Δεν εχει να κανει με τον ρατσισμό (αν και πλέον μας φέρονται ως μειονότητα στην πατρίδα μας) εχει να κανει με το Δικαίωμα.

Με το Δικαίωμα και την Ελευθερία ενός λαού στα δεδομένα του και στα κεκτημένα του. Την Ελευθερία του στην άσκηση των εθίμων του και των ηθών του όταν αυτά δεν ζημιώνουν κανεναν άνθρωπο.Στην θρησκευτικότητά του και την γλώσσα του. Στην επιλογή του σχεδιασμού της ζωής του.

Είμαστε Ελληνες…ούτε καλύτεροι 😉 ούτε χειρότεροι-δεν ειναι της παρούσης αυτό βεβαια- και μεχρι πριν λίγα χρόνια είχαμε την Ελευθερία μας αν θα υποστείλουμε την σημαία μας, αν τα παιδιά μας θα μιλάνε την γλώσσα μας στα Ελληνικά δημόσια σχολεία μας που ΕΜΕΙΣ πληρώνουμε. Αν μπορούμε και δικαιούμαστε να έχουμε την σημαία στα μπαλκόνια μας καθημερινά χωρίς να θεωρούμαστε “Χρυσαυγίτες”, αν μπορούμε να έχουμε την περίθαλψη όσων πληρώναμε επί 35 χρόνια χωρίς να είμαστε πρόσφυγες, αν μπορούμε κι εμείς να έχουμε τα ίδια δικαιώματα που έχουν και αυτοί που έρχονται απο μακριά και ζητούν την φιλοξενία μας.

Ζητούν την φιλοξενία μας άραγε? όλοι? ή οι περισσότεροι ζητούν να φύγουμε εμείς για να μείνουν αυτοί? Οι περισσότεροι λαθρομετανάστες χρησιμοποιούν τα παιδιά τους-και δεν τους ειναι καθόλου δύσκολο αυτό αν δούμε πως τα μεταχειρίζονται στην πατρίδα τους με τα βάρβαρα ήθη και έθιμα που έχουν– σε μια ευαισθησία που έχουν οι Ελληνες απέναντι στην οικογένεια και τα μικρά παιδιά.

Μην μου συγκρίνετε ως παραδειγμα την δική μας μετανάστευση γιατί έχω προσωπικό βίωμα. Οι γονείς μου μετανάστευσαν κάποτε σε μια μακρινη χώρα και μόλις φτάσαμε μπήκα κατευθείαν στην 1η Δημοτικού. Από την αρχή έπρεπε να μάθω την γλώσσα τους καλά και να την μιλώ ακόμα και στα διαλλείματα. Το κράτος εκει δεν μου παρείχε ουτε ιδιαιτερα για να με βοηθησει ούτε τάξη για να μάθω τα ελληνικά, αυτά ηταν θέματα της οικογενείας μου. Εκεί έπρεπε εγώ που ήμουν η μετανάστρια να ενσωματωθώ στην κοινωνία τους και όχι η κοινωνία τους να ενσωματωθεί σε μένα, οπως γινεται στα δικά μας σχολεία.Το ίδιο και οι γονείς μου, είχαν μια μικρή βοήθεια στην αρχή και μετά ειχαν ακριβως τα ίδια που είχαν και οι κάτοικοι. Οχι οπως εδω που έχουν δωρεάν πρόνοια εσαεί και μάλιστα από ένα κράτος που παραπαίει οικονομικά.

Αν φτανει η δωρεάν περίθαλψη για τους πρόσφυγες που είναι τόσοι πολλοί γιατί δεν φτανει και για τους Ελληνες άπορους και άνεργους και για τους Ελληνες πολύτεκνους?Πριν με κατηγορήσετε ως ρατσίστρια σας λέγω ότι είμαι από τους λίγους ανθρώπους που εχω βοηθησει τόσο πολύ ανώνυμα και πίσω από τα φωτα. Ο λόγος μου δεν εχει να κανει με τους ανθρώπους αλλά με τα γεγονότα.

Γνωρίζω βέβαια ότι η βίαιη μετανάστευση είναι και πάλι σχεδιασμένη από τους Αρχοντες γιατί το πιο απλό πράγμα θα ήταν να σταματήσουν οι Δυτικοί τον πόλεμο που οι ίδιοι προκαλούν ώστε να μην υπάρχει λόγος για προσφυγιά.Και οι ίδιο αυτοί πρόσφυγες και λαθρομετανάστες είναι θύματα της βιαιότητάς τους , των κυβερνησεών τους και των υποσχέσεων που τους έχουν δώσει. Γνωρίζω επίσης ότι για άλλη μια φορά λειτουργεί βάση σχεδιασμού το “διαίρει και βασίλευε”- οπου χωριζόμαστε σε αλληλέγγυους και μη, σε ΜΚΟ και μη, σε ρατσιστες και μη κλπ κλπ έτσι ώστε να φεύγει η εικόνα από το δάσος και να βλέπουμε το δέντρο, και να φαγωνόμαστε μεταξύ μας.

Πού ακούστηκε ξανά να μην μπορούμε να ψάλουμε τον Εθνικό μας ύμνο οποτε θέλουμε και όπου μας αρέσει και να χρειαζόμαστε προστασία?

Θεωρώ ότι σύντομα-ίσως και στις μέρες μας ,στα χρόνια μας- θα βρεθούμε μπροστά, αγαπητοί μου συνελληνες στο πιο σοβαρό δίλημμα της ζωής μας, θα κληθούμε να επιλέξουμε και να ορίσουμε το αξιοκρατικό μας κέντρο, αυτό που έχουμε ο καθένας μας μεσα του ως πιο ιερό και τι είμαστε διατιθεμένοι να “πουλήσουμε” ‘ωστε να το διατηρήσουμε. Είναι το σπίτι μας? η πατρίδα μας? το φαϊ των παιδιών μας? η πληρωμή του ενφια? η κοινωνική μας εικόνα? είναι ο μισθός μας? είναι η Ελευθερία μας με ότι ορίζει η λέξη αυτή κατά βάθος και κατά πλάτος? και τι μπορούμε να δώσουμε για να τα κρατήσουμε?

Ηδη μας ταζουν κληρώσεις σπιτιών και αυτοκινήτων για να κανουμε αχρήματες συναλλαγές.

Από την μια τσέπη μας παιρνουν και μας φοβίζουν και από την αλλη τσέπη μας τάζουν δώρα και απαλλαγές…… με αντίδωρο την υποταγή μας. Από την μια μεριά μας παίρνουν το δικαίωμα της ελεύθερης σποράς των κηπευτικών μας και απο την άλλη μας δίνουν απαλλαγή από την εφορία…. Καθε μέρα εγκλωβιζόμαστε όλο και περισσότερο σε μια ελεγχτική παγίδα του κράτους. .. μία μέγγενη η οποία σφίγγει όλο και πιο πολύ γύρω απο την ατομικότητά μας και την ελευθερία μας.

Δίνουν απαλλαγές και μπόνους σε οποιον συμφωνεί με τα καμώματά τους….

Εχετε τον νου σας αγαπητοί μου, είμαστε πολίτες όλου του κόσμου και μπορούμε να ζήσουμε παντού, αλλά να ζήσουμε με το δικαίωμα της ελευθερης επιλογής μας,της επιλογής μας για ειρήνη, για μόρφωση και εκπαίδευση, για υλικά απόλαυση αλλά και πνευματική αναζήτηση.

Μην πλανάσθε φίλοι μου, η ζωή δεν ειναι μονο υλική, πίσω από την πυκνή λάσπη της ύλης υπάρχει κατι άλλο,αιθερικό,άπιαστο,πνευματικό, θεϊκό και ονειρεμένο…πάνω από λεφτά και σπίτια, πάνω από μισθούς και κοινωνικά ίματζ… γι αυτό όταν καλείστε καθημερινά στην επιλογή της ζωής σας θυμηθείτε ότι κάθε επιλογή έχει συνέπειες και από εδω και πέρα να ζυγίζετε καλά τι θυσιάζετε γι αυτό που θα επιλέξετε…Καλή δύναμη ως Ελεύθεροι Ανθρωποι.

Βασιλική Αδραχτά