Ποιος διατύπωσε τον ορισμό της Λογικής όχι φυσικά μόνο για τον εαυτό του ,αλλά για ολάκερη την ανθρωπότητα;O Αριστοτέλης .
Η στοιχειώδη λογική πιο συγκεκριμένα κατά τον Αριστοτέλη περιγράφεται μέσα από τέσσερις θεμελιώδεις νόμους.
– Ο νόμος της ταυτότητας:
Κάθε έννοια πρέπει να είναι ταυτόσημη με τον εαυτό της, δηλαδή σε κάθε κρίση και σε κάθε συλλογισμό η έννοια πρέπει να χρησιμοποιείται με μια μόνο αλλά και την ίδια πάντα σημασία, (το αντίστοιχο της ανακλαστικής ιδιότητας στα μαθηματικά (Α = Α).
– Ο νόμος της αντίφασης:
Σύμφωνα με αυτόν το νόμο κάθε έννοια δεν μπορεί να αντιφάσκει με τον εαυτό της, να είναι δηλαδή συγχρόνως ίδιο και όχι ίδιο με τον εαυτό της, (Το Α δεν μπορεί να είναι συγχρόνως Α και όχι Α) γιατί δύο έννοιες όπου η μία βεβαιώνει κάτι για ένα πράγμα και η άλλη αρνείται αυτό το κάτι, είναι αντιφατικές και δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και οι δύο αληθινές.
– Ο νόμος της αποκλίσεως του τρίτου:
Δυο αντιφατικές έννοιες που αναφέρονται στο ίδιο πράγμα και δεν μπορεί να είναι και οι δυο ψευδείς. Αν η μία είναι ψευδής, η αντίθετή της θα είναι αληθινή. Δεν μπορεί να υπάρχει ένα τρίτο πράγμα ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψεύδος στα δυο μέλη αυτής της αντίφασης, ορθή πρέπει να είναι είτε η μία είτε η άλλη, κάθε τρίτη έννοια αποκλείεται ως ορθή (ένα πράγμα θα είναι είτε Α είτε όχι Α και τίποτα άλλο από αυτά).
– Ο νόμος του αποχρώντος λόγου:
Ο νόμος αυτός επιβάλλει κάθε κρίση και κάθε συλλογισμός να ξεκινά από αποδείξεις, δηλαδή από κάποια άλλη κρίση ή συλλογισμό, που αποδεδειγμένα είναι ορθός, κάθε θεώρημα στηρίζεται και αποτελεί επομένως το αποτέλεσμα ενός άλλου θεωρήματος, προηγούμενου από αυτό στην αποδεικτική διαδικασία.
Γράφει ο Απόστολος Παύλος
Εβρ. 3,4 πᾶς γαρ οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός.
Αυτή η φράση παραβιάζει κάποιον από τους νόμους της λογικής του Αριστοτέλη;Oχι φυσικά!
Σκηνοποιός πλήν όμως Απόστολος του Χριστού, σε μία φράση με δώδεκα λέξεις συνοπτικά,όχι απλά δεν παραβιάζει, αλλά διέπει ως προς την ισχύ ,ανακλά περίφημα τους νόμους του Αριστοτέλη.
Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να δημιουργήθηκε τεχνητά από μόνο του.
Πίσω από Κάθε τεχνητή κατασκευή ορατή στις αισθήσεις μας στον κόσμο ,κρύβεται υποκείμενο .Από ένα μανταλάκι και ένα πουκάμισο μέχρι μία έπαυλη και έναν πύραυλο.Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με αυτόν τον λογικό συλλογισμό;Που να πιστεύει σοβαρά ότι τυχαία κατασκευάζεται ένα πουκάμισο;Χωρίς να μετέχει- όχι για χάρη του λόγου αλλά για την ουσία του λόγου- εκείνος που το ράβει;Mόνο άφρων,όποιος δηλαδή έχει χάσει τα λογικά του.
Ψαλ. 13,1 Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός.
Αφού όλα τα τεχνητά που κατανοούμε μέσα στον μικρόκοσμο μας δεν έχουν γίνει από μόνα τους αλλά κατασκευάσθηκαν από υποκείμενα,για τα αμέτρητα υπόλοιπα δεν είναι άφρονες όσοι καταλήξουν να πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν τυχαία, από μόνα τους ;
Συνεπώς όσο και να προσπαθούν να συσκοτίσουν μεγαλόσχημοι και μη ,με ψεύτικες θεωρίες,εάν παραμείνουμε μέσα στα σύνορα της λογικής ,ξέρουμε ότι Θεός δημιούργησε τα πάντα !
* άφρων, -ων, -ον
(λόγιο, για άνθρωπο ή ενέργεια) χωρίς φρόνηση, άμυαλος, απερίσκεπτος, πολύ επιπόλαιος.που κάνει μια πράξη τρέλας, κάτι παράτολμο και παράλογο, που έχει χάσει τα λογικά του, ο τρελαμένος
γεν. -ονος (φρήν), αυτός που δεν έχει αισθήσεις, λέγεται για τα αγάλματα, σε Ξεν.· παράφρων, μανιώδης ή ανόητος, μωρός, σε Όμηρ., Αττ.· τὸἄφρον = ἀφροσύνη, σε Θουκ.· επίρρ. ἀφρόνως, ανόητα, σε Σοφ.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Σύντροφε ψάξτο μήπως και έχεις τρικυμία εν κρανίω.
Aλλιώς πως Aπό Το παραπάνω άρθρο κατάφερες να διακρίνεις Tην αμφισβήτηση στην λογική του Αριστοτέλη;