Η Ουρά της Μεταπολίτευσης, ως φαίνεται, είναι πολύ μακριά και δίνει ακόμη αρκετή τροφή στα γνωστά-άγνωστα πολιτικά και υπο-πολιτικά μπλοκ της χώρας. Το τελευταίο μεγάλο κομμάτι της Ουράς ονομάστηκε Ελλάδα 2.0 (αγγλιστί Greece 2.0 / National Recovery and Resilience Plan). Ωστόσο, δεν βγήκε κανείς να πει – στα διακοσάχρονα της Επανάστασης – ότι το σωστό θα ήταν να ονομάζαμε “Hellas 2.0” το πακέτο της φυγής μας στο μέλλον. Δεν είπε κανείς ότι είναι ελληνικά αγράμματος ο πρωθυπουργός μας και η κυβέρνησή του που ονόμασαν το μεγαλόπνοο σχέδιό “μας” Greece 2.0. Και δεν σφαχτήκανε παλληκάρια στο twitter ή σε κάποιο άλλο field, για αυτήν την ονοματοδοσία.
Αυτές τις μέρες πέσανε – εν είδει οργανωμένης ρίψης μολότωφ – μερικά δοχεία μελάνης στο twitter (ελληνιστί: τιτιβιστής), για να καεί η κυβερνητική και sub-κυβερνητική μετάφραση τού ονόματος τού Άλσους των Αθηνών, ήτοι το “Mars Field”. Φτηνοί στο αλεύρι, ακριβοί στα πίτουρα οι “θεματοφύλακες των τόπων και των τοπωνυμίων”. Γιατί περί ενός άλσους μιλάμε, και μάλιστα ενός κακόφημου, καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, άλσους. Ενός άλσους που στα προπύλαιά του ορθωνόταν φαρδιά-πλατιά η πινακίδα του αναψυκτηρίου “Green Park”. Green Park στο Πεδίον του Άρεως. Δεν ενοχλήθηκε ποτέ κανείς που μια άσχετη, γενικόλογη κοινότοπη ονομασία καπέλωνε το Πεδίον, υποβιβάζοντάς το σε “πράσινο πάρκο”. Σημασία έχει ότι έκανε καλό φραπέ-παγωτό…
Το Πεδίον, στα εσώτερά του, ήταν αδιάφορο έως επικίνδυνο για τον “καλό τον κόσμο” καθώς είχε ταυτιστεί με ναρκωτικά και ψωνιστήρια. Και βέβαια, για χρόνια, κανείς δεν νοιάστηκε για το τι βλέπανε τα μάτια των Ηρώων της Επανάστασης και το τι ακούγανε τα αυτιά τους. Όλα ήσανε καλά, γιατί το πάρκο είχε χωροθετηθεί πολιτικά. Και όλοι είχαν συμφωνήσει ότι η χρήση του ήταν “κόκκινη”, του …άλλου Άρεως. Πεδίον Άρεως σήμαινε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ (στην κάτω πλευρά) και εορτασμός της “Εργατικής Πρωτομαγιάς” (στην πάνω πλευρά). Στο ενδιάμεσο αδιάφοροι πολιτικά θάμνοι και κωλομπαράδες.
“Το Πεδίον Άρεως πήρε το όνομά του από το Ρωμαϊκό Campus Martius κι αυτό γιατί επί βασιλείας Όθωνος, μπροστά στο ναό των Ταξιαρχών και προς την οδό Μαυρομματαίων φιλοξένησε τους Στρατώνες του Ιππικού. Στα χρόνια μάλιστα του Γεωργίου Α΄ λειτούργησε στο Πεδίον του Άρεως Ιππευτική Σχολή (πυρπολήθηκε το 1944, στα Δεκεμβριανά).” (πηγή: Catisart.gr).
Το Πεδίον του Άρεως δεν είναι κάποιο αρχαίο ιερό, ούτε μεταγενέστερο ιερό. Το άλσος του Πεδίου του Άρεως σχεδιάστηκε το 1934 με σκοπό να τιμηθούν οι Ήρωες της Επανάστασης του 1821, και είναι διακοσμημένο με τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων κατά μήκος της Λεωφόρου των Ηρώων.
Από τη στιγμή που η ονομασία “Πεδίον του Άρεως” δεν παραπέμπει σε κάποιο ελληνικό ιερό, δηλαδή δεν σχετίζεται ο χώρος με τη λατρεία του θεού των Ελλήνων Άρη, και δεδομένου ότι η θέση του και η ιστορία του μαρτυρούν συνάφειες με το ευρωπαϊκό πρότυπο (διάβαζε: ρωμαϊκό) του Campus Martius, η όποια προσπάθεια συσχέτισης του χώρου με το πνεύμα του Δωδεκάθεου και της αρχαίας ελληνικής μυθολογικής παράδοσης είναι όχι απλά άστοχη αλλά εκ του πονηρού. Οι νεόκοποι θεματοφύλακες της (αρχαιο-)ελληνικής αρτιότητας, αν έχουν αγαθές προθέσεις και τίμιους σκοπούς, θα’ πρεπε να στρέψουν τα βέλη τους πρωτίστως και κύρια στον Άρειο Πάγο, διότι εκεί έχει συντελεστεί ο πραγματικός εκφυλισμός:
https://eurocrisis.wordpress.com/2021/09/24/nyxterinon-kentron-ponetikia-dikaiosynh/
Και ναι μεν θα είχε κάποιο νόημα – καθώς αποτελεί προσφιλή συνήθεια των μεταπολιτευτικών χρόνων και δρώντων – ένα αίτημα για μετονομασία του Πεδίου του Άρεως σε Πεδίο Αγωνιστών του 1821 ή Πάρκο Εθνεγερσίας, αλλά ούτε από την Επιτροπή “Ελλάδα 2021” τέθηκε τέτοια πρόταση και αξίωση, ούτε ο Αθηναϊκός “λαός” δείχνει να αποδίδει κάποια σχετική ιστορική αξία σε αυτό. Ο “λαός” θέλει Green Park, freddoccino, και βόλτα το σκύλο στο Πεδίο του Άρεως. Άλλωστε πρέπει να ρωτηθεί και το ΚΚΕ αν είναι να έρθουν Θεοί και Ήρωες στο προσκήνιο… Και βέβαια, ποιος θα τολμήσει να μετονομάσει την Πλατεία Πρωτομαγιάς (Arbeit Macht Frei), η οποία σημειωτέον κείται μεταξύ της Σχολής Ευελπίδων και της Λεωφόρου των Αγωνιστών… Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Πάνε δέκα χρόνια τώρα που πέσανε μονομιάς δέκα εκατομμύρια ευρώ στο Πεδίον του Άρεως. Ήταν ο μεζές κοντά στην ουρά, στα καπούλια· και το φαγοπότι μεγάλο, ένθεν κι ένθεν. Ποιος ασχολήθηκε με το γεγονός ότι δέκα-δέκα φυτεύονταν οι κουτσουπιές κάτω από κάθε πεύκο και ευκάλυπτο; Ξεφορτώθηκε εκεί όλο το στοκ των φυτωρίων. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι Ήρωες της Επανάστασης είδαν το Πεδίον να γίνεται καταυλισμός, σκουπιδότοπος και δημόσιο αποχωρητήριο.
Το 2009, κι ενώ η μελέτη Τομπάζη των 10.000.000 ευρώ έβαινε προς την ολοκλήρωση της υλοποίησής της, αποφασίσαμε να δώσουμε υπεραξία (ρομαντικοί και καλλιτέχνες γαρ) στο “εγχείρημα” τής τότε Περιφέρειας Αττικής. Στην άλλη λοιπόν άκρη από εκείνη που ήταν άλλοτε οι στάβλοι του Ιππικού, στη λόγια συμβολή Θερειανού και Μουστοξύδη, εγκαθιδρύσαμε τη Mars Field Gallery. Ήταν η εποχή της μεγάλης μοναξιάς, η εποχή της μεγάλης αδιαφορίας για το Πεδίον του Άρεως. Ήταν η εποχή που τα 10.000.000 ευρώ δεν απέφεραν τίποτα στο Πεδίο, ήταν η εποχή που τα παπαγαλάκια της κτηματαγοράς διαλαλούσαν ότι η Κυψέλη θα γίνει το νέο Σόχο της Τέχνης, ήταν η εποχή που οι κυβερνώντες βαυκαλίζονταν ότι απέδωσαν στους Αθηναίους ένα σούπερ-ντούπερ πάρκο, ήταν η εποχή που στο παρασκήνιο και στον απόηχο του ελληνικού …θαύματος των Ολυμπιακών Αγώνων μεθοδευόταν η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας και ο ενταφιασμός της όποιας εθνικής ανάταξης. Έτσι, ξέμειναν μόνοι τους οι ήρωες στο πάρκο κι εμείς εγκαταλείψαμε την άλλη άκρη, όχι όμως και την Τέχνη.
Μια δεκαετία μετά, η Περιφέρεια Αττικής (προφανώς στο πλαίσιο της στρατηγικής του branding του Σχεδίου Greece 2.0) προσέθεσε στις πινακίδες του πάρκου μεταφρασμένο το όνομά του στην αγγλική:“Mars Field”. Αυτό που ακολούθησε στο twitter απηχεί έναν σύγχρονο τρόπο “ξεκαθαρίσματος λογαριασμών” μεταξύ των συμμοριών που λυμαίνονται τη χώρα και το έθνος, την ιστορία, την παράδοση, τη μνήμη των Ελλήνων.
Η αθεόφοβη συμμορία της αριστεράς δεν ντράπηκε να επιστρατεύσει το Δωδεκάθεο και κατάφερε πάραυτα να κάνει την “πατριωτική δεξιά” των κ.κ. Πατούλη, Μητσοτάκη και Γεωργιάδη να ανακαλέσει το “Mars Field”, επιβεβαιώνοντας ότι το βιλαέτι “Πεδίον του Άρεως” ανήκει στην “κόκκινη επικράτεια”. Κανείς, από καμιά Ελλάδα, δεν ρώτησε τα εικοσιένα αγάλματα με ποιον Άρη από τους τρεις έχουν εγγύτερη συγγένεια. Ούτε η “κόκκινη” Γιάννα ρώτησε.
Γιώργος Σαρανταυγάς
Mars Field Gallery
Υ.Γ.: Παρεμπιπτόντως, σε φωτορεπορτάζ του περιοδικού “Κ” της Καθημερινής το 2010, γινόταν αναφορά στην Mars Field Gallery ως “η γκαλερί με το ευφάνταστο όνομα”… Βλέπετε, δεν χρειαζόταν να αλλάξουμε βερσιόν Ελλάδας για να είμαστε ευφάνταστοι, ούτε πακτωλό χρημάτων. Ό,τι κάνει η Τέχνη, το κάνει με το σπαθί της.
Για την αντιγραφή,
Τέντζερης
Πηγή: https://eurocrisis.wordpress.com/
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek