Η Κτηνωδία των Ταυρομαχιών

«Η Δημιουργία είναι κάτι πάρα πολύ ιερό. Είναι το πιο ιερό πράγμα στη ζωή κι αν έχετε κάνει μαντάρα τη ζωή σας, αλλάξτε τη. Αλλάξτε τη σήμερα, όχι αύριο. Αν είστε αβέβαιοι, ανακαλύψτε γιατί και γίνετε βέβαιοι. Αν η σκέψη σας δεν έχει ευθύτητα, σκεφτείτε με ευθύτητα, λογικά. Αν δεν προετοιμαστούν όλα αυτά, αν όλα δεν τακτοποιηθούν, δεν μπορείτε να μπείτε στον κόσμο της δημιουργίας.» Τζιντού Κρισναμούρτι

Ταυρομαχίες – Όταν η κτηνωδία βαφτίζεται «Τέχνη» και «Παράδοση»

Ήδη στην αρχαία Ελλάδα η ταυρομαχία ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και είχε τον σκοπό να δείξει ο αγωνιζόμενος το θάρρος του, την ψυχραιμία του, την ταχύτητα κίνησής του και τη σωματική του δύναμη, πάνω σε ένα ζώο που θεωρούνταν «ιερό» και με ανεξάντλητη δύναμη. Η ταυρομαχία επισημαίνει τις ρίζες της και στην προϊστορική λατρεία στους ταύρους. Η δολοφονία του ιερού ταύρου (ταυρομαχία) είναι η ουσιαστική κεντρική εικονική πράξη της Mithras, η οποία τιμήθηκε στο Mithraeum οπουδήποτε βρισκόντουσαν οι ρωμαϊκοί στρατιώτες. Οι ταυρομαχίες γίνονται κυρίως στην Ισπανία, το Μεξικό, την νότια Γαλλία, την Πορτογαλία και αρκετές χώρες της νοτίου Αμερικής, σε ειδικά διαμορφωμένα αμφιθέατρα.

Πολλές από τις παλαιότερες αρένες ταυρομαχίας στην Ισπανία βρίσκονται σε ή δίπλα στις περιοχές των ναών της Mithras. Η ταυρομαχία συνδέεται συχνά με τη Ρώμη, όπου πολλές ταυρομαχίες διοργανώθηκαν ως προθέρμανση για την μονομαχία. Δυστυχώς όμως αυτό το έθιμο συνεχίζεται και στις μέρες μας (ευτυχώς όχι στην Ελλάδα) με αποτέλεσμα κάθε χρόνο, 25.000 ταύροι να βασανίζονται και να δολοφονούνται άγρια σε ταυρομαχίες.

Το πιο τρομακτικό είναι οι συνθήκες και ο τρόπος που επικρατούν για να πραγματοποιηθεί αυτό το έθιμο, παίρνοντας μέρος σε μια φρικιαστική παράσταση που οι διοργανωτές τους βαφτίζουν «τέχνη»!

Σύμφωνα με τους κτηνίατρους λοιπόν, ο ταύρος δεν είναι επιθετικό ζώο αλλά ο λόγος που είναι θυμωμένος βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι για μέρες νηστικός, παρατημένος επίτηδες, δίχως φαγητό και βάναυσα ταλαιπωρημένος. Οι κτηνώδης ταυρομάχοι επιδίδονται σε απίστευτα βασανιστήρια όπως το να βάζουν υγρές εφημερίδες στα αυτιά του και βαζελίνιη τα μάτια του για να θολώνουν την ακοή και την όρασή του. Τα ρουθούνια τους είναι γεμάτα βαμβάκι ώστε να τους κόβεται η αναπνοή και στα γεννητικά τους όργανα έχουν κολλήσει μια βελόνα. Επιπλέον αφήνουν τους ταύρους νηστικούς και φυλακισμένους για μέρες σε ένα σκοτεινό κουτί ώστε να είναι αδύναμοι, να χάσουν τον προσανατολισμό του και να τους δημιουργηθεί στρες. Έτσι όταν βγαίνουν στην αρένα απο το κουτί αυτό, τρέχουν απεγνωσμένα νομίζοντας πως το μαρτύριο τους έχει τελειώσει. Το μαρτύριο αυτό δεν έχει τέλος αφού λίγο πριν ξεψυχήσουν οι ταύροι κι ενώ είναι ακόμη ζωντανοί, οι νικητές ταυρομάχοι κόβουν και παίρνουν την ουρά και τα αυτιά τους ως λάφυρο.

Η δύναμη του δειλού κτήνους, φαίνεται ότι δεν πολεμάει σαν ίσος τον ταύρο αλλά πριν από τις ταυρομαχίες, καλύπτουν με βαζελίνη τα μάτια τους για να περιορίσουν την όρασή τους, ενώ πολλές φορές τους κόβουν και τα κέρατα, κάτι που τους προκαλεί φρικτούς πόνους. Στο παρελθόν, οι οπαδοί αυτής της κτηνώδους «ενασχόλησης», ισχυρίζονταν πως οι ταύροι απολάμβαναν το θάνατό τους, καθώς επρόκειτο για μια διαδικασία που τους διέγειρε! Από σχετικές έρευνες εντούτοις, αποδείχτηκε πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Οι ταύροι πονούν και υποφέρουν και αισθάνονται το στρες του θανάτου να τους κυριεύει.

Λίγο πριν ξεψυχήσουν οι ταύροι, τα κτήνοι οι ταυρομάχοι, κόβουν και παίρνουν την ουρά και τα αυτιά τους ως λάφυρο!!!

ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ: Καθόλου λοιπόν δεν μας ξάφνιασε, ούτε και μας λύπησε, το αναμενόμενο γεγονός του 29χρονου Ισπανού κτήνους-ταυρομάχου Βίκτορ Μπάριο που έχασε τη ζωή του στην αρένα, μετά τον τραυματισμό του από τον ταύρο κατά τη διάρκεια ταυρομαχίας που έγινε στην Τερουέλ, στην κεντροανατολική Ισπανία, ανακοίνωσε η διοργανώτρια εταιρεία των κτηνωδιών. Οι εικόνες που μεταδίδουν τα μέσα ενημέρωσης δείχνουν πώς ο Λορένθο, ένας ταύρος βάρους άνω των 500 κιλών, καταφέρνει το θανάσιμο πλήγμα στον ταυρομάχο. Μετά ο ταύρος απομακρύνεται από τους συνεργάτες του, ενώ αυτός κείτεται στο έδαφος με τα μάτια ανοιχτά έχοντας χάσει τις αισθήσεις του.

Είναι η πρώτη φορά μετά από 31 χρόνια που ταυρομάχος σκοτώνεται στην αρένα. Τελευταίο θύμα το 1985 ο 21χρονος Χοσέ Κουμπέρο. Λογικό και δίκαιο, ας περιμένουμε το ίδιο και για τους υπόλοιπους. Μην τολμήσει κανείς να σκεφτεί πως ο πρωτόγονος ταυρομάχος-δολοφόνος ήταν άνθρωπος και λοιπές αρλουμπολογίες ηλιθίων παρασιτικών, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ, ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΑ συγκάτοικους του επάνω στον πλανήτη, είναι ανθρώπινο κτήνος, ένα καταχθόνιο βδέλυγμα, τελεία και παύλα.

Η βάναυση και κτηνώδης βιομηχανία των ταυρομαχιών μόνο βιομηχανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Τα δήθεν θετικά αποτελέσματά της στην ισπανική οικονομία, είναι ασήμαντα. Λιγότερα από 400 άτομα εργάζονται κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, σε θέσεις πλήρους απασχόλησης. Το βδέλυγμα των ταυρομαχιών έχει μεν κάποιο οικονομικό κέρδος, αλλά το κέρδος αυτό καταλήγει στα χέρια μιας μικρής ομάδας κτηνών οι οποίοι ανήκουν στην βάναυση σαδιστική, αιματοβαμμένη ελίτ των ταυρομαχιών.

