Στήριξε το έργο μας!

Η σελίδα μας βασίζεται στις δικές σου δωρεές για να παραμένει ανεξάρτητη και να προσφέρει υψηλής ποιότητας εναλλακτικές ειδήσεις. Υποστήριξέ μας σήμερα και βοήθησέ μας να συνεχίσουμε!

Διαφημίσεις

Ένα μάθημα από την εμπειρία της ανθρωπότητας είναι ότι όλες οι προηγούμενες γενιές έζησαν «ενδιαφέρουσες εποχές». Η λαϊκή αμνησία θέλει να το ξεχνάει αυτό- γι’ αυτό και νομίζουμε ότι οι κακοτοπιές των ημερών μας είναι πρωτοφανείς. Τούτου λεχθέντος, φαίνεται ότι απομακρυνόμαστε από το καστ του παρελθόντος με τρόπο που καταρρίπτει τα πρότυπα.

Κατά την διάρκεια της ανάπτυξης του «δυτικού πολιτισμού», η σχέση μας με την εξουσία άλλαξε σημαντικά. Πήγαμε από το χάος στην υποταγή και στην συνέχεια, μόλις επέστρεψε η τάξη, εξελιχθήκαμε σε ένα συμμετοχικό σύστημα που βασίζεται στην εκχωρημένη εξουσία. Αυτή είναι η κατάσταση των ημερών μας.

Η κλασική εποχή είχε το κέντρο της στην Μεσόγειο. Εκφράστηκε μέσω μιας διανοητικά ελληνικής και πολιτικά ρωμαϊκής τάξης. Διαλύθηκε λόγω ενός συνδυασμού εσωτερικής παρακμής και εξωτερικής πίεσης. Η αστάθεια υπονόμευσε τον πολιτισμό- ξημέρωσε μια εποχή αναρχίας, οι «Σκοτεινοί Αιώνες». Η Ευρώπη βυθίστηκε στην βαρβαρότητα και στον εξευτελισμό των ανίσχυρων λαών της. Το σύστημα που προέκυψε στο πλαίσιο της καθυστέρησης μοιάζει με την εξουσία της μαφίας. Μια διαφορά μεταξύ των συστημάτων που αντάλλαξαν την προστασία με την υποταγή είναι ότι, για αιώνες, δεν υπήρχαν συμμορίτες.

Η παγίωση άρχισε από τον υψηλό Μεσαίωνα. Αν και οι επιπτώσεις δεν είναι προ της κοινής χρονολόγησης, βλέπουμε μια τρίτη παγκόσμια τάξη που ανυψώθηκε σε σημείο όπου η ανάπτυξη έγινε σύστημα. Η πρόοδος περιελάμβανε την ανάπτυξη της βιοτεχνίας, των εξελιγμένων ανταλλαγών και του εμπορίου. Σημαντικό είναι ότι οι δομές εξουσίας διασπάστηκαν με την άνοδο των αυτοδιοικούμενων πόλεων και της νέας τάξης τους. Πολιτικά, οι κοσμικοί μονάρχες και η Εκκλησία ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία. Εμφανίστηκαν ρωγμές που διευρύνθηκαν από την ανεξάρτητα σκεπτόμενη φυλή των μορφωμένων. Τα πορίσματά τους αμφισβήτησαν τα δόγματα της επιστήμης και της θεολογίας, τα πνευματικά θεμέλια της αμετάβλητης τάξης ενός σκόπιμα στατικού πολιτισμού.

Αυτή η ανάκαμψη όμως είχε ένα ψεγάδι, το οποίο έτυχε να είναι και μία από τις προϋποθέσεις της. Για να παρέχει σταθερότητα και ασφάλεια, το κράτος έπρεπε να ενδυναμωθεί. Η άνοδός του και η επέκταση της εξουσίας του περιείχαν προβλήματα για το μέλλον που τελικά έγιναν το παρόν μας.

Το αμάλγαμα αυτών των αυτοδημιουργούμενων χαρακτηριστικών δημιούργησε έναν ερευνητικό και καινοτόμο πολιτισμό. Είχε χάσει τον φόβο του αγνώστου των κλασικών πολιτισμών που ξεπερνούσε η Δύση. Αυτό που προέκυψε παρέκκλινε όχι μόνο από την περιοριστική της παράδοση αλλά και από τα γνωρίσματα άλλων παραδοσιακών πολιτισμών. Η εποχή της προόδου, της επέκτασης και της αυτοενίσχυσης, έφερε την πολιτική ωριμότητα. Εκφράστηκε μέσα από ενέργειες που άλλαξαν την τάξη του Απολυταρχισμού στην Αγγλία του 17ου αιώνα.

Η οικονομική πρόοδος οδηγεί σε μια μικρή πολιτική πρόοδο. Μέχρι τον 19ο αιώνα, η προοδευτική δημοκρατία ξεπέρασε την θεωρία και μετέτρεψε τις ιδέες της σε πράξη σε μια υπερπόντια μετάλλαξη. Με την πάροδο του χρόνου, οι προοδευτικές οντότητες εγκατέστησαν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η οποία μεταβίβαζε την εξουσία της κοινότητας σε εκλεγμένα όργανα εξουσιοδοτημένα από την πλειοψηφία να ενεργούν για λογαριασμό της. Αν και το αποτέλεσμα δεν ήταν άψογο, το σύστημα λειτούργησε. Αυτό συνέβαινε επειδή οι εκπρόσωποι του λαού αισθάνονταν υποχρεωμένοι να σέβονται την βούληση του λαού τους. Ακόμα κι έτσι, γίνονταν λάθη τα οποία μπορούσαν να διορθωθούν απλά «πετώντας έξω τους κατεργάρηδες».

Όπως όλες οι ανθρώπινες κατασκευές, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είχε την διαφθορά στο DNA της. Δημιουργήθηκαν καθιερωμένα, αυτοσυντηρούμενα και εναλλακτικά κυβερνώντα κόμματα. Η εξουσία βρέθηκε να είναι επικερδής και ανακάλυψαν στο κράτος ένα εργαλείο για να ωφελήσουν τους ίδιους και τους υποστηρικτές τους. Οι εκλογές που διεκδικήθηκαν από διαφορετικά χαρακτηρισμένα τμήματα της πολιτικής ελίτ, έφεραν την διεύρυνση της τάξης που κέρδιζε από την διακυβέρνηση. Ο κρατισμός ενίσχυσε την δύναμη της κρατικής τάξης που έκανε δώρα με αυτά που έπαιρνε από όσους θεωρούνταν ότι διέθεταν υπερβολικά. Η αναδιανομή εξαγόραζε τις ψήφους που νομιμοποιούσαν το σύστημα. Κάποιοι έδιναν δώρα, άλλοι έδιναν ψήφους.

Εδώ η αφήγησή μας μπορεί να μετακινηθεί από το παρελθόν στο παρόν. Μόλις οι διοικητικοί υπάλληλοι αποκτήσουν μια λαβή στο σύστημα που τους εξουσιοδοτεί, δημιουργούν μια ιδεολογική αιτιολόγηση για το ρόλο και τα προνόμιά τους. Κατά συνέπεια, τα «φιλελεύθερα» δόγματα της στιγμής τσιμεντοποιούνται στην «πολιτική ορθότητα».

Σημειώστε ότι αυτό το δογματικό πρότυπο αποτελεί πλέον το «όπιο» της πολιτικής τάξης και των μέσων ενημέρωσης της. Επιστρατευμένο από τις επιχορηγήσεις των ελίτ, μπορούν να προβάλλονται τεχνητά οράματα. Η «υποκατάστατη» εικόνα πωλείται ως «αλήθεια» σε όσους εξακολουθούν να εμπιστεύονται αυτό που βλέπουν στα έντυπα και τεχνολογικά μέσα.

Εκείνο το μέρος του παρόντος μας που δείχνει το μέλλον προκύπτει από την αυξανόμενη αδυναμία των μηχανικών της συνείδησης να καταστείλουν τις εμπειρίες της πραγματικής ζωής με τα ψεύτικα σχέδιά τους. Σε έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι η επίσημη αλήθεια είναι ψέμα και ότι η απαγορευμένη αντίληψη για το τι «είναι», είναι αυτό που τυχαίνει να είναι η πραγματικότητα.

Υπάρχει μια αυξανόμενη ασυμφωνία μεταξύ του ψεύτικου που μας προστάζουν να δεχτούμε ως αλήθεια και των γεγονότων που παραβλέπονται επειδή η θεωρία τα αρνείται. Σε πολλούς τομείς, η αυταπάτη που προπαγανδίζεται για να εκδιωχθεί μια παρεμποδισμένη αλήθεια δεν είναι εμφανής στους εξαπατημένους. Πόσοι μπορούν να διακρίνουν την χειραγώγηση των πιστώσεων, των επισφαλών χρεών και των αποσιωπημένων ελλειμμάτων που καλλιεργούν οι κεντρικές τράπεζες;

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν τομείς στους οποίους το χάσμα μεταξύ αυτών που «λένε» και αυτών που «γνωρίζουνε» είναι διακριτό. Μια περίπτωση είναι αυτή της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και των πολιτισμικών συγκρούσεων που όλοι βιώνουν. Η άρνηση της πραγματικότητας στο όνομα των μύθων της πολυπολιτισμικής ευδαιμονίας προκαλεί τους κυβερνώντες μας. Οι προ κοινής χρονολόγησης-στοχαστές που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν την δημοκρατία αρνούνται να αναγνωρίσουν τις απειλές και να εμποδίσουν τους εχθρούς της νεωτερικότητας.

