Ο Πρίγκιπας της Ειρήνης – ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ

Ο Ιησούς Χριστός, τα γενέθλια του οποίου γιορτάζονται σε όλο τον κόσμο τα Χριστούγεννα, είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ανθρώπινη ιστορία από κάθε άλλο πρόσωπο που έζησε ποτέ. Αν και πέθανε σε ηλικία 33 ετών, το έτος στο οποίο ζούμε χρονολογείται από τη γέννησή του. Αν και έζησε σε μια σκοτεινή γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πριν από 2.000 χρόνια, σήμερα περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι αυτοαποκαλούνται οπαδοί του Χριστού. Αν και δεν έγραψε ποτέ βιβλίο, δεκάδες χιλιάδες βιβλία έχουν γραφτεί για τη ζωή και τις διδασκαλίες του.

Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, μια πόλη στη ρωμαιοκρατούμενη Παλαιστίνη. Μετά από μια φυγή στην Αίγυπτο για να ξεφύγει από τη δολοφονική οργή του βασιλιά Ηρώδη, ο Ιησούς επέστρεψε στην Παλαιστίνη με τη Μαρία και τον Ιωσήφ και μεγάλωσε στο χωριό Ναζαρέτ, όπου εργάστηκε στο ξυλουργείο του Ιωσήφ.

Σε ηλικία 30 ετών ο Ιησούς έφυγε από τη Ναζαρέτ, συγκέντρωσε γύρω του 12 άνδρες που έγιναν γνωστοί ως απόστολοί του και ταξίδεψε σε όλη την Παλαιστίνη κηρύσσοντας την αγάπη του Θεού και την αγάπη του πλησίον και προσελκύοντας χιλιάδες οπαδούς. Ήταν θαυμάσιος αφηγητής ιστοριών, εικονοποιώντας τις διδασκαλίες του με παραδείγματα και παραβολές για πρόσωπα, τόπους και πράγματα που ήταν οικεία στους ακροατές του. Οι παραβολές του Χριστού (π.χ. Ο καλός Σαμαρείτης, Ο άσωτος υιός) αναφέρονται συχνά ακόμη και από μη χριστιανούς ως λογοτεχνικά και ηθικά αριστουργήματα για τα απλά αλλά βαθιά μηνύματά τους.

Ο δρόμος του Σταυρού

Ο πυρήνας του ηθικού κώδικα του Ιησού ήταν η αγάπη, όχι μόνο προς τον Θεό και τον πλησίον, αλλά ακόμη και προς τους εχθρούς, διότι “αυτό θα αποδείξει ότι είστε παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας, διότι ο ήλιος του ανατέλλει και στους κακούς και στους καλούς”. Αυτό το δύσκολο πρότυπο τήρησε ο ίδιος πάνω στο σταυρό ζητώντας συγχώρεση για εκείνους που τον σταύρωσαν.

Ο Ιησούς παρότρυνε τους οπαδούς του να βοηθούν προσωπικά όσους έχουν ανάγκη – τους πεινασμένους, τους διψασμένους, τους αρρώστους, τους φυλακισμένους, λέγοντας ότι ό,τι έκαναν “για έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε για μένα”. Τους ζήτησε να συγχωρούν τα σφάλματα των άλλων και τους έθεσε τον Χρυσό Κανόνα: “Να φέρεστε στους άλλους όπως θα θέλατε να σας φέρονται”. Απαγόρευσε το φόνο και τη μοιχεία, το θυμό και το μίσος και ενθάρρυνε την προσευχή, τη νηστεία και τη θυσία, λέγοντας ότι “αν κάποιος θέλει να έρθει μετά από μένα, πρέπει να αρνηθεί τον ίδιο του τον εαυτό, να σηκώσει το σταυρό του και να ακολουθήσει τα βήματά μου”.

Χιλιάδες άνθρωποι έλκονταν από τον Ιησού με την τρυφερότητα και τη συμπόνια του για τους ασθενείς και τους πάσχοντες (“Ελάτε σε μένα όλοι όσοι είστε κουρασμένοι και βρίσκετε τη ζωή σας βαριά, και θα σας αναζωογονήσω”), με το έλεος και τη συγχώρεσή του προς τους αμαρτωλούς (Όταν οι Φαρισαίοι τον επέκριναν ότι συναναστρέφεται με αμαρτωλούς, ο Ιησούς είπε: “Οι άνθρωποι που είναι υγιείς δεν χρειάζονται γιατρό, οι άρρωστοι χρειάζονται”), και με το θάρρος και το ατρόμητό του (έδιωξε τους χρηματιστές από το ναό και καταδίκασε την υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων, αποκαλώντας τους “λευκούς τάφους – όμορφους εξωτερικά, αλλά εσωτερικά γεμάτους βρωμιά και οστά νεκρών”).

Οι Φαρισαίοι, θυμωμένοι με την κριτική που τους άσκησε ο Ιησούς και ζηλεύοντας το πλήθος που τον ακολουθούσε, έστειλαν έξυπνους ανθρώπους να ανακρίνουν τον Ιησού την ώρα που μιλούσε, με την ελπίδα να τον βάλουν τρικλοποδιά. Εκείνος όμως τους μπέρδευε ξανά και ξανά, όπως όταν τον ρώτησαν αν ήταν νόμιμο να πληρώνουμε φόρους στους μισητούς Ρωμαίους και εκείνος απάντησε: “Δώστε στον Καίσαρα ό,τι ανήκει στον Καίσαρα, αλλά δώστε στον Θεό ό,τι ανήκει στον Θεό”. Ή όταν τον ρώτησαν αν μια γυναίκα που πιάστηκε σε μοιχεία έπρεπε να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου, και ο Χριστός απάντησε: “Ας ρίξει πρώτος τον λίθο εναντίον της όποιος από εσάς δεν έχει αμαρτία”.

Περισσότερο από έναν άνθρωπο

Αλλά οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν κάτι περισσότερο από ένας καλός και άγιος άνθρωπος- πιστεύουν ότι ήταν ο Υιός του Θεού, ο Μεσσίας που είχε υποσχεθεί στην Παλαιά Διαθήκη. Ως απόδειξη της πίστης τους, οι Χριστιανοί αναφέρουν την εκπλήρωση στον Ιησού των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με τον τόπο και τις συνθήκες της γέννησης του Μεσσία, την προδοσία και τα δεινά που υπέστη, καθώς και τον τρόπο του θανάτου του.

Αλλά η πιο πειστική απόδειξη του ισχυρισμού του Ιησού ότι είναι Θεός ήταν τα θεαματικά θαύματα που έκανε μπροστά σε εκατοντάδες ή και χιλιάδες αυτόπτες μάρτυρες (“Αυτά ακριβώς τα έργα που κάνω μαρτυρούν για λογαριασμό μου ότι ο Πατέρας με έστειλε”). Μετέτρεψε το νερό σε κρασί, θεράπευσε τυφλούς, κωφούς και χωλούς, εξόρισε δαίμονες από ανθρώπους, τάισε χιλιάδες ανθρώπους με λίγα ψωμιά και ψάρια και ανέστησε τρεις ανθρώπους από τους νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου του φίλου του Λαζάρου.

Η ανάσταση του Λαζάρου τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι οργάνωσαν συνωμοσία για να σκοτώσουν τον Ιησού, λαμβάνοντας απροσδόκητη βοήθεια από έναν από τους ίδιους τους αποστόλους του Χριστού, τον Ιούδα, ο οποίος ήταν πρόθυμος να προδώσει τον δάσκαλό του για 30 αργύρια. Ο Ιησούς συνελήφθη αργά τη νύχτα, υποβλήθηκε σε μια δίκη παρωδία, ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε και στη συνέχεια θανατώθηκε με εντολή του Πόντιου Πιλάτου.

Το μεγαλύτερο θαύμα

Οι οπαδοί του Ιησού νόμιζαν ότι τον είχαν δει για τελευταία φορά όταν το σώμα του κατέβηκε από τον σταυρό και τοποθετήθηκε σε έναν δανεικό τάφο έξω από την Ιερουσαλήμ πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια. Όμως, τρεις ημέρες αργότερα, ο τάφος βρέθηκε άδειος και περισσότεροι από δώδεκα άνθρωποι ανέφεραν ότι είδαν τον Ιησού ζωντανό εκείνη την Κυριακή. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 40 ημερών, ο Ιησούς εθεάθη σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές από μικρές ομάδες ανθρώπων και από μεγάλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένου ενός πλήθους 500 ατόμων. Την 40ή ημέρα, σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, έδωσε στους αποστόλους του τις τελευταίες τους οδηγίες, να μεταφέρουν τις διδασκαλίες του “στα πέρατα της γης”, και στη συνέχεια ανέβηκε στους ουρανούς, χωρίς να επιστρέψει μέχρι το τέλος του κόσμου.

Όποια και αν είναι η στάση των ανθρώπων απέναντι στον Ιησού Χριστό, είτε πιστεύουν ότι είναι Θεός είτε όχι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν οι διδασκαλίες του ακολουθούνταν πιστά από όλους, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέρος για να ζει κανείς. Καλά Χριστούγεννα!

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο τεύχος της 23ης Δεκεμβρίου 1981 του The Review of the News, ενός προκατόχου του The New American.