Η κτηνώδης ελίτ, γνωρίζοντας ότι η επιχείρησή της καταρρέει, δεν μειώνει τα δικά της κέρδη, αλλά απαιτεί από το δημόσιο οικονομική υποστήριξη για την κάλυψη μεγάλου μέρους των εξόδων τους. Πολλά μέρη της κτηνωδίας λαμβάνουν κρατικά κονδύλια προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις σχολές ταυρομαχίας, τις ομάδες υποστηρικτών των ταυρομαχιών, την εκτροφή και σφαγή των ταύρων, την αγορά ταύρων για τις φιέστες, το μάρκετινγκ και την προώθηση των ταυρομαχιών, την πληρωμή από τη δημόσια τηλεόραση για τα δικαιώματα προβολής των ταυρομαχιών και τα μουσεία ταυρομαχιών. Ο ισχυρισμός ότι οι ταυρομαχίες φέρνουν σημαντικό εισόδημα στις μικρές πόλεις και στις απομακρυσμένες περιοχές, είναι ΨΕΥΔΗΣ.

Οι τουρίστες δεν επισκέπτονται την Ισπανία έχοντας ως σκοπό τους να παρευρεθούν και να παρακολουθήσουν μια ταυρομαχία! Το πλέον πιθανό μάλιστα είναι- δεδομένης και της εξάπλωσης του φιλοζωικού κινήματος- οι τουρίστες να αποφύγουν να επισκεφθούν μια χώρα που εφαρμόζει τέτοιες κτηνώδεις πρακτικές! Πολλοί ταύροι της κτηνωδίας αυτής, εκτρέφονται σε ημι-διατηρημένες περιοχές γης οι οποίες ονομάζονται dehesas.

Η κτηνώδης βιομηχανία των ταυρομαχιών υποστηρίζει ότι οι περιοχές αυτές και τα προστατευόμενα είδη θα εξαφανιστούν αν απαγορευτούν οι ταυρομαχίες. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Οι ταύροι που εκτρέφονται εκεί δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο στην λειτουργία των οικοσυστημάτων και δεν αποτελούν ούτε κυνηγό, ούτε θήραμα. Οι τοπικές αρχές δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ την απομάκρυνση των ταύρων ως απειλή απέναντι στον πληθυσμό των προστατευόμενων ειδών. Έτσι, η απομάκρυνση των ταύρων από τις περιοχές αυτές δεν θα προκαλέσει προβλήματα στα οικοσυστήματα.

Οι ταυρομαχίες δέχονται έντονη κριτική από ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ζώων, οι οποίοι δικαίως τις χαρακτηρίζουν ως ένα βάρβαρο αγώνισμα. Στα Ισπανικά, η αντίθεση στην ταυρομαχία αναφέρεται ως antitaurina. Τον Αύγουστο του 2007, η κρατική Ισπανική τηλεόραση ακύρωσε τις ζωντανές μεταδόσεις ταυρομαχιών, καθώς η μετάδοσή τους κρίθηκε βίαιη για τα παιδιά που μπορεί να τις παρακολουθούσαν. Στις 28 Ιουλίου του 2010, το κοινοβούλιο της Καταλονίας ψήφισε την απαγόρευση των ταυρομαχιών στην περιφέρεια, με νόμο που μπήκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2012.

Από την άλλη πλευρά, τα κτήνη των ταυρομαχιών, υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται για ένα άθλημα, αλλά για μία καλλιτεχνική τελετουργία, με βαθιές ρίζες στην ισπανική παράδοση !!! Για το λόγο αυτό περισυνέλεξαν 600,000 υπογραφές που παραδόθηκαν στο ισπανικό κοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2012, ζητώντας να προστατευτούν οι ταυρομαχίες σαν άϋλη πολιτιστική κληρονομιά!!!

Αναφορικά με το κομμάτι της δήθεν παράδοσης και της ύπαρξης των ταυρομαχιών στο έργο γνωστών καλλιτεχνών, πρέπει να γίνει αντιληπτό και κατανοητό ότι η παράδοση συμβαδίζει με τις ηθικές και ΛΟΓΙΚΕΣ αξίες οι οποίες μεταβάλλονται στο πέρασμα των αιώνων. Η όποια πρόοδος του ανθρωπίνου είδους και η εξέλιξη του αξιακού του συστήματος και του αυτοαποκαλούμενου από το ίδιο “πολιτισμού”, δεν συνάδουν με την εφαρμογή τέτοιων υπάνθρωπων κτηνωδών πρακτικών. Αλλωστε παλαιότερα σε παραδοσιακά πλαίσια τα κτήνη έκαναν και ανθρωποθυσίες, περίπου με τον ίδιο τρόπο που σήμερα κάνουν ταυρομαχίες. Αναρωτιέμαι αν και πόσο άλλαξαν αυτές οι “παραδόσεις” σήμερα!!

Αυτό που έχει τεράστια σημασία στα βίντεο και πρέπει να ειδωθούν με τεράστια προσοχή και ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ είναι τα πρόσωπα του ΚΤΗΝΟΥΣ.

Πως διαδραματίζεται η κτηνωδία της δολοφονίας του ταύρου

Η αρένα έχει τρεις πόρτες. Από τη μία μπαίνουν οι ταυρομάχοι με τη συνοδεία τους. Από τη δεύτερη πόρτα μπαίνουν οι ταύροι και από την τρίτη βγάζουν τους σκοτωμένους ταύρους. Η ταυρομαχία διεξάγεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη φάση ο ταύρος μπαίνει στην αρένα και μετά την πρώτη συνάντηση με την κάπα του ταυρομάχου, ορμάει στους πικαδόρες. Αυτοί είναι έφιπποι ταυρομάχοι, πάνω σε προστατευμένα άλογα.

Οι πικαδόρες είναι οπλισμένοι με μια ξύλινη λόγχη με μεταλλική άκρη, την πίκα, την οποία καρφώνουν στους πολύ ισχυρούς μυς του αυχένα του ταύρου. Η πίκα μπαίνει για λίγα εκατοστά και ο σκοπός της είναι, αφενός να δοκιμάσει την γενναιότητα του ταύρου και αφετέρου να χαμηλώσει το κεφάλι του ταύρου, ετοιμάζοντάς τον για τις επόμενες φάσεις. Στη δεύτερη φάση οι βοηθοί του ταυρομάχου ή και ο ίδιος, αν έχει αυτή την ικανότητα, πλησιάζουν τον ταύρο χωρίς καμία προστασία και καρφώνουν στη ράχη του τις μπαντερίγιες. Αυτές είναι ξύλινες βέργες με μεταλλική άκρη, στολισμένες με χάρτινες χρωματιστές διακοσμήσεις.

Οι μπαντερίγες αγκιστρώνονται ελαφρά κάτω από το δέρμα του ταύρου και σκοπός τους είναι να αναδείξουν το κουράγιο του ταύρου και κυρίως να διορθώσουν τυχών προβλήματα που παρουσιάζει καθώς ορμάει. Στην τρίτη και τελευταία φάση, ο ταυρομάχος κρατώντας την μουλέτα, ένα κόκκινο κομμάτι φανελένιου υφάσματος σε σχήμα καρδιάς το οποίο είναι στερεωμένο σε έναν πήχη μάκρους 50 εκ. περίπου, επιχειρεί μια σειρά από περάσματα όσο πιο κοντά στα κομμένα κέρατα του ταύρου είναι δυνατό, δείχνοντας την κτηνωδία του και ετοιμάζοντας τον ταύρο για το τελειωτικό χτύπημα, εδώ επιβραβεύεται με χειροκροτήματα από τη αλαλάζουσα κτηνώδη μάζα, ακριβώς όπως γινόταν και τις ανθρώπινες μονομαχίες στο Κολοσσαίο.

Οι δύο κυριότεροι τρόποι δολοφονίας του ταύρου είναι το volapié κατά το οποίο το κτήνος ορμά με προτεταμένο το σπαθί, προς τον ταύρο και το recibiendo όπου ο ταυρομάχος ακίνητος, προκαλώντας την τελευταία έφοδο του ταύρου, τον καρφώνει με το σπαθί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ταυρομάχος πρέπει να καρφώσει το σπαθί του ψηλά, ανάμεσα στους ώμους του ταύρου, εκθέτοντας το σώμα του στα κομμένα κέρατα του βασανισμένου και τυφλού ταύρου.

Εδώ δεν μιλάμε για “θωράκιση” όπως τόσο ευγενικά το αναφέρει ο Ράιχ, εδώ μιλάμε για ΚΤΗΝΗ, για ΠΑΝΟΥΚΛΑ.

Απόσπασμα από το έργο του γνωστού Άρθρουρ Κλάρκ «Οι Επικυρίαρχοι»

«Αυτή ήταν η μόνη φορά που ο Καρέλλεν θύμωσε: «Μπορείτε να σκοτώνετε ο ένας τον άλλον αν το θέλετε» -έλεγε η διαταγή- «κι αυτό είναι υπόθεση δική σας. Αν όμως σκοτώσετε τα ζώα με τα οποία μοιράζεστε τον κόσμο αυτό, τότε θα δώσετε λόγο σε μένα» Κανείς δεν ήξερε τι θα έκανε ο Καρέλλεν για να επιβάλει τη διαταγή του. Δεν χρειάστηκε να περιμένουν για πολύ. Η Πλάζα ντε Τόρος ήταν γεμάτη, όταν οι ταυρομάχοι και οι συνοδοί τους έκαναν την επίσημη είσοδό τους στην αρένα. Το πλήθος χαιρετούσε τους ευνοούμενους όπως είχε κάνει εκατοντάδες φορές. Κι όμως, εδώ και εκεί υπήρχαν πρόσωπα ανήσυχα στραμμένα στον ουρανό, στο ασημένιο σκάφος του Καρέλλεν που ήταν 50 χιλμ. πάνω από τη Μαδρίτη.

Οι πικαντόρες πήραν τις θέσεις τους και ο ταύρος μπήκε ρουθουνίζοντας στην αρένα. Τα τρομαγμένα άλογα βγήκαν στο φως, καθώς οι καβαλάρηδες τα κέντρισαν να συναντήσουν τον ταύρο. Η πρώτη λόγχη έλαμψε στον ήλιο -χώθηκε στο κρέας του ταύρου- και τότε την ίδια στιγμή, ακούστηκε ένας ήχος που δεν είχε ξανακουσθεί ποτέ πριν στη Γη. Ήταν ο ήχος που έκαναν δέκα χιλιάδες άτομα που ούρλιαζαν από τον πόνο της ίδιας πληγής με αυτήν που είχε ο ταύρος, δέκα χιλιάδες άτομα, που όταν συνήλθαν από το σοκ βρήκαν ότι δεν είχαν πάθει απολύτως τίποτα. Αυτό όμως ήταν το τέλος αυτής της ταυρομαχίας, αλλά και το τέλος όλων των ταυρομαχιών.» Απλά πράγματα!

Τώρα αν εσύ μπορείς ξεχώρισε τα ζώα απ’ τους ανθρώπους, εγώ αδυνατώ!

@ Polixani Deli /miastala.com 2009 εδώ με προσθήκες

Αναζήτησε και το άρθρο: Η Καταχθόνια Βαρβαρότητα του San Fermín

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ

ΤΕΛΟΣ ΤΩΡΑ

terrapapers.com