ΕΒΡΑΙΟΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ: «ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΚΡΙΝΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ. ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΑ, ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ».

“Δημιουργούμε ολόκληρες οργανώσεις που υπάρχουν απλά για να λένε σε όλους ότι «οι Εβραίοι δεν ελέγχουν τίποτα».  Οι αντισημίτες έχουν δίκιο.  Ο  Mel Gibson έχει δίκιο που λέει ότι χρησιμοποιούμε συνειδητά τη δύναμή μας για να κυριεύσουμε τον κόσμο. Παρακαλώ μην μου πείτε ότι οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο το έχει κάνει ποτέ αυτό. Μόνο οι Εβραίοι. Και το έχουμε κάνει και παλιά. Γι’ αυτό οι Εβραίοι υποδουλώθηκαν στην Αίγυπτο. Ήταν πολύ επιτυχείς. Πηγαίνετε και κοιτάξτε την Τορά – είναι εκεί. Και το κάναμε και στη Γερμανία”.
Άτομα με πεποιθήσεις όπως αυτές που εκφράζονται στο Ταλμούδ,  καθορίζουν  σήμερα τι θα διαβάσουμε ή τι  θα παρακολουθήσουμε. Πιστεύετε πως  οποιαδήποτε “μειονότητα” πρέπει  να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τέτοια τρομερή δύναμη και εξουσία; Πρέπει  αυτή  η  μικρή “μειονότητα”  να  έχει το δικαίωμα να γεμίσει με μούχλα το μυαλό μας, για να ικανοποιήσει τα δικά της Ταλμουδικά συμφέροντα,  τα οποία είναι διαμετρικά αντίθετα προς τα συμφέροντα των  ευρωπαϊκών λαών; Πρέπει  οι  ταλμουδιστές  να  έχουν  τον έλεγχο του μυαλού και της ψυχής των παιδιών μας, των οποίων η συμπεριφορά και τα πιστεύω τους διαμορφώνονται περισσότερο από την εβραϊκή τηλεόραση και τις εβραϊκές ταινίες παρά από τους γονείς τους, τα σχολεία τους, ή οποιαδήποτε άλλη επιρροή;

Εβραίος: «Οι Εβραίοι όντως ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης»

«Εμείς οι Εβραίοι είμαστε αστεία φυλή. Μας αρέσει να καυχιόμαστε για κάθε Εβραίο ηθοποιό. Μερικές φορές ακόμη και προσποιούμαστε ότι ένας ηθοποιός είναι Εβραίος μόνο και μόνο γιατί τον συμπαθούμε αρκετά που πιστεύουμε ότι του αξίζει να είναι στην ομάδα μας. Μπορούμε να καυχηθούμε για Εβραίους συγγραφείς, Εβραίους πολιτικούς, Εβραίους διευθυντές. Κάθε φορά που κάποιος αναφέρει οποιαδήποτε ταινία ή κάποιο βιβλίο ή κάποιο έργο τέχνης, αναπόφευκτα θα πει κάτι σαν, “Γνωρίζατε ότι ήταν Εβραίος;” Έτσι είμαστε.

Elad Nehorai

Είμαστε μια οδηγήτρια ομάδα και όχι μόνο σε σχέση με τον κόσμο της τέχνης. Έχουμε, για παράδειγμα, την AIPAC, η οποία ουσιαστικά κατασκευάστηκε ακριβώς για να προωθήσει την ατζέντα μας στην Ουάσιγκτον. Και τα καταφέρνει θαυμάσια. Και εμείς καυχιόμαστε γι’ αυτό. Και πάλι, είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε.

Αλλά το αστείο της υπόθεσης είναι όταν κάποιος αντισημίτης ή αντι-Ισραηλίτης αρχίζει να φωνάζει «Οι Εβραίοι ελέγχουν τα media!» και «Οι Εβραίοι ελέγχουν την Ουάσινγκτον!»

Ξαφνικά όλοι παίρνουμε τα όπλα. Δημιουργούμε τεράστιες εκστρατείες για να ρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους κάτω. Κάνουμε ό, τι μπορούμε για να χάσουν την δουλειά τους. Δημοσιεύουμε άρθρα. Δημιουργούμε ολόκληρες οργανώσεις που υπάρχουν απλά για να λένε σε όλους ότι «οι Εβραίοι δεν ελέγχουν τίποτα». Όχι, εμείς δεν ελέγχουμε τα μέσα ενημέρωσης, δεν έχουμε περισσότερη εξουσία στην Ουάσινγκτον DC από οποιονδήποτε άλλο. Όχι, όχι, όχι, Παίρνουμε όρκο: Είμαστε ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι!

Υπάρχει κάποιος άλλος (που δεν είναι μισαλλόδοξος) που βλέπει την ειρωνεία σε αυτό το πράγμα;

Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, αγαπητοί μου συμπατριώτες Εβραίοι.

Εμείς ΟΝΤΩΣ ελέγχουμε τα μέσα ενημέρωσης. Έχουμε τόσα πολλά φιλαράκια σε εκτελεστικά γραφεία σε όλες τις μεγάλες εταιρείες παραγωγής ταινιών που είναι σχεδόν άσεμνο (προσβλητικό).

Σχεδόν κάθε ταινία ή τηλεοπτικό show , είτε πρόκειται για το “Tropic Thunder” ή για το “Curb Your Enthusiasm”, είναι γεμάτο με ηθοποιούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς που είναι Εβραίοι. Γνωρίζετε ότι και τα οκτώ μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο διοικούνται από Εβραίους;

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ελέγχουμε επίσης τις διαφημίσεις που πηγαίνουν σε αυτές τις τηλεοπτικές εκπομπές.

“AIPAC, ΤΟ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ”

Και ας μην ξεχνάμε την AIPAC, τον αγαπημένο σάκο του μποξ κάθε αντισημίτη. Μιλάμε για μια οργάνωση που είναι σχεδόν το ισοδύναμο των Σοφών της Σιών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν ασχολήθηκα με οργανώσεις υπεράσπισης του Ισραήλ στο κολέγιο και ήμουν σε ένα από τα πολλά παρακλάδια της AIPAC.

Θυμάμαι ότι ένας άνδρας κυριολεκτικά στάθηκε μπροστά μας και μας είπε ότι όλος ο στόχος τους ήταν να δουλέψουν μόνο με τους 50 κορυφαίους μεταπτυχιακούς φοιτητές, επειδή θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι οι άνθρωποι που θα κάνουν αλλαγές στην (αμερικάνικη) κυβέρνηση. Εγώ ήμουν ένας ιδεαλιστής πιτσιρικάς που πήγαινα σε κατώτερο σχολείο και ήθελα να συμμετάσχω σε μια ομάδα υπεράσπισης βάσης, και αυτοί οι τύποι εδώ κυριολεκτικά μιλάνε για διείσδυση στην κυβέρνηση. Φοβερό.

Τώρα, ξέρω τι θα πείτε. Ότι ο καθένας προσπαθεί να ασκήσει πιέσεις. Κάθε μειονοτική ομάδα και κάθε ομάδα πλειοψηφίας. Ότι κάθε ομάδα έχει ορισμένους επιτυχημένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο να λέμε ότι διοικούμε το Χόλιγουντ και την Madison Avenue. Ότι οι Mel Gibsons του κόσμου έχουν δίκιο που λένε ότι χρησιμοποιούμε συνειδητά τη δύναμή μας για να κυριεύσουμε τον κόσμο. Ότι υπάρχει πίσω από εμάς κάποια τρελή συνωμοσία.

Εντάξει. Ωραία. Μερικά από αυτά είναι παλαβομάρες.

Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό λίγο βαθύτερα.

Ίσως είναι αλήθεια: όλοι έχουν ένα λόμπι. Ίσως είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ηθοποιοί  κάθε εθνότητας. Αλλά έλα. Είμαστε αυτοί που κομπορρημονούμε για αυτά τα πράγματα όλη την ώρα. Δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε απίστευτα επιτυχημένοι; Δεν μπορούμε να το πούμε στον κόσμο;

Θα σας εκθέσω τη δική μου θεωρία για το γιατί οι Εβραίοι δεν θέλουν να μιλούν για τον έλεγχο που έχουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Πρώτα απ’ όλα, όσοι Εβραίοι θέλουν να παραδεχτούν ότι τόσοι πολλοί από αυτούς είναι επιτυχημένοι, και ότι τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν καταφέρει τόσα πολλά, μισούν να παραδεχτούν ότι αυτό έχει να κάνει με το ότι είναι Εβραίοι. Ίσως θα παραδεχτούν ότι αυτό έχει κάτι να κάνει με την εβραϊκή εμπειρία. Αλλά πόσοι Εβραίοι θα παραδεχτούν ότι υπάρχει κάτι εγγενώς που τους βοηθά να επιτύχουν  εκπληκτικά πράγματα;

Ο πρόεδρος της ADL, Abe Foxman, έδωσε συνέντευξη σε ένα μεγάλο άρθρο για το θέμα και είπε ότι «θα προτιμούσε οι άνθρωποι να λένε ότι πολλά στελέχη του κλάδου “τυχαίνει” να είναι Εβραίοι».

 “ΟΙ  ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ  ΕΧΟΥΝ  ΔΙΚΑΙΟ”

Η αλήθεια είναι, οι αντισημίτες έχουν δίκιο. Εμείς οι Εβραίοι έχουμε κάτι που φυτεύτηκε σε κάθε έναν από εμάς που μας κάνει εντελώς διαφορετικούς από κάθε άλλη ομάδα στον κόσμο.

Μιλάμε για μια ομάδα ανθρώπων που μόλις πέρασε από στρατόπεδα θανάτου, υπέμεινε πογκρόμ, ολόκληρες οικογένειές της αποδεκατίστηκαν. Και τότε ήρθαν στην Αμερική, το μοναδικό μέρος που πραγματικά τους άφησε να έχουν όση ενέργεια ήθελαν, και ξαφνικά αρχίζουν και ανεβαίνουν και να κυριαρχούν.

 ‘ΤΟ  ΕΧΟΥΜΕ  ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ,  ΣΤΗΝ  ΑΙΓΥΠΤΟ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΓΕΡΜΑΝΙΑ”

Παρακαλώ μην μου πείτε ότι οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο το έχει κάνει ποτέ αυτό. Μόνο οι Εβραίοι. Και το έχουμε κάνει και παλιά. Γι’ αυτό οι Εβραίοι υποδουλώθηκαν στην Αίγυπτο. Ήταν πολύ επιτυχείς. Πηγαίνετε και κοιτάξτε την Τορά – είναι εκεί. Και το κάναμε και στη Γερμανία.

Αυτή η ικανότητά μας να πετυχαίνουμε, αυτή η εσωτερική κίνηση, δεν έρχεται από χρόνια εκπαίδευσης ή οποιοδήποτε άλλο παράγοντα, αλλά λόγω του εσωτερικού σπινθήρα που υπάρχει σε κάθε Εβραίο.

Τώρα, ο λόγος που ομάδες, όπως η ADL και η AIPAC μισούν την παραδοχή αυτής της πραγματικότητας οφείλεται στο γεγονός ότι, πρώτα απ’ όλα, είναι κοσμικές οργανώσεις. Ολόκληρη η ατζέντα τους είναι να αποδείξουν ότι κάθε Εβραίος είναι ίδιος με κάθε άλλο πρόσωπο στον κόσμο. Δεν μπορώ να φανταστώ μια πιο εξωτική ατζέντα. Όχι, είμαστε διαφορετικοί. Είμαστε special.

Φυσικά, οι άνθρωποι μισούν όταν κάποιος το λέει αυτό. Υποθέτουν ότι αν λένε ότι οι Εβραίοι είναι special, κατά κάποιο τρόπο υπονοεί ότι είναι καλύτεροι.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι σίγουρος ακόμη τι σημαίνει η λέξη “καλύτεροι”. Αυτό που ξέρω είναι ότι το να είσαι special σημαίνει απλά ένα άτομο που έχει την ευθύνη να κάνει το καλό.

Νομίζω ότι είναι ο πραγματικός λόγος που οι περισσότεροι Εβραίοι τόσο φοβούνται να παραδεχτούν ότι υπάρχει κάτι εγγενώς ισχυρό και καλό σε αυτούς. Όχι επειδή φοβούνται ότι είναι special. Αλλά επειδή φοβούνται ότι έχουν ευθύνη. Αυτό σημαίνει ότι είναι ένοχοι όταν δημιουργούν βρώμικη τηλεόραση που αμαυρώνει την πνευματική ατμόσφαιρα του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να δημιουργούν πράγματα μόνο για λόγους διασκέδασης ή ψυχαγωγίας ή ακόμα και “τέχνης”.

Ξαφνικά, δεν μπορούμε να κάνουμε μαντάρα τον κόσμο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι Εβραίοι έχουν κάνει τόσα πολλά για τον κόσμο με τόσους πολλούς άλλους τρόπους. Έχουν κάνει αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα. Έχουν βοηθήσει να σωθούν ζωές στο Νταρφούρ, την Αϊτή και σχεδόν παντού αλλού.

Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Το να φτιάξεις τον κόσμο φυσικά είναι μόνο η μισή μάχη.

Η μεγαλύτερη μάχη μας, η πιο δύσκολη μάχη μας, είναι η πνευματική ανύψωση του κόσμου. Και αυτό είναι που φοβούνται οι άνθρωποι που αγωνίζονται με όλη τους τη ψυχή να αποδείξουν ότι οι Εβραίοι είναι ακριβώς το ίδιο όπως όλοι οι άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον απλώς να “εκφραζόμαστε.” Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα πράγματα που έχουμε δημιουργήσει και τον τρόπο που δρούμε. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φυλάξουμε ο ένας τον άλλο, και τους εαυτούς μας, σε ένα υψηλότερο επίπεδο.

ΔΕΝ  ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ  ΠΛΕΟΝ  ΝΑ  ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ  ΤΑ  ΟΝΟΜΑΤΑ  ΜΑΣ

Η ώρα έχει έρθει. Δεν χρειάζεται πλέον να αλλάξουμε τα ονόματά μας. Δεν χρειάζεται να γίνουμε χαμαιλέοντες.
Έχουμε μια ολόκληρη freaking χώρα (με χαμαιλέοντες).

Αντίθετα, μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για το ποιοι είμαστε, και ταυτόχρονα να έχουμε την επίγνωση της τεράστιας ευθύνης μας – και της τεράστιας ευκαιρίας “.

Το παραπάνω άρθρο, με τίτλο “Jews DO control the media”, («Οι Εβραίοι όντως  ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης») είναι γραμμένο από έναν αυτάρεσκο Νεουορκέζο Εβραίο που ονομάζεται Elad Nehorai, ο οποίος γράφει και στην φιλελεύθερη (‘αριστερή’) Huffington Post. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εβραϊκή διαδικτιακή εφημερίδα ‘The Times of Israel’. Αξιοσημείωτο είναι ότι την μία ημέρα υπήρχε το όνομά του και η φωτογραφία του (την οποία βλέπετε παραπάνω) και την επόμενη διαγράφηκαν παντελώς και τα δύο (!), ενώ στο τέλος του άρθρου πλέον, υπάρχει η εξής σημείωση :
“This article was written under an assumed name”,
«Το άρθρο αυτό γράφτηκε κάτω από ένα υποθετικό όνομα». Μυστήριον….

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στα ελληνικά στον «Κόκκινο Ουρανό» την 8^η Ιουλίου 2012 από το: «The Times of Israel».

Διαβάστε  κατ΄ αντιπαράσταση και  το  άρθρο:

• «ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ»; ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ  ΔΙΑΒΑΣΑΝ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ…

Το 96% του συνόλου των ΜΜΕ του πλανήτη ανήκει σε 6 εβραϊκές εταιρείες

Ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης από τους Εβραίους

Ηλεκτρονικές Ειδήσεις & Μέσα Διασκέδασης

Walt Disney Company
Ο μεγαλύτερος όμιλος μέσων ενημέρωσης είναι σήμερα η Walt Disney Company, της οποίας o πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Michael Eisner, είναι Εβραίος. Η αυτοκρατορία της Disney , με επικεφαλής έναν άνθρωπο που περιγράφεται από ένα αναλυτή των μέσων ενημέρωσης ως “φρικιό του ελέγχου”, (“control freak”), περιλαμβάνει πολλές τηλεοπτικής παραγωγής (Walt Disney , Touchstone , Buena Vista), έχει ακόμη το δικό της καλωδιακό δίκτυο με 14 εκατ. συνδρομητές, και δύο εταιρείες παραγωγής βίντεο. Όσο για ταινίες μεγάλου μήκους, ο όμιλος Walt Disney Pictures, με επικεφαλής τον Joe Roth (επίσης Εβραίος), περιλαμβάνει την Touchstone Pictures, τη Hollywood Pictures, και τη Caravan Pictures. Η Disney κατέχει επίσης την Miramax Films, που διευθύνεται από τους αδελφούς Weinstein. Όταν η Disney Company διευθυνόταν από την Gentile (εθνική) οικογένεια Disney πριν από την εξαγορά της από τον Eisner το 1984, είχε ως βασικό στόχο την οικογενειακή ψυχαγωγία. Αν και εξακολουθεί να κατέχει τα δικαιώματα για την «Χιονάτη», όντας στα χέρια του Eisner, η εταιρεία επεκτάθηκε στην παραγωγή του σεξ και της βίας μέσω των κινουμένων σχεδίων.

Επιπλέον, ελέγχει 225 σταθμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι ιδιοκτήτης κατά ένα ποσοστό πολλών ευρωπαϊκών τηλεοπτικών εταιρειών. Το θυγατρικό της καλωδιακό κανάλι του ABC, το ESPN, έχει επικεφαλής τον πρόεδρο και διευθύνων σύμβουλο Steven Bornstein, που είναι Εβραίος. Αυτή η εταιρεία έχει επίσης το μεγαλύτερο μερίδιο της καλωδιακής τηλεόρασης Lifetime Television καθώς και της Entertainment Network . Το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ABC κατέχει έντεκα σταθμούς στα ΑΜ και δέκα σταθμούς στα FM, και πάλι σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Λος Άντζελες, και έχει πάνω από 3.400 συνεργάτες.

Παρόλο που κατά κύριο λόγο είναι μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών, η Capital Cities / ABC κέρδισε πάνω από 1 δισ. δολαρίων στις εκδόσεις το 1994. Η εταιρία διαθέτει επτά ημερήσιες εφημερίδες: τις εκδόσεις Fairchild, τις εκδόσεις Chilton και τη Diversified Publishing Group.

Τime  Warner
Η Time Warner, Inc, είναι ο δεύτερος κολοσσός των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος, Gerald Levin, είναι Εβραίος. Η θυγατρική της Time Warner η HBO είναι το μεγαλύτερο συνδρομητικό δίκτυο καλωδιακής τηλεόρασης της χώρας. Η Warner Music είναι κατά πολύ η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο, με 50 ετικέτες, η μεγαλύτερη των οποίων είναι η Warner Brothers Records, με επικεφαλής τον Ντάνι Γκόλντμπεργκ. Ο Stuart Hersch είναι πρόεδρος της Warnervision, μονάδα παραγωγής βίντεο της Warner Music. Οι Goldberg και Hersch είναι Εβραίοι. Η Warner Music ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές της “gangsta rap.” Αποτέλεσμα της ανάμειξης της με την Interscope Records ηταν στο να βοηθήσει στην προωθήσει αυτού του είδους της μουσικής οι στίχοι του οποίου προτρέπουν ρητά τους Μαύρους να διαπράξουν πράξεις βίας εναντίον των Λευκών. Εκτός από την καλωδιακή και τη μουσική, η Time Warner συμμετέχει ενεργά στην παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους (Warner Brothers Studio) και των εκδόσεων. Το εκδοτικό τμήμα της Time Warner (με υπεύθυνο τον Norman Pearlstine, έναν Εβραίο) είναι ο μεγαλύτερος εκδότης περιοδικών στη χώρα (Time, Sports Illustrated, Sports Illustrated, People, Fortune).

Όταν ο Τεντ Τέρνερ, ο ‘εθνικός’- γκοΐμ έκανε μια προσφορά για να αγοράσει το κανάλι CBS το 1985, προκλήθηκε πανικός στις αίθουσες συσκέψεων των μέσων ενημέρωσης σε ολόκληρο το έθνος. Ο Τέρνερ απέκτησε μεγάλη περιουσία από την διαφήμιση και στη συνέχεια είχε χτίσει μια επιτυχημένη καλωδιακή τηλεόραση- ένα δίκτυο ειδήσεων, το CNN.

Αν και ο Turner απασχολούσε έναν αριθμό Εβραίων σε βασικές διευθυντικές θέσεις στο CNN και ποτέ δεν είχε εκφράσει δημόσια απόψεις και θέσεις που να εναντιώνονται στα εβραϊκά συμφέροντα, είναι ένας άνθρωπος με μεγάλο εγώ και μια ισχυρή προσωπικότητα και θεωρήθηκε από τον πρόεδρο William Paley (πραγματικό όνομα Palinsky, Εβραίος) και τους άλλους Εβραίους στο CBS ως ανεξέλεγκτος: ένα κανόνι που ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον στραφεί εναντίον τους. Επιπλέον, ένας Εβραίος παρουσιαστής ειδήσεων ,ο Daniel Schorr, ο οποίος είχε εργαστεί για τον Turner, δημοσίως ομολόγησε πως το πρώην αφεντικό του είχε προσωπική αντιπάθεια για τους Εβραίους. Με σκοπό να μην γίνει αποδεκτή η προσφορά του Turner, τα στελέχη του CBS καλούν τον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα Laurence Tisch να δρομολογήσουν μια «φιλική» εξαγορά της εταιρείας κι έτσι από το 1986 έως το 1995 ο Tisch ήταν ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του CBS, εξαλείφοντας κάθε απειλή μη-εβραϊκής επιρροής στο κανάλι. Μεταγενέστερες προσπάθειες από τον Turner να αποκτήσει ένα σημαντικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο εμποδίζονται από την Time Warner του Levin , η οποία κατέχει περίπου το 20 τοις εκατό των μετοχών του CBS και έχει δικαίωμα βέτο σε μεγάλες συμφωνίες.

Viacom, Inc

Η εταιρια Viacom, Inc, με επικεφαλής τον Sumner Redstone (γεννηθείς με όνομα Murray Rothstein), ένας Εβραίος, είναι η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία πολυμέσων της χώρας, με έσοδα άνω των 10 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η Viacom, η οποία παράγει και διανέμει τηλεοπτικά προγράμματα για τα τρία μεγαλύτερα δίκτυα, κατέχει 12 τηλεοπτικούς σταθμούς και 12 ραδιοφωνικούς σταθμούς. Παράγει κινηματογραφικές ταινίες με την Paramount Pictures, με επικεφαλής την Εβραία Sherry Lansing. Το εκδοτικό τμήμα της εταιρίας περιλαμβάνει τα Prentice Hall, Simon & Schuster, και βιβλία τσέπης. Διανέμει βίντεο μέσω παραπάνω από 4.000 πολύ γνωστών καταστημάτων . Η Viacom είναι ο μεγαλύτερος χορηγός στον κόσμο των καλωδιακών προγραμμάτων, μέσω του Showtime, MTV, Nickelodeon, και άλλα δίκτυα. Από το 1989, το MTV και Nickelodeon αποκτούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από το νεότερο ηλικιακά τηλεοπτικό κοινό. Έτσι έχοντας υπό τον έλεγχο τους οι Εβραίοι τις τρεις πρώτες, αλλά και με διαφορά τις μεγαλύτερες εταιρίες μέσων ενημέρωσης , είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένας τόσος συντριπτικός βαθμός ελέγχου είναι απλά τυχαίος και δεν συγκεντρώθηκε συνειδητά, με συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους τους.

Τι γίνεται με τις άλλες μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης;

Το νούμερο τέσσερα στον κατάλογο είναι η Rupert Murdoch’s News Corporation , η οποία κατέχει την Fox Television και την 20th Century Fox Films. Ο Murdoch είναι “εθνικός”, (αν και υπάρχει άποψη ότι έχει εβραικές ρίζες), αλλά ο Peter Chermin, ο οποίος ηγείται στα στούντιο παραγωγής ταινιών και επίσης εποπτεύει τις τηλεοπτικές παραγωγές του, είναι Εβραίος.

Το νούμερο πέντε είναι η ιαπωνική Sony Corporation, αμερικανική θυγατρική της οποίας είναι η Sony Corporation of America, διοικείται από τον Michael Schulhof, ένα Εβραίο. Ο Alan Levine, ένας άλλος Εβραίος, είναι επικεφαλής του τμήματος παραγωγής ταινιών της Sony Pictures. Οι περισσότερες από τις τηλεοράσεις και τις εταιρείες παραγωγής ταινιών που δεν ανήκουν στις μεγαλύτερες εταιρείες ελέγχονται επίσης από τους Εβραίους.

Για παράδειγμα, η New World Entertainment, που ανακηρύχθηκε από ένα αναλυτή μέσων ενημέρωσης ως “η πρώτη ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες,” ανήκει στον Ronald Perelman, ένα Εβραίο.

Η ποιο γνωστή από τις μικρότερες εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης, η Dreamworks SKG, είναι μια αυστηρά ‘kosher’ (καθαρή κατά τα ιουδαϊκά έθιμα) υπόθεση. Η Dream Works ιδρύθηκε το 1994 εν μέσω μεγάλης δημοσιότητας εξαιτίας της συμμετοχής, του κολοσσού της δισκογραφικής βιομηχανίας, του David Geffen, του πρώην πρόεδρου της Disney Pictures, Jeffrey Katzenberg, και του σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου και οι τρεις είναι Εβραίοι. Η εταιρεία παράγει ταινίες, κινούμενα σχέδια, τηλεοπτικά προγράμματα και μουσική.

Δύο άλλες μεγάλες εταιρείες παραγωγής, η MCA και η Universal Pictures, και οι δύο ανήκουν στην Seagram Company, Ltd . Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Seagram, είναι ο Edgar Bronfman ο νεώτερος, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου.

Είναι γνωστό ότι οι Εβραίοι ελέγχουν την παραγωγή και διανομή ταινιών από την έναρξη του κινηματογράφου στις αρχές της δεκαετίες του 20ού αιώνα. Αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα. Ταινίες που παράγονται μόνο από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες κινηματογράφου που προαναφέρθηκαν-Disney, Warner Brothers, Sony, Paramount (Viacom), και η Universal (Seagram)-αντιπροσώπευαν το 74 τοις εκατό των συνολικών εσόδων του box-office για τους πρώτους οκτώ μήνες του 1995 .

Οι τρεις μεγάλοι στη τηλεοπτική μετάδοση προγραμμάτων ήταν οι ABC, CBS και NBC.
Με την ενοποίηση των αυτοκρατοριών μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα τρία αυτά δεν είναι πλέον ανεξάρτητες οντότητες.

Όμως και κατά την περίοδο που ήταν ανεξάρτητες, κάθε μια από αυτές ελεγχόταν από έναν Εβραίο από την ίδρυσή της: το ABC από τον Leonard Goldenson, το CBS πρώτα από τον William Paley και στη συνέχεια από τον Lawrence Tisch, το NBC πρώτα από τον David Sarnoff και στη συνέχεια από τον γιο του Ρόμπερτ.

Για αρκετές δεκαετίες, τα δίκτυα αυτά στελεχώνονται από πάνω προς τα κάτω με τους Εβραίους, και η απαραίτητη εβραιοσύνη του τηλεοπτικού δικτύου δεν άλλαζε καθώς τα δίκτυα αυτά απορροφήθηκαν από άλλες εταιρείες.

ABC
Η εβραϊκή παρουσία στην τηλεοπτικές ειδήσεις παραμένει ιδιαίτερα ισχυρή. Όπως σημειώνεται, το ABC είναι μέρος της εταιρείας Disney του Eisner , καθώς και οι εκτελεστικοί παράγωγοι (executive producers)προγραμμάτων ειδήσεων του ABC είναι όλοι οι Εβραίοι: Victor Neufeld (20-20), Bob Reichbloom (Good Morning America), και Rick Kaplan (World News Tonight).

CBS
Η CBS αγοράστηκε πρόσφατα από την Westinghouse Electric Corporation. Ωστόσο, ο άνθρωπος που διορίστηκε από τον Lawrence Tisch, ο Eric Ober, παραμένει πρόεδρος του CBS News, και ο Ober είναι Εβραίος.

NBC

Στο NBC, που τώρα ανήκει στην General Electric, στο NBC News ο πρόεδρος Andrew Lack είναι Εβραίος, όπως οι εκτελεστικοί παραγωγοί Jeff Zucker (Today), Jeff Gralnick (NBC Nightly News), και Neal Shapiro (Dateline).

Ο έντυπος τύπος, μετά από τις τηλεοπτικές ειδήσεις και τις εφημερίδες, κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο επιρροής όσον αφορά στον τομέα της ενημέρωσης στην Αμερική. Εξήντα εκατομμύρια εντύπων πωλούνται (και πιθανώς διαβάζονται) κάθε μέρα. Αυτά τα εκατομμύρια κατανέμονται μεταξύ των περίπου 1.500 διαφορετικών εκδόσεων. Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων εφημερίδων σε ολόκληρη την Αμερική, θα παρέχει προστασία κατά των Εβραίων, τον έλεγχο και την παραπληροφόρηση.

Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Υπάρχει λιγότερη ανεξαρτησία, λιγότερος ανταγωνισμός, και πολύ λιγότερο η εκπροσώπηση των συμφερόντων μας πράγμα που θα σκεφτόταν και ένας απλός παρατηρητής. Οι ημέρες κατά τις οποίες οι περισσότερες πόλεις και κωμοπόλεις είχαν ακόμη αρκετές εφημερίδες ανεξάρτητης ιδιοκτησίας που εκδίδονται από τον τοπικό πληθυσμό με στενούς δεσμούς με την κοινότητα αποτελούν πλέον παρελθόν. Σήμερα, οι περισσότερες “τοπικές” εφημερίδες ανήκουν σε ένα μάλλον μικρό αριθμό μεγάλων εταιρειών που ελέγχονται από τα στελέχη που ζουν και εργάζονται εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες μίλια μακριά. Το γεγονός είναι ότι μόνο το 25 τοις εκατό των 1500 εντύπων της χώρας, ανήκουν σε ανεξάρτητα άτομα. Τα υπόλοιπα ανήκουν σε πολυ-αλυσίδες εφημερίδων.

Μόνο μια χούφτα είναι αρκετά μεγάλη για να διατηρήσει ανεξάρτητα επιτελεία αναφοράς εκτός των ίδιων των κοινοτήτων τους. οι υπόλοιπες εξαρτώνται από αυτές τις λίγες για όλες τις εθνικές και διεθνείς ειδήσεις τους.

Η αυτοκρατορία Newhouse των Εβραίων αδελφών Samuel και Donald Newhouse παρέχει ένα παράδειγμα της κάτι περισσότερο από έλλειψης πραγματικού ανταγωνισμού μεταξύ των ημερησίων εφημερίδων της Αμερικής: αυτό καταδεικνύει επίσης την ακόρεστη όρεξη των Εβραίων για όλα τα όργανα ελέγχου της γνώμης πράγμα που θα διευκόλυνε στο έργο τους…Η Newhouses έχει στην ιδιοκτησία της 26 ημερήσιες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων αρκετές μεγάλες και σημαντικές, όπως η Cleveland Plain Dealer, τη Newark Star-Ledger, και η New Orleans Times-Picayune: το μεγαλύτερο εθνικό εκδοτικό κολοσσό όσον αφορά στις εμπορικές συναλλαγές. Τη Random House, με όλες τις θυγατρικές της. Η Newhouse Broadcasting, αποτελείται από 12 σταθμούς μετάδοσης τηλεοπτικών και 87 συστήματα καλωδιακής τηλεόρασης, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τα μεγαλύτερα καλωδιακά δίκτυα της χώρας.

Η συμπληρωματική Sunday Parade, με κυκλοφορία πάνω από 22 εκατομμύρια αντίτυπα την εβδομάδα, περίπου δύο δωδεκάδες μεγάλων περιοδικών, συμπεριλαμβανομένων και των New Yorker, Vogue, Madmoiselle, Glamour, Vanity Fair, Bride’s, Gentlemen’s Quarterly, Self, House & Garden, καθώς και όλα τα άλλα περιοδικά της ιδιοκτησίας του εκδοτικού οικου Conde Nast. Αυτή η εβραϊκή αυτοκρατορία μέσων ενημέρωσης ιδρύθηκε από τον Samuel Newhouse, ένα μετανάστη από τη Ρωσία.

Οι εφημερίδες δεν υποστηρίζονται και συντηρούνται από τους συνδρομητές τους, αλλά από τους διαφημιστές.

Η καταβρόχθιση τόσων πολλών εφημερίδων από την οικογένεια Newhouse κατέστη δυνατή σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι οι εφημερίδες δεν υποστηρίζονται και συντηρούνται από τους συνδρομητές τους, αλλά από τους διαφημιστές. Είναι τα έσοδα από διαφημίσεις και όχι η συνδρομή που συλλέγεται από τους αναγνώστες της εφημερίδας η οποία πληρώνει κατά μεγάλο μέρος τους μισθούς των συντακτών και επιφέρει κέρδη στον ιδιοκτήτη. Κάθε φορά που οι μεγάλοι διαφημιστές σε μία πόλη επιλέξουν να ευνοήσουν μια εφημερίδα σε βάρος μιας άλλης με τις επιχειρήσεις τους, η ευνοημένη εφημερίδα θα ανθίσει ενώ θα βλέπει τους ανταγωνιστές της να πεθαίνουν.

Από τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η εμπορική εξουσία των Εβραίων στην Αμερική έγινε κυρίαρχη οικονομική δύναμη, υπήρξε μια σταθερή αύξηση του αριθμού των αμερικανικών εφημερίδων που περνούσαν σε εβραϊκά χέρια, συνοδευόμενη από σταθερή μείωση του αριθμού των ανταγωνιστικών εφημερίδων που ανηκαν σε “εθνικούς”- κυρίως ως αποτέλεσμα της επιλεκτικής πολιτικής διαφήμισης από Εβραίους εμπόρους.

Επιπλέον, ακόμη και αυτές οι εφημερίδες που βρίσκονταν ακόμη υπό την ιδιοκτησία και διαχείριση των ‘εθνικών’ είναι τόσο καλά εξαρτημένες από τα έσοδα των εβραϊκών διαφημίσεων, που η συντακτική και εκδοτική τους πολιτική είναι κατά μεγάλο βαθμό περιορισμένη από το τι αρέσει και τι όχι στους Εβραίους. Ισχύει τόσο και στην επιχείρηση μιας εφημερίδας, όπως και παντού ότι αυτός που πληρώνει πάντοτε έχει τον πρώτο λόγο..

Τρεις εβραϊκές Εφημερίδες

Η κατάργηση του ανταγωνισμού και η δημιουργία τοπικών μονοπωλίων πάνω στη διάδοση των ειδήσεων και των απόψεων έχουν συνοδευτεί από την αύξηση του εβραϊκού ελέγχου στις εφημερίδες της Αμερικής. Η επακόλουθη δυνατότητα των Εβραίων να χρησιμοποιεί τον Τύπο ως όργανο κοινής αποδοχής της εβραϊκής πολιτικής δύσκολα θα μπορούσε να απεικονίζεται καλύτερα από ό, τι φαίνεται από τα παραδείγματα των τριών πιο διάσημων και μεγαλύτερης επιρροής εφημερίδων της χώρας: οι New York Times, η Wall Street Journal, και η Washington Post . Αυτές οι τρεις, που κυριαρχούν στα οικονομικά και πολιτικά κεφάλαια της Αμερικής, είναι οι εφημερίδες, οι οποίες καθορίζουν τις τάσεις και τις κατευθυντήριες γραμμές για σχεδόν όλες τις άλλες. Είναι αυτές που αποφασίζουν τι είναι είδηση και τι δεν είναι, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Από αυτές ουσιαστικά προέρχονται όλες οι ειδήσεις, οι υπόλοιπες απλά τα αντιγράφου. Και οι τρεις εφημερίδες βρίσκονται σε εβραϊκό χέρια.

New York Times

Η New York Times, ιδρύθηκε το 1851 από δύο “εθνικούς”, τον Henry Raymond και τον George Jones. Μετά το θάνατό τους, αγοράστηκε το 1896 από έναν πλούσιο Εβραίο εκδότη ,τον Adolph Ochs. Ο δισέγγονος του, ο Arthur Ochs Sulzberger ο νεότερος, είναι σήμερα ο εκδότης και διευθύνων σύμβουλος της εφημερίδας. Ο εκτελεστικός συντάκτης είναι Max Frankel, και ο αρχισυντάκτης είναι ο Joseph Lelyveld. Και οι δυο τους είναι επίσης Εβραίοι.

Η οικογένεια Sulzberger επίσης κατέχει, μέσω των New York Times Co, 33 άλλες εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης και της Boston Globe. Δώδεκα περιοδικά, συμπεριλαμβανομένων των McCall και Family Circle με κυκλοφορίες των 5 εκατ. αντιτύπων το καθένα. Επτά ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικές σταθμούς. Ένα καλωδιακό – τηλεοπτικό κανάλι και τρεις εταιρείες εκδόσεων βιβλίων.

Η New York Times News Service μεταδίδει ειδήσεις καθώς και φωτογραφίες από την εφημερίδα New York Times μέσω καλωδίων σε 506 άλλες εφημερίδες, πρακτορεία ειδήσεων, και περιοδικά. Παρόμοιας εθνικής σημασίας είναι η Washington Post, η οποία, έχοντας εγκαταστήσει τα δικά της άτομα σε κυβερνητικές υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον, έχει μια εσωτερική ενημέρωση όσον αφορά τις ειδήσεις που αφορούν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Washington Post

Η Washington Post, όπως και οι New York Times, έχει μη-εβραϊκή καταγωγή. Ιδρύθηκε το 1877 από τον Stilson Hutchins, από τον οποίον την αγόρασε το 1905 ο John McLean, και αργότερα την κληροδότησε στον Edward McLean. Τον Ιούνιο του 1933, ωστόσο, στο απόγειο της μεγάλης οικονομικής κρίσης, η εφημερίδα αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση. Αγοράστηκε σε πλειστηριασμό πτώχευσης από τον Eugene Meyer, ένα Εβραίο χρηματοδότη.

Η Washington Post διοικείται πλέον από την Katherine Meyer Graham, κόρη του Eugene Meyer. Είναι ο κύριος μέτοχος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Washington Post Co. Το 1979, διόρισε τον γιο της Donald εκδότη της εφημερίδας. Κατέχει πλέον και τη θέση του προέδρου και Διευθύνων Σύμβουλος της Washington Post Co. Η εταιρεία Washington Post Co είναι μέτοχος σειρά από άλλα μέσα ενημέρωσης όπως εφημερίδες, τηλεόραση, περιοδικά και, με πιο αξιοσημείωτο το εθνικό εβδομαδιαίο περιοδικό το Newsweek το οποίο ειναι δεύτερο σε πωλήσεις.

Wall Street Journal
Η εφημερίδα Wall Street Journal, η οποία πωλεί 1,8 εκατομμύρια αντίτυπα κάθε εργάσιμη μέρα, είναι η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας. Ανήκει στην Dow Jones & Company, Inc, μια εταιρεία της Νέας Υόρκης η οποία εκδίδει επίσης 24 άλλες ημερήσιες εφημερίδες και τα εβδομαδιαίους οικονομικούς πίνακες του Barron μεταξύ των άλλων.

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Dow Jones είναι ο Peter Kann, ο οποίος είναι Εβραίος. Ο Kann κατέχει επίσης τις θέσεις του προέδρου και του εκδότη της Wall Street Journal. Οι περισσότερες από τις άλλες μεγάλες εφημερίδες της Νέας Υόρκης δεν είναι σε καλύτερα χέρια από ό,τι οι New York Times και η Wall Street Journal.

Η New York Daily News ανήκει στον Εβραίο κτηματομεσίτη Mortimer B. Zuckerman. Η εβδομαδιαία εφημερίδα Village Voice είναι η προσωπική περιουσία του Leonard Stern, του Εβραίου δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη της Hartz Mountain -επιχείρηση προμήθειας προϊόντων για κατοικίδια.

Άλλα ΜΜΕ

Η ιστορία είναι λίγο πολύ η ίδια για τα άλλα μέσα, όπως είναι και για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, και τις εφημερίδες.

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα περιοδικά. Τρία από αυτά που εκδίδονται στις Ηνωμένες Πολιτείες: Time, Newsweek, και U.S. News και World Report.

Time

To Time, με εβδομαδιαία κυκλοφορία 4,1 εκατομμυρίων, εκδίδεται από μια θυγατρική της Time Warner Communications. Ο διευθύνων σύμβουλος της Time Warner Communications, όπως προαναφέρθηκε, είναι ο Gerald Levin, Εβραίος.

Newsweek

Το περιοδικό Newsweek, εκδίδεται από την Washington Post Company, από την Εβραία Katherine Meyer Graham. Η εβδομαδιαία κυκλοφορία του ανέρχεται στα 3,2 εκατομμύρια αντίτυπα.

US News και το World Report

Τα περιοδικά US News και το World Report, με εβδομαδιαία κυκλοφορία 2,3 εκατ., ανήκουν και εκδίδονται από Mortimer Zuckerman, έναν Εβραίο. Ο Zuckerman κατέχει επίσης την Atlantic Monthly και μια μικρού σχήματος εφημερίδα της Νέας Υόρκης, την εφημερίδα Daily News, η οποία είναι η έκτη μεγαλύτερη εφημερίδα στη χώρα.

ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ  ΟΙΚΟΙ

Όσον αφορά τους μεγαλύτερους εκδοτικούς ομίλους, η κατάσταση είναι επίσης μια εβραϊκή υπόθεση. Τρεις από τους έξι μεγαλύτερους εκδότες βιβλίων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την εβδομαδιαίο περιοδικό για τους εκδότες και τις εκδόσεις, ανήκουν ή ελέγχονται από τους Εβραίους. Αυτοί είναι η (1η θεση) Random House (με πολλές θυγατρικές της, συμπεριλαμβανομένης της Crown Publishing Group), η (3ηθέση) Simon & Schuster, και η (6η θεση)Time Warner Trade Group (συμπεριλαμβανομένης της Warner Books and Little, Brown). Άλλος εκδότης με ιδιαίτερη σημασία είναι η Western Publishing. Παρόλο που κατατάσσεται μόλις στην 13η θέση σε μέγεθος μεταξύ όλων των εκδοτών των ΗΠΑ, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των εκδοτών παιδικών βιβλίων, με περισσότερα από το 50 τοις εκατό της αγοράς. Πρόεδρός της και διευθύνων σύμβουλος είναι ο Richard Snyder, ένας Εβραίος, ο οποίος αντικαταστάθηκε μόλις από τον Richard Bernstein, που είναι επίσης Εβραίος.

  Η Επίδραση του εβραϊκού Ελέγχου των Μέσων Ενημέρωσης

Αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά του εβραϊκού ελέγχου των μέσων ενημέρωσης στην Αμερική. Όποιος είναι πρόθυμος να δαπανήσει αρκετές ώρες σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη μπορεί να ελέγξει την ακρίβειά τους.

Ελπίζω ότι όλα αυτά τα στοιχεία αυτά είναι το λιγότερο ενοχλητικά και για εσάς. Πιστεύετε πως πρέπει οποιαδήποτε μειονότητα να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τέτοια τρομερή δύναμη και εξουσία; Βεβαίως όχι, και επιτρέποντας σε άτομα με πεποιθήσεις όπως αυτές που εκφράζονται στο Ταλμούδ, να καθορίζει τι θα διαβάσετε ή θα παρακολουθήσετε δίνει σε αυτή τη μικρή μειονότητα το δικαίωμα να γεμίσει με μούχλα το μυαλό μας για να ικανοποιήσει τα δικά της Ταλμουδικά συμφέροντα, τα συμφέροντά τους, τα οποία, όπως έχουμε αποδείξει είναι διαμετρικά αντίθετα προς τα συμφέροντα του λαού μας. Επιτρέποντας στους Εβραίους να ελέγχουν τα νέα μας και τα μέσα ψυχαγωγίας, κάνουμε περισσότερα από το να τους δώσουμε απλώς την δυνατότητα να επηρεάζουν αποφασιστικά το πολιτικό μας σύστημα αλλά και τον εικονικό έλεγχο της κυβέρνησής μας. Τους δίνουμε επίσης τον έλεγχο του μυαλού και της ψυχής των παιδιών μας, των οποίων η συμπεριφορά και τα πιστεύω τους διαμορφώνονται περισσότερο από την τηλεόραση και την εβραϊκή τηλεόραση και τις εβραϊκές ταινίες παρά από τους γονείς τους, τα σχολεία τους, ή οποιαδήποτε άλλη επιρροή.

Η δύναμη των ψεμάτων, οι απάτες και η παραπληροφόρηση την ώρα που οι Αμερικανοί πληρώνουν το τίμημα της συλλογικής βλακείας.

“Ξέρετε πολύ καλά, και οι ηλίθιοι Αμερικανοί γνωρίζουν εξίσου καλά, ότι έχουμε τον έλεγχο της κυβέρνησής τους, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο Λευκό Οίκο. Βλέπετε, το ξέρω και το ξέρετε και εσείς και εγώ πως κανένας Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι σε θέση να μας προκαλέσει, ακόμη και αν κάνουμε το αδιανόητο. Τι μπορείτε εσείς (οι Αμερικανοί) να μας κάνετε; Εμείς ελέγχουμε το Κογκρέσο, έχουμε τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, της show biz, και γενικά τα πάντα στην Αμερική. Στην Αμερική μπορείς να επικρίνεις ακόμα και τον Θεό, αλλά δεν μπορείς να επικρίνεις το Ισραήλ … ” – Tzipora Menache

Γύρω από το όνομα της ‘Tzipora Menache’ δεν υπάρχουν πληροφορίες στο διαδίκτυο, για το τι ακριβώς είναι. Την παραπάνω δήλωση την ανέφερε η ηλεκτρονική έκδοση της «Pakistan Daily» – όπου την περιέγραφε ως ‘Israeli spokeswoman’ – αλλά σήμερα την έχει αφαιρέσει. Μάλιστα, υπάρχει η πληροφορία ότι όποιος ψάχνει στην Google πληροφορίες για το άτομο αυτό, μπορεί να πέσει σε ιστοσελίδα που δήθεν έχει πληροφορίες, αλλά στην πραγματικότητα κρύβει ένα ιό!

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στα ελληνικά στην «Αντιπληροφόρηση» την 11^η Σεπτεμβρίου 2009 από το: http://pakalert.wordpress.com/2009/03/16/six-jewish-companies-own-96-of-the-worlds-media/

‏

Οι ταινίες του Χόλυγουντ προβάλλουν τη Μαφία κυρίως ως ιταλική, με τους μαφιόζους να έχουν μεταναστεύσει από τη Σικελία στην Αμερική για ένα “καλύτερο μέλλον”. Η υπερπροβολή της δήθεν ιταλικής προέλευσης της Μαφίας αποκρύπτει την πραγματική της ταυτότητα: την εβραϊκή.

«Holodomor» (Γολοντομόρ)

ENA  ΑΛΗΘΙΝΟ  ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ 

ΓΙΑ  ΤΟ  ΟΠΟΙΟ  ΔΕΝ  ΓΡΑΦΟΥΝ 

ΤΙΠΟΤΕ,  ΓΙΑΤΙ  ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ 

ΗΤΑΝ Ο  ΚΑΓΚΑΝΟΒΙΤΣ.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος του Στάλιν, οι αγρότες της Ουκρανίας, που εκείνο το διάστημα ευδοκιμούσαν, καταφέρνοντας να δυναμώσουν αισθητά την αγροτική οικονομία, ξεκίνησαν να δέχονταν κτυπήματα από τη σταλινική ηγεσία.

Ο φόβος -η αγροτική τάξη να επαναστατήσει ενάντια στο καθεστώς, μιας και ήταν η μόνη που μπορούσε να το κάνει- οδήγησε τον Στάλιν στη δημιουργία της «τεχνητής πείνας». Ενώ το 1932 υπήρχε ικανοποιητική σοδειά σιταριού (σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποιήθηκαν μετά την πτώση του κομμουνισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης) για να θρέψει τον ουκρανικό λαό, το κράτος όχι μόνο φύλαγε τη σοδειά αυτή σε προστατευμένες αποθήκες, αλλά επιπλέον έβαλε ποσοστό φόρου 44% στο σιτάρι.
Η τραγωδία αυτή ονομάστηκε από τους Ουκρανούς «Holodomor» (Γολοντομόρ από το «holod»= πείνα και το ρήμα «moryty»= σκοτώνω). Η πείνα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια ανθρώπων, πήρε το όνομα του διεθνούς όρου της γενοκτονίας, γιατί έχει όλα τα χαρακτηριστικά που προϋποθέτει ο όρος αυτός.

Η επίσημη ουκρανική πλευρά μιλάει για επτά με δέκα εκατομμύρια νεκρούς, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την ημέρα.

Ύστερα από πολύμηνες προσπάθειες, ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιούσενκο κατάφερε να πείσει το κοινοβούλιο της χώρας του να αναγνωρίσει το λιμό του 1932 – 33 ως γενοκτονία. Η «Βερχόβνα Ράντα», με πλειοψηφία επτά βουλευτών, επικύρωσε, στις 28 Νοεμβρίου του 2006, νόμο με τον οποίο η λιμοκτονία των Ουκρανών αναγνωρίζεται ως γενοκτονία της ΕΣΣΔ κατά του ουκρανικού λαού ενώ απαγορεύεται η δημόσια άρνησή της.

(Μια απαγόρευση που ΔΕΝ ισχύει στην Ελλάδα για τη γενοκτονία των Ποντίων, Θρακιωτών και Μικρασιατών, ενώ ισχύει στη ΓΑΛΛΙΑ και την ΕΛΒΕΤΙΑ για τη γενοκτονία των Αρμενίων).

Μέχρι το 2007 οι κυβερνήσεις της Ιταλίας, Πολωνίας, Γεωργίας, Ουγγαρίας, Λιθουανίας, Εσθονίας, Καναδά, Αυστραλίας, Αργεντινής, Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Εκουαδόρ, Περού και άλλων κρατών –σύνολο 17- αναφέρονται στην περίοδο 1932-1933 του Homodomor, σαν γενοκτονία των Ουκρανών. Στις 30 Νοεμβρίου 2007 στη Μαδρίτη, από τον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη) -με την 75η επέτειο της γενοκτονίας, στις 25 Νοεμβρίου- αποδόθηκε φόρος τιμής στα θύματα της τραγωδίας. Επίσης, το Νοεμβριο 2007 η ΟΥΝΕΣΚΟ, που απαρτίζεται από 193 χώρες, κατέκρινε την πείνα στην Ουκρανία.

Το 2008 αρκετές ακόμη χώρες αναγνώρισαν την γενοκτονία των Ουκρανών από το Σταλινικό καθεστώς, με κορυφαία την απόφαση για ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου στις 23-10-2008 :

http://www.europarl.europa.eu/news/expert/infopress_page/030-40409-294-10-43-903-20081022IPR40408-20-10-2008-2008-false/default_el.htm

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Αυτόχθονες Έλληνες