Ελληνικά βότανα, μοναδικά φάρμακα

Η χρήση των βοτάνων ως φαρμάκων έχει τις
ρίζες της στο βαθύ παρελθόν και ξεκινά μαζί με την εμφάνιση του ανθρώπου
στη Γη. Πρόκειται μάλιστα για μια πρακτική που συνεχίστηκε μέχρι πολύ
πρόσφατα, όταν η φαρμακοβιομηχανία άρχισε να παρασκευάζει χημικά φάρμακα
για να αντικαταστήσει τη βαλεριάνα, την μπελαντόνα, τη μαντζουράνα και
πολλά άλλα βότανα,

που όμως τα τελευταία χρόνια αρχίζουν να ξανακερδίζουν το ενδιαφέρον,
όχι μόνο των απλών ανθρώπων, αλλά και των επιστημόνων, που αναζητούν
τις θεραπευτικές τους δυνάμεις που είχαν επισημάνει τόσο οι αρχαίοι
Έλληνες όσο και πολλοί γιατροί αργότερα. Σήμερα, περίπου το 80% του
παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιεί αποκλειστικά φαρμακευτικά φυτά, ενώ
περίπου το 50% των φαρμάκων έχουν ως βάση κάποια φυσική ουσία. Στα όσα
ακολουθούν ξαναβρίσκουμε τα ελληνικά φαρμακευτικά βότανα, όχι βέβαια με
την πρόθεση να
αντικαταστήσουν τον γιατρό ή τη φαρμακευτική αγωγή, που
ποτέ δεν πρέπει να αγνοούμε, αλλά με τη διάθεση να δημιουργήσουν ένα
μικρό φυσικό φαρμακείο στο σπίτι μας για ήπιες διαταραχές. 

 Οδηγίες χρήσης

Τα φαρμακευτικά βότανα πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή και με τη
σύμφωνη γνώμη του γιατρού, κυρίως από όσους παίρνουν άλλα φάρμακα ή
έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά και από τις εγκύους, τις θηλάζουσες
και βέβαια τα παιδιά και τους εφήβους. 

Τα φαρμακευτικά βότανα δεν αποτελούν πανάκεια, ούτε πρέπει να τα
καταναλώνουμε χωρίς μέτρο και με την προσδοκία ότι θα γιατρέψουν όλες
τις ασθένειες. 

Οτιδήποτε είναι φυσικό δεν σημαίνει ότι είναι και απολύτως ασφαλές.
Έτσι, τα φαρμακευτικά φυτά πρέπει να χρησιμοποιούνται με σύνεση και
βάσει των συμβουλών των ειδικών, που τα γνωρίζουν καλά. 

Δοσολογία 

Οι ποσότητες στις οποίες μπορούμε ή πρέπει να καταναλώνουμε τα
φαρμακευτικά φυτά είναι πολύ δύσκολο να καθοριστούν με ακρίβεια. Η σωστή
δοσολογία εξαρτάται κάθε φορά από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία, η
σωματική διάπλαση, η ασθένεια του ατόμου που τα καταναλώνει, καθώς
επίσης και από το αν παίρνει άλλα φάρμακα ή αν έχει και άλλα προβλήματα
υγείας. Από την άλλη πλευρά, χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας ότι δεν
είναι όλα τα βότανα, από όπου κι αν προέρχονται, της ίδιας
δραστικότητας, καθώς αυτή ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες,
καλλιέργειας, συγκομιδής, αποξήρανσης, φύλαξης κ.λπ. Γενικά μπορούμε να
πούμε ότι μία επαρκής ποσότητα για έναν ενήλικο που έχει λάβει υπόψη
όλες τις αντενδείξεις είναι ένα φλιτζάνι έγχυμα ή αφέψημα τη φορά. Για
περισσότερες συμβουλές, ή για συστηματική χρήση, θα πρέπει να
συμβουλευτούμε τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό μας. 

Οι μορφές τους

 Αφέψηµα 

Το φυτό βράζει μαζί με το νερό, συνήθως για 5-10΄, και στη συνέχεια
το διηθούμε. Χρησιμοποιείται για τα ξυλώδη μέρη, όπως οι ρίζες ή οι
φλοιοί. 

Έγχυµα 

Είναι μέθοδος που ενδείκνυται για τα φύλλα, τα άνθη και τα πέταλα,
αλλά όχι για τις ρίζες. Επίσης, χρησιμοποιείται και όταν δεν θέλουμε να
φύγουν τα πτητικά συστατικά, όπως στις περιπτώσεις των αρωματικών φυτών.
Για να το παρασκευάσουμε, βράζουμε το νερό, το κατεβάζουμε από τη φωτιά
και προσθέτουμε το βότανο. Κατόπιν, αφήνουμε το μείγμα έτσι για 5-10΄
και στη συνέχεια το διηθούμε. 

Πού βρίσκουμε τα δραστικότερα; 

Είναι διαδεδομένη η λανθασμένη άποψη ότι τα άγρια φυτά είναι πιο
δραστικά από τα καλλιεργούμενα. Όταν στα καλλιεργούμενα φυτά οι
ποικιλίες που καλλιεργούνται, η περιποίηση των φυτών και η εποχή
συλλογής, η φύλαξη (μέρη σκοτεινά και όχι υγρά) και η αποξήρανση (όταν
χρειάζεται) είναι σωστές, τότε δεν παρατηρούνται ουσιαστικές διαφορές
από τα άγρια. Επίσης, είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τα βότανα σε
διάστημα όχι μεγαλύτερο του ενός χρόνου από τη στιγμή της συλλογής
τους.