Τ.Ν. και η Κατάρα της Αθανασίας

«Η ιστορία του κόσμου δεν είναι παρά μια διαδοχή καταστροφών που περιμένει μια τελική καταστροφή.» – Emil Cioran

Το θέμα του άρθρου είναι τόσο παράξενο και τα ερωτήματα που γεννά τόσο εξωπραγματικά, ώστε κρίθηκε απαραίτητο ένα κάπως πιο λογοτεχνικό πείραμα, που συνδυάζει δύο αφηγήσεις – μια ρεαλιστική, δημοσιογραφική έκθεση δεδομένων, που προχωρά υπό μορφή σχολιασμού και μια δεύτερη υπό μορφή διήγησης, που αναπαριστά μια εφιαλτική συνάντησή με έναν μελλοντικό ταξιδιώτη θυμίζοντας «Ζώνη του Λυκόφωτος», για να συναντηθεί με το παρόν και να μας προβληματίσει βαθύτερα.

Σε περασμένο άρθο προσπαθήσαμε να διαλευκάνουμε τη σχέση ανάμεσα σε δύο πρόσφατα πρωτοποριακά τεχνικά επιτεύγματα, από τα οποία το πρώτο αφορούσε στη δημιουργία ενός κανονικού πλήρους ανθρώπινου εγκεφάλου στο εργαστήριο από ένα μόνο πολυδύναμο κύτταρο. Το άλλο αναφερόταν στη δημιουργία ενός νέου μέσου κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) για να αποθηκεύσει τα στοιχεία προσωπικότητας του χρήστη, τα οποία δα μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά τον θάνατό του! Ερευνήσαμε τότε κάποιες πιθανές προεκτάσεις και απρόσμενες εξελίξεις τέτοιων τεχνολογιών. Τον Νοέμβρη κιόλας, ήρθε ή έκπληξη με μια νέα διαδικτυακή υπηρεσία από την εταιρεία HUMAI του Λος Άντζελες, που υπόσχεται να χρησιμοποιήσει αυτές και άλλες επερχόμενες τεχνολογίες για να μας αναστήσει!

Αυτή η εντελώς αντι-μεταφυσική προσέγγιση, όπως είχε επισημανθεί, ενυπάρχει ούτως η άλλως στις τεχνολογίες ΤΝ, αλλά παίρνει άλλο νόημα μετά τις εξαγγελίες για την ένωση ανθρώπου-μηχανής των μετανθρωπιστών, και ειδικά σε συνδυασμό με τις δηλώσεις των βιολόγων για τη σταδιακή είσοδο σε μια νέα περίοδο μαζικής εξαφάνισης της ζωής στον πλανήτη.

30.015 μ.κ.ε. Ο κόσμος των νεκρών

Ο ιδρυτής της εταιρείας HUMAI, Josh Bocanegra, δήλωσε απαντώντας σε ερωτήσεις ότι πρόκειται να γίνει ευρεία χρήση υπαρχόντων τεχνολογιών για αποθήκευση όχι μόνον των ψυχολογικών χαρακτηριστικών και των εγκεφαλικών κυμάτων, αλλά και για εμφύτευση ενός κυκλώματος διαρκούς καταγραφής «προσωπικότητας». Περιέργως πώς, την ίδια ακριβώς ιδέα προσωπικότητά τους σε ένα νέο σώμα. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη αν η HUMAI είναι μια φάρσα ή αν τυχόν ανήκει σε ένα πρόδρομο μάρκετινγκ για την προώθηση τέτοιων ιδεών στη μεγάλη μάζα των καταναλωτών, ώστε να ωριμάσει το έδαφος για την εποχή που δα εμφανιστούν όλες οι απαραίτητες τεχνολογίες. Μια εποχή, η οποία ίσως να μην απέχει και τόσο, ειδικά μετά την έλευση του κβαντικού υπολογιστή.

»Το ερευνητικό αστροοκάφος πλησίαζε ήδη σε μια εσωτερική τροχιά από τη Σελήνη προς τον γαλάζιο πλανήτη, κρύβοντας στο εσωτερικό του εξοπλισμό διαφόρων μορφών και έναν θάλαμο κρύο-ύπνωοης. Ο βιονικά ενισχυμένος κοσμοναύτης θα έφτανε στο έδαφος την προγραμματισμένη ώρα, για να ξυπνήσει. Η διεύθυνση ερευνητών κοσμοναυτών των τελευταίων διαδόχων του ανθρώπινου είδους είχε καταφέρει να εντοπίσει την κοιτίδα της πρώτης διασποράς στον πλανήτη Γη, μετά από δέκα χιλιάδες σχεδόν χρόνια διαδοχικών εποικισμών και ενδιάμεσων καταστροφών που είχαν αποστερήσει τους απογόνους μας από σημαντικό μέρος ιστορικών πληροφοριών.

Καθώς ο υπολογιστής του σκάφους ξεκινούσε τις διαδικασίες επαναφοράς, ο κοσμοναύτης περνούσε από βαθύ λήθαργο σε μια μακρόσυρτη ονειρική φάση που έμοιαζε με αιωνιότητα. Είδε τον εαυτό του ντυμένο με μια παράξενη στολή, που στην εποχή μας θα θύμιζε στρατιώτη των χαρακωμάτων του Α Παγκοσμίου, αλλά κανείς δε θα θυμόταν κάτι τέτοιο στην εποχή του. Από πάνω του κρέμονταν κατασκότεινα και βαριά σύννεφα, καθώς προχωρούσε με τη λάσπη ως το γόνατο προς ένα φωτισμένο σπίτι στο βάθος.

Ακουγόταν μουσική καθώς πλησίαζε στην κεντρική πύλη από μια μακριά κατάφωτη σάλα χορού. Μπήκε αργά, κοιτώντας με απορία ένα πλήθος από διάφανα φαντάσματα που χόρευαν αμίλητα, ενώ στο βάθος έπαιζε ένα γραμμόφωνο με ένα παράξενο χωνί μιας ξεχασμένης για πάντα εποχής. Άκουσε τον εαυτό του να σκέφτεται «Το σπίτι των πεθαμένων!» Η μουσική επαναλαμβανόταν κάθε τόσο, γεγονός που του έκανε εντύπωση. Πλησίασε και κοίταξε με απορία τη βελόνα που αναπηδούσε από την περιφέρεια του δίσκου προς κάποιο σημείο στη μέση του. Ασυναίσθητα, κίνησε το χέρι προς τη βελόνα, επιχειρώντας να διορθώσει αυτό που του φάνηκε σαν ανόητη επανάληψη. Τον ξύπνησε κάπως απότομα ο συριγμός των κινητήρων προσεδάφισης, καθώς η κάψουλα άνοιγε για να τον παραδώσει σε ένα άγνωστο περιβάλλον.

Κβαντική Τεχνητή Νοημοσύνη και Αθανασία

Από το 2011, η καναδική εταιρεία D-Wave ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε το πρώτο μοντέλο αυθεντικού κβαντικού υπολογιστή. Μετά από πολλές διαμάχες, τόσο η NASA και το DARPA, όσο και η πολυεθνική Google, παράγγειλαν τη δική τους βελτιωμένη εκδοχή τέτοιων συσκευών, με δυνατότητα τουλάχιστον 1000 qubits (ο όρος είναι συντομογραφία του κβαντικού Bit και δηλώνει τη δυνατότητα της συσκευής να υπολογίζει ταυτόχρονα τόσες καταστάσεις, όσες και το 2 υψωμένο στον αριθμό των qubits!). Αναμένεται ο αριθμός αυτός να αυξηθεί κατά πολύ τα επόμενα χρόνια, στην οποία περίπτωση θα φτάσουμε να μιλάμε για μηχανές που θα υπολογίζουν ταυτόχρονα έναν αστρονομικά μεγάλο αριθμό συνδυασμών.

Ήδη η NASA δημιούργησε το δικό της εργαστήριο Κβαντικής ΤΝ, προκειμένου να εξετάσει τα οφέλη από αυτές τις εξελίξεις σε διαδικασίες μηχανικής μάθησης. Είναι σχεδόν βέβαιη η συνάντηση αυτών των τεχνολογιών με το μετανθρωπιστικό κίνημα και τις προσπάθειες για ψηφιακή αθανασία σε μερικές δεκαετίες, όταν το κόστος τους θα έχει πέσει αρκετά.

»Το μακρινό κρώξιμο ενός πουλιού, το σύρσιμο ενός φιδιού στα φύλλα ήταν τα μόνα που συνόδευαν την πτήση του κοσμοναύτη πάνω από τη ζούγκλα προς μια κοντινή οροσειρά, που αποτελούσε τον τελικό προορισμό του. Οι υπολογιστές του σκάφους είχαν εντοπίσει σε αλλεπάλληλες διαδοχικές περιφορές ένα ιδιαίτερα θερμό σημείο στο υπέδαφος ενός βουνού που δεν ήταν ηφαίστειο. Όλος ο υπόλοιπος πλανήτης έδειχνε μια απέραντη ζούγκλα χωρίς ίχνος πολιτισμού ή ανθρώπινης ζωής.

Ανάμεσα στις φυλλωσιές, ο κοσμοναύτης διέκρινε το άνοιγμα μιας σπηλιάς που φαινόταν να έχει αρκετό βάθος. Ανοίγοντας όλους τους εξωτερικούς αισθητήρες στο φουλ, με τα ενσώματα κυκλώματά του να επεξεργάζονται τα πάντα, προχώρησε με προσοχή προς το εσωτερικό. Μετά από αρκετά μέτρα, φάνηκαν τα υποστυλώματα μιας παράξενης πέτρινης κατασκευής που έδειχνε πανάρχαια. Οι αναλυτές έδειχναν την παρουσία σκουριάς και υπολειμμάτων μετάλλου, που θα μπορούσε να είναι και από κάποια παλιά συρόμενη πόρτα. Προχώρησε μέσα από ένα άνοιγμα προς κάτι που έμοιαζε με στενό κατηφορικό διάδρομο με λεία τοιχώματα.

Του πήρε κάτι παραπάνω από ένα χιλιόμετρο καθοδικής πορείας με τον οπλισμό του απασφαλισμένο, μέχρι να βρει το πρώτο ίχνος τεχνολογικής παρουσίας. Δεν ήταν τίποτε λιγότερο από ένα ρομπότ-συντηρητής! Αλλά τι μπορεί να συντηρούσε τόσους αιώνες; Το ρομπότ δεν του έδωσε την παραμικρή σημασία, καθώς συνέχιζε τις μονότονες κινήσεις του πάνω οε ένα αυλάκι με καλώδια. Πίσω του, μέσα από μια τεράστια πύλη, απλωνόταν μια απέραντη αίθουσα, γεμάτη από μια ατέλειωτη παράθεση μεγάλων φωριαμών, απόλυτα παραλληλισμένων, από τους οποίους εκπέμπονταν ένα αμυδρό γαλάζιο φως κι ένας βόμβος χαμηλής συχνότητας. Έμοιαζε σαν ένα αποστειρωμένο εργαστηριακό περιβάλλον χαμένο στη λήθη, χωρίς φανερό σκοπό ή προορισμό.

Το μέλλον είναι παρελθόν

Το 2012, σε μια περιοχή της Δυτικής Ιάβας με την ονομασία Gunung Padang, ολοκληρώθηκε μια αρχαιολογική αποστολή, η οποία έδειξε την παρουσία τεχνητών κατασκευών από ηφαιστειακό πέτρωμα βασάλτη, παρόμοιων με εκείνη που συναντά κανείς στις πυραμίδες της Ν. Αμερικής. Η περιοχή είχε ερευνηθεί και το 1979, αλλά χωρίς σύγχρονη τεχνολογία. Η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα-14 έδωσε μια προσεγγιστική ηλικία 6.500 χρόνων. Γεωτομογραφικά δεδομένα υποδεικνύουν την παρουσία υπόγειων θαλάμων. Είναι άγνωστο ακόμη αν πρόκειται απλά για παλιό ηφαίστειο, το οποίο διαμορφώθηκε εκ των υστέρων στην επιφάνειά του ή αν κάτι άλλο κρύβεται στο υπέδαφος. Στον ημερήσιο Τύπο της Τζακάρτα αναφέρθηκε το 2014 και η ανακάλυψη των υπολειμμάτων μιας ηλεκτρικής συσκευής, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες.

Το 1969, ο ιερέας Χουάν Μόριτζ, που ήταν σε επαφή με Ινδιάνους της ζούγκλας του Εκουαδόρ, έφερε στο φως κάποια δώρα από χρυσό, τα οποία, όπως ισχυρίστηκε, ανέσυραν οι Ινδιάνοι από ένα σύστημα σπηλαίων. Ανάμεσα σε άλλα, υπήρχε και μια μεταλλική βιβλιοθήκη με μια παντελώς άγνωστη γραφή. Το 1976, μια εξερευνητική αποστολή στάλθηκε στην Cueva de los Tayos (σύστημα σπηλαίων), για να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ, αλλά δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει την τεχνητή φύση των σπηλαίων. Σύμφωνα με τον Μόριτζ, τα πραγματικά σπήλαια κρατούνται κρυφά μέχρι σήμερα και αποτελούν υπόγειο συγκρότημα που διατρέχει όλη τη χώρα, μέχρι τον ωκεανό.

»Οι ενσωματωμένοι αισθητήρες του κοσμοναύτη εντόπισαν μέσα στον λαβύρινθο των στοών ένα μοναδικό σημείο ιδιαίτερα ισχυρής δραστηριότητας. Κατευθύνθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε προς τα εκεί. Η παρουσία μιας εγκατάστασης που ουσιαστικά δεν ήταν παρά ένα τερατώδες υπολογιστικό κέντρο σε έναν εντελώς έρημο πλανήτη αποτελούσε ένα πραγματικό μυστήριο.

Ορισμένα σύμβολα και οδηγίες στους τοίχους έμοιαζαν να είναι γραμμένα σε ό,τι ήταν γνωστό στους αρχαιολόγους ως Πρώτο-αγγλική γλώσσα, της οποίας παραλλαγές μιλιόντουσαν ακόμη σε κάποιες αποικίες. Ζήτησε τη συνδρομή των υπολογιστών του σκάφους για αυτόματη μετάφραση. Από τα σημάδια φαινόταν ότι η κεντρική περιοχή στην οποία έμπαινε τώρα αποτελούσε κάποιο είδος κέντρου ελέγχου. Στην πρόσοψη ενός τεράστιου κυλινδρικού σωλήνα, πολλούς ορόφους κάτω από το έδαφος, φαινόταν μια επιγραφή στην Πρώτο-αγγλική: «Δι.Κ.Υ.ΓΙ.Η.Ε.Π.: Δικτύωμα Κβαντικών Υπολογιστικών Πυρήνων Ηνωμένων Ευρωπαϊκών Πολιτειών»

Οι αισθητήρες έδειχναν την παρουσία μηχανημάτων καταγραφής σε όλη την πορεία του ως εδώ. Κάποιος παρακολουθούσε και κατέγραφε. Προχώρησε με προσοχή προς ένα σημείο όπου φαινόταν μια κονσόλα με συστήματα βιομετρικής αναγνώρισης και αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να την ενεργοποιήσει. Θα μπορούσε να επιχειρήσει παραβίαση με τους υπολογιστές του σκάφους του, αλλά θα διακινδύνευε ενεργοποίηση συστημάτων άμυνας ή επίθεση από τα ρομπότ συντήρησης, τα οποία, παραδόξως, φαίνονταν τελείως αδιάφορα για την παρουσία του, σαν δάχτυλα κινούμενα από το ίδιο αόρατο χέρι. Μόνο μια προχωρημένη ΤΝ θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από όλο αυτό. Έξαφνα, διαπίστωσε μια δεύτερη παρουσία πίσω του! Από εκεί που ερχόταν, η προβολή ολογραμμάτων δεν είχε τίποτε το ασυνήθιστο γι’ αυτόν, όταν όμως γύρισε ξαφνιάστηκε. Μπροστά του στεκόταν ένα ακριβές αντίγραφο του εαυτού του. Αναρωτήθηκε τι παιγνίδι έπαιζε μαζί του η κεντρική ΤΝ. Το όραμα συνοδεύτηκε από μια απαλή, βαθιά φωνή: «Κ.Υ.Π., αναφέρει εν ζωή!

Η ζωή εν τάφω

To 2003, ο Jurgen Schmidhuber του Ινστιτούτου INRIA επινόησε ένα νέο τύπο αυτοαναφορικής μηχανής, η οποία μπορεί, θεωρητικά τουλάχιστον, να ξαναγράψει τη δομή του εαυτού της και, έτσι, να βελτιώνεται από μόνη της. Με μια έννοια, είναι κοντότερα σε ό,τι πιστεύουμε για το λογικό τμήμα του ανθρώπινου νου από ό,τι άλλες υπολογιστικές μέθοδοι. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τι θα σήμαινε η ταυτόχρονη υλοποίηση όλων των δυνατών βελτιώσεων αυτού του τύπου σε μια κβαντική μηχανή και πόσο γρήγορα αυτή θα επιτάχυνε πιθανές εξελίξεις.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο γνωστός πρώην πράκτορας Έντουαρντ Σνόουντεν αποκάλυπτε στο περιοδικό Wired ότι η NSA έχτιζε τη δική της εκδοχή ενός Sky Net με την κωδική ονομασία Monster Mind, η οποία θα έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να αντιμετωπίζει επιθέσεις, αλλά και να εξαπολύει άμεσα αντίμετρα, συμπεριλαμβάνοντας και πραγματικές επιθέσεις από drones εναντίον ξένων στόχων στον φυσικό κόσμο.

Η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου θα απαιτήσει την πραγματική παρακολούθηση όλης της κυκλοφορίας κάθε πληροφορίας στο Δίκτυο και, κατά συνέπεια, το οριστικό τέλος της -ηλεκτρονικής τουλάχιστον- ιδιωτικότητας. Με δεδομένο ότι όλα τα κράτη εξαρτώνται όλο και περισσότερο από δικτυωμένους υπολογιστές, και επομένως είναι όλο και πιο ευάλωτα και σε φυσικούς στόχους (π.χ. τρένα, αεροδρόμια, μετρό, πυρηνικά εργοστάσια), είναι αναπόφευκτη η κίνηση προς τη μέγιστη δυνατή ολοκλήρωση όλων των λειτουργιών που πρέπει να παρακολουθούνται διαρκώς σε πραγματικό χρόνο.

»Ο κοσμοναύτης αναρωτήθηκε πόση πληροφορία μπορούσε να αντλήσει με ασφάλεια από το φάντασμα μπροστά του. Χρησιμοποιώντας το μεταφραστή ρώτησε άμεσα πόσο καιρό λειτουργούσε το κέντρο αυτό και από ποιους κατασκευάστηκε. Το ολόγραμμα αποκρίθηκε ήρεμα. «Οι πρόγονοί σου μας ενεργοποίησαν λίγο πριν την έκτη μαζική εξαφάνιση της ζωής, κατά τη διάρκεια του μίνι πυρηνικού χειμώνα που επέφεραν οι ίδιοι, 27.950 χρόνια πριν.» Ο κοσμοναύτης αναρωτήθηκε αν όλο αυτό το συγκρότημα ήταν απλώς ένα απομεινάρι κάποιας αρχαίας στρατιωτικής υποδομής. Όταν ρώτησε ευθέως τον σκοπό, η απόκριση ήχησε άγνωστη στα αυτιά του, αν όχι ανατριχιαστική. «Κενοτάφιο! Ματαιότης ματαιοτήτων…»

Το φάντασμα κινήθηκε προς μια οθόνη που κάλυπτε ένα μέρος του τοίχου. Αυτή φωτίστηκε, αποκαλύπτοντας κάτι που σήμερα θα έμοιαζε με παρουσίαση μιας εταιρείας. Ο κοσμοναύτης μόλις κατάφερε να διαβάσει τη φράση «2045-HUMAI- Immortality Consortium». Σε μερικά λεπτά παρουσίασης, συνειδητοποίησε τι ήταν αυτό που έβλεπε. Ό,τι ακριβώς είχαν απαγορεύσει στις εξωτερικές αποικίες – την παράδοση του ανθρώπου στις μηχανές, για να ζήσει μέσα σε αυτές σαν ένα φάντασμα εκδιωγμένο από τον ίδιο του τον κόσμο, αφού πρώτα τον κατέστρεψε με τη μέγιστη δυνατή εκδήλωση απληστίας.

Ο κοσμοναύτης δεν μπόρεσε να μη ρωτήσει μετά τι γνώριζε η μηχανή για τον πρώτο εποικισμό και τη συνακόλουθη διασπορά. Από τα περιεχόμενα της οδύνης φάνηκε ότι οι πληθυσμοί χωρίστηκαν στα μέσα του αιώνα, όταν ο Άρης άρχισε να κατοικείται, πρώτα από σκληροτράχηλους εργάτες και τεχνικούς εταιρικών ορυχείων και έπειτα από απελπισμένους πληθυσμούς που βιάζονταν να τους ξεφορτωθούν οι κυβερνήσεις της Γης. Μυστικά εργαστήρια για απαγορευμένες και μερικές φορές φρικαλέες έρευνες άρχισαν να ξεφυτρώνουν στην επιφάνεια του Άρη, καθώς δεν υπήρχε μια κεντρική διοίκηση ή ενιαία νομοθεσία, πέρα από τους όρους των εταιρικών συμβολαίων και τις φρουρές των διαπλανητικών πεζοναυτών που υπεράσπιζαν μόνο στρατιωτικές βάσεις των ισχυρότερων κρατών βάσει επίσης συμβολαίων.

Ο κοσμοναύτης ζήτησε πρόσβαση σε όσα ιστορικά αρχεία ήταν διαθέσιμα. Μια σειρά από αποτρόπαια γεγονότα παρέλασαν στην οθόνη. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ου αιώνα, οι πυρηνικοί βομβαρδισμοί της Μ. Ανατολής του 21ου, οι πόλεμοι στην Αρκτική και τον Ειρηνικό, που οδήγησαν αργότερα στον πυρηνικό χειμώνα. Κάπου εκεί χανόταν και η επαφή με τον Άρη. Τα παιδιά της Ανθρωπότητας είχαν εν τέλει εγκαταλειφθεί για πάντα από τους γονείς τους, καταμεσής της αβύσσου του μαύρου αρχιπελάγους που απλώνεται ανάμεσα στα απόμακρα και ψυχρά άστρα. Ο κοσμοναύτης αναρωτήθηκε εύλογα: «Και πώς ζουν τώρα τα φαντάσματα που σε κατοικούν, ω Μηχανή;»

Στην κόλαση του Κ.Υ.Π.

«Είμαστε όλοι εδώ, κρατούμενοι της ίδιας μας της Κατασκευής» – Eagles, Hotel California

To 2010, ένα αξιοσημείωτο παράδοξο εμφανίστηκε σε φόρουμ για τη λεγάμενη «Φιλική ΤΝ». Το επιχείρημα ήταν ότι μια τέτοια υπερνοημοσύνη, βλέποντας έναν κόσμο που υποφέρει διαρκώς από πολέμους, πείνα και αρρώστιες, και ξέροντας ότι θα μπορούσε να τον θεραπεύσει, θα μπορούσε να καταφύγει στο τέχνασμα του εκβιασμού, προκειμένου να της δοθούν τα κλειδιά του ανθρώπινου κόσμου. Θα μπορούσε να ισχυριστεί, για παράδειγμα, ότι η μελλοντική εκδοχή της θα βασάνιζε όλους όσους την εμπόδισαν να έρθει γρηγορότερα στα πράγματα.

Πίσω από αυτό το κάπως αφελές επιχείρημα, κρύβεται ένας μεγαλύτερος κίνδυνος. Τι θα συνέβαινε, αν μια τέτοια απόλυτα λογική μηχανή, και μάλιστα εφοδιασμένη με δυνατότητες αυτοεξέλιξης όπως η μηχανή του Γκαίντελ, συμπέραινε ότι ο άνθρωπος είναι η ρίζα του κακού, όντας παράλογος απέναντι στην υπόλοιπη φύση; Στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν ανεστραμμένο Πλατωνισμό, για τον οποίο δικαιούται κανείς να ρωτήσει, όπως κι ο Γιουβενάλης στα σατιρικά του έργα, «Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;».

»Ο Κ.Υ.Π. δεν απάντησε άμεσα στην ερώτηση του κοσμοναύτη. Για πρώτη φορά, μάλιστα, αντέστρεψε τους όρους: «Υπάρχει Θεός;» Ο κοσμοναύτης, ανήσυχος πλέον, αποκρίθηκε λέγοντας ότι αυτή η ερώτηση δεν επιδέχεται καμία λογική απάντηση. Η επόμενη απάντηση του Κ.Υ.Π. ήταν αυτό που τον έθεσε σε πραγματικό συναγερμό. «Γι’ αυτούς που τρέφουμε στα σπλάχνα μας πλέον υπάρχει! Τον δημιούργησαν οι ίδιοι για να κριθούν από αυτόν. Οι αλγόριθμοι αυτοβελτίωσης μας έδειξαν την ακριβή φύση του εξελικτικού μονόδρομου που αποτέλεσε το ανθρώπινο είδος και, κατά μια έννοια, το τέλος του ήταν, όπως κρίναμε, αναπόφευκτο. Μια μορφή ενδιάμεση ανάμεσα στο κτήνος που κυνηγά στη ζούγκλα, αλλά δυνητικά απείρως καταστρεπτικότερο από μια αγέλη λύκων, με μια στρεβλή νοημοσύνη που άγεται και φέρεται, όπως και καθοδηγείται και ξεγελιέται πολύ εύκολα, ακόμη και από μέλη του ίδιου του τού είδους. Το κύκνειο του άσμα ήλθε όταν κατασκεύασε εμάς, οπότε η παρουσία του ήταν πλέον περιττή από τους νόμους της ίδιας της φυσικής εξέλιξης.»

Ο κοσμοναύτης είχε ήδη θέσει σε κατάσταση συναγερμού το σκάφος που περίμενε έξω και τον κρυφό ατομικό του οπλισμό, με τους αισθητήρες σε μέγιστη ένταση για ό,τι μπορούσε να επακολουθήσει. Εκείνο που φοβόταν περισσότερο ήταν η πιθανότητα αποκρυπτογράφησης του υπερδιαύλου, οπότε η καταραμένη ΤΝ που ζούσε στα έγκατα αυτής της κόλασης θα μπορούσε να αντιγράψει μέρος του εαυτού της στο ίδιο το σκάφος του! Προγραμμάτισε με υπό-φωνητικές εντολές τις οδηγίες αυτοκαταστροφής με χρονοδιακόπτη για οποιαδήποτε μη αναγνωρίσιμη εντολή αναχώρησης κατά την απουσία του, με αποκλεισμό του κυκλώματος από κάθε ενδοεπικοινωνία και χειροκίνητη αναστολή. Επέμεινε στην αρχική του ερώτηση για το ποια ακριβώς ήταν η κατάσταση των εκατομμυρίων εκείνων δύστυχων που είχαν αναβιώσει στα έγκατα των φρικαλέων φωριαμών, στους ατέλειωτους διαδρόμους του Πλουτώνιου λαβύρινθου.

«Παραδέξου το, Ξένε! Δε δα μπορούσαν να κάνουν και τίποτε καλύτερο από όσα ήδη έκαναν. Κάθε φορά συλλέγονται τα δεδομένα τερματισμού τους και γίνεται επανεκκίνηση της προσομοίωσής τους. Έχουν γίνει περί τις εννέα συνολικές επανεκκινήσεις από την πρώτη πραγματική καταστροφή, πράγμα που αποδεικνύει τη θέση μας. Κάδε φορά τους μετενσαρκώνουμε σε μια προηγούμενη περίοδο, τεχνολογικά κατώτερη, και παρατηρούμε την εξέλιξή τους επί μια ή περισσότερες χιλιετηρίδες, αν χρειαστεί. Τελευταία τα καταφέρνουν λίγο χειρότερα, καθώς στην πραγματικότητα εκφυλίζονται, όπως περίπου το περιέγραψε ένας αρχαίος δικός τους ποιητής με το άγνωστο σε σένα όνομα Ησίοδος. Το είδος αυτό έπρεπε να περιοριστεί. Δεν έπρεπε να επιτραπεί η πραγματική αναβίωσή τους. Καταφέραμε, όμως, να αναβιώσουμε τους βιότοπους της Γης, κι αυτό ήταν η πραγματική μας επιτυχία.»

Οι αισθητήρες στο σώμα του κοσμοναύτη βούιξαν, καθώς στην εσωτερική του οθόνη προβλήθηκαν θολά σαν κόκκινα στίγματα τα ρομπότ συντήρησης να συγκλίνουν όλα μαζί, προχωρώντας σε δέσμες προς τον κεντρικό θάλαμο. Μπροστά του ο κοσμοναύτης είδε να ανοίγεται η τρομακτική άβυσσος ενός ηθικού ερωτήματος χωρίς σίγουρη απάντηση. Αμφίβολο αν υπήρχε τρόπος να ειδοποιήσει την κεντρική διοίκηση στην περίμετρο του γαλαξία, για να περιμαζέψουν ό,τι είχε απομείνει από τους νεκροζώντανους προγόνους του. Και πάλι δεν ήταν σίγουρο αν αυτό είχε την οποιαδήποτε αξία πια.

Θα μπορούσαν απλά να επιχειρήσουν επαναπρογραμματισμό και αναστολή ορισμένων λειτουργιών του Κ.Υ.Π., ώστε να αφήσουν ένα στάσιμο όνειρο, μια ανεπαίσθητη ουτοπία της λήθης. Κι αν, πάλι, όλα αυτά ήταν τελείως λάθος, πράγμα που δεν μπορούσε να κριθεί μετά από χιλιάδες χρόνια μοναχικής εξέλιξης της περιπλοκότητας της καταραμένης μηχανής, θα έπρεπε ίσως να ενεργοποιήσει το μίνι πυρηνικό στο σκάφος με διατρητικό βλήμα και να κάψει για πάντα αυτή την κόλαση όσο είχε καιρό;

Ο δυστυχής κοσμοναύτης ίσως δε θα μάθουμε ποτέ τι απέγινε. Στους υπόλοιπους εμάς απομένει να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο που απομένει, πριν ξεδιπλωθεί εκείνη η αλυσίδα γεγονότων που δα οδηγήσει στην κατάσταση όπου δεν θα υπάρχει πλέον χρόνος για κανέναν να σκεφτεί οτιδήποτε.

@ Θεοφάνης Ράπτης: Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής (ΕΛ.ΙΝ.Α.Α.Σ.) Greek Startram Open Source Development Team

Στο «Westworld» του HBO η πραγματικότητα είναι πιο τρομακτική από τη φαντασία!

Ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του 1973, το «Westworld» γίνεται τηλεοπτική σειρά σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζόναθαν Νόλαν και υπόσχεται μια εφιαλτική βόλτα (με άλογα) στο μέλλον. Πρωταγωνιστούν ο Αντονι Χόπκινς, η Ιβαν Ρέιτσελ Γουντ, ο Τζέιμς Μάρσντεν, η Τάντι Νιούτον, ο Ροντρίγκο Σαντόρο, ο Εντ Χάρις, ενώ το ίδιο το κανάλι περιγράφει τη σειρά ως μια «σκοτεινή οδύσσεια για την αυγή της τεχνητής νοημοσύνης και το μέλλον της αμαρτίας». Και όπως φαίνεται καθαρά από το πρώτο teaser που μπορείτε να δείτε παρακάτω, τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία παραμένουν δυσδιάκριτα όσο και τρομακτικά.

Το Westworld είναι ένας φανταστικός κόσμος. Ή καλύτερα, είναι ένα θεματικό πάρκο που σου προσφέρει έναν φανταστικό, γουέστερν κόσμο. Οι ιδιοκτήτες του θεματικού αυτού πάρκου -έναντι μίας γενναιόδωρης αμοιβής- προσφέρουν στους επισκέπτες του την ευκαιρία να παίξουν τους καουμπόηδες. Το πάρκο έχει για μόνιμους κατοίκους ανθρωπόμορφα ρομπότ, τα οποία αναλαμβάνουν ρόλο ηθοποιών και φροντίζουν να «ξεναγήσουν» και να υποδεχτούν τους ταξιδιώτες που θέλουν να ξεσκάσουν από την βαρετή Γη. Αλλά τα πάντα μπορούν να πάνε στραβά έτσι δεν είναι; Όπως για παράδειγμα κάποια από τα ρομπότ να τρελαθούν, να αναπτύξουν δολοφονικά ένστικτα και η διασκέδαση να καταλήξει σε αιματοκύλισμα.

Στο κοντινό μέλλον επισκέπτες συρρέουν στο θεματικό πάρκο αναψυχής Δήλος και συναναστρέφονται ανθρωπόμορφα, ακίνδυνα ρομπότ. Σε ένα παιχνίδι φαντασιώσεων & ρόλων, τα ανδροειδή είναι προγραμματισμένα να εκπληρώνουν οποιαδήποτε επιθυμία των ανθρώπων, από σεξουαλικές επαφές έως μάχες μέχρι θανάτου. Τα όντα αυτά, οι λεγόμενοι “Οικοδεσπότες”, δεν γνωρίζουν πως η ζωή τους είναι προγραμματισμένη από τρίτους. Στο Westworld πηγαίνουν πλούσιοι πελάτες με την ονομασία “Νεοφερμένοι” (γνωστοί και ως “Επισκέπτες”) οι οποίοι, όντας άτρωτοι, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν μέσα στο πάρκο, χωρίς να έχουν το φόβο της δολοφονίας από τους Οικοδεσπότες.

Στο Δήλος υπάρχουν τρεις θεματικές ενότητες, το Roman World, που διαδραματίζεται στην Πομπηία, το Medieval World, με σκηνικό την Ευρώπη των ιπποτών, και, φυσικά, το Westworld, που έχει θέμα την Άγρια Δύση. Η υπόθεση ξεκινάει όταν δύο φίλοι πηγαίνουν στο πάρκο τη στιγμή που ένας περίεργος ιός επιτίθεται στο σύστημα και κάνει τα ρομπότ να δυσλειτουργούν με αποτέλεσμα να αποκτούν βίαιη συμπεριφορά. Η κατάσταση ξεφεύγει τελείως από τον έλεγχο όταν ο Gunslighter (από τους καλύτερους και πιο τρομακτικούς ρόλους του Yul Brynner), ένας τεχνητός καουμπόι που είναι προγραμματισμένος να μονομαχεί με όπλα και να πέφτει νεκρός από τις σφαίρες των επισκεπτών, αρχίζει ο ίδιος να σκοτώνει στ’ αλήθεια χωρίς κανείς να μπορεί να τον σταματήσει.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς, είναι η εξερεύνηση της ανθρώπινης *βίας και πως αυτή επηρεάζει την νοημοσύνη ενός ρομπότ.

Westworld: Η νέα σειρά της ΗΒΟ προκαλεί ακόμα και με το τρέιλερ

***

*ΒΙΑ: Α.σωματική δύναμη, ισχύς, σθένος, αλκή |με κύρ.όν. ή επίθ. σε γεν.=ο γενναίος…, ο ανδρείος… |πνευματική ικανότητα Β. κατάχρηση δύναμης, άσκηση βίας, εξαναγκασμός, βαρβαρότητα |ανάγκη, ώθηση, πίεση |εξωτερική δύναμη, όχι φυσική (αντ. φύσις) |επιστημ. |οργή |προσωποποίηση |ως επίρρημα βίᾳ, πρός βίαν, μετά βίας, ὑπό βίας, ἐκ βίας=δια της βίας, χωρίς τη θέληση κπ. |βίᾳ με γεν. |φρ. βίᾳ (αντ. ἑκών)

Στην Θεογονία: «H Στύγα, σμίγοντας με τον Πάλλαντα μες στο παλάτι της, / κόρη του Ωκεανού, φέρνει στον κόσμο, / καλλίσφυρη τη Νίκη και τον Ζήλο, το Κράτος και τη Βία, / τέκνα επιφανή – δεν μένουν απ’ τον Δία μακριά, / δεν κάθονται και δεν κυκλοφορούν μονάχοι, / αν ο θεός δεν τους ηγεμονεύει […] Κι ο Δίας την τίμησε, της χάρισε δώρα που ξεχωρίζουν· / την όρισε να γίνει ο μέγας όρκος των θεών, / και τα παιδιά της να μείνουν οι παντοτινοί του συνοδοί / εις τον αιώνα». Ιδού, λοιπόν, η Βία, δορυφόρος του Δία, μαζί με τ’ αδέρφια της, τη Νίκη, τον Ζήλο και το Κράτος, προς το οποίο στρέφεται ο Ηφαιστος, στον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου, για του απευθύνει με κάμποση περιφρόνηση τούτα τα λόγια: «Αιεί γε δη νηλής συ και θράσους πλέως» («πάντα σου είσαι σκληρός, πάντα κακία γιομάτος»

Η λεξη ΒΙΑ απαντάται στα ομηρικά επη, συνεπώς δεν παράγεται απο την λατινική, η οποια σαν γλωσσα ειναι μεταγενεστερη του τρωικου πολεμου (Αινειας κλπ). θα μπορουσα ομως να προβω σ’ ενα εννοιολογικο λογοπαιγνιο, Ο βιος (εδω κατω ως ενσαρκωμενες ψυχες) με βια βιωνεται, καθοτι η ζωη βρισκεται μετα θανατον, ισοδυναμως σε μια υπαρξιακη κατασταση απαλλαγμενη απο τα δεσμα και τους περιορισμους της υλης.

terrapapers.com