Σημαντική ανακάλυψη από το UCLA: Η γη αποτελείται από δύο ουράνια σώματα
Στοιχεία που αλλάζουν τα δεδομένα όσον αφορά στην «υπόθεση της γιγαντιαίας σύγκρουσης» συγκέντρωσαν γεωχημικοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο UCLA στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι συνέκριναν δείγματα πετρωμάτων από τη σελήνη με έξι ηφαιστειακές πέτρες από τον μανδύα της Γης.
Αυτό σημαίνει αφενός ότι η σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μια βίαιη μετωπική σύγκρουση με τον «αστεροειδή 405 Θεία» (γνωστό και ως Ευρυφάεσσα) και αφετέρου ότι ο πλανήτης μας απορρόφησε μεγάλο μέρος του αστεροειδή, γεγονός που άλλαξε τη χημική του σύσταση.
Η επιστημονική κοινότητα γνώριζε ήδη ότι η Γη συγκρούστηκε με τον αστεροειδή πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όμως πολλοί αρνούνταν ότι η σύγκρουση ήταν μετωπική ή ότι άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την χημική σύσταση του πλανήτη μας. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, η γη όπως την ξέρουμε σήμερα αποτελείται κατά ένα τρόπο από δύο ουράνια σώματα: αυτό της “νεαρής” γης των 100 εκατομμυρίων ετών και εκείνο του αστεροειδή 405 Θεία.
«Δεν βρίσκουμε διαφορές μεταξύ των γήινων και των σεληνιακών ισοτόπων οξυγόνου: είναι πανομοιότυπα», αναφέρει ο Έντουαρντ Γιανγκ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του UCLA που κατέληξε σε αυτή τη σημαντική ανακάλυψη.
Χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όπως το νέο φασματοσκόπιο απορρόφησης του UCLA, οι επιστήμονες συνέκριναν πετρώματα από τη σελήνη που είχαν συλλεχθεί από τρεις αποστολές του Apollo με έξι ηφαιστειακές πέτρες από τον μανδύα της γης. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι το οξυγόνο που εντοπίστηκε και στις δύο περιπτώσεις έχουν κοινή χημική σύσταση.
Εάν η σύγκρουση του αστεροειδή με τη γη δεν ήταν μετωπική, τότε το μεγαλύτερο μέρος της σελήνης θα αποτελούσε κομμάτι μονάχα του 405 Θεία. Λόγω όμως των ομοιοτήτων που εντοπίστηκαν στα πετρώματα της γης και του φεγγαριού μας, όλα δείχνουν ότι η Γη απορρόφησε τον αστεροειδή, μόνο που στη συνέχεια μεγάλο κομμάτι του πλανήτη μας αποκόπηκε, δημιουργώντας το φεγγάρι. Κατά ένα τρόπο η Γη αποτελείται από δύο ουράνια σώματα.
huffingtonpost.gr
Read more http://apocalypsejohn.com/simantiki-anakalipsi-gi-apotelite-dio-ourania-somata/
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Κάτι πρέπει να πουν κι αυτοί, για να πέσει το μεροκάματο.
Ναι ΦΊΛΕ ΜΟΥ έτσι είναι!..Όσο μηχανήματα και να βρούν,τα μηχανήματα θα τους την παίζουν…μηχανή!
ΑΦΟΥ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΓΗΙΝΑ
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΑΝ ?
-Ελα βρε ‘Ιωνα!-Ο Ανώνυμος έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο!
Ας λένε ότι θέλουν, όλα αυτά τα κάνουν για το μεροκάματο, αλλά και για να μας έχουν απασχολημένους με κάτι…
Τα Ελληνικά τελωνεία, αλωνίζουν τον ουρανό μας, όποιος δεν τα βλέπει, ας μείνει για πάντα στον ύπνο του…
Σύντομα θα δούμε ότι μας έχουν κρύψει, αλλά θα δούμε κι όσα πρέπει να γίνουν, για να καθαρίσει ο πλανήτης από τέτοια μεροκάματα κι από αποβράσματα λογής λογής, που μαίνονται από πάνω μας…
Αγαπώ σας κάργα, αλλά ξυπνάτε και λίγο… βρε κοιμισμένα 2ποδα…
Πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τα αρχαία κείμενα των Σουμέριων : Τα κείμενα δείχνουν ότι η Γη (Tiamat) χτυπήθηκε από ένα μεγάλο πλανήτη και έτσι μεταφέρθηκε στη σημερινή της τροχιά και δημιουργήθηκε η Σελήνη και η ζώνη των αστεροειδών . Στα βιβλία του, ο Δωδέκατος Πλανήτης και ο Κοσμικος Κώδικας , ο Zecharia Sitchin σκιαγραφεί αυτή την «ουράνια μάχη”, όπως περιγράφεται στο κείμενο της Βαβυλώνας, ονόματι Enuma Elish . Ο πλανήτης «Μαρντούκ» (ο Σουμεριανός “Nibiru”), καθώς ήρθε στο ηλιακό σύστημα με την δεξιόστροφη ελλειπτική πορεία του, χτύπησε τον Tiamat, που κινούνταν στην χειροτονημένη αριστερόστροφη τροχιά του. Ένας από τους δορυφόρους του Μαρντούκ χτύπησε τον Tiamat πρώτη, ακολουθούμενη από δύο ακόμα από τα φεγγάρια του Marduk. Στη συνέχεια ο ίδιος ο Μαρντούκ, ένα τεράστιο πλανητικό σώμα, χτύπησε τον Tiamat, σπάζοντας το μισό του πλανήτη σε κομμάτια, που έγινε η Σελήνη της Γης και η «Μεγάλη Μπάντα» (ζώνη των αστεροειδών). Το άλλο μισό του πλανήτη, το οποίο χτυπήθηκε από ένα μικρότερο φεγγάρι του Μαρντούκ, μεταφέρθηκε σε μια νέα τροχιά, μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι υλικού το οποίο έγινε το φεγγάρι του. Ο νέος πλανήτης ονομάστηκε τότε “ΚΙ,” που σημαίνει “διασπασμένο”. Τα αρχικά φεγγάρια της Γης διασκορπίστηκαν, αλλάζοντας σε πολλά την κατεύθυνση της τροχιάς τους.
http://xemandrios1.blogspot.gr/2013/04/anunnaki.html