Η Σπίθα…

Το βιβλίο αυτό, μολονότι γράφτηκε (στην αγγλική γλώσσα) πριν από ενάμιση χρόνο (βλ. το οικείο δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών (20-21.6.2020, σελ. 38), περιέχει ρητές αναφορές στον κορωνοϊό του 2020 και, αντιστοίχως, πλήθος όρων που βιώνουμε στο πετσί μας εδώ και επτά μήνες, όπως: καραντίνα, μένουμε στα σπίτια μας, επιβεβαιωμένα κρούσματα, ατομική ευθύνη, κοινό καλό κ.λπ. Απευθύνω έκκληση προς τους εισαγγελείς της χώρας να διαβάσουν αμέσως αυτό το βιβλίο και να πράξουν τα δέοντα, ερευνώντας πώς είναι δυνατόν ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Νίκος Κομνηνός να προσέγγισε με τέτοια ορολογική ακρίβεια ένα φαινόμενο που επρόκειτο να ταλανίσει τον πλανήτη ενάμιση χρόνο μετά την συγγραφή του βιβλίου του! Σας υπόσχομαι πολλά σοκ ακόμη. Συνεχίστε τα μπάνια σας, εγώ θα αφήσω την πνοή μου πάνω στο πληκτρολόγιο για το “κοινό καλό”…

Κωνσταντίνος Βαθιώτης σελ. 12: «[…] Δεύτερον η νόσος ήταν θανατηφόρα σε ποσοστό άνω του 15% των κρουσμάτων. Ήταν ένα υψηλό ποσοστό δεδομένου του αριθμού των ανθρώπων που είχαν μολυνθεί. Τρίτον, η περίοδος επώασης ήταν περίπου δ ύ ο εβδομάδες, κάτι που σήμαινε ότι οι φορείς του ιού μπορούσαν να μολύνουν κι άλλους χ ω ρ ί ς καν να το κ α τ α λ ά β ο υ ν.

Αυτό ήταν το πιο προβληματικό στοιχείο, επειδή πιθανόν να υπήρχαν ήδη εκατοντάδες ανθρωποι, ίσως και χιλιάδες, που μετέδιδαν τον ιό εν α γ ν ο ί α τους.Στα μέσα Οκτωβρίου ο ιός είχε ταυτοποιηθεί. Ήταν μια μ ε τ ά λ λ α ξ η της γ ρ ί π η ς των πτηνών του 2009, και έτσι έλαβε την κωδική ονομασία Η7Ν9. Στο προηγούμενο ξέσπασμα της γρίπης Η1Ν1, ο Π.Ο.Υ. είχε δεχθεί έντονες κατηγορίες για υπερβολική αντίδραση και αυτή τη φορά χρειαζόταν περισσότερες αποδείξεις για τη σοβαρότητα της κατάστασης».σελ. 16:

«Στο 27ο λεπτό, συνέβη το αδιανόητο. Ενώ από την αρχή κυριαρχούσαν στο παιχνίδι οι Άγγλοι, οι Μεξικανοί τελικά πέρασαν στην επίθεση. Ο Ερνέστο Σοούζα, ο καλύτερος Μεξικανός κεντρικός επιθετικός που ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, εξαπέλυσε ένα δυνατό βολέ έξω από την μεγάλη περιοχή και ο τερματοφύλακας της Αγγλίας, ο Χιου Νόουλς, πήδηξε στην πάνω αριστερή γωνία για να κάνει μια απίστευτη απόκρουση.

Έπεσε κάτω, με την μπάλα στα χέρια, αλλά δεν σηκώθηκε. Έτρεξαν νοσοκόμοι και, πριν περάσει πολλή ώρα, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ένα ασθενοφόρο. Αργότερα έγινε γνωστό ότι η αιτία του θανάτου ήταν ένα στέλεχος γρίπης Η7Ν9».σελ. 17: «Έμπειροι γιατροί εμφανίστηκαν σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια του πλανήτη και προσπάθησαν να καταλήξουν σε χρήσιμα σμυπεράσματα από όλο αυτό το χαμό. Τώρα είχε επιβληθεί κ α ρ α ν τ ί ν α στο Κατάρ, όμως ο ιός είχε ήδη ταξιδέψει σε 32 χώρες και από κει σε άλλες 55.

Ήταν το πιο γρήγορο ξέσπασμα μοιραίας ασθένειας που είχε συμβεί ποτέ, ταχύτερο και από αυτό του ***κ ο ρ ω ν ο ϊ ο ύ*** το ***2 0 2 0***, και παρόλο που ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κ ρ ο υ σ μ ά τ ω ν ήταν ακόμα μόνο λίγες χιλιάδες, το φως της δημοσιότητας που είχαν ρίξει τα ΜΜΕ στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε δημιουργήσει παγκόσμια αναστάτωση. Οι άνθρωποι ακύρωναν τα ταξίδια που είχαν σχεδιάσει και κάποιοι αρνούνταν να πάνε για δουλειά ή να επισκεφθούν το σούπερμάρκετ. Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις των Χριστουγέννων αναβάλλονταν, οι πωλήσεις της εορταστικής περιθόδου μειώνονταν, οι εταιρείες αναθεωρούσαν τις εκτιμήσεις των κερδών του τριμήνου – πραγματικά, όλος ο κόσμος παραδινόταν στο χάος.

Ο ***Π.Ο.Υ.***, που τώρα ήταν κι αυτός σε κατάσταση πανικού, συμβούλευε τους ανθρώπους να ***μ έ ν ο υ ν στα σ π ί τ ι α τους*** και να μη βγαίνουν έξω».σελ. 18: «Σκοπός ήταν να μειωθεί η πιθανότητα μόλυνσης άλλων ατόμων. Όμως οι άνθρωποι είχαν να πάνε στις δουλειές τους, οπότε η έκκλησή του αγνοήθηκε από τους περισσότερους για άλλη μια φορά. Ο κόσμος είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά καθένας ξεχωριστά αδυνατούσε να αναλάβει την ***α τ ο μ ι κ ή του ε υ θ ύ ν η*** και να κάνει τις θυσίες που χρειάζονταν για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού.

Η δυσκολία στην αντιμετώπιση της επιδημίας ήταν μια χαρακτηριστική αποτυχία της ανθρωπότητας να σκεφτεί και να αποφασίσει μια συλλογική δράση για το *κ ο ι ν ό κ α λ ό*».σελ. 37: «Τα ανθρώπινα όντα είναι ‘προγραμματισμένα’ να παίρνουν αποφάσεις που είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα οδηγήσουν στον αφανισμό τους»σελ. 78: « “Τα χρήματα είναι ο ύστατος σπάνιος πόρος”, είπε ο Μπέιλ παίρνοντας πάλι δασκαλίστικο ύφος. “

Οι π ό λ ε μ ο ι αρχίζουν όταν διαλύεται η κοινωνική συνοχή. Όταν οι φτωχοί παύουν να αποδέχονται το στάτους κβο και επαναστατούν εναντίον των λίγων προνομιούχων. Ο πόλεμος είναι πράγματι ο πιο αποδοτικός τρόπος για να αναδιανεμηθούν ο πλούτος και οι πόροι”».[…] Όλοι δέχονται ότι οι συγκρούσεις και ο πόλεμος ήταν μέρος της ανθρώπινης φύσης και ότι ωμότητες συνέβαιναν παλιά και εξακολουθούσαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Όταν απειλούνταν η επιβίωσή σου, η Ιστορία είχε δείξει ότι μπορούσες να σκοτώσεις έναν άλλο άνθρωπο για να επιβιώσεις. “Ίσως ο πόλεμος και η γενοκτονία να είναι ο τρόπος με τον οποίο η φύση ε λ έ γ χ ε ι την α ύ ξ η σ η του π λ η θ υ σ μ ο ύ”, είπε ο Μπέιλ σε μια άκρως προκλητική δήλωση».

Κωνσταντίνος Βαθιώτης σελ. 118: «Δ ε ν υπάρχει ε λ ε ύ θ ε ρ η βούληση. Η ελεύθερη βούληση είναι μύθος. Ζούμε εντός ορίων και, ναι, στις δυτικές κοινωνίες μπορούμε να αποφασίζουμε τι να φάμε ή αν θέλουμε να πάμε σινεμά. Αλλά ζούμε τις ζωές μας όπως ακριβώς θέλουμε; Στην πραγματικότητα, όχι. Όταν περνάμε τα κοινωνικώς αποδεκτά όρια, μας αντιμετωπίζουν αρνητικά, φτάνουν μέχρι και να μας συλλάβουν.

Υπάρχει έ λ ε γ χ ο ς σ κ έ ψ η ς που ασκείται από τους γονείς στα παιδιά, από τα αφεντικά στους υφισταμένους, από τις κυβερνήσεις στους λαούς, από τα ΜΜΕ, από τη διαφήμιση, αό τις μεγάλες εταιρείες. Όποιος βρίσκεται σε θέση εξουσίας αναπόφευκτα θα ασκήσει έλεγχο σκέψης.“Άρα νομίζεις ότι αυτή τη στιγμή ασκείς έλεγχο σκέψης πάνω μου;”, αστειεύτηκε η Σάντι.“Μα τι νόμιζες; Λέγεται η γ ε σ ί α.

Οι άνθρωποι, κι εσύ ανάμεσά τους, θέλουν να τους κ α θ ο δ η γ ε ί κάποιος. Θέλουν να νιώθουν ότι ανήκουν σε κάτι ανώτερο από τον εαυτό τους. Θέλουν να δώσει κάποιος νόημα στη ζωή τους, επειδή στις σύγχρονες κοινωνίες έχει χαθεί κάθε νόημα.

Μόνο η θ ρ η σ κ ε ί α προσφέρει νόημα σε κάποιες ζωές, και η θρησκεία είναι το απόλυτο παράδειγμα του ελέγχου της σκέψης. Σάντι, αυτό που κάνουμε εδώ δεν διαφέρει από αυτό που έχει επιβληθεί στις κοινωνίες εδώ και αιώνες. Η μόνη διαφορά είναι ότι εμείς χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να το πετύχουμε, για να ελέγξουμε τις συγκεκριμένες αποφάσεις που θα καθορίσουν το μακροπρόθεσμο μέλλον του είδους μας”