Διαφημίσεις

Η λατρεία του νεκρού γράμματος στη Βίβλο δεν είναι παρά μία ακόμη μορφή ειδωλολατρείας, τίποτε καλύτερο. Ένα θεμελιώδες δόγμα πίστεως δε μπορεί να υφίσταται κάτω από τη μορφή ενός διπρόσωπου Ιανού. Επομένως, η Βίβλος δεν είναι ο “Λόγος του Θεού” αλλά στην καλύτερη περίπτωση περιέχει λόγια ατελών διδασκάλων και ανθρώπων, που μπορεί να σφάλλουν. Παρόλα αυτά, αν διαβαστεί εσωτερικά, πράγματι περιέχει, αν όχι όλη την αλήθεια, πάντως “τίποτε άλλο παρά την αλήθεια”, κάτω από οποιοδήποτε αλληγορικό ένδυμα.

Αλλά: Quot homines tot sententiae
(Όσοι οι άνθρωποι, τόσες και οι γνώμες).

Η Χριστική Αρχή, το αφυπνισμένο και δοξασμένο Πνεύμα της Αληθείας, είναι παγκόσμια και αιώνια, γι’ αυτό ο αληθινός Χριστός δε μπορεί να μονοπωλείται από οποιονδήποτε. Τα πνεύματα του “Χρηστού” και του “Χριστού” δε μπορεί να περιορίζονται σε οποιαδήποτε πίστη ή δόγμα, μόνον επειδή αυτό το δόγμα επιλέγει να εξυψώσει τον εαυτό του υπεράνω όλων των άλλων θρησκειών ή αιρέσεων. Όπως και κάθε άλλη γραφή των μεγάλων παγκόσμιων θρησκειών, η Βίβλος δε μπορεί να εξαιρεθεί από την κατηγορία των αλληγορικών και συμβολικών γραφών, οι οποίες υπήρξαν από την προϊστορική ακόμη εποχή, φορείς των μυστικών διδασκαλιών των Μυστηρίων της Μυήσεως, κάτω από μία λιγότερο ή περισσότερο καλυμμένη μορφή.

Οι πρώτοι συγγραφείς των Λογίων (των σημερινών Ευαγγελίων) γνωρίζουν ασφαλώς την αλήθεια και όλη την αλήθεια. Αλλά οι διάδοχοι τους κατείχαν μόνον το δόγμα και τον τύπο, τα οποία οδηγούν στην ιεραρχική ισχύ μάλλον, παρά στο πνεύμα των λεγόμενων διδασκαλιών του Χριστού. Εδώ οφείλεται η βαθμιαία διαστρέβλωση. Η μυστική έννοια της εντολής “αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε τήν σάρκα του υιου του ανθρώπου και πίητε αυτου τό αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς”, δε μπορεί ποτέ να γίνει κατανοητή ή να εκτιμηθεί στην αληθινή απόκρυφη αξία της, εκτός από εκείνους που κατέχουν κάποια από τα επτά κλειδιά και ακόμη λιγότερο ενδιαφέρονται για τον Άγιο Πέτρο. Αυτά τα λόγια πρέπει να ερμηνευτούν με τη βοήθεια των τριών κλειδιών – το ένα που ανοίγει την ψυχική πόρτα, το δεύτερο την πόρτα της φυσιολογίας και το τρίτο, που λύνει το μυστήριο της επίγειας ύπαρξης, αποκαλύπτοντας την αχώριστη σχέση της θεογονίας με την ανθρωπολογία.

Το πρώτο κλειδί που πρέπει κανείς να χρησιμοποιήσει για να αποκαλύψει τα σκοτεινά μυστικά που σχετίζονται με το μυστικιστικό όνομα του Χριστού, είναι το κλειδί που ξεκλείδωσε την πόρτα των αρχαίων μυστηρίων των αρχέγονων Αρείων, Σαβαίων και Αιγυπτίων. Η Γνώσις που παραγκωνίστηκε από το χριστιανικό σχήμα, ήταν παγκόσμια. Ήταν η ηχώ της αρχέγονης θρησκείας της σοφίας, η οποία υπήρξε κάποτε το οικογενειακό κειμήλιο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Και κατά συνέπεια, θα μπορούσε κανείς να πει, στα αλήθεια, ότι, στην καθαρά μεταφυσική του όψη, το Πνεύμα του Χριστού (ο θείος λόγος) ήταν παρών μέσα στην ανθρωπότητα από την αρχή της. Ο συγγραφέας των Ομιλιών του Κλήμεντος έχει δίκιο. Το μυστήριο του Χριστού – που τώρα υποτίθεται ότι διδάχθηκε από τον Ιησού της Ναζαρέτ – “ήταν το ίδιο με εκείνο που εξαρχής είχε μεταδοθεί σ’ εκείνους που ήταν άξιοι γι’ αυτό”, όπως αναφέρεται σε μια άλλη ομιλία (Γνωστικός και Ιστορικός Χριστιανισμός). Από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο μαθαίνουμε ότι οι “άξιοι” ήσαν εκείνοι οι οποίοι είχαν μυηθεί στα μυστήρια της Γνώσης και οι οποίοι είχαν “θεωρηθεί άξιοι” να επιτύχουν αυτή τη “νεκρανάσταση” σε αυτή τη ζωή…

“εκείνοι που γνώριζαν ότι δε θα μπορούσαν να πεθάνουν πια, αφού θα ήσαν όμοιοι με τους αγγέλους ως υιοί του Θεού και υιοί της Ανάστασης”

Με άλλα λόγια, ήσαν οι μεγάλοι Μύστες όλων των θρησκειών. Και οι λόγοι αυτοί αναφέρονται και σε όλους εκείνους, οι οποίοι, χωρίς να είναι Μύστες, αγωνίζονται και κατορθώνουν, με τις προσωπικές τους προσπάθειες να ζούνε τη ζωή και να αποκτούν τη φυσιολογικά επακόλουθη πνευματική φώτιση, συγχωνεύοντας στην προσωπικότητα τους τον “Υιό” με τον “Πατέρα”, το ατομικό τους θείο Πνεύμα, τον Θεό εντός τους. Αυτή η Ανάσταση δε μπορεί να μονοπωληθεί ποτέ από τους Χριστιανούς αλλά είναι το πνευματικό, εκ γενετής δικαίωμα κάθε ανθρώπινου όντος προικισμένου με ψυχή και πνεύμα, ανεξάρτητα από τη θρησκεία την οποία ανήκει. Ένα τέτοιο άτομο είναι ένας Χριστ-άνθρωπος.

Για να παρακολουθήσει ο αναγνώστης αυτές τις εξηγήσεις, πρέπει να έχει στο νου του την πραγματική αρχαϊκή έννοια του λογοπαίγνιου με τους δύο όρους Χρηστός και Χριστός. Ο πρώτος σημαίνει ασφαλώς κάτι περισσότερο από “καλός”, “εξαίρετος άνθρωπος” ενώ ο δεύτερος δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ για κανένα ζώντα άνθρωπο, παρά για κάθε Μυημένο κατά τη στιγμή της Δεύτερης Γέννησης και Ανάστασής του. Εκείνος που βρίσκει τον Χριστό μέσα του και τον αναγνωρίζει ως τη μοναδική του “οδό”, γίνεται ένας οπαδός και ένας Απόστολος του Χριστού, παρόλο που μπορεί να μην βαπτίστηκε ποτέ, ούτε να γνώρισε καν έναν “Χριστιανό”, ούτε πολύ λιγότερο να αποκάλεσε έτσι τον εαυτό του.

Η λέξη Χρηστός υπήρχε αιώνες προτού ακουστεί ο Χριστιανισμός. Τη βρίσκουμε να χρησιμοποιείται από τον πέμπτο αιώνα π.Χ. από τον Ηρόδοτο, τον Αισχύλο και άλλους κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς και η έννοιά της αναφέρεται και σε πράγματα και σε πρόσωπα. Έτσι, στον Αισχύλο (Χοηφ. 901) διαβάζουμε για Μαντεύματα Πυθόχρηστα, τους «χρησμούς που δίδονται από έναν Πύθιο – Θεό» μέσω μιας πυθίας. Όπως και το χρηστήριον δεν είναι μόνον «ο τόπος που δίδεται ο χρησμός» αλλά επίσης «μια προσφορά στον ή για τον χρησμό». Χρήστης είναι αυτός που ερμηνεύει ή αναλύει τους χρησμούς, ένας προφήτης, ένας μάντης. Και χρηστήριος είναι αυτός που ανήκει ή είναι στην υπηρεσία ενός μαντείου, ενός Θεού ή ενός Κυρίου. Όλα αυτά δείχνουν ότι οι όροι Χριστός και Χριστιανοί που η αρχική τους μορφή ήταν Χρηστός και Χρηστιανοί ήσαν απευθείας δανεισμένοι από τη λατρευτική ορολογία των Παγανιστών και σήμαιναν το ίδιο πράγμα.

