Διαφημίσεις

Σκέψεις… από τη δικιά μας καθημερινή ζωή.

Παιδί, παιδεύω, παιδεύομαι

Γεννιόμαστε, αφουγκραζόμαστε και μετά παιδεύομαστε ο καθένας ξεχωριστά σε διαφορετικά περιβάλλοντα, φυσικά, οικογενειακά οικονομικοπολιτικά.

Βέβαια, τα άτομα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια αναπτύσσονται και εξελίσσονται
με όμοιο τρόπο;

Πόσες φορές έφτασε στ’ αυτιά μας η φράση “μα μεγαλώσανε με τους ίδιους γονείς αλλά είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους!’’

Η ατομικότητα, η μοναδικότητα της ύπαρξης κάθε νέου ανθρώπου δηλώνουν τα διαφορετικά επικοινωνιακά κανάλια και τις διαφορετικές αλληλεπίδράσεις με άτομα και περιβάλλοντα.

Θυμάμαι όταν δούλευα σε φροντιστηριακές τάξεις, γυρνώντας από τον πίνακα προς το μέρος των μαθητών, έβλεπα στα μάτια τους διαφορετικές απορίες ή ακόμα και ίδιες αλλά συνεδεμένες με διαφορετικές παρανοήσεις, όμως σημαντικότερο για μένα και του
προαπαιτούμενου ταλέντου ήταν οι διαφορετικές προσδοκίες που ειχαν απέναντι μου.

Όπως επίσης θυμάμαι ότι υπήρχαν και παιδιά που κατέγραφαν, κατανοούσαν και απέδιδαν ως προς το ερέθισμα γνώση και χωρίς μεγάλο κόπο, γιατί άραγε;

Πέρα από την έλλειψη ή ύπαρξη δεξιότητας κατανόησης και χειρισμού του χρόνου
παρατηρούσα πόσο σημαντική ήταν η επίσης έλλειψη ή ύπαρξη της κατάλληλης ωρίμανσης των ανθρώπινων ιδιοτήτων, δηλαδή της αυτοπροσδιοριζόμενης φυσικής παρουσίας (χαρακτηριζόμενο από αυτοπεποίθηση Εγώ), της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης, γνωστικής-πνευματικής και τέλος της γενετήσιας (αναγκών-ορμών).

Φανταστείτε λοιπόν ένα νέο άτομο, που ανάλογα με το πόσες από τις παραπάνω τάσεις έχει, αρχίζει να αναπτύσσει και να ικανοποιεί, ν’απεικονίζεται ως ένα σημείο, ως ένα ευθύγραμμο τμήμα, ως ένα τρίγωνο ή ως …..ένα εξάγωνο που πάλλεται δυναμικά μέσα στο χώρο να προβάλλει ως ένα γεμάτο λάμψη, τέλειο πρίσμα!

‘Ετσι λοιπόν, τι απάντήσεις πρέπει να δοθούν σε ερωτήσεις του τύπου, γιατί τεμπελιάζει το παιδί μου; Γιατί ενώ διαβάζει δεν αποδίδει; Γιατί δεν χαίρεται με τις καλές επιδόσεις του; Και πολλές άλλες που σίγουρα η απάντηση δεν είναι, “φταίει ο δάσκαλος”!Ναι κάποιες φορές φταίει και αυτός γιατί ως άνθρωπος εντάσσεται στο παραπάνω πλαίσιο που ανέπτυξα αλλά δεν είναι μόνο ο δάσκαλος, δεν είναι μόνο η οργανωμένη, τυπική εκπαίδευση, είναι και η οικογένεια.

Παιδί λοιπόν…μέσα σε μια σχέση, σ’ένα γάμο ή και ακόμα σε μια μονογονεϊκή οικογένεια, από την ώρα που γεννιέται αναγκαζόμαστε ν’αλλάξουμε τρόπο ζωής, σκέψης και οργάνωσης. Αυτό μας οδηγεί στο να χαλάει η ισορροπία μας και να νιώθουμε ότι πνιγόμαστε, ότι αδικούμαστε, ότι χανόμαστε, δεν προλαβαίνουμε τις κατάστασεις που πριν, παλαιότερα, τις είχαμε υπό έλεγχο….

Δεν είναι όμως μια ευκαιρία παίδευσης; Μαθαίνουμε σιγά-σιγά να επαναπροσδιοριζουμε τον εαυτό μας, ν’αγαπάμε αληθινά, ν’ανοίγουμε παρακλάδια ροής της ανθρώπινης ενέργειας και των δυνατοτήτων της στο μελλοντικό κόσμο μέσω του εξελίξιμου χρόνου. Δεν είναι ιερό αυτό; Δεν είναι ένα επιστημονικά και μη θαύμα; Η προσφορά παιδείας σ’ένα νέο άτομο είναι σαν μια αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση χωρίς πνευματικό αλλά μόνο βιολογικό τέλμα…

Απλά λοιπόν, από πολύ μικρό, σ’ένα παιδί:

Α. Απαντάμε σ’όλα του τα γιατί, όσο κουρασμένοι και αν είμαστε και αν δεν γνωρίζουμε του το λέμε και του υποσχόμαστε ότι θα ψάξουμε την απάντηση μαζί
Β. Βοηθάμε το παιδί στο να κατανοεί. Χωρίς κατανόηση το παιδί δεν μελετά, δεν αναπαράγει γνώση, άρα δεν ικανοποιείται και συναισθηματικά οπότε όλη η διαδικασία του είναι μια επίπονη εμπειρία στην οποία δεν αφομοιώνει και δεν εφαρμόζει.

