Διαφημίσεις
Το “πολιτικό κόλπο” στήθηκε ήδη. Δεν αναγνωρίζουμε φτώχεια.
“Βαφτίζουμε” τα εισοδήματα των φτωχών «χαμηλή τάξη» και τα φορολογούμε
από το πρώτο ευρώ. Επειδή όμως δεν γεμίζουν τον κορβανά “βαφτίζουμε” την
μεσαία τάξη πλουτοκράτες και τούς “σφάζουμε”. Γιατί από εκεί και επάνω
είμαστε ανίκανοι να πιάσουμε την φοροδιαφυγή.
Αυτή η “φιλοσοφία” επικράτησε στην… ανακατανομή των
κριτηρίων για τις κοινωνικές τάξεις, δηλαδή τους φτωχούς και τους
πλουτοκράτες, ώστε να βολευτεί η φορολογική μεταρρύθμιση…
Και
αυτή η “φιλοσοφία” οδήγησε στην εισήγηση για τον περισσότερη φορολόγηση
πάνω από τα 26.000. Έτσι η φορολόγηση στο επίπεδο αυτό θα υπάρξει
άσχετα από την γκάφα με τον συντελεστή του 45% που την μάζεψε η
κυβέρνηση όταν είδε ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχθεί πως ο
Έλληνας πλούσιος είναι αυτός που κερδίζει από 2.000 ευρώ και πάνω. Περί
αυτού πρόκειται.
Και αφού (για την κυβέρνηση και μόνο για την κυβέρνηση) δεν
είναι φτωχός αυτός που βγάζει 5-6.000 ευρώ και για αυτό φορολογείται από
το πρώτο ευρώ, είναι “λογικό” (πάλι για την κυβέρνηση) ο “εισοδηματίας”
της μεσαίας τάξης που συγκεντρώνει πάνω από 25.000 ευρώ τον χρόνο να
χαρακτηρίζεται πλουτοκράτης!!!
Θα μου πείτε ότι τα υπεραπλουστεύω. Θα σας απαντήσω ότι δεν είναι καθόλου απλουστευμένα για πολλούς λόγους.
Ας εξετάσουμε τους μισθούς και τα εισοδήματα στον ιδιωτικό τομέα.
Γιατί στον κρατικό ήταν, είναι και θα είναι… άλλου παπά ευαγγέλιο…
Μέχρι το 2009 ο μισθός των 2-2.500 ευρώ τον μήνα που (μαζί με δώρα και
επιδόματα) μας κάνει τα πάνω από 25.000 ευρώ τον χρόνο, δεν ήταν μισθός
πλουσίων εργαζομένων. Ήταν και είναι ένας φυσιολογικός μισθός
εργαζομένων με προσόντα που είχαν υπεύθυνες θέσεις και δούλευαν και με
όγκο εργασίας και με παραπάνω ώρες χωρίς εξτρά αμοιβή στις περισσότερες
περιπτώσεις. Ακόμη και τα μεροκάματα που έφθαναν σε τέτοιο ύψος δεν
μπορούσαν να ενταχθούν στους υψηλά αμειβόμενους.
Αυτά τα μισθολογικά επίπεδα δεν έχουν χαθεί. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα και σε μεγάλο ποσοστό .
Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει
“Βαφτίζουμε” τα εισοδήματα των φτωχών «χαμηλή τάξη» και τα φορολογούμε
από το πρώτο ευρώ. Επειδή όμως δεν γεμίζουν τον κορβανά “βαφτίζουμε” την
μεσαία τάξη πλουτοκράτες και τούς “σφάζουμε”. Γιατί από εκεί και επάνω
είμαστε ανίκανοι να πιάσουμε την φοροδιαφυγή.
Αυτή η “φιλοσοφία” επικράτησε στην… ανακατανομή των
κριτηρίων για τις κοινωνικές τάξεις, δηλαδή τους φτωχούς και τους
πλουτοκράτες, ώστε να βολευτεί η φορολογική μεταρρύθμιση…
Και
αυτή η “φιλοσοφία” οδήγησε στην εισήγηση για τον περισσότερη φορολόγηση
πάνω από τα 26.000. Έτσι η φορολόγηση στο επίπεδο αυτό θα υπάρξει
άσχετα από την γκάφα με τον συντελεστή του 45% που την μάζεψε η
κυβέρνηση όταν είδε ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχθεί πως ο
Έλληνας πλούσιος είναι αυτός που κερδίζει από 2.000 ευρώ και πάνω. Περί
αυτού πρόκειται.
Και αφού (για την κυβέρνηση και μόνο για την κυβέρνηση) δεν
είναι φτωχός αυτός που βγάζει 5-6.000 ευρώ και για αυτό φορολογείται από
το πρώτο ευρώ, είναι “λογικό” (πάλι για την κυβέρνηση) ο “εισοδηματίας”
της μεσαίας τάξης που συγκεντρώνει πάνω από 25.000 ευρώ τον χρόνο να
χαρακτηρίζεται πλουτοκράτης!!!
Θα μου πείτε ότι τα υπεραπλουστεύω. Θα σας απαντήσω ότι δεν είναι καθόλου απλουστευμένα για πολλούς λόγους.
Ας εξετάσουμε τους μισθούς και τα εισοδήματα στον ιδιωτικό τομέα.
Γιατί στον κρατικό ήταν, είναι και θα είναι… άλλου παπά ευαγγέλιο…
Μέχρι το 2009 ο μισθός των 2-2.500 ευρώ τον μήνα που (μαζί με δώρα και
επιδόματα) μας κάνει τα πάνω από 25.000 ευρώ τον χρόνο, δεν ήταν μισθός
πλουσίων εργαζομένων. Ήταν και είναι ένας φυσιολογικός μισθός
εργαζομένων με προσόντα που είχαν υπεύθυνες θέσεις και δούλευαν και με
όγκο εργασίας και με παραπάνω ώρες χωρίς εξτρά αμοιβή στις περισσότερες
περιπτώσεις. Ακόμη και τα μεροκάματα που έφθαναν σε τέτοιο ύψος δεν
μπορούσαν να ενταχθούν στους υψηλά αμειβόμενους.
Αυτά τα μισθολογικά επίπεδα δεν έχουν χαθεί. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα και σε μεγάλο ποσοστό .
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice