Ας δοκιμάσουμε να ερμηνεύσουμε την λέξη ΑΙΘΗΡ.
Σύμφωνα με τις ελληνικές πηγές, που βασίζονται στα γραπτά του Πλάτωνος, η γλώσσα των Ελλήνων θεωρείται κωδικοποιημένη.
Πολλοί θεωρούν, ότι στην κάθε Ελληνική λέξη το σχήμα του γράμματος, η αλληλουχία των γραμμάτων, ακόμη και το αριθμητικό άθροισμα όλων των γραμμάτων μιας λέξεως κρύβουν την πληροφορία.

Προσωπικά, αποφεύγω να ισχυρίζομαι, ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Απλά προσπαθώ να δώσω το έναυσμα για να συγκρίνουμε από κοινού τις προκύπτουσες πληροφορίες με τις πληροφορίες των άλλων πηγών, που πιστεύω θα συμπληρώσουν με την κοινή προσπάθεια όλων μας την εικόνα. Επαναλαμβάνω: πρόκειται μόνον περί απόπειρας και περιέργειας- τι θα προκύψει. Μόνον αυτό.

Όλοι μας ξέρουμε, ότι οι εσωτεριστές όλων των εποχών θεωρούν ως βασικά τα 5 στοιχεία του κόσμου:
– τον αέρα,
– το πυρ,
– την γη,
– το ύδωρ,
– και τον αιθέρα.

Σύμφωνα με τους Έλληνες ερευνητές, μεγάλη σημασία έχει το αρχικό γράμμα της κάθε λέξεως, το γράμμα αυτό δια του σχήματός του εκφράζει την βασική ιδιότητα και την σημασία της εν λόγω εννοίας. Τα υπόλοιπα γράμματα εντός της λέξεως εκφράζουν τις ανάλογες σ’ αυτά σημασίες και ιδιότητες.

Λοιπόν, η λέξη ΑΙΘΗΡ αρχίζει με το γράμμα Α.

Οι Ελληνικές λέξεις, που αρχίζουν με το Α είναι ιδιαίτερης σημασίας, διότι το Α- είναι το πρώτο γράμμα της Ελληνικής αλφαβήτου.
Το σχήμα του Α με τις δυο λοξές κάθετες γραμμές απεικονίζουν κάτι, που θυμίζει την σκεπή, κάτι, που σκεπάζει τα πάντα, που βρίσκονται από κάτω. Η κορυφή του Α ενώνει εις ένα αυτές τις γραμμές. Συμβολικά μπορούμε να πούμε, ότι από το Ενιαίο Κέντρο κάτι ξεκινάει και επεκτείνεται παντού. Η μικρή οριζόντια γραμμή, που ενώνει τις δυο μεγάλες λοξές γραμμές- σαν να συμβολίζει τον ακατάλυτο δεσμό μεταξύ τους, οι μεγάλες γραμμές απομακρύνονται μεταξύ τους, αλλά παραμένουν συνεχώς δεμένες. Τι τους δένει και τους ενώνει;

Ας δούμε τις άλλες Ελληνικές λέξεις με το Α στην αρχή, έτσι για παράδειγμα:
ΑΡΧΩΝ, ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ, ΑΓΝΩΣΤΟΝ, ΑΠΕΙΡΟΝ, ΑΡΧΗΓΟΣ, ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΑΘΗΝΑ……
Συνεπώς, αν πιστέψουμε αυτήν την Ελληνική θεωρία, ο ΑΙΘΗΡ είναι το κάτι πρωταρχικό, αιώνιο, που σκεπάζει κυριολεκτικώς τα πάντα και ενώνει κυριολεκτικώς τα πάντα και το οποίο προέρχεται από Ενιαίο Κέντρο. Αυτά μας λέει το πρώτο γράμμα Α της λέξεως ΑΙΘΗΡ.

Τον τελευταίο καιρό οι επιστήμονες όλο και πιο πολύ καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΩΣ ΟΥΣΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και έχει την στενή σχέση με το ύδωρ, έχει την ικανότητα να διαπερνά τον κάθε χώρο, να διατηρεί και να μεταδίδει την πληροφορία.
Σίγουρα οι πιο έμπειροι από μένα φίλοι μπορούν να βρουν ακόμη περισσότερα στοιχεία.

Πάμε παρακάτω. Το δεύτερο γράμμα της λέξεως ΑΙΘΗΡ είναι το Ι.
Είναι μια κάθετη γραμμή, σαν να κατεβαίνει από πάνω προς τα κάτω, σαν να συμβολίζει κάτι, που είναι επιβληθέν από τον νόμο Άνωθεν, το οποίο είναι αδύνατον να παραβιαστεί, διότι δεν εξαρτάται από την βούληση του ανθρώπου. Οι Αρχαίοι Έλληνες, όταν αποκτούσαν τις νέες περιοχές για να ζήσουν, συμβολικά έμπηγαν το δόρυ στην γη, θέλοντας να δηλώσουν- αυτός είναι ο νόμος, είναι η πραγματικότητα. Π.χ. έτσι έκανε και ο Μεγαλέξανδρος, όταν πάτησε το πόδι του για πρώτη φορά στην Μικρασία- έμπηξε το δόρυ του στην γη, στέλνοντας το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση- η Ασία θα κατακτηθεί, είναι νόμος πια Άνωθεν. Το γράμμα Ι συμβολίζει το κάτι, που άρχισε, και μεταγενέστερα έγινε το κάτι αιώνιο. Ο ΑΙΘΗΡ ως ουσία, μπορεί να σχηματίστηκε κάποτε, και έγινε μετά αιώνιος και πανταχού παρών…
ΙΣΟΣ, ΙΔΕΑ, ΙΔΕΙΝ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΙΕΡΟΣ…..