Γ. Συμπαράσταση!!!!!! Και εσείς αυτό δεν περιμένετε από τους γύρω σας; Ασχοληθείτε με την “εργασία” του, δώστε αξία σ’αυτό που κάνει, μην κριτικάρετε, μην γινεστε η γνωστική ‘’πατερίτσα’’ του, απλά μάθετε του πώς να βρίσκει αυτό που ψάχνει και πώς να παίζει το ρόλο του δασκάλου όταν είναι ν’αφομοιώνει πληροφορίες, πιστεψτε με τους αρέσει !

Δ. Καθιερώστε όσο μπορείτε τη δια βίου μάθηση για τον ίδιο τον εαυτό σας, ακόμα και ένα απλό βιβλίο να διαβάζετε, τότε εσείς δίνετε αξία στη μόρφωση και έτσι δικαιολογείτε το ότι θέλετε το ίδιο το παιδί σας να το παιδεύετε!

Ας θυμόμαστε λοιπόν ότι η μελέτη μας βοηθά κοινωνικά παρέχοντας μας όλο και περισσότερους δίαυλους επικοινωνίας με τους συνάνθρωπους μας, έχει θετικές ψυχοσωματικές επιδράσεις και το πιο σημαντικό: δεν είναι καλύτερο να φτιάξουμε το δικό μας έξυπνο μυαλό από το να βασιζόμαστε μόνο σ’ αυτό των άλλων;

«Ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω»
Σωκράτης

Ανθή Νταμπρατζή

Πυλαία, Θεσσαλονίκης



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

2 σχόλια στο “Παιδί, παιδεύω, παιδεύομαι…”
  1. είχε πει σοφά ο Ουμπέρτο Έκο…

    "Η παιδεία βρίσκεται σε παρακμή, οι νέοι δε θέλουν να μάθουν τίποτε, οι τυφλοί οδηγούν τους τυφλούς και τους γκρεμίζουν σε αβύσσους, τα πουλιά αφήνουν τις φωλιές πριν μάθουν να πετούν"…

    για σκεφτείτε την εικόνα…

    κατά την άποψη μου η κρίση της παιδείας είναι ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα του καιρού μας… είναι και αυτό που οδήγησε στη κρίση αξιών που βιώνουμε..

    όσο μπορεί ο καθένας, όσο μας το επιτρέπουν οι γνώσεις (γι'αυτό σημαντική η δια βίου μάθησή μας)
    και ο χρόνος μας…

    για τα περισσότερα δε χρειάζονται γνώσεις… αλλά καρδιά.. ψυχή.. ένστικτο… θέληση… (έχουμε άπειρα παραδείγματα που η έλλειψη μόρφωσης δεν είχε καμμιά σημασία.. Κολοκοτρώνης, στρατ. Μακρυγιάννης κ.α.)

    τι οφείλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας?

    – γύμναση του στοχασμού, της κριτικής σκέψης, της αυτενέργειας
    – ενίσχυση της πολύπλευρης παρατήρησης,της αυτοπεποίθησης, της πνευματικότητας, της ανθρωπιάς, της υπευθυνότητας, της αγάπης στον συνάνθρωπο, της στοργής, της δημιουργικότητας και της προσφοράς
    -πνευματική ανησυχία, φιλομάθεια,
    -ανάπτυξη δεξιοτήτων, καλλιέργεια ευαισθησίας, φαντασίας
    -καλλιέργεια εθνικού φρονήματος όχι όμως σοβινισμού αλλά ενσυνείδητου πατριωτισμού και πίστης στις εθνικές παραδόσεις.

    χρέος μας είναι να δημιουργήσουμε "άρτιους" ανθρώπους, να καλλιεργήσουμε τη ψυχή τους, να γίνουν πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι.. να μη μείνουν στη στείρα γνώση του σχολείου ..
    αλλά να τους δώσουμε το ΦΩΣ.. ώστε ΠΟΤΕ κανείς τυφλός να μην μπορέσει να τα οδηγήσει στην άβυσσο… όταν πια θα έχουν πετάξει με ασφάλεια από τη φωλιά τους…

    "το νου σας στα παιδιά " που λέει συνεχώς και ο ΦΑΕΘΩΝ..
    κάτι ξέρει…

    τα σέβη μου
    η "Ψυχαγωγός"

    Υ.Γ. "Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει."
    Ν.Καζαντζάκης

  2. ζούμε σε παραλόγους καιρούς ..

    αδέλφια μεγαλώνουν χώρια..

    όλα τα παιδιά γεννιούνται με κάποια αποστολή …

    από τα ποιο ξεχωριστά μέχρι τα ποιο #ξεχωριστά#..

    Η ΑΣΠΊΔΑ Η ΚΑΤΑΦΥΓΉ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΊΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΊΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΈΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΆΚΙΑ ΤΟΥΣ.. Η ΥΓΕΊΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΡΤΆΤΑΙ ΑΠΌ ΑΥΤΑ..

    ΜΗΝ ΞΕΧΩΡΊΖΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΑΝΆΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΚΑΝΌΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ…

    ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΕΔΏ ΓΙΑ ΚΆΠΟΙΟ ΛΌΓΟ..

    ΤΑ ΑΔΕΛΦΆΚΙΑ ΈΧΟΥΝ ΚΟΙΝΌ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΌ ΑΊΜΑ.. ΌΤΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΎΕΙ ΤΟ ΈΝΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΊ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΟ ΆΛΛΟ..

    τυχερά τα κρύσταλ παιδιά που έχουν αδελφάκι.. ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΣΠΆΝΙΟ!

    Η ΑΓΆΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΆΠΑΝ…

    ΦΑΕΘΩΝ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek