ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!!Ο Β.Πούτιν πιέζεται να ετοιμαστεί για πόλεμο!!!Οπότε «έχει ριφθεί ο κύβος»;Είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση;Ο Β.Πούτιν πιέζεται να αρπάξει το μαχαίρι και να κόψει βαθιά!!!

Ο Β.Πούτιν πιέζεται να ετοιμαστεί για πόλεμο!!!Οπότε «έχει ριφθεί ο κύβος»;Είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση;

Κάτι σημαντικό συνέβη μέσα στις τελευταίες ημέρες του Απριλίου, αλλά φαίνεται ότι ο μόνος που το αντιλήφθηκε ήταν ο Στίβεν Κοέν, επίτιμος καθηγητής Ρωσικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης και του Πρίνστον.Σε συνέντευξή του, ο Κοέν σημειώνει πως ένα μέρος της ρωσικής ηγεσίας
υποδεικνύει ενδείξεις ανησυχίας, που επικεντρώνονται στην ηγεσία του προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν. Δεν μιλάμε για διαδηλώσεις στον δρόμο. Δεν μιλάμε για πραξικοπήματα εναντίον του Πούτιν – η δημοτικότητά του παραμένει πάνω από το 80%, και δεν πρόκειται να εκδιωχθεί. Αλλά μιλάμε για σοβαρή πίεση που ασκείται στον πρόεδρο για να αφήσει κατά μέρος το «σκοινί» πάνω στο οποίο ακροβατούσε μέχρι τώρα.
Ο Πούτιν έχει, στη μία άκρη του «κονταριού» που φέρει, τις ελίτ που είναι πιο προσανατολισμένες προς τη Δύση και την «Συναίνεση της Ουάσινγκτον», και, στην άλλη, αυτούς που ανησυχούν ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει τόσο μια πραγματική στρατιωτική απειλή από το ΝΑΤΟ, και έναν υβριδικό γεω-οικονομικό πόλεμο. Πιέζεται να επιλέξει τη δεύτερη πλευρά, και να «χαλαρώσει τη λαβή» της πρώτης στους μοχλούς οικονομικής ισχύος που έχει υπό τον έλεγχό της.
Εν ολίγοις, το ζήτημα που προκύπτει στο Κρεμλίνο είναι το αν η Ρωσία είναι επαρκώς προετοιμασμένη για περαιτέρω δυτικές προσπάθειες που έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι δεν θα παρεμποδίσει ή θα ανταγωνίζεται την αμερικανική ηγεμονία. Θα μπορούσε η Ρωσία να αντέξει μια γεω-οικονομική επίθεση, εάν άρχιζε κάτι τέτοιο; Και πρόκειται για πραγματική απειλή ή απλά για δυτική επίδειξη ισχύος με άλλους σκοπούς;
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι, εάν αυτά τα δεδομένα παρερμηνευθούν στη Δύση, που είναι ήδη προκατειλημμένη έτσι ώστε να δει κάθε ρωσική αμυντική ενέργεια ως επιθετική, τότε θα έχουν τεθεί οι βάσεις για κλιμάκωση. Ήδη είχαμε τον πρώτο πόλεμο με σκοπό την αντίδραση εναντίον του ΝΑΤΟ στη Γεωργία. Ο δεύτερος πόλεμος αντίδρασης είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες ενός τρίτου;
Ο Πούτιν πιέζεται να αρπάξει το μαχαίρι και να κόψει βαθιά!!!
Στα μέσα του Απριλίου, ο στρατηγός Αλεξάντερ Μπαστρίκιν, επικεφαλής της Διερευνητικής Επιτροπής της Ρωσίας (ένα είδος υπερ-υπουργού Δικαιοσύνης, όπως το περιγράφει ο Κοέν), έγραψε πως η Ρωσία- παρά τον ρόλο της στη Συρία- δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένη για έναν πόλεμο κοντά ή μακριά, και ότι η οικονομία της βρίσκεται σε κακή κατάσταση, επίσης. Η Ρωσία, επίσης, δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένη να αντέξει έναν γεω-οικονομικό πόλεμο. Συνεχίζοντας, υποστηρίζει πως η Δύση ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και ότι η ρωσική ηγεσία δεν φαίνεται να έχει γνώση του κινδύνου που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ο Μπαστρίκιν δεν λέει ότι ο Πούτιν φταίει, αν και το περιεχόμενο υποδεικνύει ξεκάθαρα ότι αυτό εννοεί. Αλλά λίγες ημέρες μετά, εξηγεί ο Κοέν, το άρθρο αυτόπροκάλεσε περαιτέρω συζητήσεις, από αυτούς που συμμερίζονται τις απόψεις του Μπαστρίκιν και που αναφέρονται ονομαστικά στον Πούτιν. Τότε, σημειώνει ο Κοέν, ένας Ρώσος απόστρατος στρατηγός μπήκε στη συζήτηση για να επιβεβαιώσει ότι όντως η Δύση ετοιμάζεται για πόλεμο- αναφερόμενος στις ετοιμασίες του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, τη Μαύρη Θάλασσα και την Πολωνία, μεταξύ άλλων- και υπογράμμισε ξανά ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν αυτή την απειλή. «Αυτό είναι μια βαριά κατηγορία σε βάρος του Πούτιν» λέει ο Κοέν, σχετικά με τα συμπεράσματα από αυτή την ανάλυση. «Και πλέον έχει γίνει γνωστή».
Με τι έχουν να κάνουν όλα αυτά; Εδώ και λίγο καιρό υπάρχουν ενδείξεις ότι μια πολύ σημαντική φράξια στο Κρεμλίνο, μια που θα μπορούσε, πολύ ελεύθερα, να χαρακτηριστεί «εθνικιστική», έχει απογοητευτεί από την ανοχή του Πούτιν απέναντι στη «Συναίνεση της Ουάσινγκτον» και τους υποστηρικτές της στη ρωσική κεντρική τράπεζα και άλλα κρίσιμα οικονομικά πόστα. Οι εθνικιστές επιθυμούν την απομάκρυνσή τους, μαζί με τη θεωρούμενη φιλοδυτική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Ο Πούτιν μπορεί να είναι πολύ δημοφιλής, αλλά η κυβέρνηση του Μεντβέντεφ όχι. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης επικρίνεται. Η αντίπαλη φράξια θέλει να δει άμεση κινητοποίηση/ προετοιμασία των ενόπλων δυνάμεων και της οικονομίας του πολέμου- συμβατικού ή υβριδικού. Αυτό δεν έχει να κάνει με την απομάκρυνση του Πούτιν, αλλά με την πίεση προς αυτόν ώστε να αρπάξει το μαχαίρι- και να κόψει βαθιά.
Τι θέλει αυτή η παράταξη πέρα από το να ετοιμαστεί η Ρωσία για πόλεμο; Θέλουν μια πιο σκληρή στάση στην Ουκρανία, και να αποφύγει ο Πούτιν τα «δίχτυα» του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Τζον Κέρι, στη Συρία. Εν συντομία, ο Κέρι προσπαθεί ακόμα να επιτύχει την απομάκρυνση του Άσαντ και συνεχίζει να πιέζει για παραπάνω αμερικανική στήριξη στην αντιπολίτευση. Η αμερικανική κυβέρνηση διστάζει επίσης να ξεμπλέξει τους «μετριοπαθείς» από τους τζιχαντιστές. Η άποψη αυτή είναι ότι η Αμερική δεν είναι ειλικρινής όσον αφορά στη συνεργασία με τη Ρωσία για έναν συμβιβασμό και ότι σκοπός της κυρίως είναι το να παγιδευτεί ο Πούτιν στη Συρία. Ίσως αυτό να είναι σωστό, όπως έχουν επισημάνει ο Γκάρεθ Πόρτερ και ο Ελάιζα Μαγκνιέ.

Η κυβέρνηση Ομπάμα επιδιώκει να αποδυναμώσει τη θέση του Πούτιν και του Λαβρόφ, και ως εκ τούτου ενδυναμώνει τη θέση εκείνων στη Ρωσία που ζητούν πλήρεις προετοιμασίες για πόλεμο.

Αυτό που σημαίνει σε πιο θεμελιώδη βάση είναι ότι από τον Πούτιν ζητείται να περάσει στην πλευρά των εθνικιστών, εναντίον των διεθνιστών που τάσσονται υπέρ της «Συναίνεσης της Ουάσινγκτον», και να τους απομακρύνει από την εξουσία. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι ο Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία ακριβώς για να μειώσει αυτή την πόλωση εντός της ρωσικής κοινωνίας, παίρνοντας θέση υπεράνω- για να θεραπεύσει και να ξαναχτίσει μια πολύπλευρη κοινωνία που ανακάμπτει από βαθείς διχασμούς και κρίσεις. Του ζητείται να εγκαταλείψει αυτό που αντιπροσωπεύει επειδή, όπως του λένε, η Ρωσία απειλείται από μια Δύση η οποία ετοιμάζεται για πόλεμο.
Η προοπτική της φαινομενικά αναπόφευκτης μελλοντικής σύγκρουσης δεν είναι κάτι νέο για τον Πούτιν, που έχει πολλές φορές μιλήσει για αυτό το θέμα. Ωστόσο, έχει επιλέξει να αντιδράσει θέτοντας έμφαση στο να κερδίσει χρόνο η Ρωσία για να ενισχυθεί και στην προσπάθεια να στριμώξει τη Δύση σε κάποιου είδους συνεργασία όσον αφορά σε έναν πολιτικό συμβιβασμό στη Συρία, για παράδειγμα, που θα μπορούσε να κατευθύνει τη δυναμική του πολέμου σε μια πιο θετική κατεύθυνση. Ο Πούτιν, ταυτόχρονα, έχει επιδέξια απομακρύνει τους Ευρωπαίους από μια κλιμάκωση στο ΝΑΤΟ.
Αλλά και στους δύο στόχους αυτούς, η κυβέρνηση Ομπάμα επιδιώκει την αποδυνάμωση της θέσης του Πούτιν και του Λαβρόφ, και ως εκ τούτου ενδυναμώνει τη θέση αυτών στη Ρωσία που ζητούν πλήρεις προετοιμασίες για πόλεμο. Δεν είναι σύμπτωση που το άρθρο-κώδωνας του κινδύνου του Μπαστρίκιν προέκυψε τώρα, καθώς η εκεχειρία στη Συρία παραβιάζεται σκοπίμως. Το καταλαβαίνουν αυτό στον Λευκό Οίκο; Αν ναι, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η κλιμάκωση απέναντι στη Ρωσία είναι αυτό που επιθυμείται; Όπως σημειώνει ο Κοέν, «η Washington Post (στις σελίδες αρθρογραφίας της) μας λέει τακτικά ότι ποτέ, ποτέ, ποτέ…υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν μπορεί ο εγκληματίας Πούτιν να αποτελέσει στρατηγικό εταίρο των ΗΠΑ».