Το σατανικό δαχτυλίδι, η ερωμένη του Όρνια και το χαμένο δαχτυλίδι

Αυτη η ιστορια εχει τρεις διαφορετικους τιτλους ,τρεις διαφορετικες ιστοριες αλλα αφορα μια συγκεκριμενη οικογενεια γαλαζοαιματων της Ιταλιας και ολες οι ιστοριες καταληγουν σε μια γυναικα και ενα δαχτυλίδη …

Με την αδεια της γραφω αυτες τις γραμμες γιατι ειναι υπαρκτο ατομο ,και η μανα και τα αδερφια της ζουν , στην Αιθιοπια βεβαια ,αλλα ζουνε και ετσι δεν μπορω να τους κατονομασω …Το ονομα της κοπελας ηταν Φραντσεσκα πριν γινει σημερα ενα απλο ονομα εντελως διαφορετικο και ελληνικο , το οποιο ομως δεν θα αναφερω εδω απο σεβασμο …

Αυτη ειναι η ιστορια της τελευταιας Δουκισας της Ιταλιας και ειναι σκοτεινη …

Αν ανατρεξουμε στην ιστορια της οικογενειας τοσο στην Ελλαδα της Βενετοκρατιας αλλα και στην Ρωμη θα δουμε πληθωρα απο αρχιτεκτονικα θαυματα αυτης της οικογενειας τεκμηρια μεγαλοσυνης του πνευματος , βαθεια γνωση μαγικης μυστικης αρχιτεκτονικης , εκκλησιες και παλατια αλλα και κηπους γεματους κυριολεκτικα απο μαγεια σκοτεινη , μυστηρια αλλα και θαυματα…

Ειναι ο ορκος μου που με δεσμευει οτι θα παρω το σκοταδι στον ταφο μου και δεν μπορω να αναδειξω τα αρχιτεκτονικα σχεδια γεματα πενταλφες και σατανικα συμβολα κρυμμενα σε θεμελια η λιθοδομες ιστορικων μνημειων ιπποτων η ναους χριστιανων ..τοπους που θα εκαναν εναν ερευνητη του υπερφυσικου και του μυστηριου να τριβει τα χερια του απο χαρα …Ετσι η ιστορια θα αρχισει απο το τελος που ηταν ο φυσικος θανατος των τριων αδερφων -θειων – της Φραντσεσκα .

Η μικρη Φραντσεσκα απο μικρη ειχε μια φυσικη κληση προς τον Θεο και σιγουρα θα γινοταν καλογρια αν ο θεος η’ ο διαβολος σε αυτην την περιπτωση δεν ειχε αλλα σχεδια για αυτην , σαν φυσικος διαδοχος μιας μακριας σκοτεινης ριζας του κακου που κραταει αιωνες ..

Ηταν στο νεκροκρεβατο της η 105 ετων θεια της οταν της ειπε τα τελευταια λογια
” Φραντσεσκα μου εσυ εισαι η κλειδαρια που θα μπει το κλειδι θα μας δωσεις ενα τριανταφυλλο πολυ δυνατο , θα το προστατευσουμε και θα το δυναμωσουμε ” ..και παρεδωσε το πνευμα εις κυριον …

Τα παραξενα λογια δεν εβγαζαν κανενα νοημα στα αυτια της Φραντσεσκα , και οταν με το θανατο και του Θειου της που ( ευτηχως) δεν προλαβε να δει ζωντανο οταν στο ψυχοραγημα του φωναζε καθως ο Σατανας του ξεριζωνε την ψυχη ¨” Που ειναι το κοριτσακι μου ? Που ειναι ? Φωναξτε την τωρα να ερθει , τωρα αυτη ειναι το κλειδι μου , που ειναι ? ” .

Θελημα θεου ,μολις πατησε το ποδι της στην εισοδο του σπιτιου η ψυχη του βγηκε με βαρυ αγκομαχητο και ενα παραδοξο συριγμα που ακουστηκε μεχρι εξω , ισως να ηταν οπως ειπαν ολοι ο επιθανατιος ρογχος απλα και μονο ,αλλα το αφυσικο κρυο που επεσε στο δωματιο και κρατησε ολη νυχτα δεν το δικαιολογησε κανενας …

Απο τους τρεις αυτους η μεσαια θεια ηταν αυτη με την οποια η Φραντσεσκα μεγαλωσε και ειχε την χαρα να βλεπει στους τοιχους του σπιτιου ολους τους διαδοχους και της γυναικες τους , ακουγε ιστοριες για βασιλιαδες και βασιλοπουλα μιας καποιας παλαιας εποχης αλλα μολις εφτανε η κουβεντα σε ενα συγκεκριμενο δαχτυλίδη που φορουσαν ολες οι γυναικες στην σειρα στα καδρα που κοσμουσαν το μακρυ διαδρομο του μεγαλου σπιτιου , εκει η κουβεντα αλλαζε αποτομα και η θεια της εκανε πως δεν ακουγε …

Απο μικρη η Φραντσεσκα εβλεπε αυτο το δαχτυλίδη με την μαυρη πετρα που κοσμουσε τα δαχτυλα καθε γυναικας διαδοχου της οικογενειας μεχρι της γιαγιας της ,αλλα δεν ηξερε ουτε ποιος ειχε αυτο το δαχτυλιδη ουτε γιατι δινοταν μονο στις γυναικες απο μανα σε κορη εξ αιματος .

Χρονια το εβλεπε και το θαυμαζε και ευχοταν καποια μερα να στολισει το δαχτυλο της , γιατι ετσι θα ενοιωθε οτι ειχε την αποδοχη της οικοιγενειας , μιας οικογενειας που τηναντιμετωπιζε σαν αποπαιδι η’ μια ξενη , ενα ον παρεισακτο στο αγνο τους αιμα …

Αλλα η θεια ειχε και αλλα μυστικα ,μυστικα για τα οποια ποτε δεν μιλουσε στην Φραντσεσκα αλλα δεν μπορουσε και να τα κρυψει , γιατι πως μπορεις να κρυψεις το οτι μεχρι σημερα πανω απο τον ταφο της παντα υπαρχουν κορακια στα δεντρα με τα ματια στραμενα στον ταφο , κορακια που ερχονταν οταν ακομα ζουσε η γρια εξω απο το παραθυρο της κροζοντας , και σκεπαζε με μαυρα πανια τους καθρεφτες πριν κοιμηθει για αγνωστο λογο , αφηνωντας γυρω απο το κρεβαττι της πιατα γεματα φαγητο και ποτηρια γεματο καθαρο νερο ,τελετη που γινοταν χωρις κανενα σταματημο μεχρι το τελος της ζωης της .

Η Φραντσεσκα παραξενευοταν απο ολα αυτα αλλα η θεια της ( η μονη που δεν μιλησε για κλειδι και ριζες κ.λ.π ) δεν μιλουσε ποτε της καθαρα για ολα αυτα , αποδιδωντας τα σε γεροντικη παραξενια και τρελα του γηρατος.

Αλλα ενα βραδυ που η Φραντσεσκα δεν ειχε υπνο και ειχε κατεβει στην κουζινα να παρει νερο η εξω πορτα χτυπησε μεσα στην νυχτα .

Η μικρη τρομαξε αλλα πηγε μεχρι την εισοδο και ρωτησε ποιος ειναι , η φωνη που ακουστηκε απο την αλλη πλευρα ηταν αντρικη και της μιλησε γλυκα , “Ανοιξε μου φραντσεσκα μου ” της ειπε ο αγνωστος αντρας ” Ειμαι ενας φιλος της γιαγιας σου και ερχομαι απο μακρια , ανοιξε μου ” .

Η Φραντσεσκα δεν αισθανθηκε απειλη απο την αγνωστη φωνη , αντιθετα την ηρεμουσε και κατι μεσα της την εσπρωχνε να ανοιξει στον ξενο , πραγμα ετοιμαστηκε να κανει ,αλλα ο ηχος των κλειδιων μεσα στην σιωπη ισως και καποιο προαισθημα εκανε την θεια της να πεταχτη μεσα στην νυχτα ουρλιαζοντας ” ΟΧΙ ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΜΑΚΡΙΑ ..ΜΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ …ΜΗ ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ” αλλα ηταν αργα γιατι η πορτα με το ξελειδωμα ανοιξε σαν απο μοναχη της και η μικρη με τρομο ειδε στην πορτα να στεκεται ενας αντρας μεν στο σωμα με στηθος γυμνο , μαυρος σαν την νυχτα και ποιο μαυρος ακομα αλλα το κεφαλι του ηταν κεφαλι κορακου .

Λες και ηταν ταινια θριλερ με το που αρχισε να ουρλιαζει απο τρομο η μικρη , αυτο σαν να διαλυθηκε σε χιλιαδες κορακια ,ορμησε ενα σμηνος πουλιων μεσα και ορμησε στο σπιτι χωρις να ενοχλησουν την μικρη , πετωντας προς το δωματιο της θειας της …

Αυτο εγινε το μυστικο τους , την επομενη μερα ηταν ολα καλα και δεν ξαναμιλησαν για το γεγονος μεχρι που ξεχαστηκε πια …

Πεθανε και αυτη η θεια και ολοι στο μερος εκεινο ειδανε στον οριζοντα ενα μαυρο σμηνος να υψωνεται απο παραξενα μαυρα πουλια που εκροζαν , ενω ενα παραξενο θρηνοκοπημα ακουγοταν στην ατμοσφαιρα , ενας αποκοσμος ηχος σαν σιωπηρος βουβος πονος , αγνωστο απο ποιον και απο που ξεκινουσε και πως ακουγοταν παντου στα ορια της ακουης σαν μακρινη σειρηνα ….Αυτος ηταν ο θανατος της δευτερης θειας , της μονης που ειχε προλαβει να δει και να ζησει στα μεγαλεια του παλατιου ,οταν η Φραντσεσκα εφτασε κοντα στην εφηβεια και ετσι γυρισε στο σπιτι της , με εναν πατερα που την υπερ αγαπουσε και μια μανα που απροκαλυπτα την μισουσε , της φεροταν ασχημα και συνεχεια την μειωνε .

Ενα απογευμα ( τυχαια ? ) η μανα της Φραντεσκας της εδωσε ενα κλειδι να παει στο δωματιο , να της φερει ενα αντικειμενο το οποιο βρισκοταν σε ενα συρταρι κλειδωμενο που ποτε δεν το ανοιγε ,και το κλειδι η μανα της το ειχε παντα κρεμασμενο στο λαιμο της .

Η Φραντσεσκα εκανε οτι της ζητησε η μητερα της χωρις να πονηρευτει , αλλα οταν ανοιξε το συρταρι να παρει το αντικειμενο που ηθελε , σαν κατι μεσα της να πεταρισε και εκαψε τα σωθηκα της ενα παραξενο συναισθημα , μια παρορμηση να πιασει ενα υπεροχο παλιο παραξενο μικρο κουτακι , πραγμα που εκανε .

Η αγαλλιαση της ηταν υπερμετρη οταν το ανοιξε και μεσα ειδε το δαχτυλίδη που παντοτε ονειρευοταν , χωρις να το σκεφτει αμεσως το εβαλε στο δαχτυλο της και σαν να ταιριαξε εκεινη την στιγμη το ενιωσε να της καιει τα δαχτυλα ,αλλα η πετρα του που δεν ηταν μαυρη ειχε μια ιριδιζουσα παραξενη λαμψη που αλλαζε συνεχως χρωματα ..
Σαν να παγωσε ο χρονος , και το δαχτυλίδη ειχε σφηνωσει …Ερχεται το λοιπον η μητερα της να δει γιατι αργουσε και βλεποντας την Φραντσεσκα με το δαχτυλίδη στο χερι , αρχισε να την βριζει με τα χειροτερα λογια που μπορει μια γυναικα να πει στο παιδι της , “ΦΤΥΣΕ ΜΕ ΣΚΥΛΑ ” της ειπε στο τελος η μητερα της , αλλα η Φραντσεσκα αρνηθηκε γιατι η χριστιανικη της πιστη της ελεγε να συγχωρεση και να υπομεινη , και αυτο εκανε .

Η μανα της εκανε το παν για να την εκνευριση και να την αναγκαση να βγαλει το κακο της εαυτο ,αλλα η Φραντεσκα ελεγε συνεχεια ” Οτι και να κανεις εσυ εισαι η μανα μου και δεν μπορω να σε φτυσω , σε συγχωρω “… Ετσι σαν απο μονο του καποια στιγμη το δαχτυλίδη επεσε ,και η μανα της εμεινε με το στομα ανοιχτο …”Εχεις μεγαλειο Πνευματος ,” της ειπε …

Το δαχτυλιδη εμεινε στο συρταρι μεχρι και σημερα ,και κανενας δεν ξερει ποιος θα το παρει

…Χρονια μετα η αποπειρα της μανας της να δηλητηριαση με αρσενικο την ιδια και τον πατερα της , πετυχε μονο ως προς τον πατερα αλλα ο θεος ηθελε η Φραντσεσκα να αρρωστησει βαρια αλλα εζησε…Εμαθε την αληθεια και συγχωρησε για μια ακομα φορα αφηνωντας στον θεο την κριση ….Το δαχτυλίδη δεν μπορει να περαση σε αλλα χερια εφ’οσον η Φραντσεσκα ζει και το φορεσε πρωτη …Το δαχτυλίδη την σφραγισε ,οπως ο θανατος του πατερας της σφραγισε με την θυσια του το τελος μιας μακριας σατανικης ριζας …

Ο γιος της Φραντσεσκα ειναι σημερα 15 ετων ,αλλα οταν ητανε ενος χρονου και αφου ειχανε συμβει πολλα , κανοντας την να παρει τα μετρα της για την προστασια του μωρου απο ορατους και αορατους εχθρους ενα βραδυ την ξυπνησε ενα παραξενο φως στο δωματιο .
Καθως δεν ητανε αλλος στο δωματιο αυτη σηκωθηκε και εκπληκτη ειδε εναν υπεροχο αστραφτερο αντρα να στεκεται στην πορτα , τα παντα επανω του εκτος απο την ομορφια του εδειχναν ποσο χυδαιος και κακοβουλος ηταν .

Η σταση του , το βλεμμα του το υφος του ολα εδειχναν ποιος ειναι

Η Φραντσεσκα εκανε το σταυρο της και χωρις φοβο του μιλησε ” Τι θες εσυ εδω ? .
Αυτος κοιταξε ειρωνικα και της απαντησε ” Ξερεις ποιος ειμαι ? ”

Η Φραντσεσκα του απαντησε οτι γνωριζε ποιος ειναι και οτι οι ανθρωποι λενε για αυτον τα χειροτερα ,αλλα αυτος της απαντησε με ειρωνια ” Δεν με βλεπεις ? Ειμαι εγω σκοτεινος και ασχημος ? Κοιτα με ….. Δεν ειμαι οτι ομορφοτερο εχεις δει στην μιζερη ζωη σου ?….. Εγω ειμαι θεος ,και εδω ειναι το σπιτι μου ”

Η Φραντσεσκα του ανταπαντησε οτι αυτο ειναι το σπιτι της οικογενειας της και εφοσον εμενε αυτη , τοτε ηταν δικο της , του εδειξε τις εικονες πανω απο την κουνια του μωρου και ειπε “….. Και αυτων ”

Ο αντρας κοιταξε προς το παιδι με φανερη την ασχημοσυνη των συναισθηματων του ” Αυτοι δεν με ενδιαφερουν , αυτο δεν ειναι παιδι μου και θα στο σκοτωνα αν τα χερια μου δεν ηταν δεμενα , εγω κρατω στο χερι καθε τι που αγαπας και το σκοτωνω , οσο για το σπιτι …και το δωματιο αυτο ακομα ειναι δεμενο με φυλαχτα , σκοτεινα φυλαχτα μεσα στους τοιχους , και η μανα σου και η γιαγια σου και ολοι ειναι στο χερι μου.. Τα παιδια σου ,τα παιδια που θα γεννησει ημολυσμενη απο το σπερμα μου μητρα σου θα τους δωσουν ζωη και υπαρξη εδω στην γη , γιατι εκει μεσα στους ταφους τους σαπιζουν στο σκοταδι περιμενωντας εσενα να τους ελευθερωσεις …Πονηρος ο θειος σου βιαζοταν να σου παρει ανασα ζωης για να ζησει ,αλλα υπολογησε παρα το θελημα μου και ετσι θα πληρωσει το χρεος που του αναλογει…Ολοι ειναι παιδια μου ,η σπερμα απο το σπερμα μου αλλα κανενας στην γη δεν ειναι σαν και εσενα , γινε γυναικα μου και θα σου δωσω ολα οσα σου στερησα ,θα εχεις πλουτο και οτι θελεις πανω στην γη ”

Η Φραντσεσκα αρνηθηκε και του υπενθημισε οτι αυτος δεν ειναι θεος , ενας ειναι ο θεος και μονο αυτον αγαπαει .

Ο αντρας εγινε σαν πανθηρας στην οψη και ουρλιαξε οτι θα σκοτωσει οτι αυτη αγαπαει ,αλλα δεν μπορουσε να βλαψει την ιδια γιατι ο σταυρος μεσα της μεγαλωνει και γιγαντωνεται και δεν μπορει να την ξεσκιση …

Τοτε η Φραντσεσκα καταλαβε τα παντα και του επιτεθηκε λεκτικα , του θυμισε οτι αυτος ηταν η αιτια των βασανων της , αυτος ητανε που εκανε την μανα της να εχει μισος για αυτην , και η ζωη της ηταν σκουπιδια , πως μπορει να της ζηταει να γινει γυναικα του ?

Ο αντρας πλησιασε απειλητικα ” Γιατι ζεις ? ” ουρλιαξε…” Γιατι ζεις ? εσυ εισαι το κλειδι μου και επρεπε να ειχες απο την κουνια πεθανει , ολοι πανω στην γη ειναι δικη μου , τα παντα ειναι δικα μου….Ειναι γραμμενο οτι θα γινεις γυναικα μου γιατι αυτη ειναι η συμφωνια απο πολυ παλια με την οικογενεια σου , και η γυναικα μου θα ειναι μεσα απο τα σκουπιδια και την μιζερια , εγω θα σου χαρισω πλουτη και τα παντα ….”

“ΟΧΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ Ο ΕΝΑΣ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΕΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΨΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΣΤΑ 10 ΜΕΤΡΑ ,ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΠΟΤΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΤΕΡΑΣ ”

Ο αντρας μανιασε και της ορμηξε πεταγοντας την με δυναμη πανω στο κρεβαττι , της εσκισε τα ρουχα και την ακινητοποιησε ετοιμος να την βιαση οταν τα ματια της Φραντσεσκα μεσα απο τα δακρυα διεκριναν ενα γαλαζιο φως να βγαινει απο την εικονα της Αγιας Αννης που κρατα στην αγγαλια της την μικρη Μαρια μετεπειτα Παναγια Μαριαμ.
‘

Παν …παν….παν…..” δοκιμαζε να φωναξει την Παναγια αλλα κατι εδενε την γλωσσα της και η λεξη δεν μπορουσε να βγει ολοκληρη.

“ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΩΣΕ ΜΕ ” ουρλιαξε και σαν βομβα εσκασε ο αντρας μεσα σε ενα μαυρο δυσωδες καπνο και χαθηκε χωρις να μπορεσει να την βιασει ….

Ο αντρας ερχεται καθε βραδυ και καθεται και την κοιτα , δεν ακουμπαει επανω της απλα ειναι εκει ..

Η μητερα της και τα αδερφια της βασανιζονται απο προβληματα υγειας αλλα εχουνε λεφτα και ανετη ζωη , η Φραντσεσκα ειναι παμφτωχη και μονη πια αλλα εχει πιστη στον θεο … “Ολα γινονται για καποιο λογο , ειναι μια δοκιμασια και ειναι εδω στην γη ” μου ειπε σημερα που μιλαγαμε για αυτα που κουβαλαμε . ‘Πιστη και συγχωρεση ” μου ειπε “……ειναι ο μονος τροπος να σωσεις την ψυχη σου διαφορετικα δεν εχει νοημα να προσπαθεις να βλετιωσεις την εξωτερικη σου εμφανιση και τον εαυτο σου ….”

Μοιραζομαι αυτην την ιστορια για οσους κουβαλανε απο τις οικογενειες τους το βαρυ φορτιο της μαγειας και οσον συνεπαγεται ,και για αυτους που θα βαλουν τα παιδια και τα παιδια των παιδιων τους σε αυτο το βασανο…

Από τον Ευάγγελο Αδαμάκη