Όταν τα νούμερα μιλούν…

Μια καταστροφή έρχεται για να αποτραπεί μια μεγαλύτερη…

Αυτό έμαθα παρακολουθώντας στενά τα γεγονότα και αυτούς που τα ερμηνεύουν.

Ο τρόπος που προειδοποιεί η φύση ή ο Θεός (ότι πιστεύεις) είναι σκληρός, απρόσωπος, μοιάζει να μην έχει οίκτο, σπέρνει τον πόνο δίχως να υπολογίσει τόπο, εποχή, ανάγκες, συνθήκες… τίποτα.

Αυτό έγινε τον Ιούνιο στη Μυτιλήνη, αυτό έγινε τον Ιούλιο στη Κω και τώρα τον Αύγουστο στα Κύθηρα.

Ακόμη οι στάχτες περιφέρονται στον αέρα και η μυρωδιά του καμένου είναι έντονη , όπως δεν έχει ξεπεραστεί και το σοκ στους κατοίκους των δυο νησιών του Αιγαίου που χτύπησε ο εγκέλαδος.

Τρεις καταστροφές σε τρεις συνεχόμενους μήνες σε τρία νησιά.

Κάποιοι μας κάνουν πλάκα, κάποιοι μας επιτίθενται, είμαστε άτυχοι, φταίνε οι εμπρησμοί, ένα τσιγάρο κ.α…
Επιφανειακά αν κρίνεις φταίνε χίλια δυο, στην ουσία του όμως το πράγμα μπερδεύει λίγο.

Στην αγάπη σου να καταθέσω κάτι.

Καμία καταστροφή δεν μπορεί να συμβεί έτσι στα καλά του καθουμένου, δίχως “έγκριση”.

Κάθε καταστροφή έχει “έγκριση”, την “έγκριση” που δίνει το συναίσθημα ή οι πράξεις που συνθέτουν ένα ενεργειακό μοτίβο αρκετά δυνατό ώστε να ελκύσει ένα άσχημο γεγονός και να επιτραπεί στο γεγονός αυτό να εξελιχθεί, στην κλίμακα που θα επιτραπεί.

Και τότε, η τύχη που λένε μερικοί, η μοίρα για μερικούς άλλους, το κακό, όποιο όνομα και να του δώσεις, είναι ακριβώς εκεί για να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την καύτρα του τσιγάρου, την αμέλεια ενός οδηγού, την πρόθεση ενός εμπρηστή… τον χώρο που παραχωρήσαμε εμείς οι ίδιοι για να εκδηλωθεί το κακό.

Όταν συλλογικά υπάρχει σε ένα μέρος θλίψη και άλλα αρνητικά συναισθήματα (στεναχώρια, αγανάκτηση, οργή, θυμός κ.α) κατά ένα παράξενο τρόπο η ενέργεια που συσσωρεύεται στην περιοχή ελκύει ένα άσχημο συμβάν, επιτρέπεται μια άσχημη φυσική ή άλλη μεγάλη καταστροφή.
Ένα απλό παράδειγμα είναι το εξής:

Πόσες φορές δε σου έχει τύχη να βιάζεσαι να πάρεις το λεωφορείο για να μην αργήσεις εκεί που θες να πας και φοβάσαι ότι δεν θα το προλάβεις για λίγο και όντος δεν το προλαβαίνεις, αφού το βλέπεις να φεύγει την ώρα που πλησιάζεις την στάση.

Άθελά σου έχεις κάνει χρήση του αισθήματος του φόβου και έχεις ελκύσει την πιθανότητα να χάσεις το λεωφορείο.

Δεν ξέρω αν το έχεις παρατηρήσει, αλλά συμβαίνει με χαρακτηριστική ευστοχία, μπορώ να στο επιβεβαιώσω προσωπικά..

Όπως αντίστροφα, όταν ο χρόνος δε σε πιέζει και είσαι άνετος, πηγαίνοντας στη στάση και  την ώρα που φτάνεις αντικρίζεις πχ. 040 σε 1’.

Δεν φοβάσαι ή δεν αγχώνεσαι, οπότε δεν υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που θα ελκύσουν το ατυχές συμβάν ώστε να μην προλάβεις για λίγο το λεωφορείο.

Ένα πιο σύνθετο παράδειγμα:

6 Αυγούστου 2007 Ιαπωνία : Λαμβάνουν χώρα εκδηλώσεις μνήμης (θλίψη) για την 62η επέτειο από τη ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα..

7 Αυγούστου του 2007 Ιαπωνία : Ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 6,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώνεται στα ανοιχτά της νήσου Οκινάουα, στη νότια Ιαπωνία.

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι κάτι πολύ ισχυρό..

«Οι σκέψεις που κάνουμε εκπέμπουν ένα ηλεκτρικό σήμα στο πεδίο. Τα συναισθήματα που δημιουργούμε ελκύουν σαν μαγνήτης τα γεγονότα πίσω σε μας. Ο συνδυασμός του τρόπου που σκεφτόμαστε και νιώθουμε δημιουργεί μια υπόσταση, η οποία γεννά μια ηλεκτρομαγνητική υπογραφή που επηρεάζει κάθε άτομο του σύμπαντος.»

Αν εμβαθύνεις στο θέμα αυτό , θα πάψεις να πιστεύεις στην τυχαιότητα των γεγονότων και θα αποκτήσεις μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων, που κατά κάποιο τρόπο θα σε απελευθερώνει από τα δεσμά των τυχαίων και ανερμήνευτων γεγονότων και τα αρνητικά συναισθήματα που αυτά προκαλούν, αφού θα μπορείς να κατανοείς πολλά από αυτά τα οποία γίνονται γύρω σου, σε ένα όπως λένε και οι «ειδικοί», τεράστιο πεδίο δοκιμασίας, που ονομάζεται πλανήτης Γη.

Πριν μερικές ημέρες λοιπόν, εντόπισα μια παράξενη ακολουθία αριθμών για τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.Υπήρχε μια ακολουθία αριθμών από τις μια μέχρι της 4 Αυγούστου που φώναζε ότι προετοιμαζόταν να συμβεί κάτι άσχημο στην Ελλάδα. Αυτή η ακολουθία είχε τέτοια επαναληπτικότητα που πρόδιδε μια μεγάλη καταστροφή αρχές του μήνα Αυγούστου.

Υπήρξε σχετική προειδοποίηση σε άρθρο “Και εσύ μου λες να ξεχαστώ..”το οποίο γράφτηκε στις 28 Ιουλίου, μερικές ημέρες πριν μπει ο Αύγουστος.

Για εμένα έχει ιδιαίτερη σημασία το μέρος που έγινε η καταστροφή, διότι η φωτιά έφτασε πολύ κοντά, όχι μόνο στο σπίτι το δικό μου αλλά και άλλων ανθρώπων που γνωρίζω και που κανείς δεν εγγυάται, μέχρι στιγμής, ότι ο κίνδυνος πέρασε.

Κάποιοι άνθρωποι κινδύνεψαν, κάποιοι έχασαν περιουσίες, κάποιοι καταστράφηκαν οικονομικά και όλοι είδαν έναν καταπράσινο τοπίο να καταπίνεται από την πύρινη λαίλαπα.

Αν αναζητάς κάτι, δεν μπορείς να βάζεις το συναίσθημα στη μέση, απλά πρέπει να χρησιμοποιείς την ψυχρή λογική που χρησιμοποιεί το πεδίο και να εξετάσεις τα δεδομένα που κάθε ημέρα πλέον σου δίνει.

Τα στοιχεία πρόδιδαν μεν μια καταστροφή αλλά δε μένω σε αυτήν και την εξέλιξή της και θα λειτουργήσω όπως σε κάθε άλλη καταστροφή, όσο γίνεται με την λογική.

Το κυριότερο είναι το δίδαγμα της καταστροφής και τι σημαίνουν οι πρόσφατες στάχτες και τα συντρίμμια που είδαμε και βλέπουμε σε διάφορα μέρη της χώρας.

Σημαίνουν πολλά, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι, αυτό που μπορεί να μας ενώσει σαν ανθρώπους είναι μια καταστροφή και τίποτε άλλο…και δε θα μας ενώσει όλους, μα τους περισσότερους, ένα κρίσιμο ποσοστό, απαραίτητο για την συνέχεια.

Τόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλον..

Τόσο σκληροί και εγωιστές μερικοί γίναμε, τόσο υπερήφανοι και πλεονέκτες καταντήσαμε, που η νοοτροπία μας, μας έφτασε να γίνουμε επικίνδυνοι για την ιστορία της χώρας μας, τις αξίες της, την πίστη της και τα ιδανικά που κληρονομήσαμε.

Δυστυχώς..

Τίποτα πια δεν μπορεί να μας ενώσει, να μας αλλάξει, είναι όπως είχε πει κάποιος μεγάλος σε ηλικία “σοφός” πριν λίγο διάστημα: “είναι ανθρωπίνως αδύνατον να αλλάξουμε σκέψη και νοοτροπία..”

Η αναδάσωση έρχεται μετά το σβήσιμο της φωτιάς , αλλά η αναδάσωση θα πρέπει να γίνει πρώτα μέσα μας, στις σκέψεις μας, στις προτεραιότητές μας, αφού όμως πιο πριν, γίνουν στάχτη όλα όσα μας χωρίζουν με τον δίπλα μας, τον γείτονά μας και αφού η λαίλαπα κάψει το εγώ μας και το προσωπικό μας συμφέρον και στις θέσεις τους να φυτευθούν το εμείς και το γενικό συμφέρον.

Είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία.

Αυτό το απαιτούν οι καιροί, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, μιας και πλησιάζει η στιγμή που θα βρεθούμε στο επίκεντρο των εξελίξεων και θα αντιμετωπίσουμε τα σχέδια αυτών που πραγματικά είναι οι εχθροί μας και ετοιμάζουν, μια πολύ μεγαλύτερη “ηλεκτρονική” καταστροφή για ολόκληρη τη χώρα και ταυτόχρονα για τον κάθε έναν από εμάς,Άκου τις εξελίξεις..

Τι ήρθαν να μας πουν μαζεμένες μέσα στο κατακαλόκαιρο και μας χαλάνε τις διακοπές;

Κάνε ένα διάλειμμα και βρες λίγο χρόνο να μιλήσεις με τον εαυτό σου, μείνε για λίγο εκεί στη σιωπή και στην ησυχία του νου και σιγά σιγά θα σου έρθει η πληροφορία και οι απαντήσεις που ψάχνεις.

Μια μεγάλη καταστροφή, από τη μια σε ενώνει με αυτόν που ανταλλάξετε βαριές κουβέντες προηγουμένως, με τον γείτονα που σου έκλεισε το μαγαζί, με αυτόν που τέλος πάντων δε τα πας και πολύ καλά, όπως και  σου αποδομεί τον αρμόδιο και στον παρουσιάζει αναρμόδιο, που δεν μπορείς πλέον να στηρίζεσαι και να εμπιστεύεσαι την ασφάλειά σου σε αυτόν και τέλος σε προειδοποιεί για τη συνέχεια του έργου.

Είναι ο μοναδικός τρόπος να φύγουμε έστω και για λίγο από το εγώ και να κοιτάξουμε το εμείς και να δούμε, όσοι το βλέπουμε,  ότι η φύση, ο Θεός, η ανώτερη δύναμη που καθένας πιστεύει είναι στην υπηρεσία μας και μας προειδοποιεί με χίλια δυο σημάδια.

Άλλωστε μη περιμένεις το Θεό να σου χτυπήσει τη πόρτα ντυμένος κούριερ και να σου παραδώσει συστημένη επιστολή με την οποία θα σε προειδοποιεί ότι η Ελλάδα όλη βρίσκεται σε κίνδυνο.

Εφόσον τα συνειδησιακά όρια σου είναι διευρυμένα και υποδέχονται με άνεση τα παραπάνω, κατανοείς που βρισκόμαστε και πιάνεις το μήνυμα για την συνέχεια.

Μετέτρεψε τυχόν θλίψη και φόβο σε δύναμη, σε άμυνα και θωράκισε τη συνείδηση σου απέναντι στις επιθέσεις των εξελίξεων διότι δεν τελειώσαμε..

Ξεκουράσου, κάνε τις διακοπές σου, το διάλειμμα σου, το δικαιούσαι… αλλά ενημέρωσου στον λίγο χρόνο που μας μένει.

Διάβασε και ενημερώσου, μας βοηθάει το πεδίο να μάθουμε την αλήθεια και μας δίνει στοιχεία για τη συνέχεια και πως θα την αντιμετωπίσουμε.

Η ακολουθία των τεσσάρων πρώτων ημερών του Αυγούστου καθρεπτίζεται στις τέσσερις ημέρες από 10 μέχρι 14 Αυγούστου, πράγμα που δείχνει ότι υπάρχει μια ανάλογη συνέχεια το συγκεκριμένο διάστημα και προφανώς στη χώρα μας.Κάτι παλι επικύνδινο για τη χώρα μας, στο πρόγραμμα και αυτο των “προειδοποιήσεων”, των συναγερμών που βαράνε ενοχλητικά του τελευταίους μήνες.
 
Όλες τις ημέρες πρέπει να προσέχεις, αλλά αυτές τις ημέρες θα προσέχεις περισσότερο και πιο πολύ τον πόλεμο της πληροφορίας και αυτούς που η συνείδησή τους “νοσεί”, γιατί μπορεί να σε “μολύνουν”.

Κάθε λίγο και λιγάκι, μέσα στην ημέρα, προστίθενται στοιχεία που μαρτυρούν την ιδιαιτερότητα των ημερών μέχρι τις 15 Αυγούστου.

Να θυμάσαι ότι έχουμε κοινό εχθρό, που οι εξελίξεις θα μας τον φανερώσουν, εάν δεν τον έχεις ακόμη αντιληφθεί.Αυτό θα γίνει έτσι ώστε να ενωθούμε την κατάλληλη ώρα , όσοι ενωθούμε και να μην αποδεχτούμε την μεγαλύτερη καταστροφή που έχει υποστεί η χώρα μας.

Οι μικρότερες καταστροφές μας προειδοποιούν για να αποφύγουμε την μεγαλύτερη καταστροφή, η οποία βρίσκεται στα σκαρία και δεν θα είναι σε τοπικό επίπεδο αλλά σε εθνικό, δεν θα έχει να κάνει με μια ομάδα ανθρώπων που θα πλήττονται, αλλά θα μας αφορά όλους μας, θα μας επηρεάσει όλους.

Κάτι τελευταίο, σαν ένα Αυγουστιάτικο bonus..παρακάτω είναι η τελευταία συνέντευξη του ανθρώπου που μας έδειξε πρώτος που να κοιτάμε,του Stranger, σε παραπέμπω λοιπόν στον “ειδικό” και όταν βρεις το χρόνο σου προτείνω να την ακούσεις…εκεί που είσαι, στην ευθεία με την θάλασσα, στην ησυχία της παραλίας, χαζεύοντας  την ομορφιά του φεγγαριού, κάνε κάτι διαφορετικό, άκου κάτι πραγματικά χρήσιμο και ουσιώδες και μετά επέστρεψε στο μπαρ, στην ταβέρνα, κάνε μια βόλτα.. συνέχισε το πρόγραμμα σου.

8/6/2017 8.26 pm