Ανησυχία για όλα…

Όλα τελικά, γίνονται και παίζονται στην παραγωγή πόσης, βρώσης και ενέργειας. Γεωργία, κτηνοτροφία, πηγές-νερό και ηλεκτρικής ενέργειας – ορυκτά.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερκαλύπτει αυτές τις ανάγκες και να πουλάει επίσης τέτοιες πρώτες ύλες σε άλλες χώρες.

Πολλές περιοχές υστερούν σε αυτό, σε λίγα χρόνια θα φανεί το προβλήμα. Απλά τώρα προετοιμάζονται οι πιο ισχυρες πληθυσμιακά κυρίως να τα εξασφαλίσουν, με μορφή “οικονομικής εισβολής” στις προνομιούχες χώρες, όπως η δική μας.

Μας πετάνε δισεκατομμύρια σκουπίδια όπως εξωτικές τροφές, γκάτζετ, σούπερ καρς κλπ. Μας υπερχρεώνουν έναντι τους και κερδίζουν με το να μας εκμεταλλεύονται.

Παλαιότερα το έφτιαχνε η Αγγλία στην Ινδία, Κύπρο κλπ. Από την Κύπρο υποχώρησε αφού ξεγύμνωσε το νησί από όλον το χαλκό αλλά εξασφάλισε και εδάφη (βάσεις και προνομιακή μεταχείρηση για αγορά γης). Στο νησί με το όνομα του ορυκτού για παράδειγμα, χαλκογράφοι καλλιτέχνες προμηθεύονται χαλκό από Ελλάδα ή άλλες χώρες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ρυθμίζει τις ποσότητες παραγωγής υποχρεώνοντας την κατανάλωση “χημικών σκουπιδιών” άλλων χωρών. Η δέσμευση δε επιτυγχάνεται με την αγωνία συλλογής χάρτινων σκουπιδιών (€).

Το αντίτιμο αγαθών μας από εγχώρια παραγωγή, το εθνικό μας νόμισμα, έχει εξαφανισθεί. Με την παγίδα δήθεν εξάλειψης του φόβου από άλλους εχθρούς, που και να μην υπάρχουν θα τους εφεύρουν, πέτυχαν να μην ελέγχει η Ελλάδα την αξία πώλησης της παραγωγής της, τον κόπο δηλαδή των κατοίκων, η οποία κάποτε ήταν χαμηλή αλλά με τον υπερπληθυσμό που αυξάνει συνεχώς θα είναι πολιτιμότερη των πάντων.

Από τα “σημάδια” φαίνεται να είμαστε στο τέλος της πρώτης ή αρχή της δεύτερης από τις τρεις φάσεις που έβαλαν ως στόχο.
1. Υποχρέωση και εξαθλίωση. 2. Εξαγορά και υπερ-δέσμευση. 3. Πλιάτσικο και μεταφορά/εξαγωγή πρώτης υλης. Ενδιάμεσα όλες οι φάσεις εκτελούνται δοκιμαστικά για να μετρήσουν κόστος, καλύτερο τρόπο εφαρμογής και αντιδράσεις.

Για να πετύχουν τα παραπάνω, αφού εντόπισαν πριν πολλά πολλά χρόνια πως θα έχουν πρόβλημα ελλείψεις στο μέλλον των βασικών αγαθών συντήρησης ζωής, τοποθέτησαν εν καιρό δικούς τους στο σύστημα ανθρώπους (όπως οι πολιτικές οικογένειες, διοικητές, τράπεζες κλπ). Οπότε, ελέγχοντας τους πολίτες δεν αποκλείουν μεν την αντίδραση αλλά την διατηρούν αδρανή.

Φόβος, εχθροί, λατρεία σε πρότυπα ζωής που μόνο αυτοί μπορούν να μας προσφέρουν και πολλά άλλα είναι το “μάρκετινκ” που χρησιμοποιούν για να μας πείσουν πως όλα έτσι πρέπει να είναι και να τους ζητάμε κι άλλα.

Ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο βοτανολόγος, οι πήγες νερού των βουνών, ποτάμια, μέταλλα και ορυκτα καθώς και πολλά άλλα, είναι ο πλούτος μας που θα σώσει τη χώρα στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Είναι ανεκτίμητα.

Η ασπίδα που μας προστατεύει χιλιάδες χρόνια είναι το τρίπτυχο “πατρίς – θρησκεία (όποια και να είναι αυτή) – οικογένεια”. Κάτω απ’ αυτό το τρίπτυχο η άμυνα είναι ενεργοποιημένη, χάρισμα των Ελλήνων και λίγων ακόμη λαών.

Και τι είναι πατρίς πέρα από χάρτες και γραμμές; φυσικά η ιδιοκτησία γης! Οι χάρτες κι αν αλλάξουν, ο Έλληνας που κατέχει γη τη διατηρεί ως δικιά του ή σε άλλη περίπτωση την ανταλλάσσει. Ως Έλληνας ο ιδιοκτήτης θεωρείται Ελληνική και η γη που κατέχει. Πόσο μάλιστα όταν μιλάμε για γόνιμη γη και όχι ξερότοπους, τεράστιας σημασίας και αξίας.

Πώς ενεργοποιείται η αντίδραση τώρα… Με τον εντοπισμό της μορφής της εισβολής, την αληθινή συνάντηση και συνεννόηση των ανθρώπων έξω από εικονικές πραγματικότητες τύπου social, ίντερνετ και άλλων ψεύτικων κόσμων.
Με τους εικονικούς τρόπους αρρωσταίνει και το μυαλό αλλά και το σώμα. Ο χρήστης νοσεί παντού και στο τέλος μένει αδρανής. Ένας λόγος που καταργούν ή απαξιώνουν τον όρο “πλατεία” αφήνοντας ανοιχτές μόνο τις διαδικυακές πύλες. “Δεν χρειάζεται να κατεβείς πλατεία, συνεννοήσου μέσω του δικού μου ελεγχόμενου συστήματος όπου μπορώ να σε χειραγωγήσω και να σε νοσήσω με την βρωμοενημέρωση αλλά και ακτινοβολία μου – θα σε κρατώ σε κατάσταση ζόμπι”.

Η αρχή μιας λύσης είναι η αποχή από διαδικτυακές συναντήσεις. Το διαδίκτυο να το χρησιμοποιούμε μόνο για αποστολή αρχείων και ότι εξυπηρετεί την εργασία μας και μόνο εν ώρα αυτής. Όταν συμβεί αυτό, τότε θα δούμε πως κάτι πάει να γίνει. Επίσης η αποχή αγοράς καταναλωτικών αγαθών που χρεώνουν τη χώρα μας μέσω εμάς έναντι τρίτων χωρών.

Η αγορά πχ και μόνο των νέων iPhone χρεώνει τη χώρα μας ένα τεράστιο ποσό που δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε με παραγωγή χιλιάδων στρεμάτων καλλιεργιών για πολλά χρόνια. Άρα χρεωνόμαστε και οφείλουμε να πουλήσουμε οπουδήποτε ώστε χρήμα της χώρας να καλύψει τις ανάγκες μας. Κι επειδή δεν υπάρχει χρήμα, χρεωνόμαστε.

Ο αγρότης της παραγωγής είναι συνδεδεμένος με όλους τους κατοίκους. Εδώ ζει, μεγαλώνει, αγοράζει, τρώει, πίνει, κοιμάται. Δεν είναι εξωγήινος από άλλο πλανήτη. Όταν διαμαρτύρεται, πέφτει σε παγίδες, καταστρέφεται κλπ αφορά όλους εμάς. Είναι κρίκος στην αλυσίδα αποπληρωμής σε άλλη χώρα του νέου μας iPhone.

Όλα είναι συνδεδεμένα και τίποτε ανεξάρτητο όπως ένα προσωπικό προφίλ στο facebook. Εάν πέσει το “προφίλ” του αγρότη πέφτουν και όλα τα “προφίλ” όλων των “χρηστών” με την ένδειξη (tag) Ελλάς.

Ελπίζω να έδωσα μια ιδέα και τροφή για σκέψη του τι συμβαίνει και γιατί. Όλα είναι θέμα ανταλλαγής, πώλησης και χρέους σε μια πολύ πιο πολύπλοκη μορφή ώστε να μην γίνεται αντιληπτή από πολλούς, για να επιτυγχάνεται εύκολα η εκμετάλλευση τους.

Το “πατρίς – θρησκεία – οικογένεια” δεν είναι φασιστικό, ακροδεξιό, ηλίθιο ή όπως αλλιώς πάνε να το βαπτίσουν. Είναι ένα τρίπτυχο μοτίβο που δημιουργεί άμυνα σε όλες τις ομάδες και κατοίκους μιας περιοχής που το σέβονται και το εφαρμόζουν. Στη περίπτωση μας, η περιοχή που ονομάζεται Ελλάδα.

Όσο μας έμεινε ακόμη καιρός, γρηγορείτε… Είναι πολύ – πολύ λίγος, η κατάσταση  μετά είναι μη αναστρέψιμη.

Cuprum