Διαφημίσεις
«Ολόκληρη γύρω γύρω λάμπει με φωτιά,
Πιο γαλανό από πέτρα κυανή
Φαίνεται μιας κόρης το μάτι και το υγρό της μέτωπο
Κοιτάζοντάς τη μοιάζει με πρόσωπο.»
Πιο γαλανό από πέτρα κυανή
Φαίνεται μιας κόρης το μάτι και το υγρό της μέτωπο
Κοιτάζοντάς τη μοιάζει με πρόσωπο.»
—ποίημα του ποιητή Αγησιάνακτα για το πρόσωπο της Σελήνης όπως αναφέρεται στο
Περὶ τοῦ ἐμφαινομένου προσώπου τῷ κύκλῳ τῆς Σελήνης, 920e
Περὶ τοῦ ἐμφαινομένου προσώπου τῷ κύκλῳ τῆς Σελήνης, 920e
Ο ρόλος της Σελήνης στη γένεση-δημιουργία: Ίσως το
τρίτο μέρος του έργου είναι και αυτό που παρουσιάζει το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον, τουλάχιστον εδώ.
τρίτο μέρος του έργου είναι και αυτό που παρουσιάζει το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον, τουλάχιστον εδώ.
Στο σημείο αυτό, αρχικά ο Σύλλας ξεκινάει
την αφήγηση μίας ιστορίας που έμαθε από κάποιον ξένο που έμενε στο νησί
του Κρόνου, που βρίσκεται δυτικά της Βρετανίας. Πέρα από αυτά τα νησιά,
συνεχίζει η ιστορία βρίσκεται μία μεγάλη ήπειρος όπου τα ποτάμια της
χύνονται στον Ατλαντικό ωκεανό και από την οποία στέλνονται στο νησί του
Κρόνου απεσταλμένοι κάθε τριάντα χρόνια (όταν ο Κρόνος περάσει στον
αστερισμό του Ταύρου).
Το τμήμα αυτό μαζί και με άλλες λεπτομέρειες που αναφέρονται θυμίζει
έντονα το μύθο της Ατλαντίδας που καταγράφεται στον Τιμαίο του Πλάτωνα,
και είναι και αυτό που έχει απασχολήσει περισσότερο τους ερευνητές. Οι
ομοιότητες είναι αρκετές, αλλά δεν θα μας απασχολήσει περισσότερο εδώ,
εφόσον θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο κομμάτι της ιστορίας του Σύλλα. Ο
ξένος, λοιπόν, που γνώρισε ο Συλλας στην Καρχηδόνα είχε ανακαλύψει κάτι
ιερές περγαμηνές που είχαν ξεχαστεί για πολύ καιρό μέσα στη Γη και
συμβούλεψε τον Σύλλα:
έντονα το μύθο της Ατλαντίδας που καταγράφεται στον Τιμαίο του Πλάτωνα,
και είναι και αυτό που έχει απασχολήσει περισσότερο τους ερευνητές. Οι
ομοιότητες είναι αρκετές, αλλά δεν θα μας απασχολήσει περισσότερο εδώ,
εφόσον θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο κομμάτι της ιστορίας του Σύλλα. Ο
ξένος, λοιπόν, που γνώρισε ο Συλλας στην Καρχηδόνα είχε ανακαλύψει κάτι
ιερές περγαμηνές που είχαν ξεχαστεί για πολύ καιρό μέσα στη Γη και
συμβούλεψε τον Σύλλα:
«ότι από τους ορατούς θεούς πρέπει να τιμούν οι άνθρωποι ξεχωριστά τη
Σελήνη, πράγμα που παρότρυνε και εμένα να κάνω, επειδή είναι κυρία της
ζωής…βρίσκεται κοντά.» (Περί του Προσώπου της Σελήνης, 942c)
Σελήνη, πράγμα που παρότρυνε και εμένα να κάνω, επειδή είναι κυρία της
ζωής…βρίσκεται κοντά.» (Περί του Προσώπου της Σελήνης, 942c)
Στη συνέχεια, περιληπτικά θα λέγαμε ότι ο Πλούταρχος αναδιατυπώνει
μία αρκετά δημοφιλή θέση για την αρχαιότητα ότι δηλαδή η Σελήνη είναι ο
απαραίτητος ενδιάμεσος σταθμός για την ανύψωση της ψυχής στις ανώτερες
σφαίρες. Ας δούμε περιληπτικά τι αναφέρει η ιστορία του Σύλλα για τη
λειτουργία αυτή της Σελήνης και μετά θα προχωρήσουμε σε μία ανάλυσή του
για το πώς φυλακίζεται η ψυχή και τη θέση της μέσα στη δημιουργία, ή
όπως τα αρχαία κείμενα την αναφέρουν σαν γένεση.
μία αρκετά δημοφιλή θέση για την αρχαιότητα ότι δηλαδή η Σελήνη είναι ο
απαραίτητος ενδιάμεσος σταθμός για την ανύψωση της ψυχής στις ανώτερες
σφαίρες. Ας δούμε περιληπτικά τι αναφέρει η ιστορία του Σύλλα για τη
λειτουργία αυτή της Σελήνης και μετά θα προχωρήσουμε σε μία ανάλυσή του
για το πώς φυλακίζεται η ψυχή και τη θέση της μέσα στη δημιουργία, ή
όπως τα αρχαία κείμενα την αναφέρουν σαν γένεση.
Σελήνη και το Ταξίδι των Ψυχών: Συγκεκριμένα γίνεται
λόγος για το ίδιο το πρόσωπο της Σελήνης που τρομοκρατεί τις ψυχές, αν
και ο ίδιος ο Πλούταρχος παρουσιάζει πιο ρεαλιστικά το γεγονός λέγοντας
ότι απλά αυτό που βλέπουν οι ψυχές όταν αφήνουν το σώμα πίσω στη Γη δεν
είναι τίποτα άλλο παρά ένα βάθος/κοίλωμα, το μεγαλύτερο μάλιστα από αυτά
που αποκαλούν και μυχό της Εκάτης. Ίσως να πρόκειται, όπως αναφέρει και
ο Ίων Μάγγος στο άρθρο του «Ποιοι μας κλέβουν την ψυχή» για τη λεγόμενη περιοχή της σελήνης που ονομάζεται Mare Orientale,
από όπου ξεκινά μία μωβ διπλή εσωτερικά ακτίνα που ρουφά την ψυχή
κάποιου όταν αυτός πεθάνει. Στο μέρος αυτό, αναφέρει ο Πλούταρχος
τιμωρούνται και παίρνουν εκδίκηση οι ψυχές για όσα υποστούν ή πράξουν.
Άραγε να έχει να κάνει σχέση με τη λεγόμενη περιοχή ανακύκλωσης-σταθμού
υποδοχής, Sinus Midii όπου υπάρχει και το περίφημο κτίσμα-κατασκευή SHARD; Ας δούμε πώς περιγράφει ο Πλούταρχος αυτό το σημείο:
λόγος για το ίδιο το πρόσωπο της Σελήνης που τρομοκρατεί τις ψυχές, αν
και ο ίδιος ο Πλούταρχος παρουσιάζει πιο ρεαλιστικά το γεγονός λέγοντας
ότι απλά αυτό που βλέπουν οι ψυχές όταν αφήνουν το σώμα πίσω στη Γη δεν
είναι τίποτα άλλο παρά ένα βάθος/κοίλωμα, το μεγαλύτερο μάλιστα από αυτά
που αποκαλούν και μυχό της Εκάτης. Ίσως να πρόκειται, όπως αναφέρει και
ο Ίων Μάγγος στο άρθρο του «Ποιοι μας κλέβουν την ψυχή» για τη λεγόμενη περιοχή της σελήνης που ονομάζεται Mare Orientale,
από όπου ξεκινά μία μωβ διπλή εσωτερικά ακτίνα που ρουφά την ψυχή
κάποιου όταν αυτός πεθάνει. Στο μέρος αυτό, αναφέρει ο Πλούταρχος
τιμωρούνται και παίρνουν εκδίκηση οι ψυχές για όσα υποστούν ή πράξουν.
Άραγε να έχει να κάνει σχέση με τη λεγόμενη περιοχή ανακύκλωσης-σταθμού
υποδοχής, Sinus Midii όπου υπάρχει και το περίφημο κτίσμα-κατασκευή SHARD; Ας δούμε πώς περιγράφει ο Πλούταρχος αυτό το σημείο:
Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice