To δημοψήφισμα ήταν το καλύτερο Γκάλοπ

Το Ιούλιο του 2015 όπως θυμάστε διενεργήθηκε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της πρότασης των θεσμών. Το υποστήριζα και τότε βαθιά μέσα μου αλλά και τώρα πως το συγκεκριμένο δημοψήφισμα ήταν παρά μόνο ένα γκάλοπ. Ήταν ένα ντέρμπι μεταξύ του «ΝΑΙ» και του «ΟΧΙ», ένα ντέρμπι που ήθελε να δει τις αντιδράσεις του κόσμου και τίποτα παραπάνω.

H Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δυσκολεύεται αρκετά εντός του ευρώ. Δεν τσουλάει το τρένο! Δεν πάει πουθενά. Από το κακό μόνο στο χειρότερο, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης προς το παρόν.

Το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 δεν ήταν επιλογής ευρώ ή δραχμής. Πιθανόν ήταν η εισαγωγή για ένα επόμενο δημοψήφισμα ευρώ – δραχμής. Κατάφεραν όμως να το περάσουν όπως ήθελαν και κατάφεραν να βάλουν κυρίως τον ελληνικό λαό να αναρωτηθεί αν θέλει ευρώ ή δραχμή, ενώ το ερώτημα ήταν διαφορετικό.

Ας πάρουμε το σενάριο ότι η πλειοψηφία του κόσμου σκέφτηκε κυρίως υποσυνείδητα ή ακόμα και συνειδητά μεταξύ μιας επιλογής «ΝΑΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ» και «ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το «ΟΧΙ».

Εάν μας πάνε στη δραχμή ή εθνικό παράλληλο νόμισμα είναι από γκάφα ή από στόχο θα φανεί στο μέλλον.

Πλέον, πολλές είναι οι πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται εντός και εκτός της Ελληνικής Βουλής που έχουν ως προτεραιότητα την δραχμή, δείχνοντας πως ο διχασμός ευρώ – δραχμής παραμονεύει.

Αν υποθέταμε ότι τα κόμματα αυτά ήταν εντός της βουλής κατά πάσα πιθανότητα η παρούσα κυβέρνηση θα μας πήγαινε τουλάχιστον σε ένα παράλληλο νόμισμα, πράγμα το οποίο και σκεφτόταν όπως και έκανε τις κατάλληλες μελέτες.

Η έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ πρέπει να είναι οργανωμένη, συντεταγμένη, διαπραγματεύσιμη, ομαλή και χωρίς έντονο ζήτημα κόστους, όχι από την μία μέρα στην άλλη και σε βάθος χρόνου περίπου 2 με 3 έτη από την στιγμή που θα ορίσουν.

Πόσες δυναμικά αναπτυσσόμενες χώρες στα Βαλκάνια έχουν ευρώ; Βλέπετε στην Ελλάδα θα υπάρχει οικονομική ανάπτυξη; Βλέπετε να υπάρχει δημιουργία; Βλέπετε επιχειρηματική ανάκαμψη; Νομίζετε ότι οι εταίροι αν δεν πάμε καλά με όσα έχουν συμφωνηθεί θα μας ξαναδανείσουν; Βλέπετε να αυξάνονται μισθοί – συντάξεις; Βλέπετε να μειώνονται φόροι; Βλέπετε να δημιουργούνται μόνιμες νέες θέσεις εργασίας; Βλέπετε οι δάσκαλοι να προσλαμβάνονται κανονικά; Με την Υγεία και την Παιδεία όλα καλά; Νιώθετε η αγοραστική σας δύναμη να μειώνεται; Νιώθετε το βιοτικό επίπεδό σας να μειώνεται; Πιστεύεται ότι έχετε και άλλη υπομονή;

Μετά από όλα αυτά τα ερωτήματα που σας ανέφερα στην ανωτέρω παράγραφο πιστεύετε ότι αν πραγματοποιηθεί ένα δημοψήφισμα για δραχμή και ευρώ, ο λαός θα επιλέξει το ευρώ;

Όπως είπε και ο αρχισυντάκτης του Reuters Χούγκο Ντίξον: «Οι δανειστές δεν θα λυγίσουν… και είναι πρόθυμοι να συζητήσουν για ένα βελούδινο διαζύγιο». Λόγια τα οποία κατά κάποιον βαθμό δέχομαι αφού καιρό άκουγα προεκλογικά για οικονομική ενίσχυση ανθρωπιστικής διάστασης που τώρα πια δεν ακούω.

Το Ιούλιο του 2015 ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Αλεξέι Λιχατσόφ σημείωσε ότι: «Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν αποτελεί αυτόματη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αλλά είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση…».

Δεν ξεχνάω βέβαια να αναφέρω και ένα σημείο από πολύ παλαιότερο ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που έλεγε τα εξής: «Ένα Grexit θα δημιουργούσε την ανάγκη άμεσων απαντήσεων σε περίπου 200 θέματα, ενώ θα έφερνε στην επιφάνεια και το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από τη Συνθήκη Σένγκεν -καθώς η χώρα θα οδηγούνταν και εκτός ΕΕ.» Σας θυμίζει κάτι πρόσφατο;

Μήπως υπήρχε λόγος που οι διαπραγματεύσεις κράτησαν τόσο πολύ;

Το σίγουρο είναι πως αν κάποια στιγμή ακουστεί σχόλιο του τύπου «Απρόοπτη μεταβολή συνθηκών» τότε ετοιμαστείτε για νέο δημοψήφισμα.

Βέβαια έχουμε καιρό μπροστά μας προκειμένου να υπάρξουν μέσα επιβίωσης και τα κρατικά δάνεια της Ελλάδος να ονομαστούν και αυτά «Κόκκινα» ώστε να οδηγηθούν σε διαφορετικό καθεστώς. Γιατί όπως και να το κάνουμε αλλά και να το δούμε, δάνεια είναι και από κάποια τράπεζα τα παίρνουμε.