Θα ήθελα πραγματικά να μάθω την νομική μορφή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

Συγχώρεσε με που είμαι αδιάβαστος και αφελής άλλα θα ήθελα να μάθω την νομική μορφή έχει αυτή η νέα αρχή …!!..

Αν είναι κρατική η όχι … και αν όχι τι νομική μορφή εχει; ..είναι εταιρία; …είναι οργάνωση; τι είναι;

Έπεσα σε ένα άρθρο ..(αν και καιρό γαργαλώ λιγo τα θέματα του Κράτους να βρω κάτι που το κρατώ μυστικό) …και διαβάζοντας ενισχύθηκαν κάποιες υποψίες μου για διάφορα καλούδια που μας εμπλέκουν εμάς τους πολίτες και το αγγλικό δίκαιο που είναι όλα τα δάνεια κοκ…..

Σας αφήνω να το διαβάσετε με προσοχή..και να ξαναπώ ..ότι συνεχίζω να ψαχνω νομικό συνεργάτη επιστημονικό σύμβουλο ώστε να κάνουμε κάποια πράγματα που ίσως να είναι και όμορφα πράγματα!!!!!!! Να αγαπάει και λίγο πατρίδα όμως ..με το κεφάλι ανοικτό κοκ κοκ !!

Το κειμενακι τώρα….με τίτλο

Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων: Οι δανειστές τώρα δικαιώνονται…

Στο πρώτο άρθρο στο πολυνομοσχέδιο

Το πρώτο άρθρο προβλέπει την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και την αντικατάστασή της από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) που έχει στόχο τον προσδιορισμό, την βεβαίωση και την είσπραξη των φορολογικών, τελωνιακών και λοιπών δημοσίων εσόδων. Η Αρχή απολαύει λειτουργική ανεξαρτησία και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα.

Από τα θέματα που έθεταν με μεγάλη επιμονή οι δανειστές-εταίροι από την έναρξη κιόλας των μνημονίων το 2010, ήταν η μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε Ανεξάρτητη Αρχή. Μια επιμονή που όσο περνούσε ο καιρός και η χώρα βυθιζόταν στο σπιράλ της ύφεσης και της φτώχειας γινόταν όλο και πιο… κατανοητή.

Στόχος από την αρχή ήταν να ξεκοπεί ο σχεδιασμός και η είσπραξη των εσόδων του κράτους από οποιαδήποτε πολιτική παρέμβαση και να διαμορφωθεί ένας αμιγώς τεχνοκρατικός μηχανισμός, ο οποίος μακριά από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες θα βλέπει μόνο αριθμούς, θα εκπονεί επιχειρησιακά σχέδια επιβολής και είσπραξης νέων φόρων και κυρίως θα ελέγχεται απ’ ευθείας από τους δανειστές και θα αναφέρεται «αδιαμεσολάβητα» σ’ αυτούς.

Και αυτή -την όχι τυχαία- επιμονή των δανειστών έρχεται να ικανοποιήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού τα πρώτα άρθρα του πολυνομοσχεδίου της φοροκαταιγίδας που ψηφίζεται την Κυριακή, είναι αφιερωμένα στη σύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Με τη δημοσίευση του πολυνομοσχεδίου η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων καταργείται αυτόματα, όπως και η θέση του αντίστοιχου Γενικού Γραμματέα, του κ. Πιτσιλή εν προκειμένω.

Από την δεύτερη παράγραφο του πρώτου άρθρου γίνεται ξεκάθαρο ότι η «Αρχή απολαύει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές». Επίσης στο άρθρο 3 σημειώνεται ότι «ο πρόεδρος, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Εμπειρογνώμονας και ο Διοικητής κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεσμεύονται μόνο από το νόμο και τη συνείδησή τους και δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ούτε σε διοικητική εποπτεία από κυβερνητικά όργανα ή άλλες διοικητικές αρχές ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό».

Αντίστοιχα ξεκάθαρο είναι και το μακροσκελές άρθρο 5, το οποίο ορίζει τη… σχέση της Ανεξάρτητης Αρχής και τον υπουργό Οικονομικών. Στο συγκεκριμένο, λοιπόν, άρθρο αναφέρεται ότι «η Αρχή δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο ή εποπτεία από τον Υπουργό Οικονομικών». Και πιο κάτω αναφέρεται ότι «σε περίπτωση διαφωνίας του Υπουργού Οικονομικών με τον Διοικητή της Αρχής, σχετικά με την εφαρμογή της φορολογικής πολιτικής, το ζήτημα παραπέμπεται από τον Υπουργό Οικονομικών στο Συμβούλιο Διοίκησης της Αρχής».

Επιπλέον, «η Αρχή, μέσω του Διοικητή της, εισηγείται στον Υπουργό Οικονομικών νομοθετικές διατάξεις για ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της». Ο υπουργός Οικονομικών είναι υποχρεωμένος «πριν από την υποβολή προς ψήφιση στη Βουλή νομοθετικών διατάξεων για ζητήματα φορολογικής και τελωνειακής πολιτικής καθώς και της εφαρμογής τους», να τις γνωστοποιεί στην Αρχή. «Η Αρχή εντός 30 ημερών από το χρόνο που έλαβε γνώση διατυπώνει γνώμη επ’ αυτών, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν είναι δεσμευτική για τον Υπουργό Οικονομικών. Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας αυτής θεωρείται ότι η Αρχή έχει διατυπώσει γνώμη σύμφωνη προς το περιεχόμενο των νομοθετικών διατάξεων. Σε περιπτώσεις επείγοντος, η ως άνω προθεσμία συντέμνεται σε 10 ημέρες, ενώ σε περιπτώσεις κατεπείγοντος σε τρεις ημέρες». Αντίστοιχη πρόβλεψη υπάρχει και για κάθε νομοθετική πρωτοβουλία όλων των υπουργείων, όταν αφορούν ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων της Αρχής.

Τα μακρύ χέρι των δανειστών

Οι προθέσεις και η στόχευση «σφραγίζονται» στις προβλέψεις του νομοσχεδίου για τη διοίκηση της Ανεξάρτητης Αρχής, που είναι το Συμβούλιο Διοίκησης και ο Διοικητής.

Στο άρθρο ορίζεται ότι «το Συμβούλιο Διοίκησης είναι πενταμελές, αποτελούμενο από τον Πρόεδρο και τέσσερα ακόμη τακτικά μέλη, τα οποία δεν είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Διοίκησης συμμετέχει ο Διοικητής της Αρχής ως εκ της ιδιότητάς του χωρίς δικαίωμα ψήφου».

Και λίγο πιο κάτω τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρα: «Κατά τα πρώτα πέντε έτη λειτουργίας της Αρχής, στο Συμβούλιο Διοίκησης θα παρέχει εξειδικευμένες συμβουλευτικές υπηρεσίες, σε ζητήματα βέλτιστων διεθνών πρακτικών, Εμπειρογνώμονας με εμπειρία σε ζητήματα φορολογικής διοίκησης που έχει αποκτηθεί στο εξωτερικό. Ο Εμπειρογνώμονας, ο οποίος δύναται να συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Διοίκησης χωρίς δικαίωμα ψήφου, έχει τα ίδια δικαιώματα πρόσβασης στα έγγραφα και στοιχεία της αρχής με τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, καθώς και τις ίδιες υποχρεώσεις. Κατόπιν πρότασης του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Υπουργός Οικονομικών δύναται, με απόφασή του που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, να παρατείνει το ανωτέρω χρονικό διάστημα έως πέντε ακόμη έτη».

Και πώς επιλέγεται ο εμπειρογνώμονας; «Ο εμπειρογνώμονας ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, βάσει καταλόγου τριών υποψηφίων, τον οποίο καταρτίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή», όπως αναφέρεται σαφέστατα στο άρθρο 10. Η Κομισιόν, λοιπόν, επιλέγει ή πιο σωστά επιβάλλει τον εμπειρογνώμονα, τον τοποτηρητή δηλαδή.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Στο ίδιο άρθρο, σε ό,τι αφορά την επιλογή των μελών του Συμβουλίου Διοίκησης ορίζεται ότι «γίνεται από ανεξάρτητη Επιτροπή Επιλογής, η οποία θα απαρτίζεται από: α) τον Πρόεδρο του ΑΣΕΠ, ως Πρόεδρο, β) τον Συντονιστή του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, γ) τον Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, δ) τον Πρόεδρο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, ε) έναν Ακαδημαϊκό, που υποδεικνύεται από τον Υπουργό Οικονομικών και στ) αποκλειστικά για τα πρώτα επτά έτη λειτουργίας της Αρχής, δύο εκπροσώπους που υποδεικνύονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Και εδώ, λοιπόν, παρούσα η Κομισιόν, με άλλους δύο τοποτηρητές.

Αλλά και για την επιλογή του διοικητή τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Στο άρθρο 15 αναφέρεται ότι «η επιλογή των υποψηφίων γίνεται από την ανεξάρτητη Επιτροπή Επιλογής του άρθρου 10 του παρόντος νόμου», δηλαδή, από την 7μελή επιτροπή που επιλέγει και το Συμβούλιο Διοίκησης, στην οποία συμμετέχουν οι δύο επιτηρητές που ορίζει η Κομισιόν.

Αν μελετήσει κανείς αναλυτικά και τις αρμοδιότητες της Ανεξάρτητης Αρχής, οι οποίες αφορούν σχεδόν τα πάντα, από διορισμούς, μέχρι δαπάνες του δημοσίου, ακόμα και ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι προφανές ότι πραγματικά οι δανειστές τώρα δικαιώνονται.

Ιδρύεται ένας τεχνοκρατικός μηχανισμός, μακριά από κάθε πολιτικό και πολύ περισσότερο κοινωνικό έλεγχο και λογοδοσία, ο οποίος με θρησκευτική προσήλωση στα μνημόνια θα είναι από κάθε άποψη το μακρύ χέρι των «εταίρων», οι οποίοι πλέον με κάθε επισημότητα κυριολεκτικά πατάνε πόδι με αποφασιστικές αρμοδιότητες στο πιο στενό κομμάτι του κράτους.

Οι Συνταγματολόγοι τι λένε;

Διαβάσαμε το άρθρο Του Μιχάλη Σιάχου στα dikaiologitika.gr

e-nomothesia