Του Γιώργου Παυλόπουλου
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο αλβανικός αλυτρωτισμός συνεχίζει να δηλώνει παρών στα Βαλκάνια, ενώ η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» -από την ένωση με τη μητέρα-πατρίδα όλων των περιοχών στις οποίες οι Αλβανοί πλειοψηφούν, όπως είναι το Κόσοβο, αλλά και το βορειοδυτικό τμήμα της πΓΔΜ- παραμένει ζωντανή.
Ωστόσο, μπορούμε πλέον να ισχυριστούμε, με απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα, ότι το αιματηρό επεισόδιο που σημειώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Κουμάνοβο, αφήνοντας πίσω του 22 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και ένα κυριολεκτικά βομβαρδισμένο τοπίο, δεν σχεδιάστηκε σε κάποια σκοτεινά υπόγεια των Τιράνων ή της Πρίστινα ούτε αποτελεί την πρώτη πράξη της αναβίωσης του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού ή ενός ακόμη γύρου εμφύλιου πολέμου, που θα φέρει τη χώρα στα πρόθυρα της διάσπασης, όπως το 2001.
Διάψευση Γκρούεφσκι
Τα όσα ακολούθησαν μάλλον διαψεύδουν τον ισχυρισμό του Νίκολα Γκρούεφσκι, ότι επρόκειτο για «εισαγόμενους τρομοκράτες από γειτονική χώρα». Για του λόγου το αληθές, η κυβέρνηση της Αλβανίας καταδίκασε κατηγορηματικά τα επεισόδια, ζητώντας μάλιστα να μην αποτελέσουν το έναυσμα για αναμόχλευση των εθνικών αντιθέσεων -μάλιστα, ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα έσπευσε να ακυρώσει την προγραμματισμένη για προχθές επίσκεψή του στο Τέτοβο, όπου επρόκειτο να ανακηρυχθεί σε επίσημο διδάκτορα του τοπικού πανεπιστημίου. Αλλά και ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός του Κοσόβου αποκήρυξαν «οποιαδήποτε ανάμιξη πολιτών της χώρας στο επεισόδιο» στην πΓΔΜ -ενώ ο υπουργός Εξωτερικών (και πρώην πολέμαρχος του UCK), Χασίμ Θάτσι, πήγε ακόμη παραπέρα, δηλώνοντας: «Οι δυνάμεις που προσπαθούν να προκαλέσουν αστάθεια στη Μακεδονία είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της σταθερότητας στα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένου του Κοσόβου».
Εξίσου σημαντική είναι και η αποκάλυψη την οποία έκανε ο Αλί Αχμέτι, πρώην κομισάριος του Απελευθερωτικού Στρατού και ηγέτης του αλβανικού κόμματος DUI που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό του Γκρούεφσκι: Όπως είπε, ήταν αυτός που μεσολάβησε για να μην πάρουν μεγαλύτερη έκταση τα επεισόδια στο Κουμάνοβο, καθώς κάποιοι από τους ενόπλους του τηλεφώνησαν και του ζήτησαν να τους διασφαλίσει ασφαλή δίοδο για να αποχωρήσουν… Στην πράξη, άλλωστε, οι Αλβανοί δεν επρόκειτο ποτέ να κινηθούν χωρίς να έχουν πάρει, έστω και εμμέσως, το «πράσινο φως» από Αμερικανούς και Ευρωπαίους -και η κοινή δήλωση την οποία εξέδωσαν, το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, οι αντιπροσωπείες των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του ΟΑΣΕ στα Σκόπια αποδεικνύει ότι δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο.
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Οι «εγγυήτριες δυνάμεις» ξεκαθάρισαν ότι θεωρούν το συγκεκριμένο επεισόδιο ως «μεμονωμένο φαινόμενο» και προειδοποίησαν τους πάντες να μη διανοηθούν να δώσουν συνέχεια -κάτι που είχαν πράξει και το 2012, όταν είχαν δολοφονηθεί 5 Σλαβομακεδόνες από «άγνωστους» ενόπλους και η κατάσταση μύριζε μπαρούτι. Μήπως, τότε, έχουν δίκιο όσοι υποστήριξαν ότι ήταν μια προβοκάτσια οργανωμένη από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού, ο οποίος είναι στριμωγμένος από την αντιπολίτευση που τον πιέζει να παραιτηθεί και αναζητούσε έναν αντιπερισπασμό; Αν όντως αυτό συνέβη, τότε ο Γκρούεφσκι έκανε μια κίνηση η οποία, όπως όλα δείχνουν, θα αποδειχθεί μπούμερανγκ. Διότι οι εκπρόσωποι των ισχυρών, στην προαναφερθείσα επιστολή τους, απαίτησαν από όλα τα πολιτικά κόμματα της χώρας να τα βρουν, δίνοντας τέλος στην επικίνδυνη πολιτική κρίση. Αυτό ακριβώς συνέβη.
Οι ηγέτες των 4 μεγαλύτερων κομμάτων κάθισαν ήδη γύρω από το ίδιο τραπέζι, ενώ τη Δευτέρα αναμένεται να ξανασυναντηθούν, με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων. Βεβαίως, στο μεταξύ, θα έχουν μεσολαβήσει δύο μεγάλες συγκεντρώσεις: μία των Σοσιαδημοκρατών του Ζόραν Ζάεβ την Κυριακή και μία του κυβερνώντος VMRO-DPMNE τη Δευτέρα. Και εκεί πολλά μπορούν να συμβούν.
Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας…
1991
Ο Κίρο Γκλιγκόροφ κηρύττει την πλήρη ανεξαρτησία της χώρας από τη Γιουγκοσλαβία, μια κίνηση που γίνεται δεκτή χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις από το Βελιγράδι και έτσι υλοποιείται αναίμακτα. Η ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας που επελέγη, ωστόσο, δεν αναγνωρίζεται από τους διεθνείς οργανισμούς
2001
Δύο χρόνια μετά το τέλος του πολέμου στο Κόσοβο, που άνοιξε τον δρόμο για την ανεξαρτησία του, ξέσπασε αποσχιστικό κίνημα στις βορειοδυτικές περιοχές, όπου οι Αλβανοί αποτελούν την πλειοψηφία. Η διάσπαση αποφεύχθηκε με τη διαμεσολάβηση της Δύσης και τη Συμφωνία της Οχρίδας
2005
Η πΓΔΜ καθίσταται υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε., μια διαδικασία που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί λόγω του βέτο της Ελλάδας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ΝΑΤΟ
Πληθυσμός
2,1 εκατομμύρια (65% Σλαβομακεδόνες, 25% Αλβανοί)
ΑΕΠ (ονομαστικό)
10,9 δισ. δολάρια, ρυθμός ανάπτυξης 3,4% (2014)
Ανεργία
28% (30% διαβιούν κάτω από το όριο φτώχειας)
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice