Πόσοι μπορούν να δραπετεύσουν από το “σπήλαιο του Πλάτωνα” στο φως μιας άλλης πραγματικότητας;

του ανιχνευτή

Υπάρχουν ή υπήρξαν άπειρες πραγματικότητες γύρω μας:

η πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται τα έντομα και τα πουλιά τα οποία βλέπουν στην περιοχή του υπεριώδους φωτός, κάτι που αδυνατεί να κάνει ο άνθρωπος

η πραγματικότητα που βιώνουν τα ψάρια στο θαλάσσιο κόσμο και “τα ψάρια δεν ξέρουν ότι βρέχει”, σύμφωνα με το εξαιρετικό βιβλίο του Παντελή Γιαννουλάκη
η πραγματικότητα που βιώνουν οι σκύλοι, οι οποίοι μπορούν να ακούσουν συχνότητες από 40 ως 46.000 χερτζ, αντίθετα με εμάς που μπορούμε να ακούμε ήχους με συχνότητες που κυμαίνονται από 20 ως 20.000 χερτζ (κύκλους ανά δευτερόλεπτο)
η πραγματικότητα που βιώνουν οι γυναίκες σ’ένα φονταμενταλιστικό θεοκρατικό καθεστώς, όπως το ισλαμικό Αφγανιστάν
η πραγματικότητα με ό,τι σήμαινε για την αντίληψη και τον τρόπο ζωής των χριστιανών στα σκοτεινά χρόνια (όχι και πως τα σημερινά είναι λουσμένα στο φως!), που όλα τα σκέπαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά της Ιεράς Εξέτασης

οι αντιλήψεις που διαμόρφωναν τη θεωρία και την πράξη-και άρα την πραγματικότητα- στην κοινωνία των αρχαίων Σπαρτιατών, της αυτοκρατορικής Ρώμης, της σταλινικής Σοβιετικής Ένωσης
η πραγματικότητα ενός εφήβου που όλη του η μέρα σχεδόν και η ενέργειά του καταναλώνεται μπροστά στην οθόνη ενός PC και σε ψηφιακά ταξίδια μέσα σε εικονικούς κόσμους, που οριοθετούν μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα απ’αυτή ενός νεαρού αθλητή π.χ. του στίβου
Η ρευστή πραγματικότητα των ονείρων που για πρωτοπόρους επιστήμονες δεν θεωρείται λιγότερο πραγματική από εκείνη της εγρήγορσης

Τελικά ποια πραγματικότητα είναι ποιο πραγματική; Κι αν, σύμφωνα με τις απόψεις και τα συγκλονιστικά πειράματα της Κβαντομηχανικής,
ότι τίποτε δεν είναι αληθινό
, ούτε το ίδιο το-σύμφωνα με πολύ σοβαρές ενδείξεις-
ολογραφικό
σύμπαν (“Η αντίληψη ότι ο κόσμος μας είναι τρισδιάστατος μπορεί να είναι μια παράξενη αυταπάτη”), αν δεν βρεθεί ο παρατηρητής να το παρατηρήσει…

…τότε δεν είναι ένα μεγάλο φιάσκο κάθε δόγμα που έχει συμφωνήσει ο ίδιος ο άνθρωπος ν’ακολουθεί, συχνά σαν πεισματάρικο σκυλί, πιστό μέχρι θανάτου στον αφέντη του; Όσο κι αν το κακομεταχειρίζεται αυτός, καθώς έχει φροντίσει να το εκπαιδεύσει ώστε να προσαρμοστεί απόλυτα στη “σκυλίσια πραγματικότητά του!”

Κι αν ποτέ δοκιμάσεις-και ίσως το’χεις κάνει- να μιλήσεις σε έναν οπαδό θρησκείας ή κόμματος και να προσπαθήσεις με απόλυτα λογικά επιχειρήματα να του εξηγήσεις ότι όλα όσα πιστεύει μπορεί να είναι ένα τερατώδες ψέμα, μια καλοστημένη απάτη, ένα ανύπαρκτο ιδανικό και μια μυθοπλασία, πώς θα αντιδράσει αυτός; Με τι αυτοματισμούς;

Πώς θα υπερασπιστεί τη νοητική του φυλακή και την εμφυτευμένη ιδέα από τους εκμεταλλευτές του (ακόμη και με αντισυμβατική-περιθωριακή αμφίεση), αν όχι σαν θηρίο που με νύχια και δόντια υπερασπίζεται τη “φωλιά” του; Αυτή που με τίποτε δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει για να πάει έστω λίγο παραπέρα.
Την περιοχή στην οποία κινείται και θεωρεί πως είναι όλος ο κόσμος γι’αυτόν μες στον οποίο βιώνει την πολύτιμη “πραγματικότητά” του…Η οποία έχει πειστεί (ή προγραμματιστεί να πιστεύει) πως είναι και η μόνη ορθή, σωτήρια, κατάλληλη! Και το χειρότερο; για να υιοθετηθεί κι από όλους τους άλλους ή σχεδόν όλους!

Μέσα στη σκοτεινή φυλακή των δεσμωτών, που το τελευταίο που επιθυμούν είναι η διαύγεια και η ανεξαρτησία του συνειδητοποιημένου ανθρώπου. Η οποία οδηγεί στην πνευματική και σωματική ελευθερία…

Κι επειδή θα γίνει και πολύ καχύποπτος απέναντί σου, αν δοκιμάσεις πάλι να του εξηγήσεις ότι εσύ επιλέγεις ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΚΕΙΣ σε καμία “στρούγκα”, πολιτική-θρησκευτική-επιστημονική-καλλιτεχνική-γηπεδική, γιατί προσπαθείς ν’ανακαλύψεις την αλήθεια (ή τις αλήθειες) μόνος σου, αναλαμβάνοντας υπεύθυνα και το τίμημα των επιλογών σου. Χωρίς σπόνσορες ή δεκανίκια ή στάμπες και φλάμπουρα (ή ακόμη και αντίθετα στη”σημαία της μη σημαίας”) ή ελεγκτές να σε κατέχουν, ε! τότε πια…

…καταλαβαίνεις πως μια τέτοια πιθανότητα ΔΕΝ υφίσταται και δεν χωράει με τίποτα στην εξήγηση που του έμαθαν για τον κόσμο, τους ανθρώπους και τη λειτουργία τους. Η οποία διαμορφώνει την πραγματικότητα στα δικά του “βαριά μάτια”, με τους συμμάχους κι αντιπάλους, τις εξισώσεις της και τις ερμηνείες της, τα στεγανά και τα έστω και κάποια παράξενα και “γραφικά” της. Εσένα το πολύ να σε κατατάξει σε αυτά τα τελευταία, αν πειστεί ότι δεν είσαι “πράκτορας του εχθρού” ή κάποιος με ανεξιχνίαστες-κι επί το πλείστον δόλιες-βλέψεις, με δήθεν “μανδύα ουδετερότητας”. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να κινδυνέψει και η σωματική σου ακεραιότητα, αν οι(ο) συνομιλητές(-ής) σου εξαντλήσουν το λεκτικό οπλοστάσιο των ιδεολογικών μαθημάτων τους και τότε περάσουν σε πιο “αποτελεσματικές μεθόδους διαλόγου”…Αν μάλιστα είναι και φανατισμένοι, πιθανώς να μη χρησιμοποιήσουν και πάρα πολλές λέξεις και να περάσουν πιο γρήγορα στις “αποτελεσματικές” μεθόδους επιβολής των απόψεών τους, αλλά εσύ φταις που πήγες κι έμπλεξες!

Οπότε καλό είναι να ξέρεις πότε να σιωπάς ή και να μην ανοίγεις καθόλου το στόμα σου, όταν αντιλαμβάνεσαι το “βάθος και το ύψος” της “πραγματικότητας” που συναντάς μπροστά σου. Και, απλώς, να την προσπερνάς…Αφού έτσι κι αλλιώς και το Εντερπράιζ από το ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ να εμφανιστεί και να μαρσάρει στους ουρανούς, οι “πραγματογνώμονες” θα μιλούνε για παραισθήσεις κάποιων ευφάνταστων. Μέχρι ο μίστερ Σποκ να τους διακτινίσει στο σκάφος για να τους μελετήσει, όπως ο ανθρωπολόγος μια πρωτόγονη φυλή στα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου!

Κλείνω με κάποια λόγια του Φραντς Κάφκα:

” Από τα έξω θα επιβάλλει κανείς πάντοτε θριαμβευτικά στον κόσμο θεωρίες και μετά θα πέφτει κατευθείαν μέσα στο λάκκο που έσκαψε, όμως μόνο από τα έσω θα κρατάει τον εαυτό του και τον κόσμο ήρεμο κι αληθινό ”

πηγη