Δεν μπορούσα να φανταστώ την εικόνα που θα έβλεπα, την περασμένη εβδομάδα, καθώς έμπαινα στη Βρίσα καβάλα στο παπί. Πάνω από ένας μήνας είχε περάσει από την ημέρα που ο Εγκέλαδος κτύπησε σκληρά το όμορφο αυτό χωριό της Λέσβου και τίποτε δεν είχε αλλάξει, αν εξαιρέσει κανείς πως ο μεγάλος όγκος χωμάτων και οικοδομικών υλικών, από τα κατεστραμμένα σπίτια του οικισμού, είχε απομακρυνθεί από τους δρόμους διευκολύνοντας την κίνηση πεζών και οχημάτων.
Χωριό φάντασμα πια η Βρίσα, με τα τρία τέταρτα των σπιτιών της να είναι ακατοίκητα, ελάχιστα διαφέρει από την βομβαρδισμένη Συρία. Εκτός από τους τεχνικούς του Δήμου και της Περιφέρειας κανένας δεν κυκλοφορεί στα έρημα σοκάκια. Η σκόνη μόνο πάει σύννεφο καθώς παρασύρεται από τους τροχούς κάποιων αυτοκινήτων και σκαπτικών μηχανημάτων.
Μια γυναίκα τηλεφωνεί, φανερά εκνευρισμένη, αναμένοντας εις μάτην την επιτροπή των μηχανικών που θα αποφασίσει αν το σπίτι της θα χαρακτηριστεί κίτρινο, πράσινο ή κόκκινο. Της ζητὠ να μου πει δυο λόγια. “Δεν μπορώ, θα σκάσω!”, απαντά. “Δεν θέλω να μιλήσω! Με λεξοτανίλ είμαι!”.
Την ίδια άρνηση αντιμετωπίζω από έναν στρατιωτικό, τον φούρναρη αλλά και τον πρόεδρο του χωριού. Κανείς δεν είναι πρόθυμος να μιλήσει. Αντιλαμβάνομαι τις δύσκολες στιγμές που έζησαν αυτοί οι άνθρωποι, αν και έχουν ήδη περάσει 40 ημέρες από εκείνη την τραγική περιπέτεια, όταν αγώνες μιας ζωής έγιναν τούβλα, πέτρες και αμμοχάλικα. Αν βεβαίως το μικρόφωνο της κάμεράς μου έγραφε ΑΝΤ1 ή ΣΚΑΙ και με συνόδευε μια καλλίγραμμη δήθεν δημοσιογράφος, ίσως να είχα περισσότερη τύχη…
Τα βήματά μου με οδηγούν στο γκρεμισμένο σχολείο του χωριού. Μόνο η παιδική χαρά είναι στη θέση της. Η σιδερένια μεγάλη εξώπορτα κόπηκε στα δύο και έπεσε. Οι τοίχοι των αιθουσών διαδασκαλίας αγκαλιάστηκαν. Τίποτε δεν έχει μείνει όρθιο. Θα επιστρέψουν άραγε ποτέ τα παιδιά εδώ; Θα ακουστούν ξανά οι χαρούμενες φωνές τους; Έχω λόγους να αμφιβάλλω, με δεδομένη την οικονομική συγκυρία αλλά και την ανυπαρξία αυτών που κυβερνούν.
Ανάμεσα σε κάποια ερείπια διακρίνω μια χούφτα ψεύτικα λουλούδια και ένα καντήλι μπαταρίας. Για ποιον άραγε; Λίγο πιο κει ένα αυτοκινητάκι μινιατούρα παραμένει σκονισμένο και αζήτητο σε κάποιο ράφι. Ο μικρός, πάνω στη βιασύνη και στην ταραχή του, φαίνεται πως το εγκατέλειψε…
… Ένας Άη Βασίλης στενάζει κάτω απ’ το δένδρο των Χριστουγέννων…
… Κάποια ρούχα είναι ακόμη κρεμασμένα στη ντουλάπα…
Ένα drone πετάει πάνω απ’ τον οικισμό και καταγράφει. Η καταγραφή ωστόσο από ψηλά δεν λέει τίποτε. Όταν πετάς από ψηλά μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά. Ο πόνος και τα ερείπια είναι ορατά μόνο όταν περπατάς ανάμεσά τους…
Διάβασα στο kathimerini.gr ότι στη Λέσβο βρέθηκε και ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος δεσμεύτηκε, λέει, ότι θα ανακατασκευαστούν όλα τα σπίτια του χωριού, και μάλιστα με την διατήρηση του παραδοσιακού στοιχείου του οικισμού. http://www.kathimerini.gr/913712/article/epikairothta/ellada/anakataskeyh-olwn-twn-spitiwn-ths-vrisas-proanhggeile-o-xr-spirtzhs Γιατί όμως ρε γαμώτο δεν τους πιστεύω πια; Έλα ντε…
Ευχαριστώ την “BLUE STAR FERRIES”.
Ζήλεψε ο Εγκέλαδος την ομορφιά της Βρίσας.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Θα ξαναφτειαξουν οι κατοικοι παλι τα σπιτια τους με την εργατικοτητα τους.Πρεπει να δεχτουν καποια βοηθεια για σεισμοπληκτους, σε τροφιμα ,κουβερτες κλπ
Αν ειχαν πληγει απο οτιδηποτε τιποτα λαθροταλιμπαν “προσφυγες”θα ειχε ανεγερθει σε μια εβδομαδα.οταν προκειται για Ελληνες κανενα ενδιαφερον απο πουθενα