ΟΛΗ Η ΙΕΡΗ ΓΝΩΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ! Ένα διαφορετικό άρθρο απο οτι έχεις διαβάσει έως τώρα στην ζωή σου !

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΟΙΚΗΣΙΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛ-ΛΗΝΕΣ

Ίνα καταστήσω την ανάλογην με την υλικήν και ηθικήν αξίαν και ΤΕΛΕΙΌΤΗΤΑ των ΙΕΡΩΝ προγόνων μας ΟΛΥΜΠΙΩΝ, ελπίζων ότι εφάνην ΑΞΙΟΣ πρεσβευτής των και κατά τούτον… είχον την ευμένειάς τους και εφόσον απεδέχθησαν την προσπάθειαν μου να αναρριχηθώ εις την υψίστην κορυφήν της ΓΑΙΑΣ και μετά της πεποιθήσεως μου Ως γνήσιος ΕΛΛΗΝ, σας προσφέρω ως Ουράνιον Πνευματκόν Δώρον, τούτην την επιστολήν.

Η ημερομηνία 21/12/2012 έκλεισε ο Γαλαξιακός Κύκλος των 25.920 ετών ο λεγόμενος ΕΝΙΑΥΤΟΣ του Πλάτωνος ή Κοσμικό Έτος, όπου απο εκει και περα και θα βιώσουμε ως ΠΛΑΝΗΤΗΣ αλλά και προσωπικά όλοι μας ζώντας πρωτόγνωρες Πνευματικές ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ και ΒΙΩΜΑΤΑ.

Για πρώτη φορά το έτος 1961 οι επιστήμονες (μέσω δορυφόρου) ανακαλύπτουν την ζώνη ΦΩΤΟΝΙΩΝ ή αλλιώς Ζώνη Φωτός ακριβώς στον Αστερισμό των ΠΛΕΙΑΔΩΝ. Οι Πλειάδες είναι σύστημα άστρων του οποίου φυσικά μέρος είναι και ο Ήλιος μας, όπως επίσης και άλλοι Ήλιοι και ο καθένας με το δικό του Πλανητικό Σύστημα. Αυτός ο κεντρικός Ήλιος των Πλειάδων ονομάζεται ΑΛΚΥΩΝ.

Περίπου κάθε 10.000 χρόνια(περίπου) το πλανητικό μας σύστημα συναντάει αυτή την Ζώνη Φωτονίων, η διάσχιση της οποίας κρατάει 2.000 χρόνια και χαρακτηρίζεται από συνεχές φΩς . Οι ενδιάμεσες 2 μεγάλες περίοδοι [ 10.000+10.000] χρόνια είναι οι περίοδοι του Σκότους και χαρακτηρίζονται από την εναλλαγή Νύχτας και Ημέρας, όπως έχουμε ακριβώς σήμερα. Στην ουσία κινούμαστε μέσα στην Ζώνη των Φωτονίων (θεωρητικά βέβαια από το 2001) και δεν είναι τυχαίο ….το ότι οι (ερπετοειδείς φυλές που βρίσκονται ενσαρκωμένοι στη Γη ) συναντήθηκαν εκείνη την χρονιά με σκοπό να βλάψουν τον Πλανήτη Γη και δη τους Ανθρώπους με τις γνωστές πλέον μεθόδους (εμβόλια + χημικοί αεροψεκασμοί + μικροτσιπς + οικονομική υποταγή) ….που πλέον τώρα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε εν έτη 2011. Θεωρητικά θα είμαστε τελείως μέσα σε αυτήν….το έτος 2012 και εάν θα μπει η Γαία πρώτη σ’ αυτήν την Ζώνη Φωτός (λόγω κλίσης), θα δούμε τον Ουρανό να (παίρνει) φωτιά. Αν θα μπει ο Ήλιος θα γίνει αμέσως Σκότος που θα διαρκέσει μερικές ημέρες.

Όταν θα γίνει η (σχετική) ευθυγράμμιση του Ηλιακού συστήματος με το Κέντρο του Γαλαξία, θα επικρατήσει Σκοτάδι και μέχρι να εξισορροπηθούν οι συνθήκες φωτισμού, ο Ήλιος μας δεν θα φαίνεται πότε ακριβώς ανατέλλει και πότε δύει.

Στη Γαία μας θα επικρατήσει ένα βαρυτικό κύμα από το Κέντρο του Γαλαξία(Γαλαξίας σημαίνει: Γάλα Αξίας) και θα εισέλθει στη Γη. Οι αλλαγές από την 3η διάσταση στην 5η διάσταση συνήθως γίνεται με φυσικά φαινόμενα όπου τα Όντα πεθαίνοντας στην 3η διάσταση επανασαρκώνονται Πεμπτοσταδιακά ξανά στην 5η διάσταση. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα να γίνει η αλλαγή αυτή και χωρίς φυσικές μεταβολές, όπου οι Άνθρωποι θα βιώσουν την αλλαγή αυτή στα σώματά τους παίρνοντας τις ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ( ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ σημαίνει πλήρης φορά) αυτές στην 5η διάσταση. ( Οι διαστάσεις ή επίπεδα είναι 7 . Πρώτη διάσταση είναι όλα τα οργανικά και ανόργανα στοιχεία και χωρίζονται σε 7 κατηγορίες με ανώτατο όριο τους Κρυστάλλους οι οποίοι είναι ευεργετικοί για τον Άνθρωπο με τη σωστή χρήση. Δεύτερη διάσταση είναι τα Φυτά και τα Ζώα κι εδώ επίσης είναι 7 οι κατηγορίες. Τρίτη διάσταση είναι οι Άνθρωποι κι εδώ επίσης είναι 7 οι κατηγορίες. Τέταρτη διάσταση είναι οι λεγόμενοι άγγελοι, νηηρίδες, τελχίνες, ξωτικά κλπ κι εδώ 7 οι κατηγορίες κι είναι ο ενδιάμεσος σταθμός πνευματικότητας για την είσοδο στην 5η διάσταση και έπονται και οι υπόλοιπες πιο εξελιγμένες οι οποίες με παρόμοιο τρόπο χωρίζονται σε 7 κατηγορίες , όπως η 6η και η 7η .)

Στη Γη πολλές Οντότητες ενσαρκώθηκαν ξεκινώντας το έτος 1963 (έτος γέννησής μου) όπως και στα επόμενα επίσης χρόνια για να βιώσουν και να βοηθήσουν σε αυτήν την μεταβατική περίοδο που ζούμε σύμφωνα με τον Νόμο της Θυσίας, όπως αποκαλείται που σημαίνει (κάποιοι) επέλεξαν να ενσαρκωθούν πίσω στη Γη ζώντας ξανά τις ίδιες βιωματικές καταστάσεις για να ωθήσουν τον Πλανήτη Γη και τους Ανθρώπους σε μια νέα ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ της ΑΛΛΑΓΗΣ Πνευματικότητας.