Κάποτε, η πολιτική τάξη μπορούσε να χρησιμοποιήσει την φιλελεύθερη συναίνεση για να επιβάλει την άποψή της στην σύγκρουση μεταξύ του πραγματικού κόσμου και των προσχημάτων της. Αυτή η ικανότητα να λέει στους κυβερνώμενους πώς να σκέφτονται σωστά εξαντλείται, καθώς οι ελίτ χάνουν την αξιοπιστία τους. Αφυπνισμένες, οι μάζες ανακαλύπτουν ότι, είναι, δηλαδή ο λαός είναι, σε αντιπαράθεση.

Το αποτέλεσμα δεν είναι η αποξένωση από την πολιτική αλλά η αποξένωση από την παραδοσιακή πολιτική και τους μάγους της. Τα νέα κινήματα εκφράζουν αυτήν την δυσαρέσκεια για την διακυβέρνηση που ασκείται από εκείνους που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον. Μοιράζονται μια απόρριψη απέναντι στην αδιέξοδη αλήθεια που κηρύσσεται από ψηλά. Αυτές οι νέες δυνάμεις κατηγορούνται ως «ναζιστές» ακόμη και αν απορρίπτουν μόνο τις πρακτικές από τις οποίες υποφέρουν στην υπηρεσία της πολιτικής ορθότητας. Όλοι γνωρίζουν τι τόλμησε να αρθρώσει ένας πολύ καταραμένος Πρέμιερ, ότι δηλαδή τα καταπραϋντικά ψέματα της πολιτικής ορθότητας δεν προστατεύουν από την τρομοκρατία.

Η εποχή που φαίνεται να ανατέλλει σηματοδοτεί μια νέα σχέση με το κράτος. Η εξέγερση της μάζας – που αισθάνεται «αυτοί εκεί πάνω» και εμείς «εδώ κάτω» – κάνει κάτι περισσότερο από το να αγνοεί τους παραδοσιακούς ηγέτες όταν σκοπεύει να τους περιορίσει στον έλεγχο του κράτους. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι ο σύγχρονος αναρχισμός- η άμεση δημοκρατία αναζητά μέσα για να επιβληθεί. Σε μια εποχή, όπου όλα τα πρόσωπα συνδέθηκαν, αλλά εντός των ορίων του εθνικού κράτους, αναδύονται κινήματα που συσπειρώνονται γύρω από παρόμοια ζητήματα. Τέτοια είναι η επιθυμία να «αισθάνεται κανείς σαν στο σπίτι του», η προστασία από τους προνομιούχους εγκληματίες και μια οικονομική τάξη που κάνει περισσότερα από το να αναβάλλει την χρεοκοπία. Επιθυμητή είναι επίσης μια παιδεία που εκπαιδεύει πριν μοιράσει διπλώματα και ένα μέτρο κοινωνικής ασφάλισης που ανταμείβει τους λιτούς και όχι τους σπάταλους.

Πέρα από τα επιμέρους στοιχεία, το κεντρικό αίτημα που διατυπώνεται από αυτά τα εκκολαπτόμενα κινήματα. Ακόμη και αν η αμφισβητούμενη πολιτική τάξη χαρακτηρίζει τους ανυπάκουους προστατευόμενούς της ως εξτρεμιστές, οι ανυπότακτοι αισθάνονται ότι, όπως ασκείται, η πολιτική τους εκμεταλλεύεται ενώ δεν τους εξυπηρετεί. Το σημείο συναίνεσης είναι ότι οι αναδυόμενες δυνάμεις της λαϊκής εξουσίας επιθυμούν να κυβερνήσουν από τα κάτω και ότι θέλουν να πάρουν πίσω το σύστημά τους για να επαναβεβαιώσουν την κυριαρχία τους. Το να ονομάζουμε τους απαξιωμένους εκείνους που προσφέρουν παλιές απαντήσεις σε νέα προβλήματα, δεν θα τερματίσει τον συνεχιζόμενο ξεσηκωμό των μαζών.

Θα ανακτηθεί ένα μέρος της πολιτικής εξουσίας, καθιστώντας τον λαό πραγματικά κυρίαρχο; Αν συμβεί αυτό, τότε θα επιτευχθεί ένα σημείο καμπής στην ανάπτυξή μας.

@OWL / 2025

terrapapers.com



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek