Διαφημίσεις
επιστημονική τεκμηρίωση για την
«ερπετοειδή» φύση μας…
Να γιατί μόνο οι χορτασμένοι και ικανοποιημένοι μπορούν
να φιλοσοφήσουν..
να φιλοσοφήσουν..
Όλοι μας έχουμε
ζήσει την
εμπειρία να θέλουμε να κάνουμε κάτι πάρα πολύ, ενώ ταυτόχρονα νοιώθουμε ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα
αισθήματα μας και αντιλαμβανόμαστε λογικά ότι αυτό είναι παράλογο ή και
επικίνδυνο ακόμα για μάς. Σκεφτείτε την περίπτωση που είστε με έναν σύντροφο
που αγαπάτε πραγματικά, αλλά στον επαγγελματικό σας χώρο υπάρχει ένας άνθρωπος
ο οποίος σας ελκύει σεξουαλικά πάρα πολύ. Νοιώθετε να θέλετε πάρα πολύ έντονα
να κάνετε σεξ με αυτόν τον τρίτο άνθρωπο, και ταυτόχρονα, έχετε το αίσθημα ότι
αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την αγάπη που νοιώθετε για τον/την σύντροφο σας.
Ακόμα, την ίδια στιγμή, καταλαβαίνετε λογικά ότι αν πραγματοποιήσετε την
παρόρμηση σας, βάζετε σε κίνδυνο τόσο τη σχέση σας, όσο και τη δουλειά σας.
Και, βέβαια, νοιώθετε μπερδεμένοι γιατί αισθάνεστε σαν να μην ξέρετε το τι
πραγματικά θέλετε, το τι πραγματικά ζητάει ο εγκέφαλος σας να κάνετε.
Η
θρησκεία την αντιμετώπιζε ως μια στιγμή κρίσης που συνδιαλέγονταν τρεις ξεχωριστές πνευματικές «οντότητες», η «ψυχή», ο «άγγελος» και ο «δαίμονας» του
ίδιου ανθρώπου. Και ότι ήταν θέμα της
«ελεύθερης βούλησης» του συγκεκριμένου ανθρώπου το να πάρει τη μία ή την άλλη
απόφαση, παίρνοντας παράλληλα την
αντίστοιχη ικανοποίηση και αναλαμβάνοντας να πληρώσει το αντίστοιχο χρέος, είτε σε αυτή είτε στην άλλη ή την επόμενη (ανάλογα με τη θρησκεία) ζωή του.
Η ψυχολογία την
αντιμετωπίζει επίσης ως μία στιγμή κρίσης, μόνο που στην προσέγγιση της δεν συνδιαλέγονται
τρεις διαφορετικές οντότητες, αλλά τα τρία
διαφορετικά μέρη της «ψυχής», ή του «ψυχικού
οργάνου» του κάθε ανθρώπου. Το Συνειδητό,
το Ύπερ-ουνειδητό
και το Υποσυνείδητο.
Το τι απόφαση θα παίρνατε
τελικά, ήταν θέμα
της ισορροπίας που το Εγώ σας μπορούσε να επιβάλλει ανάμεσα στις επιθυμίες και τις απαγορεύσεις,
δίνοντας σας παράλληλα τόσο την ικανοποίηση όσο και τις ενοχές που συνεπαγόταν
η απόφαση σας αυτή. Όποια όμως και από τις δύο αυτές προσεγγίσεις -ή και τις
δύο ταυτόχρονα- να ακολουθούσατε, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταλάβετε λογικά
το γιατί βάζετε τον εαυτό σας σε αυτή την κατάσταση κρίσης και το γιατί θέλετε
να υιοθετείτε μια τόσο παράλογη, και τόσο συναισθηματικά, «ακριβή»
συμπεριφορά… Το όλο θέμα, φαινόταν να είναι έξω από τη λογική σας, πέρα από
κάθε έλεγχο του μυαλού σας. Πέρα από κάθε έλεγχο του εγκεφάλου σας.
Μήπως
όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;
Είναι επιστημονικά αδιαμφισβήτητο ότι όλες οι
επιθυμίες και τα αισθήματα, οι αποφάσεις και οι συμπεριφορές μας, έχουν να
κάνουν με εγκεφαλικές λειτουργίες, που εδράζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Όμως, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, κανένας δεν έχει μπορέσει να εντοπίσει μια βιολογική
δομή του εγκεφάλου που να παραπέμπει στην «ψυχή», τον «άγγελο» ή το «δαίμονα»
μας, που κατά τις θρησκείες υπάρχουν μέσα μας. Όπως δεν είχε μπορέσει να
εντοπίσει μία δομή στον ανθρώπινο εγκέφαλο, που να παραπέμπει στο «ψυχικό
όργανο», που κατά τη ψυχολογία υπάρχει σε κάθε άνθρωπο.
επιθυμίες και τα αισθήματα, οι αποφάσεις και οι συμπεριφορές μας, έχουν να
κάνουν με εγκεφαλικές λειτουργίες, που εδράζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Όμως, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, κανένας δεν έχει μπορέσει να εντοπίσει μια βιολογική
δομή του εγκεφάλου που να παραπέμπει στην «ψυχή», τον «άγγελο» ή το «δαίμονα»
μας, που κατά τις θρησκείες υπάρχουν μέσα μας. Όπως δεν είχε μπορέσει να
εντοπίσει μία δομή στον ανθρώπινο εγκέφαλο, που να παραπέμπει στο «ψυχικό
όργανο», που κατά τη ψυχολογία υπάρχει σε κάθε άνθρωπο.
Υπάρχει όμως και μια ακόμα
προσέγγιση στο παραπάνω πρόβλημα. Μία προσέγγιση που έχει επιστημονικά διατυπωθεί από τις αρχές
της δεκαετίας του 1950 και στηρίζεται απόλυτα σε βιολογικά και νευρολογικά δεδομένα. Μια προσέγγιση που η ορθότητα της σήμερα πια επιβεβαιώνεται πλήρως από τις πλέον σύγχρονες τεχνικές απεικόνισης της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Για να την διατυπώσουμε απλά, κάθε
άνθρωπος δεν έχει έναν αλλά τρεις διαφορετικούς εγκεφάλους που όλοι τους βρίσκονται μέσα
στο κεφάλι μας! Έχουμε τρεις ανατομικά ξεχωριστούς
εγκεφάλους, που μπορούν να είτε να συνεργάζονται είτε να αντιμάχονται μεταξύ τους, με τον
ίδιο ακριβώς τρόπο που έχουμε ανατομικά τέσσερα άκρα, δύο χέρια και δύο πόδια.
Όταν τα χέρια μας συνεργάζονται μεταξύ τους, τότε μπορούμε να κάνουμε πολλές και διάφορες δουλειές. Όταν για κάποιον, νευρολογικό συνήθως λόγο, αυτή η ικανότητα οργάνωσης και συνεργασίας των χεριών μας χαθεί, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Κάτι ανάλογο ισχύει και με την συνεργασία των τριών
εγκεφάλων μας.
Μια καλή
περιγραφική αναλογία των τριών εγκεφάλων
μας είναι η εξής. Ας τους φανταστούμε σαν τρεις διαφορετικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές που έχουν αποθηκευτεί σε τρία
διαφορετικά ράφια του ίδιου ντουλαπιού, έναν
στο κάτω, έναν στο μεσαίο και έναν στο επάνω ράφι. Αυτοί οι
τρεις διαφορετικοί και ανεξάρτητοι μεταξύ
τους υπολογιστές είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους και δημιουργούν ένα δίκτυο. Τα δεδομένα που εισέρχονται
από τα αισθητικά όργανα στο δίκτυο εισάγονται σχεδόν ταυτόχρονα και στους τρεις κομπιούτερ, που όμως τα επεξεργάζονται ανεξάρτητα και με
διαφορετικό τρόπο, έτσι οι απαντήσεις τους στα ίδια δεδομένα
μπορούν είτε να ταιριάζουν είτε να διαφέρουν
ή και να είναι αντιφατικές μεταξύ τους.
Οι απαντήσεις του κάθε
ενός από αυτούς τους υπολογιστές εισάγονται και κυκλοφορούν ανεξάρτητα στο δίκτυο, και μεταφέρονται στα τελικά όργανα αντίδρασης. Αν οι απαντήσεις
είναι αρμονικές, το όλο σύστημα λειτουργεί
καλά και ο άνθρωπος νοιώθει το αίσθημα της ασφάλειας,
της συναισθηματικής
πληρότητας και τη δυνατότητα αυτοπραγμάτωσης. Αν οι
απαντήσεις είναι δυσαρμονικές τότε δημιουργούνται προβλήματα στο δίκτυο που, σε ακραίες περιπτώσεις,
μπορεί να «κρεμάσουν» και τους τρεις
κομπιούτερ και να ρίξουν το όλο σύστημα..
Για να αποφευχθεί το πλήρες «πέσιμο»
του συστήματος που θα ήταν καταστροφικό καθώς
θα οδηγούσε στον θάνατο, έχει προβλεφθεί η
εξής λειτουργία:
Ο
υπολογιστής που υπάρχει στο κατώτερο ράφι και ελέγχει την επιβίωση, έχει επιπλέον την υποχρέωση να ελέγχει
και τον βαθμό δυσαρμονίας των απαντήσεων των
τριών ξεχωριστών κομπιούτερ του συστήματος. Όταν ο βαθμός δυσαρμονίας ξεπεράσει κάποια επιτρεπτά όρια, τότε οφείλει να «κλείνει» την παροχή ρεύματος: είτε προς τον έναν από τους δύο άλλους υπολογιστές (εκείνον που προκαλεί τη
μεγαλύτερη δυσαρμονία), είτε και προς τους
δύο στις τελείως εξαιρετικές περιπτώσεις,
αναλαμβάνοντας αυτός μόνος του τη λειτουργία του όλου συστήματος!
Το «κλείσιμο» του άλλου -ή και των δύο άλλων υπολογιστών- υπάρχει η πρόβλεψη να διαρκεί τον λιγότερο δυνατό χρόνο, είναι όμως
δυνατόν και να επεκταθεί μέχρι να επιλυθεί
η κατάσταση ή να αντιμετωπιστεί το ερέθισμα
που προκαλεί τη δυσαρμονία των απαντήσεων. Στο διάστημα αυτό επιτελούνται μόνον οι βασικότερες λειτουργίες και
το όλο σύστημα (ο άνθρωπος) λειτουργεί σε
έναν στοιχειώδη μόνο βαθμό. Αυτό είναι που
συμβαίνει και σε περιπτώσεις κρίσης όπως
αυτή που είδαμε στην αρχή.
Μέσα λοιπόν
στο κρανίο μας δεν υπάρχει ένας, αλλά τρεις
διαφορετικοί μεταξύ τους εγκέφαλοι που ο καθένας τους αντιπροσωπεύει και προέρχεται από ένα διαφορετικό στάδιο της
βιολογικής καταγωγής και εξέλιξης του
ανθρώπου. Με βάση τη σειρά που εξελίχθηκαν
είναι τακτοποιημένοι μέσα στο κρανίο μας σε
τρία στρώματα: ο παλιότερος πιο βαθιά και ο
νεότερος στην επιφάνεια, με τον ίδιο τρόπο που τα ερείπια μιας αρχαίας πόλης βρίσκονται σε τρεις αλλεπάλληλες στρώσεις, η μία επάνω στην άλλη. Αυτοί οι τρεις εγκέφαλοι έχουν ο καθένας τις δικές του λειτουργίες, τη δική του ευφυία, τη δική του αίσθηση εαυτού, τη δική του αίσθηση χώρου και χρόνου και τις δικές του αναμνήσεις. Αν και ΔΙΑΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ με πολλά νεύρα,
φαίνεται να λειτουργούν σχεδόν τελείως
ανεξάρτητα μεταξύ τους.
Τα
περιγραφικά ονόματα αυτών των τριών εγκεφάλων, από τον εξελικτικά παλιότερο προς τον νεώτερο, είναι: «Εγκέφαλος των ερπετών» · «Παλαιο-Εγκέφαλος
των θηλαστικών» και «Νέο-Εγκέφαλος των θηλαστικών».
Οι τρεις εγκέφαλοι του ανθρώπου. Στ’ εσωτερικό τμήμα διακρίνεται το αρχαίο ερπετοειδές τμήμα του εγκεφάλου μας το οποίο αποδεικνύεταικεντρικό σημείι αναφοράς της συμπεριφοράς
μας.
Συνεχώς μαθαίναμε ή και θέλουμε ναπιστεύουμε στην ανωτερότητα του ανθρώπου
και στην δύναμη του ανθρώπινου μυαλού
στο να ελέγχει με τη λογική του πράγματα και καταστάσεις –
λειτουργίες που σχετίζονται με το πιο εξελικτικά σύγχρονο εγκέφαλο μας, εκείνον που μας διαφοροποιεί ουσιαστικά από όλα τα άλλα ζώα:
Νεο-Θηλασττικό.
Η πραγματικότητα όμως σχεδόν πάντα διέψευδε την πεποίθηση μας αυτή, καθώς η λογική μας εύκολα χάνεται μπροστά στη δύναμη των συναισθημάτων μας, που αποτελούν λειτουργίες του δεύτερου εγκεφάλου μας, του Παλαιο-θηλαστικού.
Παλαιο-θηλαστικό τμήμα
Νέο-θηλαστικό τμήμα
Και
αντίστοιχα, η όποια δύναμη των συναισθημάτων
εξαφανίζεται όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που σχετίζονται
με βασικά θέματα επιβίωσης, όταν ενεργοποιούνται
λειτουργίες του πρώτου εγκεφάλου
μας, του Ερπετικού.
Αυτές οι αντιφάσεις, που τόσο προσβάλλουν και προκαλούν την ιδέα της ανωτερότητας του
ανθρώπου σε βαθμό που να προσπαθούμε
να αγνοούμε την ύπαρξη τους στον μεγαλύτερο
δυνατό βαθμό, εξηγούνται πάρα πολύ
καλά με την ύπαρξη των τριών εγκεφάλων.
Και συμβαίνουν για πολύ απλούς βιολογικούς
λόγους οι οποίοι σχετίζονται με την
ανατομική θέση των τριών εγκεφάλων
μας και του τρόπου που μπαίνει
και κυκλοφορεί το αίμα στην κρανιακή
μας κοιλότητα. Το αίμα εισέρχεται
από το κατώτερο μέρος του κρανίου μας
με τις σπονδυλικές αρτηρίες. Από τη
βάση του κρανίου αρχίζει να κυκλοφορεί για να αιματώσει τη δομή που συνολικά
ονομάζαμε μέχρι σήμερα ανθρώπινο εγκέφαλο,
εισερχόμενο από τα από τα βαθύτερα
και παλιότερα προς τα επιφανειακότερα και νεότερα μέρη του, δηλαδή αιματώνεται πρώτα το Ερπετοειδές, μετά το
Παλαιο-θηλαστικό και τελευταίο το Νέο – θηλαστικό τμήμα του εγκεφάλου.
Όμως η
ποσότητα του αίματος που μπορεί να μπει στο
κρανίο μας είναι περιορισμένη. Έτσι, το αίμα που υπάρχει διαθέσιμο προσφέρεται πρώτα για να καλύψει το τις
ανάγκες του Ερπετικού.
Αν οι ανάγκες αυτές καλυφθούν επαρκώς, τότε το αίμα που περισσεύει πηγαίνει στον παλαιο-θηλαστικό. Και μόνο αφού καλυφθούν και αυτού του τμήματος οι ανάγκες αρχίζει να αιματώνεται και ο Νέο-θηλαστικός.
Αυτό, στην πράξη, οδηγεί στο εξής: Σε
φυσιολογικές συνθήκες, το αίμα πηγαίνει στον «Νέο-εγκέφαλο των
θηλαστικών» μόνον
εφόσον έχουν ικανοποιηθεί οι ανάγκες αιμάτωσης του «Παλαιο-Εγκεφάλου των θηλαστικών», και αντίστοιχα, αίμα πηγαίνει στον «Παλαιό-Εγκέφαλο των θηλαστικών» μόνον
εφόσον έχουν ικανοποιηθεί
οι ανάγκες του «Εγκεφάλου των Ερπετών».
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Από Κατοχικά Νέα
"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!