Γιατί ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος προβάλλει στον ορίζοντα

Του Πωλ Γκρεγκ Ρόμπερτς

Το φάσμα του πυρηνικού Αρμαγεδδώνα να σκιάζει βαρύτερα στον νέο χρόνο επισημαίνει στο παρόν άρθρο του ο οξυδερκής και πολύπειρος ενδοσκόπος των εγκεφάλων της Ουάσιγκτον Δρ. Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς – οικονομολόγος, καθηγητής, συγγραφέας, πρώην υπουργός και αρχισυντάκτης της Εφημερίδας του Χρηματιστηρίου.

Μπορεί – γράφει – να αποφευχθεί μόνο εάν ένας νέος ανεξάρτητος ηγέτης μιας μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και προκαλέσει έτσι συνωστισμό εξόδου από αυτό το πιο επικίνδυνο εργαλείο παγκόσμιου αφανισμού. Όσο και αν είναι παράφωνο με το κλίμα της φωταψίας, το άρθρο προσφέρει χρήσιμη παρένθεση ρεαλισμού και σπάνια πληροφόρηση για το τι έσπρωξε τον κόσμο σ’ αυτό το σημείο.

Μετάφραση – Απόδοση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Η κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης το 1991 έφερε στη ζωή μιαν επικίνδυνη αμερικανική ιδεολογία με το όνομα νεοσυντηρητισμός. Η Σοβιετική ΄Ενωση είχε λειτουργήσει ως τροχοπέδη στη μονομερή δράση των ΗΠΑ. Με την αφαίρεση αυτού του φρένου της Ουάσιγκτον, οι νεοσυντηρητικοί διακήρυξαν το πρόγραμμά τους για την αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία. Η Αμερική ήταν πλέον η “μόνη υπερδύναμη”, η “παντοδύναμη”, η οποία μπορούσε να δράσει ανεμπόδιστα οπουδήποτε στον κόσμο.

Ο νεοσυντηρητικός δημοσιογράφος της Ουάσιγκτον Ποστ, Τσάρλς Κράουθχάμερ, συνόψισε τη “νέα πραγματικότητα” ως εξής:

“Διαθέτουμε συντριπτική παγκόσμια ισχύ. Είμαστε οι ορισμένοι από την Ιστορία θεματοφύλακες του διεθνούς συστήματος. Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης γεννήθηκε κάτι νέο, κάτι απόλυτα νέο – ένας μονοπολικός κόσμος κυριαρχούμενος από μια μοναδική υπερδύναμη, ανεμπόδιστη από οποιονδήποτε ανταγωνιστή και με αποφασιστική εμβέλεια δράσης σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη. Πρόκειται για μία συγκλονιστική ιστορική εξέλιξη, χωρίς προηγούμενο από την πτώση της Ρώμης. Ακόμη και η Ρώμη δεν συγκρίνεται με ότι είναι σήμερα η Αμερική.”

Η συνταρακτική μονοπολική εξουσία που η Ιστορία ανέθεσε στην Ουάσιγκτον θα πρέπει να προστατευθεί με κάθε κόστος. Το Ι992, κορυφαίος αξιωματούχος του Πενταγώνου, ο υφυπουργός Πωλ Γούλφοβιτς, εκπόνησε το Δόγμα Γούλφοβιτς, το οποίο αποτέλεσε τη βάση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Το Δόγμα Γούλφοβιτς ορίζει ότι ο “πρώτος αντικειμενικός σκοπός” της αμερικανικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής είναι “να εμποδίσει την επανεμφάνιση, είτε στα εδάφη της τέως Σοβιετικής Ένωσης είτε αλλού, ενός νέου ανταγωνιστή ο οποίος αντιπροσωπεύει απειλή [στη μονομερή δράση των ΗΠΑ] της κατηγορίας που έθετε άλλοτε η Σοβιετική ΄Ενωση. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη που διέπει την νέα περιφερειακή αμυντική στρατηγική και μας υπαγορεύει να αγωνισθούμε να εμποδίσουμε οποιαδήποτε εχθρική δύναμη να κυριαρχήσει σε περιοχή της οποίας οι φυσικοί πόροι, υπό σταθερό έλεγχο, θα ήσαν ικανοί να δημιουργήσουν παγκόσμια δύναμη” (Μια “εχθρική δύναμη” είναι μια χώρα αρκετά ισχυρή ώστε να έχει εξωτερική πολιτική ανεξάρτητη της Ουάσιγκτον.)

Η μονομερής προβολή της αμερικανικής δύναμης άρχισε δυναμικά επί του καθεστώτος Κλίντον με τις επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, Σερβία, Κόσσοβο και την Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στο Ιράκ. Το 1997 οι νεοσυντηρητικοί εκπόνησαν το “Πρόγραμμα για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα”. Το 1998, τρία χρόνια πριν την 3η Σεπτεμβρίου (πτώση των Πύργων της Ν. Υόρκης), οι νεοσυντηρητικοί έστειλαν μιαν επιστολή στον πρόεδρο Κλίντον, ζητώντας την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ και “την απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία.”
Οι νεοσυντηρητικοί έθεσαν σε κίνηση το πρόγραμμά τους για την ανατροπή επτά κυβερνήσεων σε πέντε χρόνια. (Ιράκ, Συρία, Λίβανο, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Ιράν.)

Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 θεωρούνται από τους πληροφορημένους ως “το νέο Περλ Χάρμπορ”, το οποίο οι νεοσυντηρητικοί έλεγαν πως είναι απαραίτητο προκειμένου να αρχίσουν οι πόλεμοί τους στη Μέση Ανατολή.
Ο Πωλ Ο Νέϊλ, ο πρώτος υπουργός των Οικονομικών του προέδρου Μπους, έχει δηλώσει δημόσια ότι στην ημερήσια διάταξη του πρώτου υπουργικού συμβουλίου του προέδρου Μπους ήταν η εισβολή στο Ιράκ. Αυτή η εισβολή είχε σχεδιασθεί πριν τις 11 Σεπτεμβρίου. Από της 3ης Σεπτεμβρίου η Ουάσιγκτον έχει καταστρέψει ολοκληρωτικά ή εν μέρει οκτώ χώρες και τώρα είναι αντιμέτωπη με τη Ρωσία τόσο στη Συρία όσο και στην Ουκρανία.

Η Ρωσία δεν μπορεί να επιτρέψει την εγκατάσταση ενός Χαλιφάτου Τζιχαντιστών σε μια περιοχή που περιλαμβάνει τη Συρία και το Ιράκ γιατί θα αποτελούσε μια βάση εξαγωγής της αποσταθεροποίησης στα μουσουλμανικά τμήματα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο ίδιος ο Κίσινγκερ το εδήλωσε και είναι γεγονός αντιληπτό σε οποιονδήποτε διαθέτει μυαλό. Ωστόσο οι εξουσιο-παράφρονες φανατικοί νεοσυντηρητικοί, που ήλεγχαν τα καθεστώτα Κλίντον, Μπους και Ομπάμα, είναι τόσο βυθισμένοι στην έπαρση και αλαζονεία τους ώστε να προκαλούν τη Ρωσία σε βαθμό που να ωθούν την μαριονέτα τους Τουρκία να καταρρίψει ένα ρωσικό αεροπλάνο και να ανατρέπουν την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας, φιλικά διακείμενη προς τη Ρωσία, για να την αντικαταστήσουν με μια κυβέρνηση ανδρείκελο της Ουάσιγκτον.

Με αυτό το ιστορικό πλαίσιο, μπορούμε να αντιληφθούμε πως η επικίνδυνη κατάσταση που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος είναι το αποτέλεσμα της αλαζονικής πολιτικής των νεοσυντηρητικών για την παγκόσμια ηγεμονία. Οι άστοχες κρίσεις και οι κίνδυνοι των συρράξεων στη Συρία και στην Ουκρανία είναι αποκυήματα της ιδεολογίας των συντηρητικών.

Για να διαιωνίσουν την αμερικανική ηγεμονία οι νεοσυντηρητικοί πέταξαν στα σκουπίδια τις εγγυήσεις που είχε δώσει η Ουάσιγκτον στον Γκορμπατσώφ ότι το ΝΑΤΟ δεν θα προχωρούσε ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά.

Οι νεοσυντηρητικοί απέσυραν τις ΗΠΑ από τη Συνθήκη των ΑΒΜ, η οποία αποσαφήνιζε ότι ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία θα παρήγαν και θα εγκαθιστούσαν Αντιβαλλιστικά Βλήματα.

Οι νεοσυντηρητικοί αναθεώρησαν το αμερικανικό αμυντικό δόγμα και προήγαγαν τα πυρηνικά όπλα από τον ρόλο τους ως δύναμης αντιποίνων σε δύναμη προληπτικού πλήγματος, πρώτης κρούσης.

Οι νεοσυντηρητικοί άρχισαν να εγκαθιστούν βάσεις αντιπυραύλων στα σύνορα της Ρωσίας, ισχυριζόμενοι ότι προορίζονταν να προστατεύσουν την Ευρώπη από (ανύπαρκτους) πυρηνικούς πυραύλους του Ιράν.

Η Ρωσία και ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν δαιμονοποιήθηκαν από τους νεοσυντηρητικούς και από τα ανδρείκελά τους στην αμερικανική κυβέρνηση και στα ΜΜΕ. Για παράδειγμα, η Χίλαρυ Κλίντον, υποψήφια για την εκλογή Δημοκρατικού υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές, δήλωσε ότι “ο Πούτιν είναι νέος Χίτλερ.”
Ένας πρώην αξιωματούχος της CIA εισηγήθηκε την δολοφονία του Πούτιν.
Προεδρικοί υποψήφιοι και των δύο κομμάτων συναγωνίζονται για το ποιος θα είναι πιο επιθετικός κατά της Ρωσίας και πιο προσβλητικός για τον Ρώσο πρόεδρο.

Το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί η εμπιστοσύνη μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων. Η ρωσική κυβέρνηση διδάχθηκε ότι η Ουάσιγκτον δεν σέβεται τους ίδιους τους νόμους της, πολύ δε λιγότερο το Διεθνές Δίκαιο και ότι δεν μπορείς να την εμπιστευθείς πως θα σεβασθεί οποιαδήποτε συμφωνία.

Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης, μαζί με την εχθρότητα κατά της Ρωσίας, που εμέσσεται από την Ουάσιγκτον και τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ και παπαγαλίζεται σε βλακώδεις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, έχει προετοιμάσει το έδαφος για ένα πυρηνικό πόλεμο.

Και καθώς το ΝΑΤΟ (βασικά οι ΗΠΑ) δεν έχει καμιά πιθανότητα να νικήσει σε συμβατικό πόλεμο τη Ρωσία και ακόμη λιγότερο μια συμμαχία Ρωσίας με Κίνα, ο πόλεμος θα είναι πυρηνικός.

Προκειμένου να αποφύγει τον πόλεμο, ο Πούτιν είναι ήπιος και χαμηλών τόνων στις απαντήσεις του στις Δυτικές προκλήσεις. Η υπεύθυνη συμπεριφορά του Πούτιν παρερμηνεύεται όμως από τους νεοσυντηρητικούς ως ένδειξη αδυναμίας και φόβου.

Οι νεοσυντηρητικοί λένε στον πρόεδρο Ομπάμα να συνεχίσει την πίεση στη Ρωσία και η Ρωσία θα υποχωρήσει. Ωστόσο ο Πούτιν το ξεκαθάρισε, η Ρωσία δεν θα υποχωρήσει. Ο Πούτιν έστειλε πολλές φορές το μήνυμα. Για παράδειγμα στα 70άχρονα του ΟΗΕ, ο Πούτιν διακήρυξε ότι η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να ανεχθεί αυτή την κατάσταση πραγμάτων στον κόσμο. Δυο μέρες αργότερα ο Πούτιν πήρε στα χέρια του την διοίκηση του πολέμου εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.

Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ιδίως η Γερμανία και η Βρετανία, είναι συνένοχες για την διολίσθηση προς πυρηνικό πόλεμο.
Αυτά τα δύο υποτελή στις ΗΠΑ κράτη διευκολύνουν την άφρονα επιθετικότητα της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας, επαναλαμβάνοντας την προπαγάνδα της Ουάσιγκτον και υποστηρίζοντας τις κυρώσεις και τις επεμβάσεις της Ουάσιγκτον εναντίον άλλων χωρών. Όσο η Ευρώπη δεν είναι παρά μια προέκταση της Ουάσιγκτον η προοπτική του Αρμαγεδδώνα θα γίνεται απειλητικότερη.

Όπως έχουν τώρα τα πράγματα, ο πυρηνικός πόλεμος μπορεί να αποφευχθεί μόνο με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι Ρωσία και Κίνα να συνθηκολογήσουν και να αποδεχθούν την ηγεμονία της Ουάσιγκτον.
Ο άλλος τρόπος είναι ένας ανεξάρτητος ηγέτης στη Γερμανία, στη Βρετανία ή στη Γαλλία, να αναλάβει την εξουσία και να αποσύρει τη χώρα από το ΝΑΤΟ. Αυτό θα προκαλέσει μαζική ορμή εξόδου από το ΝΑΤΟ, το οποίο είναι το βασικό εργαλείο της Ουάσιγκτον για να προκαλέσει σύρραξη με τη Ρωσία και αποτελεί κατά συνέπεια τον μεγαλύτερο κίνδυνο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα και για τον κόσμο ολόκληρο.

Εάν το ΝΑΤΟ εξακολουθήσει να υπάρχει, το ΝΑΤΟ, μαζί με τη νεοσυντηρητική ιδεολογία αμερικανικής ηγεμονίας, θα κάνει τον πυρηνικό πόλεμο αναπόφευκτο».

http://www.activistis.gr/2015/12/3_31.html