“Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.
Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακινδυνεύσει για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του, αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα.
Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…
Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…
Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…
Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο, εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δουλική…
Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…
Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…
Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς του, παρά μόνο αν προσβληθεί…
Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…
Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά, ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…
Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη διάθεσή του…
Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση, ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη ”
********
Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ρε φιλε που τα λεει αυτα ο Αριστοτελης?
τι να πω….
κοιτα να δεις τι γραφεις εδω..
”Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…”’
και δες τι πραγματικα γραφει..
[εδω μας μιλαει για τους ελευθεριους για τους τους γενναιοδωρους δηλαδη ]
”Και η χάρις οφείλεται εις τον δίδοντα δώρα, και όχι εις τον ΜΗ δεχόμενον, και ο έπαινος δε περισσότερον εις αυτόν οφείλεται.
Είναι δε και ευκολώτερον το να μη δεχθή κανείς παρά να δώση δώρον.Διότι έκαστος ολιγώτερον θυσιάζει το ιδικόν του, παρ’ όσον αποκρούειτο ξένον.
Ακόμη δε ελευθέριοι λέγονται οι δίδοντες, ενώ όσοι ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ δεν επαινούνται ως ελευθέριοι,
αλλά όχι ολιγώτερον ως
δίκαιοι.
Όσοι δε πάλιν δέχονται, ούτε επαινούνται όλως διόλου.
Είναι δε αξιαγάπητοι από όλους τους εναρέτους, προ πάντων οι ελευθέριοι.Διότι είναι ωφέλιμοι, τούτο δε συνίσταται εις τον τρόπον της δωρεάςτων. Αι ενάρετοι πράξεις όμως γίνονται χάριν του καλού.
Επομένως και ο ελευθέριος θα δώση χάριν του καλού και ορθώς. Δηλαδή θα δώση εις όσους πρέπει και όσα πρέπει και όταν πρέπη και εν γένει καθώς είναι σύμφωνα με την ορθήν δωρεάν. Και όλα αυτά με ευχαρίστησιν και χωρίς να λυπηθή.
Διότι παν ό,τι γίνεται συμφώνως με την αρετήν είναι ευχάριστον ή δεν προξενεί λύπην, πολύ ολίγον δε είναι λυπηρόν. Όστιςόμως δίδει εις όσους δεν πρέπει, ή όχι χάριν του καλού, αλλά διάκαμμίαν άλλην αιτίαν, δεν θα ονομασθή ελευθέριος, αλλά κάτι άλλο.
Ούτε όστις δίδει με λύπην. Διότι αυτός θα επροτίμα τα χρήματα περισσότερον από την καλήν πράξιν, αυτό όμως δεν είναι ιδιότης του ελευθερίου””
Ο ελευθέριος είναι ανιδιοτελής, αλλά και συντηρητικός.
— Δεν ΔΕΧΕΤΑΙ δε από όποιον ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ δώρα,
διότι δεν είναι επίσης ιδιότης του μη εκτιμώντος τα χρήματα να δέχεται υπό ΤΟΙΟΥΤΟΥΣ όρους.
Και βεβαίως δεν θα ημπορή ούτε να ζητή. Διότι όστις ευεργετεί ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ εύκολα να ΕΥΕΡΓΕΤΗΤΑΙ.[ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΧΙ Ο ΑΡΗΣ, ΕΤΣΙ?]
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΛΕΕΙ ΑΠΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ[ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΤΑ ΠΗΡΕ]…για να πω και τα κομμουνιστικα μου ..χαχαχχαχαχχα
Από όπου όμως πρέπει, λαμβάνει, λόγου χάριν από τα ιδικά του κτήματα, όχι διότι είναι καλόν, αλλά διότι είναι ανάγκη,διά να έχη να δίδη. Ούτε ημπορεί να παραμελήση τα ιδικά του, αφού θέλει με αυτά να βοηθή μερικούς.
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΣΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΙ ΠΩς ΤΑ ΚΟΛΛΗΣΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ…
ΜΗΠΩΣ ΠΑΣ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙΣ ΝΙΤΣΕ ΜΕ ΑΡΙ.. ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΟΥΜΠΩΣΕΙΣ ΟΛΑ ΜΑΖΙ?
ΟΣΑ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΤΣΙ Ο ΑΡΙ…
μην κατεβασω ολα τα ηθικα…θα ειναι κουραστικο
ΑΛΗΘΕΙΑ
Για οσιομαρτυρες ψάχνει ο Αριστοτέλης και ο Χριστός? Προσπάθησα να ακολουθήσω αυτόν τον τρόπο ζωής και της εν Χριστώ ζωής και της φιλοσοφημενης ζωής, τότε ήταν που δέχθηκα τις μεγαλύτερες επιθέσεις κάτω από τη ζώνη από συνανθρώπους και μάλιστα με βαριες λαβωματιες στη ψυχή και στο μυαλό, λοιπόν ας κοιτάει ο καθένας τη δουλειά του και για τα υπόλοιπα έχουν γνώση αυτοί που πρέπει να έχουν γνώση. Ο άνθρωπος έχει εκ φύσεως και ζωώδη πλευρά πιο εκλεπτυσμένη των υπολοίπων ζώων, χρησιμοποιεί το λόγο τη σκέψη την πονηριά και δίνει πισώπλατα χτυπήματα. Λοιπόν καλά τα ιδεατά, αλλά τα πραγματικά στοιχεία δείχνουν ότι ο άνθρωπος χρειάζεται επιτήρηση, χρειάζεται εποπτεία και μάλιστα παγκόσμια εποπτεία.
Τα υπόλοιπα είναι να χαμε να λέγαμε, χιλιάδες χρόνια το έχουν δείξει αυτό στην πράξη μέχρι τώρα, όποιος θέλει να έχει αυταπάτες κάνει τους κύκλους και τρώει τις συμπαντικες καρπαζιες. Πικρή η αλήθεια αλλά χιλιάδες χρόνια αυτό έχει αποδειχθεί. Τα αφήνουν όλα οι επουρανιες δυνάμεις, αν θέλει κάποιος να χει αυταπάτες βιώνει τα χτυπήματα στην πράξη στη ζωή του. Δυστυχώς η ευτυχώς
Και ο Χριστός πάνω στο σταυρό στο τέλος φώναξε γιατί με εγκαταλείπεις και αυτό κάτι δείχνει, και μετα έγειρε το κεφάλι και είπε ας γίνει το θέλημα σου. Λοιπόν δεν θέλει πολύ μυαλό, όταν έβαλα πολύ μυαλό βγήκα χαμένος, όσοι δεν έβαλαν αντίθετα βγήκαν κερδισμένοι…πώς το λέει ένας άλλος, κκάποιος που είπε πολλά
μα αγαπητε φιλε μου ο Αριστοτελης σου λεει πως να μην γινεις μαλακας και να μην σε πιασουν κοστο οι αλλοι…
αυτη ειναι η φιλοσοφια του η μαλλον ενα μερος της φιλοσοφιας του
εχει σκοπο να σε προστατεωει,διαβασε αυτα που λεει και θα δεις και εσυ..
π.χ στο πιο πανω αποσπασμα που εβαλα….μιλαει για τους γενναιοδωρους..
δεν σου λεει ο Αρι …σωστα ολα και την αλλη μερα βγαλε δισκο στην ομονοια γιατι δεν θα εχεις ευρω…
σου λεει θα δινεις οσα μπορεις και σε οποιον εχει πραγματικη αναγκη..
οπως επισης δεν σου απαγορευει , αν εχεις αναγκη να ΠΑΡΕΙΣ χαρτακι και μαλιστα σου λεει και απο που….
ειδικα η φιλοσοφια του Αρι ειναι να μην σε πιανουν κοροιδο..και οχι μονο αυτο αλλα να εισαι και αρχοντας στο περιβαλλον σου..
τι σκατα αλλο θελουμε….εχουμε τον τοπ φιλοσοφο να μας τα κανει ολα φραγκοδιφραγκα και εμεις ασχολουμαστε με τα μαστουρια της ανατολης και της δυσης….
Ναι έχεις δίκιο για τον Αριστοτέλη. Νομίζω ότι είναι από εκείνους που ήταν μετρημένος και τη γλίτωσε, δεν τον κυνήγησαν στο τέλος ή κάνω λάθος?
Τον Χριστό τον εξευτελισαν και τον σταύρωσαν, τον Σωκράτη τον κατηγόρησαν ότι σπέρνει καινά δαιμόνια και διαφθείρει τους νέους και του έδωσαν το κώνειο, τον Πυθαγόρα τον έκαψαν μαζί με τη σχολή και τους μαθητές, τον Πλάτωνα πήγαν να τον κυνηγήσουν κι αυτόν στην Σικελία(?) και σώθηκε επιστρέφοντας πέφτοντας με τα μούτρα στο γράψιμο, ακόμη και ο Ηράκλειτος που απομονώθηκε στα βουνά έχοντας απογοητευθεί από τους ανθρώπους και έχοντας παραιτηθεί από την δυνατότητα που είχε να γίνει τοπικός άρχοντας στο μέρος του μετά όταν επέστρεψε νομίζω ότι ταλαιπωρήθηκε από τις κακουχίες που υπέβαλε ο ίδιος τον εαυτό του σαν αυτοεξορια από τη δική του επιλογή και δεν ξεπέρασε τελικά κάποια μορφή πνευμονίας νομίζω.
Και στην αρχαια Ελλάδα όμως υπήρχαν οι φαγωμαρες και οι δούλοι.
Καλά για την Ανατολή δεν το συζητάω καν. Ότι απίθανο μπορεί να το ακούσεις, από τα ατζέμ πιλαφια με τα παραδείσια χαρέμια της άλλης ζωής, μέχρι τις ινδικές λατρείες προσκυνήματος σε ζώα από αγελάδες μέχρι αρουραίους και φίδια.
Έτυχε να δω μια φορά ένα ντοκιμαντέρ και δεν το πίστευα, σε ένα μέρος προσκυνουσαν κάτι ποντίκια ως ιερά για κάποιο λόγο, πιστεύοντας άραγε τι?, ότι ήταν οι μετενσαρκωσεις του Βούδα?
Όντως ο Αριστοτέλης είναι από τους πιο μετρημενους και σοφούς και ο λόγος του συνετός με πρόνοια προστασίας και ισορροπίας.