Το τρίτο γράμμα της λέξεως ΑΙΘΗΡ είναι το Θ. Πρόκειται για τις Ελληνικές αντιλήψεις περί του Ιερού Γράμματος. Είναι το αρχικό γράμμα της λέξεως ΘΕΟΣ. Λέξεις, που περιέχουν μέσα τους το Θ, ασχέτως αν βρίσκονται στην αρχή, στο κέντρο η στο τέλος της λέξεως- είναι ιερές, διότι περιέχουν την ιερή έννοια. Πέραν αυτού, το πάν, που συνδέεται με το Θ= Θείον, έχει την έννοια της ταχύτητας και της παντοδύναμης εξάπλωσης πανταχόθεν. Το κυκλικό σχήμα του Θ και η μέση γραμμή συμβολίζουν κάποιον χώρο και την ενότητά του = Σύμπαν? Πιθανώς… Έτσι, η λέξη ΘΕΟΣ προέρχεται από το ρήμα ΘΕΩ= κινούμαι με την τρομερή, την ακατανόητη στον ανθρώπινο νου ταχύτητα μέσα στον χώρο= Σύμπαν. Μήπως γι’ αυτόν τον λόγο ο Πλάτωνας αποκάλεσε τον ΘεόΠΡΩΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ? Συνεπώς, ο ΑΙΘΗΡ έχει την ιδιότητα να εισχωρεί κυριολεκτικώς παντού μέσα στο Σύμπαν και με την τρομερή ταχύτητα, εάν πιστέψουμε τους συμβολισμούς των Ελληνικών γραμμάτων.
ΘΕΟΣ, ΘΕΩΣΙΣ, ΘΕΩΡΩ, ΘΥΜΑΜΑΙ, ΘΕΜΙΣ…

Το τέταρτον γράμμα της λέξεως ΑΙΘΗΡ είναι το Η. Πρόκειται για το γράμμα της δύναμης του Φωτός, της δύναμης, που οδηγεί και φωτίζει και παραδειγματίζει…
ΗΠΕΙΡΟΣ, ΗΛΙΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΗΡΑ, ΗΡΩΣ, ΗΓΕΤΗΣ, ΗΓΕΜΩΝ, ΗΧΟΣ…….
Συνεπώς, στην λέξη ΑΙΘΗΡ πρέπει να προστεθούν οι έννοιες του φωτός, της λάμψης, της δύναμης και της θερμότητος.
Πολλοί πιστεύουν σήμερα, ότι το επόμενο στάδιο της δημιουργίας ήταν το ηλιακό ( γράμμα Η), όταν σχηματίζονταν αυτό, που εμείς αποκαλούμε αιθερικό σώμα. Εμείς λοιπόν έχουμε μέσα μας το αιθερικό σώμα, που μας δίνει την Ζωή. Η ενέργεια της Ζωής είναι πολύ πλαστική και ευκίνητη (γράμμα Θ) και όταν βρίσκεται ελεύθερη στον χώρο αποκαλείται στα σανσκριτικά ΠΡΑΝΑ, στα κινεζικά ΤΣΙ, και στα ιαπωνικά ΚΙ.

Το πέμπτο και το τελευταίο γράμμα της λέξεως ΑΙΘΗΡ- είναι το Ρ. Το γράμμα αυτό συμβολίζει την ροή του υγρού στοιχείου και μπορεί να παρομοιαστεί με το αναποδογυρισμένο ποτήρι, απ’ το οποίο χύνεται προς τα κάτω το νερό.( Ι= κίνηση προς τα κάτω του στοιχείου + Ο= ποτήρι= Ρ). Συνεπώς, ο ΑΙΘΗΡ πρέπει να έχει σχέση και με το υγρό στοιχείο.
Τον τελευταίο καιρό οι επιστήμονες όλο και πιο πολύ καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΩΣ ΟΥΣΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και έχει την στενή σχέση με το ύδωρ, έχει την ικανότητα να διαπερνά τον κάθε χώρο, να διατηρεί και να μεταδίδει την πληροφορία.
Ο Αισχύλος πέταξε μια φορά την εξής μυστηριώδη φράση: « Αιθέρα να θεωρείς τον Δίαν…»

Τέλος, θέλω να πω, πως δεν ανακαλύπτω καμία Αμερική και δεν ισχυρίζομαι τίποτε. Απλά χρησιμοποίησα την Ελληνική θεωρία περί Ελληνικών γραμμάτων από τα γνωστά τοις πάσι βιβλία και «έπαιξα» με την λέξη ΑΙΘΗΡ. Παρατήρησα κάποιες ομοιότητες στις δοξασίες των Αρχαίων Ελλήνων και στις δοξασίες των συγχρόνων ερευνητών. Οι πιο έμπειροι και πιο ειδικοί ας με διορθώσουν, αν κάνω λάθος.
Και αναρωτιέμαι, μήπως είχε τελικά δίκαιο ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, που ακόμη από τότε επέμενε υπέρ της ενότητας της Θρησκείας και της Επιστήμης, προσφέροντας τοις πάσιν το εξής σχήμα: η Θρησκεία να γίνει επιστημονικότερη και η Επιστήμη θρησκευτικότερη? Μήπως τότε θα κτισθεί η Ιδανική Κοινωνία του Πλάτωνα, όπου οι φιλόσοφοι θα βασιλεύουν η οι βασιλείς θα φιλοσοφούν ? Μήπως, λέω…
Epsylon

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΙ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