Διαφημίσεις

Μία άλλη άποψη για τα χρόνια που περάσαμε στα θρανία!

Έχω πατήσει ντιλίτ κι έχω αδειάσει και τον κάδο ανακύκλωσης.

Διότι κι αν έχω ακόμα να θυμηθώ μερικές συμπαθητικές στιγμές και δυοτρείς ευσυνείδητους δασκάλους, όταν κάμω τη σούμα είναι τόσες οι ασχήμιες, τ’ατοπήματα και οι παραλείψεις, που μπορώ να σου χτίσω κέις που θα ρίξει το ελληνικό σχολείο σε ισόβια κάθειρξη, να κάμει παρέα στο Βλαστό, τον Παπαγεωργόπουλο και τον Κακλαμανάκη που’χει ντούγκλας στο μουστάκι.

Θα σου το πω όπως το αισθάνομαι: εφιάλτης ήταν το σχολείο και καταναγκασμός – κι αν ακόμα ήμουν ανέμελος πιτσιρικάς τότες και δεν είχα να πονοκεφαλιάζω με τον βιοπορισμό μου και τα προβλήματα του κόσμου των ενηλίκων, μήτε να διανοηθείς να μου προτείνεις να γυρίσω με τη χρονομηχανή και να ξανα-υποστώ αυτή την άθλια περίοδο. Ζαμέ!

Τι δεν μας έμαθαν στο σχολείο!
Τι να σου πρωτοθυμηθώ; Την παπαγαλία για να περάσω στις πανελλήνιες; Τα φροντιστήρια που με είχανε φάει οι δρόμοι να πηγαίνω με το λεωφορείο πέρα-δώθε δώδεκα στάσεις μέχρι τη Στουρνάρα και την πλατεία Κάνιγκος (ναι, ξεύρω: πλατεία Κάνιγκ είναι, αλλά ούτε αυτό μου το έμαθε το σχολείο);

Τα ξενύχτια του διαβάσματος για τις άπειρες εξετάσεις και τα διαγωνίσματα (μην ξανακούσω να μου πεις τη φράση “βγάλτε-μια-κόλλα-χαρτί”, γιατί θα σε αρχίσω στις ραμφιές!) -που αν έχεις το Θεό σου, τελείωνα κατά τις 11 με 12 το βράδυ και έβαζα το ξυπνητήρι στις 5 και μισή τα ξημερώματα, για να συνεχίσω!

Τις ώρες που έχω θυσιάσει από τη ζωή μου για να αποστηθίσω στα θρησκευτικά, σελίδες επί σελίδων αερολογίας για τη βασιλεία των ουρανών; Τα εντελώς θεωρητικά μαθηματικά με τις παραγώγους και τα ολοκληρώματα, που ακόμα περιμένω να δω πού ακριβώς θα χρησιμοποιήσω στη ζωή μου; Τη φιλόλογο που βαριόταν σαν έμπαινε η άνοιξη, μας έβαζε να διαβάζουμε μόνοι μας και καθόταν στο έδρανο με τα γυαλιά ηλίου;

Τον παπά που έσκιζε τα τετράδιά μας γιατί δεν του άρεσε ο γραφικός χαρακτήρας του Γιαννάκη και της Τασούλας; Τον φυσικό που έβγαζε το μπλοκάκι με τα ονόματα και κούναγε απειλητικά το στυλό του για το ποιον θα σηκώσει για να ξευτιλίσει στον πίνακα;

Τη γυμνάστρια πενηνταπέντε ετών με την κοιλούμπα που περιοριζόταν σε δύο κινήσεις: (α) σας δίνω τις μπάλες στην αρχή της ώρας, (β) σφυρίζω σαν τον Ποπάι για να μου τις φέρετε πίσω στο τέλος της ώρας. Δεν συνεχίζω, γιατί είμαι βέβαιος ότι έχεις κι εσύ να αραδιάσεις κάμποσες μαύρες μέρες που πέρασες στα θρανία.

