Το φιλοσοφικόν τροπάριον του Γεώργιου Ακροπολίτου όλη η σημασία εν κόσμω ην Επιταφίω δίκαιον τη αγάπη….
Η θριαμβευτική υπερφιλοσοφική κατανόηση του Γεώργιου Ακροπολίτου διά Τον Ιησούν Χριστόν:
Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸν ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδε ξενίζειν τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλίνῃ.
Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, = ξένος εις τον κόσμον τούτον, ξένον εις ομοίους, ξένον εις όσους έσωσε, προστάτευσε, ευνόησε, σκέπασε, ευσπλαγχνίσθηκε και ευσπλαχνίζεται. Ξένος προς όλους και σε όλους τους τόπους, κόσμους και συνήθειες, επειδή δεν άντεχαν τα λόγια και τα έθιμα τους την διάκρισιν του Δικαίου.
τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ, = ξένος από βρέφος και ξενοποιημένος εν κόσμω, μισούμενος, θεωρούμενος παράξενος, ένας παράξενος δίκαιος της άνευ ορίων αγάπης, συγκίνηση πειάνει και δακρυσμός όσους το σκιρτηστούν σε σπλάγχνα και καρδίαν τούτον.
Δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον = δώσε μου τούτον τον ξένον όχι επειδή είναι ξένος αλλά επειδή τον απόκοψαν ως ξένον ιδικοί και ξένοι σύσσωμοι ως ομόφυλοι διά να τον κηρύξουν ξένον. Ον οι ομόφυλοι μισούντες και φθονούντες ως ξένον και ξένον τους, ξένον του κόσμου τούτου και ξένον της θρησκείας τους ος την θρησκείαν τους ευλόγησεν και ην ούτος η θρησκεία τους και η αληθινότητα εν θρησκεία.
ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ = φανταστείτε με πόσον μίσος, φθόνον, λύσσαν θηριώδην του φέρθηκαν επειδή τόλμησεν με αγαθότηταν να λέγει την αλήθειαν του δικαίου και την συγκίνησιν της αγάπης, επειδή ήτο ούτος όλος διαφορετικός εξ’ όσων είχον και έχουν εν καρδίαν τους οι Χριστοκτόνοι Θεοκτόνοι και οι πνευματικοί γόνοι τους είτε είναι και σωματικοί γόνοι τους είτε ουχί, και γνώστε ότι οι Χριστοκτόνοι έκτοτε έχουσιν σπείραν συμβούλιον μυστικόν του κατακτήσαι πάσα τη γή και πάσα πνοή εν ανθρώποις τε και κτήνεσι και φυτοίς και φοιτητοίς! Έχετε γνώσιν οι Φύλακες οι Φυλάττοντες Θερμοπύλας ψυχών! Διότι τω όντι εισίν Θερμαί αι των Ψυχών αι Πύλαι! Και το δίκαιον ον λέγει διάκις πύρ καίων, καίγει με κρίσιν υπέρ και κατά δικαίαν άνευ πολλών μέτρων και σταθμών αδίκων αλλά πολλών μυριάδων μέτρων και σταθμών δικαίων και γνώτε οι μελετούντες ότι τούτα είπε Ο Ιησούς Υιός Θεού Χριστού, ότι πολλά τα μέτρα και κατά μέτρα του κρίνειν κρίνεσθαι και κατά τα σταθμά του πιστεύειν και στέκει διεξετάζεσαι εν δικαίω, εάν τω δικαίω ει τε το αδίκον πράττειν και λέγειν και θέλειν και επιθυμείν και μάχεσαι ποίον εκ των δύο πλήρως εγκαθιδρύσαι εις την Θερμήν Πύλην της καρδίας σου….
Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλίνῃ = αναγιγνώσκοντας τούτα, πόσαι αι ωδαί αι λαϊκαί τούτον το νόημαν έχουσιν; Πόσοι οι πτωχοί, καταδιωγμένοι εξ’ αδίκου φοράς και φόρας ξενοποιούνται; Τα ίδια τα νυν και έκτοτε κράτη ξένους θεωρούσι και διώκουσι τοις ανθρώποις και ξένους εις τας χώρας των φέρουσι ούτως ώστε ουδείς να αισθάνεται εν ασφαλείαν ημέτερος, έως και εξωγήϊνους εκκαλούσι τους Έλληνες, ούτως ώστε εις το συλλογικόν ασυνείδητον τους και εις άλλους να θεωρούνται ξένοι και ουχί γέγονεν γηγενείς και εισβολείς να υπονοούνται εις το ασυναίσθητον τους, διόπερ επέρχεται η ώρα του πλήρους διωγμού των επειδήπερ εσεβάσθηκαν δίκαιον και σεμνόν και Αμνόν και εχρίσθησαν υιοί Θεού Χριστιανοί!
Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδε ξενίζειν τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους = όστις εγνώρισε παραξενεύεται και ξενίζεται επειδή ηγάπησεν πτωχούς και ξένους και τους πτωχούς και ξένους ξενίζει διόπερ θεωρείται ξένος επειδήπερ αγαπάει τους αδύναμους πτωχούς και τους μοναξιασμένους και συνθλιμμένους μαζύν με τους πτωχούς ξένους, τους ξένους εκτός φιλείν, τους ξένους εκτός αγαπείν εκ κόσμου άνευ εσπλαγχνίας και συναισθηματικής ευεγκάριδας αγάπης και δικαίας κρίσεως διακρίσεως.
Θυμηθείτε τους πτωχούς και ξένους ερχόμενοι εκ της Μικράς Ασίας, Έλληνες και Χριστιανοί όπου ξένοι ην εις την Μικρά Ασία και ξένοι εις την Ελλάδαν, οι ίδιοι το έλεγαν με πόνον ψυχής. Τέτοια άτροπα άτοπα συνέβησαν σε ολιγότερον βαθμόν εις τους άλλους πρόσφυγες εις την Κύπρον, ξένοι, πρόσφυγες και πτωχοί εις την ίδιαν τους την νήσον. Το να είσαι ξένος, πτωχός, πρόσφυγας και καταδιωμένος ως άδικος και παράξενος μισητός, είναι το άκρον άωτον της αδικίας και όστις πλανηθεί και γίνει διώκτης αυτών ας δοκιμάσει να αλλάξει θέσιν και λάβει την θέσιν αυτών ινά νοιώσει τι σημαίνει να είσαι ξένος εις το Σύμπαν. Η κατάρα τούτη η οποία αγιάζει όσους διατηρούν σε τέτοιες συνθήκες το δίκαιον και την αγάπη εντός και εκτός τους είναι η απόλυτη δοκιμασία Αγιότητος και η κορύφωση της εις υπέρμετρον βαθμόν προφυτεύεται εκ Του Χριστού εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον κεφ. 24, αναφέρω μόνον τρία εδάφιον, αναγιγνώσετε και τα υπόλοιπα:
Ματθ. 24,10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους.
Ήδη εις την Κίνα-Κύνα κυνικώς = ανευσπλαγχνοκυνικώς είναι θεσμός να παραδίδει έκαστος τον έκαστον και εκατέρωθεν διά να λαμβάνουσι βαθμούς εύνοιας και δώρων κακίας ήτοι το αντίθετον του Πνευματικού Αντίδωρου, εκ της Αντίχριστης Εξουσίας. Ένας διαγωνισμός κατεργαρίας ηλεκτρονικής κατάδοσης και παρακολούθησης και παλειανθρωπιάς, ώστε ο καθείς να κατασκοπεύει τον αδελφόν του διά να καταδώσει τα «λάθη» του διά χάριν του μαμωνοχρήματος…. Ιουδαϊσμός του Ιούδα του Ισκαριώτη.
Ματθ. 24,10 Και τότε θα κλονισθούν πολλοί εις την πίστιν και θα παραδώσουν στους διώκτας ο ένας τον άλλον και θα μισηθούν μεταξύ των.
Ματθ. 24,11 καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς,
Ματθ. 24,11 Και πολλοί ψευδοπροφήται θα ξεπροβάλλουν και θα παρασύρουν εις την πλάνην πολλούς.
Ματθ. 24,12 καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.
Η ανομία του νόμου ψευδόνομου ψυγήσεται τη αγάπη πολλών, ο συνδυασμός φαρισσαϊσμού, γραμματισμού-επαγγελματισμού, Ιουδαϊσμου Ισκαριωτικού, Ποντιοπιλατισμού και Νοχειραγωγοχλαγωγισμού, αλλά είθε να σωθούν και τούτοι, σύγχρονοι και παλαιότεροι εξ’ όλων των εθνών, φυλών, λαών, διασταυρώσεων αυτών….
Φαντάστου να είσαι Το να είσαι ξένος, πτωχός, πρόσφυγας και καταδιωμένος ως άδικος και παράξενος μισητός και παν δίκαιον σου και ευσπλαγχνία ήτις χρειάζεσαι να πίπτει έκτοτε σε δικαστήν όμοιον άτολμον και φίλον της ηρεμίας και της διπλωματίας ευνόητων σχέσεων με το κράτος! Το κράτος είναι παράνομον και η διατήρηση σου σε πτωχόν, υπόδουλον, ξένον ολίγον ή πολύ εις τας διαπράξεις του είναι η δύναμη του, είναι το κράτος μιμητής του θηρίου, διότι ποίον θηρίον ήθελε να είναι όλοι και όλα τα θηράματα ίσα σε δύναμη με αυτόν;
Σε αυτόν το κεφάλαιον αναφέρεται όλη η Ιστορία έλλειψης ευσπλαγχνίας και συνάμα εκκορύφωση φιλοκακίας και σατανομωρείας.
Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸν ξένον = ξενίζει τον νουν τον εγκάρδιον και την καρδίαν την σοφήν εν νουν, τούτον τον ξένον θανατωμένον, ούτον ος είπεν ειρήνην έχετε δι’ αγάπης ουχί διά νόμου επιβολής και υπερβολής εξουσίαν, οπώσθεν φέρειν ο Αντίχριστος διά της ψευδέννομης θηριοβίας. Συνάμα ξενίζει τον Ιωσήφ ότι Ο Θεός είναι και ξένος και νεκρός, αλλά τι να ήταν διά τον κόσμον τούτον όπου κατάραν θεωρεί Τον Θεόν και κατάρα είναι διά τον κόσμον τον άδικον; Νεκρός και ξένος, αλλά δι’ Αναστάσεως γέγονεν και Παναπειροζών και Ιδικός, ό,τι δηλαδή τω όντι ει ναι! Και προς Αυτόν όσοι γνωρίσουσι Αυτόν τρέπονται και με ταπεινωσύνη ευεξετρέπονται πεϋποταγμένοις….
Είναι ξένον και ξενίζει να ωρείς Θεόν νεκρόν και κόσμον ζων και όμως τα φαινόμενα απατούν, διότι ο κόσμος είναι ψευδαίσθηση ζωής και Ο Θεός αληθής Ζωή και Αυτοζωή όπου η ψευδαίσθηση ζωής ουκ δύναται νοήσει και ουκ ο τύφος αυτής καταδέχεται ενδεκτεί και κατανοήσει.
Επειδήπερ, ην ξένον, το δίκαιον νεκρόν και το άδικον ζων, εις την Λογικήν σώφρονα Λόγου πνεύματος και είναι ψευδαίσθηση η οποία αντιστρέφει την αίσθηση της αληθαίσθησης, αλλά διά της Αυτονεκραναστάσεως έδειξε ότι ζη και βασιλεύει το Άλειπτον και το Άπειρον και ο Θάνατος υπό τούτων τα οποία εισίν Έν και δι’ αυτών ζη ο Θάνατος, ως μετασχηματισμός ύλης και ενέργειας, ο δε δεύτερος θάνατος ος αναφέρει η Αποκάλυψη, αιώνια καταδίκη, καλύτερη σε αυτήν την περίπτωση σβύση από την ύπαρξην έως μη υπαρξάτο ποτέ η αύρα ανθρώπου ος μέλλει καταδικασθείς εν θανάτω δευτέρω άγει.