Η εξωτερική σημασία του «Χρηστός» υπάρχει μέσα στην κλασσική Ελληνική φιλολογία, παράλληλα με τη σημασία που δίνεται στη λέξη στα μυστήρια. Αλλά στην εσωτερική φρασεολογία των ναών το «χρηστός», μια λέξη που όπως και η μετοχή χρησθείς, σχηματίζεται με τον ίδιο κανόνα και αποδίδει την ίδια έννοια – από το ρήμα χράομαι(=συμβουλεύομαι έναν θεό) – ανταποκρίνεται σε αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε Μύστη ή ακόμη ανώτερο chela ή μαθητή. Τα λόγια «χρησεν οικιστηρα» που χρησιμοποίησε ο Πίνδαρος σημαίνουν ότι το μαντείο τον ανακήρυξε αποικιστή. Στην περίπτωση αυτή, η ιδιοφυία της ελληνικής γλώσσας επιτρέπει ο άνθρωπος που ανακηρύχθηκε έτσι, να αποκαλείται χρηστός. Είναι, λοιπόν, ένας όρος που εφαρμόζεται με διάφορες έννοιες. Χαρακτηρίζει και τη Θεότητα και τον Άνθρωπο. Από τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα εξηγείται με την απλή έννοια του καλού ανθρώπου: «όλοι εκείνοι που πιστεύουν τον χρηστό (έναν καλό άνθρωπο) είναι και αποκαλούνται Χρηστιανοί, δηλ. καλοί άνθρωποι» (Στρωματείς). Παράλληλα, η Χριστιανική Θεολογία επέλεξε και εθέσπισε ότι το όνομα Χριστός πρέπει να θεωρηθεί ως προερχόμενο από το χρίω, χρίσω – αλείφω με αγιασμένο μύρο ή λάδι. Αλλά αυτή η λέξη έχει πολλές σημασίες.Ο Κλήμης ήταν ένας Μυημένος, ένας Νεοπλατωνιστής προτού γίνει Χριστιανός, γεγονός που δε θα μπορούσε να τον απαλλάξει από τη δέσμευσή του για μυστικότητα. Και ως Θεοσοφιστής και Γνωστικός, θα πρέπει να ήξερε ότι ο Χριστός είναι η ΟΔΟΣ ενώ ο Χρηστός ήταν ο μοναχικός ταξιδιώτης, που ταξιδεύει για να φτάσει στον ύστατο σκοπό του δια μέσου αυτής της Ατραπού, ο οποίος σκοπός ήταν ο Χριστός, το δοξασμένο Πνεύμα της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, η επανένωση με το οποίο καθιστά την ψυχή (τον Υιό) ΕΝΑ με το Πνεύμα (τον Πατέρα).

Έτσι, ο Ιησούς, είτε της Ναζαρέτ είτε της Λουντ, ήταν ένας Χρηστός, τόσο αναντίρρητα, όσο και το ότι ποτέ δεν έλαβε την ονομασία Χριστός, κατά τη διάρκεια της ζωής του και πριν την τελευταία του δοκιμασία. Μπορεί, όπως εικάζει ο Higgins, το πρώτο όνομα του Ιησού να ήταν ίσως Χρειστός, το δεύτερο Χρηστός και το τρίτο Χριστός.

«Η λέξη Χρειστός χρησιμοποιείτο προτού μπει το Η (ήτα) στη γλώσσα».

Εδώ μπορεί πάλι να αναφερθεί ένας αριθμός αρχαίων συγγραφέων που πιστοποιεί ότι το Χριστός (ή Χρειστός μάλλον) ήταν μαζί με το Χρηστός, ένα επίθετο που αναφερόταν στους Εθνικούς πριν από τη Χριστιανική Εποχή. Στο Φιλόπατρις γράφεται: «ει τύχοι χρηστός και εν έθνεσιν…»

Υπάρχει και μια άλλη απόδειξη, με πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, για το ότι το όνομα Χριστός είναι προχριστιανικό. Η απόδειξη αυτή βρίσκεται στην προφητεία της Σίβυλας της Ερυθραίας, στη φράση: ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ. Εάν διαβαστεί με την εσωτερική έννοια, αυτή η ακατανόητη σειρά από ασύνδετα μεταξύ τους ονόματα, που δε σημαίνει τίποτα για τον αμύητο, περιέχει μια αληθινή προφητεία – που δεν αναφέρεται όμως στον Ιησού αποκλειστικά – και ένα στίχο από τη μυστική κατήχηση του Μυημένου. Η προφητεία αναφέρεται στην κάθοδο επί της Γης του Πνεύματος της Αληθείας (Χριστός) μετά την έλευση του οποίου – που για ακόμη μια φορά δεν έχει σχέση αποκλειστικά με τον Ιησού – θα αρχίσει η Χρυσή Εποχή. Ο στίχος αναφέρεται στην ανάγκη να περάσει κανείς πρώτα από τη σταύρωση της σάρκας ή της ύλης, προτού φθάσει σε αυτήν την ευλογημένη κατάσταση της εσωτερικής (ή υποκειμενικής) «θεοφάνειας» ή θεοπνευστίας. Εάν διαβαστούν με την εσωτερική έννοια, οι λέξεις Ιησούς, Χρειστός, Θεού Υιός, Σωτήρ, Σταυρός, αποτελούν θαυμάσια στηρίγματα για να βασιστεί μια Χριστιανική προφητεία αλλά είναι παγανιστικά, όχι Χριστιανικά. Ο όρος «Χριστός» ή «Χριστική κατάσταση» ήταν πάντοτε συνώνυμος με τον όρο «Μαχατμική κατάσταση», δηλαδή η ένωση του ανθρώπου με τη θεία αρχή μέσα του.

Ο Σκορπιός, ως Χρηστός – Μεσσίας και ο Λέων, ως Χριστός – Μεσσίας είναι πολύ παλιότερα από τη Χριστιανική Εποχή, στις δοκιμασίες και στους θριάμβους της Μυήσεως κατά τη διάρκεια των Μυστηρίων.

Ο Σκορπιός ήταν το σύμβολο για τις πρώτες, ο Λέων για τον δοξασμένο θρίαμβο του «ήλιου» της αλήθειας.

Εάν μου ζητούσαν να εξηγήσω το όνομα ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ, η απάντηση θα ήταν: μελετήστε τη μυθολογία, τις αποκαλούμενες μυθοπλασίες των αρχαίων και θα σας δώσουν το κλειδί. Μελετήστε βαθιά τον Απόλλωνα, τον ηλιακό Θεό και τον Θεραπευτή και την αλληγορία γύρω από τον γιο του Ιανό (ή Ίωνα), τον ιερέα του στους Δελφούς, μέσω του οποίου μόνο μπορούσαν να φτάσουν οι προσευχές τους αθάνατους Θεούς και τον άλλο γιο του τον Ασκληπιό, που αποκαλείτο ο Σωτήρ.

Το επώνυμο Χριστός βασίζεται και έχει την προέλευση του, όπως και η ιστορία της σταύρωσης, σε γεγονότα που προηγήθηκαν παντού. Στην Ινδία, όπως και στην Αίγυπτο, στη Χαλδαία και στην Ελλάδα, όλοι αυτοί οι μύθοι θεμελιώθηκαν επάνω σε ένα και τον αυτό πρωταρχικό τύπο: την εκούσια θυσία των λόγων – των ακτινών του μοναδικού ΛΟΓΟΥ, της άμεσης εκδηλωμένης εκπόρευσης από το Ένα αιωνίως κεκρυμμένο Άπειρο και Άγνωστο – που οι ακτίνες τους ενσαρκώθηκαν στο ανθρώπινο γένος. Δέχτηκαν να εκπέσουν μέσα στην ύλη και γι’ αυτό αποκαλούνται οι Πεπτωκότες.

Ο Χριστός είναι το στέμμα της δόξας του πάσχοντος Χρηστού των μυστηρίων, καθώς και του υποψήφιου για την τελική ΕΝΩΣΗ, οποιασδήποτε φυλής ή θρησκείας. Για τον αληθινό οπαδό του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ έχει κατά συνέπεια μικρή σημασία εάν ο Ιησούς, ως άνθρωπος και Χρηστός, έζησε κατά την περίοδο που αποκαλείται χριστιανική ή πριν από αυτήν ή ακόμη εάν δεν έζησε ποτέ. Οι Μύστες που έζησαν και πέθαναν για την ανθρωπότητα, υπήρξαν σε όλες τις εποχές και πολλοί ήσαν οι καλοί και άγιοι άνθρωποι κατά την αρχαιότητα που έφεραν το επώνυμο ή τον τίτλο του Χρηστού, προτού γεννηθεί ο Ιησούς της Ναζαρέτ ή Ιησούς Μπεν Παντίρα. Οι Χριστιανοί, όπως όλοι οι Ηρωολάτρες, προσπάθησαν να ρίξουν στην αφάνεια όλους τους άλλους χρηστούς, οι οποίοι είχαν φανεί σ’ αυτούς ως αντίπαλοι του δικού τους Ανθρώπου – Θεού. Αλλά εάν εσίγησε η φωνή των Μυστηρίων για πολύ καιρό στη Δύση, εάν η Ελευσίνα, η Μέμφιδα, το Άντιο, οι Δελφοί και η Κρίσα έγιναν εδώ και πολύ καιρό οι τάφοι μιας Επιστήμης, τόσο κολοσσιαίας κάποτε στη Δύση, όπως είναι ακόμη στην Ανατολή, υπάρχουν ακόμη διάδοχοι τους που τώρα προετοιμάζονται…

«…Εάν ουν είπωσιν υμίν, ιδού εν τη ερήμω εστί, μη εξέλθητε, ιδού εν τοις ταμείοις, μη πιστεύσητε, ώσπερ γάρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολων και φαίνεται έως δυσμων, ούτως έσται και η παρουσία του Υιου του Ανθρώπου…»

Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ,
“Ο Εσωτερικός Χαρακτήρας των Ευαγγελίων”



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

13 σχόλια στο “Η Χριστική Αρχή”
  1. ΦΥΣΙΚΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΑΛΛΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΑΣΠΑΣΤΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΕΝΩ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΤΕΙ.
    ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΛΛΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ.
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
    ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΣΑΝ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ.
    ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΟΧΙ.
    Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΕΙΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΛΑΖΟΝΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΧΡΗΣΗΜΟΠΟΙΗΤΑΙ ΛΑΘΟΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΥΤΟΥ, Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ.
    ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΑ.

  2. "Μεγάλη" Τετάρτη«Ευλογήσαι σε Κυριος εκ Σιών» (Στον Όρθρο, «προκείμενον», ήχος πλ. β΄, ψαλμός ΡΛΓ΄.)
    " «Οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κυριον. Αινείτε το όνομα Κυρίου, αινείτε, δούλοι, Κύριον.» (Στον Όρθρο, «προκείμενον», ήχος β΄, ψαλμός ΡΛΔ΄.)
    " «Εις οδόν εθνών μη απέλθητε, και εις πόλιν Σαμαριτών μη εισέλθητε· πορεύεσθε δε μάλλον προς ταπρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ.», ι΄, 1-2, 5-8.)
    " «Ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κυναρί-οις» (Απόσπασμα από το «κατά Ματθαίον», ιε', 21-28.) Το κυναρίοις (σκυλιά) αναφέρεται στους Έλληνες. Πρόκειται για μία καταπληκτική ιστορία, που περιγράφεται κι από τον Μάρκο (ζ΄, 25-30) κι αφορά στη θεραπεία της κόρης μιας «Ελληνίδος, Συροφοίνισσας το γένος·» (Μαρκ. ζ΄, 26). [Εδώ θέλει αρκετή προσοχή, γιατί μόνο το πρωτότυπο κείμενο μιλάει για Ελληνίδα. Αν διαβάζετε το κείμενο στη νεοελληνική απόδοση των χριστιανών μεταφραστών, κατά κανόνα μεταφράζεται το «Ελληνίδα» σε «ειδωλολάτρις», οπότε ο ανυποψίαστος αναγνώστης προσπερνάει το κείμενο, χωρίς να αντιληφθεί την πραγματική σημασία του.]
    Η γυναίκα αυτή λοιπόν έπεσε στα πόδια του Ιησού παρακαλώντας τον να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη της, καθότι ο Ιησούς εμφανίζεται κατ' εξοχήν ως θεραπευτής. Ποια ήταν όμως η αντίδραση του Ιησού; «Κι εκείνος δεν της αποκρίθηκε ούτε μία λέξη. Και τότε οι μαθητές τον πλησίασαν και του είπαν διώξε την, γιατί φωνάζει από πίσω μας. Κι εκείνος τους αποκρίθηκε: "Δεν είμαι σταλμένος παρά μόνο για τα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ. Δεν είναι σωστό να παίρνεις το ψωμί από τα παιδιά και να το δίνεις στα σκυλιά".» (Ματθ. ιε΄,26 και Μαρκ. ζ΄, 27-28.)
    «Ναι, Κύριε», του απάντησε τότε η γυναίκα, «αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν κάτω από το τραπέζι των κυρίων τους». Τότε μόνον ικανοποιήθηκε αυτός, και «θεραπεύτηκε η κόρη της από την ώρα εκείνη». Η συμπεριφορά του «Υιού του θεού» στο περιστατικό αυτό δεν εγείρει καμμία αμφιβολία, είναι σαφέστατη: Θεωρεί τους Έλληνες σκυλιά, που δεν αξίζει να τρώνε ούτε τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους, των Εβραίων.
    Πέραν αυτού όμως μια τέτοια συμπεριφορά γεννά κι ορισμένα επί πλέον ερωτήματα.
    Η πρώτη αντίδραση του, όπως είδαμε, ήταν να αρνηθεί την θεραπεία. Οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί, άλλα και οι σύγχρονοι, ορκίζονται τον περίφημο «Όρκο του Ιπποκράτη», στον όποιο συνομολογούν, πως θα ασκήσουν την τέχνη τους σε κάθε έναν που θα τους το ζητήσει, είτε αυτός είναι άνδρας, είτε γυναίκα, είτε ελεύθερος, είτε δούλος.
    Σε κανένα σημείο του Όρκου δεν υπάρχει περιορισμός της άσκησης του επαγγέλματος τους, επειδή ο ασθενής είναι αλλόφυλος η αλλόθρησκος.
    Ο Ιπποκράτης ούτε καν το σκέφτεται να κάνει τέτοιου είδους διακρίσεις.
    Ο Ιησούς όχι μόνο το σκέφτεται, αλλά και το εφαρμόζει. Η θεραπευτική δεινότητα του Ιησού ήταν τελικά περιορισμένη σε ποσότητα, και όταν παρείχε μερικά «ψίχουλα» σε κάποιον αλλόφυλο, αυτό σήμαινε, ότι τα στερούσε από τα «χαμένα πρόβατα του Ισραήλ»

  3. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΟΥ,ΟΜΩΣ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ,ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΨΗ,ΠΕΡΙ ΤΟΥ ''ΧΡΙΣΤΟΣ'' ΚΑΙ ''ΧΡΗΣΤΟΣ''.ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ,ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΟΥ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΟ ΕΞΗΣ : Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ''Η'' ΚΑΙ ΤΟΥ ''Ι'' ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ…ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΛΕΞΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!! ΤΟ ''Η'' ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΜΦΙΔΡΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ''ΕΝΑ-ΜΟΝΑΔΑ-ΟΛΟΝ'' ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΠ'ΑΥΤΗΣ ΕΝΩ ΤΟ ''Ι'' ΜΑΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΠΟΡΡΕΟΥΣΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ''ΕΝΟΣ'' ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΛΗ ΔΙΑ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΟΡΟΧΡΟΝΟ…Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΗ Η ΔΟΜΗ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΝΟΜΑΤΟΣ…..ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!

  4. Η ΕΛΕΝΑ ΜΠΛΑΒΑΤΣΚΥ-Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ-ΕΖΗΣΕ ΤΟΝ 19ο ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20o ΑΙΩΝΑ Μ.Χ.ΙΔΡΥΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΣΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ(ΘΕΟΣ-ΟΦΙΣ)ΤΟ 1873 ΣΤΙΣ Η.Π.Α.ΡΩΣΣΟΕΒΡΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΣΣΑ ΚΑΙ ΜΥΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΑΔΕΛΦΑΤΟ ΤΩΝ ΔΡΟΥΣΣΩΝ.ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΜΑΣΣΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΩΣΦΟΡΙΣΤΩΝ.ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ,ΑΙΡΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΣΑΙΩΝ ΤΟΥ 1ο- 2ο ΑΙΩΝΑ Μ.Χ.ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ" ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ,ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ.ΚΕΙΜΕΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ.Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΣΑΙΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ <>.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΚΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΤΟΝ ΘΕΑΝθΡΩΠΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΥΙΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ.ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ ΔΟΞΑΣΟΙ… ΥΠΟΓΡΑΦΗ "ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ"

  5. Αχαχαχαχα παραθεση απο την απατεωνισα και αναλυση απο ασχετο που συμφωνει. Οτι ναναι.

    Ναι ο θεοσοφισμος ειναι ενα με τον χριστιανισμο και ο γνωστικισμος το ιδιο. Αλλο βεβαια που οι γνωστικοι λατρευαν το φιδι…. Αλλο το οτι η σαυροματα Ελενα ηταν απο απατεωνισσα μεχρι σατανιστρια.

    Α ρε παιχτη της Λεβαν ποσο μπροστα εισαι. Μονο ωραιες λεξουλες χρειαζονται τα ζωα στην φαρμα σου και κοιτα πως κανουν , κοιτα πως χτυπανε ο ενας τον αλλο στην πλατη.

    Μακαρι να ζησω την ΝΕΜΕΣΙΣ και ας καω.

  6. στη μπλαβάτσκυ φίλε 2.02 να τα πείς αυτά. απλά επειδή έχει πεθάνει εδώ στο φυσικό κόσμο πρέπει να την βρεις στον άλλον… θεοσοφίες των αρχιρατσίσταρων θεοσοφιστών. Όλοι αυτοί οι "φωτισμένοι" βέβαια θεωρούν όλους τους μη λευκούς πληθυσμούς, κατώτερους. Και γι'αυτό βρίσκουν ξανά πρόσφορο έδαφος στον νεοεθνικισμό που καλλιεργείται χονδροειδέστατα σε όλο τον πλανήτη. αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τα ζόμπι.

  7. ΤΕΛΙΚΑ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΟΤΣΑΡΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΪΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

  8. ΒΑΛΤΕ ΚΙ ΕΝΑ ΕΚΘΕΙΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ ΝΑ ΔΕΣΕΙ ΤΟ ΓΛΥΚΟ….ΑΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ….ΑΔΑΜΑΣΤΟΣ

  9. το τριτομο εργο '' Γνώση'' του Μπορις Μουράβιεφ..
    από τα καλύτερα για ΄άπόκρυφο΄΄ χριστιανισμό
    η θεοσοφία της μπλαβάτσκι ειναι αποπροσανατολιστικές μπούρδες.

  10. ΑΝΩΝΥΜΕ ΤΟΥ 1.13 Μ.Μ,Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΑΛΛΑ ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ(ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ).ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ,ΟΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΟΥ.ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΟΝΤΩΣ ΖΩΗ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΝ,ΣΕΒΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ ΟΛΩΝ.ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΘΑΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΩΣ ΓΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΤΟ "ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"? ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ κεφ.12 στιχ.20-23 ΥΠΟΓΡΑΦΗ "ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ"

  11. απ'οτι φενεται σε λίγο θα αρχίσετε να αναπαραγετε και Aleister Crowley…. Σας παρακαλώ θερμά σταματηστε την αντίχριστη νεοεποχητικη-νεοταξιτικη προπαγανδα μερες που ειναι…. Κατανοώ οτι θελετε να χαιδευετε αυτια και ματια και να γινεστε ελκυστικοι στο κοινό σας. Αλλα δεν υπηρετειτε ετσι την Αλήθεια. Σας παρακαλώ πολυ προσεξτε τι αναπαραγετε…. Ευχομαι σε όλους Καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ και καλό ΠΑΣΧΑ. ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek