολιτισμική Τάξη. Σε έναν κόσμο, όπου συνυπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί πολιτισμοί —οι οποίοι προστα­τεύουν με όλα τα μέσα τις “κληρονομιές” τους—, θα ήταν “πραξικοπη­ματικό” η Επιστήμη να “υπογράψει” ιμπεριαλιστικά παιχνίδια και να συνδράμει σε “νόμιμες” λεηλασίες. Σε έναν κόσμο, όπου είναι “διακριτά” ακόμα και η “φέτα” σε σχέση με το “ροκφόρ” ή το “Λαμπραντόρ” σε σχέση με το “Μπουλντόγκ”, δεν μπορείς να “παίζεις” με τις “κατοχυρωμένες” έννοιες, οι οποίες για το σύστημα αποτελούν την ανώτατη μορφή κεφαλαίου.

Περί αυτού πρόκειται …Το σύστημα φοβάται να “πριονίσει” το “κλαδί” πάνω στο οποίο κάθεται το ίδιο. Όταν γίνεται κανονικός “πόλεμος” για την πιστοποίηση ενός κοινού τυριού, είναι δυνατόν να επιτραπεί επισήμως η “παραχάραξη” της ιστορικής αλήθειας; Γι’ αυτόν τον λόγο κάποιοι ξένοι, καθοδηγούμενοι από μη ορατά κέντρα εξουσίας, —και δυστυχώς με την απαραίτητη βοήθεια Ελλήνων προδοτών— προσπαθούν να λεηλατήσουν τον Ελληνισμό, χωρίς όμως να έρθουν σε σύγκρουση με την Επιστήμη και άρα χωρίς να διαταραχθεί η παγκόσμια τάξη των πολιτισμών, οι οποίοι δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσουν σε τέτοιου είδους εγκλήματα. Θέλουν να λεηλατήσουν το θύμα τους με την άδειά του, ώστε στη χειρότερη περίπτωση να αποτελεί αυτό ένα ακόμα ελληνικό σφάλμα μέσα στην ελληνική ιστορία.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ;

Όλα τα παραπάνω είναι εκ του πονηρού και είναι στο χέρι τού ελληνικού λαού να τα εμποδίσει στη δρομολόγησή τους. Το ελληνικό κράτος είναι απολύτως αναρμόδιο να αναγνωρίσει ξένο έθνος ή ξένη γλώσσα και άρα κακώς όλοι αυτοί οι προαναφερθέντες απευθύνονται σ’ αυτό …Κακώς απευθύνονται στην ελληνική Κυβέρνηση, και ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ που προσπαθεί να “φωνάξει” ο ελληνικός λαός με τα συλλαλητήριά του. Αντιλαμβα­νόμαστε λοιπόν ότι έχει πραγματικά αξία να παίρνει ο λαός τον “λόγο” —ακόμα και μόνος του—, όταν υπάρχει κίνδυνος να προδοθεί από αμφιβόλου ποιότητας και αμφιβόλου πατριωτισμού Κυβερνήσεις.

Τα συλλαλητήρια σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι μόνον ο ορθός τρόπος αντίδρασης του λαού, αλλά και ο μοναδικός. Είναι απαραίτητα, γιατί με τον τρόπο αυτόν ο λαός στέλνει “μηνύματα” σ’ αυτούς που επιθυμεί. Εδώ βρίσκεται και το λεπτό σημείο. Τα “μηνύματα” των συλλαλητηρίων ΔΕΝ απευθύνονται προς τους γείτονες. Δεν είναι “τσαμπουκάδες” ή επίδειξη δύναμης απέναντι σε άλλους λαούς. Τα “μηνύματα” αυτά έχουν ως παραλήπτη την ελληνική Κυβέρνηση. Στη δική του Κυβέρνηση κάνει “τσαμπουκά” ο λαός, εφόσον με αυτήν του την ενέργεια της “υπενθυμίζει” ποιος είναι το “αφεντικό” και ποια είναι η άποψή του. Ο λαός κάνει συλλαλητήριο, όταν “βλέπει” ότι η Κυβέρνησή του δεν κάνει αυτό το οποίο κατά τη γνώμη του είναι το σωστό, είτε γιατί αυτή κάνει λάθος είτε γιατί είναι προδοτική.

Ο ελληνικός λαός με το συλλαλητήριο αυτό μπορεί να απαιτήσει το προφανές …Να απαιτήσει την παραπομπή τού Ζητήματος στα αρμόδια όργανα της Κοινωνίας των Εθνών. ΔΕΝ δίνει εντολή σε καμία Κυβέρνηση να διαπραγματευτεί αυτό, για το οποίο αρμόδιοι ν’ αποφανθούν είναι μόνον η Επιστήμη και τα Διεθνή Όργανα. Ας φέρουν οι Σκοπιανοί τις “πιστοποιήσεις” που απαιτούνται για την περίπτωσή τους —όπως έχουν κάνει οι σύγχρονοι απόγονοι των Μάγιας ή των Ίνκας, για παράδειγμα— και η Ελλάδα θα πειθαρχήσει στις “εντολές” τής Επιστήμης. Αν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν αυτές τις πιστοποιήσεις, θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα όσοι τόλμησαν και, αγνοώντας την Επιστήμη, τους αναγνώρισαν ως “Μακεδονία”.

Αυτό το νόημα έχει ένα συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Η Ελλάδα πρέπει να εμφανίζεται ότι ανήκει στο “στρατόπεδο” της απολύτου νομιμότητας …Να εμφανίζεται ότι “πειθαρχεί” στην αντικειμενικότητα της Επιστήμης και δεν διαπραγματεύεται με τη βαρβαρότητα της πολιτικής …Να εμφανίζεται ότι υποτάσσεται στα όσα η Επιστήμη αποφαίνεται και όχι σε όσα “αναγνωρίζει” το “γυφτοπάζαρο” της πολιτικής. Η ΕΝΤΟΛΗ τού συλλαλητηρίου είναι να προχωρήσει η Κυβέρνηση στην απαίτηση των νόμιμων πιστοποιήσεων από τα αρμόδια Διεθνή Όργανα και όχι να “διαπραγματευτεί” παρανομίες …Ειδικά αυτή η Κυβέρνηση των ψευτών, των αστοιχείωτων και των δωσίλογων, η οποία δεν έχει κερδίσει ΠΟΤΕ και ΚΑΜΙΑ διαπραγμάτευση.

Γι’ αυτόν τον λόγο η σημερινή Κυβέρνηση πολεμάει με πάθος και με όλα τα μέσα το συλλαλητήριο. Λογικό είναι αυτό από μια κυβέρνηση ενός κόμματος του 2%, που “έκλεψε” με ψέματα τις εκλογές —και κάνει τα απολύτως αντίθετα απ’ αυτά τα οποία είχε υποσχεθεί—, καθώς υπάρχει αγωνία για τις εξελίξεις. Λογικό είναι να συμβαίνει αυτό για μια Κυβέρνηση, η οποία έκανε τη μεγαλύτερη “κωλοτούμπα” της ιστορίας, καθώς φοβάται μήπως ένα τέτοιο συλλαλητήριο-δημοψήφισμα μετατραπεί σε αντικυβερνητική διαδήλωση. Δεν είναι “παγιδευμένο” κίνημα, όπως ήταν αυτό των “αγανακτισμένων”, που το χαφιεδαριό που το “καπέλωσε” ήταν μέσα σ’ αυτό και μετά “πληρώθηκε” με υπουργιλίκια. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει αγωνία και άγχος από την πλευρά των κυβερνώντων. Τώρα, που τα σταλινικά λιγούρια ανακάλυψαν τα πεντάστερα ξενοδοχεία, τα λίαρ τζετ, τα Νταβός και τη Haute couture, δεν θέλουν ο λαός να ενοχλεί τα αφεντικά, που τους τα εξασφαλίζουν όλα αυτά …Δεν είναι ώρα να ενοχλείται τώρα η “Μαντάμ Μέρκελ”, η οποία τόσο φροντίζει τον “αγγλόφωνο επαναστάτη” που υπογράφει τα πάντα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

eamb-ydrohoos