Η λέξη ξένος = εξ+ενός = εξ νοός = αναγραφή του εξ σε ξε + νους ήτοι εκτός των ηθών και εθίμων τινός λαού ή χωρίου ή περιοχής και συνάμα εκτός του νοός των φιλείν αυτόν, ήτοι εξακοντίζουν αυτόν, ήτοι εξ νοός = έξω νοός των, απορριπτέος, και συνάμα εξ = 6 και ενός = 1 = έξ ενός = εκτός του ενός Θεού και εκτός ένωσης με τα ήθη και έθιμα και τα ιδιότυπα στερότυπα τινής φυλής εχθρικής προς τας άλλας φυλάς ούτως ή άλλως, χωρίς τον γνώμονα του ειλικρινούς και δίκαιου Κανόνος και Διακρίσεως περί Δικαίου. Δηλαδή κρίνουν τινόν ξένον όχι με το μέτρον επειδήπερ είναι άδικος αλλά επειδή οι ίδιοι εισίν ξένοι εκτός δικαίου, ήτοι άδικοι. Το να είσαι ξένος ο άδικος εκ του αδίκου είναι δίκαιον, το να είναι ξένον το δίκαιον εκ του αδίκου είναι άδικον. Ο Ιησούς Χριστός ήλθε και εισήλθε ως δίκαιος εις το άδικον και το άδικον Του είπε: έξω είσαι ξένος εις τα έθιμα μας και αδικείς τα έθιμα μας και Αυτός είπε εάν τα έθιμα σας είναι δίκαια τότε άδικος εν αδίκω ειμοί, εάν τα έθιμα σας είναι άδικα τότε άδικος εν δικαίω, ήτοι αδικώ τα άδικα σας με το δίκαιον….
Γεωργίου Ἀκροπολίτου. Ἦχος πλ. α´.
Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτῖνας καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαῤῥαγὲν τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων· Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸν ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδε ξενίζειν τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλίνῃ. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ μήτηρ ὁρῶσα νεκρωθέντα, ἐβόα· Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι καὶ καρδίαν σπαράττομαι νεκρόν σε καθορῶσα, ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαῤῥοῦσα μεγαλύνω. Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα, ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ κατέθετο ἐν τάφῳ τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἀνδρέα Θεοδώρου:
Ὁ Ἰωσήφ, ὅταν εἶδε τὸν ἥλιο νὰ κρύβει τὶς ἀκτίνες του καὶ τὸ καταπέτασμα νὰ σχίζεται μὲ τὸ θάνατο τοῦ Σωτήρα, ἦλθε στὸν Πιλάτο καὶ τὸν καθικέτευσε, λέγων· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ βρέφος ζοῦσε στὸν κόσμο σὰν ἀποξενωμένος ξένος· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖο, μισοῦντες οἱ ὁμόφυλοὶ του, θανατώνουν σὰν ξένο· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τοῦ ὁποίου τὸν παράδοξο θάνατο βλέπων, νιώθω παράξενα· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος ξέρει νὰ περιποιεῖται τοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖον οἱ Ἑβραῖοι ἀπὸ φθόνο ἀποξένωσαν ἀπὸ τὸν κόσμο· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος, σὰν ξένος, δὲν ἔχει ποὺ ν᾿ ἀκουμπήσει τὴν κεφαλή του· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖον ἡ Μητέρα, ἀτενίζουσα νεκρό, ἐβόα· ὢ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, ἂν καὶ ὁ πόνος πληγώνει τὰ σπλάγχνα μου καὶ σχίζει τὴν καρδία μου, ὅταν σὲ βλέπω νεκρό, ὅμως θαρρώντας στὴν ἀνάστασή σου, σὲ δοξάζω. Καὶ μὲ αὐτὰ τὰ λόγια παρακαλώντας τὸν Πιλάτο ὁ εὐσχήμων, λαμβάνει τὸ σῶμα τοῦ Σωτήρα, τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ εὐλαβικὰ τύλιξε σὲ σεντόνι καὶ ἄλειψε μὲ μύρα, κατέθεσε στὸν τάφο αὐτόν, ποὺ παρέχει ζωὴ καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Τὸ κείμενο ὡς ἔχει στὴν πρωτότυπη ἔκδοση τοῦ Γεωργίου Ἀκροπολίτου, Οpera, ἐκδ. Α. Heisenberg, Leipzig 1903 (Stuttgart 1978), τ. 2, σ. 9-11.
Παρατηρῆστε ὅτι ὁ ἦχος σημειώνεται ὡς πλάγιος β΄καὶ ὄχι πλ. α΄, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄλλες διαφορὲς στὸ κείμενο
Ακροπολίτης Γεώργιος (13ος αιώνας): αυλικός αξιωματούχος, λόγιος και ιστορικός. Έλαβε σπουδαία παιδεία κοντά σε ονομαστούς δασκάλους (Θεόδωρο Εξαπτέρυγο και Νικηφόρο Βλεμμύδη) και έγινε ο ίδιος δάσκαλος φιλοσοφίας, γεωμετρίας και ρητορικής στο περιβάλλον του αυτοκράτορα. Η Χρονική Συγγραφή του συνεχίζει την ιστορία του Νικήτα Χωνιάτη και αποτελεί βασική ιστορική πηγή για την περίοδο 1203-1261 (αυτοκρατορία της Νίκαιας). Συνέθεσε επίσης Επιτάφιο Λόγο για τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΙΙΙ Βατάτζη.
(http://www.fhw.gr/projects/cooperat…ure/gr/other/glossary/anchor/akropolitis.html)
https://analogion.com/forum/index.php?threads/%CE%A497-%CE%A4%E1%BD%B8%CE%BD-%E1%BC%A5%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8D%CF%88%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1.15756/
Διά να γνωρίζουμε την συνέχεια της Ιεράς Φιλοσοφίας των Ελλήνων.
Ακούστε τες Στάσεις ΕΠιταφίω, οι ωραιότερες υπερεγκάρδιες ελληνικές φωνές [Γρηγόρης Βαλτινός & Κοραλλία Καράντη] και εγκώμια Ποιήσεως εκτός κέντρων διασκεδάσεων αλλά προς υπηρεσίαν Θεού, όπως ενόησεν και εποίησεν έκτοτε ο Δαυΐδ:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=905&v=WAqMUfuPEeg&embeds_euri=https%3A%2F%2Fkatohika.gr%2F&feature=emb_logo
Παναγιώτης Δίας
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
στην Κωνσταντινουπολη υπήρχε το έθιμο να πηγαινουν σε 7 διασπαρτες εκκλησίες/επιτάφια την Μ.Παρασευή.Ευωδίαζαν οι εκκλησίες, ακόμα πριν μπεις σ’επιανε απο την μύτη.Οι ιδιοι οι Πολιτες ξεχασαν το έθιμο εν Ελλάδι..
ΕυΤά λόφοι της Πόλης για τον επι.Τάφιο.. 7 εκκλησίες της Αποκάλυψης..σε πολλους αυτά τώρα φαινονται παρα.Ξένα.. Ο παράς βλέπεις σου δίνει την ψευδαίσθηση δύναμης.. ας αγκαλιάσουν λοιπόν τον παρά οταν θυμώνουν, οργίζονται,βριζουν τα Θεία, κλαει η ψυχή τους κτλ
Ευλογημένη Ανάσταση…
Α.Α.Α.Α., είπα να το κάνω εχθές, δεν άντεξα εν τέλει προσκύνησα σε 10, πρέπει να είναι μονός αριθμός, είπα και το 1 μονός είναι. Ευλογημένη διά την ψυχή και το σώμα Ανάσταση δι’ όλους….