Η Εσωτερική Διαμάχη των Χριστιανών για το Μεταναστευτικό!

Το παρακάτω άρθρο δεν απευθύνεται μόνο στους χριστιανούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και σε όποιον αγωνιά για τα εθνικά θέματα και για το αύριο της πατρίδας!

Εξ αφορμής ενός κειμένου που διάβασα στο προφίλ του πατρός Χρήστου που είναι Εφημέριος στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Μανταμάδο Λέσβου*1, έγραψα κάποιους καίριους κατά τη γνώμη μου προβληματισμούς. Ως θεολόγος και χριστιανός (η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ ευρέων οριζόντων χριστιανός για να μην παρεξηγιόμαστε) που αγαπάει την πατρίδα του, με προβληματίζει εδώ και χρόνια η στάση εκείνης της μερίδας των χριστιανών και των συνάδελφών μου θεολόγων που ανήκουν πολιτικά στην ευρύτερη Αριστερά (δυστυχώς μέσα στον όρο Αριστερά βάζουμε και το όρθιο πτώμα του Σύριζα), είτε στην Ακρα Αριστερά, και έχουν μια τοποθέτηση αμιγώς είτε εμμέσως Θεολογίας της Απελευθέρωσης*2

Μείζον πολιτικοθεολογικο ερώτημα: Ποια Θεολογία στις μέρες μας είναι πιο κοντά στην Αλήθεια;

Η Θεολογία των ανοιχτών συνόρων, της τυφλής αλληλεγγύης απέναντι σε χιλιάδες άνδρες 20αρηδες που δεν έρχονται από εμπόλεμη ζώνη (από το Ιντλίμπ για παράδειγμα) και που μας βρίζουν πριν καν μπουνε μέσα και με τσαμπουκά, που φαίνεται απ την αρχή ότι δεν είναι κατατρεγμένοι αλλά οργανωμένοι;

ή η Θεολογία που υπερασπίζεται ρεαλιστικά και με κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό κόστος τα πάτρια εδάφη; Ο Μητροπολιτης Μεσογαιας που βιάστηκε να χαρακτηρίσει πριν δύο μήνες ως ρατσιστες τους χριστιανούς που στέκονται απέναντι σε όλη αυτή την επίθεση, γιατί δεν αφήνει τη Μητρόπολη του και τη Μητροπολιτικη λιμουζίνα του να πάει στη Μορυα, στη Χιο και στον Εβρο να δει τι γίνεται;

Ποια Θεολογία της και καλά Απελευθέρωσης θέλει τη διάλυση της χώρας διαμέσου του εποικισμού της από εκατομμύρια μουσουλμανους, που ο Πολιτισμός τους, τα πιστεύω τους, τα ήθη και η Ιδεολογία τους, (τουλάχιστον στο σήμερα του 2020 όπου η περιβόητη Αραβική Άνοιξη της προηγούμενης δεκαετίας οδήγησε λίγους αιώνες ακόμα πιο πίσω τις Ισλαμικές κοινωνίες) δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον Δυτικό Πολιτισμό και εννοείται με την Ελλάδα που τον γέννησε;

Πώς είναι δυνατόν να βλέπω χριστιανούς και θεολόγους, και μάλιστα ακαδημαϊκους της θεολογίας να μην τους περνάει καν σαν 2η σκέψη ότι μήπως έχουμε υβριδικό πόλεμο;  Πώς είναι δυνατόν οι συνάδελφοί μου “προοδευτικάριοι” θεολογοι να μην τους καίγεται καρφί για τους βανδαλισμούς 594 εκκλησιών μόνο στο 2018*3 από άγνωστα στοιχεία, και προφανώς από αλλόθρησκους ασεβείς που δεν ήρθαν εδώ με ειρηνικές προθέσεις;

Πώς είναι δυνατόν να λες την Αλήθεια με ψυχραιμία και σύνεση και να σου λένε ότι παράγεις “Hate Speech”, οι κατ εξοχήν ηθικά υπεύθυνοι για την απο-Ελλαδοποίηση των ψυχών μας; Μια καταστροφική Πολιτική και Φιλοσοφία της οποίας το αποτέλεσμα βιώνουμε σήμερα πεντακάθαρα και άκρως δραματικά (κι έπονται ακόμα χειρότερα).

Φαινόμενο άκρως επικίνδυνο και άκρως αλλόκοτο, αφού χωρίς πατρίδα υλική δεν είσαι πάρα ένας Μανιχαϊστής*4, που στην ουσία απορρίπτεις το Σώμα (Πατρίδα) και υιοθετείς μόνο τη Μεταφυσική (Θρησκεία). Στην ουσία Θρησκεία χωρίς Πατρίδα είναι το άλλο άκρο του Εθνοφυλετισμού*5. Και επειδή η θεωρία των δύο άκρων ισχύει, είναι κι αυτό το ίδιο Ρατσιστικό όπως ο Εθνοφυλετισμός!! Στην ουσία Θρησκεία απάτριδη δεν υφίσταται*6, και αυτό θα πρέπει να θεωρείται Αίρεση, όπως αίρεση θεωρείται και ο Εθνοφυλετισμός θεολογικά μιλώντας!! Και αυτό είναι το λογικό και το ιστορικά ορθο. Είναι ανιστόρητο και θεολογικά εκτός πραγματικότητας το να εξαίρουμε την Ελλάδα από τον Ανατολικό Χριστιανισμό.

Συμπέρασμα: Όσοι μετά μανίας κάνουν λόγο για Hate Speech, ρατσισμό και φασισμό, επειδή κάνουμε το τελείως αυτονόητο, το να υπερασπιζόμαστε τη χώρα απο τις έξωθεν επιθέσεις, όπως κάνουμε το ίδιο ακριβώς και με τα Μνημόνια και τη Γερμανική Κατοχή (που δεν εχει τελειώσει ακόμα φυσικά) μάλλον πρέπει να κοιτάξουν λίγο μέσα τους κάποτε, αν έχουν αυτή τη δυνατότητα, και να δουν δηλαδή την οφθαλμοφανή προβολή του δικού τους ασυνείδητου και απύθμενου μισους απέναντι στον διπλανό τους και απέναντι στον γνωστό και συμπατριώτη τους. Τι πιο Μανιχαιστικό αλλά και τι πιο υποκριτικό το να στηρίζεις τον άγνωστο και να λοιδορείς τον γνωστό. Το να απεμπολείς από τη χώρα σου επειδή έχεις απωθημένα και να υποστηρίζεις απρόσωπα τον απέναντι που ούτε τον ξέρεις και ούτε θέλεις να τον γνωρίσεις*7  ).

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ -ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

*1 το κείμενο που ανέβασε ο πατήρ Χρήστος στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook είναι το εξής: στη φωτογραφία τους συμβούλευα σαν κληρικός να μην προκαλούν βρίζοντας τους συγκεντρωμένους με απρεπή λογια δυστηχως αντί να με σεβαστούν το λέγω τώρα και όχι τότε άρχισαν στα πέντε πέτρα σχεδον εξ επαφής να με πυροβολούν στα πόδια στη Κατσουνά που κρατούσα και στα Γιάλια μου με έπνιξαν στα καπνογόνα ευτυχώς δεν έπαθα τα χειρότερα όμως έφαγα δακρυγόνα πολλές φορές ευχαριστώ θερμά ΟΛΟΥΣ τους χωριανούς και μη οι οποίοι μου έδωσαν τις πρώτες βοήθειες να τους έχει καλά ο ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ Και αυτους που με πυροβόλησαν να τους συγχωρέσει ο ΘΕΟΣ όπως και εγώ τους συγχώρεσα σαν ιερωμένος όπως ο Χριστός επάνω στο σταυρό όμως να μη ξανά επαναλάβουν ξανά αυτές τις απαράδεκτες πράξεις τους πήραν όμως από τον ΤΑΞΙΑΡΧΗ ένα μεγάλο μάθημα.  (ΠΗΓΉ)

*2 Η Θεολογία της Απελευθέρωσης είναι θεολογικό ρεύμα της  χριστιανικής πίστης. Αναπτύχθηκε τις  δεκαετίες του 1950 και του 1960 μέσα στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Λατινικής Αμερικής και έχει εξελιχθεί σε διεθνές διαδογματικό κίνημα.

Ο όρος Θεολογία της Απελευθέρωσης εισήχθη από τον Περουβιανό Ιερέα και θεολόγο Γκουστάβο Γκουτιέρες το 1971, ο οποίος έγραψε το ομώνυμο βιβλίο. Έχοντας πολιτικές προεκτάσεις, η Θεολογία της Απελευθέρωσης θεωρεί ότι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού πρέπει να κινητοποιεί σε αγώνα για κοινωνική, οικονομική και πολιτική απελευθέρωση από την ανισότητα και την αδικία.

Στον Ελλαδικό χώρο εδώ και δεκαετίες αναπτύχθηκε μια μικρή αλλά αξιοπρόσεκτη μερίδα θεολόγων, χριστιανών, ιερέων, συγγραφέων κλπ που συνδύασαν τη Θεολογία της Απελευθέρωσης με την Αριστερά και μία ξεκάθαρη αντικαπιταλιστική ερμηνεία του Ευαγγελίου και του Ανατολικού Χριστιανισμού. Τίθεται εδώ ένα θεολογικό ζήτημα, κατά πόσο αυτή η μερίδα των χριστιανών έπεσε στην παγίδα μιας απάτριδος εκδοχής του Χριστιανισμού, και ειδικά από την άνοδο της Χρυσής Αυγής και μετά, με την αιτιολογία της αλλυλεγγύης προς τους μετανάστες σε μία εποχή όπου η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής είχε μπει στο Κοινοβούλιο και έκανε πογκρόμ σε μετανάστες στις λαικές και σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Στην προσπάθειά τους αυτή ανέπτυξαν έναν θεολογικοπολιτικό λόγο που στην ουσία είναι εθνομηδενιστικός κα μισελληνικός. Αυτό το συναντήσαμε ακόμα και σε διανοούμενους της χριστιανομαρξιστικής ομάδας που θα περίμενε κανείς μια μεγαλύτερη αποστασιοποίηση και μία πιο ψύχραιμη και ολιστική ματιά στα τρέχοντα γεγονότα. Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι ο θεολογικός κόσμος είναι και αυτός μαζί με όλη τη χώρα βαθιά διχασμένος εν έτει 2020. Το ερώτημα είναι: Είναι πραγματικός αυτός ο διχασμός;;

*3 ΠΗΓΉ: https://www.skai.gr/news/greece/ayksithikan-oi-epitheseis-xorous-latreias-stin-ellada-to-95-stin-orthodoksi-ekklisia

*4 Μανιχαϊσμός: Συγκριτιστική αίρεση με στοιχεία Ζωροαστρισμού, Βουδισμού, Χριστιανισμού και Ιουδαισμού που γεννήθηκε στα μισά του 3ου αιώνα μ.Χ. από τον Μάνη, φιλόσοφο και αργότερα αιρεσιάρχη. Θεμελιώδες χαρακτηριστικό αυτής της Θρησκείας ήταν η πλήρης υποτίμηση του σώματος, η ταύτιση του Κόσμου με το Κακό και την Πτώση, και η παρομοίωση της ύλης με φυλακή, όπου ως μόνο αίτημα του πιστού Μανιχαίου αναδύεται η απελευθέρωση της ψυχής από την ύλη και η εσχατολογική ήττα της τελευταίας, σύμφωνα με την Εσχατολογία του Μανιχαισμού (Πηγή: Θρησκειολογικό Λεξικό, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, σελίδα 357, λήμμα “Μανιχαϊσμός”

*5 Εθνοφυλετισμός: αποτελεί την υιοθέτηση και εφαρμογή της αρχής των εθνοτήτων στον εκκλησιαστικό χώρο. Συνιστά την εκούσια ανάκτηση της φυλετικής και εθνικής διακρίσεως στους κόλπους της Εκκλησίας, με άλλα λόγια τη σύγχυση ανάμεσα στην Εκκλησία και το Έθνος, την εξομοίωση της Εκκλησίας με το Εθνος. Πηγή “Κανονικά Άμορφα – Δοκίμια Κανονικής Οικονομίας”  του Αρχ. Γρηγόριου Παπαθωμά, κεφάλαιο ΙΙ “Η Ορθόδοξη διαχρονική αντιπρόταση στην έννοια της “Εθνικής Εκκλησίας”: Η Αυτοκέφαλη Εκκλησία.

*6 εδώ τίθενται πολλά θεολογικά ζητήματα, αλλά για την ώρα θα πω τούτο: Αναμφισβήτητα ο Χριστιανισμός είναι η πρώτη Θρησκεία του Κόσμου που έχει Οικουμενικό χαρακτήρα και διεκδικεί διαμέσου των Αποστόλων του Ιησού και του “Αποστόλου των Εθνών” Παύλο να κερδίσει την καρδιά του τότε γνωστού Κόσμου. Εχει υπερεθνικό χαρακτήρα και μιλάει στην ψυχή κάθε ανθρώπου που αγωνιά για τη σωτηρία της ψυχής του και για την καταπολέμηση των παθών του. Ο Χριστός είναι ο πρώτος Θεός στην Ιστορία της ανθρωπότητας που μας εισάγει όρους που δεν είχαν τεθεί μέχρι τότε ούτε στο επίπεδο, ούτε στο μέτρο με το οποίο τέθηκε απ την Εκκλησία Του: Αγάπη, Ανιδιοτέλεια, Συγχώρεση των εχθρών,  Μη-βία, Βασιλεία των Ουρανών, Κοινοκτημοσύνη, Ισότητα, Αδελφοσύνη. Ομως, σε επίπεδο Εκκλησιαστικής Ιστορίας και Ιστορίας των λαών γενικότερα σαφώς και τίθεται θέμα πατρίδας και έθνους. Ο Νεότερος Ελληνισμός κατανοείται μέσα στην αντίληψή μας από Ιστορικής πλευράς ως έθνος και ως Ορθοδοξία. Αυτές οι δύο έννοιες είναι οι δομικοί λίθοι που μας διαμόφωσαν τους τελευταίους σίγουρα 5+ αιώνες, από την Πτώση της Κπολης και εντεύθεν. Δεν μπορεί να νοηθεί Ελληνισμός χωρίς Ορθοδοξία (γιατί αν γίνει αυτό πέφτουμε στην παγίδα του Εθνικισμού) ούτε Ορθοδοξία χωρίς Ελληνισμό. Οι πιστοί χριστιανοί, οι Αγιοι που έβγαλε αυτός ο λαός ήσαν Ελληνες, και αυτό το μνημονεύουν με δέος πολλές φορές οι ομόδοξοί μας λαοί (Ρωσία, Σερβία, Βουλγαρία, όπου μιλάνε για τον Ελληνα Αγιο Παίσιο κλπ). Ο άνθρωπος συνίσταται σε ψυχή και σε σώμα. Μεταφορικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι η Θρησκεία του και το Σώμα του η Πατρίδα του. Το ότι έχει πατρίδα και θρησκεία δεν σημαίνει ότι θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο απ τους άλλους. Εξάλλου το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί σ εναν χριστιανό που έχει ένα ύφος ανωτερώτητας σε σχέση με τους αλλοθρήσκους (ο Θεός μου είναι ο μόνος αληθινός Θεός, ενώ οι δικοί σας είναι κενά Δαιμόνια).

*7 υποκρισία 1η: φωνάζω υπέρ των (λαθρο)Μεταναστών αλλά δεν θα πάω ποτέ στη Βερανζέρου της Ομονοίας γιατί ξέρω ότι παίζει να μη γυρίσω από κει σώος και αβλαβής! Εκ του ασφαλούς όμως και πίσω απ το πληκτρολόγιο πετάω διεθνιστικές κορώνες. Ολα αυτά μόνο στη θεωρία!

Υποκρισία 2η. Φωνάζω υπέρ των (λαθρο)μεταναστών γιατί έχω πιάσει δουλειά σε ΜΚΟ και με πληρώνει το Open Society του Ναζιστή και πολιτισμικού Ιμπεριαλιστή George Sorros. Έχω προσωπικό συμφέρον επιβίωσης δηλαδή με το να έρχονται εκατοντάδες κάθε μέρα και να τους εξυπηρετώ!

Ο Βασίλης Ρωμανός είναι θεολόγος, υποψήφιος θρησκειολόγος στο Μεταπτυχιακό Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας στο ΕΚΠΑ, υπεύθυνος των Εκδόσεων Εισέλιξη και διαχειριστής της σελίδας Πνευματική Ψυχολογία στο fb. Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό του βιβλιοπωλείο eiselixibooks.gr