Ο Ήλιος μας! Από το 10.000 προ Χριστού η ιστορία είναι γεμάτη από μαρτυρίες για το σεβασμό και την λατρεία για αυτόν.
Κι είναι απλό το γιατί, καθώς κάθε πρωί ο Ήλιος ανέτελλε κι έφερνε φως ζεστασιά και ασφάλεια, προστατεύοντας τον άνθρωπο από το κρύο σκοτάδι της νύχτας.
Χωρίς αυτόν οι καλλιέργειες και τα σιτηρά δεν θα μεγάλωναν και δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη.
Αυτά τα γεγονότα κάνουν τον ήλιο το πιο λατρευτό αντικείμενο αιωνίως. Αντίστοιχα, έδιναν μεγαλύτερη σημασία και στα άστρα.
Με την παρακολούθηση των άστρων μπορούσαν να προσμένουν γεγονότα που εμφανίζονταν σποραδικά όπως εκλείψεις και πανσέληνοι. Κατηγοριοποίησαν τις αστρικές ομάδες σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε αστερισμούς. Ο ζωδιακός κύκλος, ένα από τα πιο παλιά σύμβολα της ανθρώπινης ιστορίας. Αναπαριστά το πέρασμα του Ηλίου από τους 12 αστερισμούς στη διάρκεια ενός έτους. Δείχνει επίσης τους 12 μήνες, τις 4 εποχές, τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Ο ζωδιακός κύκλος βασίζεται στο ότι οι αστερισμοί είχαν μορφή ανθρώπων ή σχημάτιζαν αντικείμενα και ζώα.
Οι πρώτοι πολιτισμοί, όχι απλά λάτρευαν τον Ήλιο και τα άστρα, αλλά τους έδιναν ανθρώπινη υπόσταση κι έπλαθαν παραμυθία για την ύπαρξη τους. Ο Ήλιος, ο προσφέρων την ζωή και ο προστάτης των πάντων, θεωρούταν ο εκπρόσωπος του απρόσωπου δημιουργού, γνωστός κι ως Θεός. Ο Ήλιος-γιος του Θεού. Το φως του κόσμου. Ο σωτήρας της ανθρωπότητας.
Αντίστοιχα, οι 12 αστερισμοί αντιπροσώπευαν τα μέρη του ταξιδιού του Ήλιου-γιου του Θεού. Και τους έδωσαν ονόματα που αναφέρονταν σε στοιχεία της φύσης που συνέβαιναν τις συγκεκριμένες περιόδους. Για παράδειγμα ο νεροκουβαλητής, που φέρνει τις ανοιξιάτικες βροχές.
Ο Ώρος. Είναι ο Θεός Ήλιος της Αιγύπτου το 3000 π.Χ. είναι η προσωποποίηση του Ήλιου κι η ζωή του συμβολίζει τις κινήσεις του στον ουρανό. Από τα αρχαία ιερογλυφικά της Αιγύπτου, γνωρίζουμε πολλά για τον ουράνιο μεσσία. Για παράδειγμα, ο Ώρος δήλωνε τον Ήλιο ή το φως κι είχε έναν ορκισμένο εχθρό τον Σεθ. Κι ο Σεθ ήταν η προσωποποίηση του σκότους ή της νύχτας.
Κάθε πρωί, ο Ώρος κέρδιζε την μάχη απέναντι του Σεθ, αλλά το βράδυ ο Σεθ υπερνικούσε τον Ώρο και τον έστελνε στον κόσμο των νεκρών. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το σκοτάδι ενάντια στο φως ή το καλό εναντίον του κακού, είναι από τις αρχαιότερες και πιο γνωστές διαμάχες. Και εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα μέχρι και στις μέρες μας. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία του Ώρου έχει ως εξής: Ο Ώρος γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, από την παρθένα Ίσιδα-Μαρία.
Την γέννηση του σηματοδότησεένα αστέρι στην Ανατολή, το οποίο ακολούθησαν 3 βασιλιάδες για να βρουν και να στολίσουν τον νεογέννητο σωτήρα. Σε ηλικία 12 χρόνων δίδασκε άλλα παιδιά. Στην ηλικία των 30 χρόνων βαφτίστηκε από τον Άναπα και ξεκίνησε το κήρυγμα του. Ο Ώρος είχε 12 μαθητές, με τους οποίους ταξίδευε παρέα κάνοντας θαύματα, όπως να θεραπεύει τους αρρώστους και να περπατάει στο νερό.
Ήταν γνωστός με πολλά τιμητικά ονόματα, όπως «αλήθεια», «το φως», «ο αγαπημένος γιος Του», «ο καλός ποιμένας», «ο αμνός του Θεού», και άλλα πολλά. Αφού τον πρόδωσε ο Τυφών, ο Ώρος σταυρώθηκε, θάφτηκε για τρεις μέρες και μετά αναστήθηκε. Αυτά τα στοιχειά του Ώρου, αυθεντικά ή όχι, έχουν εισχωρήσει σε πολλούς άλλους λαούς και πολλοί άλλοι Θεοί έχουν γενικά το ίδιο μυθολογικό υπόβαθρο.
Ο Aτυς από την Φρυγία, γεννημένος από την παρθένα Νάνα στις 25 Δεκεμβρίου. Τον σταύρωσαν, τον έκλεισαν σε τάφο και μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε.
Ο Κρίσνα της Ινδίας, από την παρθένα Ντεβέκι με ένα αστέρι να σημαίνει την γέννηση του. Έκανε θαύματα με τους μαθητές του κι αναστήθηκε μετά τον θάνατο του.
Ο Διόνυσος της Ελλάδας, γεννήθηκε από μια παρθένα στις 25 Δεκεμβρίου ήταν περιπλανώμενος δάσκαλος κι έκανε θαύματα, όπως να αλλάζει το νερό σε κρασί. Τον αποκαλούσαν «Βασιλέα των βασιλέων», «μοναχογιό Του», «Α και Ω» και πολλά άλλα. Και μετά το θάνατο του αναστήθηκε.
Ο Μίθρα της Περσίας, γεννημένος από μια παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου. Είχε 12 μαθητές κι έκανε θαύματα. Μετά τον θάνατο του έμεινε θαμμένος για τρεις μέρες, μέχρι να αναστηθεί. Τον αποκαλούσαν «η αλήθεια», «το φως», και πολλά παρόμοια. Έχει ενδιαφέρον ότι η μέρα λατρείας του Μίθρα ήταν η Κυριακή.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν ένα σωρό σωτήρες από κάθε περίοδο στον κόσμο που έχουν αυτά τα βασικά γνωρίσματα.
Το ερώτημα παραμένει.
Γιατί όλα αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά; Γιατί η γέννηση από παρθένα στις 25 Δεκεμβρίου; Γιατί να μένουν πεθαμένοι για 3 μέρες, μέχρι να αναστηθούν; Γιατί οι 12 μαθητές ή ακόλουθοι;
Για να το απαντήσουμε, ας μελετήσουμε τον πιο πρόσφατο από τους ουράνιους μεσσίες.
Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία στις 25 Δεκεμβρίου στην Βηθλέεμ. Την γέννηση του σήμανε ένα αστέρι από την Ανατολή, που το ακολούθησαν 3 βασιλιάδες για να βρουν και να προσφέρουν δώρα στον νέο σωτήρα. Στα 12 του δίδασκε άλλα παιδιά και στα 30 βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή. Και μετά ξεκίνησε το κήρυγμα του. Ο Ιησούς ταξίδευε με 12 μαθητές και έκανε θαύματα, όπως να θεραπεύει τους αρρώστους, να περπατάει στο νερό, να ανασταίνει τους νεκρούς.. είναι επίσης γνωστός ως «ο Βασιλεύς των Βασιλέων», «ο Υιός του Θεού», «το φως του κόσμου», «το Α και το Ω», «ο αμνός του Θεού» και πολλά άλλα. Αφού τον πρόδωσε ο μαθητής του, ο Ιούδας, για 30 αργύρια, σταυρώθηκε, έμεινε θαμμένος για τρεις μέρες κι έπειτα αναστήθηκε, κι ανήλθε στους ουρανούς.
Καταρχήν, η ακολουθία γεννήσεων έχει να κάνει με την αστρολογία. Το αστέρι στην Ανατολή είναι ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι, που στις 25 Δεκεμβρίου ευθυγραμμίζεται με τα 3 λαμπρότερα αστερία της ζώνης του Ωρίωνα. Αυτά τα 3 αστέρια έχουν την ονομασία τους από αρχαιοτάτων χρόνων «οι 3 Βασιλιάδες». Και οι 3 Βασιλιάδες μαζί με το λαμπρότερο αστέρι, τον Σείριο δείχνουν προς την ανατολή του Ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου. Για αυτό οι 3 Βασιλιάδες ακολουθούν το αστέρι από την Ανατολή, προκειμένου να δουν την ανατολή την γέννηση του Ήλιου.
Η παρθένος Μαρία είναι ο αστερισμός Βίργκο, γνωστός Βίργκο ή παρθένος. Βίργκο στα λατινικά σημαίνει Παρθένος. Το αρχαίο λογότυπο για την Βίργκο είναι το παραλλαγμένο Μ. (m). Για αυτό κι η Μαρία, ομοίως με τις άλλες παρθένες, όπως η μητέρα του Άδωνη, η Μύρα ή η μητέρα του Βούδα Μάγια, ξεκινούν τα ονόματα τους από το Μ. Η Βίργκο ήταν επίσης γνωστή ως «ο οίκος του άρτου» κι η αναπαράσταση της ήταν μια παρθένα να κρατάει ένα δεμάτι στάρι. Αυτός ο οίκος του άρτου και το σιτάρι συμβολίζουν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη, την περίοδο του θερισμού. Αντίστοιχα κι η Βηθλεέμ μεταφράζεται κυριολεκτικά σαν «οίκος του άρτου». Συνεπώς η Βηθλεέμ είναι μια αναφορά στον αστερισμό Βίργκο μια τοποθεσία στον ουρανό κι όχι στην γη.
Υπάρχει κι άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο που λαμβάνει χώρα στις 25 Δεκεμβρίου, ή αλλιώς στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Από το εαρινό στο χειμερινό ηλιοστάσιο, οι μέρες γίνονται μικρότερες και πιο κρύες. Και κοιτώντας από το βόρειο ημισφαίριο ο Ήλιος φαίνεται να κινείται προς τον νότο, να μικραίνει και να είναι ανεπαρκής. Η μικρές ημέρες κι η εξάλειψη της σοδειάς, όπως πλησιάζουμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο συμβόλιζε για τους αρχαίους την πορεία προ του θάνατο. Ήταν ο θάνατος του Ηλίου. Και ως τις 22 Δεκεμβρίου, ο αφανισμός του Ήλιου, ήταν πια ολοφάνερος. Καθότι, κινούμενος προς τον νότο για 6 μήνες ο Ήλιος φτάνει στο χαμηλότερο σημείο στον ορίζοντα.
Και τότε συμβαίνει κάτι παράξενο:
Ο Ήλιος σταματά να κινείτε νότια και μένει σχεδόν σταθερός για 3 μέρες, (22, 23, 24, /12ου). Και σε αυτές τις 3 μέρες ο Ήλιος μένει στην κλίμακα του Σταυρού του Νότου, ή στον αστερισμό του Σταυρού. Και μετά από αυτό, στις 25 Δεκεμβρίου ο Ήλιος μετακινείτε μια μοίρα, αυτή τη φορά προς το βορρά προμηνύοντας μεγαλύτερες μέρες, ζεστασιά και την άνοιξη. Κι όπως είχε ειπωθεί: Ο Υιός πέθανε στον Σταυρό, έμεινε νεκρός για τρεις μέρες, μέχρι να αναστηθεί. Για αυτό ο Ιησούς κι αμέτρητοι άλλοι Θεοί του Ήλιου χαρακτηρίζονται από την σταύρωση, τον 3μερο θάνατο και την ανάσταση.
Είναι η μεταβατική περίοδος του Ήλιου, προτού αλλάξει πορεία ξανά προς το βόρειο ημισφαίριο, φέρνοντας την άνοιξη και κατ’ επέκταση τη σωτηρία. Παρόλα αυτά, δεν γιόρταζαν την ανάσταση του Ήλιου, μέχρι την εαρινή ισημερία ή αλλιώς το Πάσχα. Αυτό γίνεται επειδή την εαρινή ισημερία ο Ήλιος υπερνικά το σκοτάδι μιας κι από εκεί κι έπειτα, η μέρα διαρκεί περισσότερο από την νύχτα, κι αναδύονται οι αναζωογονητικές ουσίες της άνοιξης. Πιθανότατα, το πιο εμφανές αστρολογικό σύμβολο σχετικά με τον Ιησού, αφορά τους 12 μαθητές. Είναι απλά οι 12 αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου πλάι στους οποίους ταξιδεύει ο Ιησούς, σαν τον Ήλιο. Για την ακρίβεια, ο αριθμός 12 χρησιμοποιείται κατά κόρον στην Βίβλο. Αυτό το κείμενο έχει την μεγαλύτερη δυνατή σχέση με την αστρολογία.
Γυρνώντας στον σταυρό του ζωδιακού κύκλου, την αλληγορική ζωή του Ήλιου αυτό δεν είναι απλά μια καλλιτεχνική ερμηνεία της κίνησης του Ηλίου. Ήταν επίσης ένα παγανιστικό, πνευματικό σύμβολο που η γνωστότερη μορφή του ήταν αυτή.
Αυτή δεν είναι κάποιο σύμβολο του Χριστιανισμού. Είναι μια παγανιστική αποδοχή του σταυρού του ζωδιακού κύκλου.
Ο Ιουστίνος Μάρτυρας, (100-165 μ.Χ) ένας από τους πρώτους ιστορικούς του Χριστιανισμού έγραψε: «Όταν λεμέ ότι ο Ιησούς Χριστός ο Δάσκαλος μας γεννήθηκε χωρίς σεξουαλική επαφή, σταυρώθηκε και πέθανε για να αναστηθεί και να ανέλθει και πάλι στους ουρανούς, δεν λέμε τίποτα διαφορετικό από αυτά που πιστεύουμε για τους γιους του Δια».
Σε ένα άλλο κείμενο του έγραψε: «Γεννήθηκε από μια παρθένα, ομοίως με όσα πιστεύουμε και για τον Περσέα».
Είναι φανερό το ότι τόσο ο Ιουστίνος, όσο κι οι άλλοι πρώιμοι Χριστιανοί ήξεραν πόσο πολύ έμοιαζε ο Χριστιανισμός στις παλιότερες παγανιστικές θρησκείες. Ο Ιουστίνος, όμως, είχε μια λύση. Κατά την άποψη του, τα έκανε όλα ο Διάβολος. Ο Διάβολος είχε προνοήσει να έρθει πριν τον Ιησού και να γεμίσει με τα στοιχεία του τον παγανιστικό κόσμο.
«Η χριστιανική θρησκεία είναι μια παρωδία της λατρείας του Ηλίου όπου τοποθετώντας έναν άνθρωπο, ονόματι Χριστό, στην θέση του Ηλίου του απέδωσαν την ιδία λατρεία, που αρχικά απέδιδαν στον Ήλιο». (Τόμας Πέιν 1737-1809).
Πιστεύω πως ο Χριστιανισμός δεν ήταν κάτι περισσότερο, από μια ρωμαϊκή ιστορία, που αναπτύχθηκε για πολιτικούς σκοπούς. Η αλήθεια είναι, ότι ο Ιησούς ήταν ηλιακή θεότητα της Γνωστικής Χριστιανικής Αίρεσης. Κι όπως όλοι οι παγανιστικοί Θεοί, ήταν μια μυθική μορφή. Λόγω της πολιτικής επιβολής εξιστορήθηκε η μορφή του Ιησού με σκοπό τον κοινωνικό έλεγχο.
Το 325 στη Ρώμη, ο Μ. Κωνσταντίνος συγκάλεσε το συμβούλιο της Νίκαιας.
Σε αυτό το συμβούλιο αναγνωρίστηκε το Χριστιανικό δόγμα σαν επίσημη θρησκεία.
Και ξεκίνησε η αιματοβαμμένη ιστορία του Χριστιανισμού (των χαλαστάδων). Για τα επόμενα 1.600 χρόνια το Βατικανό διατηρούσε την πολιτική του εξουσία σε όλη την Ευρώπη οδηγώντας σε «χαρούμενες» περιόδους, όπως οι Σκοτεινοί Αιώνες μαζί με διαφωτιστικά γεγονότα, όπως οι Σταυροφορίες κι η ιερά εξέταση. Από θρησκευτική άποψη, ο μύθος εξυπηρετεί στο να κατευθύνει τους ανθρώπους.
Δεν επικεντρώνονται στην σχέση της ιστορίας με την πραγματικότητα, αλλά στον σκοπό της. Η ιστορία δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνον εφόσον θεωρείται αληθινή από την κοινωνία ή το έθνος. Δεν συζητούν αν κάποιοι έχουν το θράσος να αμφισβητούν την εγκυρότητα αυτής της ιερής ιστορίας. Οι άρχοντες της πίστης δεν μπαίνουν σε διαδικασία διαλόγου μαζί τους. Τους αγνοούν, ή τους χαρακτηρίζουν βλάσφημους.
Πηγή: nemesi.gr psychanaptyxis.blogspot.com
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek 
Πολύ καλό άρθρο… Επίσης να σας πω ότι ιστορικά οι χριστιανοί γιόρταζαν την γέννηση του Χριστού στης 6 Ιανουαρίου μαζί με την βάπτιση μέχρι τον 4 αιώνα.
ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ…ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΟΣΟ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ…Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΟΛΗΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ…ΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΚΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ…ΓΙΑΣΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΓΘΙΝΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ…ΤΟ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΣΟ ΠΙΕΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΟΠΙΝΗ ΨΥΧΗ…ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΥΛΙΚΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΜΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΜΑΣ ΕΑΥΤΟΥ…ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΩΡΙΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΑΣΑΜΕΝΑ ΦΡΟΥΤΑ ΤΥΟΥ …ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ…- ΑΝ ΠΡΩΤΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΓΓΕΝΗΘΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑ8Ι ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ-……ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ
Όλοι έχουμε δει το Ζειτγκειστ.. Αλλά τώρα διαβάζουμε αποσπάσματα του..
Είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια έχει άπειρες ανακρίβειες και ψεύτικα στοιχεία..
Ως γνωστόν πάντα κρύβεις καλύτερα ένα ψέμα ανάμεσα σε δύο αλήθειες..
Βέβαια υπάρχουν και τα πρόβατα που γευματιζουν Καλημέρα μαρούλι και θαμπωνονται..
Τι να κα νουμε, έτσι είναι η ζωή..
Για πες μια ανακρίβεια….
Που να αφορά στην συγκεκριμένη ιστορία του Διονύσου, Μίθρα, Κρισνα, Χριστού κλπ
Επειδή φίλε μου πραγματικά βαριέμαι να ασχολούμαι θα σου πω μόνο για το πρώτο επιχείρημα του άρθρου. Ο Horus δεν είναι ο Θεος του ήλιου, είναι ο Θεος του ουρανού. Ο ήλιος και το φεγγάρι είναι τα δύο του μάτια που εναλλάσσονται διαδοχικά. Η πουτανιτσα η μάνα του η Isis έφτιαξε μια χρυσή π@υτσα από τον φρεκοαναστημενο άντρα της τον osiris και μ’αυτόν έσκισε τον πάτο της και έβγαλε τον λεγόμενο.
Πριν με ρωτήσεις οτιδήποτε άλλο μπες σε παρακαλώ και ψάξτε. Εύκολο ειναι…
Η ημερομηνία γέννησης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού είναι αρχές Ιανουριου. Απλά μεταφέρθηκε στις 25 Δεκεμβρίου να σταματήσει να γιορτάζεται το χειμερινό ηλιοστάσιο από τους τότε παγανιστές. Επίσης η Horus λέει η μυθολογία ότι γεννήθηκε Αύγουστο 24 με 28. Δεν σηματοδοτήθηκε η γέννηση του από κανένα άστρο, δεν είχε μαθητές δεν δίδαξε ούτε σπαγκατο..
Άνοιξε τα μάτια σου και ψαξεεεεε…
Ο Ιησούς σύμφωνα με τις Γραφές γεννήθηκε κατά την απογραφή. Απογραφή δεν ήταν δυνατόν να γίνει καταχείμωνο, ούτε είναι δυνατόν να υπήρχαν βοσκοί νύχτα με πρόβατα σε χιόνια. Άρα ο Ιησούς γεννήθηκε φθινόπωρο, Σεπτέμβριο, 6 χρόνια πριν το έτος εκκίνησης της νέας κοινής χρονολόγησης με βάση τα γνωστά ιστορικά πρόσωπα της εποχής και αυτούς που διέταξαν την απογραφή.
Δεν το έχω ψάξει τόσο Γιώργο. Για να το λες φαντάζομαι θα το έψαξες. Σημασία έχει ότι δεν γεννηθηκε 25 Δεκεμβρίου ούτε ο ενας ούτε ο άλλος. Ότι κοινό στοιχείο προσπαθούν να αποδώσουν είναι ψευδές και υπάρχει δόλος..
Αλλά τουλάχιστον τα βασικά να ξέρουμε..
Με τόσο όγκο πληροφορίας που απλόχερα μας χαρίζει το διαδίκτυο είναι κρίμα να μην μπορούμε να κάνουμε 2 κλικ και να ξεστραβωθουμε..
Συμφωνώ ότι το άρθρο βρωμοκοπάει zeitgeist το οποίο έχει βγει και ντοκιμαντέρ που ΚΑΤΑΡΡΊΠΤΕΙ και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές τις μ@λακίες που προσπάθησαν να περάσουν στον κάθε αδαή που δεν έχει ανοίξει βιβλίο στην ζωή του και ούτε πρόκειται να ψαχτεί για να δει αν είναι αλήθεια. ΟΥΤΕ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΟΥΤΕ Ο ΚΡΙΣΝΑ ΟΥΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ντοκυμαντέρ ZEITGEIST δεν έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τον Ιησού Χριστό (παρθενογένεση-θάνατος- αναστήθηκε σε 3 ημέρες) και καλό είναι πριν υιοθετήσετε όλα αυτά που σας πασάρουν για να συμβάλουν στην λοβοτόμηση σας , να το ψάχνετε. ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ υπάρχει βίντεο -ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ – στο youtube που αντικρούει τις παραπάνω ηλίθιες θεωρίες του ηλίθιου άρθρου με επιχειρήματα κάτι που το ZEITGEIST ούτε παραθέτει πηγές και δεν δίνει καμία αναφορά για αυτές …αν εξαιρέσεις πως σε κάποια σημεία του αναφέρει σαν πηγές κάτι συγγραφείς και ερευνητές μασόνους και ούτω καθεξής. ΑΥΤΆ!
Όλα τα επιχειρήματα του Zeithgast προέρχονται από τα βιβλία της Acharya S. Μιας αθεης παλαβής που βάλθηκε να αποδείξει το ο Χριστός δεν γεννήθηκε Πότε και έχει φάει το κράξιμο του αιώνα. Όχι από Χριστιανούς, από ιστορικούς και επιστήμονες που δεν δέχονται τα χωρίς υπόσταση επιχειρήματα της. Το 80% είναι ΜΑΛΑΚΙΕΣ..
ΠΕΣ ΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΛΕΩ ΕΓΩ!!!!!
Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΣΙΦ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΑΜΑΛΙΗΛ. ΟΙ ΑΦΑΝΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ: ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.
Ο Ιουδαϊσμός τον 1ο π.Χ. αιώνα υφίστατο από τον Ελληνισμό ισχυρή πίεση. Ένα επιτελείο από οξυδερκείς, ικανούς και σοφούς ιουδαίους, υπό την αρχηγία του Γαμαλιήλ, διέγνωσε τον τεράστιο κίνδυνο για εξαφάνιση του Ιουδαϊσμού. Υπήρχε μεγάλη ανάγκη ελιγμών για αναγέννηση του ραγδαία συρρικνούμενου ιουδαϊκού ιερατείου. Έτσι προέκυψε η γέννηση του παραλλαγμένου Ιουδαϊσμού με την μορφή του Χριστιανισμού, ο οποίος θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο επεκτατισμού, που όλοι οι ιουδαίοι έπρεπε να ακολουθήσουν. Το νέο αυτό είδος Ιουδαϊσμού θα εκπλήρωνε πολύ καλύτερα τις εξουσιαστικές τους βλέψεις επί των εθνών. Έτσι η νομοδιδασκαλική σχολή του Γαμαλιήλ έψαξε να βρει τα κατάλληλα πρόσωπα (δηλαδή νέους, εκπαιδευμένους και «αφιερωμένους») που θα διακινδύνευαν αναλαμβάνοντας δράση. Οι χρισμένοι ή χριστοί στον ναό ή σε ανάδοχες οικογένειες ήταν αρκετοί και μπορούσαν να επανδρώσουν τις ομάδες εκτέλεσης των σοφών σχεδιαστών. Ήταν οι κατάλληλες δεξαμενές ηρώων, ένας ορατός βραχίονας ενός αόρατου διευθυντηρίου. Με την δημιουργία του Χριστιανισμού κάθε άλλο παρά εγκατάλειψη του Ιουδαϊκού έθνους υπήρξε. Απεναντίας οι πρώτοι που έγιναν μαζικά χριστιανοί, ήταν το σπέρμα του Αβραάμ, (όπως πολύ αργότερα, οι πρώτοι που έγιναν μαζικά κομμουνιστές), αφού οι ενημερωμένοι Ιουδαίοι κατάλαβαν την μοναδική ευκαιρία που είχαν πλέον, να προσεγγίσουν μέσα από τον χριστιανισμό, τα ισχυρά κέντρα αποφάσεων και ιστορικών εξελίξεων ώστε να κάνουν επιτέλους το όνειρο του Αβραάμ πραγματικότητα. Μάλιστα στηριζόμενος απολύτως στην Παλαιά Διαθήκη ο Χριστιανισμός έδωσε στο έθνος αυτό, απίστευτες ευκαιρίες διεθνοποίησης της Εβραϊκής ιστορίας και θεολογίας, κάνοντας παγκοσμίως γνωστό, ένα ασήμαντο μέχρι τότε θρησκευτικά και πολιτικά έθνος.
Ο ΓΑΜΑΛΙΗΛ, Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
Ο Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος ή Ραββί (Ραμπάν) Γαμαλιήλ Α΄ ήταν Φαρισαίος νομοδιδάσκαλος ραββίνος και εγγονός του περίφημου Ιουδαίου διδασκάλου Χιλλέλ. Ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου (Σανχεντρίν) της Ιερουσαλήμ του 1ου αιώνα μ.Χ. Έδρασε γύρω στο 30 – 40 μ.Χ. Υπήρξε δάσκαλος του αποστόλου Παύλου. Επρόκειτο για μία από τις εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες, που βοήθησε στην ανάπτυξη της περίφημης ραββινικής παράδοσης.
Ήταν εκείνος που, όταν αγανακτισμένοι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες έφεραν τους Αποστόλους στο Συνέδριο για να δικαστούν με την κατηγορία ότι κήρυτταν μέσα στον Ναό, επενέβη και συνέστησε την προσεκτική μεταχείριση των Αποστόλων και συντέλεσε ώστε να αφεθούν ελεύθεροι. (Πράξεις 5:22-40)
Μέλος του Σάνχεδριν, Φαρισαίος και δάσκαλος του Νόμου, «στα πόδια» του οποίου είχε εκπαιδευτεί ο απόστολος Παύλος «σύμφωνα με την αυστηρότητα του προγονικού Νόμου». (Πρ 5:34· 22:3). Ο Γαμαλιήλ, κατά γενική παραδοχή, ταυτίζεται με τον Γαμαλιήλ τον Πρεσβύτερο. Ο Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και ήταν ο πρώτος στον οποίο αποδόθηκε ο τίτλος «Ραββάν». Αυτός ο τιμητικός τίτλος ήταν μεγαλύτερος και από τον τίτλο «Ραββί». Αναφερόμενο στον Γαμαλιήλ, το Μισνά (Σοτά 9:15) λέει: «Όταν πέθανε ο Ραββάν Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος, η δόξα του Νόμου εξέλιπε και η αγνότητα και η αποχή χάθηκαν». (Μετάφραση, στην αγγλική, Χ. Ντάνμπι).
Ο Γαμαλιήλ, τον οποίον αναφέρει ο Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων, σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, ήταν και συγγενής του Στεφάνου. Μερικοί λέγουν ότι ήτο διδάσκαλος και του Βαρνάβα και του Στεφάνου και παρεκάλεσε τους αποστόλους και του έδωκαν το άγιο λείψανο, το οποίον λαβών το έθαψε εις το κοιμητήριο, όπου είχε για τον εαυτόν του.
Ο Γαμαλιήλ, κατά τους σημερινούς χριστιανούς, διέθετε ευρύτητα πνεύματος και δεν ήταν φανατικός στις απόψεις του, πράγμα που αντικατοπτρίζεται στη συμβουλή που έδωσε όταν ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι φέρθηκαν ενώπιον του Σάνχεδριν. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από το παρελθόν, ο Γαμαλιήλ κατέδειξε πόσο σοφό ήταν να μην αναμειχθούν στο έργο των αποστόλων και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Αν αυτό το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα ανατραπεί· αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους ανατρέψετε . . . μπορεί να βρεθείτε και θεομάχοι».—Πρ 5:34-39.
Ο ΓΑΜΑΛΙΗΛ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ (ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ) ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ
Το μυστικό επιτελείο του Γαμαλιήλ , όπως φαίνεται από τα παραπάνω εδάφια, είχε δοκιμάσει και άλλους «σωτήρες» των ψυχών μας, πριν το Ιησού, τον Θευδά και τον Ιούδα τον Γαλιλαίο, αλλά τα σχέδια δεν πέτυχαν. Τώρα με τον νέο, περισσότερο μορφωμένο Γαλιλαίο, πιστεύουν ότι θα τα πάνε καλύτερα.
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΑΛΙΗΛ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ.
Στην σχολή του Γαμαλιήλ στην Ιερουσαλήμ φοιτούσαν χίλιοι νέοι, από τους οποίους οι πεντακόσιοι σπούδαζαν τον Ιουδαϊκό νόμο και οι άλλοι 500 την «σοφία των Ελλήνων». (βλέπε: W.J. Conybear and J.S. Howson, The Life and Epistles of Saint Paul). Άρα εδώ έχουμε μία σχολή στην Ιερουσαλήμ, που είναι ουσιαστικά ένα πανεπιστήμιο για εβραίους φοιτητές, χίλιους στο αριθμό, η οποία λειτουργούσε ακριβώς στα χρόνια που τριγυρνούσε εκεί ο Ιησούς (μεταξύ 30 με 40 μ.Χ.). Πουθενά στην «Καινή Διαθήκη», τον καιρό ακριβώς της δράσης του Ιησού, δεν αναφέρεται τέτοια σημαντική σχολή, με 1000 σπουδαστές, από τους οποίους οι μισοί σπούδαζαν την «σοφία των Ελλήνων». Ο Ιησούς ασφαλώς γνώριζε καλά τον αρχιερέα Γαμαλιήλ. Δεν γνώριζε την σχολή του; Μία σχολή 1000 ατόμων σε μία μικρή περιφερειακή πόλη του Ελληνορωμαϊκού κόσμου σίγουρα έλαμπε δια της παρουσίας της. Ο σπουδαστής της Σαούλ, ο μετέπειτα Παύλος, ανέλαβε τα ηνία της νέας θρησκείας, (προφανώς μετά από εκτεταμένες και ώριμες συζητήσεις με τον δάσκαλο Γαμαλιήλ), η οποία είχε πάρει την κατιούσα και την ανασύνταξε και την επεξέτεινε διεθνώς.
ΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΤΟΥ ΓΑΜΑΛΙΗΛ
1. Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΓΑΜΑΛΙΗΛ ΣΑΟΥΛ Ή ΠΑΥΛΟΣ
Στα χρόνια του Ναζιραίου Χριστού ο Σαούλ σπούδαζε στην σχολή Γαμαλιήλ. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι σπούδασε στο τμήμα των ιουδαϊκών γραφών, ενδελεχής όμως έλεγχος των γραπτών του από σημερινούς πανεπιστημιακούς Έλληνες, δείχνει πλήθος εδαφίων από ρήσεις Ελλήνων φιλοσόφων στα γραπτά του.
Ο φανατικός διώκτης των χριστιανών Σαούλ, μαθητής του Γαμαλιήλ, ήταν σε άλλο τμήμα στην σχολή και δεν είχε πληροφορηθεί για το κοινωνικό πείραμα: «Ναζιραίος Ιησούς». Φαίνεται ότι παραήταν επιθετικός εναντίον των Ναζιραίων και ο Γαμαλιήλ του τράβηξε το αυτί. Η αλλαγή στάσης του Σαούλ βέβαια, σύμφωνα με τα ιουδαϊκά πρότυπα, έπρεπε να αποδοθεί σε όραμα, όπερ και εγένετο.
Πραξ 22,3 : «Εγώ είμαι Ιουδαίος, γεννημένος στην Ταρσό της Κιλικίας, μεγαλωμένος όμως εδώ στα Ιεροσόλυμα. Είχα δάσκαλο το Γαμαλιήλ, που με δίδαξε με ακρίβεια το νόμο των προγόνων μας. Αγωνίστηκα με ζήλο για το Θεό».
Αναφέρεται ότι ο Απόστολος Σαούλ ή Παύλος, ο οποίος προοριζόταν για γαμβρός του αρχιραββίνου των Ιεροσολύμων Γαμαλιήλ, εκτελούσε εντολές του μυστικού συμβουλίου Σανχεντρίν, ειπών και το περίφημο “Ουκ ένι ΄Ελλην ή Ιουδαίος, εξ ενός αίματος ο Θεός εποίησεν παν γένος ανθρώπων”.
Όπως όλοι οι εβραίοι στην ιστορία, την αλλαγή γραμμής την απέδωσε σε όραμα του Ιεχωβά. Το όραμα αυτό του Σαούλ προφανώς θα «προήλθε» μετά την κλήση του στην σχολή του Γαμαλιήλ, την διαφώτιση και επεξήγηση από τον σοφό δάσκαλο, περί του τι είναι αυτή η κίνηση των Ναζιραίων και τι συστάσεις έλαβε για να υποστηρίξει την νέα κίνηση. Μετά βέβαια του ήρθε η «θεία φώτιση» και έγινε από φανατικός εχθρός, φανατικός υπερασπιστής των Ναζιραίων.
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2016/12/blog-post_27.html
Ο μέγας Απόστολος του Χριστού Παύλος αποκεφαλίστηκε ,όπως προβλεπόταν για Ρωμαίο πολίτη και, έτσι, ικανοποιήθηκε η επιθυμία του να ενωθεί πλήρως με τον Χριστό. Μία ταραχώδης ζωή γεμάτη περιπέτειες, κόπους και μόχθους, πληγές, φυλακίσεις, βασανιστήρια, κινδύνους μέχρι θανάτου, από ληστές, ναυάγια, προδοσίες, σε ποταμούς, πόλεις και ερήμους είχε λάβει τέλος. Πολλές φορές άγρυπνος, εξαντλημένος από την κούραση, την πείνα και τη δίψα, τη νηστεία, το κρύο και τη γύμνια αντιμετώπισε τα προβλήματα όλων των Εκκλησιών με αγώνα και αγωνία και συνεχή μέριμνα…………………….. Όλα αυτά λοιπόν τα πέρασε αυτός άνθρωπος; Για ποιον λόγο; Κέρδισε πλούτη; Εξουσία; Πολιτική επιρροή; Έδωσε τη ζωή του για κάποιο ανύπαρκτο πρόσωπο Ιησού; Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που θα έδινε όλη την υπόσταση και τη ζωή του για κάτι στημένο και να κερδίσει τί; Μήπως να αναφέρω και το τέλος και των άλλων Αποστόλων; Αυτό που έπεισε τους Έλληνες να δεχτούν τον Χριστό δεν ήταν μόνο η διδασκαλία Του. Ήταν και ο τρόπος ζωής των Αποστόλων. Ήταν τόσο σίγουροι για αυτά που έλεγαν, ώστε απαρνήθηκαν τα πάντα, την περιουσία τους, την οικογενειακή θαλπωρή και έδωσαν και τη ζωή τους. Και εμείς από το σαλόνι μας, με το τζάκι αναμένο, καθόμαστε και αμπελοσοφούμε.
Εγω ηξερα οτι ηταν φτωχοι εκτος εξαιρεσεων Ματθαιος ο τελωνης,και αγραμματοι.Οσο για τους ελληνες που δεχτηκαν τη θρησκεια αυτη ,εαν ερθω και εγω και σου βαλω ενα πιστολι στο κεφαλι οχι μωαμεθανος θα γινης, θα ριξεις και ενα καρσιλαμα να το γιορτασουμε κιολας.Η μηπως δεν εκχριστιανηστηκαν με την βια. Και φυσικα οι πρωτοι που καθαριζαν τους απιστους εθνικους ηταν οι μαυροφοροι ψυχοσωστες της εποχης,μαζι με την υπολοιπη αλογη αγελη
Σκασίλα μου αν κλαις ή αν δεν κλαις την Ρωμιοσύνη σου. Αυτό αφορά εσάς τους Ρωμιούς και εγώ δεν είμαι Ρωμιός αλλά Έλληνας. Όσον αφορά τον Παύλο, όλα αυτά που λες ότι πέρασε και ότι δεν είχε κάποιο οικονομικό όφελος που τα έκανε, ότι δεν είχε χρήματα όπως και οι άλλοι Απόστολοι και ότι πέθαναν μαρτυρικά λόγω της πίστης τους, ποιά ιστορική πηγή τα λέει;;;; Με ενδιαφέρει η ιστορική πηγή όλων αυτών που περιγράφεις για να διαβάσω και να μάθω από πρώτο χέρι, κι εγώ, όλα αυτά τα δεινά που πέρασε αυτός ο άνθρωπος, δίχως κανένα προσωπικό όφελος!
Γεώργιε Γλυφαδίτη, καταρχήν πρέπει να καταλάβεις την έννοια της ρωμιοσύνης. Δεν έχει να κάνει με τη φυλετική καταγωγή του καθενός. Το να λες ότι είσαι έλληνας πόσο σίγουρος είσαι γι αυτό; Επειδή μιλάς ελληνικά; Αλλά ακόμη κι αν είσαι έλληνας, όπως λες, ρώτα τον Κολοκοτρώνη, τον Μακρυγιάννη, τον Ρήγα κι όλους τους ήρωες της επανάστασης να σου απαντήσουν τι σημαίνει ρωμιοσύνη. Άκουσε τα σμυρνέικα,τα πολίτικα, τα ποντιακά, τα κρητικά, τα νησιώτικα τραγούδια να σου πουν τι σημαίνει ρωμιοσύνη. Άκουσε τον Ελύτη, τον Ρίτσο, τον Παλαμά, τον Σολομό να σου πουν τι είναι ρωμιοσύνη. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις την έννοια τότε φίλε μου ούτε έλληνας δεν είσαι. Όσον αφορά για τα άλλα θα σου απαντήσω, πιθανόν αύριο, όμως όχι σήμερα διότι δεν έχω χρόνο και είναι πολλά αυτά που θα γράψω.
Από τις απαρχές του τελευταίου πολιτισμού, δηλαδή εδώ και μερικές χιλιετηρίδες… τα θρησκευτικά μυστήρια και οι παραστάσεις παραμένουν κατ’ ουσίαν παρόμοια. Βεβαίως σε κάθε περίοδο το υπάρχων ιερατείο λέγει ότι κατέχει την μοναδική αλήθεια!… σε αυτό το μοτίβο εξαίρεση δεν έχει για τον χριστιανισμό κ.λ.π. Όσο αφορά την χριστιανική θρησκεία υπάρχει μια σοβαρή διαχείριση του χρόνου… τόσο με το πραγματικό έτος γέννησης του Ιησού Χριστού, (σε σχέση με τον θάνατο του Ηρώδη 4 π.Χ. και την εμφάνιση του Άστρου της Βηθλεέμ), όσο και με τον πραγματικό μήνα γέννησης του Ιησού Χριστού (υπάρχουν 4ις μήνες διαφορά μεταξύ γεννήσεως και εορτής)… αλλά και με τον διαχωρισμό του νέου και του παλαιού ημερολογίου (13ις ημέρες διαφορά)! Και οι τρεις αυτές χρονικές διαφορές και όχι μόνο… οφείλονται σε καθαρά πολιτικούς λόγους, ώστε (τότε) να εδραιωθεί μια “νέα” θρησκεία που να μπορεί να σταθεί και να εφάπτεται αρμονικά με τα υπάρχων περιοδικά αστροφυσικά, αστρονομικά και όχι μόνο φαινόμενα. Πάντα μια ηλιακή θρησκεία χρησιμοποιεί εμπεριέχοντας για λόγους ισορροπίας σεληνιακά αστροφυσικά φαινόμενα, όπως και ως αντιδιαστολή μια σεληνιακή θρησκεία χρησιμοποιεί εμπεριέχοντας για λόγους ισορροπίας ηλιακά αστροφυσικά φαινόμενα… έτσι το ένα εμπεριέχεται μέσα στο άλλο σε αρμονικές περιοδικές εναλλαγές φωτός και σκότους, μιας και η φύση κάθε “θεού” είναι διττή όπως του Πατρός του. Ο χριστιανισμός δεν είναι απλά και μόνο μια Ρωμαϊκή ιστορία… εξ’ άλλου υπάρχει η 1η Ρώμη, αλλά και η 2η Ρώμη (Κωνσταντινούπολη) με ότι και αν σημαίνει αυτό σε μεταφυσικό πεδίο. Στο χωροχρονικό συνεχές, θα πρέπει να καταλάβουμε το γιατί κάποιοι πριν από χιλιάδες χρόνια, αποφάσισαν να μας δώσουν μια θρησκεία, που τα μυστήρια, οι κλίμακες μέτρησις, και οι παραστάσεις υπήρχαν και στο παρελθών… αλλά επί του παρόντος, αλλάζουν μόνο τα ονόματα! Γιατί ήθελαν να αλλάξουν μόνο τα ονόματα;… Αυτά.
απλη η απαντηση΄ δεν υπαρχει χωροχρονικο συνεχες στα ιερατεια στο φυσικο επιπεδο…οπως ολα ετσι και αυτα εμπιπτουν στο νομο του τροχου του σαμσαρα. Ελαχιστοι γνωριζουν τι πρεπει να κανουν για να χριστικοποιηθουν γιατι απλα η παλια γνωση περαν του οτι απευθυνονταν μονο στους μυημενους και χανονταν με αυτους οταν εγκατελειπαν το φυσικο σωμα τους και ακολουθουσε ο εκφυλισμος της καθε σχολης με την παρεισφρυση σε αυτες κακοβουλων ιδιοτελων ατομων που απλα εκαναν το ασπρο μαυρο με τεχνη, ειτε γιατι (ερχομενοι στο σημερα) το εγω ειναι τοσο δυνατο που εβαλε ολη την ανθρωποτητα στον βαθυ υπνο της συνειδησης που και να κατεχεις την γνωση του τι πρεπει να κανεις ελαχιστοι επιθυμουν να βαδισουν τον δρομο. Ετσι αρεσκομαστε οπως και σε καθε εποχη να πιστευουμε στο καλο ενω αδυνατουμε να θυσιασουμε το κακο. Σε ολες τις εποχες ας αλλαζουν τα ονοματα ο δρομος παραμενει ιδιος, οι μυησεις ιδιες, η σχολη μια και συμπαντικη τα ονοματα των χριστικοποιημενων Δασκαλων μονον αλλαζουν αλλα ολοι τους ειναι Χριστοι. Ο καθε Δασκαλος-Χριστος παρεδιδε τη γνωση που αντιστοιχουσε σε καθε εποχη / λαο. Ομως μετα απο 2 χιλιαδες χρονια ξερει κανεις τι σημαινει να γεννηθει 2 φορες για να εισελθει στον ουρανο οπως υπεδειξε ο Ιησους? ολοι φανταζονται διαφορα η γνωση ομως αυτη κυκλοφορει απο τα παλια….αλλα κανεις ουτε καν ψιλιαζεται τι ειπε…ουτε και γιατι ευλογησε το γαμο και μετετρεψε το νερο σε κρασι…ουτε και γιατι δινουν τοση σημασια στη Μητερα ολοι σε ολες τις θρησκειες. Πιστευω να σε καλυψα.
“Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία στις 25 Δεκεμβρίου στην Βηθλέεμ”
-Η ημερομηνία αυτή δεν αναγράφεται πουθενά στα ευαγγέλια
—————————————
“Το αστέρι στην Ανατολή είναι ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι”
-Το αστέρι, (αν ήταν αστέρι) ήταν πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα όπως βλέπουμε παρακάτω.
Εμφανίστηκε σε χρόνο διαφορετικό από τα συνηθισμένα και στάθηκε πάνω από τον Ιησού.
Αν ήταν ένα συνηθισμένο αστέρι που βγαίνει κάθε μέρα την ίδια ώρα, ο Ηρώδης δεν θα ρωτούσε ποια ώρα εμφανίστηκε, ούτε το αστέρι θα οδηγούσε τους μάγους και θα στεκόταν πάνω από τον Ιησού Χριστό.
Ματθαίος 2:7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσε παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστερος
Ματθαίος 2:9 ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εστη επανω ου ην το παιδιον
————————————–
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι, όλες οι θρησκείες στον κόσμο έχουν κοινή βάση και καταγωγή διότι ένας είναι ο Κύριος. Γι αυτό όλες οι πανάρχαιες θρησκείες μοιάζουν τόσο πολύ. Στην ουσία αυτές διηγούνται όχι γεγονότα που έγιναν, αλλά γεγονότα μέλλοντα (τύπου προφητείας). Αυτές, λοιπόν, μιλούν για τα ίδια πράγματα που στην πορεία αλλοιώθηκαν από τους ντόπιους πληθυσμούς ανάλογα με ιδιομορφίες, τα ήθη και τα έθιμά τους. Επαναλαμβάνω για να το καταλάβετε και βάλτε το καλά στο κεφάλι σας ή στην καφκάλα σας για να το πω όπως στο μέρος μου. ΠΡΩΤΟΝ την Παλαιά Διαθήκη την αποδεχόμαστε όχι για τις ιστορικές αναφορές των εβραίων, αλλά γιατί εκεί μέσα προφητεύτεται και αποκαλύπτεται ο ίδιος ο Θεός. ΔΕΥΤΕΡΟΝ δεν σας κάνει εντύπωση πως κείμενα αρχαιότατα όπως η ριγκ-βέδα, τα ορφικά, τα αιγυπτιακά, τα εβραϊκά – διαφορετικών πολιτισμών – αναφέρονται σε τριαδική θεότητα, για την παρθένο που μέσω αυτής θα έρθει ο σωτήρας υιός του θεού; Για τον θάνατο και την Ανάσταση; Όλες οι αρχαίες αναφορές λοιπόν ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ με τη ΓΕΝΝΗΣΗ, ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Αυτόν Τον οποίο είδαμε, Αυτόν Τον οποίο ακούσαμε και Τον γνωρίσαμε γιατί έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους. Δεν έζησε στον Όλυμπο, ούτε ήταν Βούδας στο δάσος. Δεν έζησε σε άλλο πλανήτη και ούτε ήταν κάποιος θρύλος. Αν αμφισβητείτε την ιστορική του ύπαρξη, εδώ είμαστε να το ξεκαθαρίσουμε. Και εσείς τώρα κάθεστε και ασχολείστε με τους τριβόλους! Πάρτε το χαμπάρι ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ σας αρέσει δεν σας αρέσει. Κι ο Θεός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε Εβραίος για να τον διαχωρίζετε. Ανήκει σε όλους μας και όλοι μας ανήκουμε σε Αυτόν. ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
1. “Αυτόν Τον οποίο είδαμε” Πότε και ποιοί τον είδατε;;; 2. “Αυτόν Τον οποίο ακούσαμε” Πώς και ποιοί τον ακούσατε;;; 3. “Τον γνωρίσαμε” Πού και πόσοι ήσασταν;;; 4. “Αν αμφισβητείτε την ιστορική του ύπαρξη, εδώ είμαστε να το ξεκαθαρίσουμε.” Περιμένω ιστορικά τεκμηριωμένη απόδειξη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αμφισβητώ την ύπαρξή του. Απλά θέλω να διασταυρώσω τις δικές μου πληροφορίες γύρω από τον Ιστορικό Ιησού.
Γεια σας. Ωραιο το αρθρο σας. Ηθελα να ρωτησω ποια ειναι η διαδικασια αφαιρεσης του θρησκευματος απο την ταυτοτητα μου μιας και ειμαι γραμμενη χριστιανη ενω ειμαι αθρησκη.
Επισης αν ξερετε τι σημαινει η φραση – Ομορφη οσο και ωραια, που διαβασα σε ενα κειμενο με τιτλο – Ισορροπια στο Συμπαν..
ευχαριστω αν ασχοληθειτε να μου απαντησετε
Το όμορφη είναι σύνθετο (ευ+μορφή) και σημαίνει: Η καλή μορφή, η καλή απεικόνιση…….. Το ωραία προέρχεται από την ώρα και σημαίνει την παραγωγή των ωρών του έτους, τους καρπούς των ωρών του έτους, αυτό που γίνεται στην ώρα του, ώριμη για κάποιο πράγμα, νεανική, χαρούμενη….. Δηλαδή το όμορφη όσο και ωραία σημαίνει καλή απεικόνιση, εύμορφη όσο και στην ώρα της, όσο και νεανική, όσο και χαρούμενη.
Που γραφει οτι οΧριστος γεννηθηκε στις 25 Δεκεμβρίου?απλως η ειδωλολατρες που προ Χριστού λατρευαν τον ωρο και το μιθρα και τον θαμουζ μας μοστραρουν τη γεννηση του Κυριου στις 25 Δεκεμβρίου,ενω η 1η αποστολικη εκκλησια ποτε δεν γιορταζε τα χριστουγεννα,ολα αυτα τα ξεκινησε ο ειδωλολατρης κωσταντινος επιβαλοντας το Χριστιανισμοσε ολους ενω ο Χριστος ειπε “…οποιος θελει να μ ακολουθησει”Τελικα με λιγα λογια ο εωσφορος βρηκε ενα ωραιο κολπακι το χριστιανισμο να τον κανει,ενω ειναι τρόπος ζωης,μια εθιμοτυπικη θρησκεια χωρις Χριστο…..και τα προβατα που τρωτε μασημενο χορταρακι’η ακολουθειτε τα έθιμα’η γινοσαστε αθεοι χωρις να εχετε ζητησει να ψηλαφησετε το ζωντα και μενοντα εις τον αιωνα….”τον ερχομενο προς εμε δε θελω εκβαλει εξω…”
Καλα όλα αυτά…. Εμενα θέλω να μου πει κάποιος τα θαύματα πως τα εξήγητε.. .?? Και βέβαια η ημερομηνία 25 Δεκεμβρίου δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια… Επίσης το αστέρι δεν ήταν κάτι που το βλέπανε κάθε μέρα… Καλοί οι συνηρμοί αλλά….
Όλη κερκίδα του νεοταξίτικου Zeitgeist δείτε και κλάψτε (και οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί στο βίντεο είναι άθεοι):
https://www.youtube.com/watch?v=JFI6m6Icav4
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ___________________________
Εμφανίσθηκε τα τελευταία χρόνια η άποψη της ανυπαρξίας του Ιησού ως ιστορικού προσώπου. Πρώτος ο Dupuis (1742-1809) αρνούμενος την ύπαρξη του Χριστού θεωρεί το χριστιανισμό ως νέα μορφή της παλιάς λατρείας του Ήλιου και των αστέρων, και ότι ο Χριστός είναι προσωποποίηση του Ήλιου και οι δώδεκα απόστολοι είναι οι δώδεκα αστερισμοί. Έτσι η μεν γέννηση του Χριστού συμπίπτει με την ακμή του χειμώνα όπου βασιλεύει το σκότος και την ανάσταση σαν την άνοιξη όπου και βασιλεύει το φως. Αυτή η εξήγηση όμως αποβαίνει επισφαλής και αυθαίρετη, καθόσον διατύπωσε ο I.B. Peres χλευάζοντας τον Dupuis, ζητώντας του να αποδείξει ότι ο Ναπολέων υπήρξε μυθική προσωποποίηση του ήλιου, αφού και στο όνομά του (νη- απόλλων), και στον τόπο της γέννησής του (σε νησί της μεσογείου γεννήθηκε και ο Απόλλωνας) και στο όνομα της μητέρας του Latetitia (χαρά δίνει στο κόσμο η Ηώς που γέννησε τον Ήλιο) και στους 4 αδελφούς ( 4 εποχές του έτους) βρίσκει κανείς θαυμάσιες αναλογίες μεταξύ Ναπολέοντα και του ήλιου ή του μυθοποιημένου Απόλλωνα……Οισπάνιες μαρτυρίες για την ζωή του Ιησού από την σύγχρονη Ιουδαϊκή και Εθνική φιλολογία αποτέλεσε σοβαρή ένδειξη που συνηγορούσε στην ανυπαρξία Του στην ιστορία. Αλλά και αυτή η έλλειψη μαρτυρίας εκ της ιστορίας δεν αρκεί για να αποδείξει την ανυπαρξία του Ιησού, όπως αποδέχεται και ο αρνούμενος τον Ιησού Chouchoud ο οποίος και ομολογεί ότι «Ο Ιησούς είναι μεν άγνωστος ως ιστορικό πρόσωπο, αλλά είναι δυνατόν να έζησε καθόσον δισεκατομμύρια ανθρώπων έζησαν παλιότερα χωρίς να αφήσουν ίχνος της παρουσίας τους». Οι ανύπαρκτες ιστορικές αναφορές στον Ιησού μπορούν επίσης να εξηγηθούν κοιτάζοντας την προσοχή των ιστορικών εκείνης της εποχής εις τα πολιτικά γεγονότα και όχι στα θρησκευτικά καθόσον επικρατούσε θρησκευτική αμφιβολία και αδιαφορία. Επίσης οι Ιουδαίοι αποτελούσαν λαό μισητό της εποχής και ο Χριστιανισμός που γεννήθηκε τότε στην Ιουδαία θεωρήθηκε σαν Ιουδαϊκή αίρεση ανάξια προσοχής και ο ιδρυτής της έμοιαζε σκοτωμένος σαν τους άλλους ευπατρίδες που σφάχτηκαν τότε κατά χιλιάδες σαν τον Ιούδα, τον Γαυλωνίτη, τον Ματθία τον Μαργαλώθ και τον Θευδά για τις οποίες σιγά σχεδόν πλήρως η εκ των έξω ιστορία._________________Παρά όμως τις σπάνιες μη χριστιανικές μαρτυρίες για την ιστορική ύπαρξη του Ιησού αυτές επαρκούν για την ιστορική βεβαίωσή της:….(1)…Έτσι αν αφαιρέσουμε ακόμη και χωρίο του Ιουδαίου ιστορικού ΦλάβιουΙωσήπου (1 αιώνας μ.Χ) περί του Ιησού (Ιουδ. Αρχ. XVΙΙΙ 3.3) πάλι υπάρχουν δύο χωρία τα οποία επικυρώνουν τα λεγόμενα των Ευαγγελίων, το 1ο αναφέρεται στον θάνατο του Ιωάννη του Ευαγγελιστή (XVIII 3.3) και το 2ον στον θάνατο του Ιακώβου του αδελφού του «Ιησού του λεγόμενου Χριστού» (XX, 9, 1). Από το έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» γράφει για το Χριστό «Γίνεται δε κατά τούτον τον χρόνον Ιησούς, σοφός ανή, [ει γε άνδρα αυτόν λέγει Χρη] {ην γαρ παραδόξων ποιητής} [διδάσκαλος ανθρώπων των ηδονή ταληθεί δεχόμενων] και πολλούς μεν Ιουδαίους, πολλού δε και τον Ελληνικού επηγάγετο το Χρστός ούτος ήν, και αυτόν, ενδείξει των πρώτων ανδρών παρ‘ ημίνσταυρώεπιτετιμηκότος Πιλάτου ουκ επαύσαντο οι το πρώτον αυτόν αγαπήσαντες. [εφάνη γαρ αυτούς τρίτην έχων ημέρα πάλιν ζώων, των θείων προφητών ταύτα τε και άλλα μύρια θαυμάσια περί αυτών ειρηκότων], εισέτι τε νων των χριστιανών τούδε ωνομασμένων ουκ επέλιη το φύλον». Υπό αμφισβήτηση σαν δικές του όμως βρίσκονται οι φράσεις μέσα σε αγκύλες…..(2)…Στο Ταλμούδ, γίνεται λόγος περί θαυμαστών ιάσεων επί ονόματος Ιησού Χριστού και που πραγματοποίησε Χριστιανός που ονομάζονταν Ιάκωβος τον οποίο γνώριζε ο ραβίνος Ελιέζερ (90-110 μ.Χ.) καθώς και για ορισμένους λόγους του Ιησού που μαρτύρησε Χριστιανός δικαστής στον Γαμαλιήλ τον Β’ (130 μ.Χ.). Ακόμη το Ταλμούδ αναφέρεται στην σταύρωση Του μόνο που για χώρο της σταύρωσης αναφέρει την Λύδδη που βρίσκεται στα ΝΔ της Παλαιστίνης…..(3)…Από τους Εθνικούς ο συγγραφεύς ο Τάκιτος, κατά πολλούς ο σημαντικότερος και πιο αξιόπιστος ρωμαίος ιστορικός, στα «Χρονικά του» (Αννάλια) 115 – 177 μ.Χ. μιλώντας για την πυρκαγιά της ρώμης από τον Νέρωνα 30 μόλις χρόνια μ.Χ. μας λέει ότι οι Χριστιανοί πήραν το όνομά τους από τον ιδρυτή τους Χριστό ο οποίος θανατώθηκε επί αυτοκράτορα Τιβερίου και του πραίτορα Ποντίου Πιλάτου. «Έτσι λοιπόν για να καταπνίξει τη φήμη (της πυρκαγιάς), ο Νέρωνας κατηγόρησε και τιμώρησε με τον πιο σκληρό τρόπο, μια τάξη ανθρώπων, που ήσαν μισητοί για τα ελαττώματα τους, τους οποίους το πλήθος ονόμαζε Χριστιανούς. Ο Χριστός από τον οποίο προήλθε το όνομά θανατώθηκε επί Τιβερίου αυτοκράτορα και Ποντίου Πιλάτου επάρχου. Η ολέθρια αυτή δεισιδαιμονία, στην αρχή ελεγχόταν, για να ξεσπάσει ολόφρεσκη, όχι στην Ιουδαία, την πατρίδα της επιδημίας αυτής αλλά στην ίδια την Ρώμη, όπου όλα τα τρομερά κι αισχρά πράγματα του κόσμου μαζεύονται και βρίσκουν πατρίδα» (Tacit. Annal. XV, 38, 44). Μερικοί αμφισβήτησαν αυτή την μαρτυρία του Τάκιτου, με γνωστότερο τον GordonStein, ο οποίος υποστήριξε πως η φράση με τον έπαρχο Πόντιο Πίλάτο ήταν μεταγενέστερη προσθήκη κάποιων Χριστιανών, επειδή ο Πόντιος Πιλάτος δεν ήταν έπαρχος αλλά πραίτορας, αλλά αυτό δεν είναι σε τίποτα απόλυτο μα μήτε και αποδείξιμο.Την δεκαετία του’80, ρωμαϊκή επιγραφή που αναφέρει τον πραίτορα Πόντιο Πιλάτο, βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Καισαρείας της Παλαιστίνης. Είναι μια ιστορική μαρτυρία για τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν τραγικό ρόλο στην ζωή του Ιησού Χριστού.Η πιο σοβαρή αμφιβολία γι’ αυτή την μαρτυρία οφείλεται στο ότι ο Τάκιτος επειδή δεν ήταν Ιουδαίος θα έπρεπε να αναφέρει τον Χριστό ως Ιησού, αν είχε ανατρέξει στα Ρωμαϊκά αρχεία. Αλλά αυτή η αμφιβολία δεν έχει να κάνει με την επέμβαση ή όχι χριστιανών εις την μαρτυρία του Τάκιτου αλλά με τις πηγές του ιδίου του Τάκιτου…..(4)…Ο δε Γάιος Σουετώνιος Τράνκυλλος (75 -169 μ.Χ.) έγραψε έργα όπως το «DeVirisIllustribus» και το«Βίοι Καισάρων». Σε δύο μέρη αναφέρει το Χριστό και τους Χριστιανούς. Στο βίοι Κλαυδίου 25/4 ( Vita Claud. XXV/4) μας λέει για τις καθημερινές έριδες και ταραχές εξ αιτίας του Χριστού (Chresto) επί Κλαύδιου και η οποία αναφορά επικυρώνεται στις «Πράξεις των Αποστόλων» όπου περιγράφεται και με τα κατάλληλα χωρία ποιος είναι ο Χριστός. Κάνοντας λοιπόν μνεία του διατάγματος της εκδίωξης των Εβραίων από τη Ρώμη το 53 μ.Χ., γράφει: «Τους Ιουδαίους, με υποκίνηση του Χριστού (impulsoreChresto) που θορυβούσαν τους έξωσε από την Ρώμη». Ενώ μιλώντας και αυτός για την πυρπόληση της Ρώμης λέει : «… υπέστησαν τιμωρίες οι Χριστιανοί, άνθρωποι νέας και κακοποιού δεισιδαιμονίας (supertitionisnovaeetmaleficae)» (Βίος Νέρωνα, 16/2).Θα μπορούσε βέβαια αυτός ο Χριστός να είναι και άλλο πρόσωπο με παρόμοιο όνομα που εκδιώχθηκε μαζί με τους Εβραίους της Ρώμης από αυτή την πόλη και όχι ο Χριστός των Ευαγγελίων της Ναζαρέτ και της Ιουδαίας…..(5)…Η επιστολή του Πλινίου εις τον Τραϊανό (Epist. X, XCVI) επιβεβαιώνει όχι μόνο την τρομερή διάδοση του Χριστιανισμού αλλά και την φοβερή πίστη των ανθρώπων εις τον Χριστό τα πρώτα εκείνα χρόνια της διαδόσεως της νέας πίστης….(6)…Ο Αλεξανδρινός Ιουδαίος Φίλων αναφέρει όχι τον Χριστό αλλά πλήθος περιστατικών της Καινής Διαθήκης.
Ρωμαϊκή επιγραφή που αναφέρει τον πραίτορα Πόντιο Πιλάτο και βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Καισαρείας της Παλαιστίνης την δεκαετία του‘80. Είναι μια ιστορική μαρτυρία για τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν τραγικό ρόλο στην ζωή του Ιησού Χριστού.__________________________________________Οιαρνούμενοι την ύπαρξη του Χριστού παραμερίζουν αυθαίρετα τα Ευαγγέλια. Αυτά μπορεί να συγγράφτηκαν για θρησκευτικούς σκοπούς αλλά στήριζαν το σκοπό αυτό με γεγονότα πραγματικά και ιστορικά. Μόνο εις το προοίμιο του Λουκά αν κοιτάξει κανείς, πείθεται ότι αυτός συγγράφει με πνεύμα αυστηρά ιστορικό και δεν υπερβάλει καθόλου ο Hettinger όταν αναφέρει ότι το προοίμιο αυτό είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του Θουκυδίδη. Αν πάλι σκεφτεί κανείς ότι τα Ευαγγέλια συγγράφηκαν τον 1 αιώνα μ.Χ. και περίπου το 80 όπου και παραλείφθηκαν από πολλά χέρια σύγχρονα του Ιησού μαρτυρώντας τον πρωτότυπο χαραχτήρα του δύναται να συμπεράνει κανείς την ιστορικότητά του.Η εικόνα που δίνουν τα Ευαγγέλια για τον Ιησού είναι καταπληκτική αλλά υπερβαίνει κατά πολύ την ανθρώπινησύλληψη και επινόηση. Όλα τα αριστουργήματα της ανθρώπινη συλλήψεως οφείλονται σε προικισμένα πρόσωπα με εξαιρετικό πνεύμα, έτσι αν ο Ιησούς είναι επινόηση θα πρέπει να αποτελεί δημιουργία προσώπων εξαιρετικής μεγαλοφυΐας και ηθικής έξαρσης.Η δυσκολία όμως της επινόησης είναι ανυπέρβλητη καθόσον όχι ένας αλλά περισσότεροι έγραψαν για τον Ιησού και ο καθένας πλούτιζε την εικόνα αυτού με ιδιαίτερα χαραχτηριστικά. Γι’ αυτό διατηρεί μέχρι σήμερα την αξία της η γνώμη του Ρουσσώ «Φίλε μου δεν επινοούν κατά αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν περισσότερο ακατανόητο το να συμφωνήσουν πολλοί άνθρωποι για να κατασκευάσουν το βιβλίο αυτό, παρά να υπάρξει πραγματικά ένας που να παράσχει με τον βίο του το αντικείμενο της συγγραφής του βιβλίου αυτού. Ποτέ συγγραφείς Ιουδαίοι δεν ήταν δυνατό να επινοήσουν την ηθική αυτή. Το Ευαγγέλιο δεν έχει χαραχτήρες αληθείας τόσο μεγάλους και αμίμητους, ώστε ο επινοητής θα εξέπληττε περισσότερο από τον ήρωα, ο οποίος θα επιτελούσε τα γραφώμενα στο Ευαγγέλιο» (EmileIV). Η μαρτυρία του Παύλου, που και αυτή παρεξηγείται και παρακάμπτεται από τους αρνούμενους την ύπαρξη του Ιησού, είναι ιδιαιτέρου σοβαρότητας και βάρους καθόσον ο Παύλος ήταν από τους φανατικούςΦαρισαίους και διώκτες του Χριστιανισμού που μεταπήδησε στην τάξη των μαρτύρων του Ιησού. Οι 4 μεγάλες επιστολές του αποτελούν γραπτά μνημεία αδιαφιλονίκητης γνησιότητας (αναφορά στην γέννηση, γενεαλογικού δένδρου, θάνατος, τριήμερη ταφή, θεία ευχαριστία, ανάσταση και φανέρωση σε διάφορα πρόσωπα.). Τέλος πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν την τεράστια διάδοση του Χριστιανισμού και η οποία αποτελεί μοναδικήεξαίρεση προς όλες τις άλλες θρησκείες των οποίων οι ιδρυτές μπορούν και να αγνοηθούν από τους πιστούς τους εφόσον στηρίζεται πλήρως στην ζωή και την δράση του Ιησού Χριστού. Άλλωστε αυτό είναι Χριστιανισμός, διδασκαλία και πίστης εις Αυτόν. Χωρίς Ιησού Χριστό ο Χριστιανισμός θα ήταν μηδέν. Αποτελεί ο Χριστός τον αιώνιο θεμέλιο λίθο της πίστης. Ο Couchould (που αρνείται την ύπαρξη του Χριστού) ομολογεί ότι «οι αναλογίες του Χριστού είναι εκτός κάθε συγκρίσεως και το μεγαλείο Του μόλις δύναται να κατανοηθεί. Η ιστορία της Δύσεως μέσα στο ρωμαϊκό κράτος διατάσσεται από ένα κεντρικό γεγονός: την περιληπτική αναπαράσταση του Χριστού και τον απολυτρωτικό θάνατό Του. Όλα όσα έγιναν στην Δύση για τους επόμενους 15 αιώνες γίνονται κάτω από την γιγαντιαία σκιά του σταυρού. Ο Ιησούς διαδέχθηκε τον Καίσαρα στην κυριαρχία του κόσμου. Η βασιλική Του όψης χαράσσεται έναντι εκείνης των αυτοκρατόρων στα νομίσματα του Βυζαντίου. Αυτός δίδει όλα τα στέμματα και όλες τις εξουσίες προέρχονται και επιστρέφουν σε Αυτόν. Κατέστη το Άλφα και το Ωμέγα, ο Πρώτος και ο Έσχατος εκ του στόματος Του οποίου εκπορεύεται ρομφαία δίστομος οξεία και ο Οποίος έχει τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη. Γι‘ αυτό οικοδομήθηκε η Αγία Σοφία και ο καθεδρικός του Chartres. Ακόμη και σήμερα ο Ιησούς αποτελεί την ενδότερη σύνθεση των κοινωνιών της Δύσης. Πριν ακόμη γεννηθούν αφιερώνονται σε Αυτόν οι ψυχές. Τι να πει κανείς; Στην καρδιά του ανθρώπου ο Χριστός είναι πολύ μεγάλος. Διαφεύγει από όλα τα συνήθη μέτρα της Ιστορίας. Εκατό τόμοι δεν φτάνουν για να Τον περιγράψουν» (Couchouldενθ. Ανωτ. Σελ. 13-18)
Β. ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ___________________________
Ο Ιησούς, δεν ήταν εξ’ αρχής κάποιο σημαίνον Ιστορικό πρόσωπο. Ένας ηγέτης μιας ομάδας Ανθρώπων σε μία από τις πιο μικρές και ασήμαντες επαρχίες ήταν (τουλάχιστον έτσι φαινόταν σε όποιον δεν τον είχε γνωρίσει για να καταλάβει πως ήταν ο Θεός) που στο τέλος σταυρώθηκε. Ξέρεις πόσοι τέτοιοι υπήρξαν; Και μάλιστα οι ψευτομεσσίες, ήταν και πιο γνωστοί, μια και ήταν (συνήθως) ηγέτες ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ. Ο Χριστός, λοιπόν, λόγω της ταπείνωσης του, δεν συγκέντρωσε πάνω του «Δημοσιότητα» όσο ζούσε. Στην δε ανάληψη του, μάρτυρες ήταν μόνο καμιά 500αρια άνθρωποι. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να εξαπλωθεί ο Χριστιανισμός. Τότε οι Ιστορικοί, άρχιζαν να προσέχουν το θέμα «Ιησούς». Αυτό εξηγεί μια χαρά, γιατί δεν υπήρξαν ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ του Ιστορικοί που να ‘χουν γράψει γι’ αυτόν. Όμως την Ιστορικότητα του Ιησού δεν την αμφισβητούν, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΟΙ!_____________Ας δούμε κατά πόσο στέκει Ιστορικά, η Αγία Γραφή:………….Σε τι αριθμό κωδίκων σώζονται τα βιβλία της Αγίας Γραφής; 2.500 κώδικες περιέχουν ολόκληρη την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή. 25.000 κώδικες περιέχουν μεγάλα κομμάτια από την Αγία Γραφή. (Συνήθως μόνο την Καινή Διαθήκη). Οι παραπάνω κώδικες, προέρχονται από ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Σε αντιπαράθεση με άλλους αρχαίου συγγραφείς, έχουμε:…50 μόνο αντίγραφα του Αισχύλου…..100 του Σοφοκλή…..8 του Θουκιδίδη…..200 του Πλινίου …..500 του Ορατίου.____________ ΑΡΑ, ΑΠΟ ΑΡΙΘΜΟ ΣΩΣΜΕΝΩΝ ΚΩΔΙΚΩΝ, Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ. Όσον αφορά την αρχαιότητα των κωδίκων αυτών: ….(1)…Η ιστορία του Θουκιδίδη, εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 460-400 π.Χ. Δεν σώζεται το πρωτότυπο. Τα 8 διασωθέντα χειρόγραφα, είναι όλα γραμμένα μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1300 χρόνια μεταγενέστερα!….(2)…Η Ποιητική του Αριστοτέλη, γράφτηκε το 343 π.Χ. Ο αρχαιότερος κώδικάς της, προέρχεται από το 1100 μ.Χ., δηλαδή είναι 1400 χρόνια μεταγενέστερος! ……(3)…Ο Γαλατικός πόλεμος του Ιουλίου Καίσαρος, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Σώζεται σε λίγους κώδικες, που όλοι γράφτηκαν μετά το 1000 μ.Χ. _____Αμφισβητεί κανείς τα βιβλία αυτά; Κανείς! Γιατί αμφισβητούμε την Α.Γ. ;;;____Ο Τζόζεφ Φρή διαπρεπής Αμερικανός αρχαιολόγος λέει: «Η αρχαιολογία επικύρωσε πολλές μαρτυρίες των Γραφών, ακόμη και εκείνες που οι αρνητές & κριτικοί της απέρριπταν σαν τάχα εντελώς αντι-ιστορικές και σαν τάχα εξόφθαλμα αντίθετες με ιστορικά γεγονότα» (ArchaeologyandBibleHistory, Wheaton III. 1969. σελ. 1).____Η αφθονία της αρχαιολογικής μαρτυρίας που υποστηρίζει τη Βίβλο μπορεί να ενισχύσει την πίστη, και σε μερικές περιπτώσεις έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στο να γεννηθεί πίστη εκεί όπου δεν υπήρχε καθόλου πριν. Παράδειγμα αυτού είναι η ζωή του Άγγλου Γουίλλιαμ Μ. Ράμσαιη (1851-1939). Γεννημένος μέσα στην πολυτέλεια, ανατράφηκε ως μη-πιστός από τους αθεϊστές γονείς του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με διδακτορικό στη φιλοσοφία και έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντηήν. Μελέτησε αρχαιολογία με σκοπό να αποδείξει λανθασμένη τη διήγηση της Βίβλου. Όταν ετοιμάστηκε με τα απαραίτητα επιστημονικά εφόδια, ταξίδεψε στην Παλαιστίνη και εστίασε τις έρευνές του στο βιβλίο των Πράξεων, για το οποίο πίστευε ότι θα μπορούσε να αποδείξει ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας μύθος. Μετά από 25 χρόνια έρευνας, ο Ράμσαιη είχε μείνει κατάπληκτος από την ακρίβεια του βιβλίου των Πράξεων. Στην αναζήτησή του να αποκηρύξει τη Βίβλο, είχε ανακαλύψει πολλά γεγονότα τα οποία επιβεβαίωναν την ακρίβειά της. Ήταν αναγκασμένος να παραδεχτεί ότι η διήγηση του Λουκά στις Πράξεις για τα γεγονότα και τα περιβάλλοντα ήταν απόλυτα ακριβής, ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Έτσι στο βιβλίο που έγραψε, «Ο Παύλος, Ταξιδευτής και ρωμαίος Πολίτης», όχι μόνο δεν επιτέθηκε στη Βίβλο, αλλά και την υποστήριξε. Τελικά, ο Γουίλλιαμ Ράμσαιη συγκλόνισε τον κόσμο των διανοούμενων όταν έγραψε ότι μεταστρεφόταν στο Χριστιανισμό. Είναι ειρωνικό, ο άνθρωπος που ξεκίνησε για να αποδείξει ότι η Βίβλος είναι λανθασμένη, να βρεθεί να δέχεται τη Βίβλο ως το Λόγο του Θεού, εξαιτίας της έρευνάς του και των ανακαλύψεών του. _________Η μαρτυρία των Αποστόλων είναι Ιστορικά και επιστημονικά αξιόπιστη; Δηλαδή 11 άτομα πέθαναν, βασανίστηκαν, διώχτηκαν για κάτι που ήταν ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΑΤΑ;; πότε έχει συμβεί αυτό στην Ιστορία; Ποτέ!! Αν ο Χριστός δεν Υπήρξε τότε ΕΛΕΓΑΝ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΑΤΑ!_________Άνθρωποι μπορεί να πίστεψαν σε κάτι, και να θυσιάστηκαν σε αυτό, αλλά δεν ήξεραν ότι ήταν ΨΕΜΑ. Αν οι Απόστολοι ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ για κάτι που γνώριζαν πως ήταν ψέματα (αφού λένε κάποιοι πως ο Χριστός δεν υπήρξε) γιατί το έκαναν; Για να κερδίσουν δύναμη; δόξα; Μα πέθαναν μόνοι, καταφρονεμένοι, κυνηγημένοι! Η πείρα μας λέει πως αν κάποιος έχει «λερωμένη» την φωλιά του στο πρώτο βασανιστήριο θα μιλήσει! Πόσες ευκαιρίες είχαν οι απόστολοι (και τόσοι άλλοι μαθητές) να κερδίσουν κάνοντας συμφωνία με τις αρχές, και δεν το έκαναν; ΑΝ ΗΞΕΡΑΝ ΠΩΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ;;; _________Απάντηση: Γιατί είχαν γνωρίσει τον Χριστό προσωπικά και πίστευαν πως ήταν ΘΕΟΣ.Άρα ο Χριστός πρέπει να υπήρξε Ιστορικά.___________________________Η Μαρτυρία ενός Σκεπτικιστή: Ο ερευνητής-συγγραφέας IanWilson στο βιβλίο του «ΙΗΣΟΥΣ: ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ» (Εκδόσεις Κονιδάρη), λέει τα εξής: «Οι ανακαλύψεις χειρογράφων της Καινής Διαθήκης δείχνουν μια καθησυχαστική γενική συνοχή. Η αντιγραφή από ένα χειρόγραφο σε άλλο με το χέρι έχει σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα λάθη και παροράματα…Αλλά στο σύνολό τους τα λάθη και οι διαφορές του κειμένου είναι σχετικά ασήμαντα και τα κανονικά ευαγγέλια μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι σε μεγάλο βαθμό όπως τα έγραψαν οι συγγραφείς τους. Και μόνον ο πλούτος των παλιών ντοκουμέντων είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές πλευρές τους. Αν και από τα έργα του μεγάλου Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου [1ος μ.Χ. αιώνας] υπάρχει μόνον ένα αντίγραφο ενός χειρογράφου, που χρονολογείται από το 12ο αιώνα, υπάρχουν επίσης κάπου 274 χειρόγραφα σε περγαμηνή, κανονικών έργων που βεβαιώνουν την ύπαρξη του Ιησού…που χρονολογούνται μεταξύ του 4ου και 11ου αιώνα, και 88 αποσπάσματα παπύρων που χρονολογούνται μεταξύ 2ου και 4ου αιώνα… Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα ευαγγελικά κείμενα ήταν γνήσια παλιά και ότι οι αντιγραφείς τους ήταν λογικά αξιόπιστοι». (σελίδες 43-44). Είναι αξιοσημείωτο ωστόσο, ότι ο συγγραφέας αυτός ΔΕΝ πιστεύει στη θεοπνευστία της Βίβλου, και ότι ΟΥΤΕ πιστεύει στον Ιησού. Γι΄ αυτό η ομολογία του, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα! Θα δεχτούμε ότι τα Ευαγγέλια είναι αψευδή ιστορικά κείμενα και αξιόπιστες πηγές για τον βίο και τη διδαχή του Ιησού; ή θα δεχτούμε τις διάφορες γνώμες των οποιονδήποτε συγγραφέων, που δεν έχουν να παρουσιάσουν κανένα πραγματικό ιστορικό στοιχείο, αλλά αντίθετα, μόνο τις δικές τους υποθέσεις, οι οποίες διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν τα κείμενα των πραγματικών μαρτυριών αυτών που έζησαν και μίλησαν με τον ίδιο τον Ιησού; Τι θα προτιμήσουμε; Τα κείμενα των αυτόπτων μαρτύρων ή τις από δεύτερο και τρίτο χέρι…. «ερμηνείες» των κειμένων των αυτόπτων μαρτύρων; ________Ο Φλέγων, ιστορικός, 2ος αι. Χρονικά 2b,257 «Φλέγων ιστορεί επί Τιβερίου Καίσαρος εν πανσελήνωιέκλειψιν ηλίου γεγόνεσαιτελείαν από ώρας έκτης ( 12 το μεσημερι) μέχρις ενάτης, δήλον ως ταύτην. Τούτου δε του σκότους και Φλέγων εν ταις Ολυμπιάσινεμνήσθη. Λέγει γαρ ότι τωιδευτέρωιέτει της διακοσιοστής δευτέρας ολυμπιάδοςεγένετο ηλίου έκλειψις μεγίστη των ούκ εγνωσμένων πρότερον, και νυξ ώραιέκτηι της ημέρας εγένετο, ώστε και αστέρας εν ουρανώιφανήναι. ότι δε της εν τωισταυρώι του δεσπότου Χριστού γενόμενης του ηλίου εκλείψεως και ουχ ετέρας εμνήσθη και Φλέγων, πρώτον μεν εκ του λέγειν μη εγνωσθαι την τοιαυτηνεκλειψιν τοις προτερονχρόνοιςέστι δήλον?.. και αυτης δε της περι Τιβερίου ιστορίας δείκνυται. Βασιλεύειν μεν γαρ αυτόν φησιν ο Φλέγων τςιδευτερωιέτει της εκατοστηςενενηκοστης ογδόης δευτέρας ολυμπιάδος.»________Τέλος, έχουμε και την άποψη του SimonGreenleaf, τον Ιδρυτή του HarvardUniversityofLaw, ο οποίος ήταν σκεπτικός, σχετικά με την ύπαρξη του Χριστού. Όταν, όμως, μελέτησε τα Ιστορικά στοιχεία, και απέρριψε οτιδήποτε δεν ήταν βάσιμο, κατέληξε σε ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα. Βρήκε πως όχι μόνο η Ιστορία δείχνει πως ο Ιησούς ήταν ιστορική πραγματικότητα, αλλά πως ο Θάνατος και η Ανάσταση του, ήταν τόσο βάσιμα, όσο και πολλά άλλα γεγονότα της Ιστορίας.
Αν νομίζεις ότι με το να αντιγράφεις copy/paste ό,τι γράφει ο Απολογητής στην ιστοσελίδα του και να το μεταφέρεις εδώ αποδεικνύεις την ιστορικότητα του Ιησού είσαι βαθιά νυχτωμένος! Ένα γραπτό με ιστορική αναφορά του Ιησού, εκτός από την αμφιλεγόμενη αναφορά του Φλάβιου Ιωσήφ (ή Ιώσηπου) στις “Ιουδαϊκές Αρχαιότητες” και τις αοριστίες περί Ιησού και Πανθέρα-Μύριαμ του Ταλμούδ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ή μάλλον υπάρχουν δύο ακόμα αναφορές. Υπάρχει μια αναφορά του Ειρηναίου ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε σε ηλικία γήρατος, αλλά αυτό δεν διασταυρώνεται από πουθενά, και μια άλλη Εβραϊκής προελεύσεως πληροφορία που μας λέει ότι πέθανε πάνω στο σταυρό με την κατηγορία της μαγείας σε ηλικία γήρατος, αλλά και αυτή η πληροφορία δεν μπορεί να τεκμηριωθεί. Υπάρχουν βέβαια αναφορές σε διάφορα θρησκευτικά κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, σε “απόκρυφα” κείμενα, αλλά και στα βιβλία της Καινής Διαθήκης, αλλά καλύτερα να μην τα αναφέρουμε γιατί τότε θα πέσει πολύ γέλιο!…….. Όταν μιλάς μαζί μου περί θρησκειών και ειδικά των Αβρααμικών θρησκειών, θα πρέπει να μπορείς ό,τι λες να το τεκμηριώνεις και όχι να μου αναφέρεις τις απόψεις της κάθε θρησκείας…. Όσον αφορά την εγκυρότητα της Βίβλου μην παραμυθιάζεις τον κόσμο λέγοντας ότι είναι έγκυρη γιατί περιέχεται σε περισσότερους κώδικες από ό,τι τα συγγράμματα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας (Αισχύλου, Σοφοκλή κλπ), αφού κατέστρεψαν οι Χριστιανοί καίγοντας και κλέβοντας σχεδόν ολόκληρη την παρακαταθήκη σοφίας των προγόνων μας. Και οι μεταγενέστερες αντιγραφές που λες ή μάλλον λέει ο Απολογητής και μεταφέρεις εσύ εδώ, έγιναν από διάφορα σωμένα από Άραβες κυρίως, συγγράμματα. Μήπως η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ήταν άδεια;;;;;;;; Και μην μου φέρεις για αντιπαράθεση κανένα άλλο κείμενο του Απολογητή! Τα έχω μελετήσει ΟΛΑ (και όχι απλώς διαβάσει) και τα γνωρίζω, όπως γνωρίζω και τους ακροβατισμούς του!
Εννοείτε ότι κάνω copy/paste από κάπου, όπως έχει κάνει copy/paste και ο Απολογητής από κάπου αλλού και όλοι μαζί αντιγράφουμε ο ένας τον άλλον. Δεν είμαι ιστορικός. Καθηγητής ηλεκτρολόγος μηχανικός είμαι. Όλοι από κάπου πέρνουν πληροφορίες. Όμως, το γεγονός Γεώργιε είναι ότι η επιστήμη της ιστορίας είναι αυτή που ορίζει τι μπορεί να γίνεται αποδεχτό ως ιστορικό γεγονός και τι όχι, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια και προϋποθέσεις και όχι τα υποκειμενικά πιστεύω του καθενώς. Και παραπάνω αναφέρονται κάποιοι άθεοι ιστορικοί που με δική τους έρευνα αποδέχτηκαν την ιστορικότητα του Χριστού. Άκου να δεις για να τελειώνουμε. Εσύ είσαι αυτό που είσαι και όλο το συνάφι που ανήκεις, ξέρουμε τι μασωνικές σαχλαμάρες εκπροσωπεί. Αν διάβασες παραπάνω σου έγραψα, ότι έλληνας δεν είσαι αφού δεν αντιλαμβάνεσαι κάποια πράγματα. Αυτά που γράφω δεν τα γράφω για να πείσω εσένα. Τα γράφω ως ανταπάντηση, ώστε να μην σκανδαλιστεί κάποιος άλλος, που ίσως να μην γνωρίζει κάποια πράγματα και πέσει στη δική σας λούμπα. Εσύ μείνε να πιστεύεις τον αιμομείκτη και κτηνοβάτη Δία. Καλή Χρονιά να έχεις και σε άλλο άρθρο να είμαστε καλά να ξαναδιασταυρώσουμε τα ξίφη μας.
Η επιστήμη της ιστορίας κατατάσει την Αγία Γραφή από τις ποιο αξιόπιστες ιστορικές πηγές. Στα παραπάνω κείμενα αναφέρονται παραδείγματα.
Ποια επιστήμη της ιστορίας κατατάσει την αγία γραφή από τις πιο αξιόπιστες πηγές?Που το είδες αυτό?Το αντίθετο μάλιστα, αυτά που γράφει μόνο εκεί τα λέει και δεν τεκμηριώνεται τίποτα επιστημονικά με στοιχεία και ευρήματα.Όπως και τα ευαγγέλια που γράφτηκαν μετά 300-400 χρόνια από την γέννηση του Χριστού και είναι γεμάτα ανακρίβειες και παραμύθια που γράφτηκαν από διάφορους με σκοπό να βάλουν το κοπάδι στο μαντρί.
Συμφωνώ απόλυτα Γιώργο,πολύ καλά το αναλύεις με λίγα λόγια.Οι φανατικοί δεν θέλουν να δουν την αλήθεια αλλά αυτό που τους επιβάλλει το σύστημα της τρομολαγνείας.
Ρε φίλε με το συμπάθειο δηλαδή. Τα παραπάνω κείμενα που παραθέτω τα διάβασες ή όχι; Αναφέρονται συγκεκριμένες πηγές και συγκεκριμένοι ιστορικοί της εποχής και νεώτεροι (και μάλιστα άθεοι) που έκαναν και προσωπική έρευνα και το έργο του καθενός. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;; Στο κάτω κάτω τα Ευαγγέλια δεν γράφτηκαν ως ιστορικό κείμενο. Άλλο σκοπό έχουν. Και ο Χριστός είπαμε δεν ήταν ούτε κοινωνικός επαναστάτης, ούτε πολιτικός για να γίνει άμεση ιστορική αναφορά στο πρόσωπό Του. Θα έπρεπε τότε σε αυτή την περίπτωση, οι σύγχρονοι ιστορικοί να αναφέρουν τον ιδρυτή των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ή του Μουν και τόσων χιλιάδων αιρέσεων. Κανείς ιστορικός παγκοσμίως δεν περιλαμβάνει στην ιστορία του τέτοια θεματολογία. Αυτό γίνεται αργότερα εάν κάποιο θρησκευτικό ρεύμα επηρεάσει την κοινωνικοπολιτική ζωή ενός τόπου.Όπως έγινε και με τα Ευαγγέλια. Παρ’ όλα αυτά η Καινή Διαθήκη, εμπεριέχει τα κριτήρια, καθαρά επιστημονικά μιλάω, για να γίνουν αποδεκτά ως ιστορικές πηγές. Με βάση τη δική σας λογική και τα δικά σας κριτήρια, τότε θα πρέπει να αναιρέσουμε όλη την ελληνική και παγκόσμια ιστορία. Και πάψτε να επικαλείστε πηγές τύπου Γίββωνα ή Φαλμεράυερ, ανθρώπων καθαρά ανθελλήνων με θανάσιμο μίσος σε οτιδήποτε ελληνικό. Και για να τελειώνουμε με εσάς. Όπως είπε και ο Νέστωρας των δωδεκαθεϊστών, ο Γιάννης Φουράκης, είστε όλοι ΚΟΙΝΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΩΝΟΙ με σκοπό να πλήξετε την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Σαν να έβγαινε ο Απόστολος Παύλος για τους χριστιανούς δηλ. και μας έλεγε ότι όλα είναι ψέμα. Ο Απόστολος Παύλος δεν το έκανε, ο Φουράκης όμως το έκανε.
Ο χριστιανισμός ψυχοραγούσε έως ότου το εβραϊκό-γιαχβεδικό σχέδιο για την καταστροφή των εθνών, παντρεύτηκε με το ρωμαϊκό σχέδιο για την ομογενοποίηση της αυτοκρατορίας.
Λίγες αρχικά χριστιανικές προσβάσεις σε υψηλά ρωμαϊκά κλιμάκια, ήταν αρκετές για να γίνει γνωστό και κατανοητό σε κάποιους σκοτεινούς αυτοκρατορικούς κύκλους, ότι η εβραϊκή αίρεση ήταν ότι πιο κατάλληλο για τα σχέδιά τους να ομογενοποιήσουν την αυτοκρατορία.
Έτσι ο χριστιανισμός που δεν είχε καταφέρει με τίποτα έως τότε να διαδοθεί στις πλατιές μάζες, άρχισε ως εκ θαύματος να διαδίδεται γρηγορότερα στους αυτοκρατορικούς κύκλους.
Το επόμενο βήμα ήταν φυσιολογικό :
Όταν ο απλός λαός κατάλαβε ότι η ιδιότητα του χριστιανού ήταν προσόν για την επαφή με αυτοκρατορικούς κύκλους, τότε άρχισε η γρήγορη εξάπλωση του χριστιανισμού.
Όμως και η εξάπλωση αυτού του είδους, είχε ένα όριο που δεν μπορούσε να ξεπεράσει, ειδικά στην Ελλάδα.
Τελικά ο χριστιανισμός με σύμμαχο πλέον την αυτοκρατορία, επιβλήθηκε διά της βίας μέσω αβυσσαλέων εγκλημάτων.
Ακριβώς έτσι είναι φίλε μου.Τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα του χριστιανισμού είναι αναρίθμητα και αποτρόπαια και οι φανατικοί και μη χριστιανοταλιμπάν όταν τους πεις την αλήθεια με ιστορικά στοιχεία κ.λ.π. πετούν χαρταετό.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ,ΓΙΑΤΙ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ.ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑΝ,ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.ΚΑΙ ΠΩΣ ΛΕΤΕ ΠΩΣ Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ,ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΣΑΝ ΘΕΟ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ.ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ,ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ;
Φίλε μου ΠΔ. απάντηση σε αυτό που λες δίνω παρακάτω γιατί εδώ στένεψε ο χώρος. Είναι λίγο μεγάλο το κείμενο αλλά δίνει απάντησηστο θέμα που θίγεις.
Θα γίνω κουραστικός με μεγάλο κείμενο αλλά αυτό το θέμα δεν μπορεί να γραφτεί με λιγότερα λόγια. Όποιος έχει ώρα διαθέσιμη και αντοχές, ας το διαβάσει…….. Τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν και τεκμηριώνουν ότι υπεύθυνος της δημιουργίας της Καινής Διαθήκης και επομένως και του Χριστιανισμού ως θρησκείας, ήταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (Φλάβιος Βαλέριος 272-337). Αυτό έγινε γιατί ο Κωνσταντίνος είχε να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα με τα τότε ιερατεία. Οι επίσκοποι είχαν χαμηλό πνευματικό επίπεδο, τσακώνονταν μεταξύ τους έχοντας μεγάλες διαφορές (οικονομικές, δογματικές, εδαφικές κλπ) και πίστευαν σε πολυάριθμους Θεούς και Μεσσίες, στοιχεία τα οποία συχνά οδηγούσαν σε βίαιες θρησκευτικές διαμάχες…………. Οι ομάδες αυτές των επισκόπων πίστευαν σε πολλές θεότητες και οι δογματικές αντιλήψεις τους για κάθε μια θεότητα διαμόρφωναν πολυάριθμες θρησκευτικές αιρέσεις, η καθεμία με το δικό της δόγμα. H ένωσή τους, λοιπόν, κάτω από ένα κοινό δόγμα θα ήταν ό,τι καλύτερο για την χώρα και τον Αυτοκράτορα. Γι’ αυτό αυτή η ένωση ήταν ένα από τα κυριότερα πράγματα που ήθελε να πετύχει άμεσα ο Κωνσταντίνος……….. Καθώς η διαμάχη μεταξύ των πολυάριθμων και διαφορετικής θρησκευτικής αντίληψης φατριών μεγάλωνε, ο Κωνσταντίνος βρήκε την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα καινούργιο δόγμα, με ένα νέο Θεό ο οποίος θα είχε στοιχεία από όλα τα δόγματα και θα ικανοποιούσε όλες τις αντιμαχόμενες παρατάξεις. Αυτή τη «Νέα Θρησκεία» φρόντισε να την προστατέψει με νέους νόμους. Ας πάρουμε, όμως, την ιστορία από την αρχή για να καταλάβουμε πώς μας προέκυψε ο Χριστιανισμός ως θρησκεία………… Ο Κωνσταντίνος ζήτησε από τους επισκόπους να πάνε στη Νίκαια, έχοντας μαζί τους γραπτές τεκμηριώσεις των δογμάτων τους. Η πλάκα είναι ότι αυτοί οι σύνεδροι ήταν 318, αλλά αυτές οι γραπτές τεκμηριώσεις αριθμούσαν συνολικά 2231 θρύλους για θεούς και σωτήρες. Δηλαδή ο κάθε επίσκοπος κουβαλούσε μαζί του (αναλογικά) γύρω στα 7 τεκμηριωμένα δόγματα με τους ανάλογους «Αληθινούς Θεούς»! Μόνο από αυτό καταλαβαίνει κάποιος το πόσο γελοίοι και ανόητοι ήταν αυτοί οι επίσκοποι και πόσο χαμηλού επιπέδου! Από αυτό καταλαβαίνουμε γιατί υπήρξε η μέριμνα αργότερα για καταστροφή των αρχείων αυτής της συνόδου, που ονομάστηκε, από το όνομα της πόλης που έγινε, «σύνοδος της Νίκαιας» ή «Α’ Οικουμενική σύνοδος»……… Ο Σαββίνιο, ο επίσκοπος της Hράκλειας μας αναφέρει ότι εκτός από τον Κωνσταντίνο και τον έμπιστό του Ευσέβιο της Καισάρειας (Ευσέβιος ο Παμφίλου), όλοι οι άλλοι επίσκοποι που είχαν πάει εκεί ήταν αγράμματα και ασήμαντα πλάσματα, που δεν καταλάβαιναν τίποτα………. Κι όμως, όλα δείχνουν ότι αυτό το σώμα των «επισκόπων» έθεσε τις βάσεις για την έναρξη της Χριστιανικής θρησκείας και την θεολογική γέννηση της οντότητας του Ιησού Χριστού. Το παπαδαριό μας λέει σήμερα ότι τα πλέον σημαντικά στοιχεία των πρακτικών της συνόδου της Νίκαιας χάθηκαν κατά μυστηριώδη τρόπο! Αυτό φυσικά, αποτελεί ένα πρόβλημα, αλλά θα ξεκινήσω από τα ελάχιστα κομμάτια των αρχείων που έχουν σωθεί. Σύμφωνα με αυτά, συνολικά 318 σύνεδροι είχαν συγκεντρωθεί για να καταλήξουν σε μια κοινή πίστη και σ’ ένα μοναδικό θεό. Μαζί τους κουβαλούσαν, όπως είπα, μακροσκελείς καταλόγους με τις θεότητες που λάτρευαν: Δίας, Μίθρας, Καίσαρας, Θορ, Μίνωας, Κρόνος, Ρα, Όσιρις, Ίσις, Απόλλωνας, Άρης, Αθηνά, Ταύρος, Ποσειδώνας, Φραγκαπάτη, Ήφαιστος, Άτις, Ίντρα, Ερμής, Εκάτη, Βάαλ, Ηρακλής, Άδωνης, Διόνυσος, Ήσους, Ώρος, Κρίσνα, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα που διαμόρφωναν το συγκεχυμένο θρησκευτικό αχταρμά των «Πατέρων» (όλων των θρησκειών) που έφτασαν στη Νίκαια……… Μέχρι το συνέδριο της Νίκαιας, η Ρωμαϊκή αριστοκρατία λάτρευε δυο Έλληνες θεούς, τον Απόλλωνα και τον Δία, αλλά ο λαός λάτρευε ως Θεό τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μίθρα και ένα σορό άλλους Θεούς από τα διάφορα σημεία της Αυτοκρατορίας. Αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο για την εποχή που μιλάμε. H πρόθεση όμως του Κωνσταντίνου στη Νίκαια ήταν να δημιουργήσει έναν εντελώς νέο Θεό και μια νέα κοινή πίστη για όλη την αυτοκρατορία του. Κατά την διάρκεια των συναντήσεων, 53 ονόματα θεών τέθηκαν τελικά προς συζήτηση και οι σύνεδροι πλακώνονταν μεταξύ τους, χωρίς να καταλήγουν κάπου……….. Ενάμιση χρόνο προσπαθούσαν να βρουν οι επίσκοποι ένα κοινό Θεό. Το παπαδαριό βέβαια μας λέει ότι η σύνοδος διήρκεσε δύο μήνες, αλλά μάλλον αφαιρούν την χρονική διάρκεια της ψηφοφορίας! Για το όνομα του Ιησού δεν έχει γίνει μέχρι τώρα καμία αναφορά! Όταν τελικά ο Κωνσταντίνος επέστρεψε, είχαν επιτέλους επικρατήσει πέντε ονόματα: Kαίσαρας (Ceasar), Kρίσνα (Krishna), Mίθρας (Mithra), Ώρος (Horus) και Δίας (Zeus)……… [(Ευσέβιος, Εκκλησιαστική Ιστορία 3,325). «…είχαν επιτέλους επικρατήσει πέντε ονόματα: Kαίσαρας (Ceasar), Kρίσνα (Krishna), Mίθρας (Mithra), Ώρος (Horus) και Δίας (Zeus)»]……….. Προσέξτε. Δώστε βάση. Δεν τα λέω εγώ αυτά, ούτε κάποιος ιστορικός συγγραφέας που ίσως να μην χώνευε τον Ιησού, τον Χριστιανισμό και τους Χριστιανούς! Το λέει ο Ευσέβιος ο Καισαρείας, ή Ευσέβιος της Καισάρειας, (275-339 μ.Χ.), ο οποίος ονομάζεται και Ευσέβιος ο Παμφίλου και υπήρξε επίσκοπος της Καισάρειας της Παλαιστίνης, εξηγητής και ιστορικός. Συνήθως αναφέρεται ως ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας λόγω του έργου του, της καταγραφής, δηλαδή, της ιστορίας στις απαρχές της Χριστιανικής Εκκλησίας, που είναι γνωστό ως Εκκλησιαστική Ιστορία και αποτελείται από 5 τόμους!……… Τελικά ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος προσπάθησε να δώσει τη λύση! Πρότεινε τον συνδυασμό του δυτικής καταγωγής θεού Ήσους (Hesus, θεότητα Δρυίδων Κελτών) και του ανατολικού θεού-σωτήρα Κρίσνα (Krisna = σκούρος, μαυριδερός αλλά και ομόηχος του Christ = Χριστός, αυτός που έχει πάρει το χρίσμα). Ακολούθησε ψηφοφορία, όπου με οριακή πλειοψηφία συμφώνησαν (161 ψήφοι έναντι 157) και έτσι προέκυψε ένας νέος θεός, που επίσημα και με δημοκρατικές διαδικασίες επικυρώθηκε από τον Κωνσταντίνο (Acta Concilii Nicaeni, 1618). Αυτή η καθαρά πολιτική πράξη θεοποίησης τοποθέτησε νόμιμα και αποτελεσματικά τους Ήσου και Κρίσνα στην κορυφή του Ρωμαϊκού πάνθεου, σαν μια ξεχωριστή οντότητα. Το όνομα του νέου Θεού Ήσους Κρίσνα (Hesus Krisna) σταδιακά εξελίχτηκε σε Ήσους Κράιστ (Hesus Christ), Τζέσους Κράιστ (Jesus Christ) και στα Ελληνικά Ιησούς Χριστός………… Αμέσως μετά την ανακάλυψη του νέου Θεού έπρεπε να κατασκευαστή και η γραπτή θρησκευτική ιστορία του Θεού και τα διδάγματά του. Ο Κωνσταντίνος διέταξε τον επίσκοπο Ευσέβιο να περισυλλέξει όλα τα γραπτά και θρησκευτικά κείμενα που είχαν συγκεντρωθεί στο συνέδριο και να τα συνθέσει σε μια ενιαία συλλογή……… Ο Ευσέβιος τότε ένωσε τους θρύλους και τους μύθους όλων των θρησκευτικών δογμάτων του κόσμου που είχαν φέρει μαζί τους οι επίσκοποι. Αντλώντας τις πληροφορίες από τα χειρόγραφα των επισκόπων και ανακατεύοντας ανατολικές και δυτικές παραδόσεις, πέτυχε να διαμορφώσει μια παγκόσμια πίστη και ως Μεσσία και Υιό Θεού λόγω της καταγωγής του (είπαμε ότι ο Ευσέβιος ήταν από την Παλαιστίνη) έβαλε τον Ιησού που ταίριαζε ηχητικά το όνομά του (στη γλώσσα του το πρόφεραν Χέσους ή κάπως έτσι) και τον συνέδεσε και με την παλαιά Διαθήκη (απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ) και φυσικά με τον θεό των Εβραίων Γιαχβέ (Υιός του). Τα περισσότερα στοιχεία για τη ζωή τού νέου Θεού τα πήρε από τον Μίθρα!………… Στην συνέχεια, ανέθεσε σε αντιγραφείς να φτιάξουν πενήντα πολυτελή αντίγραφα γραμμένα σε περγαμηνές και να είναι ευανάγνωστα και να μεταφέρονται εύκολα. Αυτά αποτέλεσαν τις «Νέες Διαθήκες», την πρώτη ιστορικά ονομασία της Καινής Διαθήκης. Αμέσως μετά, ο Κωνσταντίνος διέταξε να καούν όλα τα προγενέστερα χειρόγραφα των πρεσβυτέρων και τα πρακτικά του συνεδρίου και ανακοίνωσε ότι όποιος αποκαλυφθεί να κρύβει προγενέστερα γραπτά, θα αποκεφαλιστεί. Πράγματι, δεν υπάρχουν σωζόμενα γραπτά από το συνέδριο της Νίκαιας, παρά μόνο κομματάκια κειμένων. Αυτή είναι πιθανότατα και η αιτία της μυστηριώδους απουσίας στοιχείων από τους κανόνες του συνεδρίου, που δημιουργεί κενό γνώσεων της πρώιμης ιστορίας του Χριστιανισμού………. Όλα αυτά που έγραψα τεκμηριώνονται από ιστορικές πηγές αλλά δεν τις έβαλα (εκτός από μία για τον Ευσέβιο) για να μην μεγαλώσει κι άλλο το κείμενο. Όποιος θέλει κάτι συγκεκριμένο θα του το παραθέσω.
Γιώργο, σε παρακαλώ πολύ, αυτά που γράφεις έχουν μεγάλη φαντασία και προσβάλουν τη δική σου νοημοσύνη. Δεν θα το ανοίξω το θέμα γιατί δεν αξίζει. Καταρχήν η Α΄Οικουμενική σύνοδος έγινε για την καταδίκη του Αρείου και για τον ορισμό του Πάσχα και δεύτερον για άλλες αιρέσεις. Επικαλείσαι τα πρακτικά της συνόδου τα οποία εξαφανίτηκαν, όπως λες, αλλά ως δια μαγείας καποιοι τα βρήκαν και τα γραπτά αυτά λένε ότι οι επίσκοποι πήγαν στη σύνοδο πιστεύοντας άλλος τον Δία, άλλος τον Κρίσνα κ.ο.κ. Μας λες ότι ο Ευσέβιος Καισαρείας στην ουσία εφεύρε μαζί με το Κωνσταντίνο το όνομα του Ιησού Χριστού και αυτά τα λέει ο ίδιος ο επίσκοπος. Δηληδή η Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου που διδάσκεται σε Θεολογικές σχολές λέει αυτά τα πράγματα:….. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ….ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΛΛΟ…ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ. Και λένε εμάς τους χριστιανούς φονταμελιστές;
Αυτός ο Σαββίνιο επίσκοπος Hράκλειας, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;;;
Είναι ο Επίσκοπος Ηρακλείας της των ποταμών Αιγύπτου και όχι της Ηρακλείας Ανατολικής Θράκης. Είχε παραβρεθεί στην σύνοδο της Νίκαιας και αργότερα έγινε Άγιος και αναφέρεται ως “Άγιος Ποταμών ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Ηρακλείας Αιγύπτου”.
Φίλε Ρωμιέ εγώ δεν θέλω ούτε να προσηλυτίσω ούτε να πείσω κανένα. Άλλως τε δεν εκπροσωπώ καμία θρησκεία και κανένα ιερατείο. Άρα δεν έχω κανένα κίνητρο να παραπλανήσω κανέναν. Λέω την γνώμη μου, την τεκμηριώνω όσο το δυνατόν περισσότερο και λέω την αλήθεια. Τι είναι όμως η αλήθεια;;; Η αλήθεια είναι η άρνηση στην λήθη. Άλφα στερητικό και λήθη = αλήθεια. Αλήθεια είναι η Ιστορική γνώση. Η γνώση, κυριολεκτικά, όσων έγιναν στο παρελθόν και δεν τα ξεχάσαμε, ή τα διαβάσαμε και τα μάθαμε, τα γνωρίζουμε. Αλήθεια είναι η γνώση της πραγματικής Ιστορίας, μια γνώση που δεν έχει προσβληθεί από την λήθη. Η λήθη είναι αποτέλεσμα φυσικό λόγο γήρατος, ή αμάθειας λόγω μη μόρφωσης ηθελημένης ή λόγω περιστάσεων (ανέχειας ή δύσκολης πρόσβασης στην μόρφωση), αλλά και αδιαφορίας. Σε όποιον λαό υπάρχει λήθη, η καταστροφή αυτού του λαού είναι αναπόφευκτη, γιατί όταν σε έναν λαό κυριαρχεί η λήθη, κατασκευάζονται από τους «κατακτητές» του οι «αλήθειες», που αργότερα καθιερώνονται ως θέσφατα και γίνονται δόγματα. Φυσικά γνωρίζουμε τι σημαίνει οποιουδήποτε είδους δόγμα (πολιτικό, θρησκευτικό, οικονομικό, στρατιωτικό κλπ)….. Φίλε μου, υπάρχουν δύο ειδών αλήθειας. Η μία είναι η επίσημη αλήθεια που καθιερώθηκε κατόπιν συμφωνίας. Η άλλη είναι η κρυμμένη αλήθεια, αυτή που δεν συμφέρει να γνωστοποιηθεί και φυσικά αποκρύπτεται και δεν διδάσκεται. Ο καθένας μπορεί να ερευνήσει και να αποφασίσει ποια αλήθεια είναι η «αληθινή». Εδώ μέσα στα Κατοχικά Νέα (από όσο τουλάχιστον έχω καταλάβει τόσα χρόνια), από τους αρθρογράφους ή από τους σχολιαστές, δίνονται πληροφορίες και ερεθίσματα για έρευνα. Στο χέρι σου είναι να ερευνήσεις, να κρίνεις και να αποφασίσεις για την δική σου «αλήθεια», γιατί η πραγματική αλήθεια για τον καθένα δεν είναι «δοτή», αλλά εκπορεύεται από τις γνώσεις και την κρίση του.
Αγαπητέ Γιώργο,θα συμφωνήσω σε όλα αυτά που γράφεις καθώς και για το ύφος του κειμένου σου, αλλά διαφωνώ όπως είναι φυσικό, για το πνεύμα του κειμένου. Το καλό της υπόθεσης αυτής είναι ότι, με αφορμή τα κατοχικά νέα, ανοίγουμε και κανά σκονισμένο βιβλίο να διαβάσουμε. Προσωπικά ρε Γιώργο στεναχωριέμαι όταν οι ίδιοι οι Έλληνες δεν δέχονται τη δική τους παράδοση. Γι αυτό και το ψευδώνυμο που επέλεξα είναι η Ρωμιοσύνη. Και τη Ρωμιοσύνη δεν την κλαις γιατί πάντα ξαναγεννιέται. Και όπως διάβασες παραπάνω η Ρωμιοσύνη δεν είναι πίστη είναι πολιτισμός. Φίλε Γιώργο, δεν θέλω να σε επηρεάσω, ούτε αυτά που θα γράψω να τα δεις σαν συμβουλή. Γιατί ούτε με ξέρεις ούτε σε ξέρω για να δεχτείς τη συμβουλή μου. Απλά τα γράφω, και ότι θες κρατάς ή πετάς. Ούτε έχω την απόλυτη γνώση και δεν ανακάλυψα την Αμερική. Επειδή το διαδίκτυο είναι εργαλείο για να βρει κάποιος ότι τον ενδιαφέρει, παράλληλα είναι και τεράστια παγίδα. Πρέπει, όλοι μας να προσέχουμε αυτά που διαβάζουμε. Υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες κακοπροαίρετοι που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν το οποιοδήποτε ψέμα για να πετύχουν το σκοπό τους. Τα αληθοφανή αυτά ψέματα είναι και τα πιο επικίνδυνα. Εγώ πραγματικά ερωτώ, διάβασες ποτέ την Καινή Διαθήκη; Απλά να τη διαβάσεις σαν ένα βιβλίο, χωρίς να προσπαθείς να βρεις ψεγάδια. Θέλω να πω, χωρίς προκατάληψη. Έχεις ασχοληθεί με την άλλη πλευρά; Να διαβάσεις συγγραφείς που αναλύουν το πάντρεμα της αρχαίας φιλοσοφίας, πρόσεξε τι γράφω, της αρχαίας φιλοσοφίας με την ορθόδοξη θεολογία; Σε πληροφορώ, επειδή το γνωρίζω, το δωδεκάθεο στην ελληνιστική εποχή και πιο παλαιά θα έλεγα, υπήρχε πλέον μόνο στον απλό λαό και αυτό πολύ χαλαρά. Άσε που άνθρωποι του πνεύματος και των επιστημών γελοιοποιούσαν τους θεούς. Δεν ξέρω αν πιστεύεις ή όχι στο δωδεκάθεο. Εγώ διαβάζοντας Πλάτωνα, πίστεψα περισσότερο στον Χριστό. Δεν είναι τυχαίο που ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, εικονίζονται σε χριστιανικούς ναούς. Αναρωτήσου και κάτι άλλο φίλε Γιώργο. Δεν σου κάνει εντύπωση, σήμερα που βρισκόμαστε στην Νέα Εποχή, ή όπως λέγεται ΝΤΠ, όλοι χτυπάνε τον Χριστό και πολύ περισσότερο την Ορθοδοξία; Εμείς οι χριστιανοί τι είμαστε; Αγαθοί, κουτοπόνηροι και βλάκες; Οι Άγιοι Πατέρες της εκκλησίας νομίζεις ότι ήταν κουτορνήθια καλογεράκια; Ο Μέγας Βασίλειος ξέρεις τι σπουδές είχε κάνει; Φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος, γιατρός. Ήταν και μαθητής του Λιβάνιου. Ξέρεις τι γνώση είχε αυτός ο Άγιος της Εκκλησίας; Ή ο Χρυσόστομος ή ο Γρηγόριος ο Θεολόγος; Πάνω σε αυτούς οικοδομήθηκε ο ελληνοχριστιανισμός που εσύ, και δεν εννοώ εσένα αλλά όλο αυτό το ρεύμα, βρίζει με τόσο μίσος την Ορθοδοξία; Λες και είμαστε άλλος λαός. Οι ήρωες της επανάστασης, μιας επανάστασης που δεν ξεκίνησε ΄το ’21 αλλά από την ημέρα της αλώσεως, με την πίστη στον Χριστό και στην ελπίδα πέτυχαν ότι πέτυχαν. Για του Χριστού την πίστη την Αγία και για της Πατρίδος την Ελευθερία, έλεγαν. Εσείς ρε φίλε, γιατί τόσο μίσος; Να είσαι σίγουρος πως κάποιοι που έχουν τις ίδιες απόψεις με σένα και τρέφουν θανάσιμο μίσος για τους χριστιανούς, θα θέλανε με χαρά να φτάσει το τζιχάντ στην Ελλάδα και να αρχίσει να μας σφάζει έναν έναν. Κι όμως ναι φίλε, υπάρχουν, και το παρακαλάνε από μέσα τους. Είναι αυτοί έλληνες; Ένα τελευταίο θα σου πω. Το ρεύμα αυτό που πρεσβέβεις ή που ασπάζεσαι, δημιουργήθηκε τα τελευταία 25-30 χρόνια. Οι εμπνευστές του είναι όλοι μασώνοι και αυτό πρέπει να σε υποψιάσει Πασσάς, Καλογεράκης, Τσαγκρινός κ.α.) Αυτός ο Τσαγκρινός ρε φίλε τον θυμάμαι στο New Channel αρχές δεκαετίας του 90 να παρουσιάζεται ως ηλεκτρονικός. Μετά έγινε μαθηματικός και τελευταία παρουσιάζεται ως φυσικός. Πανεπιστήμιο βέβαια δεν έχει πάει. Μπράβο του. Γράφεις στον ΠΔ να διαβάσει τον Απόστολο Παύλο για να καταλάβει πως προωθήθηκε η Ορθοδοξία. Μα αγαπητέ, όλα τα κείμενα του Απ. Παύλου είναι βιβλία της Καινής Διαθήκης, που τα διαβάζουμε καθημερινά. Διάβασέ τα και εσύ. Τέλος, καλά όλα αυτά τα λόγια, τα δικά σου και τα δικά μου και του ΠΔ, και του ΕΛΕΟΣ και του τρελογιατρού. Θα είχε πλάκα πάντως ανόλοι εσείς βρισκόσασταν σε μια καφετέρια και κουβεντιάζατεαπό κοντά και να γνωριζόσασταν κιόλας. Θα ήταν ενδιαφέρον. Εγώ δεν μπορώ γιατί μένω μακριά. Γιώργο, σίγουρα θα τα ξαναπούμε σε άλλο άρθρο. Κράτα δυνάμεις.
Φίλε μου, δεν έχω διαβάσει απλά την Βίβλο, την έχω μελετήσει και όχι μόνο την Βίβλο αλλά και πάρα πολλά απόκρυφα και μη κείμενα ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ Αβρααμικών θρησκειών (Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό, Μουσουλμανισμό). Όσον αφορά το Δωδεκάθεο ΔΕΝ είναι Θρησκεία. Οι πρόγονοί μας δεν πίστευαν αλλά Λάτρευαν! Μεγάλη η διαφορά. Τέλος, εγώ δεν είμαι Χριστιανομάχος, αλλά είμαι κατά των Ιερατείων και κατά των δογμάτων κάθε θρησκείας που προσπαθούν να υποδουλώσουν τους ανθρώπους για να γίνονται υποχείρια κάθε πολιτικού συστήματος! Δεν είμαι άθεος αλλά δεν είμαι “πιστός”, πόσο μάλλον “δούλος”, καμιάς θρησκείας. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε σε άλλο θέμα. Καλή χρονιά!!
ΜΕ ΠΡΟΛΑΒΕ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ.Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ.ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ,ΣΥΝΕΤΑΞΕ ΤΑ 7 ΠΡΩΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΕΘΕΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ.ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΟΥ Ο Μ. ΚΩΝ/ΤΙΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΕΓΑΣ ΑΛΛΑ ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΠΡΟΩΘΗΘΗΚΕ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Ο ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ;
Φίλε μου αν διαβάσεις τί έλεγε ο Απόστολος Παύλος, τότε θα καταλάβεις και γιατί προωθήθηκε η Ορθοδοξία (ο Παυλισμός θα ήταν η καταλληλότερη λέξη γιατί η Ορθοδοξία μας προέκυψε πολύ αργότερα) και όχι κάποια άλλη δοξασία. Επίσεις διάβασε και την Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσέβιου. Είναι μεγάλη, πέντε τόμοι, αλλά αξίζει γιατί θα μάθεις πράγματα για την θρησκεία που πιστεύεις, τα οποία δεν γνωρίζεις.
Υπήρχε σταυρικός θάνατος στην αρχαία Αίγυπτο; Πώς ήταν η Ίσις παρθένος, αφού ήταν σύζυγος τού Οσίριδος, από τον οποίο συνέλαβε τον Ώρο; Μα τι σαχλαμάρες γράφετε;