Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Σε μια συζήτηση που είχα χθες με τη σύζυγο μου, η τύχη – μνήμη μου ανακάλεσε μια ιστορία του συγχωρεμένου του παππού μου, από την εποχή του πολέμου του ΄40. Επειδή τέτοια περιστατικά που περιέχουν ιστορική μνήμη και διδάσκουν, θα τα μοιραστώ μαζί σας.
Ο παππούς μου, ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, με βαθιά ιστορική γνώση, παρότι ολιγογράμματος (απόφοιτος δημοτικού) είχε πλήρη άποψη των ιστορικών γεγονότων της δύσκολης περιόδου του μεσοπολέμου (ως έφηβος και εν συνεχεία ως νεαρός που έβραζε το αίμα του), αλλά και του πολέμου που έζησε, όπου άπειρες φορές γλύτωσε “από του χάρου τα δόντια και με τη βοήθεια της Παναγιάς” όπως πάντα έλεγε!
Σύμφωνα με τις εξιστορήσεις του, περίπου δύο χρόνια πριν ξεκινήσει ο πόλεμος – όταν ήταν στρατιώτης – οι αξιωματικοί του στρατού έλεγαν στους φαντάρους για τις περίεργες εξελίξεις που γινόταν σε όλη την Ευρώπη, στη συσσώρευση μετάλλων σε συγκεκριμένες χώρες, στη μαζική παραγωγή όπλων, την εφαρμογή νέων τεχνολογιών.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό οι αξιωματικοί της εποχής μιλούσαν ανοιχτά στους στρατιώτες τους για τις υποψίες που είχαν για άμεση και βίαιη κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων, αμέσως μετά τα γεγονότα της Πολωνίας και της Αιθιοπίας. Στους περισσότερους της εποχής εκείνης τα κράτη αυτά ήταν “πολύ μακριά για να επηρεάσουν την Ελλάδα…”. Ευτυχώς όμως που την εποχή εκείνη ένας εμβληματικός δικτάτορας αποφάσισε να πάρει στα σοβαρά τις υποψίες των στρατιωτικών και να αρχίσει να φτιάχνει οχυρωματικά έργα και να προμηθεύεται πρώτες ύλες και πολεμικό υλικό…
Ο λαός της εποχής όμως τι έκανε; Οι πολιτικοί της εποχής τι έκαναν;
Τα βιβλία των ιστορικών τεχνηέντως αποφεύγουν να αναφερθούν τόσο στη στάση των πολιτικών, όσο και του λαού -που φυσικά δεν έφταιγε σε τίποτα αφού όπως και σήμερα έτσι και τώρα χειραγωγείται το ίδιο εύκολα.
Ο λαός ήταν σαν υπνωτισμένος… Μηδενικές προμήθειες (ακόμα και από τους πλούσιους), παθητική στάση, αρνητισμός στα σενάρια πολέμου.
Ακόμα και όταν βύθισαν το Έλλη, τον 15Αύγουστο στην Τήνο, ο λαός της Αθήνας συνέχιζε να είναι υπνωτισμένος και να τρέχει σε λαϊκά θεάματα, θέατρα και μουσικές σκηνές…
Δηλαδή αντί να κινητοποιηθούν και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα που πλέον βρισκόταν μέσα στο σπίτι τους, επέλεξαν να γυρίσουν την πλάτη. Και τότε κοιτούσαν το μισθουλάκο (έστω και αν τους αποκαλούσαν ταληράδες – έπερναν 5 δραχμές την εβδομάδα)…
Και ξαφνικά ήρθε η 28η Οκτωβρίου… Και τότε ξύπνησαν… απότομα.
Ευτυχώς ο Μεταξάς είχε δουλέψει την προπαγάνδα σωστά και αντιμετώπισε το θέμα ως μια “γιορτή”, γιατί σήμερα θα μιλούσαμε για τη μέρα που αυτοκτόνησαν οι περισσότεροι Έλληνες και όχι για την ενδοξότερη σελίδα της ιστορίας μας.
Σωστά ή λάθος αυτά που μου διηγήθηκε; Για εμένα η υποκειμενική αλήθεια του παππού μου – επειδή έδωσε ο Θεός και έζησα μαζί του 15 χρόνια – είναι η μόνη αλήθεια μιας και βρισκόταν εντός των γεγονότων και σίγουρα δεν είχε τίποτα να κερδίσει, αλλά ούτε και να χάσει από τη διαστρέβλωσης της.
Ίσως επειδή με μεγάλωσε αυτός ο άνθρωπος σήμερα να σκέφτομαι “συνωμοσιολογικά”. Ίσως στην εποχή του να ήταν ο συνωμοσιολόγος του χωριού, ο “τρελός”…
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι, αυτός ο νέος, έσωσε την οικογένεια του και την οικογένεια της γιαγιάς (ήταν αρραβωνιασμένοι πριν τον πόλεμο), μόνο και μόνο γιατί αποθήκευσε στο βουνό ότι μπορούσε να αποθηκευθεί, έφτιαξε ένα σπιτάκι από ξύλα στη μέση του πουθενά και φεύγοντας για το μέτωπο είχε το κεφάλι του σίγουρο… Ο έρωτας της ζωής του και οι δύο αδελφές του ήταν ασφαλής και γυρίζοντας 9 μήνες μετά από το μέτωπο τους χάρηκε μέχρι τα βαθιά του γεράματα!
FACEBOOK: https://www.facebook.com/zaxarias.mytilinios
GOOGLE +: +Ζαχαρίας Μυτιληνιός
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Δεν θέλω να προσβάλλω μνήμες ΑΛΛΑ:
1.”Ο έρωτας της ζωής του και οι δύο αδελφές του ήταν ασφαλής και γυρίζοντας 9 μήνες μετά από το μέτωπο τους χάρηκε μέχρι τα βαθιά του γεράματα!”
Οι υπόλοιποι ΕΛΛΗΝΕΣ συνέχισαν να πολεμούν τους κατακτητές στα βουνά μέχρι την απελευθέρωση. Δεν κρύφτηκαν να ζήσουν τον έρωτά τους.
2.” Ευτυχώς όμως που την εποχή εκείνη ένας εμβληματικός δικτάτορας αποφάσισε ……..”
αντιγράφω από την wikipedia στο λήμα “Ιωάννης Μεταξάς”:
“Ο Γεώργιος Καφαντάρης σε ανακοίνωση διαμαρτυρίας γράφει «Αι αυθαίρετοι συλλήψεις είναι συνήθη φαινόμενα. Πάμπολλοι είναι οι υποβληθέντες εις μεσαιωνικά μαρτύρια».[18] Τα κόμματα απαγορεύτηκαν, οι πολιτικοί εξορίστηκαν ή τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό, τα συνδικάτα διαλύθηκαν ενώ οι βασανισμοί ήταν καθημερινό φαινόμενο στα αστυνομικά τμήματα. Οι συνθήκες διαβίωσης των εξόριστων ήταν τόσο άσχημες που μερικοί πέθαιναν από αρρώστιες………..Χαρακτηριστικό της τρομοκρατίας είναι ότι η ΓΣΕΕ διαλύθηκε και αναπληρώθηκε από την Εθνική Συνομοσπονδία με πρόεδρο τον ίδιο τον υπουργό εργασίας. Επιπλέον με βασιλικά διατάγματα πέτυχε η εκλογή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος να γίνεται από τον Βασιλιά.”
Συγνώμη αλλά ο Μεταξικός δικτατορόφιλος παπούς, που κρύφτηκε εν καιρό πολεμικής αντίστασης στον κατακτητή, δεν μπορεί να είναι παράδειγμα παρά μόνο εαυτουλισμού.
Υ.Γ. Δεν έχω καμμιά πρόθεση να είμαι υβριστική και το σχόλιο δεν έχει στόχο την προσωπική επίθεση. Άν σας είναι ενοχλητικό μην το ανεβάσετε, χωρίς παρεξήγηση.
Μίλησα καθαρά για την περίοδο του 40-41. Όπως ίσως ξέρεις πραγματικά αντιστασιακά κινήματα άρχισαν να κάνουν φανερή τη δράση τους στα τέλη του ΄42 (Με εξαίρεση το ολέθριο λάθος των αντιστασιακών κινημάτων της Βόρειας Ελλάδας που πνίγηκαν στο αίμα).
Επιπλέον :
α)Πουθενά δεν είπα ότι ήταν δικτατορόφιλος. Αντίθετα ως Μυτιληνιός ήταν απέναντι.
β)Όλα όσα γράφει ο Καφαντάρης ήταν “λογικά”. Ήταν δικτάτορας ο άνθρωπος που προήλθε μέσα από τη διάλυση της κοινωνίας του μεσοπολέμου.
γ)Μην εμπιστευεσαι τη wikipedia το 80% είναι βλακείες και μπαίνει και τις διορθώνει ο καθένας κατά το δοκούν.
δ)Ο Μεταξά κρίνεται σήμερα από εμάς με βάση τα αποτελέσματα. Και κρίνεται ΘΕΤΙΚΑ. Το ΑΡΝΕΙΣΑΙ;
ε)Να υποθέσω ότι είσαι και εσύ υπερ του πολιτικού συστήματος που μια μέρα πριν την 28η Οκτψβρίου, ψήφισε να συνταχθεί η χώρα με τη Γερμανία για να μην διαλυθεί η Ελλάδα;
Είπα οτι το σχόλιο δεν έχει στόχο την προσωπική επίθεση. Εσύ μόνος σου αναφέρεις για τον παπού σου ότι 9 μήνες μετά κ.λ.π.
Τώρα σε σχέση με την “διάσωση των λαμόγων του πολιτικού συστήματος”, αν ο πατέρας μου (πέθανε σε βαθιά γεράματα πριν 4 χρόνια) μου τα είπε σωστά τότε απαντώ ότι είμαι υπέρ του λαού που συγκεντρώθηκε τότε στο Σύνταγμα φωνάζοντας ΟΧΙ. Και συνέχισε να το φωνάζει στα βουνά.
Zaχαρια ειναι το ποιο δυνατο αρθρο που εχω διαβασει για να ξυπνησουμε ολοι και να προετημαστουμε καλου κακου για οτι ερθει η δεν ερθει σ ευχαριστω που μυραστικες μαζει μας τις αναμνησεις του παπου σου.