Βρισκόμαστε στο έτος 2017. Δύο δηλαδή ημέρες του Θεού και η tρίτη ξημερώνει. Στις μέρες μας εκτός της διαστρέβλωσης των εννοιών κατά τρόπο που συμφέρει την Νέα Τάξη των Ισμαηλιτών Ταλμουδιστών αρχόντων, επικρατεί άγνοια στον λαό. Άφησαν τον λαό οι ποιμένες του στο σκοτάδι, να μην γνωρίζει τι είναι αλήθεια και τι όχι. Πρέπει ο καθένας από μόνος του να μελετά τις γραφές, που κι αυτές είναι «πειραγμένες» κι ο άνθρωπος μπερδεύεται· ωστόσο η ουσία και η Αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια μας, αρκεί βέβαια να βγάλουμε όλα τα σκουπίδια που μας έχουν σερβίρει.
Στο σήμερα δυστυχώς ο ελληνικός λαός έχει μέσα στην άγνοιά του δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του. Νομίζει ότι το να δοξάζεις ορθά τον Θεό είναι θρησκεία, ενώ στην πραγματικότητα είναι τρόπος ζωής. Τρόπος ζωής που έχει να κάνει και με την σωστή πίστη, μα κυρίως έχει να κάνει με την καθημερινότητά μας, με τον τρόπο που λειτουργούμε ως άνθρωποι, με την διατροφή μας και το κυριότερο με την παιδεία μας. Στο παρόν άρθρο δεν θα αναφερθώ στην κάκιστη παιδεία μου σερβίρουν στα παιδιά μας, ούτε με την αισχρή διαστρέβλωση της ιστορίας μας, αλλά θα αναφερθώ σε κάτι που επιμελώς κρύβουν οι λυκοποιμένες και που είναι πολύ βασικό να το γνωρίζει ο ελληνικός λαός.
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε Εκκλησία είναι κλήρος και λαός. Έχει Νόμους και Κανόνες Λειτουργίας. Πολλοί από τους Νόμους αυτούς σήμερα δεν τηρούνται. Η τήρησή τους είναι αναγκιαία για να μην διαστρεβλωθεί ο τρόπος ζωής μας. Και κανονικά, αφού αυτοί οι Νόμοι καταπατούνται από τους Ιεράρχες, θα έπρεπε ο ελληνικός λαός να αντιδράσει, γιατί όπως είπαμε εκκλησία είναι κλήρος και λαός. Πώς όμως, όταν σήμερα ο λαός δεν τα γνωρίζει αυτά τα θέματα; Γνωρίζετε ότι παλαιά κάθονταν στα θρανία οι Έλληνες 3 χρόνια και μετά έδιναν και εξετάσεις; Γιατί για να ονομάζεσαι Ορθόδοξος θα πρέπει να γνωρίζεις και για το τι είσαι υπεύθυνος, προκειμένου να προστατέψεις τον τρόπο ζωής σου, το σπίτι σου στο φινάλε.
Στην Ά Οικουμενική Σύνοδο προσδιορίστηκε με ακρίβεια τι σημαίνει η φράση της καθημερινής μας προσευχής «… ως ενώ ουρανώ και επί της γης». Σημαίνει ότι όπως τέλεια είναι τα πράγματα στον ουρανό, έτσι να είναι και στη γη. Και αυτό περιλαμβάνει και το υλικό πεδίο.
Όπως χαρακτηριστικά έχει πει ο Άγιος Νεκτάριος για τον σκοπό της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Αγίου Νεκταρίου, «Μάθημα Ποιμαντικής», κεφ. β’ Περί Εκκλησίας, σελ. 22, Αθήναι 1898):
«Σκοπός της Εκκλησίας εστίν η σωτηρία του γένους των ανθρώπων και η αποκατάστασις της Βασιλείας του Θεού επί της γης, της υπό της αμαρτίας διαταραχθείσης και η επικράτησις της αγάπης, της χαράς και της ελευθερίας επί της γης. Δια της Εκκλησίας συμφιλιούται πάλιν μετά του Θεού ο άνθρωπος ο δια την αμαρτίαν εχθρός αυτού καταστάς και μέτοχος αύθις αναδείκνυται της αρχαίας αυτού χάριτος και δόξης.»
Στο σήμερα αυτό συμβαίνει ή μήπως γίνεται το ακριβώς αντίθετο από τους λυκοποιμένες; Εκτός από τα πνευματικά σκοτάδια που βρίσκονται οι Έλληνες, είδαμε όλοι τι απολαμβάνουν οι παράνομοι μετανάστες την Ελλάδα. Δωρεάν περίθαλψη, μηνιάτικο, τροφή, στέγη και οι Έλληνες πεινούν. Τόσα χρόνια φωνάζουμε ότι η Εκκλησία ως Βασιλεύουσα που είναι μπορεί να τα διαθέσει όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα στον ελληνικό λαό. Κι αντί οι Έλληνες να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους, αυτά τα χαίρονται αυτοί που θέλουν να εξισλαμίσουν την Ελλάδα μας και εμείς το τίποτα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι βασιλεύουσα ! Το ανώτατο βασίλειο επί γης. Γιατί νομίζετε ότι ορκίζει την κυβέρνηση και την βουλή; Θα μπορούσε μια κατώτερη αρχή να ορκίσει ανώτερη; Και όπως τους ορκίζει, έτσι πρέπει και να τους δικάζει στην παρανομία τους…. αν βέβαια είχαμε Ορθοδοξία !!! Και οι Ιεράρχες είναι διαχειριστές της περιουσίας της εκκλησίας, κι όχι κάτοχοι, όπως σήμερα. Όλοι οι Έλληνες οφείλουν να γνωρίζουν τα δικαιώματα, γιατί απλά είναι εκείνα που μπορούν να σηκώσουν το Έθνος, γιατί αν δεν είναι η Βασιλεία των Ουρανών ίδια εδώ στην γη, είναι γιατί πάσα Εκκλησία είναι στα χέρια τουρκο-σιωνιστών πρακτόρων…
Από την άλλη πολλοί ιερείς που γνωρίζουν και βλέπουν την προδοσία και την άλωση της Ελλάδος μένουν σε απραγία. Μα… αυτά σας μάθανε να κάνετε οι Άγιοί μας όταν το Έθνος κινδυνεύει; Ή αλλοτριωθήκατε πια τόσο πολύ από το χρήμα;
Για να μην μακρηγορώ, γιατί θα μπορούσα να αναφέρω πάμπολλους Νόμους και Διατάξεις που αποδεικνύονται όλα αυτά, η ουσία είναι η εξής: στο σήμερά μας, όπου ο ελληνικός λαός νομίζει ότι είναι μόνος του στο έλεος του Θεού μέσα στην λαίλαπα που ζούμε, αντί να τρέχει στο Σύνταγμα και στις πλατείες που τίποτα δεν πετυχαίνει στις διαδηλώσεις του, καλύτερα να διαδηλώνει έξω από τις Εκκλησίες, τις Μητροπόλεις, και την Αρχιεπισκοπή. Κι όχι μόνο να διαδηλώνει, αλλά να απαιτεί να εφαρμοστούν οι Νόμοι και τα Δικαιώματα του ! Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από όλους τους προδότες, να γίνει κάθαρση, να συλληφθούν οι κλέφτες και οι παράνομοι.
Κι αν πιστεύετε ότι αυτά δεν γίνονται… πάρτε παράδειγμα στους μετανάστες που ήδη τα εφαρμόζουν, ενώ ο λαός πεινά. Κι εσείς ιερείς που διαβάζετε το άρθρο και ενώ γνωρίζετε δεν μιλάτε και σιωπάτε στο έγκλημα είστε το ίδιο συνένοχοι.
Socratesnios
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
http://oodegr.com/oode/koinwnia/koinwnia/paidia_prigipes_1.htm +++Τότε βρήκε ευκαιρία ο Θεάνθρωπος και μίλησε για την ζημιά που μπορεί να επιφέρει στον άνθρωπο ο πλούτος -ως ειδωλολατρία, αφού μεταθέτει το υπαρξιακό βάθος στα υλικά ή ψυχικά αγαθά και όχι στο ίδιο το πρόσωπο του Χριστού. Πολλοί δυσανασχέτησαν τότε γιατί, σύμφωνα με την αντίληψη της εποχής (αλλά και για τον πολύ μεταγενέστερο δυτικό-προτεσταντικό, θρησκευτικό καπιταλισμό), Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΣΗΜΑΔΙ ΕΥΝΟΙΑΣ του Θεού. Ο Χριστός αντιστρέφει όμως τα πράγματα και τα λόγια Του δηλώνουν πως, εκείνος που ΑΓΚΙΣΤΡΩΝΕΤΑΙ στο χρήμα, έχει βρει το θεό του, αλλά όχι τον αληθινό Θεό. Στην πραγματικότητα λατρεύει ΕΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, που δένει τον άνθρωπο στην ύλη και πνίγει την αληθινή χαρά και ελευθερία, αφού υποτάσσει στο ‘έχειν’ και διαστρέφει έτσι το ‘είναι’ 8, το ίδιο το νόημα της ζωής. Αν ο πλούσιος είναι δηλαδή υπερήφανος και αμάλακτος, αν ζει μόνο για να υλοποιεί ανούσιες και βλαβερές επιθυμίες, αν είναι ανελεήμονας απέναντι σε χήρες και ορφανά και πονεμένους, αν δεν μπορεί να αναπνεύσει τον αέρα της πνευματικής ελευθερίας, αν δεν βρίσκει ποτέ χρόνο για να ασχοληθεί με το Θεό και την καλλιέργεια της ψυχής του, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΣ. Αν όμως μεταμεληθεί, και ζήσει με ψυχικό μεγαλείο και ελεήμονα συμπεριφορά, τότε η θύρα της αιώνιας ζωής είναι ανοικτή. Και είναι ανοικτή όχι μόνο στους πλούσιους κάθε εποχής, αλλά και στον καθένα από εμάς που θα θελήσει να βρει τον πραγματικό εαυτό του κοντά στον Θεό και τους ανθρώπους και να σωθεί. Ο χριστιανός εξάλλου που πιστεύει πραγματικά στο Θεό δεν μπορεί να νοιάζεται μόνο για την ‘ψυχούλα’ του, δεν μπορεί να είναι απαθής και μοιρολάτρης, αφού και ο Χριστός ταύτισε τον εαυτόν του με τους πεινασμένους, τους ξένους, τους άρρωστους και τους φυλακισμένους, και τόνισε πως αδιαφορία γι’ αυτούς είναι αδιαφορία για τον ίδιο3.
Στην απορία των μαθητών “και ποιος τότε μπορεί να σωθεί;”, ο Ιησούς απαντά όπως και στην αρχή της διήγησης: Ο Θεός μόνο είναι η πηγή της αγαθότητας και ο προσφέρων την αιώνια ζωή. Όλα είναι στα χέρια του Θεού. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ στους ανθρώπους και η σωτηρία είναι κι αυτή δώρο δικό Του. Η λύτρωση του ανθρώπου δεν είναι δηλαδή αυτοκατάκτηση, δεν εξαρτάται από την αυτάρκεια και αξία μας, την σπουδαιότητά μας και την τελειομανία μας, αλλά από τον δοκιμάσαντα τον σταυρό και το θάνατο για την ημών σωτηρία, παντελεήμονα και ανάργυρο ιατρό ψυχών και σωμάτων, Κύριο Ιησού Χριστό.
“Πλούτος, τιμή και δόξα μονάχα στο Θεό υπάρχουν”, τραγουδά ο Σούμπερτ1. Φοβερό άλλωστε, διδάσκουν αρχαίοι και νέοι φιλόσοφοι ότι είναι, το κακό της πλεονεξίας και το πάθος της πολυτέλειας, όταν τόσοι και τόσοι συνάνθρωποί μας στερούνται ακόμη και του επιούσιου6. Οι φιλάργυροι εξάλλου ζουν όπως ακριβώς φοβούνται ότι θα πεθάνουν, δηλαδή «στην ψάθα». Και είναι τραγικό να βλέπει κανείς «σφόδρα» πλούσιους ανθρώπους να στερούνται από φιλαργυρία και τα απολύτως αναγκαία (έτσι ζούσε λ.χ. ο δούκας Ιωάννης του Μπάκιγχαμ, 17ο αιώνα)10, τη στιγμή που θα μπορούσαν να ελεήσουν πολλούς πτωχούς και να προσφέρουν συμπόνια και καλοσύνη, απ’ τα οποία έχει τόση ανάγκη ο κόσμος διαχρονικά. Ωραιότατα ο Μ. Βασίλειος γράφει ότι τα υλικά και κοινωνικά αγαθά, όταν δεν χρησιμοποιούνται υπέρ των άλλων, μοιάζουν με τα πηγάδια εκείνα που μένουν αχρησιμοποίητα και έτσι το νερό τους παύει πλέον να είναι κατάλληλο για πόση (31,276). Και όπως η ακινησία του νερού της Νεκράς Θάλασσας (και άλλοι λόγοι) αφάνισε τη ζωή απ’ αυτήν, έτσι και ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ (ακινησία χρημάτων προς ανακούφιση των άλλων) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΥΤΕ ΧΑΡΑ6.
Τέλος, ζωή χωρίς Θεό, ή γεμάτη από υποκατάστατα του Θεού (δουλεία στη δόξα, το χρήμα, την ηδονή, την ατομική μας αξία), είναι δυστυχισμένη, μαραμένη και πληγωμένη. Όταν ο άνθρωπος ΔΕΝ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ (τη δική του σιγουριά και ασφάλεια) και δεν σηκώνει εκούσια το σταυρό του χάριν του Χριστού, γιατί στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις, τη δική του δικαιοσύνη ή στα κοσμικά του αξιώματα4, τότε ανήκει στους «πλουσίους», σε εκείνους που μόνο αρνητικά αναφέρεται η Αγία Γραφή. Υπό την έννοια αυτή «πλούσιος» είναι και ο φτωχός εκείνος που ζει ατομιστικά και αδιαφορεί για τους άλλους γύρω του (βλ. ‘Κυριακοδρόμιο’, εκδ. Άρτος Ζωής, Αθ. 2011, άρθρο του καθηγ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου στην Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου). Ζώντας έτσι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τη φθαρτότητα και θνητότητα και μένει ένα ον σε απομόνωση, υποδουλωμένο στην ιδίαν λογική και τον καταναγκασμό του εγώ του. Ο άνθρωπος τότε θρηνεί καθημερινά (σωματικά και ψυχικά) –κι αυτό εκφράζει το άγχος, η αγωνία μπροστά στο θάνατο και το ανικανοποίητο της καθημερινής ζωής- για τη χαμένη χαρά και ελπίδα του. Και μοιάζει ο θρήνος αυτός με το κλάμα της ερήμου Σαχάρας, όπως ακούγεται σαν θηρίο τραυματισμένο εξαιτίας του στροβιλισμού της άμμου, να συρίζει τις ήσυχες νύχτες όταν ο σιγανός αέρας φυσά. Τότε ο οδηγός του καραβανιού εξηγεί στους ταξιδιώτες ότι η φωνή αυτή είναι «το παράπονο της ερήμου», που θρηνεί το κατάντημά της, αφού κάποτε ήταν ανθισμένο περιβόλι και πράσινος κάμπος1.
Ξεκίνησε ηδη δίνουν τα σπίτια μας στους μετανάστες στην Λάρισα και απο αύριο ηλεκτρονικες κατασχεσεις για να δούμε ραγιαδες ποσο ακόμη μα ποσο ακόμη θα σας πήδανε
Αρθρογραφε,μονο οι ιερεις και οι αρχιερεις ξεπεσαν;;;;;;;εμεις σαν λαος,τι κανουμε;;;;;;;;μηπως ζουμε κι εμεις ηθελημενα στο σκοταδι και στον βουρκο;;;;;μηπως δεν πρατουμε καθε θανασιμη αμαρτια π.χ μοιχεια,πορνεια,φονο,κλεψιες,απατεωνιες,φιλαργυρια κ.α;;;;;;;μηπως κι εμεις ξεχασαμε τον Θεο;;;;;;
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΞΕΠΕΣΑΜΕ ΟΝΤΩΣ. ΞΕΠΕΣΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΑΝΕΥ ΦΩΤΟΣ, ΠΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ.
Η μονη οδος ειναι να πιασουμε το κουβαρι απο εκει που το αφησαμε μετα την απελευθερωση.Εναν Καποδιστρια χρειαζομαστε …και τη βοηθεια του Θεου.
https://www.youtube.com/watch?v=9e3TRIAuWSo