Θα μου πεις, όλα μαύρα; Όχι. Υπήρχε προφανώς και η αλέγκρα η διάθεση, τ’αστείο και η σαχλαμάρα, το “χόρευε τουίστ, χόρευε τρελά, χόρευε τουίστ κι όλα θα παν καλά”! Υπήρχαν οι -δυστυχώς μετρημένοι στο ένα χέρι- καλοί δάσκαλοι (και οι εξαιρετικά καλοί δάσκαλοι), υπήρχαν οι εκδρομές, υπήρχαν οι παρέες.

Αλλά το σχολείο καθ’αυτό -και επέτρεψέ μου εδώ να γενικεύσω κι ας αδικήσω τους άξιους ανθρώπους που κάμουν με μεράκι τη δουλειά τους- είναι στην Ελλάδα μία παταγώδης αποτυχία: μία μεγάλη μπαλαφάρα!

Ναι, θα σου εξηγηθώ. Διότι είκοσι σχεδόν χρόνια μετά, δικαιούμαι νομίζω να κάμω κάποιες διαπιστώσεις. Για τα όσα δεν μου έμαθε το σχολείο. Ενώ θα όφειλε.

Πρώτον, ξένες γλώσσες. Σ’αγαπώ ελληνικά, ίο τε αμο ιταλικά, ζε βουζ εμ φραντσέζικα, άι λαβ γιου εγγλέζικα. Κι αν σήμερα ομιλώ και καταλαβαίνω πεντέξι γλώσσες, ούτε μυρουδιά δεν πήρα ποτέ στο σχολείο. Έμπαινε η γαλλικού στην τάξη και ρώταγε με ύφος και αξάν από τα Δρυμίγκλαβα, “κι βε αλέ ο ταμπλό;” και όλοι κοιταζόντουσαν ωσάν να είδαν το άλιεν!

Όπως καταλαβαίνεις, το μάθημα γινόταν με τους δυοτρείς που ξεύραμε το παρλεβού φρανσέ από το φροντιστήριο και οι υπόλοιποι διαβάζανε άλλα επιμορφωτικά αναγνώσματα (το Κλικ, το 01, τη Σούπερ Κατερίνα).

Δεύτερον, αγωγή. Και δεν εννοώ φυσική αγωγή, προτάσεις, ανατάσεις, επικύψεις, πέστε κάτω για πουσάπς. Αλλά σου ομιλώ για καλή αγωγή. Τρόπους, πώς το λένε; Θα μου πεις, αυτό είναι μέλημα της οικογένειας, στο σχολείο πάμε για να μάθουμε βου και α, βα. Αλλά θα διαφωνήσω μαζί σου κάθετα: το σχολείο είναι -ή θα έπρεπε να είναι- εξίσου υπεύθυνο για τη διαπαιδαγώγηση της πιτσιρικαρίας.

Ζαμπούνης; Ναι, Ζαμπούνης! Να μάθει κανείς πότε πρέπει να μιλάει, πώς πρέπει να απευθύνεται στους άλλους, γιατί σεβόμαστε τους κανόνες και γιατί δεν γράφουμε στον τοίχο, δεν καίμε το βιβλίο, δεν βρίζουμε, δεν ασχημονούμε, δεν κάμουμε κατάληψη, δεν τραβάμε την κοτσίδα της μικρής Αννούλας.

Τρίτον, μέθοδος. Μόλις στο τέλος του Πανεπιστημίου, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τη σημασία της. Είναι η γνωστή κλισέ ρήση που λέει πως δώσε μου ψάρια και θα χορτάσω σήμερα το βράδυ, μάθε με να ψαρεύω και θα είμαι χορτασμένος μια ζωή. Ε λοιπόν, η μασημένη, στεγνή και αγέλαστη πληροφορία, δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε γνώση που να χτυπιούνται κάτω δεκαεφτά μαθηματικοί και δώδεκα φιλόλογοι. Πρέπει να μου δείξεις πώς αναζητώ τις πληροφορίες, πώς τις οργανώνω και πώς τις χρησιμοποιώ πρακτικά για να βελτιώσω τη ζωή μου και τον εαυτό μου. Έλεος δηλαδής με την αποστήθιση και την εμμονή με το βιβλίο (“σήμερα έχετε από τη σελίδα 45 ως τη σελίδα 47” -κι εσένα γιατί σε έχουμε κυρά-μου, για σελιδοδείκτη;).

Μία άλλη άποψη για τα χρόνια που περάσαμε στα θρανία!

Τέταρτον, λετς χαβ φαν. Η γνώση είναι μία από τις δυοτρεις μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή. Και ξεύρεις κάτι; Είναι διασκέδαση, δημιουργικότητα, φαντασία, ενθουσιασμός, περιέργεια. Είναι παιχνίδι, γαμώτο! Αλλά το ελληνικό σχολείο δεν έχει μέσα του τίποτε από όλα αυτά. Δεν έχει καθόλου χαρά. Δεν έχει καθόλου γέλιο. Δεν έχει φαντασία, μήτε δημιουργικότητα.

Και κάπως έτσι διαμορφώνει τους ζοχαδιασμένους, ημιμαθείς πολίτες του αύριο -που μονάχα η προσωπική τους έφεση ή η έγνοια των γονιών τους και κάποιων δασκάλων που με προσωπική προσπάθεια έχουν τυχόν φυτέψει ένα σπόρο περιέργειας μέσα στα μυαλουδάκια τους, μπορεί και να τους οδηγήσει αύριο-μεθαύριο στο να επιστρέψουν στη γνώση. Και να την ανακαλύψουν επιτέλους.

Οι υπόλοιποι, καταδικασμένοι. Στο να μην πάρουν ποτέ πρέφα. Τη χαρά του να μαθαίνεις, να επισκέπτεσαι ένα μουσείο, να παρακολουθείς μία παράσταση, να διαβάζεις ποίηση, να ψάχνεις πηγές σε μία βιβλιοθήκη, να κάμεις μία έρευνα και να σου αποδίδει ένα αποτέλεσμα.

Εψές το βράδυ, περπατώντας στην Πάτρα, διάβασα ετούτο το σύνθημα. “Το σχολείο παραμένει φυλακή, ακόμα και με γκράφιτι”. Και παρότι θα’θελα πολύ να κάτσω με αυτόν τον πιτσιρικά και να του εξηγήσω ότι χελόου, δεν γράφουμε στον τοίχο λέμε, συνειδητοποίησα ότι δεν έχω σχεδόν κανένα επιχείρημα για να τον πείσω ότι η ουσία της δήλωσής του είναι λάθος.

Κατηγορώ το σχολείο. Για όλα όσα δεν μου έμαθε. Για τις πόρτες που δεν μου άνοιξε. Για το χάσιμο της ευκαιρίας. Το κατηγορώ. Για την αποτυχία του στο να δείξει σε ένα μικρό παιδί, πόσο υπέροχο είναι το ταξίδι της ζωής.

ΠΗΓΗ:
thessaloniki arts and culture gr



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

9 σχόλια στο “Τι δεν έμαθα στο σχολείο!”
  1. ΤΟ ΟΤΙ ΕΜΑΘΕΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΣΤΟΧΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΡΕ ΦΙΛΕ? ΤΟ ΟΤΙ ΠΗΓΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΑΘΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ…ΜΕΘΟΔΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΜΑΘΕΣ? ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΡΙΞΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΜΑΘΕ Β+Α ΒΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΣ ΣΑΝ ΑΣΗΜΑΝΤΟ. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΡΕ ΕΞΥΠΝΕ ΦΙΛΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΕΣΥ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΕΦΙ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ …ΖΩΟΥΛΑ ΣΟΥ?
    Υ.Γ.
    ΟΣΟΥΣ ΨΥΧΙΚΑ ΥΓΙΕΙΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΧΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ , ΟΛΟΙ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ…
    ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ………..

  2. καπως ετσι και εγω με τη μονη διαφορα στο τεχνικο λυκειο ειχαμε και δικους μας καθηγητες και τουλαχιστων καπως πηγαινε

  3. Φίλε αρθρογράφε, ΟΚ καταλάβαμε ότι έχεις πρόβλημα και πρέπει να απευθυνθείς σε γιατρό του Άδωνι. Εαν όντως τα πέρασες αυτά, τι να πω, μάλλον ήσουν άτυχος. Γιατί εγω στο σχολείο πέρασα γαμάτα, είχαν δασκάλους που μέχρι και σήμερα 18 χρόνια μετά τους βλέπω στο δρόμο και τους λέω καλημέρα, δασκάλους που μου έμαθαν να αγαπώ την Ελλάδα, δασκάλους που με έμαθαν να προστατεύομαι από το σεισμό, που είναι το καταφύγιο (βλέπεις μεγάλωσα στη Μυτιλήνη και είναι σε απειλή πολέμου). Στο σχολείο έμαθα γράμματα για να σου γράφω τώρα, ιστορία για να ξέρω ότι κάποιοι την ξέχασαν γι΄αυτό και θα την ξαναζήσω εξαιτίας τους, αλλά και απλά πράγρατα, όπως να κάνω υπομονή όταν πάω τράπεζα, δημόσιο και να μην κάνω σαν μερικές θείτσες. Επίσης οι δάσκαλοι μου, μου έμαθαν να σέβομαι τους μεγάλους και κυρίως τους παπούδες, γιατί κάποτε με ξεσκάτιζαν και στο τέλος κάποιος απόγονος μου θα με ξεσκατίζει γιατί θα τα κάνω πάνω και από πάνω θα του κάνω τη ζωή πατίνι. Στο σχολείο μου, έμαθα να ερωτεύομαι, να απογοητεύομαι, να γοητεύομαι, να τρελαίνομαι όταν χάνει η σχολική ομάδα. Στο σχολείο πήγα την πρώτη μου εκδρομή, ξέροντας ότι η μάνα μου από πίσω έκλεγε 5 μέρες και μου έβαζε και τα γκάζια γιατί δεν πήρα νωρίς τηλέφωνο (τότε δεν είχα κινητό). Στο σχολείο έμαθα να κάνω περήφανος παρέλαση και ας την έκανα λάθος (αυτό το κατάλαβα στο στρατό).
    Ναι το σχολείο έχει λάθος σύστημα, γιατί είναι εξατασιοκεντρικό και παπαγαλίστικο. Αλλά σκέψου κάτι. Στην Ελλάδα, ακόμα και σε αυτή της κρίσης και των μνημονίων, βγαίνουν οι καλύτεροι μαθητές στο κόσμο. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

    Μυτιληνίος 2

    ΥΓ1 Εαν αυτό που σου περιγράφω απέχει από τις δικές σου εμπειρίες, δεν φταίω εγώ. Επαναλαμβάνω ή είσαι πολύ άτυχος ή χειρότερα τα βλέπεις από λάθος σκοπία.

    ΥΓ2 Εαν φίλε αρθρογράφε έχεις παιδιά, προσπάθησε να κρατήσεις τις εμπειρίες σου μακριά και να μην τα δηλητηριάζεις. Έχω μια κόρη στο δημοτικό, που σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με το δημοτικό που έκανα εγώ. Αλλά σκέφτομαι ότι τα παιδιά τα τρελαίνουν οι γονείς που τα στέλνουν σε φροντιστήρια, μουσικές, αθλήματα, ενώ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ποτε στην ζωή τους να τα χρειασθούν. Ξέρετε πόσο θέλετε να πάρετε Lower εαν κάνετε ιδιαίτερα : 2 χρόνια.εντατικά. Ξέρετε ότι τα πτυχία πληροφορικές ισχύουν μόνον για 3 χρόνια και μετά είναι άκυρα; Αλήθεια εαν το παιδί σας δεν θέλει να μάθει πιάνο, κιθάρα γιατί σώνει και καλά το ζορίζετε, αφού του είναι άχρηστη γνώση.

    ΥΓ 3 Μήπως τελικά τα παιδιά τα σκοτώνουμε για να βγάλουμε τις δικές μας ελλείψεις και θέλω και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τα ρωτήσουμε;

  4. Θα συμφωνησω με τον αρθρογραφο…Και σαν πιο "παλια" θα παω ακομα πιο πισω. Τοτε που το πολυτονικο,στο δημοτικο, ηταν ο εφιαλτης μας. Τοτε που κανεις δασκαλος δεν μπηκε στο κοπο να μας ε ξ η γ η σ ε ι τι στο καλο ηταν αυτα τα – πολυ σοφα εν τελει – συμβολακια, που εμπαιναν πανω (η κατω) απ' τα γραμματα. Για μας τοτε ηταν απλα μια ακομα αφορμη για να…τις αρπαξουμε! "Ανοιξε το χερι σου!" ηταν το συνθημα, και μεις απλωναμε τις παλαμες μπροστα, περιμενοντας το χτυπημα απ' τη "βεργα" η απ το χαρακα, γιατι μπερδεψαμε τις δασειες με τις ψιλες η τις οξειες με τις περισπωμενες..Κι αν εγω ημουν απ τις τυχερες που ειχα εναν παππου επιμονο, να με "βομβαρδιζει" με λογοτεχνικα βιβλια, για να μπορω να δω και την καλη πλευρα του να "μαθαινω γραμματα", καποιοι αλλοι, απ το σχολειο θυμουνται απλα πολυ καθαρα ποσο "ετσουζε" η βεργα…η πως η πρωτη ωρα εφευγε καθε πρωι με το να…πλενουν το αυτοκινητο του "δασκαλου"!!
    Οσο για την "αγωγη", τη "μεθοδο", τη "διασκεδαση", την "ερευνα", αν παλι δεν ηταν αυτος ο ερμος ο παππους, με τους "μυθους του Αισωπου" παραμασχαλα καθε βραδυ, να ψαχνουμε μαζι το "ηθικο διδαγμα" της εκαστοτε ιστοριας, η να με προτρεπει να ψαξω στην εγκυκλοπαιδεια τοτε, για καθε απορια που μου γεννιοταν και κεινος δεν ηξερε να μου απαντησει, τοτε σιγουρα δεν θα ημουν ο ιδιος ανθρωπος που ειμαι σημερα. Στα μετεπειτα σχολικα χρονια τιποτα δεν αλλαξε. Εκτος βεβαια απ το πολυτονικο και τη βεργα.. Ισως καπου-καπου ενας διαφορετικος καθηγητης, που για μια-δυο ωρες μας θυμιζε για ποιο λογο ημασταν εκει πρωι-πρωι, αλλα μεχρι εκει…
    Δυστυχως, δεν μπορω παρα να συμφωνησω με τον αρθρογραφο…..

    "Υμητος"

  5. @ 13 Νοεμβρίου 2013 – 9:12 π.μ.
    εγω ειμαι 50άρης. εζησα το σχολειο σε ολες τις μορφες του και σε χειροτερο και σε καλυτερο επιπεδο απο οτι αναφερει ο αρθρογραφος.
    πιστευω οτι δεν καταλαβες το νοημα.
    υπαρχει ενα 30ετες αρθρο με τιτλο All I ever needed to know, I learned in Kindergarden, παραθετω ελπιζω να χωρεσει. Υπαρχει στο διαδικτυο

    Most of what I really need to know about how to live, and what to do, and how to be, I learned in kindergarten. Wisdom was not at the top the graduate school mountain, but there in the sand box at nursery school.

    These are the things I learned. Share everything. Play fair. Don’t hit people. Put things back where you found them. Clean up your own mess. Don’t take things that aren’t yours. Say you are sorry when you hurt somebody. Wash your hands before you eat. Flush. Warm cookies and cold milk are food for you. Live a balanced life. Learn some and think some and draw some and paint and sing and dance and play and work everyday.

    Take a nap every afternoon. When you go out in the world, watch for traffic, hold hands, and stick together. Be aware of wonder. Remember the little seed in the plastic cup? The roots go down and the plant goes up and nobody really knows how or why. We are like that.

    And then remember that book about Dick and Jane and the first word you learned, the biggest word of all: LOOK! Everything you need to know is there somewhere. The Golden Rule and love and basic sanitation, ecology, and politics and the sane living.

    Think of what a better world it would be if we all, the whole world, had cookies and milk about 3 o’clock every afternoon and then lay down with our blankets for a nap. Or we had a basic policy in our nation and other nations to always put thing back where we found them and clean up our own messes. And it is still true, no matter how old you are, when you go out in the world, it is best to hold hands and stick together.

  6. ΦΙΛΕ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕ…ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΙΠΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ… ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΓΛΥΚΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ …ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΛΟ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΒΓΗΚΕ…ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΥΜΑΣΙΟ ΛΥΚΕΙΟ…ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ … ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΓΝΩΣΗ ΕΔΩΣΑΝ …ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ …ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ …ΤΗΝ ΑΘΕΙΑ …ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ..ΤΗΝ ΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ [ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ] ΓΝΩΣΗ… ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΕΜΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΛΟΥΜΕ …ΣΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ [ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ] ΓΕΝΕΙΕΣ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ… [ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑΙ ]…ΒΑΛΕ ΜΕ ΝΟΥ ΣΟΥ ΑΝ ΕΣΥ ΛΕΣ ΑΥΤΑ ΤΩΡΑ ….ΣΚΕΨΟΥ ΤΟΤΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΔΙΑ …ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΙ ΘΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ….jiannhs kozani

  7. 9:12 δεν ειπε ο ανθρωπος οτι ειναι αχρηστο το σχολειο!εχει πολυ δικιο σε αυτα που λεει που διαφωνεις ακριβως?
    9:53 δεν ειναι ατυχος ο αρθρογραφος εσυ εισαι πολυ τυχερος!διαβαζοντας το αρθρο εβλεπα εμενα,οπως κ ο καθενας νομιζω θα ταυτιστει με αυτο.

  8. σωστα το σχολειο ειναι φυλακη ΑΛΛΆ…..
    αν αφησεις ελευθερο το πουλι που μεγαλωσε μεσα σε κλουβι, δε θα μπορεσει να αξιοποιησει αυτο το μεγιστο αγαθο και θα …πεθανει…
    αυτο ακριβως μου συνεβη σημερα οταν προσπαθησα να αλλαξω τον τροπο διδασκαλιας απο κλασικο σε βιωματικο μιας και το μαθημα μπορουσε να τον υποστηριξει….
    Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΕΛΕΙ ΠΟΟΟΟΟΛΛΛΑΑΑΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ… (μιλώ από την εκπαιδευτική μου πειρα) γιατι πρωτα πρεπει να μαθει να ζει εξω απο κλουβια για να καταλαβει …. και φυσικα το πρωτο κλουβι του ειναι η οικογενεια 🙂 🙂

  9. ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΩΡΑ ΤΕΛΙΩΝΩ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΙΟ ΣΥΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΔΩ ΚΑΙ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΜΑΘΑ ΤΑ ΑΠΑΙΡΗΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, ΑΛΦΑΒΗΤΟ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ , ΧΟΝΔΡΙΚΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΒΑΣΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ , ΣΩΣΤΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ , ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΑΧΡΗΑΣΤΑ . ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΛΕΠΤΟΜΕΡΟΣ ΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΣΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΛΑΘΟΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ 15-17 ΕΤΩΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ , ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΤΑΝΕ ΕΚΕΙ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ , Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΠΛΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ,ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΛΑΘΟΣ , ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΜΙΣΑ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΚΡΥΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ , ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΟΛΩΝ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΧΕΙ ΜΕΛΕΤΗ , ΧΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΑΣΗΜΑΑΝΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ , ΑΡΧΑΙΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΤΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ 1 ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΜΙΣΙΣΟΥΜΕ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟ ΚΕΦΙ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΥΠΙΚΟΥΡΕΣ ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΘΥΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ , ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΑΛΛΗ ΛΙΩΝΟΥΝ ΣΤΗ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΟ, ΓΛΩΣΕΣ ΜΕ ΛΑΘΟ ΤΡΟΠΟ ΜΑΘΗΣΗΣ , ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΒΟΥΛΟΥΣ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΒΑΤΟ ΕΓΩ ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ 2+2=5 ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΥΕΦΤΙΚΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ

    ΣΡΘΛ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek