Τι συνέβη στο Αρτσάχ;

Η βεβήλωση των ιερών συνεχίζεται από τους τζιχαντιστές Τουρκο-Αζέρους . Ένας Αζέρος στρατιώτης πάτησε στο σταυρό στην σκέπη μιας εκκλησιάς κι έκανε κάλεσμα προσευχής στο Αρστάχ. Kραύγαζε ο Θεός είναι μεγάλος Αλλάχ Ακμπάρ για να ταπεινώσει τους χριστιανούς και την πίστη τους. Άλλοι ομοϊδεάτες τους βεβήλωσαν το ναό Ghazanchetsost στο κατεχόμενο πλέον Σουσί με συνθήματα..

L’#azerbaidjan ne respecte pas les églises arméniennes d'Artsakh. Un sauvage a détruit la croix de cette église arménienne, avant de crier « Allahu akbar ». pic.twitter.com/1BJl7NKmiE

— K.Manoukian ♰ (@KaloManoukian) November 14, 2020

H παράδοση του Αρτσάχ του Κοσσυφοπεδίου των Αρμενίων με συνοπτικές διαδικασίες έπεσε σ΄1,5 μήνα και ο μη σεβασμός των Αρμενίων που υπέστησαν Γενοκτονία και παραδόθηκαν βορά από τη διεθνή κοινότητα για β΄γύρο στους γνωστούς εκδορείς τους πρέπει να προβληματίσει.

Το Αρτσάχ έπεσε επί Πούτιν κι όχι επί Γέλτσιν.

Το Αρτσάχ λίκνο της ιστορικής χριστιανικής εθνοφυλετικής κοινότητας των Αρμενίων παραδόθηκε στους τζιχαντιστές εν μέσω γενικευμένης αναλγησίας και απάθειας της χριστιανικής Δύσης όσο και της Ορθόδοξης Ανατολής..που σημαίνει ο χριστιανισμός θεωρείται παρωχημένος δεν συγκινεί….Επικίνδυνη αντίληψη καθώς ο Ερντογάν συσπειρώνει κι επιτίθεται εν ονόματι του Κορανίου και δεν υπάρχει απέναντί του σε Δύση κι Ανατολή αντίρροππη δύναμη. Η Δύση έχει χρεωκοπήσει πνευματικά πολιτικά ιδεολογικά…Έχει πρόβλημα συνοχής λόγω της πολυπολιτισμικότητάς από την Αμερική ως την Ευρώπη ενώ οι κοινωνίες της Ανατολής και γενικότερα τους ισλάμ πιο παραδοσιακές κατά βάση είναι και πιο κλειστές και έχουν διατηρήσει την ομοιογένεια τους τα κοινά τους και ως προωθητική δύναμη εφαλτήριο την πίστη σ΄έναν Θεό δηλ. έχουν ένα ισχυρό κίνητρο αντιπαράθεσης επικράτησης.

Η Ρωσία που με το συριακό έδειξε να βγαίνει από το λήθαργό της και επί Πούτιν τήρησε ως σήμερα μια στιβαρή πολιτική όπου χρειάστηκε από τη Τσετσενία ως την Οσετία και το Ντονμπάς αδράνησε στην περίπτωση της Αρμενίας αδικαιολόγητα….

Τι συνέβη..

Δυστυχώς το Αρτσάχ όπως νωρίτερα και το Ιντλίμπ λειτούργησαν ως αντίβαρο στην ενσωμάτωση της Κριμαίας που με τη σειρά της ισοσκέλισε την απώλεια του Κοσσυφοπεδίου στη ρώσικη γεωστρατηγική. Είναι κοινό μυστικό ότι η λυκοφιλία Ρωσίας Τουρκίας στηρίζεται στην ανταλλαγή εδαφών και διαμοιρασμό ξένων κατά βάση εδαφών που όμως ανήκουν στη σφαίρα επιρροής τους. Ανάλογο παζάρι έγινε και στο λιβυκό. Είναι μια πολιτική που επιτρέπει στις δυο δυνάμεις να πρωταγωνιστούν να λύνουν πρόσκαιρα τις διαφορές τους να λειτουργούν επί του δόγματος ισορροπία τρόμου. Δεν πρόκειται για συμμαχία αλλά για τους 2 πρωταγωνιστές μονομάχους που όμως εκφράζουν ευρύτερα στρατόπεδα και συμμαχίες.

Με αυτές τις παραχωρήσεις ”δωροδοκίες” η Ρωσία έχει καταφέρει και γενικά δεν δέχεται αφόρητες οχλήσεις για την Κριμαία.

Η Ρωσία έδειξε εξ αρχής ότι προτάσει το διεθνές δίκαιο στο Αρτσάχ κάτι που δεν έκανε στην Κριμαία. Αυτό το έκανε βέβαια και για να έχει το πλεονέκτημα να διαδραματίσει στη συνέχεια όπως και το έκανε το ρόλο της εγγυήτριας δύναμης. Προτάσσοντας το διεθνές έναντι του εθνικού δικαίου η Ρωσία κερδίζει σε αξιοπιστία στο διεθνές γίγνεσθαι αλλά τη χάνει έναντι των συμμάχων της.

Όσο για τον αγωγό ΤΑΠ και ότι η Ρωσία θέλησε να φέρει να πράγματα ως εκεί για να τον ελέγξει αν και τίποτα δεν αποκλείεται στη στρατηγική ο σκοπός αγιάζει τα μέσα είναι αμφίβολο αν έχει αυτή τη δυνατότητα και τη νομιμοποίηση με 2000 άνδρες που πήγαν ως ειρηνευτική δύναμη και παρατηρητές. Άλλωστε θα τον έλεγχε πολύ καλύτερα αν τίποτα δεν είχε αλλάξει στη διαφιλονικούμενη περιοχή. Η Τουρκία και το Αζερμπαιντζάν βγήκαν ενισχυμένοι από τη διαμάχη και η Ρωσία δεν θα έχει τη δυνατότητα για παραπανίσιες κινήσεις.

Επίσης η Ρωσία έχοντας συνείδηση ότι Τουρκία ΝΑΤΟ ενεργοποιούν από τη μια το τόξο του παντουρανισμού για να της αποσπάσουν τουρκόφωνες μετασοβιετικές περιοχές κι από την άλλη κινητοποιούν το ριζοσπαστικοποιημένο ισλάμ που με προβολή στοχεύει στην εσωτερική της αποσταθεροποίηση αφού διαθέτει 25.000.000 μουσουλμάνους προτίμησε την τήρηση ίσων αποστάσεων σε μια σύγκρουση με χαρακτηριστικά θρησκευτικού πολέμου για να κερδίσει και πάλι στην εικόνα της το προφίλ μιας αποστασιοποιημένης δύναμης. Θέλησε έτσι να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αφού στη Συρία χρησιμοποίησε το ορθόδοξο τόξο για να εμπλακεί.

Η Ρωσία σε Ιντλίμπ και τώρα Αρτσάχ εγκαινίασε πολιτική των ειρηνευτικών δυνάμεων για να προωθεί έμμεσα τα συμφέροντά της και ως εναλλακτική εκεί που δεν νομιμοποιείται να αποστέλλει στρατεύματα. Δημιουργεί ένα νέο τετελεσμένο στα πρότυπα κυρίως ΗΠΑ, Γαλλίας ..

Αν η Ουκρανία αποπειραθεί να επιτεθεί στο Donbass οι Ρώσοι κυανόκρανοι θ θα μπορούσαν να βρεθούν στα σύνορα με Πολωνία και η χώρα θα έχανε έτσι το στάτους της ως κράτος.Αυτή η άποψη διατυπώθηκε από τον Ουκρανό πολιτικό Alexeï Jouravko τ, βουλευτή της Verkhovna Rada.

Γιατί η εμμονή κατά των ρώσικων συμφερόντων…To 2003, στον Le Grand Echiquier,ο Zbigniew Brzezinski εγκατέστησε το πρόγραμμα : εγκατάσταση ζώνη ασφαλείας γύρω από Ρωσία, να την κόψουν σε 3 κομμάτια και να εμποδίσουν να δημιουργηθεί ένα ευρωπαικό γεωπολιτικό bloc ως εξισορρόπηση της αμερικάνικης υπερδύναμης.

dimpenews.com