Δημοσιεύτηκε στο THE CENTURY MAGAZINE, τον Ιανουάριο του 1928.
από τον ραββίνο Marcus Eli Ravage
(Ραββίνος
συγγραφέας που “ετιμάτο υπό την εύνοια των Rothschilds (των εβραίων
τραπεζιτών) σαν ο μόνος εγκεκριμένος βιογράφος τους”. Μπορείτε να
ελέγξετε τα άρθρα αυτά σε οποιαδήποτε μεγάλη βιβλιοθήκη αν έχετε την
παραμικρή αμφιβολία.)

“Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει
λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι’ αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με
αμφισβητήσεις και δικαιολογίες. Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι είναι, και εγώ
το γνωρίζω αυτό και εμείς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Είναι το
επιθετικό, ανερχόμενο, καταπιεστικό, υλιστικό είδος που απεχθάνεστε-
αυτούς, που με μια λέξη, σας υπενθυμίζουν τόσο πολύ τη δική σας
ανερχόμενη γενιά.
Κατανοούμε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δεν σας κατηγορώ.

Μα το Θεό, δεν κατηγορώ κανένα που δεν του αρέσει κάποιος. Αυτό
όμως που μου προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλη αυτήν την αντι-Εβραϊκή
υπόθεση, όπως εσείς το παρουσιάζετε, είναι η πλήρης έλλειψη θάρρους.
Αυτός ο πλάγιος και σχετικός τρόπος τον οποίο χρησιμοποιείτε. Αν η όλη
παράσταση δεν ήταν τόσο τραγελαφική, θα ήταν εκνευριστική.
Δεν είναι
ότι είστε ερασιτέχνες: ασχολείστε με αυτό πάνω από δεκαπέντε αιώνες.
Όμως παρακολουθώντας και ακούγοντας τα παιδικά σας προσχήματα,
σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε για πιο
πράγμα πρόκειται. Μας σιχαίνεστε, αλλά δεν μπορείτε ξεκάθαρα να πείτε το
γιατί. Σκέφτεστε μια νέα δικαιολογία -αιτία την ονομάζεται- κάθε μέρα.
Έχετε συσσωρεύσει δικαιολογίες για τον εαυτό σας αυτά τα εκατοντάδες
χρόνια και κάθε νέο σας εύρημα είναι περισσότερο γελοίο από το
προηγούμενο και κάθε καινούρια δικαιολογία αντιφάσκει και εξουδετερώνει
την προηγούμενη.
Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, συνήθιζα να ακούω ότι
ήμαστε σκαφτιάδες χρημάτων και εμπορικοί υλιστές. Τώρα διαδίδεται το
παράπονο ότι κανένα έργο τέχνης και κανένα επάγγελμα δεν είναι ασφαλές
ενάντια στην Εβραϊκή εισβολή.
Εμείς είμαστε, αν σας πιστέψει κανείς,
συγχρόνως και προσηλωμένοι στη φυλή μας και αφιερωμένοι σε αυτήν και μη
αφομοιώσιμοι επειδή δεν συνάπτουμε γάμους με σας.
Είμαστε συγχρόνως
οι ιδρυτές και ηγέτες του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινητές των
επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού.
Δίχως αμφιβολία, η ιστορία δεν έχει να επιδείξει άλλο παράδειγμα, σαν εμάς, για την προσαρμοστικότητα!
Και
ναι! Παρ’ ολίγο να ξεχάσω την αιτία όλων των αιτιών. Εμείς είμαστε οι
ξεροκέφαλοι άνθρωποι που ποτέ δεν δέχθηκαν τον χριστιανισμό, και εμείς
είμαστε οι εγκληματίες που σταύρωσαν τον ιδρυτή του.
Όμως
μπορώ να σας πω ότι αυτόαπατάστε. Σας λείπει είτε η αυτογνωσία είτε το
θάρρος να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα τα γεγονότα και να
σταθείτε μπρος στην αλήθεια. Απεχθάνεστε τον Εβραίο όχι επειδή, όπως
ίσως κάποιοι από σας να νομίζουν, αυτός σταύρωσε τον Ιησού αλλά γιατί
αυτός τον γέννησε. Η πραγματική αντιμαχία σας με μας δεν είναι γιατί
εμείς απορρίψαμε τον Χριστιανισμό, αλλά γιατί σας τον επιβάλλαμε!
Μας
κατηγορείτε για την ανακίνηση της επανάστασης στη Μόσχα. Ας υποθέσουμε
ότι αποδεχόμαστε την κατηγορία. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι
κατάφερε ο Παύλος, ο Εβραίος της Ταρσού, στη Ρώμη, ο ρωσικός ξεσηκωμός
δεν αποτελεί παρά ένα καβγά του δρόμου.
Δημιουργείτε πολύ θόρυβο και
εκφράζετε μεγάλη οργή για την ανάρμοστη Εβραϊκή επιρροή στα θέατρα και
στους κινηματογράφους σας. Πολύ καλά. Δεκτό, το παράπονό σας, είναι
βάσιμο. Αλλά τι είναι αυτό συγκρινόμενο με την συγκλονιστική μας επιρροή
στις εκκλησίες σας, στα σχολεία σας, στους νόμους σας και στις
κυβερνήσεις σας, και ακόμα και στις ίδιες τις σκέψεις σας που κάνετε
κάθε μέρα;
Αν πράγματι εννοείτε αυτά που λέτε όταν μιλάτε για
Εβραϊκά σχέδια, να μην σας στρέψω την προσοχή σε ένα που αξίζει να
αναφερθεί; Σε τι ωφελεί να χάνετε τα λόγια σας για τον ισχυριζόμενο
έλεγχο της δημόσιας γνώμης από Εβραίους χρηματοδότες, ιδιοκτήτες
εφημερίδων και κινηματογραφικούς μεγιστάνες, όταν μπορείτε πολύ απλά
δίκαια να μας κατηγορήσετε για τον αποδεδειγμένο έλεγχο ολόκληρου του
πολιτισμού σας από τα Εβραϊκά Ευαγγέλια;
Ανατρέξετε λίγο πίσω και
αναλογιστείτε τι έχει συμβεί. Δεκαεννέα αιώνες πριν, ήσαστε μια αθώα,
ανέμελη, παγανιστική φυλή. Λατρεύατε αναρίθμητους θεούς και θεές, τα
πνεύματα του αέρα, των τρεχούμενων νερών και του δάσους. Νιώθατε
αδιάντροπη περηφάνια στη ομορφιά των γυμνών σας κορμιών. Χαράζατε μορφές
των θεών σας καθώς και του προκλητικού ανθρωπίνου σώματος. Γοητευόσαστε
με τις μάχες στις πεδιάδες, στις αρένες και στα πολεμικά εδάφη. Πόλεμος
και σκλαβιά αποτελούσαν καθιερωμένους θεσμούς στα κοινωνικά σας
συστήματα. Διασκεδάζοντας στις βουνοπλαγιές και στις πεδιάδες της
εξοχής, ασχοληθήκατε με τη θεώρηση του θαύματος και του μυστηρίου της
ζωής και θέσατε τα θεμέλια της φυσικής επιστήμης και φιλοσοφίας. Είχατε
μια ευγενική, αισθησιακή κουλτούρα, ανεπηρέαστη από τις όποιες
ενοχλήσεις μιας κοινωνικής συνειδήσεως ή από οποιεσδήποτε
συναισθηματικές αμφισβητήσεις περί ανθρώπινης ισότητας. Ποιος ξέρει ποιο
μεγάλο και δοξασμένο πεπρωμένο θα ήταν δικό σας αν σας αφήναμε ήσυχους.