Εδώ θα λάβεις πρωτόγνωρες πληροφορίες και γνώσεις που μετρημένοι άνθρωποι γνωρίζουν στον Πλανήτη Γη μιας και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Άνθρωποι και πρώτοι κάτοικοι της Γης και δη ΕΛΛΗΝΕΣ μπήκαν στην διαδικασία της Μύησης περιτυλίγοντας τα πρόσωπα τους με μαντήλια ή μανδύα για να προστατεύονται από την υπέρυθρη ακτινοβολία, γι’ αυτό και ονομάστηκαν μάντεις.

Έτσι ξεκίνησαν τις παρατηρήσεις του Ήλιου και ασκήθηκαν στην Μύηση του Ήλιου, της Σελήνης, των Αστέρων και εν γένει των Ουράνιων Σωμάτων με τον αστρονομικό κώδικα, ο οποίος έλεγχε την τρισδιάστατη πτώση της Ηλιακής/Σεληνιακής/Αστρικής ακτίνας σε συγκεκριμένο τόπο, καθορισμένη ημέρα, ώρα και λεπτό. Για να μπορέσει να έχει Ιερότητα και εφαρμογή ο Κώδικας έπρεπε να υπάρχει στην γύρω περιοχή ΙΕΡΗ ΚΟΡΥΦΗ στην οποία θα επικάθονταν Ουράνιο Σώμα, Ήλιος, Σελήνη, Άστρο, είτε σε καθοδική δύναμη, είτε σε ανοδική. ( Καθοδική=Δύση / Ανοδική=Ανατολή.)

Το φαινόμενο αυτό ονομάστηκε το φαινόμενο της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ.

(ΠΥΡ-ΑΜΙΣ)…αν το Ουράνιο σώμα είναι ο Ήλιος,

Σελίδος αν είναι η Σελήνη,

Αστρίδος αν είναι Άστρο,

Γαλαξίδος αν είναι Γαλαξίας.

Για να μπορέσεις να κατανοήσεις από την αρχή πως έγινε η διαδικασία της Μύησης θα ξεκινήσω από το Νούμερο ΕΝ-Α (1) σημαντικό ΣΗΜΕΙΟΝ του Πλανήτη Γη. Με την πρώτη εγκατάσταση των προϊστορικών Φιλοσόφων και Μυστών πάνω στο όρος Ταύγετος…..άρχισε και η εξερεύνηση του Πλανήτη μας.

Η φιλοσοφική έννοια του ΤΑΥΓΕΤΟΥ είναι ο ταγός που την γη τείνει, άρα και Διοικητής που χαράζει και επεκτείνει την γη. Δηλαδή οι πρώτοι Μύστες ήθελαν να γνωρίσουν καλύτερα τον πλανήτη Γη που θα κατοικούσαν καθώς ήρθαν με διαστημόπλοιο το (Τάλαντον) ή Ταυγέτη από ένα άλλο μέρος του Σύμπαντος Κόσμου, το οποίο λεγόταν Ταύγετος.

(Διαστημόπλοιο σημαίνει ετυμολογικά: Πλοίο το οποίο είναι υπόχρεο να βρει το Αστρικό Στίγμα δηλαδή: Δια το Στίγμα Πλοίο = Διαστημόπλοιο.)

Έτσι λοιπόν κατοικείται για πρώτη φορά η Γη στο Όρος Ταύγετος στην Πελοπόνησσο, όπου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα Κράτος δηλαδή ένα Φιλοσοφικό/Αστρικό Κράτος με κατανομή Αστρονόμων, οι οποίοι ….άλλοι παρατηρούσαν τον Ήλιο, άλλοι στην Σελήνη (Σεληνιακοί), άλλοι τους Γαλαξίες(Γαλαξάδες ή Γαλατάδες), πότε Λευκούς Ήλιους ή Γαλατούς Ήλιους. Αρχικά είχαν 88 Αστρικούς Μύστες(Αστρονόμους) που παρακολουθούσαν εάν κινείται το Ζώδιό τους. Κάθε Αστρικός Μύστης είχε κι έναν Επικουρικό, ο οποίος παρακολουθούσε αντίστοιχα το β,γ,δ, κλπ αστέρια του Ζωδίου.

Στόχος τους ήταν να βρούνε πιο αστέρι του Ζωδίου θα ακινητοποιηθεί. Αρχικά στα 88 Ζώδια που η πορεία τους των αστέρων ήταν 12.775 χρόνια το μέσο φαινόμενο παρουσιάσεως του Ζωδιακού τείνιου, ήτοι : 12.775:88=145,17045.

Έτσι το φαινόμενο το οποίο θα έπαιρνε χρησμό δια πλανητικό ταξίδι συνέβαινε κάθε 145 χρόνια, όπου μπορούσε να μειωθεί έως τα 120 χρόνια βάση ειδικών συνθηκών.

Για να καταλάβεις η ετυμολογία της λέξης ΔΙΑΣΤΗΜΑ προέρχεται από το δια+στίγμα και το ουσιαστικό ταξίδι που έκαναν οι Αστρονόμοι για να βρουν ένα ΣΤΙΓΜΑ, ενώ οι ίδιοι ήταν γρήγοροι και ταχείς με το σκάφος τους, ώσπου να πάρουν Χρησμό του Ζωδίου, ώστε να εφαρμοστεί η Φιλοσοφική έννοια του Ταυγέτου, δηλαδή να εκτείνουν την γη προς Γεωγραφική Γνώση. Για αυτό το λόγο κατασκεύασαν τον Τάλαντον/ Ταυγέτη διαστημικό όχημα, το οποίο έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα για να βρει το (δια το αστρικό στίγμα, ) ήτοι έπρεπε να μεταβεί ακριβώς κάτω από το αστέρι εκείνο και να προσδιορίσει τον Χρησμό, για να τείνει η Γη ο Ταγός, δηλαδή να επεκτείνει την γη ο Ταύγετος.

Το Τάλαντον ή Ταυγέτη είναι πλοίο του Άδη, διότι πλανάται επί του Ουρανού και χάνεται στον Άδη του Σύμπαντος. Το ιερό αυτό σκάφανδρο (σκάφος+δράω) όπου έχει βρεθεί και ομοίωμα του και το εύρημα αυτό δηλώθηκε πρόσφατα με αριθμό Πρωτοκόλλου 2238-24/2005 στην Ε! Εφορία Προιστορικών /Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σπάρτης.

Το σκάφος αυτό είχε πλήρωμα 5 άτομα: 2 πιλότοι , 1 μηχανικό ισσοροπιστή, 1 αστρονόμο ζωδίου, 1 επικουρικό αστρονόμο. Η άτρακτος ανέβαινε συνέχεια φτάνοντας σε ύψος 1.200 με 1.500 μ. πάνω από την κορυφή του Τάλετον, με σκοπό να υπερβεί το ύψος του μεγαλύτερου όρους της γης που είναι η κορυφή του Έβερεστ στο Θιβέτ με υψόμετρο 8.884 μ.

Από την κορυφή Τάλετον που ετυμολογικά σημαίνει ζυγοστάθμιση των ζευγών των δίσκων του Διαστημοπλοίου πάνω στην οποία βρίσκεται και το αεροδρόμιο, θα κινηθεί ακριβώς βόρεια αν ο αστέρας είναι βόρεια ή ακριβώς νότια αν ο αστέρας είναι νότια. Το Διαστημόπλοιο αυτό αναχωρούσε για αστρικό χρησμό ανά τον κόσμο αφού πρώτα έπαιρνε χρησμό από το Ταλετόν ή Ταλαντόν, όπου και ο «Παυσανίας» μας αναφέρει στο εδάφιο: « Άκρα δε Ταυγέτου Ταλετόν υπέρ Βρυσέων ανέχει ταύτην καλούσε Ηλίου Ιερά». Δηλαδή η Ιερά του Ηλίου, ονομαζόμενη Ταλετόν προερχόμενη εκ του Τάλαντον (ταλανατεύω=κινώ πέρα δώθε / αιωρούμαι και τάλαντον = ζυγός / ζυγαριά.

Το κυριότερο όμως μέλημα των Χρησμών ήταν η : ΚΑΘΕΤΟΠΟΙΗΣΙΣ.

Καθετοποίηση είναι ο τόπος ή το σημείο της γης, στο οποίο ο αστέρας είναι υπό γωνία 900 περιμετρικά , δηλαδή αν υποθετικά από τον αστέρα πέσει ένας λίθος, το σημείο της γης το οποίο θα δεχθεί το χτύπο του λίθου είναι και το σημείο του χρησμού. Το σημείο αυτό θα είναι πάντα το ίδιο βόρειο ή νότιο πλάτος αλλά ανατολικά ή δυτικά θα αλλάζει επί της παραλλήλου κατά 1Ο ανά 4 λεπτά, ήτοι απόσταση 111, 2913 χλμ ή απόσταση 111, 2913 χλμ/ 4 = 27,822 χλμ το λεπτό. Επειδή τα ζώδια της γης μετακινούνται ήτοι δηλαδή βηματίζουν στον κύκλο των 12.775 σε μία απόσταση η οποία είναι 47ο που σημαίνει ότι τα τείνια αυτών απέχουν μεταξύ τους 47ο .

Ακόμη έως τώρα…..να μην έχεις κατανοήσει πλήρως για το τι μετρήσεις έφτιαχναν και γιατί….αλλά όμως ας τα πάρουμε τα γεγονότα με τη σειρά για περισσότερη κατανόηση.

Κάθε βουνό λοιπόν σχηματίζει μία κορυφή. Έτσι το κάθε ιερό ή ιερά κώμη ή τοποθεσία από την οποία φαινόταν η κορυφή Ταλετόν, έχει κι έναν ατομικό κώδικα, ο οποίος καθοριζόταν από την διασταύρωση των δύο παραγόντων ήτοι της γωνίας ύψους και της γωνίας περιστροφής. Όταν η γωνία ύψους του ουρανίου σώματος συμπέσει με την γωνία ύψους του ιερού και η γωνία περιστροφής του ιδίου σώματος με τη γωνία περιστροφής του ιερού την ίδια στιγμή, τότε γίνεται θυσία και γιορτή στο ιερό. Η διαφυγούσα ακτίνα του ουρανίου σώματος διαφεύγει από την ιερή κορυφή και χτυπά επί του ιερού. Από το ιερό το ουράνιο σώμα φαίνεται να επικάθεται της κορυφής με εκκεντρότητα, οπότε βλέπει το σημείο του ιερού και τις τυχόν λατρείες, αν αυτές γίνονταν. Όταν όμως δεν επικαθόταν με εκκεντρότητα δηλαδή σημείο του ηλιακού δίσκου βρισκόταν επί της κορυφής, τότε έλεγαν ότι στοχεύει το σημείον του ιερού ή έριχνε το ιερό βέλος.

Φυσικά τα αποτελέσματα των κωδικών διέφεραν από τόπο σε τόπο και τούτο γιατί κάθε τοποθεσία είχε άλλη ιερή κορυφή. Ο κώδικας (ως αστρονομικός τύπος) εμπεριέχει το βόρειο και ανατολικό (Γκρίνουιτς) πλάτος της κορυφής σε ακτίνια και ως εκ τούτου διαθέτει μοναδικότητα. Η μοναδικότητα την οποία εμπεριέχει δίνει και διαφορετικά αποτελέσματα από κορυφή σε κορυφή. Για να γίνει η αναγνώριση ενός τόπου και να δεχθεί τον κωδικό επιβαλλόταν να υπάρχει πλησίον του τοπωνυμίου στοχαστικό σημείο εμπνεύσεως το οποίο εκπέμπει τον χρησμό επί του πρωταρχικού ιερού τοπωνυμίου, οπότε έτσι το ιερό του τοπωνυμίου γίνεται δέκτης του ουρανίου σώματος του Ήλιου, της Σελήνης ή των άστρων. Έτσι κατά την Φιλοσοφία αυτή το αιχμηρό γεωμετρικό σχήμα, το οποίο έδινε χρησμό ορατότητας, δηλαδή σημείο από το οποίο ορά το ουράνιο σώμα, καλούνταν απλά όρος. Το σημείο αυτό, το αιχμηρό του όρους, θεωρούνταν ως σημείο στο οποίο επικάθονταν ή εφάπτονταν η κόρη ήτοι το καρδιακό σημείο του οφθαλμού της θεότητας και καλούνταν εκ του φαινόμενου αυτού σημείο αφής της κόρης και κατ’ επέκταση κορυφή.

Η κορυφή ήταν και είναι το σημείο αποστολής ουρανίου μηνύματος επί της υπάρχουσας κώμης. Γι’ αυτό πάνω στην κορυφή δεν επιτρεπόταν η δημιουργία ιερού(εννοώ οικοδόμημα-χτίσμα) αλλά μόνον ιερό με λατρευτική έννοια και μόνον, γιατί απλά με την οικοδομική έννοια αλλοιωνόταν το σχήμα το οποίο εμπόδιζε την αφή της κόρης του οφθαλμού και κατ’ επέκταση την ιερότητα. (Γι’ αυτό φωνάζω δικαίως ως προς τους Χριστιανούς που έχτισαν εξωκλήσια και δή πάνω στις κορυφές όπως εκκλησίες με τον Πρ. Ηλία…αλλά και στα άλλα ιερά. Αυτό λέγεται ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ.)

Από την κορυφή λοιπόν κατέρχεται η ιερή σκιά η οποία προσδιορίζει και το σημείο θυσίας κι έτσι τελείται και το τελετουργικό υπό την ονομασία θρησκεία, δηλαδή η έννοια της ιερότητας παρέμενε ως σημείο θυσίας κατά τις μεσημβρινές ώρες σε ανοιχτό περιβάλλον, για να είναι σε θέση ο Ήλιος και τα Ουράνια σώματα να επιβλέπουν και να παρατηρούν την θυσία.

Έτσι ο τόπος του Κράτους ο οποίος δημιουργεί το φαινόμενο της προσωπικότητας του Ήλιου, υπό την ονομασία «Έλ» αλλά και του υποκειμένου της ιερής πέτρας, υπό την έννοια της γεωλογικής μορφής της ονομαζόμενης «Λα». Γι’ αυτό και η περιοχή του Κράτους ή το Κράτος ονομάζεται Έλλα ή ΕΛΛΑΣ από το Έλ+Λας=Ελλάς.

Τα δύο αυτά υποκείμενα έχουν άμεσο σκοπό προσδιορίσεως ιερού σημείου επί της γης, την ονομαζόμενη «Δα» […στη συνέχεια το Δα έγινε Γα που είναι και η μικρότερη λεξαριθμικά λέξη του Ελληνικού Αλφαβήτου ήτοι : ΓΑ=Γ+Α=3+1=4…όπου και τα 4 σημεία της Γαίας που συμβολίζει η τρίαινα του Ποσειδώνα, (ΓΗ+ΑΗΡ+ΥΔΩΡ+ΠΥΡ). ]

Έτσι οι 3 αυτές συνθέσεις του : ΗΛΙΟΥ, της ΠΕΤΡΑΣ και της ΓΗΣ, συνθέτουν το Φιλοσοφικό τοπωνύμιο, αλλά και το ευρύτερο στην εννοιολογία Κράτος, το ονομαζόμενο ΕΛΛΑΔΑ.

Δηλαδή ΕΛΛΑΔΑ είναι τμήμα της γης, το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «Έλ», διότι προσφέρει με τη γεωλογική της μορφή κορυφές «Λα», ήτοι κορυφές για τον προσδιορισμό του σημείου της γης (Δα).

Τώρα κατά πλήρη ετυμολογική και φιλοσοφική έννοια της λέξης ΕΛΛΑΣ ….είναι τοποθεσία με συμπύκνωση πετροειδών βουνών.

Αυτά λοιπόν τα πετροειδή βουνά στις κορυφές των, δημιουργούν ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ.

Πυραμίδα (ΠΥΡ-ΑΜΙΣ) καλείται τμήμα σκιάς το οποίο προέρχεται από το αιχμηρό βουνό ή αιχμηρό γεωμετρικό σχήμα, όταν βέβαια την σκιά δημιουργεί ο Ήλιος.

Ετυμολογικά η ΠΥΡΑΜΙΣ είναι : πυρά+οράω-ορώ δηλαδή βλέπω το φλεγόμενο σώμα του Ήλιου.

Το πρώτο Ιερατείο του Ταϋγέτου αποτελούνταν από μια σειρά Ιερέων, οι οποίοι ήταν σε Κρατική Ιεραρχία.

Πρώτος ήταν ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ, του Ταϋγέτου, του Ταγευτικού Όρους που τάγευε, δηλαδή διοικούσε την Οικουμένη, ως αρχηγός της Οικουμένης δηλαδή των Κρατών της Ελλάδας, της Τροίας, της Αιγύπτου που θεωρούνταν κύρια Κράτη της Μεσογείου.

Δεύτερος ήταν ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, αρχηγός των επισκόπων δηλαδή επόπτευε τους Επισκόπους και ήταν για τις Ηλιακές γωνιακές πτώσεις, τις μετρήσεις και τους χρησμούς.

Τρίτος ήταν ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΠΙΜΕΤΡΗΣ-ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ που μετρούσε τις γωνίες και έλεγχε τους χρησμούς.

Τέταρτος ήταν ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ δηλαδή μητρικός πατέρας και ιεράρχης διάφορων πόλεων(Σπάρτη, Λευκή, Άμφισσα, ο οποίος έπαιρνε χρησμούς από τον Επίσκοπο.

Πέμπτος ήταν ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ αρχηγός των ιερών μανδρών στις οποίες συγκεντρώνονταν τα ιερά άλογα και τα ζώα γενικότερα για τις Θυσίες.

Έκτος ήταν ο ΠΡΕΣΒΗΣ ή ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ή ΙΕΡΕΥΣ που πρέσβευε δηλαδή ο απεσταλμένος για την θυσία ο επονομαζόμενος Παπάς ή Βαφάς διότι έβαφε τα χέρια του με το αίμα της Θυσίας.

Έβδομος ήταν ο ΔΙΑΚΩΝ, ήτοι ο εν λόγω ιερέας Επικουρικός, ειδικός στο ακόνισμα των εργαλείων(μαχαίρια, λόγχες κλπ) κι από εκεί ετυμολογικά λέμε: διά+ακόνα = δια το ακόνισμα.

Επίσης υπήρχαν βοηθητικοί Ιερείς όπως:

Πυρσοφόροι-Ελαιοφόροι-Οινοφόροι-Υδροφόροι-Αχθοφόροι.

Για την θυσία υπήρχε ειδικός Ιερεύς ο Θησεύς. Την ώρα της θυσίας για την πλήρη κάλυψη των ιεροτελεστιών το ιερατείο είχε επιλέξει και τους Δαίμονες ή Δαϊμονες δηλαδή έμπειρους ιερείς για τις θυσίες, οι οποίοι κρύβονταν σε λάκκους γι’ αυτό το λόγο και η ευρύτερη περιοχή ονομάστηκε ….Λακεδαίμων.

Σίγουρα με έκπληξη λαμβάνεις ….τους παραπάνω τίτλους που φέρνουν ακόμη και σήμερα οι ιερείς της Χρστιανικής θρησκείας μιας και είναι αντιγραφείς πλαστογράφοι αλλά και διαστρεβλωτές σε πολλά σημεία της μέχρι τώρα ιστορίας μας.

Επίσης υπήρχαν και οι :

Νυχτοσκόποι-Αστρονόμοι

Σεληνοσκόποι-Αστρονόμοι

Ηλιοσκόποι-Αστρονόμοι

καθώς και οι Γερακάρηδες….για την εκγύμναση των ιεράκων.

…..Έτσι λοιπόν …..στη συνέχεια με την ανάπτυξη του ανθρώπινου Πολιτισμού, δημιουργούνται τα φύλα …..με ένα σύνολο με κοινά ενθολογικά/ανθρωπολογικά γνωρίσματα που διέθεταν ασφαλώς και κάποιες ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις. Τα φύλα αυτά αργότερα ονομάστηκαν φυλές.

Η κυρίαρχη ήταν των Πελασγών που προέρχονταν από την Πέλλα που σημαίνει πέτρα μαζί με το ρήμα άγω, δηλαδή με τη φιλοσοφική έννοια οδηγούμαι από μία πέτρα ή από ένα βουνό(όρος) και δημιουργώ Πολιτισμό γύρω του.

Έτσι οι ΠΕΛΑΣΓΟΙ δημιουργούν Πολιτισμούς γύρω στα βουνά τα οποία έχουν αιχμηρές Κορυφές.

Επειδή οι περισσότερες από τις από τις κορυφές αυτές βρίσκονταν στην Ανατολική Ευρώπη και σε συνδυασμό με τις γνώσεις αυτές τις οποίες είχαν …λατρεύοντας τον Ήλιο, τη Σελήνη και Ουράνια σώματα…ονομάστηκαν Έλληνες. Δηλαδή οι Πελασγοί είχαν ως φιλοσοφική αρχή την πορεία και τη λατρεία του Ήλιου. Έτσι καθώς δημιουργούσαν Πολιτισμούς γύρω από τις κορυφές, ανέπτυξαν ιερές συντεταγμένες, ήτοι καθορισμένα σημεία στα οποία έδωσαν ονόματα ανάλογα με τις φάσεις των ουράνιων σωμάτων. Τα χαρακτηριστικά που λάμβαναν υπ’ όψιν τους ήταν:

Α) Εύρεση Ιερής Συντεταγμένης

Β) Ορίζοντες Βουνού: Καθορισμός Ανατολής-Δύσης ο οποίος πολλές φορές καθορίζονταν κι από σταυρονύμια όπως: Σταυρός, Σταυροπήργι κλπ

Γ) Ορίζοντες Βουνού: Καθορισμός Βορράς-Νότος ο οποίος καθορίζονταν από σταυρονύμια με τον ίδιο τρόπο.

Δ) Ισημερινή διεύλεση δηλαδή σημείο το οποίο καθορίζονταν από τη διέλευση της σκιάς η οποία συντελείται κατά την Ισημερία, 22 Μαρτίου και 23 Σεπτεμβρίου.

Ε) Ηλιακά τείνια , που ήταν τα σημεία τα οποία καθορίζονταν με την διέλευση της Ιερής σκιάς κατά την 21 Δεκεμβρίου και κατά την 21 Ιουνίου.

ς) Σεληνιακά τείνια όπου η διέλευση της Σελήνης που καθορίζεται κάθε 19 χρόνια και καθορίζονταν από την ιερή σκιά που διέρχεται κατά τα έτη αυτά με μεγίστη απόκλιση 28ο 38΄ βόρεια και νότια.

Ζ) Σεληνιακά εσωτερικά τείνια …που ήταν το σημείο που καθορίζεται από τη σκιά η οποία έχει τις ελάχιστες Σεληνιακές διελεύσεις κάθε 10 χρόνια.

Η) Αστρικά, Γαλαξιακά και Νεφελωματικά τείνια που είναι η διέλευση των αστέρων, των γαλαξιών και των νεφελωμάτων η οποία καθορίζει το σημείο διελεύσεως των αστέρων κάθε 25.550 χρόνια.

Έτσι κάθε φυλή πήρε και το όνομά της από τις δουλειές που έπραττε, όπως:

Οι Αιγύπτιοι / Αιολείς που πίστευε στην σύλληψη του Ήλιου από τον αετόγυπα, ο οποίος συλλαμβάνει και σηκώνει αίγες και μ’ αυτόν τον τρόπο ονομάζονται Αιγύπτιοι και η περιοχή Αίγυπτος.

Οι Αιολείς ήταν ειδικός κλάδος ανεμοπτεριστών.

Οι Δωριείς ήταν πανύψηλοι-ικανοί άντρες οι οποίοι είχαν ειδικότητα στην τοποθέτηση πασσάλων/ντουράτων/ή δοράτων, σε σημεία που τους υποδείκνυαν οι άλλες φυλές και κυρίως οι Ασύριοι και Ηρακλείδες.

Οι Δρύοπες είχαν την ικανότητα να ανοίγουν οπές επί των σκληρών ξύλων και κορμών για την κατασκευή ξύλινων εργαλείων κλπ.

Οι Αχαιοί κατοικούσαν …επί του χάους δηλαδή επί τόπου στερούμενου συντεταγμένων, δηλαδή ήταν η φυλή που ύστερα από ένα μεγάλο καταστροφικό γεγονός, εκείνοι είχαν σαν αποστολή να σώζουν τους άλλους.

Οι Ίωνες ζούσαν στα νησιά και παρατηρούσαν την Ίωνα, το ιερό πουλί το οποίο μετέβαινε στη Νίσσα της Μάνης. Οι Ίωνες παρακολουθούσαν τους Οιωνούς του Σύμπαντος κλπ.

Οι Χαλδαίοι ασχολούνταν με τα μέταλλα και ιδιαίτερα με το ευγενές, δηλαδή το χαλκό.

Οι Βαβυλώνιοι πήραν το όνομά τους από την βεβήλωση, δηλαδή την καταστροφή και η αποστολή τους ήταν όταν ένα ιερό είχε χτιστεί λανθασμένα….αυτοί το κατέστρεφαν όπως κάνουν σήμερα τα συνεργεία κατεδαφίσεως.

Οι Ασύριοι ή Σύριοι ήταν αστρονομική φυλή μαζί με τους Πελασγούς που χρησιμοποιήθηκαν ως επικουρικοί δηλαδή όταν οι Δωριείς πάκτωναν τους πασσάλους επί της γης, αυτοί επόπτευαν την εν σειρά πάκτωση τους έτσι ώστε να είναι σε μια ευθεία ή σειρά.

Οι Ηρακλήδες συνεργάζονταν με τους Δωριείς και Σύριους για την χάραξη κι επιμέτρηση της γης. Διέθεταν τρίποδες των οποίων τοποθετούμενες οι κλεψύδρες δηλαδή κυλινδρικά γυάλινα δοχεία τα οποία μετρούσαν τον χρόνο.

Οι Ηλιολάτρες ….ως κάτοικοι της περιοχής πλησίον του Ταϋγέτου είχαν ήδη αναπτύξει την επιστήμη της παρατηρήσεως της ΗΛΙΑΚΗΣ ΠΛΑΚΕΤΑΣ.

ΤΑΥΓΕΤΟΣ

Δημιούργησαν τον Ιερό Λόγο 1,24. Δημιούργησαν ορθογώνιο ισοσκελές τρίγωνο στη Λακεδαίμονα σε επίπεδο προσανατολισμένο προς ΒΝ-ΑΔ στην περιοχή του Μαντείου, κάτω στην πεδιάδα. Τα ίσα σκέλη είχαν μήκος 308, 88 μ. και στις ακμές του τριγώνου τοποθετούνταν απόλυτα κάθετοι πάσσαλοι ίδιου ύψους.

Όταν η σκιά έπεφτε από το Νότο προς Βορρά την μετρούσαν με τη βοήθεια νημάτων, από την κορυφή των πασσάλων μέχρι το τέλος της και μετρούσαν επίσης και τη γωνία με τη βοήθεια μικρών ηλιογωνιών. Έτσι παρατηρήθηκε ότι στις 30 Ιανουαρίου τα ηλιογώνια Χ και Ω Βορρά-Νότου έδειχναν στις 12:44΄στην κορυφή του Ταϋγέτου γωνία πτώσεως 35Ο 469΄ ενώ τα ηλιογώνια κατά τις μετρήσεις των σκιών των πασσάλων Χ και Ω έδειχναν 35ο 27΄58΄΄ και 35ο 28΄8΄΄ αντίστοιχα.

Δηλαδή με λίγα λόγια σύμφωνα με τον Ιερό Λόγο έπρεπε να ακολουθηθεί από το Μαντείο κατάλληλος χρησμός εκ του φυσικού ιερού βέλους από την Πυραμίδα του Ταϋγέτου και σε ακτίνα μέχρι 2.200 χλμ. Περίπου, όπου δηλαδή βρίσκεται το μηδενικό σημείο σκιάς-πασσάλου στο θερινό Ηλιοστάσιο(21 Ιουνίου) 90ο στην Αραβία ή Αβαρία.

Έτσι το σημείον της Πυραμίδας του Ταϋγέτου καλείται μέσον της γης ή κέντρον του Κόσμου και η ευρύτερος γη από αυτήν Μεσόγειος.

Μετά λοιπόν από μετρήσεις και χιλιάδες χρόνια άρχισαν να επεκτείνονται ανά τη γη.

Πρώτα κινήθηκαν προς βορρά που ήταν πιο εύκολα. Οι Μύστες το γνώριζαν καλά τον απαιτούμενο χρόνο από την μεσημβρία ως την άλλη, επειδή βρίσκονταν μόνιμα πάνω στο Μαντείο. Η ομάδα των Μυστών αποτελούνταν από σκιορούς αφέτες χρόνου, ισορροπιστές, παρατηρητές σημαδεύσεως σκιάς. Στην καθορισμένη στιγμή που η τελευταία σταγόνα της κλεψύδρας προσδιόριζε χρονικά την Ηλιακή Μεσημβρία, ο αφέτης έδιδε σήμα με την κίνηση της σημαίας στους υπόλοιπους. Οι σκιοροί υποδείκνυαν εξ αποστάσεως τους σημαδευτές το επί του εδάφους ακριβές σημείον σκιάς της κορυφής του δόρατος. Οι σημαδευτές σημάδευαν το ακριβές σημείον της υποδείξεως της σκιάς και κατόπιν πρόβαιναν σε συγκριτική επιμέτρηση μήκους αδιαστάλτου νήματος ή βίτσας προσαρτημένων στο επάνω άκρο του δόρατος. Στη συνέχεια πορεύονταν προς βορρά για τον προσδιορισμό του πασσάλου και πρόβαιναν στις ίδιες ενέργειες, χωρίς όμως να χάσουν τον Ηλιακό χρόνο κλεψύδρας. Αυτό σήμαινε ότι όταν και η τελευταία σταγόνα της κλεψύδρας προσδιοριζόταν, η ηλιακή μεσημβρία περιστρέφοντας για τον επόμενο προσδιορισμό της επόμενης Ηλιακής μετρήσεως νοητής ευθείας βορείως του Μαντείου.

Η μέθοδος αυτή ονομάστηκε «Κάθοδος των Δωριέων» και αυτό διότι με την απομάκρυνση τους προς βορρά, ο θεός Ήλιος είχε κάθοδο, ήτοι μεγάλωνε η σκιά.

Με τον τρόπο αυτό αφού ξεκίνησαν από τον Ταύγετο ως νούμερο ΕΝΑ ανέβηκαν βόρεια και οι Μύστες ονόμασαν τον ιερό τόπο Ήλιον ΔΥΟ, το σημερινό (ΔΙΟΝ), όπου και ο λαμπός ήτοι ΟΛΥΜΠΟΣ, εφόσον το σημείο του ιερού βουνού, όταν πέφτει το ΙΕΡΟ ΒΕΛΟΣ του τον χειμώνα, αυτό λάμπει.

Στο μέγιστο θερινό Ηλιοστάσιο επιμετρούσαν την γωνία πτώσεως του Ήλιου από τον πάσσαλο. Τότε μόνον κατάλαβαν ότι η γωνία ήταν πολύ μικρή συγκριτικά με την αρχική του Μαντείου. Και η σκιά επίσης ήταν μεγαλύτερη και έτσι κατανόησαν ότι βρίσκονταν μακριά της ιερής μητρικής γης του Ταϋγέτου και ανεφώνησαν :

Μακε δα = μακρινή γη …κι έτσι απλά ονομάστηκε : ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Το μέσον ανάμεσα στο 1 και 2 σημείο δηλαδή ΗΛΙΟΝ 1=ΤΑΥΓΕΤΟΣ και ΗΛΙΟΝ 2= ΟΛΥΜΠΟΣ…ως μέσον προσδιορίσεως αποστάσεως που προσδιοριζόταν από τον πάσσαλο ο οποίος είχε γωνία πτώσεως σκιάς = Α-(Α-Β/2) ή Β +(Α-Β/2) κι έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο προσμετρούσαν πασσάλους έναν προς έναν κι έβρισκαν τον πάσσαλο ο οποίος προσδιόριζε τον νόμο του Αμι-ισα δηλαδή ο νόμος ονομάστηκε Άμφισσα, ενώ το σημείο ονομάστηκε και αδελφικό και είναι εκτός Ηλίου. Εκεί ανέγειραν Ναό του Απόλλωνος και εγκαθιστούν στρόμφαλο ή ομφαλό σε ανάμνηση της γνώσεως επιμέτρησης του τόπου, ο οποίος και προσδιορίσθηκε εκ του οργάνου αυτού. Συγκεκριμένα το ακριβές σημείον (μέσον) είναι το χωριό Χρυσσόν, δίπλα στους Δελφούς.

Έτσι προχωρώντας….στη συνέχεια πήγαν στο σημείον ΤΡΙΑ(Τροία) σχηματίζοντας το ΙΕΡΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ …..το οποίο ανέφερα κωδικά στο βιβλίο μου που έγραψα στο μυθιστόρημα: Αναζητώντας τον Πήγασο…..κι έτσι συνέχισαν και για τα άλλα ιερά.

Πρόβλημα όμως παρουσιάστηκε επειδή ακριβώς υπήρχε η θάλασσα(ωκεανός) και έτσι αφού επεκτάθηκαν πρώτα στην σημερινή Ευρώπη και Ασία κλπ πήγαν ακριβώς από την άλλη μεριά στην Κεντρική Αμερική στο μέσον δηλαδή στο Μέσικο ..το γνωστό μας Μεξικό και έβαλαν ένα δεύτερο σημείο αρχικά για την Αμερική για την υπόλοιπη εξερεύνηση, η οποία έγινε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Έτσι η κάθε ήπειρος πήρε αντίστοιχα το όνομά της ανάλογα από την επίδραση της θερμότητας, λόγω του ότι βρίσκονται στον ισημερινό.

Η Ευρώπη πήρε το όνομά της από την ονομασία της συσκευής μετρήσεως, η οποία μετρούσε το εύρος της οπής της σκιάς και καθόριζε αποστάσεις και σημεία κι έτσι ονομάστηκε : ΕΥΡΩΠΗ.

Η Αφρική πήρε το όνομά της λόγω του σημείου της γης το οποίο δεχόταν μεγαλύτερη θερμοκρασία και επί του οποίου κατά την φιλοσοφία των Μυστών το ύδωρ στο μέρος αυτό φτάνει στο σημείο ζέσης δημιουργώντας αφρό, ήτοι : ΑΦΡΙΚΗ.

Η Αυστραλία και η Ασία έλαβαν ετυμολογικά τα ονόματά τους εκ της προσχέρου ιδιότητας την οποίαν είχαν τα Ηλιακά τείνια, δηλαδή της καθέτου πτώσεως των Ηλιακών ακτίνων, καθ’ ότι βρίσκονται στις 23ο νότια η Αυστραλία και βόρεια η Ασία. Η Αυστραλία προέρχεται από το ποιητικό Αυσταλέος που σημαίνει ηλιοκαής, ήτοι θερμαινόμενος προσχερώς, ενώ η Ασία κι αυτή δέχεται θέρμανση από Ηλιακά τείνια του βορείου ημισφαιρείου και προέρχεται από το ρήμα άζω ή άζα με την ετυμολογική έννοια του ηλιοκαής.

Η Βραζιλία επίσης όπου ένα τμήμα της φτάνει σε σημείο βρασμού εκ της θερμότητας την οποία λαμβάνει από τον Ήλιο και ονομάστηκε : ΒΡΑΖΙΛΙΑ.

Η Αμερική, τμήμα της οποίας είναι αμέριτα δηλαδή δεν έχουν μέρος τείνιων τα άστρα του ουρανού και δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο τόπος εκ της ιδιότητος των άστρων του Σύμπαντος. Έτσι το Αμέριτα έγινε: ΑΜΕΡΙΚΑ -à Αμερική.

Με τον ίδιο τρόπο πήραν τα ονόματα τους τα κράτη.

Με τον καθορισμό και την επιμέτρηση που εφάρμοσαν οι πρώτοι «εξωγήινοι» Έλληνες επινόησαν διάφορες μεθόδους και στο ξεκίνημα τους την ευρύτερη περιοχή την ονόμασαν : ΕΥΡΩΠΗ. Η σύνθετη αυτή λέξη περιλαμβάνει τα ουσιαστικά εύρος και οπή. Στην οπή εισέρχεται το ιερό φως του Ήλιου, το οποίο δημιουργεί ένα εύρος. Δηλαδή η Ευρώπη είναι μία συσκευή μετρήσεως ενός καθορισμένου τόπου, ένα τεράστιο ορθογώνιο τρίγωνο το οποίο έχει μια οπή από όπου διέρχεται το ιερό φως του Ήλιου. Το ιερό φως καθώς έπεφτε επάνω στη γωνία, δημιούργησε με την ανάλυση του φωτός επί κύκλου μια στενή ελλειψοειδή μορφή φωτός, η οποία είχε στο μέσον της ένα εύρος. Και σύμφωνα με τον μύθο το ιερό άρμα του ταύρου προχωρώντας βόρεια άνοιγε την ιερή οπή η οποία αποκτούσε μεγαλύτερο εύρος. Με αυτόν τον τρόπο έφθασε σε μια περιοχή στην οποία αποκτούσε το ιερό φως εύρος. Η ιερή αυτή περιοχή θα ονομαστεί Ευρία και κατά παραφθορά Σερβία. Συνεχίζοντας την ιερή πορεία και μετρώντας αποστάσεις έφθασαν σ’ ένα σημείο όπου βρίσκεται το γέρμα του Ήλιου, δηλαδή ο Ήλιος δέχεται μια καθολική κλίση και η περιοχή θα ονομασθεί : Γερμανία. Συνεχίζοντας την πορεία στον ιερό πόλο της διέλευσης η περιοχή θα ονομασθεί : Πολωνία, εκ του ιερού πόλου. Κι αφού φθάνουν σ’ ένα τελικό σημείο, όπου η Ευρώπη δεν μπορεί να μετρηθεί άλλο, εκεί τοποθετούν ιερό λίθο ως το καθοριστικό σημείο του Ήλιου και θα ονομασθεί Λιθουανία και η επέκταση της ιερής λα η περιοχή θα ονομαστεί : Λατονία (Λετονία). Δηλαδή η ιερή άμαξα με τον ταύρο και με την σοφία του εύρους της σκιάς του φωτός καθορίζει σε μια ευθεία γραμμή βορρά-νότου που ξεκινάει από το κέντρο του κόσμου, την ονοματολογία των τόπων. Επειδή πέραν της Λατονίας όπου από εκεί και πέρα στην περιοχή βασιλεύει το σκότος και το άβατον…επειδή η πορεία παραμένει αδιάβατη εξαιτίας του σκότους και του ψυχρού κλίματος και των χιονιών, ο τόπος αυτός ονομάζεται: Σκανδιναβία, ακριβώς από το σκότος της δα (γης) που επικρατεί εκ της διάχυσης του φωτός και του άβατου.

Με παρόμοιο τρόπο ονομάστηκαν και οι υπόλοιπες ονομασίες όπως της : Αραβίας ή Αβαρίας όπου ονόμαζαν αυτό το μέρος, όπου την εποχή του καλοκαιρινού ηλιοστασίου δεν υπάρχει σκιά, ήτοι ο Ήλιος είναι κάθετος προς τον τόπο. Καλείται Αβαρία γιατί ο Ήλιος λόγω της ιδιότητος του ως Αβαρής βρίσκεται σε μεγάλο ύψος.

Με λίγα λόγια οι πρώτοι κάτοικοι του πλανήτη γη για να αποκτήσουν πλήρη γνώση του τόπου κι εφαρμόζοντας το «παν μέτρον άριστον» χρησιμοποιούσαν τους «χρησμούς» που στην ουσία ήταν τοπογραφικές μελέτες και εφαρμογές που καθόριζαν τα σημεία στα οποία έπρεπε να γίνουν τα ιερά .

Οι πρώτοι χρησμοί πήραν σάρκα και οστά ξεκινώντας από :

Χρησμός Ταυγετικού Μαντείου Ταυγέτου, τοποθεσία, όνομα, Ιερό βέλος. Χρησμός Δελφών, τοποθεσία, όνομα, Εύρημα. Χρησμός Δίον, τοποθεσία, όνομα, Ιερό Βέλος. Χρησμός Τροίας, τοποθεσία, όνομα, Ιερό Βέλος. Χρησμός Πυραμίδος Χέοπος, τοποθεσία, όνομα, Ιερό Βέλος. Χρησμός Σφήγγας, τοποθεσία, όνομα. Χρησμός Φάρου Αλεξάνδρειας, τοποθεσία, η Σφήγγα…. και ούτω καθ’ εξής. Επειδή είχα την τιμή το καλοκαίρι του 2011 να βρίσκομαι σε «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» στην Ιερή Κορυφή του Κόσμου, στο Νο ΕΝΑ σημείο του πλανήτη Γη και να συμμετέχω σε ΙΕΡΗΝ ΠΡΑΞΗ…..για το καλό της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ…..σου γνωστοποιώ ότι το διαμέρισμα που λέγεται : ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ είναι και το πρώτο κατοικήσιμο ΙΕΡΟ μέρος του Πλανήτη μας. Αν έχεις την διακριτική ματιά και δεις από πάνω την Πελοπόννησο θα διαπιστώσεις ότι έχει σχήμα παλάμης. Ερευνώντας τη λέξη βλέπουμε ότι προέρχεται από το πελο+νήσος, όπου το νήσος έχει καθαρή ετυμολογική έννοια επειδή ακριβώς περιβρέχεται από θάλασσα. Το πέλοψ (του πέλοπος) προέρχεται από το πέλο+οψ με την έννοια της όψης. Ήτοι το τμήμα της γης το οποίο προέρχεται από την ετυμολογία παλάμη+όψη(κάτοψη) + νήσος όπου η παλάμη είναι το ακραίο τμήμα του χεριού και η ετυμολογία της στηρίζεται στο ότι το τμήμα αυτό πάλλεται σε αντιδιαστολή προς το υπόλοιπο σώμα και έτσι ονομάζεται : Πελοπόννησος από το πελο, ήτοι μορφή η κάτοψη παλάμης εν τη θαλάσση που δημιουργεί σχήμα νήσου. Απλά ….καθώς κατέβαιναν με το διαστημόπλοιο τους είδαν ότι ….έμοιαζε με παλάμη…. αυτό το τμήμα της γης, όπου και προσγειώθηκαν στην κορυφή του Ταυγέτου κι έτσι άρχισε η αποίκιση του πλανήτη μας.

Αγαπητά ΑΔΕΛΦΙΑ

Τα αστέρια, οι γαλαξίες αλλά και τα νεφελώματα καθώς και τα διάφορα σμήνη μετακινούνται μέσα στο χαώδες στερέωμα ως προς τις αποκλίσεις του άξονα της γης και η απόκλιση αστέρων θεωρείται ότι είναι ακτίνας 23,5ο και συνολικής διαμέτρου 47ο που όμως στην πραγματικότητα είναι μια σπείρα η οποία αυξάνει στο διηνεκές, ήτοι η γη κατά τη διάρκεια της (γέννησης) της είχε σταθερό πόλο, ο οποίος καθορίζεται από τους αστέρες του Δράκοντος και εν συνεχεία δημιουργώντας μια εκτροπή σπείρας έχει φτάσει τώρα να έχει συνολική εκτροπή 47ο και όλη αυτή η πορεία σε μια ηλικία 25.550 ετών το οποίο λέγεται έτος Θεού ή ενιαυτός του Πλάτωνος και όποιο δε αστέρι συμπέσει στον πόλο ή τον προσεγγίσει στο μέγιστο σημείο θεωρείται ως αστέρι της βάσης του θεού και λέγεται λακωνικά: Θεού+βα=ΘΗΒΑ. Ήτοι η Θήβα είναι ένα ιερό αστέρι το οποίο καθορίζει τον ιερό Πόλο της Γης και κατά την διάρκεια της Δημιουργίας του η Γη να επιμετρηθεί ευκολότερα από κάθε άλλη φορά.

Με εκτίμηση

Ιωάννης Στογιάννος ή ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

Κείμενο….. που έγραψα πριν 20 χρόνια περίπου, το δημοσίευσα αργότερα στο φόρουμ του Φουράκη…..ενώ το διάβασαν εκατοντάδες…..δεν έγραψε ποτέ κάποιος/οια παρατήρηση ή σχόλιο….γι΄αυτό!

Το κείμενο αυτό το διάβασα εις την υψίστην ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΗΣ ΠΑΝ ΓΑΙΑΣ.

Το ανθρώπου ανάβασις…. υλοποιήθηκε εν έτη 2011 …μετά τα ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ….εις το ΗΛΙΟΝ 1 ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ και αφού περίμενα με υπομονή…. την τέλεση της ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΩΣ της….ακριβώς 6 ολόκληρα χρόνια ….από το 2005….!

(Η Ελένη εις την Μυθολογία…προσδίδει τα σημεία ΗΛΙΟΝ 1,2,3 κλπ)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΩΤΙΟΣ ΣΠΑΝΟΣ μέσω xorisorianews.gr
diadrastika.com